Werkgroep Noordzee 10 jaar
op de bres voor zeemilieu
Lelystad kan hoofd net bovenwater houden
'Dumpen vanaf schepen
gaat nog gewoon door'
Pax Christi pleit bij bisschoppen voor praten met 'Acht Mei
DONDERDAG 30 JULI 1987
PAGINA 2
Als opwarmertje voor de tweede Noordzee-ministerscam-
pagne, eind november van dit jaar in Londen, voeren de
Waddenzeevereniging en haar tienjarige 'dochter', de
Werkgroep Noordzee, samen actie onder het motto 'Werk
mee aan een levende zee'.
De campagne heeft vooral tot doel duidelijk te maken
dat er in Londen niet alleen over de Noordzee gepraat
moet worden, maar ook over de Waddenzee. In het kader
van de actie heeft Neptunus, heerser der zeeën, inmiddels
met een uitgebreid gevolg alle Nederlandse Waddeneilan
den bezocht, lezingen gehouden en klachten geïnventari
seerd. Zijn bevindingen heeft hij via een lange brief ken
baar gemaakt aan milieuminister Ed Nijpels.
Langs de Noordzeekust van Zeeland, Zuid- en Noord-
Holland reist gedurende de zomermaanden een tentoon
stellingsbus, waarin het publiek kennis kan maken met
het werk van de werkgroep en de Waddenclub en hun
eisen ten aanzien van een schone, levende zee. Op 29 au
gustus is er een nationale strandopruimingsdag.
Soortgelijke acties worden deze zomer en herfst gevoerd
in de overige, aan de Noordzee grenzende landen. In no
vember zullen vanaf het vaste land diverse aktiebussen uit
de verschillende landen de oversteek naar Groot-Brittan-
nië maken. In Londen willen de milieugroepen ludieke
acties voeren en een studiedag houden.
door Bert de Jong
„Met minister Smit-Kroes is het
oppassen geblazen. Ze wijst nu wel
Engeland aan als grootste vervui
ler van de Noordzee, maar we wil
len voorkomen dat ze op die ma
nier de aandacht van de problemen
in eigen land afleidt. Qua Noord-
zeebeleid is Nederland weliswaar
nog altijd koploper, maar een aan
leiding voor de minister om tevre
den achterover te leunen is dat al
lerminst. Zo heeft Nederland nog
steeds de paragraaf van het inter
nationale verdrag tegen zeevervui-
Leo van Gelder (foto gpd>
ling (MARPOL), die het dumpen -
vanaf schepen - van plastics en
huishoudelijk afval verbiedt, niet
getekend. Ook de paragraaf die het
vervoer van verpakte chemische
stoffen aan strengere.regels bindt
is nog niet door Nederland gete
kend".
Leo van Gelder (33), vice-voorzit-
ter van de werkgroep Noordzee,
laat zich door het 'politieke slange-
mens' Smit-Kroes niet om de tuin
leiden. „Wijzen naar de buren is
mooi, maar laat ze tijdens de twee
de Noordzee-ministersconferentie,
die eind november in Londen
wordt gehouden, niet verzuimen
de hand in eigen boezem te steken.
Ook Nederland draagt nog altijd
een flink steentje bij aan de voort
gaande vervuiling van de plas zout
water die we Noordzee noemen,
maar beter omgedoopt kan worden
in Vuilzee."
De Werkgroep Noordzee, die dit
jaar haar tienjarig bestaan viert,
heeft Neelie Smit-Kroes inmiddels
geconfronteerd met een flink ei
senpakket vanuit de milieubewe
ging.
Van Gelder: „Onder andere ten
aanzien van de praktische uitvoe
ring van de wèl door ons land gepa
rafeerde MARPOL-paragrafen,
over olie- en chemicaliënrestanten.
Daarover zijn we zeer ontevreden.
Krachtens deze afspraken mogen
schepen hun olie- en chemicaliën
restanten niet meer in zee dumpen,
maar moeten ze die in de havens
afgeven aan zogeheten haven-ont
vangstinstallaties".
