'Ischa Meyer kan doodvallen
Cineast Adriaan
Ditvoorst overleden
PODIUMBLIK
Schilderkunst en poëzie flirten met elkaar
Bestuur Globe stapt op
- DINSDAG 27 OKTOBER 1987
KUNST
PAGINA 21
door
Cees van Hoore
LEIDEN - Een turbulente thea-
terweek deze keer. Een week ook
van internationale allure. Japan
is vertegenwoordigd met grof ge
schut door de slagwerkersgroep
'Ichiban Daiko'. Uit Azerbeidjan
in Rusland komt het Russisch
Folkloreballet. dat dansers telt
die springstof in hun bloed heb
ben. Maar de meest opmerkelijke
theatergebeurtenis is toch wel Jos
Brinks musical Max Havelaar'.
waarin de 'exotische praal van
de Javaanse vorstenhoven' als
mede 'de zware rijkdom van het
Amsterdam anno 1860' voor de
nodige schittering zullen zorgen.
Art Decorum
Drie vrouwen verkeren op een
hellend vlak'. Zo luidt, kort sa
mengevat, het thema van de
Ichiban Daiko: de
dansvoorstelling 'Art Decorum',
die vanavond te zien is in de
Leidse Schouwburg. Niet meteen
verlekkerd beginnen te kijken:
het gaat hier om het hellende vlak
tussen 'enerzijds de kunstmatige
dans en anderzijds de expressio
nistische aards-fysieke dans'. Als
ik zoiets leesdenk ik steevast:
'Goejndddag Bdaartels!' Een
hooggestemde. bloedserieuze
aangelegenheid dus. Gelukkig
maar dat de 'menselijke relaties
daarbij niet uit het oog worden
verloren.
'Art Decorum' is een produktie
van de Stichting Arena, die on
der de artistieke leiding staat
van choreografe Kim van der
Boon. Aan de bedoelde dames
wordt gestalte gegeven door drie
danseressen die hun sporen in
middels hebben verdiend: Kim
van der Boon, Anne Affourtit en
Mieke Lamar. Voor de muziek te
kent Michael de Roo.
Ichiban Daiko
'Wie niet naar ons komt kijken,
krijgt honderd stokslagen', zo
lijkt de Japanse trommelaar op
bijgaande foto te schreeuwen.
Hij maakt deel uit van het Ja
panse gezelschap 'Ichiban Dai
ko', wat zoveel betekent als 'De
ware meesters van de drum'. Op
woensdagavond 28 oktober zul
len deze percussionisten de kof
fiekopjes in de foyer van de Leid
se Schouwburg doen rillen op
hun schoteltjes.
Oostindisch lawaai
Een geheel ander kunstzinnig
lawijt wordt er op vrijdag en za
terdagavond gemaakt in het
Laktheater, waar een produktie
van de Rotterdamse choreografe
Angelika Oei wordt opgevoerd.
De titel ervan is: 'Oidan...Skroe-
ba'. Die twee woorden staan voor
'Oostindisch lawaai maken'. De
ze omschrijving dekt de inhoud
van deze dansvoorstelling echter
niet geheel. Ze moet overdrachte
lijk worden opgevat. Het gaat in
dit stuk van Oei om een aantal
tuttige kostschoolmeisjes die let
terlijk en figuurlijk uit hun
keurslijf breken. Bij de voorstel
ling zal gebruik worden gemaakt
van fraaie, tegen het achterdoek
geprojecteerde, filmopnamen
van Oei en R.A. Hazekamp.
Max Havelaar
Het meest in het oog springen
de theaterevenement van deze
week is de opvoering van Jos
Brinks musical 'Max Havelaar
in de Leidse Schouwburg. Op
donderdag, vrijdag en zaterdag
zal dit spektakel daar te zien
zijn. Zo'n 36 gerenommeerde ac
teurs en actrices zijn ervoor aan
getrokken. Er is in de landelijke
pers al gewezen op de voortreffe
lijke prestaties van de acteur
Jéróme Reehuis, die de rol van
Batavus Droogstoppel speelt.
