Rotklus of uitkomst?
Pippi Langkous is al
over de veertig
achtergrond
Baan via Jeugdwerkgarantiepian:
'Nieuw'
Amerikaans
popduo
WOENSDAG 4 NOVEMBER 1987
PAGINA VOOR JONGEREN
Eindredactie Paul de Tombe
Telefoon 071-144941, toestel 242
nog, toen Shultz in Moskou op
bezoek was om de laatste plooien
glad te strijken, kwam Gor
batsjov plotseling met de voor
waarde dat de ondertekening
van een akkoord gepaard zou
moeten gaan met de Amerikaan
se bereidheid om te praten over
hun ruimteschildplannen.
Die voorwaarde heeft Gor-
batsjov weer teruggenomen en
vandaar dat hij nu op 7 december
naar Reagan reist voor het zoge
naamde INF-akkoord waarbij
het er om gaat om alle raketten
die een bereik hebben van tus
sen de 500 en 5000 kilometer in
de komende jaren te vernietigen.
Als de twee hun handtekening
hebben gezet, moet de Ameri
kaanse Senaat (een soort Eerste
Kamer) het akkoord met een
tweederde meerderheid be
krachtigen waarna het pas offi
cieel in werking zal treden. Hoe
wel een aantal Senatoren uit pu-
re achterdocht jegens Rusland
het akkoord niet zal steunen, is
de verwachting dat omstreeks
volgend jaar april de overeen
komst in werking zal treden.
Voor Nederland heeft dat als
plezierig gevolg dat er geen
kruisraketten op de basis in
Woensdrecht hoeven te worden
geplaatst. Volgens een afspraak
binnen de NAVO - het militaire
samenwerkingsverband van een
aantal westerse landen, waaron
der Nederland - zou ons land na
melijk volgend najaar met de
plaatsing daarvan moeten begin-
Overigens vormen de raketten
voor de middellange afstand
maar een klein deel van het tota
le bestand aan wapens waarover
de grootmachten beschikken.
Vandaar dat zowel Reagan maar
vooral Gorbatsjov hebben aan
gedrongen op meerdere akkoor
den om de wapenwedloop in de
wereld terug te dringen. Op het
programma staan in de naaste
toekomst besprekingen over de
zogenaamde strategische wa
pens (raketten voor lange en su
per-lange afstanden) en over de
raketten voor de korte afstand
(minder dan 500 km).
En dan is het ook erg belang
rijk om de chemische wapens uit
te bannen en te voorkomen dat
de hoeveelheden niet-kernwa-
pens, ook wel conventionele wa
pens genoemd, niet worden ver
groot. Voor dat laatste zijn veel
mensen bang omdat ze denken
dat de landen uit het west- en
oostblok op die manier hun afge
schafte kernraketten willen com
penseren.
Kortom, het akkoord dat
Reagan en Gorbartsjov op 7 de
cember gaan ondertekenen is
nog maar een begin. Maar psy
chologisch gezien wel een be
langrijke stap. Want eindelijk
wordt eens daadwerkelijk be
gonnen met het terugdringen
van de wapenwedloop op deze
planeet.
BERT PAAUW
Als kind had Astrid Lindgren
zich voorgenomen om nooit een
boek te schrijven. Daar is ze later
op teruggekomen. Gelukkig
maar. anders hadden Pippi
Langkous, Michiel van de Hazel-
hoeve, Lotta uit de Kabaalstraat
of Karlsson van het dak nooit be
staan. Astrid Lindgren schrijft
inmiddels al zo'n 45 jaar en blijft
gewoon doorgaan, ook al wordt
ze-14 november 80 jaar.
Van alle boeken die Lindgren
heeft geschreven is 'Pippi Lang
kous' de bekendste: een eigen
zinnig meisje met sproeten en
peenkleurig haar. dat samen met
een aap en een paard in een rom
melige villa woont. Pippi Lang
kous is overigens niet door Ast
rid Lindgren zelf bedacht, maar
door haar dochter Karin.