„Daarvan functioneert er nog
maar één behoorlijk in Nederland;
in de Rotterdamse haven. In alle
andere Nederlandse havens zijn er
nog nauwelijks voorzieningen ge
troffen, hoewel die al lang opera
tioneel hadden moeten zijn. Zelfs
de reders morren. Ze hebben geld
moeten investeren in voorzienin
gen aan boord van hun schepen,
maar kunnen nu de rotzooi die ze
niet meer overboord mogen kiepe
ren niet aan land kwijt. Het gevolg
is dat de dumpingen door gaan".
Andere eisen van de milieubewe
ging aan de Noordzee-ministers
zijn: terugdringing van de lucht
verontreiniging in veel sneller tem
po in EG-verband (zure regen valt
ook in zee, via de lucht komt er
meer lood in zee terecht dan via lo
zingen in rivieren), ontwikkeling
van milieuvriendelijke alternatie-
ven voor stoffen en produkten die
voor verontreiniging zorgen en in
ieder geval een verbod op de ver
branding van kankerverwekkende
pcb's op zee. Het liefst zou de
werkgroep een verbod op het ver
branden van alle chemische afval
stoffen op zee zien.
Tien jaar geleden stelde de toen
nog jonge Vereniging tot Behoud
van de Waddenzee vast dat een
schone, gezonde Waddenzee, on
mogelijk was zonder een idem dito
schone Noordzee. Deze twee syste
men vormen een soort Siamese
tweeling. Zo is het leven in de Wad
denzee in belangrijke mate afhan
kelijk van de aanvoer van plankton
uit de Noordzee, maar is de Wad
denzee op haar beurt kraamkamer
voor Noordzeevis. De sterke wis
selwerking betekent ook dat in de
Noordzee geloosd en gedumpt gif
in de ondiepe Waddenzee terecht
komt, waar het door de trage
stroomsnelheid bezinkt en in het
bodemslib ophoopt. De weg is
lang, maar uiteindelijk keert het gif
terug in het oecosysteem waar het
ernstige schade aanricht.
Zeehonden
Klassieke voorbeelden zijn de
zeehonden die door PCB-vergifti-
ging bijna niet meer tot voortplan
ting komen en tobben met een
sterk verminderde weerstand te
gen allerlei virus- en infectieziek
tes, of de bruinvissen en tuime
laars die 25 jaar geleden nog volop
in onze kustwateren voorkwamen,
maar die nu angstvallig mijden.
Jaarlijks sterven bovendien nog
steeds vele duizenden zeevogels
een ellendige dood door in zee ge
dumpte olie, terwijl de vele tonnen
in zee drijvende plastics (zwerf
vuil), die zeevogels en zeezoogdie
ren zoals dolfijnen soms voor voéd-
eveneens een hoge tol
Het signaleren van de sterke wis
selwerking tussen Noord- en Wad
denzee had in '77 het ontstaan van
de zelfstandige Werkgroep Noord
zee tot gevolg. Er lagen plannen
voor de realisatie van een groot in
dustrie-eiland in deze zorgenzee,
de offshore deed ook toen al van
zich spreken (een spuiter op een
boorplatform bracht 30.000 ton ru
we olie in zee) en als klap op de
vuurpijl scheurde in '78 de super
tanker Amoco Cadiz open. Er was
dus alle reden om actie te voeren
en met spandoeken de straat op te
gaan, maar de Wergroep Noordzee
gooide het vanaf het begin tot op
de dag van vandaag toch in hoofd
zaak over een andere boeg.
Leo van Gelder: „Het harde ac
tie werk hebben w<5;altijd gemeden.
