Mensa De Bale dicht
voor niet-studenten
DE TUDi 'kroniek over
VAN TUENÊMMPn
Fusie drie bouwverenigingen
met ingang van 1988 een feit
Aantal bijzondere scholen
moet wellicht verdwijnen
Leerstoel
Duitse taal
toch weg
uit Leiden
Man twee
weken dood
in woning
VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1987
LEIDEN
Als patriottische vrijcorpsen langs zijn huis marcheerden, dan haal
de Berkheij poppen voor de dag die de Oranjes voorstelden.
(foto gemeentearchief)
Dit jaar houdt een groot aantal
Nederlandse musea tentoonstel
lingen over de patriottentijd.
Rondom een bepaalde figuur,
een bepaalde gebeurtenis of met
een ander lokaal aanknopings
punt wordt in herinnering ge
bracht wat er in Nederland zoal
voorafging of volgde op de ge
beurtenissen bij Goejanverwelle-
sluis.
Het Leidse stadsbestuur had
zich vanaf het begin van de pro
blemen niet onbetuigd gelaten,
maar toen er ook nog oorlog met
Engeland uitbrak protesteerde
het fel tegen de .inactiviteit,
flauwhertigheid en traegheid en
vroeg om een onderzoek ernaar.
De prins van Oranje klaagde bit
ter over dit voorstel dat voortge
komen heette te zijn uit de kring
van patriotten die zich in Leiden
had gevormd.
Maar ook de aanhangers van
de prins roerden zich. Onder hen
waren hoogleraren als Kluit,
Pestel, Sandifort en Allamand;
studenten als Bilderdijk en Van
der Palm en ook de roerige bak
ker Trago. Onder hen was ook de
Leidse lector in de natuurlijke
historie Johannes le Francq van
Berkheij (1729-1813). Berkheij is
een van de kleurrijkste mensen
die ooit aan de Leidse Universi
teit les hebben gegeven.
Als oudste telg van een groot
gezin moest hij, door de vroege
dood van zijn vader, al snel in
zijn eigen onderhoud voorzien.
Zo handelde hij eerst in schilde
rijen en rariteiten. Hij zou ook
nog op zee gevaren hebben en
één van zijn vele vijanden stuur
de het verdichtsel de wereld in
dat hij op een van die reizen bij
na een matroos doodstak en om
die reden gekielhaald werd.
Maar zijn vijanden dichtten hem
van alles toe. Zo veranderden ze
zijn jicht in een vreselijk soort
geslachtsziekte.
Berkheij ontwikkelde een vu
rige liefde voor de dichtkunst en
een bezeten belangstelling voor
de natuur. Hij trok daarmee de
aandacht van een aantal Leidse
professoren, slaagde erin aan de
universiteit te gaan studeren en
promoveerde er zelfs tot doctor
in de medicijnen in 1761.
In 1762 was hij werkzaam als
arts in Amsterdam, maar Berk
heij zat meer in het weiland dan
in zijn praktijkkamer. Die prak
tijk sloeg dan ook niet aan, zijn
huwelijk evenmin. Na zijn echt
scheiding ging hij samen wonen
met een meisje dat hem zeven
kinderen schonk. Hij verhuisde
naar Warmond om er sluiswach
ter te worden. In 1773 werd hij
wederom aan de universiteit ver
bonden als lector in de natuurlij
ke historie, een vak dat onder
meer biologie, landbouwkunde
en aardrijkskunde omvatte.
Zijn wetenschappelijke faam,
die tot in deze tijd reikt, dankt hij
aan het schrijven van zijn Na
tuurlijke Historie van Holland.
In zes dikke delen, natuurlijk on
voltooid, stortte hij daarin alles
wat in de 18de eeuw bekend was
over de geografie en geofysica
van Holland, over mineralen en
mensen, over paarden en koeien.
In die tijd evenwel was Berk
heij beroemder door zijn letter
kundige activiteiten. Geen dicht
genootschap of hij was er lid van.
Hij verheerlijkte Leiden bij de
herdenking van toen 200 jaar ge
leden doorstane beleg. De slag
bij de Doggersbank (1781) inspi
reerde hem tot vele pompeuze
dichtregels, geheten Zeetriomph
der Bataafsche Vrijheid. Berk
heij was het die het lustrum van
de Leidse universiteit in 1776
luister bijzette door een allegori
sche sledevaart, een kopie van de
inwijdingsoptocht van de uni
versiteit, uit 1575. Maar nu op het
ijs.
