D
'Film geeft een goed beeld van Al Capone'
'The Untouchables'roept prettige herinneringen op
Half geweld, half satire
Klassiek werk
van Goethe als
een melodrama
De dagelijkse sleur van het hoerenbestaan
VRIJDAG 9 OKTOBER 1987
PAGINA 19
'Robocop'; regie: Paul Verhoeven;
hoofdrollen: Peter Weller en Nancy Al
len: theater: Luxor, Leiden en Euro, Al
phen.
In het gevecht om de gunst van het
grote publiek bokst men tegen el
kaar op met de grootte van de
spierbundels en de hoeveelheid
wapens die iemand aan zijn li
chaam weet te torsen.
Na zijn 'Flesh and Blood' gooit
Paul Verhoeven met 'Robocop'
minder vlees maar meer metaal en
computer in de strijd om een origi
nele actiefilm te maken. Bij de af
wezigheid van spieren stroomt het
bloed overigens niet minder in dit
avontuur van 'Robocop'. Van een
op sterven na dode politieman is
een perfecte vechtmachine ge
maakt, die amper hoeft te rusten,
slechts een soort Olvarit eet en
nooit aan staken denkt.
Half mens half robot gaat het cre
atuur de criminaliteit te lijf in een
toekomstig Detroit. De man van
staal raakt echter al snel van slag
als blijkt dat hij zijn menselijke
trekjes nog niet geheel verloren is.
Nadat hij zich in een droom de boe
ven herinnert die hem 'vermoord'
hebben, zint hij op wraak. Het ver
haaltje ontwikkelt zich verder vol
gens het overbekende stramien en
daarin ligt dan ook niet de verdien
ste van 'Robocop'.
Afgezien van het 'nieuwe' van de
robocop en een aantal daarmee ge
paard gaande technische snufjes
en spectaculaire actiescènes, is het
grote winstpunt van de film dat er
ruimte is gelaten voor humor, sati
re en gevoelens. Dat de mens in de
robocop het met behulp van een
vrouw van de machine wint is een
cliché, maar Verhoeven voegt er
iets aan toe. Door de robocop op
een zeer geestige wijze een concur
rerende robot uit te schakelen,
maakt hij duidelijk hoe menselijk
zijn schepping in wezen is. Hoe
moet het publiek zich met een ro
bot identificeren? Dat probleem
heeft Verhoeven goed opgelost
door veel vanuit het gezichtspunt
van de robocop te filmen. Dit leidt
tot veel ongewone hoeken en een
schat aan computerfiguren.
Humor is het sterkste punt van
de film. In een aantal televisie-frag
menten bedrijft Verhoeven satire
met een vette knipoog. De Ameri
kanen zijn betrokken bij een oor
log in Mexico, in Zuid-Afrika
wordt met het gebruik van een
neutronenbom gedreigd en een de
fect laserkanon van het starwars-
platform legt een komplete villa
wijk in de as.
'Robocop' is niet de eerste goede
actiefilm, wel eén van de weinige
met relativeringsvermogen en een
gezonde dosis kritische humor en
als zodanig in ieder geval de eerste
van de hand van een landgenoot.
LEONARD ENGEL.
'Werther';- regie: Pilar Miró; hoofdrollen:
Eusebio Poncela, Mercedes Sampietro
en Feodor Atkine; theater: Kijkhuis, Lei-
BIOSCOPEN
'Working Girls': hoofdrollen: Anne Mel-
duff en Louise Smith; regie: Lizzie Bor
den; theater: Trianon, Leiden
Met 'Working Girls' maakte Lizzie
Borden een Amerikaanse variant
op 'Gebroken Spiegels' van Mar
leen Gorris. Opk hier een vrijmoe
dige blik in het bestaan van een
hoer, zij het een stuk minder dra
matisch vormgegeven.
In 'Working Girls' is gekozen
voor de aanpak van een documen
taire. Een zelfstandige vrouw heeft
weloverwogen gekozen voor een
baan als prostituée om de geldzor
gen het hoofd te bieden en we ma
ken een zo op het oog normale
werkdag met haar mee.