Dat laten we over aan organisaties
als Greenpeace. De Werkgroep
Noordzee richt zich vooral op beïn
vloeding van de politieke besluit
vorming. Inhoudelijk bezig zijn:
zoals bijvoorbeeld artikelen en no
ta's schrijven, boeken en brochu
res uitgeven, reacties geven op
ambtelijke stukken en bezwaar
schriften indienen tegen lozings
vergunningen. Daarvoor kunnen
we putten uit een kleine, maar zeer
deskundige kerngroep van tien a
vijftien personen, allen met een
hbo- en/of academische opleiding,
plus een kleine 50 met onze doel
stellingen symphatiserende weten
schappers. Wij bedrijven geen kre
tologie, de Werkgroep Noordzee
wordt in politieke en ambtelijke
kringen voor vol aangezien".
Ingelijfd
„Door deze opstelling hebben we
goede inspraakmogelijkheden ge
kregen, zoals via de zogeheten
Noordzee-adviescommissie, waar
van een lid van de Werkgroep
Noordzee deel uit maakt". De afge
lopen jaren zijn bovendien twee
bureaucoördinatoren en twee
kerngroepleden van de Werkgroep
Noordzee ingelijfd bij de Directie
Noordzee van Rijkswaterstaat, zo
dat de werkgroep ook op ambtelijk
niveau uitstekende ingangen heeft.
Heeft tien jaar Werkgroep
Noordzee 's werelds meest veront
reinigde randzee schoner gemaakt
Van Gelder buigt het hoofd. „Ik
geloof het niet. Ondanks alles gaat
de verontreiniging nog steeds
door. Zelfs vissers klagen nu over
de slechte waterkwaliteit en de mi
nister geeft openlijk toe dat steeds
meer zieke vis in de Noordzee I
wordt gevangen (in '85 bleek 40 j
procent van onder de kust gevan- i
gen platvis leverkanker te hebben), i
Het probleem van de Noordzeever-
vuiling is na 10 jaar strijd nog on- i
verminderd actueel. Wat we wel
bereikt hebben is dat vandaag de
dag veel meer mensen, ook op poli
tiek en ambtelijk niveau, zich be
wust zijn van hetgeen er met de
Noordzee aan de hand is".
„Neem de gemeente Noordwijk j
Tien jaar geleden mochten we er
niet eens met een bakfiets op de-
boulevard staan, men beschouwde-
ons als een bedreiging voor het toe- I
risme. Dit jaar voeren we een grote
landelijke strandopruimingscam-
pagne en is Noordwijk er trots op
in die actie als centraal punt te fun- 1
geren".
De Werkgroep Noordzee is er
volgens Van Gelder bovendien in
geslaagd een goede samenwerking
tot stand te brengen tussen tegen
zeevervuiling strijdende milieu
groepen in alle aan de Noordzee
grenzende landen, op Engeland na. j
Dat land is niet alleen smeerpoets
nummer een, het heeft bovendien
nauwelijks zoiets als een daartegen
agerende milieubeweging. „In En
geland krijgt de internationale mi
lieubeweging geen poot aan de
grond. Milieuvraagstukken inte
resseren de Britten kennelijk nog
niet. Ze hebben van hun eigen uit
stoot en dumpingen ogenschijnlijk
weinig last".
Export
Luchtvervuiling exporteren ze
via westenwinden naar het vaste
land van Europa, zeelozingen ko
men via stromingen onze kant op.
Zolang ze er zelf geen last van heb
ben zien ze nog steeds geen aanlei
ding maatregelen te treffen. Rond
de Noordzee-ministersconferentie
in Londen willen we als internatio
nale milieubeweging een aantal ac
tiviteiten opzetten en uitvoeren.
Het is tekenend voor de situatie
dat wij als Werkgroep Noordzee
daarvoor een tijdelijke dependan
ce in de Engelse hoofdstad hebben
moeten vestigen. Een eenman
spost, de Engelse milieubeweging
is niet in staat zelf iets op poten te
zetten".