De schrijfster vertelt daarover
het volgende: "Mijn toen zeven
jarige dochter lag met longont
steking in bed. Elke avond als ik
op de rand van haar bed zat, zeur
de ze het als alle kinderen om een
Met de aankondiging van afgelo
pen zaterdag dat de Amerikaan
se president Reagan en de Russi
sche partijleider Gorbatsjov el
kaar op 7 december in de Vere
nigde Staten zullen ontmoeten
om een wapenakkoord te onder
tekenen is een einde gekomen
aan de wekenlange geruchten
over het wel of niet doorgaan van
een topontmoeting tussen de
twee wereldleiders.
Een paar maanden geleden,
toen de ministers van buiten
landse zaken Shultz en Sjevard-
nadze al in grote lijnen tot over
eenstemming waren gekomen
over de verwijdering van middel
lange afstandsraketten, werd ei
genlijk aangenomen dat de ont
moeting tussen Reagan en Gor
batsjov nog slechts een formali
teit was.
Maar sindsdien kwam er
steeds weer een kink in de kabel
die er zorgde dat het vaststellen
van een definitieve datum werd
uitgesteld. Twee weken geleden
kjk mm..Mr UeüL.Jonfyntin..Het?...
uit een nette jonim, joppie «wens heb je het
ffl Ijkt me Wet- zo &oed<jii ttiuis.. je
(Wordt vervolgd)
In Leiden wordt er nog
volop over gediscussieerd
en geruzied. In Alphen
aan den Rijn is men er
deze week mee begonnen:
het zogenaamde
'Jeugdwerkgarantieplan'.
Dertig langdurig werkloze
jongeren onder de 21 jaar
krijgen voor een half jaar
een baan van negentien
uur in de week en mogen
tevens een gratis
(beroeps-)opleiding
volgen.
De één is fel tegen deze
binnenkort verplichte
'tewerkstelling', de ander
vindt het een uitkomst om
zo de broodnodige
werkervaring op te doen.
Marianne van
Ommering (20) uit
Hazerswoude heeft
eigenlijk geen mening
over het nieuwe
banenplan. Sinds
maandag werkt ze part
time als administratief
medewerkster op de
Hooge Burch in
Zwammerdam. Na tien
maanden werkloos
geweest te zijn is ze 'allang
blij dat ze weer wat te
doen heeft'.
door
Erna Straatsma
"Echt verschrikkelijk, die tien
maanden dat ik zonder werk zat.
Elke dag hetzelfde. Opstaan, ta
fel afruimen, bedden opmaken,
afwassen, strijken Wel leuk
voor mijn moeder natuurlijk,
want die werkt 's ochtends en als
ze dan thuiskwam kon ze gelijk
gaan zitten".
het aflopen van een contract van
zes maanden niet meer te ko
men. De tweede betaalde maar
160 gulden in de week, voor
"meer dan veertig uur werk".
Niet verplicht
Opnieuw werkloos dus, totdat
Marianne werd opgeroepen door
het arbeidsbureau om eens te ko
men praten. "Daar werd ons dus
verteld over dit project, het
jeugdwerkgarantieplan. Negen
tien uur werk per week voor een
periode van zes maanden. Niet
verplicht, maar ik was allang blij
dat ze me dit aanboden. Dan ben
ik tenminste weer bezig, doe ik
ervaring op".
Van het jeugdwerkgarantie-
plan had Marianne voor ze die
brief van het arbeidsbureau
kreeg, nog nooit gehoord. Ook
van de veelgehoorde kritiek op
het banenplan als zouden de jon
geren als gratis arbeidskrachten
(de bedrijven kost ht namelijk
niks) ingezet worden om rotklus
sen op te knappen waar anderen
niet aan toe komen, is ze onkun
dig.
"O ja, is dat zo? Ik kan dat nu
eigenlijk nog niet beoordelen.
Op het arbeidsbureau zeiden ze
tegen ons dat je deze baan moet
zien als een vaste baan, zoals ie
der ander die heeft. Maar ik merk
toch wel dat het anders is. Ze
hebben me ook gelijk gezegd:
'Het is niet de bedoeling dat wij
jou echt inwerken. Er zijn een he
leboel dingen waar wij niet aan
toe komen, die kan jij doen".
