■■HI
Wij zijn bang dat het
nog slechter zal worden'
Scholen zijn grote energieverspillers
■9HHH
Kommer Damen ziet geen lichtpunten voor scheepsbouw
Regering DDR en Evangelische Kerk gaan praten
GORINCHEM - Het imago
van 'wonderboy' Kommer
Damen heeft een gevoelig
deukje opgelopen. De
scheepswerf in Gorinchem,
die tot voor kort groeide
als kool, geen kommer en
kwel kende en opviel om
dat het de een na het ande
re failliete of bijna failliete
werf overnam, moet nu zelf
gaan inkrimpen. Niet zo ri
goureus overigens. Aan
vankelijk was er sprake
van het verlies van 30 tot
40 arbeidsplaatsen; inmid
dels is dat teruggedraaid
tot hooguit 20 en misschien
vallen er zelfs helemaal
geen ontslagen.
door
Bas Hoppel
Een vluchtige blik over de werf
doet vermoeden dat het ook met
Damen niet zo best gaat. Overal in
het bijna idyllische insteekha-
ventje aan de Waal liggen onafge
werkte scheepjes. Wel zo'n veertig
stuks, van kale sleepboten in roes
tige kleuren tot grijze coastertjes.
Onverkoopbaar? Schijn bedriegt,
het is de 'normale' voorraad die
voor de wal ligt en die juist de
kracht is van Damen: klanten snel
kunnen bedienen door op eigen ri
sico schepen te bouwen die bij een
bestelling zo van de plank kunnen
worden gehaald.
Bovendien blijkt in de pas een
jaar oude overdekte produktiehal
dat er nog volop aan nieuwe sche
pen wordt gewerkt. Er liggen er
niet minder dan acht in een al dan
niet vergevorderd stadium van af
bouw.
Wie is de 43-jarige Kommer Da
men en waaraan dankt de werf het
succes? Eind jaren '60 is hij nog
een heel kleintje met een omzet van
1 miljoen gulden. De omzet is nu
inmiddels in alle stilte gegroeid
tot bijna f 400 miljoen, want Kom
mer Damen loopt er niet zo mee te
koop als hij met mooie orders
thuiskomt. Zo zegt hij tijdens het
gesprek langs z'n neus weg aan
Cuba juist negen sleepboten te
hebben afgeleverd. En dat er nog
eens negen of misschien wel meer
zouden kunnen worden verkocht
als de koers van die verrekte Ame
rikaanse dollar maar wat hoger
zou staan.
200 schepen
Er is vrijwel geen foto of Kom
mer Damen staat daarop met pijp..
Even onafscheidelijk is de dage
lijks verse bloem in z'n knoopsgat.
Een traditie die Damen al volhoudt
vanaf het moment dat hij een col
bert ging dragen, zo'n 25 jaar gele
den na z'n hbs-tijd.
Een steeds zeldzamer gebeurtenis in Nederland: het te water laten van een schip. Behalve de lage dollarkoers
speelt ook concurrentièvervalsing (hogere subsidies in het buitenland) daarbij een rol. (foto anpi
In het afgelopen jaar gleden
meer dan 200 schepen bij Damen
van de helling. Werkboten in aller
lei soorten en voor gebruik overal
ter wereld. „We hebben in 117 lan
den schepen van ons varen", zegt
Kommer Damen niet zonder trots.
Dat zijn behalve sleepboten ook
bergings vaartuigen, bevoorra
dingsschepen, patrouilleboten en
kustvaartuigen. In lengte van 8 tot
110 meter.
Dit jaar zullen dat er minder wor
den dan 200, zo is de verwachting.
Reden ook waarom er in de organi
satie gaat worden gesneden. „We
zien voor volgend jaar gewoon een
aantal ongunstige tendenzen op
ons afkomen", verklaart Damen.
Het zijn dezelfde die ook andere
bedrijven parten spelen: de lage
koers van de dollar en de lage olie
prijs
Damen: „In landen die in dollars
rekenen, zijn we de afgelopen twee
jaar in guldens uitgedrukt 40 tot 50
procent duurder geworden. On
danks dat er in die landen hele
maal geen concurrentie is van an
deren. kunnen we daar op dit mo
ment toch minder schepen verko
pen". Ook voor de jaren die volgen,
is Damen niet erg optimistisch.
