mmmm HET LAATSTE SPORTNIEUWS Halve eeuw 'balletje slaan': een bewogen geschiedenis 'Lindehoeve' na brand nu gewild koopobject Studiedag en expositie over veiligheid in huis PAGINA Ifi DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1987 Leiderdorpse tennisvereniging de Munnik bestaat vijftig jaar LEIDERDORP - Een seizoen lang tennissen voor zestien gulden, bal len op rekening van de club en 2.5 uur gratis training. Het klinkt te mooi om waar te zijn, maar was wel de realiteit toen tennisvereniging de Munnik deze maand precies vijftig jaar geleden de eerste tennis- netten spande in Leiderdorp. Nu het tijd is om het halve-eeuwfeest te vieren, kan de vereniging terug blikken op een bewogen geschie denis die werd opgetekend in een jubileumboekje. door Conny Smits Begon de Munnik destijds met op de kop af 25 leden, inmiddels is de club uitgegroeid tot een bloeien de tennisvereniging met bijna 1100 leden. Elk voorjaar is het zelfs noodzaak een tijdelijke ledenstop te hanteren om de vereniging niet té groot te maken. De moderne ac commodatie herbergt drie binnen banen, twaalf buitenbanen en het zal niet lang duren of die zullen zijn voorzien van kunstverlichting. Al is de Munnik daarmee een van de grootste tennisverenigingen in het land. uniek is ze toch niet te noemen. Vijftig jaar geleden lag dat anders. Hoe kwam een gemeente als Leiderdorp in die tijd al aan een tennisclub? Het was immers een voornamelijk agrarische gemeente met nauwelijks 3000 inwoners waarvan het overgrote deel waar schijnlijk niet eens wist wat tennis was. Uit het jubileumboekje blijkt dat het aanleggen van tennisbanen in de jaren dertig dan ook niet op ini tiatief van de bevolking gebeurde. Het was het gemeentebestuur dat in die banen een aardige trekpleis ter zag voor nieuwe bewoners. Nieuwe ingezetenen betekenden immers de bouw van nieuwe hui zen en dat kwam Leiderdorp goed uit in de crisisjaren. Bouwvakkers In het dorp waren in die tijd naar verhouding veel aannemers geves tigd en de bouwvakkers die zij in dienst hadden, moesten ook brood op de plank houden. Enkele sport accommodaties zouden Leider dorp dus aantrekkelijk moeten ma ken, oordeelde de toenmalige ge meenteraad. En om de plannen te realiseren werd een Sportstichting in het leven geroepen. De gronden achter de Acacialaan werden aangekocht en daarop wer den een ijsbaan, drie tennisbanen, een voetbalveld en een speeltuin aangelegd. Een en ander vergezeld van grote borden die her en der in het dorp werden geplaatst en als tekst 'Vestigt u te Leiderdorp' droegen. En zowaar, totdat de Tweede Wereldoorlog roet in het eten kwam gooien, groeide het dorp gestaag. Het was burgemeester Brug die het sportpark aan de Acacialaan in 1936 feestelijk opende. De tennis banen werden vanaf die tijd en thousiast gebruikt, al lag het accent daarbij vooral op de zaterdagmid dag. Op zondag heerste er nog ab solute stilte in Leiderdorp waar een overgrote meerderheid van protes tant-christelijke raadsleden im mers de dienst uitmaakte. Dat er op de dag des heren getennist zou worden, was toen nog beslist on denkbaar Het enthousiasme van de tennis sers werd daardoor echter geens zins gedrukt, en het was in het jaar 1936 dat verschillende spelers al zo bedreven in de sport waren dat ze hun krachten wel eens met ande ren in de omgeving wilden meten. Het idee ontstond een officiële ver eniging op te zetten, een wens die in september 1937 werd bewaar heid. Pas toen ook dook de naam de Munnik op, rechtstreeks afge leid van 'monnik'. In het gebied waar het tennispark lag, had name lijk