We zien
hoe ze 's morgens naast haar vrien
din wakker wordt, haastig ontbijt
en fietst naar de privé-club waar ze
de kost verdient. Waarna volgt: het
eindeloze wachten, het lachen en
ruziën met collega's, het gekeurd
worden door de klanten en het al of
niet voldoen aan de zo uiteenlopen
de wensen van die klanten.
Veel films in dit genre ontlenen
aan dat laatste hun humor ('Wat
zien ik') of hun buitenissigheid
('Die Flambicrte Frau'), zo niet
'Working Girls'. De hoerenwereld
van Lizzie Borden kent ook haar
rare kostgangers, maar ze worden
wel min of meer in hun waarde ge
laten. Door aan de ene kant in sek
sueel opzicht niet terughoudend te
zijn en aan de andere kant geen
overdreven effecten na te jagen,
heeft Borden een zorgvuldige ba
lans gevonden voor haar film die
als enig bezwaar heet dat hij iets te
lang duurt. Op een gegeven mo
ment weet je het wel.
Te vrezen valt alleen dat 20'n film
door de onvoorspelbare program
mering van Trianon wel haar pu
bliek mis loopt. De titel en het affi
che wekken de indruk van een por
nofilm, maar 'Working Girls' laat
juist die andere kant van pornogra
fie zien. En dat is niet zo'n vrolijke.
De Spaanse regiseuse Pilar Miró is
in 1985 directrice geworden van de
staatstelevisie in haar land. In die
functie zet zij zich vooral in voor de
ontwikkeling van de Spaanse cine
ma. Pas bij het verschijnen van
haar vijfde film 'Werther' raakte ze
ook in het buitenland bekend.
'Werther' is een vrije bewerking
van Goethe's filosofische werk 'Die
Leiden des jungen Werther'. The
ma van dit verhaal is de onmogelij
ke liefde die uiteindelijk leidt tot
zelfmoord. In Miró's bewerking
van dit verhaal is een flinke hoe
veelheid melodrama toegevoegd,
zodat het geheel bij de meeste
(nuchtere) Nederlanders nogal op
de lachspieren zal werken. "Ik kan
niet leven zonder jou", zegt Wer
ther tegen zijn geliefde Carlotta.
Bij dit soort teksten denk je eerder
aan een zekere Hazes dan aan Goet
he.
De hoofdpersoon Werther is niet
de enige die het moeilijk heeft met
zijn zieleleven. Zijn geliefde wordt
eveneens gekweld door een obses
sionele liefde, haar kind is erg in
zichzelf gekeerd na de zelfmoord
van een vriendje. Werthers vader
heeft er ook een eind aan gemaakt,
dit tot groot verdriet van zijn min
nares die jarenlang op hem wacht
te. Voor al deze mensen is het leven
één grote lijdensweg.
De muziek van de gelijknamige
opera van Jules Massanet, donkere
luchten en wat wuivende handen
maken het melodrama compleet.
Het oorspronkelijke drama van
Goethe verliest hierdoor helaas
zijn kracht.
ERNA STRAATSMA
VENETIË - Het moet raar lopen als
The Untouchables' niet een van de
grote successen worden van het zo
juist begonnen bioscoopseizoen.
De film speelt in het door Al Capo
ne gedomineerde Chicago in de
tijd van de 'drooglegging'. In Vene
tië beleefde 'The Untouchables'
zijn Europese première, gisteren
ging de film in Nederland draaien.
door
Pieter van Lierop
Voor het script werkte De Palma
('Carrie', 'Dressed To Kill' en 'Blow
Out') samen met Pulitzerprijs-win-
naar David Mamet, een man met
een hele trits succesrijke toneel
stukken op zijn naam, plus de film
scripts van 'The Verdict' en 'The
postman always rings twice'.
- Hoe hebben De Palma en Mamet
samengewerkt?
Brian de Palma: „Toen ik werd
gevraagd voor deze regie', was er al
een script. Dat zijn we toen gaan
bespreken met David Mamet en de
producer erbij. Maar ik was er niet
erg tevreden over. Er waren dingen
die me bijzonder bevielen en din
gen die me totaal niet aanstonden.