„Wij vrezen dat het alleen maar
slechter gaat worden. Ik zie
werkelijk geen enkele positieve
tendens", zegt hij.
Iran
Toch verkeert Damen in een nu
nog betrekkelijk gunstige positie.
De werf accepteert geen opdrach
ten als vermoed wordt dat er ook
niet wordt betaald. De werf De
Hoop in Hardinxveld is aan een
slecht betalende klant ten onder
gegaan terwijl zijn neef in hetzelf
de Hardinxveld er jarenlang door
in surseance van betaling heeft
verkeerd. Iran, vroeger een goede
klant, is daarom van de lijst ge
schrapt. Damen: „Wij zijn absoluut
niet van plan riskante contracten
aan te gaan. Je moet zo verstandig
zijn om je niet te laten verleiden
dat soort risico's te accepteren'\
Het is een van punten
men verschilt van de andere Ne
derlandse scheepswerven. De per
soneelssterkte is een andere. Die is
in verhouding gering. De werf in
Gorinchem telt weliswaar 800 vas
te werknemers, maar meestal zijn
er nog eens zoveel of meer uitleen
krachten aan het werk. Of nog lie
ver, het werk wordt bij anderen
uitbesteed. Daardoor kent de werf
in het geheel geen leegloopkosten,
uren die doorbetaald moeten wor
den terwijl er geen werk en ver
diensten tegenover staan.
Het brengt Damen tot een ge
waagde uitspraak: „Ik denk dat wij
per man drie tot vier keer zoveel
omzetten als een andere werf. Wij
hebben altijd het principe gehul
digd dat je heel weinig produktie-
personeel moet hebben. Onze om
zet schommelt en kent pieken en
dalen. Als je in zo'n dal leegloop
hebt, kostje dat zoveel geld dat dat
in de rest van het jaar niet meer
valt terug te verdienen"
tenpost, maar de belangrijkste in
vestering is de voorraad halfklare
schepen. Die op eigen risico ge
bouwde schepen vertegenwoordi
gen volgens Damen een waarde
van rond de f 40 miljoen. Hoe hij
het financieel rooit, wil Damen niet
verklappen. Hij beperkt zich tot de
opmerking: ,,We verdienen het ge
woon zelf. We zijn een winstge
vend bedrijf en dat hopen we ook
te blijven".
Een aanvraag voor een notering
aan de Amsterdamse effecten
beurs is dan ook in het geheel niet
aan de orde. Damen: „Ik denk dat
wij voor beleggers wel interessant
zijn. maar de scheepsbouw in z'n
geheel is voor hen nu niet zo'n inte
ressante zaak. Ik ben enig aandeel
houder, dat vind ik bovendien een
erg lekker gevoel! Je kunt gemak
kelijker beslissingen nemen omdat
je geen verantwoording hoeft af te
leggen aan andere aandeelhouders.
Dus ik zie het voordeel niet zo van
het naar de beurs gaan. Althans nu
niet, misschien in de jaren '90 wel!"
Behalve in eigen land, waar Da
men zich de afgelopen tijd inspan
de in het overnemen van werven
(de laatste was de kleine reparatie-
werf De Hoop in Schiedam, waar
mee een eerste stap is gezet in het
Rotterdamse Waterweggebied),
waagde Kommer Damen zich vo
rig jaar voor 't eerst op het overna
mepad in het buitenland. De En
gelse nieuwbouwwerf en concur
rent Richard Dunston werd opge
kocht.
Die overname is uitsluitend inge
geven om mee te profiteren van het
EG-subsidiebeleid voor de
scheepsbouw, in vaktaal beter be
kend als de 6e EG-richtlijn. Vol
gens Damen een funeste regeling
die bovendien averechts heeft ge
werkt. „De bedoeling ervan was
door het inbouwen van een pla
fond de steunverlening terug te
dringen. Daardoor moest een land
als Italië, dat erg veel steun gaf aan
z'n eigen scheepsbouw, die subsi
die verlagen. Maar landen als
Duitsland en Engeland, die hun
scheepsindustrie aanvankelijk
minder steunden, zijn nu op de ma
ximumhoogte gaan zitten terwijl
de steun in ons land ver onder dat
maximum is blijven steken".
