Machtsstrijd bij Unesco nadert zijn ontknoping Ook bij de FNV is atv steeds minder populair Crisissfeer blijft VN-orgaiiisatie achtervolgen Humanisten: kerkelijke aanhang wordt sterk overschat PAGINA 2 De omstreden Amadou Mahlar M'Bowsinds 1974 directeur-generaal ran door Unesco. Zijn herverkiezing zou weieens het definitieve einde van Unesco kunnen inluiden (archieffoto a pi DEN HAAG - Wie nog enig vertrouwen in de VN-orga- nisatie voor wetenschap, cultuur en onderwijs koes tert, hoeft de komende tijd slechts de weinig verheffen de taferelen in Parijs rond de verkiezing van een direc teur-generaal te volgen om tot de overtuiging te gera ken dat de Unesco het meest krankzinnige orgaan van de Verenigde Naties is. door Bart Jochems De uitvoerende raad van de Unes co (158 lid staten) buigt zich de ko mende weken over de prangende vraag wie als directeur-generaal voor te dragen tijdens de Algemene Conferentie, die van 20 oktober tot 21 november bijeenkomt in Parijs. Nou zullen de asbakken niet over de vergadertafel vliegen, maar het zal weinig verbazing wekken als vertegenwoordigers van de 50 le den tellende uitvoerende raad op het vingerdikke tapijt van de hotel kamers (de 'wandelgangen') wor den aangetroffen, gewikkeld in een gevecht over vele ronden. Het is dan ook denkbaar dat de uitvoerende raad niet tot overeen stemming komt en de discussie moet worden voortgezet tijdens de Algemene Conferentie. In de mas saliteit van die bijeenkomst kan het wederom alle kanten op. Een vorige week ontvangen brief van Kaunda, die behalve met 'pre sident van Zambia' ondertekende als voorzitter van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid, maakte de uitslag van de wedren naar de hoogste functie binnen de Unesco nog onzekerder. Kaunda schoof de Senegalees Amadou Mahtar M'Bow als kandidaat naar voren. Sinds 1974 bezet M'Bow de belang rijkste Unesco-stoel en de bijbeho rende appartementen op de hoog ste etages van het Parijse hoofd kwartier Verdeeld Liet M'Bow vorig jaar nog weten na zijn tweede ambtsperiode (de zittingsduur van een directeur-ge neraal is op zes jaar vastgesteld) op te willen stappen, nu lijkt hij als nog voor een derde termijn te opte ren. Dat zal hem moeilijk vallen, daar onder de westerse landen, m Unesco-zaken hopeloos verdeeld, een principe-afspraak loopt dat een directeur-generaal niet langer dan twee termijnen mag zitten. Die af spraak is (mede) ingegeven door de wens M'Bow aan de kant te zetten. Velen zien de periode-M'Bow als een desastreuze voor de Unesco. In het handzame boekwerkje 'Unes co: een geval apart?' wordt M'Bow geschetst als een persoon die de ideologische en culturele tegen strijdigheden belichaamt die lot de crisis in de Unesco hebben geleid. Drs. D.A. Leurdijk, auteur van het boekje en verbonden aan het Ne derlands Instituut voor Internatio nale Betrekkingen 'Clingendael', tekent aan de hand van vele publi caties het profiel van de omstreden Senegalees. Wellicht bestaan er twee M'Bow's. 'de eerste, een vuurspu wende radicaal die de Unesco heeft omgebouwd tot een broeikas van Derde Wereld extremisme; de an der, een krachtige uitvoerder die zijn politiek vermogen inzet om de botsende belangen van de Eerste, Tweede en Derde Wereld met el kaar in evenwicht te brengen'. Machtsmisbruik Veel van de kritiek op M'Bow is samen te vatten onder de termen machtsmisbruik en wanbeheer. Het eerste heeft geleid tot een ver gaande politisering van het VN-or- gaan. Het wanbeheer betreft vooral de financiën; van het totale