Ik zag graag dat uiteengezet zou
worden hoe die speciale politie-
eenheid, 'The Untouchables', tot
stand kwam. Wie die mannen wa
ren en wat hun achtergronden wa
ren. En ik wilde er meer scène's
met Al Capone in hebben".
"Toen zijn er nog een paar script-
versies achteraan gekomen. Totdat
er iets op tafel lag wat we allemaal
aantrekkelijk vonden. Ik weet dat
lang geleden die tv-serie 'The Unt
ouchables' heeft bestaan, maar dat
zei mij niets wgnt die had ik nooit
gezien. Wat mij aan dit script, aan
dit hele project beviel was de perio
de, de karakters, de dialogen, het
mythische aspect: de slechte gang
sters tegen de goede federale agen
ten".
gisseur Brian de Palma (staand) overlegt met Robert de Niro over diens rol van Al Capone.
- Het is vooral dat laatste punt
waarop 'The Untouchables' afwijkt
van de grote gangsterfilms van de
laatste tien jaar zoals 'The God-
father' en uw eigen 'Scarface', die
hebben zich vooral uitgeput in het
laten zien van genuanceerd psy
chologische portretten van gang
sters. Maar met 'The Untouchables'
keren we terug naar de aloude
zwart wit-tekening.
„Ik heb de gangsters zwart gete
kend omdat gangsters ook echt
slecht zijn. Ik had geen zin om nóg
eens te accentueren dat ze ook een
familie kunnen hebben. In 'Scarfa
ce' heb ik nog de moe.ite gedaan om
te laten zien hoe je vanuit bepaalde
sociale condities tot gangsterdom
kunt vervallen en toch nog aardig
blijven voor je zuster, maar zelfs in
die film was de slechtheid van de
gangster al dusdanig zwaar aan
gezet dat je geen medelijden met
hem hebt".
"Het personage dat. Al Pacino
speelde in 'Scarface' was eigenlijk
ook al Al Capone, een hedendaagse
afleiding van hem, want in de oor
spronkelijke film was hij echt Al
Capone. De Capone die ik nu in
'The Untouchables' opvoer is er één
zoals hij in films nog maar zelden
aandacht heeft gekregen een Capo
ne die zich beweegt in de society,
een vent die populair was en sappi
ge filosofische anekdotes vertelt".
'Dit is een tamelijk accuraat
beeld van Capone zoals hij in de
openbaarheid kwam. We hebben
veel research gedaan, maar het is
moeilijk om werkelijk accuraat te
zijn omdat Capone mythologie is
geworden. Iedereen vertelt ver
schillende verhalen over hem. Het
valt niet meer na te gaan waar de
waarheid ophoudt en de fantasie
een eigen leven is gaan leiden. Het
is net zoiets als: wie was de echte
Billy The Kid? Geen mens zal daar
ooit nog achter kunnen komen".
- Iedereen die een beetje de film
geschiedenis kent zal tijdens het
kijken naar The Untouchables ver
rast worden door de onwaarschijn
lijke gelijkenis van een schietpartij
in een spoorwegstation met de
fameuze trappenscène uit Eisen-
steins 'Potemkin'. De scène is een
wonder van precisie door opbouw,
timing, montage.
„De grap is dat ik story boards
had voor vrijwel alle scènes in de
film, maar nou juist niet van die.
Wat was het geval? Er waren voor
de climax van de film scènes ont
worpen op de perrons en in rijden
de treinen. Maar dat dreigde alle
maal veel te duur te worden en dus
zijn die scènes geschrapt. Maar ik
had wel voor de ontwikkeling van
het drama toch een schietpartij no
dig. Ik had die lokatie en daar wa
ren die trappen".