De vice-voorzitter benadrukt dat
het grote publiek een belangrijke
bijdrage aan een schoner milieu
kan leveren, door bij het kopen van
allerlei artikelen niet alleen naar de
prijs te kijken, maar ook en vooral
eens na te gaan in hoeverre ze bij
de produktie of na gebruik zorgen
voor vervuiling en of er milieu
vriendelijke alternatieven zijn.
Badgasten die klagen over vies
zeewater, maar als dank voor het
verpozen de plastic bekers, plastic
boterhamzakjes en andere rotzooi
op het strand achterlaten, of hun
hond(en) in het zand laten poepen,
zijn bijzonder hypocriet.
LELYSTAD - Lelystad, twintig
jaar geleden ontstaan op de droog
gelegde bodem van de voormalige
Zuiderzee, dreigt anno 1987 te ver
drinken in de financieel-economi-
sche en sociale probemen. Dat de
hoofdstad van de provincie Flevo
land het water tot de lippen is ge
stegen blijkt onder andere uit het
tekort van 20 miljoen gulden op de
jaarlijkse begroting. Geen andere
Nederlandse gemeente heeft zo'n
grote schuld per hoofd van de be
volking.
door
Ruud Klumpers
De ambtenarenbonden zien
Lelystad in de toekomst zelfs ver
anderen in een spookstad na hel
vertrek van honderden mensen die
overbodig worden door de ont
manteling van de Rijksdienst IJs-
selmeerpolders en inkrimping van
de overheidsdiensten. Het ge
meentebestuur is minder pessimis
tisch. Weliswaar heeft Lelystad het
moeilijk, maar de gemeente be
schikt volgens eigen zeggen over
een flink portie eigen kracht om de
problemen aan te pakken. Met
hulp van het rijk moet het daarom
lukken het hoofd boven water te
houden.
„Inderdaad, het is Lelystad heel
anders vergaan dan in de bedoe
ling lag. Maar je kunt dat Lelystad
niet verwijten", meent wethouder
J. Bosma van economische zaken.
Hij wijst erop dat de gemeente aan
het eind van de jaren vijftig de
functie kreeg van groeikern. Dit
hield in dat die mensen in Lelystad
welkom waren voor wie in de
Randstad geen huisvesting was.
Uitgangspunt van dit rijksbeleid
was de verwachting dat er twintig
miljoen nederlanders zouden zijn
in het jaar 2000.
Op grond daarvan werd het in
wonertal van Lelystad geraamd op
zo'n 120.000 tot 150.000 rond de
eeuwwisseling. De aanleg van de
Markerwaard zou een belangrijke
stimulans betekenen voor de eco
nomie. De gemeente Lelystad ba
seerde op deze veronderstellingen
haar grondaankopen voor wegen,
woonwijken en de omvang van
voorzieningen zoals het stadhuis,
politiebureau en ziekenhuis.
Niet zo sne'
Doordat de groei van de Neder
landse bevolking fors achterbleef
bij de prognose steeg het aantal in
woners van Lelystad niet zo snel
als verwacht. Op dit moment zijn
het er nog maar 58.750. Het gevolg
is dat Lelystad wat de voorzienin
gen betreft te ruim in z'n jasje zit.
Zo is er sprake van een grote leeg
stand van huizen. Op dit moment
zijn maar liefst 1.400 woningen on
bewoond. Dat is rond zeven pro
cent van de totale woningvoorraad.
Ook zit Lelystad in de maag met
teveel bouwgrond.
Het Rijk heeft de woningbouw in
Lelystad inmiddels op een aan
zienlijk lager pitje gezet. Werden er
enkele jaren geleden nog 1.600 wo
ningen per jaar gebouwd, nu zijn
dat er 300. Lelystad blijft overigens
wel' groeikern.
