PORT
'Ik was geen moment ongerust
Grootse plannen in Noordwijk
'Nooit aan
die trui durven denken'
MAANDAG 27 JULI 1987
PAGINA 11
Knetemann'Renners van Post
moeten naar een psychiater
Lubberding
vindt het
welletjes
Zelfverzekerde Roche rekent zich naar Tourwinst
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
PARIJS (GPD) - In 1983 dacht nie
mand meer dat Gerrie Knetemann,
na zijn zware ongeval in Dwars
door België, ooit nog een Tour de
France zou rijden. Gisteren arri
veerde hij opgewekt in Parijs. Zijn
twaalfde Tour-start was een succes
geworden. Want ook zonder ritzege
heeft 'de Kneet' weer lol gehad in
zijn vak. „Er staat bij deze ploeg
geen druk op ons. Sommige
ploegleiders kijken alleen naar
sportieve successen en denken dat
ze meer bereiken als ze renners on
der druk zetten. Maar ik ben al ge
spannen van mezelf. Ik hoef dat
niet nog eens van een ander te krij
gen".
De renners van de PDM-ploeg
stellen de werkomstandigheden
van hun équipe soms zo rooskleu
rig voor dat het meer weg heeft van
een kurort dan van een sportploeg.
Knetemann: „Je moet het zo zien:
de sponsor maakt in oktober de ba
lans op. Als het publicitair goed is
geweest, is men tevreden. Wanneer
het met de uitslagen tegenzit, raakt
er niemand in paniek. Er wordt wel
van ploegleider Jan Gisbers ge
zegd dat hij te zacht is voor dit vak,
maar dat is onzin. Alleen verkoopt
die man niet gelijk zijn aandelen
als ze in waarde dalen".
Dat betekent niet dat er binnen
de ploeg onverschilligheid zou
heersen over winnen of verliezen.
Knetemann: „Iedere renner weet
toch dat zijn prijs daalt als hij niet
wint. Het zijn geen domme jon
gens. Als ik in de etappe naar Dijon
een beetje meer geluk heb kan ik
ook een rit winnen. Op mijn zesen
dertigste. En ik heb echt niet gere
den om Lubberding te laten verlie
zen. Ik wilde er zeven van de acht
laten verliezen. En toevallig zat
daar Lubberding bij. Die ploeg be
schuldigt iedereen overal van. Ik
zou de onbetrouwbaarste renner
zijn die er rondrijdt. Ik trek het me
wel een beetje aan, maar aan de an
dere kant denk ik: wiens brood
men eet, wiens woord men
spreekt. Ze moeten volgens mij
naar een psychiater, want ze lijden
aan achtervolgingswaanzin".
In die sfeer zou Knetemann niet
meer kunnen gedijen. „Hier voel ik
me op mijn gemak, hier word ik
voor vol aangezien en in die situa
tie ben ik redelijk gelukkig. Je
merkt ook dat deze ploeg zonder
die stress kan presteren. Wij kun
nen hier alles tegen elkaar zeggen.
Ook Steven Rooks mag in het
openbaar verklaren dat volgens
hem Delgado zijn geld niet waard
is. Als-ie het maar hardop zegt. Dat
lucht op. In deze ploeg wordt niet
achter eikaars rug gekletst. Daar
door is er een goeie sfeer. Vorig
jaar in de Tour de France was dat
heel anders. Die ronde heeft voor
mij drie jaar geduurd, omdat er al
lerlei verkeerde dingen aan de
hand waren. Nu heeft-ie drie we
ken geduurd. Als dat zo blijft doe
ik volgend jaar weer mee aan de
Tour. Mijn dertiende..."
Valdo ontvoerd en beroofd
PORTO ALEGRE (SID) - De Braziliaanse voetbal-international Candido
Filho Valdo is deze week drie uur ontvoerd geweest en werd in ontredder
de toestand aan de rand van Porto Alegre aangetroffen. Dit heeft de poli
tie in de Braziliaanse havenstad vrijdag bekend gemaakt. De 23-jarige
middenvelder van Gremio Porto Alegre werd voor zijn huis door drie be
wapende personen in een auto gesleurd. Nadat de gangsters zijn porte
feuille, papieren en andere kostbaarheden afhadden gepakt, zetten ze de
geschrokken, maar ongedeerde Valdo weer op straat.