"Toen realiseerde ik me ineens
dat de beste manier om die scène te
maken was via het citeren van 'Po
temkin'. En dan had ik ook geen
story board meer nodig, want niet
alleen heb ik dit type actie al erg
vaak gefilmd, het ontwerp van die
fameuze Eisenstein-scène kan ik
óók beeld voor beid navertellen,
zelfs als je me er midden in de
nacht voor wakker zou maken. Het
is niet wezenlijk belangrijk dat het
bij 'Potemkin' vandaan komt, het
was gewoon de meest effectieve
manier om zo die scène te doen.
Het is een klassiek geworden situa^
tie, waarop een klassieke manier
van ensceneren past".
"In 'Potemkin' komen die solda
ten met getrokken geweren de
trappen af en schieten op de men
senmassa en je ziet die kinderwa
gen tussen de getroffenen naar be
neden hobbelen. Dat was een unie
ke manier van ensceneren. Eisen-
stein brengt verschillende elemen
ten bij elkaar: de onschuld tussen
de revolutie en de repressie. Bij mij
werkt het ietsje simplistischer,
maar even goed gaat het hier om
het geweld en de onschuld en de
zorg om de onschuldige slachtof
fers die kunnen vallen. De baby in
de kinderwagen staat daar voor".
The Untouchables': regie: Brian de Pal
ma; hoofdrollen: Kevin Costner, Sean
Connery en Robert de Niro; theater: Li-
do, Leiden
"Al dat geweld", verzucht Eliot
Ness als hij aan het slot van 'The
Untouchables' het duel met gang
sterbaas Al Capone heeft afgeslo
ten. De tv-serie 'The Untouchables'
schokte twintig jaar geleden al
door haar gewelddadigheid, de
film doet er nog een schepje boven
op.
Om alle twijfels over Capone's
slechtheid bij het publiek weg te
nemen, trekt Brian de P^lma met
een in de eerste scènes alle regis
ters open. Nadat Al Capone een
schijnheilig verhaal heeft opgehan
gen over de goede kanten van ille
gaal werk, volgt een voorbeeld uit
de praktijk. Een handlanger laat
een koffertje achter bij een onwilli
ge café-eigenaar, een meisje holt
hem er bereidwillig mee achterna
om een paar tellen later met koffer
en al in de lucht te vliegen.
Het decor is Chicago zestig jaar
geleden. Het idealisme van na de
Eerste Wereldoorlog heeft de Ame
rikaanse president Herbert Hoover
doen besluiten tot een verbod op
alcoholica. Maar een verbod lest de
dorst niet en Al Capone, de stedelij
ke Mafia-baas, wordt schatrijk met
de illegale handel in drank, die hij
uit Canada haalt. Zijn machtige
arm reikt zelfs tot politie en justitie
en het is een bende-achtig groepje
politiemannen dat hem uiteinde
lijk onderuit haalt: the untou
chables dus, een clubje dat niet be
vattelijk is voor de omkooppraktij
ken van de Mafia.
Raar eigenlijk dat nooit eerder
iemand op het idee is gekomen die
haast klassieke tv-serie een filmle
ven te geven, al was het alleen maar
uit modieus oogpunt (Giorgio Ar
mani verzorgde de weer heel eigen
tijds ogende kleding in de film). De
naam Eliot Ness heeft voor ieder
een die 'The Untouchables' ooit
zag net zo'n magische en vertrouw
de klank als in latere tijden Archie
Bunker. Brian de Palma kan daar
om bij de introductie van Ness vol
staan met het slechts tonen van zijn
rug naar de camera en het noemen
van zijn voornaam.
Dat 'The Untouchables' zo lang
door filmmakers onaangetast
bleef, heeft in elk de mogelijkheid
geschapen voor een vlekkeloze sa
menwerking tussen regisseur De
Palma en schrijver David Mamet.
De combinatie van hun beider ta
lenten heeft van The Untou
chables' een spannende en opwin
dende film gemaakt.
In Mamets visie zijn het vier cow
boys die als in een spannend jon
gensboek het onrecht tegemoet
treden. Malone (Sean Connery) is
de oude revolverheid die de jonge
branie Ness (Kevin Costner) de
kneepjes van het vak leert. De Pal
ma visualiseerde dat western-idee
nog eens door het viertal in een on
herbergzame grensstrook tussen
Canada en Amerika te paard achter
de smokkelaars aan te jagen.