Nog beroemder evenwel was
Berkheij door zijn politiek en
thousiasme. Zijn gehechtheid
aan het Huis van Oranje leefde
hij uit in vlugschriften en pam
fletten onder de schuilnaam
vrank en vry, dus iedereen wist
wie het was. Als de patriottische
vrijcorpsen, waartegen hij zo fel
geprotesteerd had, langs zijn
huis marcheerden, plaatste hij
poppen voor zijn raam die de
Oranjes voorstelden. De poppen-
man was zijn bijnaam. Na afloop
van een academische plechtig
heid werd Berkheij, toga nog
aan, op weg naar huis op de Non-
nenbrug lastiggevallen door eni
ge stadsgenoten en studenten,
aanhangers van het vrijcorps.
Berkheij wierp zijn toga op de
grond en riep: Daar legt nu den
lector, nu ben ik burger en zelf-
sverdediger. Wie 't hart heeft val
aan. De zaak liep met een sisser
af.
Zijn leven eindigde hij in ar
moede. ten huize van zijn doch
ter Geertje. Door processen, te
gen hem aangespannen door zijn
politieke vijanden had hij zijn
collecties van naturalia en zijn
boeken moeten verkopen en was
hij wat hij had gespaard kwijtge
raakt. Hij werd ontslagen als lec
tor en bij de kruitramp in 1805
stortte ook zijn huis nog in. On
gebroken leefde Berkheij voort,
op 82-jarige leeftijd bracht hij
voor een vriend nog een uitge
breide vissenverzameling tot
stand.
Op 13 maart 1813 overleed hij.
Op zijn grafsteen had hij gewild:
Hier ligt het stoffelijk deel van
Jan le Francq Berkheij
Hij leefde en stierf getrouw
aan heidens burgerij
Zijn leer was de Natuur, zijn
dichtkunst vrank en vry
Tot nut van 't algemeen en Hol
lands Maatschappij.
Het is er nooit opgekomen. In
de maand oktober echter organi
seert het Academisch Historisch
Museum, ter goedmaking van dit
onrecht, een tentoonstelling over
hem. Een monument voor Berk
heij, op een moment dat hijzelf
gekozen zou hebben.
WILLEM OTTERSPEEr
LE FRANQ VAN BERKHEIJ
EN DE POPPEN VAN ORANJE
LEIDEN - De woningbouwvereni
gingen Tuinstadwijk, Ons Belang
en de Protestants Christelijke Wo
ningbouwvereniging (PCW) gaan
per 1 januari 1988 op in één corpo
ratie. De besturen van de drie ver
enigingen hebben hierover over
eenstemming bereikt. De uitgangs
punten voor het beleid zijn inmid
dels vastgelegd in een fusienota,
die maandag wordt gepresenteerd.
De leden van de drie corporaties
wordt de komende weken ge
vraagd in te stemmen met de sa
menvoeging.
De fusie komt niet als een verras-
LEIDEN - In het bijzonder basis
onderwijs moeten waarschijnlijk
scholen fuseren of verdwijnen.
PvdA-wethouder Van Dongen (on
derwijs) zei dit gisteren toen zij de
opening verrichte van de openbare
basisschool De Viersprong.
De nieuwe basisschool aan de Ti-
morstraat is ontstaan na een fusie
van vier scholen: De Wigwam, De
Zonnehoek, de Karei Doorman-
school en de Gunningschool. Het
was de gemeente die in 1982 op het
idee kwam de vier scholen samen
te voegen tot één basisschool om
dat dit voor de toekomst meer ze
kerheid zou bieden.
De wethouder verklaarde blij te
zijn dat de fusie van de vier scho
len zo vroeg tot stand was geko
men. "Op het ogenblik is er in Lei
den geen enkele openbare school
die bedreigd wordt door een fusie
of zelfs een opheffing van de
school. Dit in tegenstelling tot
scholen van het bijzonder onder
wijs".
Volgens W. Sanders, voorzitter
van de stichting katholiek onder
wijs, gaat het om twee scholen: één
katholieke en één protestants-
christelijke. "Maar of er sprake zal
zijn van een fusie of zelfs het ver
dwijnen van deze scholen, is nog
niet duidelijk. Zeker is dat ze on
der de norm van minimaal 125 leer
lingen vallen. In oktober, novem
ber zal over deze zaak met de mi
nister worden gesproken".