vroeger het klooster Engelen- dael gelegen. Tolgaarder Niet alleen de nieuwbakken Lei derdorpers, maar in het begin ook vooral de Leidenaars, waren het Het huidige bestuur van de jubilerende Leiderdorpse tennisvereniging 'De Munnik' die de tennisbanen aan de Acacial aan kwamen bespelen. Voor hen vormde de tol op de Leiderdorpse brug echter een duur obstakel. Daar werd al snel wat op gevon den: een gulden extra contributie en de brug zou voortaan gratis te passeren zijn. Voorwaarde was wel dat je je racket moest laten zien. De tolgaarder wist dan dat het goed zat, "want normale mensen hadden zo'n ding nu eenmaal niet". De Munnik zou juist het eerste seizoen als officiële vereniging be ginnen, in 1938, toen de eerste teke nen van een wereldoorlog zich aan dienden. Het tennisleven had daar aanvankelijk echter nog weinig van te lijden. Pas toen de suiker op de bon ging, had dat directe gevol gen voor de traditionele poffertjes avonden op de Munnik. En het was in oktober 1939 dat secretaris Koor eman in het jaarverslag gewaagde van de grootste clubzorg op dat moment: hoe moest dat met de bal len straks? Want iedereen wist, ten nisballen waren een importartikel. Inderdaad zorgde eengebrek aan tennisballen er in de laatste oorlogsjaren voor dat er nog maar mondjesmaat kon worden geten nist. De leden bezochten de Mun nik nog voornamelijk om wat ge zelligheid te vinden in die donkere dagen. In 1944 was echter ook de gezelligheid nog ver te zoeken, toen Leiderdorpers de bomen rond het clubgebouw kapten om hun wonderkacheltjes mee aan te ma ken en het hout van het clubge bouw zelf werd gebruikt om kapot- gesprongen ramen mee dicht te spijkeren. hebben gebruikt, kreeg de Mun nik in 1947 een nieuw stenen ge bouw; een grote luxe in die tijd voor een sportclub. De toenmalige kantine-beheerder annex baan- knecht, de heer Smit, bleek een gouden greep. Al verkeerde hij dan in een constante strijd met de druk op de waterleiding. Zo stond hij op maandagochtenden al heel vroeg op de baan. "Dat mot ik wel, want om negen uur beginnen de wijven met de was en dan ken ik 't wel ver- gete". Mocht het gebeuren dat hij op warme ochtenden ook om een uur of elf nog moest sproeien, dan was er grote kans dat er maar een arme tierig straaltje uit de waterslang kwam. Zijn commentaar tegen een paar dames die op een naburig veld een partijtje speelden: "Motje nou 's kijke daomes, als ik gaan staan pisse kom ik nog verder". Soms was Smit ook midden op de dag in eens afwezig. Op de Munnik wisten ze dan, hij "gong z'n pesjoen hao- le". Het ledenaantal in die tijd schommelde in die tijd zo tussen de 80 tot 125 leden en dat zou zo blijven tot rond 1960. Toen kwam er namelijk een belangrijke kente ring. Niet alleen stemde de ge meenteraad ermee in de banen ook op zondagmiddag te bespelen, bo vendien werden de banen gereno veerd en verrees er andermaal een nieuw clubgebouw. Jeugd Daarmee stond de club aan het begin van een bloeiperiode. Het le dental groeide tot 750 leden in 1975, waarvan 250 jeugdleden die vooral lijken te worden aangetrokken door het actieve jeugdbeleid dat bij de Munnik tot op de dag van van daag hoog in het vaandel staat ge schreven. Doordat de omstandig heden steeds gunstiger werden, be gon de Munnik op tennisniveau re sultaten te boeken. In 1972 bereikte het eerste gemengde zondagteam de overgangsklasse B. En nog steeds doen de teams van de Munnik "heel redelijk mee", al dus Jan-Arie van Maarle, pr-man van de club. "Qua ledenaantal zijn we nu wel eens uitgegroeid, want als de club nog groter zou worden gaat dat ten