mmmm
HET LAATSTE SPORTNIEUWS
Halve eeuw 'balletje slaan': een bewogen geschiedenis
'Lindehoeve' na brand
nu gewild koopobject
Studiedag en expositie
over veiligheid in huis
PAGINA Ifi
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1987
Leiderdorpse tennisvereniging de Munnik bestaat vijftig jaar
LEIDERDORP - Een seizoen lang
tennissen voor zestien gulden, bal
len op rekening van de club en 2.5
uur gratis training. Het klinkt te
mooi om waar te zijn, maar was wel
de realiteit toen tennisvereniging
de Munnik deze maand precies
vijftig jaar geleden de eerste tennis-
netten spande in Leiderdorp. Nu
het tijd is om het halve-eeuwfeest
te vieren, kan de vereniging terug
blikken op een bewogen geschie
denis die werd opgetekend in een
jubileumboekje.
door
Conny Smits
Begon de Munnik destijds met
op de kop af 25 leden, inmiddels is
de club uitgegroeid tot een bloeien
de tennisvereniging met bijna 1100
leden. Elk voorjaar is het zelfs
noodzaak een tijdelijke ledenstop
te hanteren om de vereniging niet
té groot te maken. De moderne ac
commodatie herbergt drie binnen
banen, twaalf buitenbanen en het
zal niet lang duren of die zullen zijn
voorzien van kunstverlichting.
Al is de Munnik daarmee een van
de grootste tennisverenigingen in
het land. uniek is ze toch niet te
noemen. Vijftig jaar geleden lag dat
anders. Hoe kwam een gemeente
als Leiderdorp in die tijd al aan een
tennisclub? Het was immers een
voornamelijk agrarische gemeente
met nauwelijks 3000 inwoners
waarvan het overgrote deel waar
schijnlijk niet eens wist wat tennis
was.
Uit het jubileumboekje blijkt dat
het aanleggen van tennisbanen in
de jaren dertig dan ook niet op ini
tiatief van de bevolking gebeurde.
Het was het gemeentebestuur dat
in die banen een aardige trekpleis
ter zag voor nieuwe bewoners.
Nieuwe ingezetenen betekenden
immers de bouw van nieuwe hui
zen en dat kwam Leiderdorp goed
uit in de crisisjaren.
Bouwvakkers
In het dorp waren in die tijd naar
verhouding veel aannemers geves
tigd en de bouwvakkers die zij in
dienst hadden, moesten ook brood
op de plank houden. Enkele sport
accommodaties zouden Leider
dorp dus aantrekkelijk moeten ma
ken, oordeelde de toenmalige ge
meenteraad. En om de plannen te
realiseren werd een Sportstichting
in het leven geroepen.
De gronden achter de Acacialaan
werden aangekocht en daarop wer
den een ijsbaan, drie tennisbanen,
een voetbalveld en een speeltuin
aangelegd. Een en ander vergezeld
van grote borden die her en der in
het dorp werden geplaatst en als
tekst 'Vestigt u te Leiderdorp'
droegen. En zowaar, totdat de
Tweede Wereldoorlog roet in het
eten kwam gooien, groeide het
dorp gestaag.
Het was burgemeester Brug die
het sportpark aan de Acacialaan in
1936 feestelijk opende. De tennis
banen werden vanaf die tijd en
thousiast gebruikt, al lag het accent
daarbij vooral op de zaterdagmid
dag. Op zondag heerste er nog ab
solute stilte in Leiderdorp waar een
overgrote meerderheid van protes
tant-christelijke raadsleden im
mers de dienst uitmaakte. Dat er
op de dag des heren getennist zou
worden, was toen nog beslist on
denkbaar
Het enthousiasme van de tennis
sers werd daardoor echter geens
zins gedrukt, en het was in het jaar
1936 dat verschillende spelers al zo
bedreven in de sport waren dat ze
hun krachten wel eens met ande
ren in de omgeving wilden meten.
Het idee ontstond een officiële ver
eniging op te zetten, een wens die
in september 1937 werd bewaar
heid. Pas toen ook dook de naam
de Munnik op, rechtstreeks afge
leid van 'monnik'. In het gebied
waar het tennispark lag, had name
lijk vroeger het klooster Engelen-
dael gelegen.