Zowel de fusie als de nieuwe
huisvesting van De Viersprong
hebben de afgelopen jaren heel
wat voeten in de aarde gehad. Ook
aan de goedkeuring van de bouw
plannen door het ministerie van
onderwijs is een lange weg vooraf
gegaan. "Het woord 'eindelijk' is
dan ook zeker op zijn plaats", zei
onderwijswethouder Van Dongen
gisteren. "Maar als we terugkijken
is het zeker de moeite waard ge
weest".
Na de verbouwing is het onder
komen van de nieuwe basisschool
een praktisch geheel nieuw com
plex geworden, waaraan boven
dien een stukje nieuwbouw is
'vastgeplakt', met een speellokaal
en een nieuwe aula. De wethouder
noemde het een gebouw waarin
kinderen fijn basisonderwijs kun
nen volgen. "Gelukkig hebben wij
voor de verbouwingen van open
bare scholen op tijd toestemming
van het ministerie gevraagd want
op dit moment zijn die veel moeilij
ker te krijgen. Met het verbouwde
onderkomen van de Viersprong
zijn nu ook alle basisscholen in
Leiden-Noord en De Kooi goed on
der de pannen" verklaarde de wet
houder tevreden.
Gisteravond werden ouders van
leerlingen in de gelegenheid ge
steld om de vernieuwde school te
bekijken en vandaag is de opening
gevierd met de leerlingen zelf. Dat
gebeurde met het hijsen van de ei
gen vlag en het oplaten van ballon
nen. Daarna volgde een optocht
door de wijk.
sing. Al eerder werd bekend dat
het samengaan noodzakelijk was
omdat Ons Belang en Tuinstad-
wijk - twee kleine woningbouw
verenigingen - er financieel zeer
slecht voorstaan. Het ministerie
van volkshuisvesting is bovendien
niet bereid toestemming te verle
nen voor het opknappen van 400
woningen aan de Marnixstraat en
de Van 's Gravesandelaan als er
niet zou worden gefuseerd. Ook de
gemeente Leiden is voorstander
van een fusie van de twee kleine
woningbouwverenigingen met de
grotere en financieel sterkere
PCW.
Gesprek
De drie corporaties zijn overi
gens al geruime tijd met elkaar in
gesprek over een samenvoeging.
Aanvankelijk deden daar ook de
woningbouwverenigingen Ons
Doel en De Goede Woning aan
mee. Halverwege het vorige jaar
liepen die onderhandelingen vast
omdat de vijf corporaties het niet
eens konden worden over de be
stuurlijke structuur van de nieuwe
organisatie.
In januari van dit jaar gingen
Tuinstadwijk, Ons Belang en de
PCW afzonderlijk verder. Dat leid
de dus uiteindelijk tot de nu be
reikte overeenstemming. Overi
gens is het opmerkelijk dat voorzit
ter J. de Geus van PCW vorige
week nog in deze krant de indruk
wekte dat de berichten over een
eventuele fusie voorbarig zouden
zijn. "Dat de gemeente optimis
tisch is, is haar verantwoordelijk
heid. Het zijn uiteindelijk onze le
den die beslissen over een fusie",
stelde De Geus toen.
Ons Doel en De Goede Woning
zijn nu nog de enige woningbouw
verenigingen in Leiden die niet
zijn gefuseerd of plannen hebben
te fuseren. Al eerder gingen een
aantal andere corporaties op in de
Woningbouwvereniging Leiden.
Wat Ons Doel en De Goede Woning
nu van plan zijn, is nog niet be
kend. Overigens heeft Ons Doel
sinds enkele maanden na een in
tern conflict een nieuw bestuur.
LEIDEN - Aan de Leidse universi
teit zal de leerstoel 'Duitse taal- en
letterkunde van de nieuwere tijd'
toch verdwijnen. Aanvankelijk zag
het ernaar uit dat deze leerstoel,
ondanks de door minister Deet-
man (onderwijs en wetenschap
pen) opgelegde bezuinigingsopra-
tie, behouden zou blijven. Maar het
faculteitsbestuur, gesteund door
het college van bestuur van de uni
versiteit, heeft nu besloten om de
leerstoel niet opnieuw te bezetten
nadat de huidige 'bezetter', prof.
dr. M.H. Würzner, in 1990 met eme
ritaat gaat.
