Amsterdam paradijs voor autokrakers
lï
Verborgen verleiders
Denkwijzer
Jeugdbendes gaan 'specialiteit' van junks hoe langer hoe meer overnemen
eu.
K.
ui.
HTs
oe.
Onze taal
ZATERDAG 15 AUGUSTUS 1987
EXTRA
In de hoofdstad een auto
parkeren en de autoradio
erin laten is een riskante
aangelegenheid.
Amsterdam heeft de
twijfelachtige eer een
paradijs te zijn voor
autokrakers die het op een
autoradio en eventueel
andere kostbaarheden
hebben voorzien. Van alle
in Nederland vorig jaar
gestolen autoradio's is
bijna eenvijfde juist in
Amsterdam verdwenen.
En niet langer meer
worden auto's vrijwel
uitsluitend gekraakt door
junks. In toenemende
mate worden er
jeugdbendes gesignaleerd
*die nog gerichter te werk
gaan dan verslaafden.
De man in het café in de Rapenbur
gerstraat is bepaald niet verlegen te
noemen. „Nog iemand voor een
Blaupunkt?" Er wordt niet gerea
geerd en mokkend zet hij zich weer
achter zijn borreltje. De plastic tas
met daarin, in een vuilniszak, ver
moedelijk de autoradio, blijft bij
zijn voeten staan. De woedende blik
van de barkeeper ontgaat hem.
door Huub Klompenhouwer
„Altijd hetzelfde," kankert de naar
schatting zo'n dertig jaar oude scharre
laar. „Dagen lopen ze je kop gek te zeu
ren of je niet een aardig radiootje voor ze
te koop weet. Dan heb je d'r een en dan
is er niemand voor. Is het niks voor
jou?".
Hij wacht het antwoord niet af. „Een
meier (honderd gulden). Dat ding moet
zeker negen van die flappen gekost heb
ben. En digitaal hoor".
Plaag
Diefstal uit auto's is in de grote steden
een plaag die binnen de criminele top
tien in Amsterdam het fietsen stelen al
aardig benadert. Vorig jaar werd er een
recordaantal aangiften gedaan in Am
sterdam: niet minder dan 49.670. Gemid
deld worden er dus per dag 136 auto's
opengebroken in Amsterdam. Recher
cheurs vragen zich bovendien af of ie
dereen nog wel een gestolen autoradio
bij de politie, aangeeft. Als de radio niet
onder de autoverzekering valt is iedere
motivatie daarvoor weg. De hoofdstad
heeft de twijfelachtige eer koploper in
Nederland te zijn. Rotterdam, Den Haag
en Utrecht volgen op bescheiden af
stand met respectievelijk 17.000, 16.755
en 3170 aangiften per jaar.
Een rechercheur van het bureau War*
moesstraat:„Je kunt er de klok op gelijk
zetten dat het voor 90 procent auto's van
toeristen zijn die opengebroken worden.
Nogal logisch, omdat juist die mensen
nogal wat spullen in hun auto achterla
ten. Ze zijn een makkelijk doelwit voor
die autokrakers".
Chef recherche van het bureau War
moesstraat, Jagerman,-zegt het anders:
„Ik denk dat slechts één op de vier
slachtoffers Nederlander is. En inder
daad zijn er ook nogal wat toeristen on
der die Nederlanders. Dagjesmensen die
met de auto naar de hoofdstad komen.
Van de buitenlanders is een opvallende
meerderheid van Duitse afkomst. Hoe
dat komt? Het is misschien generalise
rend, maar ik denk dat veel Duitsers de
neiging hebben om nogal opzichtig hun
bezittingen te laten zien in de auto. Ze
hebben meestal heel goede en dure auto
radio's en zijn wat slordiger met het ach
terlaten van kostbaarheden in hun au
to".
Schroevedraaier
Het café aan de Rapenburgerstraat. De
prijs voor de Blaupunkt is inmiddels ge
daald tot 75 gulden. „Lager ga ik niet, of
je moet in plaats daarvan mijn rekening
betalen die ik hier nog heb lopen". De
waterige oogjes van de man scheppen de
verwachting dat die rekening nog wel
eens hoger zou kunnen zijn. Met de blik
van iemand die 's zondags op de eerste
kerkbank zit legt hij uit dat die 75 gul
den ook de prijs is die hij ervoor betaald
heeft. „Je bedoelt zeker dat je voor 75
gulden aan schroevedraaiers gekocht
hebt", snauwt de barkeeper die het ge
sprek op afstand volgt.