Brink zelf speelt Havelaar. Wed
den dat hij deze radde, met de ga
ve van het woord gezegende, pra
ter nog goed speelt ook!
De regie is in handen van
Horst Mentzel. Aan de choreogra
fie en decor- en kostuumontwer
pen hebben respectievelijk
Lindsay Dolan en Jan Aamtzen
hun beste krachten gegeven. Dit
gouden drietal heeft met de musi
cal 'Madame Arthur' al bewezen
dat niet alles wat lekkeris van
ver hoeft te worden gehaald.
Goudlokje
Over goud gesproken. In het
LAK-theater zal op zondag 1 no
vember om 15.00 uur een voorstel
ling worden gebracht die kinde
ren zelfs niet voor een broodje
van 'dit edelmetaal zullen willen
missen. De titel: 'Goudlokje en de
twee beren'. Dit Engelse volksver
haal wordt voor de jeugd van 3
tot 6 aanschouwelijk gemaakt
door Saskia Janse van het Speel-
theater uit Edam. En passant
krijgen de kleuters ook nog wat
klassieke muziek toegediend: het
verhaal zal worden begeleid door
muziek van Domenico Scarlatti.
Russisch Folklore
ballet
De liefhebbers van folklore ko
men in deze theaterweek ook aan
hun trekken. Op maandag 2 no
vember wordt in de Leidse
Schouwburg het Nationaal Rus
sisch Folkloreballet van Azer
beidjan verwacht. In xlit gezel
schap, zo wordt in de documenta
tie aangekondigdbevindt zich
een persoon die een opmerkelijke
gelijkenis vertoont met David Ni-
ven. Waarom dit wordt gemeld
blijft in het duister. Maar goed.
het is een aardig detail. Van de
dansers mogen wij 'fenomenale
sprongenverwachten, de danse
ressen zullen ons tracteren op
'mooi uitgevoerde armbewegin
gen'. Heerlijk. Wij zijn in dit land
van vogeltjesdansen en polonai
ses wat betreft folklore niet erg
verwend.
Een stuk van twee
dagen
Op woensdag 28 en donderdag
29 oktober zijn in het LAK-thea-
ter de Theaterunie uit Amster
dam en de Antwerpse Blauwe
Maandag Compagn ie te gast. Ge
zamenlijk brengen zij daar de
productie 'Een stuk van twee da
gen', dat is gebaseerd op Peter
Handkes 'De linkshandige
vrouw'. Het stuk gaat over een
vrouw die zich ontworstelt aan
haar vertrouwde omgeving. Zij
breekt daarbij ook met haar
man. Alleen haar achttienjarige
zoon houdt ze bij zich. In de kri
tieken werd deze productie ge
kenschetst als een theaterstuk dat.
'overloopt van creativiteit, durf,
overtuiging en gevoel voor spek
takel'.
Josephine van Gasteren blijft werken tot ze sterft
Die stem. Eerst al een paar keer
door de telefoon, nu ergens in het
huis, terwijl ik wat schuchter voor
de deuropening van haar flat in
Amstelveen sta. Die stem, die je
herkent uit duizenden en waarin
alle spraaklessen van alle toneel
scholen samengevloeid zijn.
'Loopt u maar door hoor, meneer
Janssen, oh wat vreselijk allemaal.
Ik ben op zoek naar Rhodou, moet
alles nog inpakken en heb net een
virus achter de rug. En vanmorgen
heb ik anderhalf uur, anderhalf uur
ja, met mijn bek open gezeten bij
de tandarts. Kaakontsteking. Ok,
ik moet er echt uit, weg van hier,
slapen, voorlopig alleen maar sla
pen'.
door
Hein Janssen
Josephine van Gasteren aan de
vooravond van haar vakantie, op
zoek naar haar 16 jaar oude kat
Rhodou. Twee dagen ervoor had ze
na enige aandrang toegestemd in
een interview, maar als het aan
haar had gelegen had ze a la minute
willen vertrekken.