koste van de huidige leden". Liever steekt de Munnik energie in het jeugdbeleid dat on der meer gestalte wordt gegeven in aparte jeugdtrainingen die door de club worden gesubsidieerd. Van Maarle: "Ik denk dat dat een van de redenen is voor de grote be langstelling voor de Munnik. Maar daarnaast is het belangrijk dat we gewQon een gezellige vereniging zijn. Er wordt veel georganiseerd, ook voor de recreanten. Want het is natuurlijk leuk om als club goede resultaten te halen, maar het is minstens even belangrijk dat recre atie-spelers gelegenheid krijgen hun balletje te slaan". Notaris Volgens de pr-man is er de laatste vijftig jaar heel wat veran derd in de samenstelling van het le denbestand. "Vroeger was tennis natuurlijk een elitaire sport, maar nu is daar toch niets meer van te merken. We zijn nu een zeer gemê leerd gezelschap. Iedereen tennist hier, bij wijze van spreken van de groenteboer tot de notaris". Op het moment staan er nog twee zaken op het verlanglijstje van de Munnik. Ten eerste is dat de verlichting voor de buitenbanen, een faciliteit waarover veel soort gelijke verenigingen allang be schikken. Van Maarle: "We ver wachten zeer binnenkort de ver gunning van de gemeente. De kos ten van de verlichting nemen we trouwens voor eigen rekening. Die zijn bijeengebracht met geld van acties en sponsors. Subsidie heb ben we er niet voor nodig". Daarnaast zag de Munnik het tennispark graag geprivatiseerd. Op het moment is het complex nog eigendom van de gemeente en wordt jaarlijks huur afgedragen. Van Maarle: "We verwachten dat de gemeente, gezien de bezuinigin gen, wel oren zal hebben naar onze plannen. Maar voorlopig is het ge meentebestuur nog druk met het realiseren van het zwembadcom plex. Dus ik denk dat het eigen be heer van het tenniscomplex voor lopig nog wel toekomstmuziek zal zijn". Receptie Het jubileum van de Munnik wordt zaterdag gevierd met een re ceptie van 15.00 tot 17.00 uur in het clubhuis aan de Plantage in Leider dorp. 's Avonds is er dan een fesst voor de senioren, een week later een feest voor de jeugd. Restauratie of nieuwbouw? VOORSCHOTEN - De Voor- schotense Lindehoeve is na de brand, twee weken geleden, een gewild koopobject gewor den. Al na enkele dagen meld den zich twee tot drie geïnte resseerden bij de gemeente, ei genaar van het pand. Ze stel den daarbij verschillende voor waarden waar wethouder J.D. van Dalen in het openbaar niets over wil zeggen: "Dat zou de onderhandelingen niet ten goede komen". Duidelijk is wel dat het object makkelijker te verkopen is wan neer het van de monumentenlijst wordt afgevoerd en de restauratie- plicht vervalt, zegt de wethouder. Het zou sloop mogelijk maken, maar ook een meer functionele nieuwbouw: "Je zou je kunnen voorstellen dat je achter de karak teristieke facade een nieuwe inde ling maakt, zonder al die hokjes en opkamers". Of dit ook zal gebeuren is nog on zeker. Ambtenaren van de afdelin gen bouw- en woningtoezicht en stedebouw hebben vorige week met vertegenwoordigers van Mo numentenzorg gesproken, maar conclusies zijn toen niet getrok ken. Zover komt het pas wanneer de gemeente een sloopvergunning indient of subsidie gaat aanvragen voor een eventuele restauratie van het pand dat als volgt op de mo- mentenlijst staat: 'langhuis met topgevel en opkamer/Rieten dak, 17e eeuw, nieuw bedrijfsgebouw'. Wel is de Rijksdienst duidelijk geworden dat de vernielingen "zouden meevallen", zo laat een woordvoerder op persoonlijke titel weten. Het rieten dak van het 17e eeuwse voorhuis is in vlammen op gegaan, maar de zijmuren