Na het aanbod van een tweede borrel
tje wil de man wel kwijt dat hij vlak bij
Artis even aan het werk is geweest. Met
niet de minste schroom vertelt hij vier
tot vijf radio's op een middag te kunnen
pakken. Met een priem dwars door het
portier onder het slot en dan heel rustig
in de auto gaan zitten. De radio gaat er in
negen van de tien gevallen in een oog
wenk uit. Een meegenomen plastic zak
dient om niet te opvallend met die radio
weer uit de auto te stappen.
Meestal heeft hij zijn vaste afnemers.
„Je snapt toch zelf ook wel dat het hart
stikke link is om met zo'n radio rond te
zeulen. Normaal ben ik zo'n radio dan
ook binnen een half uur weer kwijt".
Hij heeft er de pest over in dat de
junks de handel een beetje verpest heb
ben. „Vroeger kreeg je nog wel een be
hoorlijke prijs voor zo'n radio. Maar te
genwoordig mag je met een meier tevre
den zijn. En dan moet het nog een rede
lijke radio zijn, anders heb je hooguit
een geeltje (vijfentwintig gulden). Als
die junks moeten scoren nemen ze ge
noegen met een fooi, zodat die handel nu
Met een z.g. center-pointer gaat het snel en effectief, maar met een oude
bougie lukt het ook.
In het district Warmoesstraat zijn het
vooral de junks die de autokraken ple
gen. Ondanks de verscherpte surveillan
ce, en zelfs ondanks het opzienbarend
stijgende aantal arrestaties, neemt het
aantal inbraken hier nog gestaag toe. Ja
german: „Ik heb wel eens met zo'n junk
geprobeerd erover te praten. Hij vertel
de doodgemoedereerd dat ie meestal
zo'n acht auto's opengebroken had,
voordat ie zich zorgen begon te maken
over de pakkans. Gelukkig zien we nu
dat met demedewerking van justitie de
'circuitvervmlers', de jongens die om de
haverklap gepakt worden, in voorarrest
gaan en zo in eijt geval langer van straat
blijven".
Piek
De absolute piek van de autokraak in
de Amsterdamse binnenstad ligt in de
kleine uurtjes. Na twaalven 's nachts en
dan vooral op plekken waar weinig volk
loopt of nauwelijks controle is van
buurtbewoners. De onderdoorgangen
bij het Centraal Station, de Prins Hen
drikkade en de parkeerplaatsen rond de
Oosterdokskade bijvoorbeeld zijn favo
riete plaatsen voor de junks, die dan ook
roekeloos hun slag slaan.
Politievoorlichter Leo Detering wijst
er op dat het niet langer meer de ver
slaafden zijn die het gemunt hebben op
radio's en andere kostbaarheden in au
to's. „Je hebt ook een categorie straat
bendes, groepjes jongeren die hun slag
slaan om van het geld de bloemetjes bui
ten te zetten. Ze leven er een luxe leven
tje van".
Het zijn vooral de betere merken ra
dio's en in het bijzonder de digitale die
de aandacht trekken van het legioen au
tokrakers. „Met een paar dure speakers
op de achterplank van de auto en veel
knopjes aan de radio is de aandacht van
die autokrakers snel getrokken. Meedo
genloos gaat dan de priem door het por
tier of, als 'het om een goed beveiligde
auto gaat, wordt het raam met. een cen
terpointer in een oogwenk ingeslagen.
Vooral in de kleine uurtjes is die laatste
methode favoriet.
Evenementen
Zo'n centerpointer is een stuk gereed
schap waarbij een veer een stalen pin
laat uitschieten. De kracht van die pin is
zo sterk dat er geen autoruit tegen be
stand is. Junks zullen zich er niet zo snel
van bedienen. Een oude bougie, het on
derstuk in een doek gewikkeld, is ook
goed genoeg om een ruit kapot te krij
gen.
Detering: „Het zijn vooral grote evene
menten die veel publiek trekken, waar
die bendes hun slag slaan. Soms heel ge
raffineerd. De een steekt het portierslot
open en na een poosje komt nummer
twee, die dan zonder argwaan te wekken
het portier opent en zijn slag slaat".