Unes- co-budget (150 miljoen dollar) wordt driekwart besteed aan het Secretariaat in Parijs. Zo blijft een gering bedrag over voor het 'werk in het veld' Uit 'Unesco, een geval apart9' 'Daar komt bij dat de man zelf een raadsel is. Hij kan onderhoudend, geestig en charmant zijn, en zich inzetten voor het bereiken van con sensus onder de lid-staten. Maar hij kan ook arrogant, temperamentvol en opvliegend zijn. waardoor hij nog wel eens die mensen van zich vervreemdt bij wie hij zich dat het minst kan veroorloven'. Zo beet hij de Amerikaanse vertegenwoordig ster bij de Unesco, mevrouw Ge rard eens toe dat ze hem toesprak alsof hij een Amerikaanse neger Die uitval was de druppel; de Verenigde Staten, die al lange tijd hun nood klaagden over het drei gende failliet van Unesco, verlieten hel orgaan eind 1984. Groot-Britan- niè en Singapore volgden een jaar later De financiële repercussies voor Unesco waren zwaar; het uit treden van de drie verminderde het budget met zo'n 30 procent. Behalve Nederland beseffen ook veel andere lid-staten dat een VN- orgaan zonder 'reuzen' als de VS en het Verenigd Koninkrijk niet goed denkbaar is. In de aanloop naar de Algemene Conferentie bestaat zelfs de vrees dat andere landen (over de terugtreding van Japan bestaan sterke geruchten) er de brui aan zullen geven. De terugkeer binnen de Unesco staat in de agenda's van Reagan en Thatcher niet rood omcirkeld. En de verwachte kandidatuur van M'Bow, die bij Afrikaanse en Ara bische staten nijver campagne voert, heeft beide regeringsleiders de rode viltstift voor langere tijd doen opbergen. Wordt M'Bow defi nitief op straat gezet, dan zullen de Amerikanen weliswaar een zucht van verlichting slaken, maar voor een terugkeer is mëér nodig. Zoals fatsoenlijk boekhouden. De Nederlandse delegatie, die gedurende een deel van de Alge mene Conferentie wordt aange voerd door minister Brinkman (WVC), is zich van dit alles zeer be wust. De kritische kanttekeningen van de VS bij het functioneren van - de Unesco worden voor een groot deel door Nederland onderschre ven. Maar Nederland zal niet staan de de conferentie het VN-orgaan de rug toekeren. Voor begin '88 staat een 'heroverweging' van het Ne derlandse lidmaatschap op het pro gram. Intussen maakt Nederland zich sterk voor twee zaken; een 'reële nulgroei' van het Unesco-budget en de benoeming van een Aziati sche directeur-generaal. Het reali seren van die 'nulgroei', de begro ting van de Unesco mag niet stij gen, lijkt welhaast onmogelijk van wege de koersval van de dollar. De Nederlandse contributie aan Unes co bedraagt overigens om en nabij de tien miljoen gulden per jaar. Een Aziatische kandidaat be hoort wel degelijk tot de mogelijk heden, omdat Azie volgens het ro tatie-systeem aan de beurt is om een directeur-generaal te leveren. Alleen daarom al hoeft de Senega lees M'Bow hoeft zich niet op de Nederlandse stoep te vertonen met een bede om steun. Kanshebbers In feite komt het er op neer dat ook Nederland M'Bow liever ziet vertrekken. De man heeft tijdens zijn regime niet veel goeds gedaan voor de ook door Nederland ge wenste 'internationalisatie' van de Unesco. Bewijs daarvoor is het ver trek van de VS en Groot-Brittan- nië. Een nieuwe directeur-generaal dient zich er voor in te spannen die belangrijke supporters weer aan Unesco te binden. Uit de Aziatische hoek worden twee kanshebbers getipt voor de post van directeur-generaal, de Pakistaanse minister van buiten landse zaken Sahabzada Yaqub Khan en de Indonesische ex-minis ter