Tolgaarder
Niet alleen de nieuwbakken Lei
derdorpers, maar in het begin ook
vooral de Leidenaars, waren het
Het huidige bestuur van de jubilerende Leiderdorpse tennisvereniging 'De Munnik'
die de tennisbanen aan de Acacial
aan kwamen bespelen. Voor hen
vormde de tol op de Leiderdorpse
brug echter een duur obstakel.
Daar werd al snel wat op gevon
den: een gulden extra contributie
en de brug zou voortaan gratis te
passeren zijn. Voorwaarde was wel
dat je je racket moest laten zien. De
tolgaarder wist dan dat het goed
zat, "want normale mensen hadden
zo'n ding nu eenmaal niet".
De Munnik zou juist het eerste
seizoen als officiële vereniging be
ginnen, in 1938, toen de eerste teke
nen van een wereldoorlog zich aan
dienden. Het tennisleven had daar
aanvankelijk echter nog weinig
van te lijden. Pas toen de suiker op
de bon ging, had dat directe gevol
gen voor de traditionele poffertjes
avonden op de Munnik. En het was
in oktober 1939 dat secretaris Koor
eman in het jaarverslag gewaagde
van de grootste clubzorg op dat
moment: hoe moest dat met de bal
len straks? Want iedereen wist, ten
nisballen waren een importartikel.
Inderdaad zorgde eengebrek
aan tennisballen er in de laatste
oorlogsjaren voor dat er nog maar
mondjesmaat kon worden geten
nist. De leden bezochten de Mun
nik nog voornamelijk om wat ge
zelligheid te vinden in die donkere
dagen. In 1944 was echter ook de
gezelligheid nog ver te zoeken,
toen Leiderdorpers de bomen rond
het clubgebouw kapten om hun
wonderkacheltjes mee aan te ma
ken en het hout van het clubge
bouw zelf werd gebruikt om kapot-
gesprongen ramen mee dicht te
spijkeren.
hebben gebruikt, kreeg de Mun
nik in 1947 een nieuw stenen ge
bouw; een grote luxe in die tijd
voor een sportclub. De toenmalige
kantine-beheerder annex baan-
knecht, de heer Smit, bleek een
gouden greep. Al verkeerde hij dan
in een constante strijd met de druk
op de waterleiding. Zo stond hij op
maandagochtenden al heel vroeg
op de baan. "Dat mot ik wel, want
om negen uur beginnen de wijven
met de was en dan ken ik 't wel ver-
gete".
Mocht het gebeuren dat hij op
warme ochtenden ook om een uur
of elf nog moest sproeien, dan was
er grote kans dat er maar een arme
tierig straaltje uit de waterslang
kwam. Zijn commentaar tegen een
paar dames die op een naburig veld
een partijtje speelden: "Motje nou
's kijke daomes, als ik gaan staan
pisse kom ik nog verder". Soms
was Smit ook midden op de dag in
eens afwezig. Op de Munnik wisten
ze dan, hij "gong z'n pesjoen hao-
le".
Het ledenaantal in die tijd
schommelde in die tijd zo tussen
de 80 tot 125 leden en dat zou zo
blijven tot rond 1960. Toen kwam
er namelijk een belangrijke kente
ring. Niet alleen stemde de ge
meenteraad ermee in de banen ook
op zondagmiddag te bespelen, bo
vendien werden de banen gereno
veerd en verrees er andermaal een
nieuw clubgebouw.
Jeugd
Daarmee stond de club aan het
begin van een bloeiperiode. Het le
dental groeide tot 750 leden in 1975,
waarvan 250 jeugdleden die vooral
lijken te worden aangetrokken
door het actieve jeugdbeleid dat bij
de Munnik tot op de dag van van
daag hoog in het vaandel staat ge
schreven. Doordat de omstandig
heden steeds gunstiger werden, be
gon de Munnik op tennisniveau re
sultaten te boeken. In 1972 bereikte
het eerste gemengde zondagteam
de overgangsklasse B.
En nog steeds doen de teams van
de Munnik "heel redelijk mee", al
dus Jan-Arie van Maarle, pr-man
van de club. "Qua ledenaantal zijn
we nu wel eens uitgegroeid, want
als de club nog groter zou worden
gaat dat ten koste van de huidige
leden". Liever steekt de Munnik
energie in het jeugdbeleid dat on
der meer gestalte wordt gegeven in
aparte jeugdtrainingen die door de
club worden gesubsidieerd.