Alleen al in 1986 werden er 1640 auto
krakers aangehouden. De cijfers voor de
eerste helft van dit jaar beloven zelfs toe
te nemen, niet in de laatste plaats door
een succesvollere nieuwe variant van
het Zeedijkplan. Ook de projectmatige
aanpak van het autokraken - het surveil
leren in burger in buurten die slecht
staan aangeschreven - werpt zijn vruch
ten af. Niettemin hebben de recher
cheurs nog steeds hun handen vol aan
de afhandeling van aangiften.
Zijn radio's met een zogeheten securi
ty code werkelijk een gedegen antwoord
op dat openbreken van de auto? Die ra
dio's hebben een code die alleen de eige
naar weet. Zodra de stroom van de radio
onderbroken wordt, werkt de radio niet
meer. Alleen de eigenaar kan die radio
hercoderen.
De scharrelaar in het café aan de Ra
penburgerstraat grijnst. „Ik heb twee
keer zo'n radio in handen gehad. Mazzel
gehad, want ik heb 'm doorverkocht
zonder dat die goser wist dat ie er niks
aan had. Maar meestal laat ik die dingen
wel met rust, want ik moet niet te lang
met zo'n ding rondzwerven. Da's veel te
link".
Hercoderen
De politievoorlichter zegt geen geval
len te kennen waarbij een security code
door helers of daders opnieuw geco
deerd kon worden. Maar een woordvoer
der van de Keulse politie zegt dat men in
Keulen wel 'betrekkelijk eenvoudig' die
gecodeerde radio's wist te hercoderen.
„Wat met mensenhanden gemaakt is
kan ook met mensenhanden nagemaakt
worden", was de simpele uitleg van de
Keulse woordvoerder. Hij zei er wel bij
dat er vanuit de Keulse criminele wereld
nog geen geluiden waren gehoord dat
het inderdaad ook door helers wordt ge
daan.
En in Eindhoven, waar Philips als uit
vinder van het systeem nog altijd hoog
opgeeft over die gecodeerde autoradio's,
heeft de politie een dag lang het hoofd
mogen breken over het hercoderen van
een aantal van die radio's. Ze slaagden er
niet in. Marijke van Hoorn van de Phi
lips Persdienst: „We hebben niet de pre
tentie om het helemaal absoluut te stel
len. Als men er zelfs in slaagt ruimte
vaartprogramma's te kraken, dan moet
ook het coderingssysteem van Philips
op den duur wel te hercoderen zijn. Ab
soluut veilig zijn die radio's nooit. Maar
zeker tot nu toe werkt het systeem per
fect".
„Je kunt wel proberen die codes te
gokken, maar iedere keer als je een code
intikt en de combinatie klopt niet, zul je
een kwartier moeten wachten voor je
een nieuwe combinatie kunt intikken.
Dat kost tijd. En de ervaring leert dat
autokrakers en helers zo snel mogelijk
altijd van hun gestolen spul af willen".
De Amsterdamse cijfers zijn veront
rustend. Het baart de toeristische wereld
grote zorgen. Ook de vergelijking met
enkele buitenlandse steden is weinig po
sitief voor de hoofdstad. Wenen bijvoor
beeld, toeristisch gezien van een gelijk
niveau als Amsterdam, telde vorig jaar
5625 aangiften van diefstal uit auto's.
Keulen kwam in 1986 op 27.510 en
Frankfurt, een stad met een erkend
groot drugsprobleem, had 25.450 aangif
ten geteld.
Bewaking
Helemaal vergelijkbaar zijn die cijfers
niet. De Duitse steden tellen veel meer
bewaakte parkeergarages. Ook de
Utrechtse politie zegt dat het aantal aan
giften in die stad sterk is teruggelopen
door de inschakeling van particuliere
bewakingsdiensten bij parkeergarages
en grote parkeerterreinen. Amsterdam
telt echter betrekkelijk weinig parkeer
garages, die veelal overvol zijn. Dus is de
toerist genoodzaakt de auto op straat te
parkeren. Met alle risico's van dien.
DOOR JOOP VAN DER HORST
Er zijn woorden genoeg in het Neder
lands. De meeste mensen kennen maar
een klein deel van onze totale voorraad.