Soed Jatmoko. De bookmakers verwachten problemen voor Khan vanwege de interne (politieke) situ atie in Pakistan, terwijl ze zich af vragen of Jatmoko de steun van de ASEAN-landen weet te verwerven. De race is nog niet gelopen. Levert de nominatie-procedure in de uitvoerende raad geen meer derheid op voor een bepaalde kan didaat, dan is het heel wel mogelijk dat de Spaanse biochemicus Fre- derico Mayor Zaragoza als compro mis-kandidaat naar voren wordt geschoven. Mayor werkt al drie jaar bij de Unesco, toch menen in gewijden dat hij te weinig ervaring meebrengt. Daar komt bij dat de Spanjaard in die drie jaar geen frontale botsingen met opperhoofd M'Bow had. in westerse ogen ook geen pré op zijn conduite-staat. Tenslotte mag de (eventuele) kandidatuur van M'Bow zeker niet worden uitgevlakt. Hij geldt als één der favorieten. Ontruimd De komende conferentie is voor de westerse landen een graadme ter; in het slechtst denkbare geval verlaten zij de organisatie, die daar na feitelijk is verlamd. Wordt een punt gezet achter de (financiële) hervormingen en wordt M'Bow ge kozen voor een derde ambtster mijn. dan kan het Unesco-hoofd- kwartier in Parijs worden ont ruimd. AMSTERDAM - De vakcentrale FNV blijft streven naar een col lectieve vermindering van de ar beidstijd zonder zich daarbij vast te leggen op concrete doelstellin gen en tijdschema's. In het ar beidsvoorwaardenbeleid voor 1988, dat de FNV binnenkort pre senteert, zal met geen woord over de 36-urige werkweek wor den gesproken. Laat staan dat de 36 uur wordt genoemd als een tussenstap naar de 32-urige werkweek. door Harry Meijer en Jan Harren "Die 36-unge werkweek", zegt vice-voorzitter van de FNV Jo- han Stekelenburg, "is een streef getal voor 1990". "Daar willen we de komende jaren op mikken. Maar ik geef toe: ook in eigen kring heeft het thema arbeids tijdverkorting aan populariteit ingeboet". Niettemin blijven algemene vormen van herverdeling van ar beid noodzakelijk om de werk loosheid tot hanteerbare propor ties terug te dringen. "Het moet iedereen duidelijk zijn geworden dat economische groei alléén volstrekt onvoldoende is om de werkloosheidsproblematiek op te lossen. Aanvullend beleid is absoluut noodzakelijk", aldus Stekelenburg. De afgelopen weken kenmerk ten zich door escalerende grim migheid tussen de FNV aan de ene en overheid en werkgevers aan de andere kant. Het met veel spanning omgeven Najaarsover leg bleef steken in ïmproduktie- ve woordenwisselingen, vooral naar aanleiding van het dreige ment van de FNV dat loonmati ging geen vanzelfsprekend uit gangspunt van vakbondsbeleid meer zal zijn. De FNV dreigde, althans zo kwam het op de buitenwereld over, met harde loonstrijd als antwoord op de passieve hou ding van regering en werkgevers ten aanzien van de werkgelegen heid. De overheid zou bovendien niks waarmaken van de gelijke behandeling van ambtenaren en uitkeringsgerechtigden met werknemers in de marktsector. Paniekverhalen Stekelenburg nuanceert alle paniekverhalen over loongolven. "Het grote misverstand is dat wij praten over onderhandelings ruimte. Dat is de ruimte die je hebt voor het totale pakket van nieuwe cao-afspraken. Loons Stekelenburg: we gaan onderhan delen op het scherpst van de snede. (foto ANP» VRIJDAG 2 OKTOBER 1987 VF verhoging is daar maar een on derdeel van. Wij zeggen niet meer, zoals in het verleden, dat wij ons bij voorbaat gaan mati gen Uit een oogpunt van onder- handelingstaktiek is dat niet handig". "Bovendien", vervolgt Steke lenburg, "is er vanaf 