zijn nog allerminst rijp voor de sloop. Ook de gevallen topgevel kan worden gerestaureerd. Volgens de Voor- schotense wethouder kost restau ratie tussen de 850.000 gulden en het miljoen, zeker wanneer het een monument blijft. Subsidie Het héle gebouw is voor een be drag van 600.000 gulden verzekerd en de wethouder verwacht dat de maatschappij 50 procent zal ver goeden nu de helft van het gebouw door vlammen is aangetast. De be dragen zijn volledig gebaseerd op de economische waarde en houden er geen rekening mee dat het een monument is met, in principe, een herbouwplicht. Het betekent dat de eigenaar - de gemeente of een eventuele koper - een flink gat te dichten heeft. De mogelijkheden van subsidie lijken daarbij be perkt. "Voor 1992 komen we in ie der geval niet in aanmerking, in de jaren daarna moet je het nog maar afwachten", aldus Van Dalen. In het gunstigste geval moet de eigenaar het bedrag enkele jaren voorschieten, in het ongunstigste geval dient Voorschoten zelf 700.000 gulden te financieren. "En ik zou echt niet weten hoe we dat nu weer moeten opvangen", zegt het financiële geweten van Voor schoten. Het zou de incidentele be grotingsruimte meer dan opslok ken en "misschien moeten we dan wel met de centenbak rond". "En je weet het maar nooit", zegt hij wat ongemakkelijk. "Monu mentenzorg is tenslotte geen de mocratisch orgaan". Persoonlijk zou hij een keuze voor restauratie een onjuiste keuze vinden: "Wan neer het pand in de Voorstraat had gestaan, was er een andere situatie geweest. Dan zou het historische profiel van een straat aangetast worden. Hier ligt dat anders, is de ligging verre van riant". De Lindehoeve heeft een plekje schuin achter de sporthal, de tuin grenst aan het erf van het politie bureau en de woningbouw rukt nog steeds op. Achter de Linde hoeve zijn onlangs enkele straten verrezen en op de plek van het bas ketbalveldje zijn nog eens 30 wo ningen gedacht. Volgens de woordvoerder van Monumenten zorg is dat geen argument: "Een monument kan vier centimeter van een flat afstaan en zo waarde vol zijn dat behoud gewenst is". Afstoten Het zou ook een beetje makke lijk zijn wanneer een gemeente eerst een monument laat inbou wen en vervolgens een sloop on ontkoombaar noemt. Volgens Van Dalen is dat niet hel geval. B en W willen wel van het pand af en leg den dat. kort voor de brand, vast in een nota. In het werkje lieten ze - als echte brainstormers - uiteenlo pende mogelijkheden de passeren. Een medisch centri een muziek- of dansschool, sportinstituut, woonruimten, kantoorgebouw en een horecabe drijf, kleuter- en peuteropvang, atelierruimten, expositieruimten en een kunstuitleen: alles was mo gelijk. Het liefst zouden de gemeente bestuurders het pand vérkopen of overdragen aan iemand die onder houd en restauratie zelf betaalt, in een plaatselijke behoefte voorziet, geen overlast veroorzaakt en in te passen valt in het bestemmings plan. Dat bestemmingsplan spreekt over gebruik door scholen, verenigingen, gemeentelijke dien sten en voorziet in sociale- en cul turele activiteiten. Na wat aanpas singen behoren woningen, een kantoorgebouw en een horecabe drijf tot de mogelijkheden. Een eenmalige bijdrage zou ook kunnen, maar 'dan moet de be hoefte aan de accommodatie wel heel duidelijk zijn'. Over blijvende bemoeienis doen B en W moeilijk: 'De kosten die hiermee gemoeid zijn, kunnen hoog oplopen, terwijl ook de exploitatielasten op langere termijn niet gering kunnen zijn, in verband met o.a. de restauratie- en onderhoudsplicht'. B en W wilden de nota vorige week aan de orde