Duitsers
Hij geeft een voorbeeld van een
van de gevolgen. „Neem de Duit
sers. Die stoppen zoveel geld in
hun werven, dat zij 10 procent
goedkoper zijn dan wij, terwijl wij
juist altijd 10 procent goedkoper
zijn geweest dan de Duitse concur
rentie. Vorig jaar hebben we een
order voor twee grote schepen van
een Franse opdrachtgever moeten
laten lopen, omdat die klant ge
woon gedwongen werd in eigen
land te kopen. Kortom, er gebeurt
van alles om de concurrentie te
vervalsen. De enige manier om dan
toch in het buitenland door te drin
gen, is een werf overnemen".
i de Engelse
werf lukte en wordt in scheep
vaartkringen omschreven als een
'gouden greep'. Een poging om
hetzelfde in Frankrijk te proberen,
mislukte echter. Damen: „We zijn
er bezig geweest, ja! Dat het niet
door is gegaan, heeft met ons eigen
managementteam te maken. Dat is
misschien nog iets te klein om dat
allemaal te kunnen aanpakken.
Een overname kost je veel tijd,
moeite en inspanning. We zijn nog
niet helemaal afgehaakt, maar ik
denk niet dat het door zal gaan".
Aan die uitbreidingsdrang is
overigens nog geen einde geko
men. Damen: „Maar het is niet zo
dat we willen uitbreiden om de uit
breiding op zich. Je bedrijf wordt
ér minder kwetsbaar door, het
geeft meer stabiliteit. We hebben
een dure verkoop-afdeling. Die
kost per jaar f 14 miljoen. Geen en
kele andere werf in ons land heeft
dat. Ze zouden het nu ook niet
meer kunnen opzetten. Voordat je
zover bent, ben je een paar maal
dat bedrag kwijt. Je kunt een ver
koper niet met maar een handjevol
scheepstypen in z'n koffer de we
reld laten overvliegen. Daar is de
organisatie te duur voor. Hij moest
een breder pakket schepen kun
nen aanbieden en meer volume
maken, wil je die kosten kunnen
dekken. Daarom hebben we ge
zocht en zoeken we nog steeds
naar uitbreiding. Onze oren en
ogen blijven open".
Wilton-Fijenoord
Ondanks het succes-imago dat
de werf in de afgelopen jaren wist
op te bouwen, zijn er wel degelijk
tegenslagen geweest. Zo wilde Da
men enkele jaren geleden Wilton-
Fijenoord in Schiedam overne
men. De toenmalige RSV-dochter
stond aan de rand van de afgrond
en Damen wilde, met geld toe van
de overheid, de in zijn ogen lucra
tieve Schiedamse werf de helpen
de hand reiken. Het mislukte. Op
dit moment is de werf in Gorin
chem minder succesvol met de po
lyester hoge snelheidsvaartuigen.
Damen: „We hebben daar vrij
veel geld ingepompt, maar het is
nooit een winstgevend onderdeel
geworden. We denken er dan ook
hard over om daar maar helemaal
mee op te houden".
DEN HAAG - Het energieverbruik
op de scholen kan met 100 miljoen
gulden verminderd worden, dat is
tien tot vijftien procent van het to
taal. Tot die conclusie komt de
Stichting Voorlichting Energiebe
sparing Nederland (Sven). De
stichting probeert samen met de
overheid het energieverbruik in
het onderwijs drastisch terug te
dringen.
door
Theo Haerkens
In de klas blijven lampen te lang
aan, de verwarmingsketel van de
school is vaak niet goed afgesteld
en het onderhoud laat te wensen
over. Aan deze vormen van verspil
ling wil de Sven een eind maken.
Nu de vakanties voorbij zijn en het
stookseizoen weer aanbreekt, be
ginnen de Sven en het ministerie
van onderwijs aan een nieuwe
etappe van de voorlichtingscam
pagne 'Voorrang Energiebeheer'
die vorig jaar in april van start
ging.
In de komende maanden worden
de besturen van alle 13.000 scholen
in ons land uitgenodigd voor regio
nale bijeenkomsten om over de
energierekening van hun school te
praten. Op die vergaderingen pro
beert ing. A. Ceelie van de Sven de
besturen overtuigen van het nut de
gas- en elektriciteitsrekening in de
gaten te houden. „Er wordt nu nog
veel te veel geld weggegooid", is
zijn overtuiging.
Bezuinigen op het energiever
bruik kan door technische aanpas
singen, maar ook door bewuster te
stoken. Dat kost echter nogal wat
inspanning. Tot nu toe waren de
schoolbesturen niet erg enthou
siast voor de bezuinigingsplannen.