Van Maarle: "Ik denk dat dat een
van de redenen is voor de grote be
langstelling voor de Munnik. Maar
daarnaast is het belangrijk dat we
gewQon een gezellige vereniging
zijn. Er wordt veel georganiseerd,
ook voor de recreanten. Want het is
natuurlijk leuk om als club goede
resultaten te halen, maar het is
minstens even belangrijk dat recre
atie-spelers gelegenheid krijgen
hun balletje te slaan".
Notaris
Volgens de pr-man is er de
laatste vijftig jaar heel wat veran
derd in de samenstelling van het le
denbestand. "Vroeger was tennis
natuurlijk een elitaire sport, maar
nu is daar toch niets meer van te
merken. We zijn nu een zeer gemê
leerd gezelschap. Iedereen tennist
hier, bij wijze van spreken van de
groenteboer tot de notaris".
Op het moment staan er nog
twee zaken op het verlanglijstje
van de Munnik. Ten eerste is dat de
verlichting voor de buitenbanen,
een faciliteit waarover veel soort
gelijke verenigingen allang be
schikken. Van Maarle: "We ver
wachten zeer binnenkort de ver
gunning van de gemeente. De kos
ten van de verlichting nemen we
trouwens voor eigen rekening. Die
zijn bijeengebracht met geld van
acties en sponsors. Subsidie heb
ben we er niet voor nodig".
Daarnaast zag de Munnik het
tennispark graag geprivatiseerd.
Op het moment is het complex nog
eigendom van de gemeente en
wordt jaarlijks huur afgedragen.
Van Maarle: "We verwachten dat
de gemeente, gezien de bezuinigin
gen, wel oren zal hebben naar onze
plannen. Maar voorlopig is het ge
meentebestuur nog druk met het
realiseren van het zwembadcom
plex. Dus ik denk dat het eigen be
heer van het tenniscomplex voor
lopig nog wel toekomstmuziek zal
zijn".
Receptie
Het jubileum van de Munnik
wordt zaterdag gevierd met een re
ceptie van 15.00 tot 17.00 uur in het
clubhuis aan de Plantage in Leider
dorp. 's Avonds is er dan een fesst
voor de senioren, een week later
een feest voor de jeugd.
Restauratie of nieuwbouw?
VOORSCHOTEN - De Voor-
schotense Lindehoeve is na de
brand, twee weken geleden,
een gewild koopobject gewor
den. Al na enkele dagen meld
den zich twee tot drie geïnte
resseerden bij de gemeente, ei
genaar van het pand. Ze stel
den daarbij verschillende voor
waarden waar wethouder J.D.
van Dalen in het openbaar
niets over wil zeggen: "Dat zou
de onderhandelingen niet ten
goede komen".
Duidelijk is wel dat het object
makkelijker te verkopen is wan
neer het van de monumentenlijst
wordt afgevoerd en de restauratie-
plicht vervalt, zegt de wethouder.
Het zou sloop mogelijk maken,
maar ook een meer functionele
nieuwbouw: "Je zou je kunnen
voorstellen dat je achter de karak
teristieke facade een nieuwe inde
ling maakt, zonder al die hokjes en
opkamers".
Of dit ook zal gebeuren is nog on
zeker. Ambtenaren van de afdelin
gen bouw- en woningtoezicht en
stedebouw hebben vorige week
met vertegenwoordigers van Mo
numentenzorg gesproken, maar
conclusies zijn toen niet getrok
ken. Zover komt het pas wanneer
de gemeente een sloopvergunning
indient of subsidie gaat aanvragen
voor een eventuele restauratie van
het pand dat als volgt op de mo-
mentenlijst staat: 'langhuis met
topgevel en opkamer/Rieten dak,
17e eeuw, nieuw bedrijfsgebouw'.
Wel is de Rijksdienst duidelijk
geworden dat de vernielingen
"zouden meevallen", zo laat een
woordvoerder op persoonlijke titel
weten. Het rieten dak van het 17e
eeuwse voorhuis is in vlammen op
gegaan, maar de zijmuren zijn nog
allerminst rijp voor de sloop. Ook
de gevallen topgevel kan worden
gerestaureerd. Volgens de Voor-
schotense wethouder kost restau
ratie tussen de 850.000 gulden en
het miljoen, zeker wanneer het een
monument blijft.