Financieel gezien gaat Marian
ne er niet of nauwelijks op voor
uit. Haar uitkering bedroeg voor
heen 429 gulden per maand en
dat is nu vermeerderd met 15
gulden. Maar, zegt ze: "Per week
ben ik zo'n dertig gulden aan
reisgeld kwijt, en dat schijnt niet
vergoed te worden".
"Mijn vriend werkt wel en dat
is iemand die zegt, 'wat van mij is
is van jou'. Maar ik wil toch graag
mijn eigen geld verdienen. Ik zal
niet zo gauw iets van zijn geld
voor mezelf kopen. Het betekent
wel dat ik met die 429 gulden zui
nig moet zijn. Rondkomen lukt
wel hoor, maar het is natuurlijk
wel weinig. Van dat geld moet ik
ook nog mijn kostgeld betalen".
Zelfstandig wonen, of samen
wonen met haar vriend, wat Ma
rianne graag wil, is er dus voorlo
pig niet bij. Tweekamerwonin
gen zijn er in Alphen maar heel
weinig en de iets grotere flats ko
men al gauw op zo'n 700 gulden
per maand.
Raar
Marianne is al geruime tijd be
zig met een opleiding computer-
kunde en gaat binnenkort begin
nen met een cursis tekstverwer
king. Opleidingen die overigens
niet door het arbeidsbureau ver-
'goed worden. "Ik heb dat wel ge
vraagd maar daar schijn ik te
jong voor te zijnvoor deze oplei
ding. Je moet minstens 21 jaar
zijn. Wel raar eigenlijk als de cur
sus nu wel vergoed wordt omdat
ik aan zo'n banenplan meedoe
Een garantie van vast werk
biedt het banenplan niet. Mari
anne zou wel vast willen werken
bij de Hooge Burch. Het werk
vindt ze leuk en de collega's zijn
heel aardig. Een vaste baan zit er
echter niet in. Na die zes maan
den moet ze weer vertrekken.
'De hoop is nu gevestigd op
twee lopende sollicitaties in zie
kenhuizen. Een gesprek bij het
Elizabeth ziekenhuis heeft ze er
inmiddels op zitten. De kans is
klein dat ze wordt aangenomen
voor deze administratieve baan,
want ze is één van de acht.
"Vaak denk je bij zo'n sollicita
tie al dat je aangenomen bent.
Dan vertellen ze waar je komt te
zitten en zo. Dan denk je dus dat
je die baan hebt. Krijg je na twee
weken een briefje: 'De keuze is
helaas op iemand anders geval
len".
Climie Fisher:
Climie Fisher is een nieuw Ame
rikaans popduo dat eigenlijk al
heel lang bestaat. Tot voor kort
hielden Rob Fischer en Simon
Climie zich alleen bezig met het
schrijven van muziek voor ande
ren. Nu zingen en spelen ze ook
zelf.
De single 'Loye changes every
thing' doet het aardig. De zang
van Rob Fischer doet nog wel het
meest denken aan het schorre
geluid van Rod Stewart.
Simon Climie werkte in het
verleden onder anderen met Leo
Sayer, Frida (van Abba), Scritti
Politti, Pat Benatar en Roger
Daltrey. Het andere deel van het
duo, Rob Fisher, maakte vroeger
deel uit van onder meer Tears for
Fears en Go West
Bij platenmaatschappij EMI
heeft Climie Fisher nu een vet
contract getekend. Zeven elpees
kunnen er gemaakt worden. De
Japanse firma Suzuki schijnt een
uitgebreide reclamecampagne
van het stel te ondersteunen.
Voor beide heren lijkt een suc
cesvolle toekomst in het ver
schiet te liggen.
Marianne zelf was niet echt te
vreden met deze dagelijkse gang
van zaken. Ze vindt zichzelf niet
het type om thuis te zitten. "De
eerste twee maanden is het leuk.
maar dan gaat het vervelen".
Helemaal niks
Werken en geld verdienen, dat
zat er bij Marianne al vroeg in
Op de lagere school deed ze haar
eerste krantenwijkje en van haar
dertiende tot haar zeventiende
werkte ze na schooltijd bij een
tuinder.
Na het leao-examen moest een
keuze gemaakt worden: of door
leren of gaan werken. Marianne:
"Ik wist niet precies wat ik wilde.