Ook geleerde personen schoppen het
zelden verder dan de helft van alles wat
er in een woordenboek staat. Er zijn
veel meer Nederlandse woorden dan de
meeste mensen denken.
Toch is het een aardige sport om
nieuwe woorden te bedenken. Mis
schien net zo zinloos als een spelletje
boter-kaas-en-eieren, maar ook net zo
aardig.
Makkelijk is het bedenken van woor
den als tral, kaks, muk, gotelen, of boe-
zig. Al moet je nog opletten of ze toeval
lig al bestaan. Kaks bestaat al en bete
kent 'zogenaamd, voor de schijn'
Moeilijker is het om betekenissen te
verzinnen. Natuurlijk moet een nieuw
woord een nieuwe betekenis hebben.
Het is niet toegestaan om bestaande
betekenissen te kiezen en te zeggen:
een tral is hetzelfde als een voordeur.
Zeg Frits, wil jij de tral even dichtdoen?
Wie zo doet maakt het zich te makkelijk.
Een echt nieuwe betekenis voor tral
zou bijvoorbeeld kunnen zijn: 'het stukje
plastic dat meestal om de greep van
een autosleuteltje zit'. We kunnen dan
zeggen: autosleutels zijn vaak herken
baar doordat daar een tral op zit. Maar
ik heb zo'n vermoeden dat er voor die
plastic omhulsels van autosleuteltjes al
lang een woord bestaat.
Twintig jaar geleden lanceerde een
professor in de taalkunde het woord
roort. Als betekenis stelde hij voor: 'trek
hebben in een sigaret'. Voor trek in eten
hebben we het woord honger, voor trek
in drinken hebben we dorst en het nieu
we woord roort zou dan slaan op trek in
roken. Overigens was het niet zijn be
doeling om werkelijk een nieuw woord
aan onze taal toe te voegen. Hij wilde
juist aantonen dat je zoiets wel kan pro
beren, maar dat het niet lukt.
Het aardigste is om uit te gaan van
bestaande woorden. Enkele weken ge
leden noemde ik hier bijvoorbeeld in-
breiden. Dat is een originele variatie op
het reeds bestaande uitbreiden. Een
gemeente die huizen bouwt zonder
haar grondgebied uit te breiden maar
gebruik maakt van braakliggende stuk
ken grond binnen de bestaande bebou
wing, doet aan inbreiding. Dat is een
zinvolle en bruikbare betekenis, en die
is gekoppeld aan een begrijpelijk woord.
Ik doe vandaag een poging enkele
nieuwe woorden te verzinnen die aan
sluiten bij reeds bestaande als handig,
benig, koppig, mondig, lullig, potig, bui
kig, hardnekkig, rondborstig en lichtvoe
tig. Met al die lichaamsdelen plus -ig
worden eigenschappen aangeduid.
Meestal karaktereigenschappen. Oor
spronkelijk hoorde mondig niet in dit rij
tje thuis, maar dat is een ander verhaal.
Voor ons taalgevoel hoort het er tegen
woordig wel bij.
Ondertussen zijn lang niet alle li
chaamsdelen benut. Waarom zouden
we niet tenig, orig of armig kunnen zijn?
De betekenissen liggen zelfs voor de
hand. Iemand met lange tenen is dan
een tenig persoon. Kinderen die te veel
opvangen van gesprekken van grote
mensen zijn nogal orig. Armige perso
nen omhelzen graag. Vooral staats
hoofden en oudere tantes zijn erg ar
mig.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd welke
betekenis de lezer uitkiest voor duimig,
hielig en knieig. Stuk voor stuk prima
Nederlandse woorden; ze wachten al
leen nog op een bruikbare betekenis.
En als u toch bezig bent, denk dan ook
eens na over hardpolsig, rondnavelig en
lichtkuitig. Van wat voor personen zou
den we kunnen zeggen dat ze eerlijk
zijn, hard werkend, maar helaas een
klein beetje lichtkuitig?
U denkt dat u weet wat er met u gebeurt,
maar u weet het vaak niet. Een voor
beeld. U bent voor een paar dagen met
vakantie in Londen en u bezoekt de grote
warenhuizen in de Londense winkel
straat bij uitstek, Oxford Street. Wande
lend tussen kledingrekken, cosmetica-
uitstallingen en elektronica merkt u na
enige tijd nauwelijks meer dat er voort
durend achtergrondmuziek wordt ge
draaid. Van die weinig opvallende, ge
ruststellend bedoelde, omfloerste muziek
zoals die in vliegtuigen bij start en lan
ding ten gehore wordt gebracht.