Dit seizoen viert de zeventigjari
ge actrice Josephine van Gasteren
het feit dat ze vijftig jaar aan het to
neel verbonden is. Ze zal dat doen
met de voorstelling 'Mijn zuster en
ik', die speciaal voor deze gelegen
heid geschreven is door Jos Brink.
De markante actrice komt met de
ze jubileumvoorstelling komende
maanden naar schouwburgen in
verschillende delen van het land.
Ook naar de Leidse Schouwburg,
en wel op 12 februari 1988.
Josephine van Gasteren ziet er
moe uit. Doorschijnend wit, vaal-
blond, naar achter gekamd haar,
trekken om haar mond, smalle ble
ke handen. Maar steeds weer die
heldere, blauwe ogen. 'Steekt u
maar van wal', zegt ze. De eerste
vragen worden vermoeid en plicht
matig beantwoord.
- Waarom Jos Brink voor uw ju
bileumstuk?
'Het was allang de bedoeling dat
hij iets voor me zou schrijven, na
'Bessen' dat hij voor Henny Orri
schreef. En omdat hij een vaardige
en snelle pen heeft gn goed Neder
lands schrijft. Hij is zelf theaterma
ker en dat heeft als voordeel dat hij
het vak kent. Maar gelukkig kent
hij mij niet al te goed en dat is ook
een voordeel. Ik wil geen stukken
die zogenaamd op mijn lijf ge
schreven zijn. Dat is niet span
nend, dan weet iedereen van te vo
ren al wat er gebeurt als ik de plan
ken op kom. Ik wil diepgang in een
rol, ik wil mijn andere kant laten
zien. Eigenlijk ben ik heel kwets
baar, heel overgevoelig, net zo als
alle toneelspelers'.
'Iedereen roept altijd dat ik lastig
ben. een grote bek heb. Lastig? Ik
ben gewoon van het vak, dat is me
heilig. Ik wil geen collega-acteurs
om me heen die 's morgens om elf
uur op de repetitie komen met een
glas sherry of bier in de hand. Go to
hell, roep ik dan, go to bloody hell!
Lastig? Nee, noem me maar een
perfectioniste. Ik maak het mezelf
daarmee ook niet makkelijk'.
'U zou me moeten meemaken bij
het begin van zo'n repetitieproces,
oh, dan heb ik zo'n minderwaardig
heidscomplex. Ik sterf dan van de
zenuwen. Maar het van daaruit dan
naar elkaar toegroeien, dat is zaaal-
ig, dat is toneelspelen, daarvoor
doe ik het allemaal. Als die bevlo
genheid er niet meer is, dan kan ik
beter stoppen en achter de kassa
van Albert Heijn gaan zitten en vra
gen: met of zonder zegeltjes?"
Josephine van Gasteren beperkt
zich niet uitsluitend tot acteren. Zij
publiceerde ook talloze reisverha
len. Die stukken ademen een diep
gaande politieke interesse.
'Natüürlijk ben ik in politiek ge
ïnteresseerd, anders kun je dit vak
niet uitoefenen. Actrice zijn is niet
alleen stralen en glorieus op het to
neel staan, hoor. Je moet politiek
geëngageerd zijn, dat zie je ook aan
de solo's die ik gespeeld heb. Rosa
Luxemburg, de Jappenkampen,
Grete Weil, noem maar op. Ik vind
dat je je niet kunt permitteren om
op afstand te blijven. No guts, no
glory, zeg ik maar. Kijk, ik ben ka
tholiek. maar daar heb ik het soms
heel moeilijk mee. Deze paus, ik
zag het in het begin wel zitten.
O.K., hij zegt vreemde dingen over
homoseksualiteit en zo. maar dat is
nu eenmaal het standpunt van de
kerk die hij vertegenwoordigt.
Maar toen hij Waldheim ontving,
toen heb ik echt twee nachten niet
kunnen slapen. Ik ben toen in een
groot gat gevallen met die man.
Waldheim ontvangen! Waldheim,
notabene! Godverdomme zeg ik
dan, een Pool die in Auschwitz is
geweest en die dan zo'n man ont
vangt. Godverdomme!!!"