Subsidie
Het héle gebouw is voor een be
drag van 600.000 gulden verzekerd
en de wethouder verwacht dat de
maatschappij 50 procent zal ver
goeden nu de helft van het gebouw
door vlammen is aangetast. De be
dragen zijn volledig gebaseerd op
de economische waarde en houden
er geen rekening mee dat het een
monument is met, in principe, een
herbouwplicht. Het betekent dat
de eigenaar - de gemeente of een
eventuele koper - een flink gat te
dichten heeft. De mogelijkheden
van subsidie lijken daarbij be
perkt. "Voor 1992 komen we in ie
der geval niet in aanmerking, in de
jaren daarna moet je het nog maar
afwachten", aldus Van Dalen.
In het gunstigste geval moet de
eigenaar het bedrag enkele jaren
voorschieten, in het ongunstigste
geval dient Voorschoten zelf
700.000 gulden te financieren. "En
ik zou echt niet weten hoe we dat
nu weer moeten opvangen", zegt
het financiële geweten van Voor
schoten. Het zou de incidentele be
grotingsruimte meer dan opslok
ken en "misschien moeten we dan
wel met de centenbak rond".
"En je weet het maar nooit", zegt
hij wat ongemakkelijk. "Monu
mentenzorg is tenslotte geen de
mocratisch orgaan". Persoonlijk
zou hij een keuze voor restauratie
een onjuiste keuze vinden: "Wan
neer het pand in de Voorstraat had
gestaan, was er een andere situatie
geweest. Dan zou het historische
profiel van een straat aangetast
worden. Hier ligt dat anders, is de
ligging verre van riant".
De Lindehoeve heeft een plekje
schuin achter de sporthal, de tuin
grenst aan het erf van het politie
bureau en de woningbouw rukt
nog steeds op. Achter de Linde
hoeve zijn onlangs enkele straten
verrezen en op de plek van het bas
ketbalveldje zijn nog eens 30 wo
ningen gedacht. Volgens de
woordvoerder van Monumenten
zorg is dat geen argument: "Een
monument kan vier centimeter
van een flat afstaan en zo waarde
vol zijn dat behoud gewenst is".
Afstoten
Het zou ook een beetje makke
lijk zijn wanneer een gemeente
eerst een monument laat inbou
wen en vervolgens een sloop on
ontkoombaar noemt. Volgens Van
Dalen is dat niet hel geval. B en W
willen wel van het pand af en leg
den dat. kort voor de brand, vast in
een nota. In het werkje lieten ze -
als echte brainstormers - uiteenlo
pende mogelijkheden de
passeren. Een medisch centri
een muziek- of dansschool,
sportinstituut, woonruimten,
kantoorgebouw en een horecabe
drijf, kleuter- en peuteropvang,
atelierruimten, expositieruimten
en een kunstuitleen: alles was mo
gelijk.
Het liefst zouden de gemeente
bestuurders het pand vérkopen of
overdragen aan iemand die onder
houd en restauratie zelf betaalt, in
een plaatselijke behoefte voorziet,
geen overlast veroorzaakt en in te
passen valt in het bestemmings
plan. Dat bestemmingsplan
spreekt over gebruik door scholen,
verenigingen, gemeentelijke dien
sten en voorziet in sociale- en cul
turele activiteiten. Na wat aanpas
singen behoren woningen, een
kantoorgebouw en een horecabe
drijf tot de mogelijkheden.
Een eenmalige bijdrage zou ook
kunnen, maar 'dan moet de be
hoefte aan de accommodatie wel
heel duidelijk zijn'. Over blijvende
bemoeienis doen B en W moeilijk:
'De kosten die hiermee gemoeid
zijn, kunnen hoog oplopen, terwijl
ook de exploitatielasten op langere
termijn niet gering kunnen zijn, in
verband met o.a. de restauratie- en
onderhoudsplicht'.