Jean-Paul van Poppel (foto ap>
PARIJS (GPD) - Voor het eerst
sinds twintig jaar stond er gisteren
weer een Nederlandse wielrenner
met de groene trui om zijn schou
ders op het erepodium in Parijs.
Tot dusver was dat alleen Jan Jans
sen gelukt, die het puntenklasse
ment in 1964, '65 en '67 op zijn naam
schreef. De oud-Tourwinnaar
kreeg in Jean-Paul van Poppel zijn
opvolger.
De 24-jarige sprintkoning uit de
ploeg van Raas moest er in de
laatste etappe, zeer verrassend ge
wonnen door de Amerikaan Jeff
Pierce, nog even flink tegenaan, 's
Morgens in Créteil mocht hij welis
waar in het groen vertrekken, maar
dat was omdat Stephen Roche in
het geel naar de Franse hoofdstad
fietste. De Ier leidde ook in de pun-
tenstrijd, waarin hij na de tijdrit
van zaterdag zeventien punten
voorsprong had genomen.
Echter, in de groene trui was Ro
che uiteindelijk toch niet geïnte
resseerd. Voor alle zekerheid had
hij zich voor de start van de slotrit
even in verbinding gesteld met
Van Poppels ploegleider Raas. Of
de jongens van SuperConfex toch
maar vooral geen halsbrekende
toeren uit wilden halen in hun stre
ven Van Poppel weer in het groen
te brengen. Met andere woorden,
het kwam wel goed met die trui
voor Van Poppel. Roche vond geel
meer dan voldoende, met in zijn
achterhoofd de lucratieve criteri
ums in Nederland.
Aldus had de coureur uit Bosch
en Duin vrij spel. Dat bleek tijdens
de tussensprints onderweg, waarin
Van Poppel zijn achterstand op de
PARIJS (GPD) - Voor Henk Lub
berding hoeft het allemaal niet
meer. Na een behouden aankomst
op de Champs Elysées, kondigde
de routinier (33) uit Voorst aan dat
het welletjes vindt. „Dit was mijn
elfde en laatste Tour, denk ik".
Uitsluiten doet Lubberding ove
rigens niets. Al jaren gaat hij door
voor de meest loyale renner van
Post en als de ploegleider van Pa
nasonic weer een beroep op hem
zou doen, dan is er een gerede kans
dat Lubberding er nog een twaalf
de Tour aan vastkoppelt. Maar, be
nadrukt hij, liever niet meer. Lub
berding: „Je moet er toch eens een
keer mee stoppen. Dit lijkt mij een
zeer geschikt moment. Ik ben een
beetje uitgekeken op de Tour".
Hij legt zijn afkeer jegens het
Franse fietscircus nader uit: „Ik
ken mooiere wedstrijden. De Giro
bijvoorbeeld. Die heb ik nu twee
keer gedaan en dat is me zeer goed
bevallen. In Italië gaat het allemaal
veel ontspannender toe. In de Tour
sta je veel meer onder druk.
Lubberding heeft de hele organi
satie van de Giro ook hoger zitten.
„In de Tour zijn veel dingen slecht
geregeld. En dan denk ik niet al
leen aan al die verplaatsingen. Ik
heb de indruk dat de Tour-directie
het niet uitmaakt of er een valpartij
meer of minder is. Ze hebben ons
herhaaldelijk door onverlichte tun
nels gestuurd. Dat is levensgevaar
lijk, vanuit het felle zonlicht het
pikkedonker inrijden. Waarom
hangen ze niet even provisorisch
wat lampen op, dat moet toch een
kleine moeite zijn?"
Over zichzelf is Lubberding niet
ontevreden. Hij mag niet meer zo
veel in beeld komen als in vroeger
jaren, als captain is hij goud waard
in de tweede lijn. Lubberding: „Ik
heb ook in deze Tour weer veel
voor de ploeg kunnen doen. Alleen
is het jammer dat de resultaten zijn
tegenvallen. Daar hadden echter
anderen voor moeten zorgen".
Zoals Eric Breukink de 23-jarige
debutant die moet uitgroeien tot
de nieuwe Nederlandse ronderen
ner. Tot op heden is Breukink niet
meer dan een aangename belofte
in het falende Panasonic-team.