Ook zullen muziekgeschiedenis
en pre-industriële geschiedenis uit
Leiden verdwijnen, terwijl sociale
geschiedenis in Rotterdam zal wor
den geconcentreerd.
Op deze manier wil de letterenfa
culteit de bezuinigingen doorvoe
ren. Begin van dit jaar werd de fa
culteit voor vijf ton aangeslagen.
De studierichting Duits zou wor
den opgeheven, maar na felle
protesten zag de minister hiervan
af. Hij zou trachten de bezuinigin
gen te realiseren door de geschie
denisopleidingen van Leiden en de
Erasmusuniversiteit van Rotter
dam elkaar te laten aanvullen.
Maar volgens het beleidsplan
van de faculteit der letteren is op
deze manier slechts een bezuini
ging van twee ton haaibaar. Om die
twee ton te halen moeten pre-in
dustriële geschiedenis en muziek
geschiedenis verdwijnen, zullen de
leerstoelen sociale- en economi
sche geschiedenis worden samen
gevoegd en moeten doctoraalstu
denten sociale geschiedenis voor
taan naar Rotterdam.
De overige drie ton kan worden
bezuinigd door muziekgeschiede
nis en Duits bij letteren weg te ha
len. In 1991 zullen hier drie volledi
ge arbeidsplaatsen verdwijnen.
Met ingang van het cursusjaar
1989-1990 kunnen studenten voor
het bijvak muziekgeschiedenis al
niet meer in Leiden terecht.
LEIDEN - De Leidse politie heeft
gisteren een 43-jarige Leidenaar
dood in zijn woning aan het Wag-
nerplein aangetroffen. De man
bleek al veertien dagen geleden te
zijn overleden.
Omwonenden waarschuwden
gisteren de politie omdat zij de Lei
denaar al enkele weken niet had
den gezien. Agenten forceerden
daarop de toegang tot de woning.
In de slaapkamer werd het levenlo
ze lichaam aangetroffen dat al in
vergaande staat van ontbinding
verkeerde. Volgens een arts is de
man vermoedelijk rond 21 augus
tus overleden.
"Daar moeten de niet-studenten
dan maar terecht", stelt Gorsen.
Vaste bezoekers van De Bak zeg
gen dat van de 1200 maaltijden die
elke dag worden klaargemaakt
minstens de helft wordt genuttigd
door mensen die niets met de uni
versiteit te maken hebben. Studen
ten zelf neigen ertoe om De Bak
ongezellig te vinden. Bekend is de
aanduiding 'vreetschuur'. De oran
je lichten en de formica-tafeltjes
worden niet echt uitnodigend ge
vonden. Vaste mensabezoekers
denken daar anders over. De maat
regel staat ook haaks op de doel
stelling om De Bak aantrekkelijker
te maken en zo meer mensen aan te
trekken, zoals door bedrijfsleiding
in verschillende interviews werd
geventileerd.
Bejaarden
Bij de vraag of bejaarden, die
toch beslist niet over een ruime
beurs beschikken, ook de toegang
wordt ontzegd, trekt Gorsen een
verbeten gezicht. "In principe wel.
Ik kan nu niet zeggen dat we voor
hen een uitzondering maken".
Over *het controlesysteem heeft
Gorsen nog geen vaststaande
ideeën. Waarschijnlijk wordt een
medewerker bij de ingang gezet
die iedereen naar een toegangsbe
wijs vraagt.
In het plakkaat aan de deur is
ook vermeld dat de beslissing is
genomen 'onder druk van de hore
ca'. Gorsen zegt dat vanuit de Leid
se horeca geen concrete klachten
zijn ingediend. "Het is al jaren zo
dat we met de horeca rekening
moeten houden. Dat doen we dan
ook, want we zijn allebei professio
neel bezig met het verstrekken van
maaltijden: wij aan de studenten
en zij aan de Leidse burgers. De
studenten staan bij ons primair.
Daarbij willen we in goede harmo
nie met de horeca blijven".