B en W wilden de nota vorige
week aan de orde stellen in de
raadscommissie voor algemene za
ken. De politici hadden daar moe
ten aangeven welke varianten zij
willen laten doorrekenen. Het
werkje bleef echter onbesproken
omdat de gevolgen van de brand
niet volledig te overzien waren en
de portefeuille-houder, burge
meester p. Cannegieter, door ziek
te was geveld. Volgens wethouder
Van Dalen heeft de brand de nood
tot afstoten alleen maar groter ge
maakt.
Slopen
Tot eindjaren zestig boerde agra
riër Nel vanuit De Lindehoeve. De
gemeente had zijn land nodig voor
de aanleg van de wijk Bijdorp en
wilde aanvankelijk de boerderij,
die in 1967 lot monument was ver
klaard, tegen de vlakte gooien. Pre
cies op die plek was een ontslui-
tingsweg gedacht. In 1969 vroeg ze
een sloopvergunning aan en in
1970 willigde Monumentenzorg het
verzoek in. De rijksdienst achtte de
staat van onderhoud van het pand
slecht.
Vervolgens trok het uit de grond
geschoten jongerenwerk in de
boerderij en knapten gemeente en
jongerencentrum het gebouw op.
Enkele jaren later vernieuwde de
gemeente het riet en verbeterde ze
het interieur. Ook het dagelijks ge
bruik kwam gebouw De Lindehoe
ve ten goede. In 1982 wilde de ge
meente zeker weten of het geïnves
teerde geld geen weggegooid geld
was en vroeg Monumentenzorg de
sloopvergunning in te trekken. De
dienst concludeerde dat het pand
monumentaler was dan ooit en gaf'
Voorschoten wat het wilde.
Nog geen vijf jaar later is de si
tuatie totaal gewijzigd. Het cen
trum is steeds meer ingebouwd ge
raakt en de omwonenden klaagden
steeds nadrukkelijker over (gelui-
d)overlast. Niet voor niets werd
binnenskamers uitgesproken dat
het jongerencentrum eigenlijk niet
meer in De Lindehoeve hoorde. De
steun voor dit harde standpunt
kwam uit onverwachte hoek: het
jongerencentrum ging slechter lo
pen en een ingestelde werkgroep
concludeerde dat opzet en gebouw
niet voldoen.
Per 1 september werd de subsi
die stopgezet en de huur van ge
bouw De Lindehoeve opgezegd.
En nog voordat er een nieuwe
ruimte gevonden is voor dit jonge
renwerk, sluiten B en W al zo'n
beetje de deuren: in de nota reppen
ze met geen woord over het jonge
renwerk.
De Lindehoeve twee weken na de brand: de topgevel is gevallen, de
voorgevel gestut en de ramen geblindeerd. In een ring rond het pand
staan hekken met borden 'instortingsgevaar'. (foto Jan Holvast)
LEIDERDORP - 'Veiligheid' is het thema van de studiedag die de Vrou
wen Advies Commissie (VAC) 24 september in het Leiderdorpse ge
meentehuis organiseert. De VAC geeft plaatselijk advies aan de gemeen
te over de indeling en inrichting bij de bouw en renovatie van huizen. Dat
doet ze bijvoorbeeld bij de nu in aanbouw zijnde wijk 'Buitenhof Midden-
West'. De VAC heeft duidelijk een keuze gemaakt voor de sociale-, ver-
keers-, brand- en milieuveiligheid waarbij de vrouw en het gezin een
belangrijke rol spelen. Het sociaal woonklimaat van de vrouw in en om
het huis en de woning op zich worden van alle kanten belicht. Ook in
deze tijd van emancipatie blijft de vrouw in haar woonomgeving als indi
vidu een belangrijke rol spelen. Bij het boodschappen halen, moet de
vrouw rekening houden met het verkeer, wanneer zij moet oversteken, of
als zij zelf achter het stuur zit.
Ook op de woonerven dient rekening te worden gehouden met de vei
ligheid van de vrouw en het gezin. De deskundigen die op deze college
dag bij elkaar komen zullen ook aanwijzingen geven hoe brand kan wor
den voorkomen. Hoe het milieu in de nieuwe wijk Buitenhof zoveel mo
gelijk onaangetast kan blijven zal ook aan de orde komen. De bedoeling
van deze studiedag is dat de VAC een aantal gegevens kan verzamelen
om haar eigen adviezen bij de bouw van de nieuwe wijk te onderbouwen.