Lekker geld verdienen leek me
het leukst, maar ik ben uiteinde
lijk - op aanraden van anderen -
naar de kapperschool gegaan. Zo
van, dan dat maar. Maar het was
dus helemaal niks. Dat gepluk in
al dat haar, verschrikkelijk. Van
het hele schooljaar ben ik maar
de helft van de tijd aanwezig ge
weest".
De opleiding werd afgebroken
en Marianne kon zwart gaan
werken in een snackbar in Lei
den. Ook dat was van korte duur.
"De baas van die tent stelde een
rooster op en het kwam er op
neer dat ik op de rotste uren
moest gaan werken".
Het arbeidsbureau stuurde
Marianne vervolgens naar een
snackbar in Alphen. Een nieuwe
teleurstelling. "Het hele week
einde stond ik daar alleen te wer
ken. Die snackbar was tot drie
uur 's nachts open en dat bete
kende dat ik na al het schoon
maakwerk pas om half zes thuis
Na drie maanden werkloos te
zijn geweest waagde Marianne
nog twee pogingen bij een was
serette en een meubelzaak. Bij
de eerste werkgever hoefde ze na
Marianne van Ommering: 'Op het arbeidsbureau hebben gezegd datje deze baan moet zien als een vaste
baan, zoals ieder ander die heeft. Maar ik merk toch wel dat het anders is'. (foto wm Dijkman)
Gorbatsjov (links) en Reagan bij één van hun eerdere ontmoetingen.
Topontmoeting over wapenakkoord
bezioheden boilenshüis hebtwde
u Haaf-
un; emplooi bent- zodat ik de
kamen kan doen en de week
einden bent u nsttxJHi[k ook
eiders. welnu...de pr <j$ -
exclusief- 63S,licpten waleren..
behsbéha-Jiihihi
missebien kan ik owd&b en
de weekeinden 6ewoon+fiyis bj/
me moeder easn zitten
verhaaltje. Toen ik op een avond
niets wist en haar vroeg: wat
moet ik dan vertellen? antwoord
de zij: vertel eens wat over Pippi
Langkous. Die naam had zij net
bedacht. Ik vroeg niet wie Pippi
Langkous was, ik begon gewoon
te vertellen. En daar het een ei
genaardige naam was, werd Pip
pi ook een eigenaardig kind".
Het is grappig te bedenken dat
de verhalen over Pippi Lang
kous al meer dan 40 jaar geleden
zijn geschreven. Het knappe van
Astrid Lindgren is dat je tijdens
het lezen helemaal niet in de ga
ten hebt dat je zo'n oud boek
leest. Tijdloos noem je dat.
Lindgren heeft veel van die
tijdloze boeken geschreven:
Ronja de roversdochter en De
gebroeders Leeuwenhart bij
voorbeeld. Veel van haar boeken
zijn ook verfilmd. In ons land
werd Pippi Langkous pas echt
populair, toen er een televisiese
rie van het boek was gemaakt.
Mevrouw Lindgren is een
Zweedse. In haar land is ze heel
beroemd en wordt ze gerekend
tot een van de belangrijkste au
teurs. Veel verhalen van Lind
gren spelen zich af in het zuiden
van Zweden, waar de schrijfster
is geboren. Haar ouders hadden
een boerderij in Smaland. De
herinneringen aan allerlei plek
jes vind je in haar boeken terug.
Duizenden mensen maken jaar
lijks een tocht door Smaland om
alle plekjes op te zoeken. Ook het
geboortehuis van Lindgren
wordt druk bezocht. Er is zelfs
een sprookjesdorp waar veel uit
haar boeken is nagebouwd.
Omdat Lindgren deze maand
tachtig jaar wordt, viert de uitge
ver van haar boeken in Neder
land feest. In bibliotheken en
boekhandels liggen haar boeken
extra vooraan. Ook is er een wed
strijd met als hoofdprijs een reis
naar Zweden.
enc&tirekenenjekrïjbtié sr
etenopWen huid mir
itijd konen en je kan doen
en isten wit je wilt en lM
je not> wel eens ïnMenkeo
Sc werdt niet Gekookt op de kamer en
ar Komt/i bete dmes op de Kamer
Vl-K&QP