Wat u al helemaal niet merkt is dat in
bepaalde warenhuizen door de muziek
heen boodschappen worden gesproken,
zoals "do not steal" (steel niet) of "please
pay" (betaal s.v.p.). Die boodschappen
worden namelijk verkondigd op een ge
luidsterkte die net beneden de drempel
ligt waarop de meeste mensen nog be
wust kunnen horen. Warenhuisdirecties
hebben naar dit wapen van beïnvloe
ding van het onbewuste gegrepen in de
hoop zo te kunnen bereiken wat met be
wakingsdiensten en vliegende schotels of
kettingen aan hun artikelen niet goed.
lukt, namelijk dat de klant via de cassiè-
re de zaak verlaat.
Deze techniek van de zogenaamde sub-
liminale (sub beneden. Urnen drem
pel, dus beneden de waarnemingsdrem
pel) beïnvloeding is overigens al betrek
kelijk oud. In de jaren vijftig deden psy
chologen in Oost en West al driftig onder
zoek naar de effecten van subliminale
beïnvloeding met zowel gehoor- als ge
zichtsprikkels. Uigangspunt voor dat on
derzoek was de theorie van Freud, de
kampioen van het onbewuste, dat men
sen niet alleen bewust maar ook onbe
wust waarnemen. Volgens die theorie
gevoelens en gedrag van mensen beïn
vloeden zonder dat ze zich van die prik
kels bewust zijn of hoeven zijn.
In de psychologie spreken we vandaag
de dag van subliminale waarneming
wanneer wij zinvol reageren op prikkels
die zo zwak zijn of zodanig met andere
optreden, dat wij ons van die prikkels
niet bewust zijn. Er zijn dus ten minste
twee vormen van subliminale beïnvloe
ding. De meest eenvoudige is er een
waarvan veel industrieën in hun recla
mes gebruik maken. Een autofabrikant
laat in een tv-spot zijn nieuwste model in
een woestijn tussen twee zacht glooiende
zandheuvels door rijden en alleen de zeer
oplettende kijker ziet dat de heuvels ver
rassend veel op vrouwenborsten lijken.
Hier is dus geen sprake van beïnvloe
ding van de seksuele prikkels beneden de
visuele waarnemiygsdrempel. Als de kij
ker zich niet van de seksuele prikkel be
wust is terwijl er onbewust mogelijk wel
een prikkelende invloed van uitgaat)
komt dat, omdat de aandacht wordt af
geleid door andere prikkels in het spotje.
In onderzoek is aangetoond dal deze
vorm van beïnvloeding effectief kan
zijn. Een heel eenvoudig, maar in dit op
zicht illustratief experiment is het vol-
gende. Een psycholoog laat een proefper
soon een reeks willekeurige getallen op
zeggen. Terwijl de proefpersoon bezig is
getallen te verzinnen, hoort de psycho
loog onbewogen toe. Alleen bij het getal
10 of een veelvoud daarvan (20, 30, 100,
etc.) knikt hij even. Wanneer de proefper
soon vijfendertig getallen heeft opge
somd, vraagt de psycholoog hem een half
uurtje te oiitspannen in een naastgele
gen vertrek. Als het half uur voorbij is
wordt de proefpersoon gevraagd de door
hem genoemde getallen op te schrijven
H ip h ii yich nnn kan he
door René Diekstra
hoogleraar psychologie te Leiden
Wat blijkt? De proefpersoon blijkt zich
vooral de tientallen, die hij heeft ge
noemd, te herinneren. Wanneer hem ge
vraagd. wordt hoe dat komt, weet hij het
antwoord niet. De meeste proefpersonen
geven als verklaring dat tientallen ge
makkelijker te onthouden zijn. Maar dat
is onjuist, want hetzelfde effect wordt
ook bereikt met willekeurige andere
groepen van getallen.