Na deze uitval slaat haar stem
ming om als het blad aan een
boom. Met weemoed vertelt ze
over haar hond Sherry. Na zijn
dood is het nooit meer geworden
zoals het was.
- De passie die u voor dieren
heeft, heeft u die ook voor het to
neel?
'Nee, toneel is geen passie voor
me, het is mijn vak. Als ik geld ge
noeg had, zou ik best eens een jaar
tje de bakens willen verzetten.
Maar ik heb het geld nodig, dus het
gaat maar door. van het ene seizoen
in het andere. Ik wil toch leven zo
als ik altijd geleefd heb. Geen luxe
of kleren en zo, maar geld voor de
dieren, voor allerlei instellingen.
De meneer van de bank zei laatst
tegen me: mevrouw Van Gasteren,
ik zie bij u nooit een rekening van
de Bonneterie. Nee. zei ik. en die
zult u ook nooit vinden zolang er
nog geld moet naar de zeehonden
en naar de akties voor het behoud
van de olifanten. Naar onze natuur,
ons milieu ter wille van de komen
de generatie. Ik zal dus moeten
werken tot ik sterf.
Joseph
- Vogel, Dresselhuys en u, dat is
de oude vertrouwde garde, wat
komt er daarna?
„Daarna lijkt het of er een gene
ratie overgeslagen gaat worden.
Die bevlogenheid is er een tijd niet
geweest. Maar in de jeugd heb ik
wel veel vertrouwen. Ze moeten al
leen niet naast de telefoon gaan zit
ten en wachten tot er iemand belt
met het aanbod van een rol. Zelf er
op af gaan. goddomme! Destijds na
de aktie Tomaat zat Ellen Vogel
ook teveel thuis. Ik heb toen een
stuk gezien in Londen en daar zat
een prachtige vrouwenrol in, ik
was toen artistiek leidster in Rot
terdam. Die rol had ik zelf best wil
len spelen, maar ik zei tegen Ellen:
hup meid. spelen! Niet zeuren over
Ischa Meyer, niks Ischa Meyer, Is-
cha Meyer kan doodvallen. Ja
toch? Ik bedoel maar, Ischa Meyer
steekt bij wijze van spreken zijn
poot uit als Ellen het toneel op
komt".
Belgische bands
op festival in LVC
LEIDEN - 'Vlaanderen leeft'. On
der dat motto wordt op 29, 30 en 31
oktober in het Leids Vrijetijds Cen
trum een Belgenfestival georgani
seerd. Negen Vlaamse bands zul
len er het podium doen kraken. Dat
zijn: 'Noordkaap','Yasja' en 'Cas
and the organized crime'(29 okto
ber); 'Men 2 End', 'Partisan' en
'Aroma di Amore' (30 oktober).'The
Whydads', 'The Boywonders' en
'The Scabs' sluiten op zondag 31
oktober het festival af. Donderdag
is de zaal om 20.00 uur open. Pre
cies een uur daarna zal 'showbeest'
Cas de microfoon grijpen. Op de
andere twee dagen is het LVC om
21.00 uur geopend en begint het
rockgebeuren om 22.00 uur.
Debat over kunst
in 'Gulden Vlies'
LEIDEN - Wat is de rol van kunst
en cultuur in onze Nederlandse sa
menleving en wat is daarin de func
tie van de overheid? Dat zijn de
twee vragen die centraal zullen
staan in een debat over Kunst en
Cultuur, dat op donderdag 29 okto
ber 's avonds om 20.00 uur in het
'Gulden Vlies' in de Breestraat zal
worden gehouden. Het debat, dat
'het grootste' wordt genoemd dat
ooit in Leiden over kunst en cul
tuur is georganiseerd, is een initia
tief van het Christen Democratisch
Jongeren Appèl van de afdeling
Leiden en Omstreken en de Jonge
Democraten van de afdeling Mid
den-Holland.
BERGEN OP ZOOM (GPD) - De
cineast Adriaan Ditvoorst is een
dezer dagen tijdens een verblijf in
zijn geboorteplaats Bergen op
Zoom overleden. Ditvoorst, die in
Amsterdam woonde, is 47 jaar ge
worden. Dit heeft familie van de
overleden cineast maandag meege
deeld.