Zoals al talloze malen beschre
ven, heeft Brian de Palma zich
voornamelijk laten kennen als een
man die speels en inventief vari
eert op Hitchcock-thema's. In
'Scarface' begaf hij zich al eens op
het vlak van de ouderwetse gang
sterfilm, met 'The Untouchables'
doet hij dat nog een keer en nu veel
beter. De manier waarop de sfeer
van toen werd herschapen, is een
feest voor het oog. Zwart en wit zijn
in deze ouderwetse opzet strikt ge
scheiden, geen gespeur naar psy
chologische achtergronden bij de
misdadiger. Al Capone deugt ge
woon niet en Robert de Niro laat
daarover in zijn bekende stijl van
acteren ook geen twijfel bestaan.
De manier waarop Brian de Pal
ma de spanning opbouwt, laat ech
ter nog wel duidelijk de Hitchcock-
kant van zijn talent zien. Zoals de
aanslag op Malone door het oog
van de huurmoordenaar wordt ge
toond en zoals Ness een andere
huurmoordenaar achtervolgt op
een dak, het roept allemaal prettige
herinneringen op. Zijn grootste
kunststukje èn het hoogtepunt van
de film is echter de schietpartij in
het station van Chicago als Ness de
boekhouder van Capone te grazen
wil nemen. Maar ook daarvoor liet
hij zich inspireren door de filmge
schiedenis.
De m^jestueueze stationstrap
herinnerde De Palma aan één van
de meest klassieke filmscènes (zie
bijgaand interview) en daarom
stuitert tussen alle salvo's een kin
derwagen naar beneden. De hele
scène is in slow motion gefilmd en
van een verbluffende intensiteit.
Op die manier mag Brian de Palma
nog jaren leentjebuur spelen.
BART JUNGMANN
(OP)NIEUW
'Robocop' - Lido, Leiden en Euro,
Alphen
'The Untouchables' - Lido, Leiden
'Working Girls' - Trianon, Leiden
Weeks' - erotische spannng in
spraakmakende film, Greenway,
Voorschoten
'Opera do Malandro' - Brazili
aanse musical die zich afspeelt in
een nachtclub, Greenway, Voor
schoten
'Predator' - Arnold Schwarze
negger veegt de straten schoon,
City, Katwijk
BLIJVERS
'Children of a lesser God' - toneel
verfilming over liefde voor doof meis
je, Greenway, Voorschoten
'Who's that girl' - vraag waarop maar
één antwoord mogelijk is: Madonna,
Lido, Leiden
'Een maand later' - Monique van de
Ven en Renée Soutendijk spelen rol
lenspel, Lido, Leiden en Euro, Aphen
'Beverly Hills Cop 2' - de politiepet
past Eddie Murphy best, Lido, Lei
den en Euro, Alphen
'The secret of my success' - het ge
heim van het succes in deze aardige
komedie is Michael J. Fox, Lido, Lei
den.
'Avontuur met een staartje' - Walt Dis-
nev-achtige tekenfilm over muizenfa
milie in Amerika, Lido, Leiden en Eu
ro, Alphen
'The Living Daylights' - de nieuwe
Bond neemt het op tegen Jeroen
Krabbé, Lido. Leiden, Lido, Noord-
wijk en City, Katwijk
SEKSFILMS
'Playpen' - Rex, Leiden
NACHTFILMS
'Wellustig en overzadigbaar' - Rex,
Leiden
'Beverly Hills Cop 2' - Euro, Alphen
'Ik ga vreemd' - Euro, Alphen
'Een schot in de roos' - Euro, Alphen
'Robocop' - Euro, Alphen
DEN HAAG
"The Untouchables' - Asta (463500),
16 jr.
'Hector', Asta, al.
'Predator' - Asta. al.
'Secret of my success' - Babylon
(471656), al
'Blind Date' - Babyion, al.
'Een maand later' - Babyion, al.
'Who's that girl' - Cineac (630637), al.