Behalve in het basisonderwijs kun
nen de scholen hun energiereke
ning gewoon bij het ministerie de
clareren. Dat gaat de komende ja
ren veranderen. De financierings
regeling wordt zo gewijzigd dat
zuinigheid in de toekomst wordt
beloond. Een school die verstandig
stookt, houdt geld over.
Dat mag dan naar eigen goed
dunken besteed worden. De finan
cieringsregelingen voor scholen
voor speciaal onderwijs verande
ren volgend jaar in die zin, die voor
het voortgezet- en het beroepson
derwijs worden nog voor 1990 aan
gepast.
In de kou
Staatssecretaris Ginjaar-Maas
van onderwijs ziet graag dat het
licht in de pauze uitgaat. Zij is er
niet op uit op de onderwijsbegro
ting te besparen door leerlingen en
leraren in de kou te laten zitten.
Maar zij vindt wel dat geld voor on
derwijs beter kan worden uitgege
ven aan leer- en hulpmiddelen dan
aan het nutteloos verstoken van
gas. Het onmiddellijk effect van
bezuinigen op de stookkosten voor
het ministerie is dan ook nul, aldus
de bewindsvrouwe. In de som die
de scholen ontvangen voor hun ex
ploitatie is weliswaar een bedrag
opgenomen voor de stookkosten.
Maar een school die met minder
toe kan, mag het voordeel houden.
Gaat de gasprijs omhoog, dan stijgt
ook het voor energie berekende be
drag dat de school krijgt. Daalt de
gasprijs, dan houdt het ministerie
dat prijsvoordeel wel in de zak, al
dus Ginjaar-Maas. Met zijn allen
verbruiken de scholen in ons land
net zoveel energie als een gemeen
te met een half miljoen inwoners:
740 miljoen kubieke meter gas en
330 miljoen kilowattuur elektrici
teit.
Als scholen zelf voordeel hebben
aan energiebewust handelen, let
ten ze er wel op. De meeste school
besturen weten niet eens wat ze
kwijt zijn aan gas en elektriciteit,
aldus Ceelie. Dat is echter niet
overal hetzelfde. Scholen voor bij
zonder onderwijs - die vrijer zijn in
het besteden van hun geld - letten
beter op het energieverbruik dan
openbare scholen. „Het verschil
beloopt wel twintig procent", al
dus Ceelie.
Op de regionale bijeenkomsten
voor schoolbesturen en directies,
waar ook adviesbureaus, energie
bedrijven en het bedrijfsleven bij
betrokken zijn, worden de knel
punten in het energiebeheer aan de
orde gesteld. Ceelie meent dat er
veel kan verbeteren in de service
die installatiebedrijven leveren.
Vaak ontbreekt een bruikbare
handleiding.
Conciërge
Maar ook kennis en inzicht van
conciërges en gebouwenbeheer
ders moet verbeteren. Met behulp
van ééndaagse cursussen wil de
Sven hun kennis van centrale ver
warmingsinstallaties aanvullen.
Een goede registratie van klachten
helpt problemen te herkennen en
vereenvoudigt het werk van de
monteur. En ook dat scheelt in de
kosten.
Uit voorbereidend onderzoek
blijkt dat scholen de meest schil
derachtige fouten maken. Scha-
kelklokken zijn nogal eens ver
keerd afgesteld. Maar het is ook
voorgekomen dat de verlichting in
een school voortdurend aan moest,
omdat de struiken buiten het zon
licht verhinderden binnen te ko
men. Op een andere school zette de
conciërge elke avond het ventila
tiesysteem aan, omdat de knoppen
in de klaslokalen voorzien waren
van kleine rode lampjes. Die wek
ten de indruk dat de school elek
tronisch beveiligd was en dat zou
inbrekers op afstand houden. On
dertussen werd al)e warmte uit het
gebouw gezogen en moest 's och
tends extra gestookt worden.
Ceelie ontkent niet dat bezuini
gen op de energierekening vooral
een kwestie is van mentaliteit. Er
moet bij nagedacht worden. Ra
men open zetten zonder de verwar
ming laag te draaien, jaagt ook in
de meest energiezuinige gebouwen
de stookkostenrekening omhoog.