1982 op een behoorlijke manier gematigd. De concurrentiepositie van het Ne derlandse bedrijfsleven wordt nu weer aangetast door de goed kope dollar. Het zou te simpel Zijn om louter op grond daarvan pas op de plaats te maken. Dat gaat te ver, ook in de beleving van mensen. We gaan onderhan delen op het scherpst van de sne de, maar zullen daarbij steeds in oog blijven houden wat verant woord is". De FNV geeft in de binnenkort te verschijnen nota arbeidsvoor waardenbeleid niet aan welke ruimte 'macro', dus m het gehele bedrijfsleven, voorhanden is. Loonruimte valt slechts per on derneming vast stellen, omdat al leen op dat niveau zoiets als pro- duktiviteitsstijging - een van de belangrijkste elementen van de loonruimte - te berekenen is. Vo rig jaar stapte de FNV al af van centrale aanbevelingen met be trekking tot de loonruimte. De vakcentrale doet in het arbeids voorwaardenbeleid een stap te rug ten behoeve van de aangeslo ten bonden. Uitwassen Omdat zeer ongewis is hoe de koopkracht zich volgend jaar en daarna zal ontwikkelen heeft de vakcentrale een voorkeur voor éénjarige cao's voor zover het de inkomensontwikkelingen be treft en meerjarige contracten als het om werkgelegenheidsafpra- ken gaat. Op het cao-front bijt de metaalindustrie dit jaar het spits af, in het voorjaar volgen Akzo, Philips en Unilever. Het heeft Stekelenburg verbaasd dat in werkgeverskring, kennelijk uit vrees voor uitwassen op het loon- front, nu plotseling weer positie ve geluiden opklinken voor cen trale afspraken. "We zijn geen land voor een sterk gedifferenti eerd inkomensbeleid. Trendset tende cao's zullen altijd de toon blijven aangeven". De houding van de FNV in de cao-onderhandelingen zal mede worden bepaald door de uit komst van de algemene beschou wingen die de Tweede Kamer volgende week houdt. "Er zijn bonden die compensatie willen vragen voor de gevolgen van bij voorbeeld de maatregelen in de gezondheidszorg. Dat gaat na tuurlijk wel ten koste van de loonruimte voor herverdeling van arbeid. De politiek heeft dus wel degelijk invloed op de sfeer en het verloop van de cao-onder handelingen" Van belang voor het sociale klimaat zullen zeer zeker de rap portages zijn van de werkgroe pen van werkgevers en werkne mers met betrekking tot langdu rige werkloosheid, jeugdwerk loosheid en scholing en werk loosheidscijfers. Het gaat straks vooral om de vraag of cao-partij en de aanbevelingen van de werkgroepen in beleid willen omzetten. Na aanvankelijke stubbelingen rond Prinsjesdag is er weer enige vooruitgang ge boekt. De werkgroepen hebben hun werk nu vrijwel afgerond. Spektakel hoeft men niet te ver wachten; daarvoor zijn de ideolo gische tegenstellingen tussen vakbeweging en ondernemers te groot.' "Het resultaat is niet niks", luidt de conclude van Ste kelenburg op grond van vertrou welijke concepten, "maar de vraag is of het tot effecten leidt". Twijfels De Nederlandse vakbeweging gaat een belangwekkend jaar te gemoet. De decentralisatie van het arbeidsvoorwaardenbeleid heeft zich in volle omvang door gezet. ,,Het is meer dan ooit de vraag of we met de werkloos heidsbestrijding de goede kant op gaan. Willerf werkgevers en werknemers op decentraal ni veau inhoud geverj aan hun maatschappelijke verantwoor delijkheid. Daar gaat het om. heb m'n twijfels. Terwille van ordening is meer centrale coördi natie nodig. Wat mij betreft zijn we nog niet af van dat centrale overleg". "Kerkelijk Nederland is hard op weg een levensbeschouwelij ke minderheid te worden". Zo begint