Met andere woorden: de proefpersoon
heeft de hoofdknik van de psycholoog
niet bewust waargenomen, terwijl deze
wel zichtbaar was en zijn herinnering
heeft beïnvloed. Er zijn ook experimen
ten gedaan waarin de psycholoog geen
hoofdknik gebruikte maar 'mhm.mhm'
zei bij bepaalde getallen. Ook dat beïn
vloedt de herinnering zonder dat het
slachtoffer weet waarom. Tegenwoordig
maken psychologen in hun gespreksthe
rapie wel eens gebruik van deze methode
om hun patiënten te helpen een bepaalde
positieve gespreksinhoud vast te houden.
Een andere vorm van subliminale
beïnvloeding, het aanbieden van zoda
nig zwakke prikkels dat ze niet bewust
kunnen worden waargenomen, is ook
uitvoerig onderzocht. Een voorbeeld.
Aan twee groeven oroefversonen wordt
een getekend gezicht getoond. In het ene
geval staat op het voorhoofd 'boos' -
maar zo zwak dat het niet bewust waar
neembaar is - in het andere geval 'blij
Vervolgens wordt aan de proefpersonen
gevraagd een verhaaltje te schrijven
over de gezichtsuitdrukking. De inhoud
van de beschrijving verschilt tussen de
twee groepen, en wel in die zin dat hij
steeds sporen blijkt te bevatten van het
niet bewust waarneembare woord. Blijk
baar zijn wij dus in staat om langs onbe
wuste weg woorden te lezen.
Er zijn zelfs experimenten gedaan
waaruit blijkt dat onbewust gelezen
schokkende woorden leiden tot af
weerreacties, een verschijnsel dat ook
wel waarnemingsverdediging wordt ge
noemd. Wordt bij vrouwen het ene oog
subliminaal geprikkeld door het woord
'hoer', dan wordt het andere oog tijdelijk
ongevoeliger voor licht. Blijkbaar wordt
er een soort censuur opgeroepen die de
waarneming beïnvloedt en de persoon
tegen schokkende informatie beschermt.
Interessant is dat bij mannen precies
het omgekeerde gebeurt. Als bij hen een
oog subliminaal met het woord 'hoer'
wordt geprikkeld, dan wordt het andere
oog mist gevoeliger voor licht. Er :n»
aanwijzingen, dat dit effect niet alleen
optreedt bij visuele prikkeling, maar
evenzeer bij geluidsprikkels beneden de
waarnemingsdrempel.
In zijn boek 'Subliminale Verleiding'
laat de schrijver Wilson Key zien dat ad
verteerders in de Verenigde Staten al ja
renlang gebruik hebben gemaakt van
deze vorm van beïnvloeding. Onder an
dere met tv-spots waarin subliminaal de
boodschap "koop, koop" wordt herhaald.
Als men tv-scènes, waarin alcohol wordt
geschonken laat vergezellen van de su
bliminale boodschap "pak een borrel,
pak een borrel", dan blijkt inderdaad
het drankgebruik bij kijkers wat toe te
Subliminale beïnvloeding heeft dus in
derdaad effect. Maar er zijn nog veel
vragen onbeantwoord. Een daarvan is:
hoe sterk of hoe zwak) moet een prikkel
beneden de waarnemingsdrempel zijn
oni toch nog effect te hebbenHet gebrui
kelijke antwoord daarop is dat de prik
kel of de boodschap net beneden de
waarnemingsdrempel moet liggen.
Maar de verschillen in waarnemingsge
voeligheid tussen mensen zijn enorm. En
dus is er geen uniforme prikkelsterkte
die voor iedereen juist beneden de waar
neming sdrempel ligt.
De Londense warenhuisdirecties zul
len hoogstens een deel van de winkelcri
minelen met hun boodschap bereiken. En
dan is het nog maar de vraag of ze veel
succes zullen hebben. Want zelfs als ons
onderbewustzijn een bepaalde bood
schap opvangt die voor ons bewustzijn
niet toegankelijk is, dan zijn we nög niet
op slag andere mensen geworden. Er zijn
aanwijzingen dat subliminale beïnvloe
ding vooral werkt bij die zaken waar
voor we echt gemotiveerd zijn. En hoe
veel kleine criminelen ziin echt aemoti-
veerd om eerlijke klanten te worden zo
lang ze de filosofie onderhouden dat 'eer
lijk duurder is en het langst duurt bij de
kassa'?
Reacties op deze rubriek naar Leidsch/Alphens
