theater in Den Haag Prijzen voor De Moor en De Muynck Branoul: nieuw literair José Limon Dance Company: overdaad ZANGLESSEN Haagse Comedie in trek bij Amsterdammers Peter Tosh: meer studio- dan podiumartiest h KUNST Holland Danec Festival. Dansthea ter aan het Spui, Den Haag. José Li mon Dance Company: A tribute to Lucas Hoving. 'There is a time' (Jo sé Limón/Norman Dello Joio), 'Ica rus' (Lucas Hoving/Shin-Ichi Matsukita), 'Growing up in public' (Remy Charlip, Lucas Hoving), 'The Moor's pavane, Variations on the theme of Othello' (José Limón/Hen- ry Purcell). Nog te zien 14 septem- DEN HAAG - De José Limón Dance Company uit New York is de tweede groep uit de reeks van zes die in het nieuwe danstheater aan het Spui te Den Haag acte de présence geeft. Oprichter en cho reograaf José Limón verzorgde in zijn leven, hij stierf in 1972, vierenzeventig choreografieën, waarvan er deze avond twee ge danst werden: 'There is a time' uit 1956 en 'The Moor's Pavane' uit 1949. De twee andere choreo grafieën van het programma stonden in het teken van de Ne derlandse danser-choreograaf Lucas Hoving die lang en inten sief met Limón heeft samenge werkt. Thema's in beider werk zijn van humanistische aard: de 'fun damentele tragiek van de mens'. Om deze tragiek tot uiting te brengen dienen de dansers over het nodige acteertalent te be schikken. 'There is a time' van Limón passeert in een elftal 'scènes' de stadia in een mensenleven: emo ties die loskomen bij liefde, haat, verdriet, dood, geboorte etc. ver beeldt Limón op een lyrisch-the- atrale manier. Opvallende vorm in de dansen is de cirkel, de cir kel van een menselijk leven. De met emoties worstelende dan sers kwamen op mij nogal bood schapperig over, vooral omdat de balletten illustratief van aard zijn en weinig aan suggestie open laten. Alle cliché's aan ge baren en poses zijn er in ver werkt, wat de zeggingskracht Jim Clinton en Barbara Anderson in Lucas Hovings 'Icarus'. (foto pr> niet ten goede komt. Sterk was echter één scène: 'a time to lau gh; a time to dance', waarin dan- seres Nina Watt gestalte geeft aan een giechelend (verliefd?) meisje. Het was werkelijk prach tig hoe ze letterlijk omviel van de lach. In 'Icarus' van Lucas Hoving is de bekende Icarus-mythe ver werkt. Daedalus en zijn zoon Ica rus zitten gevangen. Ze maken een paar vleugels waarmee ze ontsnappen. Maar Icarus vliegt te dicht bij de zon: de was van de vleugels smelt en hij valt dood. Hoving maakte een vrij ingeto gen choreografie, die mij toch niet kon overtuigen. Een veel heid aan handbeweginkjes en de net als bij Limon geacteerde emoties doen naar mijn gevoel afbreuk aan de geloofwaardig heid. Het bezwaar van de veelheid en het te zeer illustreren geldt ook voor Limóns 'The Moor's Pa vane'. Alles is groot en veel en symbolisch, een fresco die je niet in één oogopslag kunt bevatten maar die wel voorspelbaar wat te conventioneel is. Met een over daad aan bewegingen (wederom van de handen) wordt het ver haal geschaad. Hovings eigen verhaal was wat dat betreft veel interessanter. De vijfenzeventigjarige Hoving voerde live de voor hem en op hem gemaakte dansperformance 'Growing up in public' van Remy Charlip op. Hierin vertelt hij het verhaal van zijn danscarrière (I got your message: men don't dance). De crisisjaren en de 'soci al injustice' uit die tijd, zijn diensttijd en zijn later nazisti sche lerares, zijn ontmoeting met Martha Graham en andere ge beurtenissen passeren de revue. Tussendoor maakt hij de nódige danspassen met een voor zijn leeftijd onvoorstelbare souples se en elegantie, geheel in de stijl van zijn eigen choreografieën. Van humor blijkt Hoving niet ge speend en voor zijn integere op treden kreeg hij terecht een staande ovatie. De kracht van deze>performan- ce lag voornamelijk in de een voud. Eenvoud die de andere