het rapport- 'Ontkerkelij king en verzuiling', dat het Hu manistisch Verbond vandaag presenteerde. De makers. Yvette Bommeljé en Peter Doorn, de den - in opdracht van het Ver bond - onderzoek naar de in vloed van kerken op publieke middelen in Nederland. Dat on derzoek ging gepaard met een enquête onder de zeventien Ne derlandse gemeenten met meer dan 100.000 inwoners. Tabellen over (buiten)kerkelijkheid en kerkbezoek kregen de rappor teurs van het bureau InteriView, dat hiervoor 39.000 mensen tele fonisch benaderde. Sinds de jaren 60 is de ontker kelijking in een stroomversnel ling geraakt. Behoorde in 1960 ongeveer 80 procent van de be volking tot een kerkgenoot schap, nu beschouwt bijna de helft van de bevolking zich als buitenkerkelijk, zegt het rapport Dat betekent, dat in de laatste decennia de kerkelijke aanhang jaarlijks met 1 procent of meer is gedaald. "De voortschrijdende ontker kelijking behoort tot de belang rijkste maatschappelijke en cul turele veranderingen van de af gelopen eeuw Van een god vruchtig land is Nederland een goeddeels onkerkelijk land ge worden, met in het zuiden nog wat hardnekkig katholicisme. Vooral in de kerkgang is de te rugloop spectaculair. Van de ker kelijke bevolking gaat gemid deld een derde wekelijks naar de kerk. Op de totale bevolking ge zien is dat slechts 17 procent" Maar, zo gaat het humanisti sche rapport verder, nog steeds staat een aanzienlijk deel van de bevolking formeel geregistreerd als lid van een kerkgenootschap. "Hoewel zeer velen de kerk de rug hebben toegekeerd, nemen slechts weinigen de moeite hun kerkelijk lidmaatschap te laten schrapen uit de officiële papie ren. Zij hebben zich immers ook nooit als lid opgegeven". Een van de doelstellingen van dit rap port was dan ook, aan te tonen hoezeer de cijfers over formele en feitelijke kerkelijkheid uit eenlopen. Dikke vinger "Hoewel ook de verzuiling is afgenomen, hebben de kerken nog steeds een dikke vinger in de pap van voorzieningen als het onderwijs, de gezondheidszorg, de bejaardenhuisvesting en de maatschappelijke dienstverle ning. De loze hulzen van de ver zuilde instituten zijn overeind blijven staan door traditioneel gegroeide machtsverhoudin gen" Bij het nagaan van de mate van kerkelijkheid en buitenkerke lijkheid wordt, volgens de rap porteurs. bijna altijd gebruik ge maakt van de 'officiële' gege vens. Die zijn verouderd of ze ge ven een vertekend beeld. De laat ste volkstelling was in 1971 en vermeldt 24 procent buitenker kelijken "Dat is bijna de helft van het percentage dat in dit on derzoek van 1986 werd gevon den. Het is dan ook de vraag in hoeverre de verdeling van mid delen wordt gerechtvaardigd door de omvang van de diverse levensbeschouwelijke achter bannen". "De onderschatting van de on kerkelijkheid betekent, dat de kerkelijke aanhang sterk wordt overschatDat gebeurt, volgens het boekje, vooral in overwegend rooms-katholieke steden "De Rooms-Katholieke Kerk heeft een veel kleinere achterban dan zij denkt op basis van de formele lidmaatschapsgegevens". Con clusie van de rapporteurs is, dat de onkerkelijkheid, naarmate de schadelijkheid daarvan voor het individu minder werd, steeds meer in de mode is geraakt. Multatuli had het al over 'sla pende naamchristenen' Doorn en Bommeljé erkennen, dat de ontkerkelijking niet direct tot minder 'slapers' heeft geleid. Wie onkerkelijk wordt, treedt niet vanzelfsprekend toe tot de cate gorie 'werklieden'. "Nieuwe opiaten (verdovende middelen) en afgoden, zoals televisie en au