'Robocop' - Cineac, 16 jr.
'Lethal Weapon' - Cineac, 16 jr.
'Amadeus' - Euro (667066), al.
Beverly Hills Cop 2' - Metropole
(456756), al.
The Living Daylights' - Metropole, al.
Extremities' - Metropole, 16 jr.
'Naam van de roos' - Metropole, 16 jr
'Zoeken naar Eileen' - Metropole, 12
jr.
'Beverly Hills Cop 2' - Odeon (462400),
al.
'The Living Daylights' - Odeon, al.
'Mannequin' - Ódeon, 16 jr.
'Malone' - Odeon, 16 jr
'Robocop' - Metropole, 16 jr
'Malcolm' - Studio 656402), 16 jr.
'Outrageous Fortune' - Studio, 16 jr.
Jazz-week - Studio.
AMSTERDAM
'Hector' - Alfa (278806), al.
The secret of my success' - Alfa, al.
'Outrageous fortune' - Alfa, al.
'La Bamba' - Alfa, 16 jr.
'Zoeken naar Eileen' - Alhambra
(233192), 12 jr.
'Blue Velvet' - Alhambra, 16 jr.
'The Untouchables' - Bellevue Cine
rama (234876), 16 jr.
'Blind-Date' - Cinerama, al.
'Predator' - Calypso (234876), 16 jr.
'Een maand later' - Calypso, al.
'Vroeger is dood' - Cinecenter
(236615), 16 jr
'Prick up uour ears' - Cinecenter, 16 jr.
'Working Girls' - Cinecenter, 16 jr.
'Room with a view' - Cinecenter, 16 jr.
'Beverly Hills Cop 2' - Cinema Int.
(15124), aL
'Robocop' - Cinema Int.. 16 jr.
Mannequin' - City (234579), al..
'Malone' - City. 16 jr.
'Robocop' - City, 16 jr.
'Lethal Weapon' - City, 16 jr.
Who's that girl' - City, al.
Beverly Hills Cop 2' - City, al.
'Police Academy IV' - City, al.
'Ginger e Fred' - Kriterion (2317080,
16 jr.
'Les enfants du paradis' - Kriterion, 16
jr.
'Little Annie takes Manhattan' - Pari-
sien (246540), 18 jr.
'Striptease' - Parisien, 18 jr.
'La lev del deseo' - The Movies
(245790), 16 jr.
Prick up your ears' - The Movies, 16
jr.
'La Mitad del Cielo' - The Movies, 16
jr.
'Living Daylights' - Tuschinski, al.
'Naam van de roos' - Tuschinski
(262633), al
'Extremities' - Tuschinski, 16 jr.
'Naam van de roos' - Tuschinski, 16 jr.
'Beverly Hills Cop 2' - Tuschinski, 12
J-
'Zoeken naar Eileen' - Tuschinski, 16
jr.
'Extreme Prejudice' - Tuschinski Ci
neac (243639), 16 jr.
'Tin Men' - De Uitkijk (237460), 16 jr.
TELEVISIE
Volgende week vrijdag twee
klassiekers. Op Duitsland 2 'The
big sleep' van John Huston met
Humphrey Bogart als privé-de-
tective Philip Marlowe. Hij krijgt
van een oude militair opdracht
om een bende afpersers op te
speuren. Hoe dieper Marlowe in
de zaak duikt, hoe ingewikkelder
het wordt. De dwingende aanwe
zigheid van de twee mooie doch
ters van generaal Sternwood
maakt het voor Marlowe niet
eenvoudiger. Eén van hen is
Lauren Bacall en zij werd later
mevrouw Bogart (23.20 uur).
Een soortgelijk echtelijk duel
gaan Richard Burton en Eliza
beth Taylor aan in 'Who's afraid
of Virginia Woolf'. Ze spelen een
echtpaar waarvoor de uitdruk
king haat/liefde-verhouding
zacht uitgedrukt is. Burton en en
Taylor krijgen bezoek van een
ander echtpaar (Sandy Dennis
en George Segal) en dat fungeert
als katalysator. Alle spanning
komt eruit in deze explosieve
film van Mike Nichols (BBC 1,
23.20 uur).