stellen in de raadscommissie voor algemene za ken. De politici hadden daar moe ten aangeven welke varianten zij willen laten doorrekenen. Het werkje bleef echter onbesproken omdat de gevolgen van de brand niet volledig te overzien waren en de portefeuille-houder, burge meester p. Cannegieter, door ziek te was geveld. Volgens wethouder Van Dalen heeft de brand de nood tot afstoten alleen maar groter ge maakt. Slopen Tot eindjaren zestig boerde agra riër Nel vanuit De Lindehoeve. De gemeente had zijn land nodig voor de aanleg van de wijk Bijdorp en wilde aanvankelijk de boerderij, die in 1967 lot monument was ver klaard, tegen de vlakte gooien. Pre cies op die plek was een ontslui- tingsweg gedacht. In 1969 vroeg ze een sloopvergunning aan en in 1970 willigde Monumentenzorg het verzoek in. De rijksdienst achtte de staat van onderhoud van het pand slecht. Vervolgens trok het uit de grond geschoten jongerenwerk in de boerderij en knapten gemeente en jongerencentrum het gebouw op. Enkele jaren later vernieuwde de gemeente het riet en verbeterde ze het interieur. Ook het dagelijks ge bruik kwam gebouw De Lindehoe ve ten goede. In 1982 wilde de ge meente zeker weten of het geïnves teerde geld geen weggegooid geld was en vroeg Monumentenzorg de sloopvergunning in te trekken. De dienst concludeerde dat het pand monumentaler was dan ooit en gaf' Voorschoten wat het wilde. Nog geen vijf jaar later is de si tuatie totaal gewijzigd. Het cen trum is steeds meer ingebouwd ge raakt en de omwonenden klaagden steeds nadrukkelijker over (gelui- d)overlast. Niet voor niets werd binnenskamers uitgesproken dat het jongerencentrum eigenlijk niet meer in De Lindehoeve hoorde. De steun voor dit harde standpunt kwam uit onverwachte hoek: het jongerencentrum ging slechter lo pen en een ingestelde werkgroep concludeerde dat opzet en gebouw niet voldoen. Per 1 september werd de subsi die stopgezet en de huur van ge bouw De Lindehoeve opgezegd. En nog voordat er een nieuwe ruimte gevonden is voor dit jonge renwerk, sluiten B en W al zo'n beetje de deuren: in de nota reppen ze met geen woord over het jonge renwerk. De Lindehoeve twee weken na de brand: de topgevel is gevallen, de voorgevel gestut en de ramen geblindeerd. In een ring rond het pand staan hekken met borden 'instortingsgevaar'. (foto Jan Holvast) LEIDERDORP - 'Veiligheid' is het thema van de studiedag die de Vrou wen Advies Commissie (VAC) 24 september in het Leiderdorpse ge meentehuis organiseert. De VAC geeft plaatselijk advies aan de gemeen te over de indeling en inrichting bij de bouw en renovatie van huizen. Dat doet ze bijvoorbeeld bij de nu in aanbouw zijnde wijk 'Buitenhof Midden- West'. De VAC heeft duidelijk een keuze gemaakt voor de sociale-, ver- keers-, brand- en milieuveiligheid waarbij de vrouw en het gezin een belangrijke rol spelen. Het sociaal woonklimaat van de vrouw in en om het huis en de woning op zich worden van alle kanten belicht. Ook in deze tijd van emancipatie blijft de vrouw in haar woonomgeving als indi vidu een belangrijke rol spelen. Bij het boodschappen halen, moet de vrouw rekening houden met het verkeer, wanneer zij moet oversteken, of als zij zelf achter het stuur zit. Ook op de woonerven dient rekening te worden gehouden met de vei ligheid van de vrouw en het gezin. De deskundigen die op deze college dag bij elkaar komen zullen ook aanwijzingen geven hoe brand kan wor den voorkomen. Hoe het milieu in de nieuwe wijk Buitenhof zoveel mo gelijk onaangetast kan blijven zal ook aan de orde komen. De bedoeling van deze studiedag is