tomobiel, hebben de plaats van kerk en god ingenomen en zo het getal werklieden gering gehou den". "Is dat de reden dat zoveel on gelovige ouders hun kinderen zonder bezwaar naar een bijzon dere school sturen omdat ze daar toch haast niets meer doen aan bijbels onderricht en de school toch een goede naam heeft?" "Komt het daardoor, dat bij fusie van streekziekenhuizen de christelijke principes de over hand krijgen boven liberale?" Kortom, het rapport 'Ontker kelijking en verzuiling' pleit er voor, dat de levensbeschouwelij ke kleur van voorzieningen beter wordt afgestemd op de levensbe schouwelijke samenstelling van de bevolking dan nü het geval is. Vrees De dertien theologische fa culteiten en hogescholen in ons land willen van de onlangs inge stelde ministeriële 'verkennings commissie Godgeleerdheid' we- tem, welke normen zij gebruikt bij de beoordeling van de weten schappelijke kwaliteit. De com missie - die onderzoekt of het overheidsgeld voor de theologi sche opleidingen wel goed wordt besteed - krijgt binnenkort een gezamenlijke brief hierover Er wordt bij de beoordeling vooral gekeken naar de kwaliteit van de wetenschappelijke pro- duktie (publikaties) en het ge voerde wetenschappelijke be leid. De afronding van het rap port is eind volgend jaar te ver wachten. "Het is dan maar de vraag wat er met de conclusies gebeurt", zei professor dr. K Merks van de theologische facul teit in Tilburg gisteren op een persconferentie. "Gevreesd moet worden voor bezuinigingen". Merks zei te ho pen dat de commissie niet alleen naar de financiële kant kijkt, maar ook zal nagaan hoe het ef fect van de theologie-beoefening kan worden bevorderd. Gesprek. De synode van de Gereformeerde Kerken Vrijge maakt - in Spakenburg bijeen - nam een voorstel van haar be stuur aan om een commissie te benoemen voor gesprek met de Christelijke Gereformeerde Ker ken. Het gesprek zal gaan over wat beide kerken verenigt en scheidt. Gereformeerde Kerken: aan genomen naar Hollum (Ame land) kandidaat D. Kamminga Kampen. Afscheid. In verband met zijn leeftijdsontslag neemt ds. L. M. Verseput (56) te Oegstgeest zondagmorgen in de maandelijk se kerkdienst op het Marine vliegkamp Valkenburg afscheid als vlootpredikant. Zeventien jaar is hij vlootpredikant ge weest. Ambtsaanvaarding. Dr. S. Krikke is met het uitspreken van een rede zijn werk als bijzonder hoogleraar aan de Groningse universiteit officieel begonnen. Hij geeft onderwijs in de geschie denis en beginselen van het uni tarisme. De Zwingli-bond ('prin- cipieel-vrijzinnigen') had een be langrijk aandeel in zijn benoe ming. Leiden. Zondagavond om 7 uur houdt het Leger des Heils in Leiden (Derde Groenesteeg 66) een 'nostalgische samenkomst' met als thema 'Een blik naar het verleden en een knipoog naar de toekomst' Er is muziek en zang uit de jaren 1930 tot 1940. Shell. Met een delegatie van de rooms-katholieke bisschop penconferentie heeft Shell dins dag een gesprek gehad over Zuid-Afrika. Dat gebeurde op uitnodiging van Shell. Het ge sprek krijgt mogelijk een ver volg. Met de Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken wordt nog overleg gepleegd over een eventueel gesprek Synode. De paus heeft giste ren in Rome de wereldsynode van bisschoppen over het werk van de leek in de kerk geopend. "Wij koesteren diep respect voor onze lekebroeders en -zusters", zei de paus. Twee vrouwelijke le ken lazen voor uit het evangelie. Zestig leken wonen de synode als waarnemers by.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2