Dan komt er als probleem nog
bij dat in de afgelopen jaren rela
tief veel mensen in Lelystad zijn
komen wonen die van een uitke
ring afhankelijk zijn. De sociaal
zwakke structuur leidt onder ande
re tot een sterke groei van de ge
meentelijke bijdrage in de bij
standskosten. De werkloosheid
ligt er bovendien drie procent bo
ven het landelijk gemiddelde. De
economische crisis in de eerste
helft van de tachtiger jaren is mede
debet aan die situatie - hierdoor
groeide de werkgelegenheid in
Lelystad te weinig. De onzeker
heid over de aanleg van de Marker
waard is naar het oordeel van wet
houder Bosma extra nadelig voor
de economie van Lelystad.
De vakbonden hebben uitgere
kend dat alleen al door het samen
gaan van de Rijksdienstdïenst IJs-
selmeerpolders en de Directie
Zuiderzeewerken, de afslanking
van het gemeentelijke apparaat en
de privatisering van overheids
diensten in Lelystad zo'n 1.200 ar
beidsplaatsen komen te vervallen.
Naar hun mening gaat er in feite
dubbel zoveel werkgelegenheid
verloren omdat tal van bedrijven in
Lelystad afhankelijk zijn van de
overheidsinstituten
„Per saldo zal het verlies aan ar
beidsplaatsen zo groot zijn dat
Lelystad niet meer leefbaar is wat
een verdere verloedering in de
hand werkt. Het imago van Lely
stad zal nog verder verslechteren.
Helaas, maar als je een rooskleuri
ger beeld schetst is dat niet reëel
vindt T. Vermeulen, secretaris van
de Dienstcommissie Zuiderzee
werken.
Radicaal
De weinig florissante ontwikke
ling heeft het stadsbestuur ertoe,
genoopt het roer radicaal om te
gooien. Wethouder Bosma: „We
gaan er nu van uit dat Lelystad niet
die spectaculaire groei zal door ma
ken die was voorzien. Een inwo
nertal van 80.000 in 1995 is op dit
moment ons streven. Die omvang
van de bevolking is noodzakelijk
als draagvlak voor deze gemeen
te", legt Bosma uit.
Uitgangspunt van het nieuwe ge
meentelijke beleid is dat de groei
van de bevolking gelijke tred
houdt met de uitbreiding van de
werkgelegenheid. Daarnaast moet
de verwachte terugloop van de
werkgelegenheid in de ambtelijke
sector nog eens worden opgevan
gen. Bovendien wil Lelystad de
werkloosheid terugdringen tot het
landelijke gemiddelde.
Er is becijferd dat de komende
vijf jaar per saldo 'zeker 3.000 ba
nen bij moeten komen om deze so
ciaal-economische doelstellingen
te bereiken. Wethouder Bosma
geeft toe dat het een ambitieus
plan is. Het mag van hem ook wel
een .jaar langer duren voordat de
groei van de werkgelegenheid
wordt gehaald. Maar dat Lelystad
het haalt, "staat voor hem als een
paal boven water.
Bosma meldt tevreden dat het
nieuwe, beleid in 1986 al vruchten
heeft afgeworpen: voor het eerst in
de historie van Lelystyad is de
werkgelegenheid sterker toegeno
men dan de bevolking. Er kwamen
749 banén-bij en 714 nieuwe inwo
ners. En de ontwikkeling van de
werkgelegenheid dit jaar is veelbe
lovend. Hoewel de Rijksdienst
voor de IJsselmeerpolders en de
Dienst Zuiderzeewerken in 1986
reeds afslankten nam het werk vol
gens wethouder Bosma in de over
heidssector toe. „Dat is vooral te
danken aan het feit dat Lelystad
als hoofdstad van Flevoland het
provinciale., apparaat binnen z'n
grenzen kreeg," zo legt hij uit. Bos
ma kan zich daarom boos maken
over opmerkingen als zou Lelystad
een spookstad worden door ver
trekkende ambtenaren. Dat soort
uitlatingen schaadt in zijn ogen on
nodig het imago van de stad.
Het bestuur van de rooms-ka-
tholieke vredesbeweging 'Pax
Christi Nederland' roept in een
brief de bisschoppen op, het ge
sprek met de Acht Mei-beweging
niet langer uit de weg te gaan.