balletten naar mijn smaak ont beerden. Men beweert wel eens dat het in de kunst gaat om het principe Meer Met Minder: een bewering die niet opging voor de José Limón Dance Dompany. INGRID VAN FRANKENHUYZEN AMSTERDAM (ANP) - Vivia- ne de Muynck en Guido de Moor zijn onderscheiden met de belangrijkste Nederlandse toneelprijzen, respectievelijk de Theo d'Or en de Louis d'Or. Zij ontvingen deze prijzen van de Vereniging van Schouw burg- en Concertgebouwdirec ties (VSCD) vrijdagavond tij dens het slotgala van het Theat erfestival 1987 in de Amster damse Stadsschouwburg uit handen van minister Brink man van cultuur. Viviane de Muynck kreeg de prijs voor de beste vrouwelijke hoofdrol (Theo d'Or), voor haar rol van Martha in 'Who's afraid of Virginia Woolf van Edward Albee, opge voerd door het Vlaamse gezelschap De Witte Kraai. De jury noemt haar een fantastisch actrice. „Overtui gender dan Viviane de Muynck als Martha zullen weinig actrices bij een eerste kennismaking zijn over gekomen", aldus de jury. Guido de Moor ontving de Louis d'Or, de prijs voor de beste manne lijke hoofdrol voor zijn rol van Hofreiter in 'Het Wijde Land' van •Schnitzler op de planken gebracht door het intussen opgeheven Pu- bliekstheater. "Alleen een groot ac teur als De Moor slaagt er in alle fa cetten van deze veeleisende rol waar te maken. De Moor heeft zich de laatste jaren sterk verdiept", al dus het jury-rapport. De prijs voor de beste vrouwelij ke bijrol. Colombina, ging naar Anita Menist voor haar rol van Martha in Stilte van Lars Norén (Publiekstheater). "Zij weet aan de schablone van de redderige huis houdster te ontkomen en toont een verrassend scala aan emoties", al dus de jury. Porgy Franssen kreeg de prijs voor de beste mannelijke bijrol, Ar- lecchino, voor zijn rol van Sosias in Amphitryon van Kleist (toneel groep De Appel). Met een onhol lands temperament maar ook ge nuanceerd en een breed scala aan gevoelens tonend geeft Franssen de knecht Sosias voortreffelijk ge stalte. Een briljant acteur", zegt de jury. De Prosceniumprijs, voor de per soon of groep die een wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan de re gie, het decor, de kostumering, de dramaturgie, de muzikalp steuning en dergelijke ontving de artistieke leiding van Toneelgroep Centrum voor haar repertoirekeu ze van het afgelopen seizoen. De Blauwe Zebra kreeg de Hans Snoekprijs voor de beste produktie op het gebied van jeugdtheater voor De Stenen van Moutsouna. Publieksprijs Minister Brinkman reikte ook de Publieksprijs (15.000 gulden) van het Theaterfestival uit. Deze prijs voor de volgens het publiek beste produktie van festival, ging naar de Antwerpse groep NV Kunstzaken (voorheen Witte Kraai) voor Who's afraid of Virginia Woolf. DEN HAAG (ANP) - In Amster dam trok de Haagse Comedie het afgelopen toneelseizoen bijna 12.000 bezoekers, meer dan het drievoud van dat in voorgaande seizoenen. De oorzaak hiervan is tweeledig: er werden meer voor stellingen gegeven en er kwamen per uitvoering meer Amsterdam mers kijken en luisteren. Het afge lopen seizoen zagen meer dan 107.000 mensen een voorstelling van het Haagse gezelschap, ruim 73.000 in de standplaats. Dit heeft 'de Haase Comedie woensdag meegedeeld. Vóór het nieuwe muziektheater in Amster- dam in gebruik werd genomen kon het toneelgezelschap uit de resi dentie per seizoen er maar elf voor stellingen geven. Dit aantal werd opgevoerd tot 24. Voor het juist be gonnen seizoen verzorgt de Haagse Comedie, die deze keer geen acht maar zes produkties uitbrengt, 22 voorstellingen in 's lands hoofd stad. SCHIPHOL-De wereldberoemde zangeres Elisabeth Schwarzkopf geeft deze week voor het laatst openbare zanglessen in Amsterdam, ditmaal in het Concertgebouw. Mevrouw Schwarzkopf werd gisteren op Schiphol af gehaald door de impresario Piet,er