Naast deze studiedag heeft de VAC de landelijk bekende tentoonstel
ling 'Buiten-Gewoon-Veilig' voor de gehele Leiderdorpse bevolking ge
contracteerd. Van 19 september tot één oktober worden in het gemeente
lijk informatiecentrum foto's over de sociale veiligheid in Leiderdorp
getoond. Er zullen foto's van onveilige plekken worden' getoond, een
tekening van een huis waarin allerlei bouwtechnische fouten zitten is te
bezichtigen en Activiteitencentrum voor Gehandicapten 'Gading' stelt
enige foto's voor deze tentoonstelling beschikbaar.
Liethorp
De Leiderdorpse ruitervereni-
ging Liethorp viert komend week
einde het twintigjarig bestaan
met een feestje, waarbij iedereen
welkom is. Dat begint zaterdag
avond om half acht met disco
voor de jongeren. Vervolgens
wordt het feest om half tien voort
gezet met een optreden van dixie-
landband 'The Steamband'. Toe
gang gratis. De manege is geves
tigd in sportpark De Bloemerd in
Leiderdorp, telefoon 071-411078.
Tekenfilm
Buurtgroep Haaswijk uit de ge
lijknamige nieuwbouwwijk in
Oegstgeest vertoont komende za
terdag, 19 september, een teken
film voor de allerkleinsten, vanaf
drie jaar. Het gaat om de prent
'Nieuwe avonturen van de troetel
beertjes'. Leden hebben gratis
toegang, niet-leden betalen drie
gulden. Plaats van handeling za
terdag is de Pedagogische Acade
mie aan de Hazenboslaan, aan
vang drie uur.
Koffieconcert
De Zoeterwoudse St. Jan's Fan
fare gaat ook het komende seizoen
onverdroten door met het organi
seren van koffieconcerten in het
Muziekcentrum aan de Schenkel-
weg. Aanstaande zondag, 20 sep
tember, bijt de Heineken-fanfare
uit Den Bosch het spits af. Het or
kest telt zo'n zestig leden, heeft
een jeugdorkest en een drum
band. Het geheel staat onder lei
ding van Harry van Veldhoven.
Aanvang zondag kwart over
twaalf en de toegang is nog steeds
gratis.
Exacte vakken
Samen met een deskundig fo
rum kunnen meisjes vanavond bij
het Oegstgeester Vrouwentref-
punt Aletta discussiëren over ver
plicht exacte vakken. Drs. H.F.
Lemaire van het ministerie van
onderwijs en wetenschappen zal
proberen een antwoord te geven
op de .vraag of dat nou echt moet.
Alle meisjes zijn vanavond vanaf
half negen van harte welkom in
het Dienstencentrum aan de Lijt-
weg 9 in Oegstgeest.
Lunchconcert
Het Wassenaars werkcentrum
voor kunst wetenschap, 'De
Pauwhof, gaat aan zijn derde
lunchconcerten-seizoen beginnen.
Aanstaande zondag, 20 september
om twaalf uur, is het zo ver. Op
het programma staat een optre
den van het duo Frateris Corona
met violist Silvain Kroon en pia
nist Vincent Kroon. Gespeeld
worden werken van onder andere
Mozart en Beethoven. Het adres:
Paauwlaan 2a in Wassenaar. Re
serveren kan via telefoonnummer
01751-14283.
Met het Leidsch/Alphens Dagblad overal op de eerste rang!
Ja, ik wil graag sportief kennismaken met het Alphens Dagblad.
Ik kies voor een vrijblijvend proefabonnement van:
7 weken voor 25,-
Ik hoef niet langer na te denken en neem gelijk een abonnement.
Daarom krijg ik het Leidsch/Alphens Dagblad de eerste
2 weken gratis in de bus! Ik betaal:
per maand" 23,25 o per half jaar 137,90
per kwartaal 68,95 per jaar 262,40
alleen mogelijk bij automatische betaling)
Adres:
Woonplaats:
Telefoon:
U kunt deze bon opsturen naar het Leidsch/Alphens Dagblad, p/a
Antwoordnummer 10050, 2300 VB Leiden. Postzegel is niet no
dig! In plaats van opsturen, kunt u ook even bellen: (0711-14494*.