Adriaan Ditvoorst studeerde in
1964 af aan de Nederlandse Filma-
kademie in Amsterdam. Een jaar
later debuteerde hij met de film 'Ik
kom later wat naar Madra'. 'Para
noia', naar een boek van Hermans,
in 1967 en 'Antenne' in 1969 volg
den. Later maakte hij nog 'De Val'
(1972), 'De blinde fotograaf (1974)
en 'Flanagan' in 1975. 'De mantel
der liefde' (1978), een satire op de
tien geboden en 'Lucifer' (1980)
volgden. Zijn laatste film is 'De wit
te waan', die hij maakte in 1984.
Ditvoorst wordt naar zijn manier
van denken en werken gerekend
tot de generatie van de jaren '60. Al
gemeen werd zijn groot talent on
derkend. Daartegenover staat dat
hij nooit echt succes heeft gehad.
Zijn eerste film vertoond op inter
nationale filmfestivals werd posi
tief ontvangen, maar een echt kas
succes heeft er nooit ingezeten.
'Paranoia' wordt gezien als zijn
grote film, waarmee hij destijds al
le critici overblufte.
De cineast is altijd een outsider
geweest. Hij wenste zich niet aan te
sluiten bij de grote stromingen in
de filmwereld. In interviews gaf
Ditvoorst te kennen nooit mee te
willen werken aan de 'vertrossing'
die hij in Nederlandse filmproduk-
ten meende te bespeuren.
"Alles wat meewerkt aan ver
vlakking vind ik ernstig. Zeker als
dat sluipend is", gaf hij eens te ken
nen. „Ik hoop nooit overbodige
films te maken" is een andere type
rende uitspraak van hem. Zijn ei
genwijsheid gaf hij onder meer
vorm in de film 'De mantel der lief
de' waarin hij Willeke van Ammel-
rooy de rol van Maag Maria liet ver
tolken. Hij zag dat als „Een shock-
terapie om te ontnuchteren".
Ditvoorsts manier van werken
werd wel vergeleken met dat van
Bunuel en Bertolucci. Zijn grote
droom, 'De Idioot' van Gerard
Brach te verfilmen, heeft hij nooit
kunnen verwezenlijken. Zijn
laatste speelfilm 'De Witte Waan'
werd door de kritiek lovend ont
vangen. Pieter van Lierop schreef
destijds in de GPD-bladen dat de
film 'de mooiste, de pregnanste
beelden te zien heeft gegeven van
het filmfestival Rotterdam' waar
de film in première ging.
In 'De witte waan' wordt een por
tret geschilderd van een kunste
naar die heroïne gebruikt om bo
ven zichzelf en de grauwe massa
'verliezers' uit te stijgen. In deze
film, waarin Thorn Hoffmann de
hoofdrol vertolkt, probeerde Dit
voorst het tegenbeeld van een tra
gische junk te schetsen.
erkir
rn schilder
kunst cn poëzie bij Hans de Bruijn.
Expositie met werk van Hans de
Bruijn, tot 31 oktober. Galerie Stel
ling, Lange Mare 65, Leiden. Ge
opend wo. t/m za. van 12.00-17.00
LEIDEN - Opnieuw ontmoeten
beeldende kunst en poëzie el
kaar bij Stelling. Activiteiten van
deze galerie als uitgeverij resul
teerden dit jaar in de publicatie
van "Schilderkunst Poëzie",
de catalogus bij de tentoonstel
ling "De Vrouw en de Kunst".
Op de nieuwste expositie met
werk van de Amsterdamse kun
stenaar Hans de Bruijn moet de
samenhang niet gezocht worden
in de directe wisselwerking tus
sen een gedicht en een kunst
werk. Voor Hans de Bruijn
vormt het oeuvre van de Duitse
dichter Hölderlin (1779-1843) een
bron van inspiratie. De gedich
ten zijn aanleiding om in het
werk te zoeken naar een passen
de beeldtaal, waarin de persoon
lijke gevoelens van de kunste
naar tot uitdrukking komen.