Atfrink. toto anpi DEN HAAG - Het culturele kli maat in Den Haag is sinds vorige week nóg een theater rijker gewor den. Bedoeld zijn niet de nieuwe zalen voor het Residentie Orkest of het Nederlands Danstheater. Het gaat om Literair Theater Branoul: dat theatertje bevindt zich in de Maliestraat (no. 12), op steenworp afstand van Diligentia en de Ko ninklijke Schouwburg. Afgelopen zaterdag werd dit on derkomen van de Stichting R.E.P., Rein Edzard Produkties, officieel in gebruik genomen. Na een gron dige verbouwing van de voormali ge haarden-opslagplaats is een in tiem theater ontstaan, dat plaats biedt aan maximaal 49 toeschou wers, voor wie evenzoveel comfor tabele deux-chevaux-stoelen met fraai nieuw overtrek gereed staan. Branoul, de naam van het thea ter, is ontleend aan het gelijknami ge olifantje uit het verhaal 'Het mannetje in de kop en de vis' van Anton Koolhaas, dat Rein Edzard. die jarenlang als acteur bij toneel groep De Appel werkzaam is ge weest, tot een solovoorstelling heeft .bewerkt. Branoul is een literair theater, dat uitgaat van literaire teksten en daarvoor een geschikte theatrale vorm zoekt. Ter gelegenheid van de opening van het eigen theater heeft Rein Edzard een nieuwe voorstelling op het repertoire ge nomen: 'Zaal 6' van Anton Tsje- In dit verhaal uit 1892 beschrijft Tsjechov de erbarmelijke situatie inleen provinciaal ziekenhuis. Zaal 6 is dé afdeling voor psychisch ge stoorden. Onder hen bevindt zich een zekere Iwan Gromoy die aan achtervolgingswaan lijdt. Door toeval komt de geneesheer-direc teur, Dr. Andrej Ragin, met zijn Gromov in gesprek. Ragin, die aan vankelijk de boel de boel laat en pijn met een filosofische theorie aanvaardbaar wil maken, raakt on der de indruk van zijn gespreks partner. Uiteindelijk komt hem dat duur te staan, en wordt hij zelf als geesteszieke in zaal 6 opgesloten. Zoekend naar een subtiel even wicht tussen vertellen en acteren brengt Rein Edzard dit verhaal ge durende tweemaal zestig minuten op toneel. Om de indringende sfeer van het trieste verhaal extra kracht bij te zetten, wordt Edzard door Ni- colette Heerema aan de vleugel muzikaal begeleid. Zij heeft daar toe een keuze gemaakt uit muziek van Moessorgski en Scriabin. Liefhebbers van het vertellen van verhalen kunnen hier in dit li terair theater dus hun hart opha len. Branoul streeft voor het ko mende seizoen naar een afwisse lende programmering, waarin ook enkele gastoptredens zijn opgeno men. Alles, wat men onderneemt, blijft echter erop gericht om (meer) belangstelling voor literatuur te kweken. WIJNAND ZEILSTRA. Reggae-zanger op 44-jarige leeftijd overleden (GPD) - 'Mystic man' Peter Tosh is niet meer. De reggae-zanger is za terdag in zijn woning in Kingston (Jamaica) doodgeschoten. Roof overvallers hebben een einde ge maakt aan het leven van Winston Herbet Macintosh, de naam waar onder Tosh 44 jaar geleden werd geboren in Church Lincoln aan de Jamaicaanse Westkust. Hoewel hij de laatste jaren op muzikaal gebied nauwelijks nog iets heeft gepres teerd, is met hem - bijna tien jaar na het overlijden van Bob Marley - we derom een van de belangrijkste reggae-vertolkers heengegaan. De meest recente elpee van Peter Tosh heet 'No Nuclear V/ar' met daarop nummers als 'Fight Apart heid' en 'Vampire', dat hij al jaren eerder had opgenomen. De lang- speler is niet erg succesvol ge weest. Zijn grootste solo-succes boekte de Mystic Man in een duet met Mick Jagger met het nummer Don't look back' van de elpee 'Bush doctor'. BALLETCONCERTEN - Het Ne derlands Balletorkest verzorgt in het seizoen 1987/88 een serie ballet- concerten onder de titel 'Vanuit Diaghilefs Ballets Russes'. In drie concerten, telkens in Amsterdam en Den Haag, komen de belangrijk ste componisten aan bod die tus sen 1909 en 1929 schreven voor het gezelschap van Serge