Lachen kan die avond trou
wens ook. België 1 brengt 'The
twelve chairs' van Mel Brooks.
Het is zijn tweede film, waarin
zwarte humor en vulgariteit weer
om de voorrang strijden. Een
kantoorbediende hoort dat zijn
tante haar juwelen heeft achter
gelaten in één van de twaalf stoe
len in haar huis (20.50 uur).
De Belgen houden het deze
week trouwens toch op kome
dies. Een dag eerder 'A private
function'. Michael Palin, voor
heen Monty Python, maakte de
ze film in 1985. Arme Engelsen
maken jacht op een biggetje dat
is bestemd voor een elite-feestje
(20.15 uur).
Woensdag op Duitsland 3
'Wanda' van Barbara Loden, de
overleden echtgenote van Elia
Kazan. Ze speelt zelf de hoofrol
als een vrouw die leeft in een
treurig stemmend mijndistrict
en zich in allerlei vreselijke rela
ties laat slepen (22.30 uur).
FILMHUIZEN
De film 'Sid and Nancy' is voor
een paar dagen teruggekeerd nar
het Kijkhuis. Alex Cox vertelt
hierin de turbulente liefdesge
schiedenis van Sid Vicious, de
bassist van de Sex Pistols, en
Nancy, zijn Amerikaanse vrien
dinnetje. Hun leven eindigde
dramatisch in het Newyorkse
Chelsea-hotel (tot en met zondag
20.00 en 22.15 uur).
Aan de vooravond van de pre
miere van zijn nieuwste film 'Ra
dio Days' vertoont het Kijkhuis
'A midsummer night's sex co
medy', een oudere film van
Woody Allen. Van deze variant
op Shakespeare heeft Allen een
lichtvoetige relatie-komedie ge
maakt (tot en met woensdag
21.45 uur).
Verder in het Kijkhuis: 'My
beautiful laundrette'. Een film
van Stephen Frears, waarin een
Pakistaanse jongen en een pun
ker een relatie hebben (maandag
20.00 en 22.15 uur). In 'Paris
Texas' van Wim Wenders gaan
een vader en zoon op zoek naar
vrouw/moeder (20.00 uur). 'Don
Giovanni' is de titel van de ver
filming die Joseph Losey maakte
van Mozarts opera (20.00 uur).
Het Filmhuis LVC vervolgt
zijn reeks films van Jean Renoir.
Woensdag om 20.00 uur de anar
chistische komedie 'Boudu sau-
vé des eaux', waarin een zwerver
het leven van een boekenverko
per op stelten zet. Om 22.15 uur
'Une partie de campagne', waar
mee hij een kort verhaal van Guy
de Maupassant verfilmde.
Tot en met zondag is om 21.15
uur nog 'Under the volcano' te
zien, de imponerende film die
John Huston maakte op basis
van het gelijknamige boek van
Malcolm Lowry.
Donderdag is om 21.15 uur
'The Mission' te zien. Een groots
opgezette produktie, waarin je
zuïeten in het 18e eeuwse Zuid-
Amerika in opstand komen te
gen de Spaanse overheersers.
LAK-Cinema zet dinsdag de
Britse cinema in het zonnetje.
'Caravaggio' is een surrealis
tisch portret van de schilder met
die naam. Een homo-seksuele
verhouding staat centraal in deze
film van regisseur Derek Jarman
(20.00 uur). Daarna om 22.00 uur
'Letter to Brezhnev', een ko-
misch-ontroerende film over een
Liverpools meisje dat verliefd
wordt op een Russische matroos.
Filmliefhebbers in Noordw(jk
kunnen zondag in het SKAN-
Filmhuis (in vormingscentrum
De Vonk) 'Hannah and her sis
ters' zien. Woody Allen portret
teert daarin een New Yorkse fa
milie, waarvan de dochters aller
lei verhoudingen hebben 20.30
De robocop gaat Detroit veilig maken.
GPD)