De schilderijen uit 1986 en
1987 maken duidelijk dat De
Bruijn in zijn werk een sterke
ontwikkeling heeft doorge
maakt. In een aantal stukken
neemt kleur een prominente
plaats in, maar in latere doeken
uit de reeks 'Gedichten' wordt de
kleur steeds meer teruggedron
gen. Zo zoekt De Bruijn beper
king om te komen tot een essen
tiële vormentaal. Dit proces is
nog niet voltooid, zoals de ten
toonstelling laat zien.
Elk schilderij is een stap in het
onderzoek naar het vinden van
het punt waar schilderkunst en
poëzie elkaar het dichtst nade
ren. Naast het lyrische, land
schappelijk aandoende werk,
valt de intensiteit van de donke
re schilderijen op die het gevolg
is van een spanning tussen vorm
en soms nauwelijks waarneem
bare kleurnuances. Van vrijer
opgebouwde werken komt De
Bruijn tot geconcentreerde com
posities, waarin hij niet alleen
door het gevoel geleid wordt, al
spreekt uit het zoeken naar een
balans tussen vaste vormen en
het schrift, de penseelstreek, een
sterke emotie. Beide componen
ten zijn te herkennen in de etsen
uit een mooie serie grafiek, die
als een toegift op de schilderijen
beschouwd kan worden.
Met dit werk van Hans de
Bruijn wil Stelling niet alleen ac
tuele ontwikkelingen signaleren,
maar liefst ook de discussie over
kunst stimuleren, waarmee de
galerie zich duidelijk weet te on
derscheiden.
NANCY STOOP
Plan voor toneel
in de provincie
AMSTERDAM (ANP) - Het grote
publiek in de provincie kan inte
resse voor het theater worden bij
gebracht door het spelen van voor
stellingen die bij de belevingswe
reld van dat publiek aansluiten. De
provincie dient dan ook daarop ge
richte toneelvoorzieningen te heb
ben. Dit schrijft de toneelspeler
Jaap Wiennga in een toelichting op
een plan voor een regionaal reper
toiregezelschap dat hij onlangs bij
de Raad voor de Kunst heeft inge
diend.
De acteur denkt aan een vast en
semble van ongeveer 25 acteurs en
actrices met een zakelijk en een ar
tistiek leider. Het reizende gezel
schap moet voorts de beschikking
krijgën over kantoor- en publici
teitsmedewerkers, technici, een
dramaturg en een docent. De groep
kan voor een produktie eventueel
worden aangevuld met gastspelers
die voor bepaalde rollen speciale
vaardigheden bezitten.
Wieringa stelt voor de groep te fi
nancieren met de subsidies van de
toneelgroep Theater en het Zuide
lijk Toneel Globe. Deze gezel
schappen komen in het advies van
de Raad voor de Kunst niet langer
Voor subsidie in aanmerking. Ook
moet naar sponsors worden ge
zocht.
EINDHOVEN/DEN BOSCH
(GPD) - Het bestuur van theater
groep Globe in Eindhoven is opge
stapt. Het meent dat daarmee ont
slag van het personeel en de af
bouw van de theaterruimte in
Eindhoven wordt voorkomen. Men
is het er niet mee eens dat vorige
week een provinciale werkgroep is
ingesteld die moet gaan adviseren
over een theatervoorziening in het
zuiden van Nederland.
"Uit de instelling van die werk
groep", zo - schrijf het bestuur,
"blijkt dat niet alleen het ministe
rie van WVC, maar ook de provin
cie en de gemeente Eindhoven zich
kunnen verenigen met de mening
van de Raad voor de Kunst dat een
repertoiregezelschap buiten de
Randstad niet mogelijk zou zijn".
De leden van het bestuur zijn het
daar helemaal niet mee eens. Om
die reden heeft men dan ook een
Arob-procedure aangespannen te
gen de beschikking van de minis
ter de subsidieverlening aan Globe
aan het einde van het lopende sei
zoen te beëindigen.