Diaghilef, de Ballets Russes in Monaco. Bijna 25 jaar geleden had hij sa men met wijlen Bob Marley 'Bob Marley the Wailers' opgericht. In die groep, waarvoor hij overigens heel veel songs schreef, hield de 'Mystic man' het niet langer dan tien jaar uit. Peter Tosh vond dat de zanger van zijn band een al te domi nante rol ging spelen en verliet sa men met Bunny Livingstone 's we relds meest bekende reggaegroep. Als solo-artiest kon Tosh gebruik maken van het baanbrekende werk dat hij met The Wailers had ver richt om wereldwijd meer erken ning te krijgen voor de muziekstijl, die in het verleden beperkt bleef tot Jamaica en altijd een zekere as sociatie heeft met hasj. Bob Marley the Wailers scoorden hits met nummers als 'No woman, no cry', 'Stir it up', Get up, stand up' en 'I shot the sherriff De reggaemüziek kreeg mede door die nummers wereldwijde er kenning. Peter Tosh benaderde Mick Jagger en de Rolling Stones. Zijn eerste solo-hit werd een cover van Smokey Robinson's 'You got to walk and don't look back', datde reggae-artiest samen zong met Mick Jagger. De plaat werd goud. Tosh kon echter op de planken niet waarmaken wat hij op de plaat presteerde. Zijn platen zaten altijd knap in elkaar. Opnametechnisch was daar bijna nooit iets op aan te merken. Tosh liet de produktie ook meestal over aan topmensen, on der wie Chris Kimsey (Rolling Sto nes). Concerten van de zanger met de welbekende dreadlock-haardos vielen over het algemeen zwaar te gen. Dat was ook het geval op Pink pop, waar hij in het jaar van 'Don't look back' (1978) op het program ma stond. Op Pinkpop echter viel hij verschrikkelijk door de mand. Mick Jagger was destijds present achter het podium in Geleen maar weigerde het podium op te gaan. Waarschijnlijk heeft de voorman van de Rolling Stones niet ook wil len afgaan. Ook een Tosh-optreden in de Nij meegse Vereeniging in 1979 had nauwelijks iets om het lijf. Tosh was, evenals vele andere reggae- muzikanten, een groot pleitbezor ger voor het legaliseren van de soft drug marihuana. Het nummer Le galize it' vloeide daaruit voort. Na een periode van kennelijke bezin ning kwam Peter Tosh enkele ja ren geleden vrij sterk terug met al weer een nummer van een andere artiest: Johnnie B. Goode. Sinds dien echter is succes uitgebleven. Video-prijzen naar België en Ver. Staten DEN HAAG (ANP) - De prijzen van het zesde World Wide Video Festi val in Den Haag, een internationale wedstrijd voor onafhankelijke vi- deoprodukties, gaan dit jaar naar België en de Verenigde Staten. De Belgische Chantal Akerman werd onderscheiden voor haar 'Letters Home'. Jeanne Finley uit de VS kreeg een prijs voor 'Common Mis takes' en haar landgenoten Bill Seaman en Ellen Sebring zagen hun 'The Boxers Puzzle' bekroond. De winnaars werden aangewe zen door een internationale jury. De prijzen bestaan uit een bedrag van 2500 gulden en een trofee. LEEUWARDEN (ANP) - Gedepu teerde Staten van Friesland zijn .van plan een museum voor moder ne beeldende kunst in Friesland op te zetten. Dit staat in de eind vorige week gepresenteerde museum-no ta van Friesland. De kostén van dit museum zijn 737.000 gulden per jaar, waarvan de provincie het grootste deel voor haar rekening Museum voor moderne kunst in Friesland neemt. In het nieuwe museum zal vooral Friese kunst ten toongesteld wor den. Leveranciers zijn de provincie zelf, het Fries museum, het prin- cessehof en de gemeente Leeuwar den. Men hoopt dat ook particulie ren hun schilderijen beschikbaar zullen stellen. Om de kosten te drukken wordt het nieuwe muse um ondergebracht in het Fries mu seum in Leeuwarden. AMSTELVEEN - Met het voltooien van een graffiti-kunstwerk heeft mi nister Brinkman van WVC zaterdag de Amstelveense manifestatie 'Uitzinnig 87' geopend. (foto anf>

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 22