De wachtenden die zich gisteren
om 16.45 uur voor de deur opstel
den, spraken maar over één ding:
de aanplakbiljetten die de maatre
gel aankondigen en op alle toe
gangsdeuren zijn geplakt. Zo moei
lijk als Gorsen deed over de aanlei
ding van de maatregel, zo klip en
klaar drukken de wachtenden zich
uit. "De laatste maanden kwamen
mensen hier dronken de eetzaal
binnen. Die verstoorden heel dui
delijk de rust". Ook bleken sommi
gen een manier te hebben gevon
den voor twee man eten te halen en
slechts voor één maaltijd te beta
len.
Een man die al 14 jaar in de men
sa zijn maaltijden haalt, zegt dat
LEIDEN - Bij de universitaire
mensa en ontmoetingscentrum
Pom Pom, beide aan de Kaiser-
straat, worden vanaf 16 september
mensen die geen lid zijn van de
universitaire gemeenschap gewei
gerd. Met dat besluit worden hon
derden mensen gedupeerd, met
name werkende jongeren en oude-
door
Meindert van der Kaaij
De directie is van mening dat de
studentenvoorzieningen door te
veel mensen worden bezocht die
niets met de universiteit te maken
hebben. Naast studenten kunnen
alleen medewerkers van universi
teit en hbo-studenten een toe
gangsbewijs krijgen voor het stu
diejaar 1987/1988. Studenten wor
den op vertoon van collegekaarten
binnengelaten.
De universitaire mensa, ook wel
bekend onder de naam De Bak, is
een instelling waar dagelijks 1200
maaltijden worden bereid. Mensen
van alle standen - veelal alleen
staanden zoals studenten, bejaar
den, werkende jongeren, geschei
den mensen en weduwen en we
duwnaars - komen elke dag tussen
17.00 en 19.00 uur een maaltijd ha
len in het pand aan de Kaiserstraat
en gaan daarna vaak nog een kop
koffie drinken in de erboven gele
gen ontmoetingscentrum Pom
Pom.
Volgens de beheerder 'materiële
studentenvoorzieningen' H.J. Gor
sen was er de laatste maanden
sprake van een grote toename van
mensen die helemaal geen binding
hebben met de universitaire ge
meenschap. "We hebben duidelijk
als doelstelling het verlenen van
service aan studenten. Dat staat bij
ons voorop. We hebben van veel
mensen signalen gekregen dat de
verhouding student en niet-stu-
dent verkeerd kwam te liggen. Er
waren studenten die zich verdron
gen voelden en dan dreigen wij on
ze doelstelling mis te lopen", aldus
Gorsen.
'Ongezellig'
Cijfermatig kan Gorsen de toena
me van niet-studenten niet aange
ven. "Je kon het duidelijk zien aan
de mensen die hier kwamen". Hij
wordt heel terughoudend bij het
aangeven hoe dat dan te zien was.
"Nee, niet aan de leeftijd. Er ko
men hier wel wat bejaarden, maar
de problemen werden eerder ver
oorzaakt door jongere mensen.
Hoe dat te zien is, kan ik niet exact
aangeven en ik wil daar ook niet
teveel op ingaan", zegt Gorsen na
veel aarzelen.
Volgens hem zijn er voor de
mensen die nu geweigerd worden
genoeg andere mogelijkheden om
op een goedkope manier aan een
maaltijd te komen. Hij noemt ver
schillende eethuisjes die Leiden
telt, die voor minder dan tien gul
den een dagschotel verkopen, en
de mensa van jongerenvereniging
Augustinus aan het Rapenburg die
voor iedereen toegankelijk is.
Reeds een kwartier voor de officiële openingstijd nemen mensen plaats
in de rij voor een m.aaltijd. (foto Henk Bouwman)
Met de borden in de aanslag krijgen de bezoekers van De Bak bij de verschillende buffetten hun maaltijd door
medewerkers opgeschept. (foto Henk Bouwman)
De 68-jarige Raaphorst zegt niet
te weten wat hij moet doen als hij
wordt geweigerd bij De Bak. "Bin
nen een half jaar ben ik de pijp
uit", zo weet hij nu al.
overnemen? Mannen moeten over
dag toch werken! Maar bent u al
leenstaand?" Als de vraag bevesti
gend wordt beantwoord zegt hij
goedig knikkend: "Dan laten ze u
ook wel binnen hoor. Zeker als u
zegt dat u hier de krant bezorgt,
want dan heb je bepaalde voorde
len. U bent toch van het Leidsch
Dagblad?"
die mensen eerst in ontmoetings
centrum Pom Pom kwamen.