Men vindt hoe dan ook, dat het in
vele jaren opgebouwde apparaat in
Eindhoven ongestoord dienstbaar
moet blijven aan de toneelvoorzie
ning.
De provinciale werkgroep 'Zui
delijke theater-infrastructuur'
moet bekijken welke mogelijkhe
den er zijn op het gebied van thea
ter in het zuiden van het land. De
werkgroep bestaat uit ambtenaren
van WVC, de provincie, de ge
meente Eindhoven en onafhanke
lijke deskundigen onder wie R.
Haks (Amsterdam), A. Smit (Bus-
sum) en R. ten Zijthoff (Breda)
De groep dient bij voorkeur vóór
12 november rapport uit te bren
gen over het artistieke beleid en de
personele invulling van een thea
tervoorziening.
BBK-vertegenwoordiger F. Linne-
man; de voorzitter van de Neder
landse Museumvereniging, de heer
H. Overduyn, en de heer P. Schrei-
ber, zakelijk leider van het Neder
lands Dans Theater.
Mevrouw S. Stoelinga, kunstre
dactrice van het Leidsch Dagblad,
zal als forumleider en vrederechter
optreden.
Nieuwe prijs
kinderboeken
AMSTERDAM (ANP) - Op initia
tief van een groep recensenten is
een nieuwe jaarlijkse prijs voor
kinderboeken in het leven geroe
pen, die in maart volgend jaar voor
de eerste maal zal worden uitge
reikt. Deze Woutertje Pieterse Prijs
van 10.000 gulden wordt gespon
sord door Libris, een organisatie
van ongeteer tachtig boekhandels.
De prijs kan worden vergeleken
met de AKO-literatuurprijs. Deze-
onderscheiding werd dit jaar voor
het eerste uitgereikt en was met
50.000 gulden ook direct de hoog
ste prijs op dit gebied in Neder
land. De nieuwe gesponsorde kin
derboekenprijs is genoemd naar
het bekende boek van Multatuli.
De prijs is bedoeld voor oorspron
kelijk Nederlandstalig werk voor
de leeftijdsgroep van 0-15 jaar. De
door het bestuur van de 'Stichting
Woutertje Pieterse' aangezochte
jury bestaat uit vier leden, die geen
commerciële belangen hebben bij
kinderboeken.
Adriaan Ditv
Ordenende hand van Van Lent
Expositie met fotowerk van Frans
van Lent, t/m 7 november. Galerie
Fotomania, Koppenhinkstccg 6.
Leiden. Geopend wo. t/m za. van
13.00-17.00 uur.
LEIDEN - "Goed zo, jochie",
"Perfectionisme", "Vakwerk",
"Hardstikke mooi" of "Gaaf'.
Met deze lovende bewoordingen
maakten bezoekers van Foto
mania hun unanieme bewonde
ring kenbaar voor het werk van
fotograaf Frans van Lent. Foto
werken als 'De tucht' en een stuk
waarop een eind touw via de na
vel in de buik lijkt te verdwijnen,
zijn het bewijs dat Van Lents af
beeldingen vlijmscherp, of zo je
wilt haarscherp zijn.
De helderheid en eenvoud m
de enscenering van allesbehalve
buitennissige voorwerpen zijn
misschien misleidend. De foto's
in hun indrukwekkende lijsten
lijken niets aan duidelijkheid te
wensen over te laten maar er
steekt veel meer achter. Sterke
gevoelens, hartstocht en mis
schien iets van moederbinding,
zou je kunnen ontdekken in de
foto, die als collector print is uit
gekozen, en in het reeds genoem
de titelloze stuk. In het eerste
voorbeeld doet de zwarte hand
schoen, die een bloedrood hart
omklemd, denken aan een 'crime
passionel', terwijl de tweede foto
associaties oproept met een na
velstreng. Hoe men de werken
van Frans van Lent ook mag in
terpreteren, de ordenende hand
van de maker op de achtergrond
brengt vele nieuwe betekenissen
aan het licht.
NANCY STOOP