Volgens 'Pax Christi' - waarvan
bisschop Ernst van Breda voor
zitter is - wordt het velen steeds
onduidelijker waarom de bis
schoppen niet ingaan op uitnodi
gingen tot gesprek of bijwoning
van manifestaties zoals in Zwolle
op 9 mei van dit jaar,
De bisschoppen bleken vorig
jaar in principe bereid te zijn tot
een gesprek, maar zij verlangen
van de Acht Mei-beweging eerst
meer duidelijkheid over haar
houding tegenover de geloofs- en
zedenleer van de kerk. In de be
weging - die in 1985 ontstond als
kritische reactie op het officiële
programma van het pausbezoek
- werken ongeveer negentig
rooms-katholieke organisaties
samen. Daaronder is ook 'Pax
Christi Nederland'.
'Pax' is blijkens haar brief - ge
richt aan secretaris-generaal dr.
H. A. van Munster van het
Rooms-Katholiek Kerkgenoot
schap - teleurgesteld over de
manier van communiceren tus
sen de bisschoppen en Acht Mei.
Er is sprake van een "patstelling
die elk gesprek blokkeert". "Ter
wijl er veel minder reden is tot
conflict dan op het eerste gezicht
lijkt".
Het stimuleren van de onder
linge communicatie staat bij
Acht Mei centraal, zegt 'Pax
Christi'. Niét het formuleren van
gemeenschappelijke uitgangs
punten. "Daarom is het voor ver
tegenwoordigers van de bewe
ging onmogeijk om namens de
negentig aangesloten organisa
ties uitspraken te doen op het ge
bied van geloof en zeden. Wèl
kunnen die vertegenwoordigers
zeggen wat zij ervaren aan geloof
en activiteit van katholieken die
bij de beweging zijn betrokken".
"En dat is", zegt 'Pax Christi',
"heel veel". "Het enorme ver
trouwen in de kracht van het
evangelie, de creativiteit die
vooral in de parochies vrijkomt,
en de onderlinge bemoediging
om als christenen in een gesecu
lariseerde wereld te leven, zijn
belangrijke tekenen van hoop
voor de kerk".
Westerkerk
In het komende najaar
wordt een grote 'publiekscam
pagne' georganiseerd voor de
restauratie van de Westerkerk in
Amsterdam, zo heeft voorzitter
Ph. F. Korthals Altes van de
'Stichting Restauratie Wester
kerk' meegedeeld.
Het kerkdak en de ondersteu
nende balken zijn al hersteld,
maar nu moetert het overgrote
deel van het gebouw zelf en het
interieur grondig worden aange
pakt.
De totale kosten zijn begroot
op f. 17 miljoen. Dankzij bijdra
gen van overheid (80 procent),
kerk, bedrijfsleven, stichtingen
en particulieren is hiervan al f. 15
miljoen binnen. De resterende f.
2 miljoen moet uit de privé-sec-
tor komen. Daarnaast is er nog f.
2 miljoen nodig voor herstel van
het 300 jaar oude orgel met orgel
kast en luiken
De 'Wester', waarvan de be
kende ds. Nico ter Linden predi
kant is, functioneert in Amster
dams binnenstad nog steeds zo
als bij de bouw in de Gouden
Eeuw is bedoeld: plaats van sa
menkomst voor de kerkelijke ge
meente en sociaal en cultureel
centrum. Elke zondagmorgen
wonen daar nog steeds gemid
deld ruim 800 mensen de dienst
bij, een hoge zeldzaamheid in 's
lands hoofdstad.
Gedurende de restauratie blijft
de kerk - waarin koningin Bea
trix en prins Claus zijn getrouwd
- zoveel mogelijk in gebruik. De
kerk Is voor het laatst in 1890
echt gerestaureerd. Om sluiting
te voorkomen moest een paar
jaar geleden het dak onmiddel
lijk onder handen worden geno-
Orgeltocht. Volgende week
zaterdag, 8 augustus, houdt
'Tour-In Noord-Holland' een or
geltocht langs vier historisch
waardevolle orgels in West-Frie
sland. De tocht (deelneming f.