Hoewel veel leraren hun leerlingen
- met. lespakketten van de Sven -
inpeperen dat-ze zuinig moeten
moeten zijn met energie, letten ze
zelf niet altijd goed op. Ceelie - „Ik
heo mijn eigen huis ook nog niet
geisolëerd." - onderkent dat tussen
droom en daad een kloof van prak
tische bezwaren gaapt.
Computer
Om die kloof te overbruggen
moet de leraar duidelijk gemaakt
worden dat het ook voor hem gun
stig is, stil te staan bij het energie
gebruik van de school. „Scholen
halen oude kranten op om een vi
deorecorder te kunnen aanschaf
fen, ze doen van alles om geld bij
elkaar te krijgen. Maar er wordt
niet bij nagedacht dat je met zui
nigheid ook geld kunt besparen
om die begeerde encyclopedie of
die fraaie computer aan te schaf
fen."
BERLIJN (EPD) - De regering
van de DDR heeft voor de eerste
maal de Bond van Evangelische
Kerken in de DDR uitgenodigd
voor officiële gesprekken over
vredeszaken. Dit is gisteren be
kend geworden na afloop van
een bestuursvergadering van de
Bond.
De kerk is uitgenodigd voor
informatieve gesprekken met
vertegenwoordigers van het mi
nisterie van defensie over onder
meer schoolboeken, vredeson-
derwijs en de wijze waarop de
overheid belastinggeld besteedt.
De Bond heeft besloten de uitno
diging te aanvaarden. Al tien
jaar lang hadden de Kerken
aangedrongen op gesprekken
met de staat over problemen die
kinderen van kerkelijke af
komst in het onderwijs hebben.
Daar is nu gehoor aan gegeven.
Vredesmars. Voor de eerste
keer in de geschiedenis van de
DDR hebben protestantse jonge
ren onder eigen vlag meegedaan
aan een vredesmars die was ge
organiseerd door de FDJ, de
communistische jeugdsbewe-
ging. FDJ-jongeren hadden bij
de Olof Palme-vredesmars dit
weekeinde in Wittenberg wel ge
probeerd met hun eigen span
doeken de christelijke teksten te
verbergen, zo deelden jonge
christenen na afloop op een dis-
'cussiebijeenkomstmee.
Van kerkelijke zijde werd on
der mëer gedemonstreerd met de
leuze „zwaarden worden ploeg
scharen en tegenstanders part
ners", een verwijzing naar het
woord van de profeet Amos.
Ruim vijf jaar geleden was het
m de DDR verboden stickers met
deze tekst in het openbaar te
dragen.
Verder pleitten de kerkelijke
jongeren voor „demilitarisering
van het denken" en voor vervan
gende dienstplicht.
Eerder deze week deden kerke
lijke jongeren in Stralsund
(DDR) mee aan de openingsbij
eenkomst van de Olof Palme-vre
desmars voor kernwapenvrije
zones in Europa. Ook daar liet
de „Staatssicherheit", de ge
vreesde geheime dienst, hen met
rust. Zelfs de tekst „Vrede in Eu
ropa betekent ook: niet schieten
bij de grens" was toegestaan.
Wel was dankzij een listige regie
dit spandoek 's avonds niet op
het tv-journaal te zien.
Op grond van discussies met
mededemonstranten besloten de
kerkelijke jongeren deze tekst
bij latere etappes van de vre
desmars niet meer te gebruiken.
„Het behoort ook tot het nieuwe
denken de partners niet te pro
voceren," zei een van hen. „Niet
alleen moeten de kameraden le
ren dat ze rekening met ons heb
ben te houden, ook wij moeten de
dialoog zo moeten voeren dat zij
niet meteen dichtklappen."
Op het deel van de route tus
sen de vroegere concentratie
kampen Ravensbrück en Sach-
senhausen waren de christenen
zelfs in de meerderheid. De
Evangelische Kerk had onder ei
gen verantwoordelijkheid haar
leden opgeroepen deel te nemen
aan een „pelgrimsweg van het
leven" over de wegen waarlangs
in april 1945 de doodsmarsen
van concentratiekampgevange
nen voerde.
De christelijke en communis
tische deelnemers liepen hier
eensgezind naast elkaar, totdat
de route bij een kerk aankwam,
waar de eerste groep binnen een
gebedsdienst hield en de tweede
buiten op het marktplein strijd
liederen zong.