dat de VAC een aantal gegevens kan verzamelen om haar eigen adviezen bij de bouw van de nieuwe wijk te onderbouwen. Naast deze studiedag heeft de VAC de landelijk bekende tentoonstel ling 'Buiten-Gewoon-Veilig' voor de gehele Leiderdorpse bevolking ge contracteerd. Van 19 september tot één oktober worden in het gemeente lijk informatiecentrum foto's over de sociale veiligheid in Leiderdorp getoond. Er zullen foto's van onveilige plekken worden' getoond, een tekening van een huis waarin allerlei bouwtechnische fouten zitten is te bezichtigen en Activiteitencentrum voor Gehandicapten 'Gading' stelt enige foto's voor deze tentoonstelling beschikbaar. Liethorp De Leiderdorpse ruitervereni- ging Liethorp viert komend week einde het twintigjarig bestaan met een feestje, waarbij iedereen welkom is. Dat begint zaterdag avond om half acht met disco voor de jongeren. Vervolgens wordt het feest om half tien voort gezet met een optreden van dixie- landband 'The Steamband'. Toe gang gratis. De manege is geves tigd in sportpark De Bloemerd in Leiderdorp, telefoon 071-411078. Tekenfilm Buurtgroep Haaswijk uit de ge lijknamige nieuwbouwwijk in Oegstgeest vertoont komende za terdag, 19 september, een teken film voor de allerkleinsten, vanaf drie jaar. Het gaat om de prent 'Nieuwe avonturen van de troetel beertjes'. Leden hebben gratis toegang, niet-leden betalen drie gulden. Plaats van handeling za terdag is de Pedagogische Acade mie aan de Hazenboslaan, aan vang drie uur. Koffieconcert De Zoeterwoudse St. Jan's Fan fare gaat ook het komende seizoen onverdroten door met het organi seren van koffieconcerten in het Muziekcentrum aan de Schenkel- weg. Aanstaande zondag, 20 sep tember, bijt de Heineken-fanfare uit Den Bosch het spits af. Het or kest telt zo'n zestig leden, heeft een jeugdorkest en een drum band. Het geheel staat onder lei ding van Harry van Veldhoven. Aanvang zondag kwart over twaalf en de toegang is nog steeds gratis. Exacte vakken Samen met een deskundig fo rum kunnen meisjes vanavond bij het Oegstgeester Vrouwentref- punt Aletta discussiëren over ver plicht exacte vakken. Drs. H.F. Lemaire van het ministerie van onderwijs en wetenschappen zal proberen een antwoord te geven op de .vraag of dat nou echt moet. Alle meisjes zijn vanavond vanaf half negen van harte welkom in het Dienstencentrum aan de Lijt- weg 9 in Oegstgeest. Lunchconcert Het Wassenaars werkcentrum voor kunst wetenschap, 'De Pauwhof, gaat aan zijn derde lunchconcerten-seizoen beginnen. Aanstaande zondag, 20 september om twaalf uur, is het zo ver. Op het programma staat een optre den van het duo Frateris Corona met violist Silvain Kroon en pia nist Vincent Kroon. Gespeeld worden werken van onder andere Mozart en Beethoven. Het adres: Paauwlaan 2a in Wassenaar. Re serveren kan via telefoonnummer 01751-14283. Met het Leidsch/Alphens Dagblad overal op de eerste rang! Ja, ik wil graag sportief kennismaken met het Alphens Dagblad. Ik kies voor een vrijblijvend proefabonnement van: 7 weken voor 25,- Ik hoef niet langer na te denken en neem gelijk een abonnement. Daarom krijg ik het Leidsch/Alphens Dagblad de eerste 2 weken gratis in de bus! Ik betaal: per maand" 23,25 o per half jaar 137,90 per kwartaal 68,95 per jaar 262,40 alleen mogelijk bij automatische betaling) Adres: Woonplaats: Telefoon: U kunt deze bon opsturen naar het Leidsch/Alphens Dagblad, p/a Antwoordnummer 10050, 2300 VB Leiden. Postzegel is niet no dig! In plaats van opsturen, kunt u ook even bellen: (0711-14494*.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 16