"Daar kun je een flesje bier voor
1,25 kopen. Een paar weken gele
den zijn ze met de bierverkoop ge
stopt. Kon je daar alleen nog maar
koffie, thee en frisdranken krijgen.
Zo'n maatregel kon mijn goedkeu
ring wel wegdragen, maar dit vind
ik echt jammer. Nu moeten de goe
den lijden onder de kwaden. Ze
kunnen toch ook mensen die zich
niet gedragen weigeren. Waarom
nu dit?".
'Strop'
De andere wachtenden beamen
zijn verhaal. "Het is voor ons een
grote strop", zeggen ze in koor. "Ik
kom hier al zeven jaar en nu moet
ik doordat anderen zich niet fat
soenlijk gedragen ergens anders
gaan eten. Dat is een tegenvaller,
want ik kwam hier altijd met ple
zier". Een ander beweert het finan
cieel moeiljk te gaan krijgen. "Het
is nogal een verschil dat we moe
ten gaan betalen. Hier kost een
maaltijd 4.40 gulden en in een eet
café kost dat toch al snel twee keer
zo veel. Ik hoef daar niet geheim
zinnig over te doen, maar dat vind
ik teveel".
Een 30-jarige man zegt dat de
maatregel voor hem nog wel over
komelijk is. "Ik ga dan maar naar
de mensa van Augustinus. Dat is
wel niet zo goed als hier. Daarbij
komt dat ik wel voor mezelf wat zal
gaan koken. Daar ben ik geen ster
in, maar iets in elkaar prutselen,
dat lukt me wel. Voor wie ik het
erg sneu vind zijn de bejaarden die
hier komen eten", zegt hij naar een
man van in de zeventig wijzend die
verderop rustig zit te wachten tot
de deuren stipt om 17.00 uur zullen
opengaan.
Een trouwe klant van De Bak is
Johan Baart uit Leiden. "Deze in
stelling is fantastisch voor alleen
staanden. Ik kom uit werk en dan
heb ik vaak geen puf om nog bood
schappen te gaan doen en te ko
ken. Belangrijker vind ik echter
nog het sociale aspect. Ik heb hier
een groot aantal bekenden. Hoewel
het eten in de eetzaal misschien
massaal overkomt, vind ik het hier
toch gezellig. Je maakt eens een
praatje en ontmoet weer nieuwe
mensen. Na het het eten ga ik nog
boven in Pom Pom een kopje kof
fie drinken en een krantje lezen.
Dat is afgelopen en dat vind ik heel
jammer".
'Dé pijp uit'
"Meneer ik kom hier al 12 jaar en
voor oude mannen zoals ik is dat
een strop", zegt de 68-jarige me
neer Raaphorst. "Ik heb nooit van
mijn leven leren koken. Wat ik ga
doen als ik hier geweigerd wordt?
Meneer ik zal het u vertellen. Dan
ben ik binnen een halfjaar de pijp
uit. Ik ben elke dag blij dat ik hier
naartoe kan. Doordat de maaltij
den niet zo duur zijn, kan ik me
ook nog thuis een borreltje veroor
loven".
Naast de mensen die zich zorgen
maken, zijn er mensen die er nuch
ter onder blijven. "Ze zullen in het
begin wel streng controleren, maar
daarna komen we er wel weer in.
Als eenmaal het kaf weer van het
koren is gescheiden en die alcolho-
listen buiten de deur blijven, keert
de rust weer terug en kunnen ook
niet-studenten hier hun maaltijd
halen", zegt hij op rustige toon ter
wijl hij zijn sperziebonen, aardap
pelen en slavink met zichtbaar ge
noegen verorbert.
Een andere man die zijn toe
komst met vertrouwen tegemoet
ziet, is een 70-jarige Leidenaar. "Ik
ben al naar de directie geweest. Ze
hebben me verteld dat fatsoenlijke
alleenstaanden gewoon hier mo
gen blijven eten. Er komen hier
ook getrouwde stellen eten en dat
willen ze tegenhouden. Je ziet hier
vaak vrouwen in mooie kleren. Die
hebben zeker geen zin om te koken
en de vaat te doen. Waarom man
nen dat niet van vrouwen kunnen