Tentoonstelling IKV. „Oost-
Europa? Dat zoeken we op" Zo
heet de tentoonstelling waarmee
het Interkerkelijk Vredesberaad
(IKV) van 18 september af diver
se burgerlijke gemeenten m het
land gaat aandoen. Het Vredes
beraad wil met de expositie de
discussie over de contacten tus
sen Oost en West stimuleren.
„De tijden van de grote de
monstraties waarin de mensen
als het ware naar ons toekwa
men, zijn voorbij. Nu is de situa
tie omgekeerd en gaan wij naar
de mensen toe. Een terugkeer
naar de basis dus. Met de ten
toonstelling maken we gebruik
van de toenemende interesse in
de Oost-Westrelaties".
Dit zei IKV-secretaris Mient-
Jan Faber op een persconferen
tie in Utrecht, waar het nieuwe
initiatief werd gepresenteerd.
Uit een onderzoek, dat in op
dracht van het Vredesberaad en
de gemeente Delft is gehouden,
blijkt dat meer dan 200 gemeen
ten in Nederland op een of ande
re manier aandacht besteden
aan de problematiek van vrede
en veiligheid.
De expositie die is gemaakt
door vijf studenten van de Rein-
wardt Academie van Museologie
in Leiden, wordt 18 september in
Den Bosch geopend.
"Verzuim en verwachting".
De werkgroep Kerk en ontwikke
lingssamenwerking van de
Raad van Kerken in Nederland
herdenkt op zaterdag 10 oktober
zijn 20-jarig bestaan. Ter gele
genheid hiervan heeft de Raad
van Kerken een bijeenkomst be
legd die onder het thema „ver
zuim en verwachting" in de
Utrechtse Geertekerk wordt ge
houden.
In 1967, het jaar waarin de
werkgroep werd opgericht, le
ken de oplossingen voor de grote
wereldvraagstukkeri van ar
moede en (onder)ontwikkeling
nog binnen handbereik. Nu in
1987 weten we beter. De nood is
gebleven - of zelfs groter gewor
den - de noodzaak voor ant
woorden evenzeer, aldus de uit
nodiging. De bijeenkomst in
Utrecht is mede bedoeld om de
vraag te stellen „hoe reël onze
verwachtingen toen waren, wat
wij hebben verzuimd en hoe wij
onze eigen rol in de toekomst
DPR in Utrecht bijeen. Kar
dinaal Simoms vindt dat „de on
zalige verdeeldheid waaronder
wij katholieken al jarenlang ge
bukt gaan en die door alles
heentrekt" overwonnen moet
worden. Hij deed deze oproep in
zijn openingstoespraak tot de
nieuwe Diocesane Pastorale
Raad van het Aartsbisdom
Utrecht. „Hoe komen wij tot
meer eenheid en eensgezindheid
in geloof en geloven? Hoe komen
we tot goede gezonde oecumene
in onze eigen geloofsgemeen
schap?", zo vroeg de kardinaal
de nieuwe DPR.
„U mag er in ieder
geval van overtuigd zijn dat ik
als bisschop de geluiden die uit
de Raad komen altijd serieus zal
nemen en afwegen en nooit als
vrijblijvende geluiden zal be
schouwen"
GEREFORMEERDEKERKEN
VRIJGEMAAKT
Beroepen te Eindhoven: A. de
Jager te Neerlandia (Canada).
GEREFORMEERDE GE
MEENTEN
Beroepen te Vlaardingen en
Wageningen: B. van der Heiden
te Woerden.
Beroepen te Alblasserdam:
Chr. van der Poel te Yerseke.
Beroepen te Eemnes-Buiten (toe
zegging): C. van de Scheur te Ne-
derlangbroek. Beroepen te Om
meren: A. van der Stelt te Berg-
eijk.
Beroepen te Amersfoort: J. H.
Smeets te Kamperland.
Aangenomen naar Diemen: J.
de Korte te Oude en Nieuwe We
tering.
Aangenomen naar 's-Graven-
zande (toezegging): H. Buning te
Deventer.
Aangenomen naar Zierikzee:
N. de Boo te Uitwijk, die bedank
te voor Ens-Kraggenburg en
voor Giessen-Oudekerk.
Bedankt voor Arnhem: G. A.
Knossen te Delft.
Kommer Damen. even zonder pijp maar
knoopsgat. ..Ik denk dat wij penman drie tot
een andere werf'
wel met een bloem in zij
ner keer zoveel omzetten als
(Archieffoto)