7,50, CJP-ers, 65-plussers en kin
deren halve prijs) staat onder lei
ding van de organist Klaas Bolt
en begint om half 11 in de her
vormde kerk van Zwaag. Daarna
gaat het achtereenvolgens naar
Westerblokkef, Venhuizen en
Schellinkhout.
Iedereen kan met eigen ver
voer deelnemen. Opgave tevoren
is niet nodig. De tocht wordt in
Schellinkhout na een orgelbe
speling besloten met een 'Choral
Evensong' door de plaatselijke
'Martinus-cantorij'.
Jubileum. Het gebouw in
Doorn waar het hervormd theo
logisch seminarie is gehuisvest,
bestaat dit jaar 25 jaar. Ter gele
genheid hiervan wordt op don
derdag 24 september van half 2
tot 6 uur een open huis gehouden
voor iedereen die door werk of
studie of anderszins met 'Hyde-
park' kennismaakte.
Louis van Dijk zal er aan de
vleugel improvisaties spelen
rond het Liedboek voor de Ker
ken. Verder staan een doorlopen
de dia-presentatie over moderne
kunst in de kerk en een levend
'circus' met vele bekende kerke
lijke figuren op het programma.
Dat laatste begint om kwart voor
5.
"In de kerk zou gezocht
moeten worden naar liturgische
vormen voor het zegenen van
mensen die dat in verband met
bepaalde levenswerkelijkheden
wensen. Dat geldt ook voor het
zegenen van alternatieve rela
ties". De hervormde professor
dr. H. W. de Knijff, hoogleraar
dogmatiek in Utrecht, schrijft
dat in het informatieblad van de
oecumenische studentenge
meente in de Domstad.
Men zal eerst een heel stuk van
de kerkelijke huwelijksinzege
ning moeten 'ontmythologise
ren' voordat men goed zicht kan
krijgen op het zegenen van ande
re relaties", meent De Knijff.
"Voor de protestant ligt het ei
genlijke moment van de huwe
lijkssluiting op het gemeente
huis. Het is de overheid die als
dienares van God het huwelijk in
juridisch opzicht sticht. Al het
andere kan daar alleen maar een
bevestiging van zijn. De kerkelij
ke bevestiging of inzegening
dient daarom niet de vorm van
een huwelijkssluiting met ja
woord en ringwisseling te heb
ben, maar van voorbede en ge
bed".
Van de hand van dr. De Knijff
verschijnt in september bij uitge
verij Kok in Kampen een boek
over Europa's erotische cultuur
en christelijke sexuele ethiek. Ti
tel van dit boek is: 'Venus aan de
leiband'.
Hervormde Kerk: bedankt
voor Zwaagwesteinde (Fr.) J. K.
Vlasblom Ommen.
Reformatorisch-Evangelische
Gemeentè: aangenomen naar
Joure kandidaat A. ten Napel
Urk.
Film over kind Jezus
De Italiaanse filmregisseur
Franco Rossi bereidt een film
voor over de kinderjaren van Je
zus Christus, getiteld 'Een kind
met de naam Jezus'. De opna
men zullen deze dagen in Tunis
beginnen. Hoofdrol speelt Frank
Brossette, een Franse jongen van
6 jaar. Maria is de Spaanse actri
ce Maria del Carmen, die daar
mee haar filmdebuut maakt.
Rossi zei, dat hij geen herha
ling nastreeft van reeds bekende
films over het leven van Jezus.
Hij wil vooral het dagelijks leven
van Jezus binnen het gezin laten
zien en de onzekerheid van zijn
ouders om in hem de Verlosser te
herkennen.
*®WGH06
liddels alle Waddeneilanden be zocht
Neptunus, heerser dei