Hoewel ploegbaas Post al voor de
start van de Tour had uitgeroepen
dat zijn pupil alleen maar mee zou
doen om te leren, wilde Breukink
zelf meer, gelijk iedere ambitieuze
sportman. Heimelijk liep hij met
de gedachte rond ook in Frankrijk
naam te maken. In die opzet is hij
ondanks etappewinst in de Pyre-
neeën-rit nog niet geslaagd.
PARIJS (GPD) - In Ierland wa
ren ze er al lang van overtuigd
dat Stephen Roche een groot
heid in de wielersport zou wor
den. Als 19-jarige maakte hij
naam tijdens een televisierepor
tage over de negendaagse ama
teurronde Ra-s Tailteann, waar
hij temidden van het peloton rus
tig met de handjes op het stuur
de verslaggever te woord stond.
„Deze wedstrijd is een makje
voor me", vertelde hij en juist op
dat moment wilde de afgunstige
concurrentie hem verrassen met
een ontsnapping. „Sorry, maar ik
geloof dat ik even in actie moet
komen", reageerde Roche rustig.
Hij kromde zijn rug, sprong ach
ter de vluchters aan en won de ra
ce.
Acht jaar later werd zijn naam
bijgeschreven op een lijst van
grootheden: Fausto Coppi, Jac
ques Anquetil, Eddy Merckx en
Bernard Hinault. Zij wonnen al
len in één jaar zowel de Ronde
van Italië als de Ronde van
Frankrijk. De 27-jarige Roche
trad gisteren als eerste Ier in hun
voetsporen en dat mag bijzonder
heten. Want een .superkampioen
als dat kwartet voorgangers is hij
beslist niet. Zijn meesterknecht
Eddy Schepers zegt: „Hij heeft
niet de klasse van een Eddy
Merckx, maar wel de moed. Als
hij pijn lijdt en afziet, kan hij toch
nog een trap meer geven dan een
ander. Dat maakt hem zo bijzon
der".
Veertien jaar was Stephen Ro
che toen hij zijn voetbalelftal in
Dublin vaarwel zei. „Ik was altijd
de twaalfde man, de reserve.
Soms mocht ik invallen, maar
veel te vaak stond ik er naast.
Met de fiets had ik dat probleem
niet. Ik stapte op, reed weg en
niemand die me er van kon weer
houden mijn sport te bedrijven",
vertelt hij. Roche trainde veel. In
de keuze van wedstrijden was hij
selectief. Hij reed betrekkelijk
weinig wedstrijden, maar als hij
aan de start kwam keek de con
currentie verschrikt op. Zoals bij
die Ra-s Tailteann in 1979. Dat
optreden bewees dat hij op het
groene eiland als wielrenner
niets meer te zoeken had.
Bewondering
Net als zijn landgenoot Sean
Kelly, voor wie hij een grenzelo-
ze bewondering had, vier jaar
eerder had gedaan, meldde hij
j zich in 1980 Parijs aan bij de
ACBB, de wielerclub die een op-
vangcentrum voor buitenlan-
De hoofrolspelers van de 74e Ronde van Frankrijk schudden elkaar de hand op het erepodium. Pedro Delgado
(midden) feliciteert Stephen Roche terwijl de winnares bij de vrouwen, Jeannie Longo, goedkeurend toekijkt, (foto
ders was. Hij paste zich snel aan.
Met zijn blozende babyface, zijn
belangstelling voor de Franse
taal en cultuur en de ernst waar
mee hij zich op het wielrennen
stortte won hij de sympathie van
zijn directe omgeving. Een sla
gertje uit Boulogne had zo'n
waardering voor hem, dat hij de
beste stukken vlees voor niets of
voor een symbolisch bedrag aan
de hardwerkende sportman gaf.
Toen hij de 17-jarige Francaise
Lydia Arnaud trouwde, be-
schouden de Fransen hem nog
meer als één van hen.
Toch bleef zijn hart in Ierland
en nog altijd brengen hij, zijn
vrouw en de kinderen Nicolas en
Christel een groot deel van het
jaar door in Dublin. Roche heeft
een contract met de Ierse lucht
vaartmaatschappij, waardoor hij
gratis heen en weer kan vliegen.
Op de luchthaven van Dublin
staat altijd een auto voor hem ge
reed. Ook na zijn winst in de
Ronde van Italië, in juni, week
hij na de slopende periode van
stress uit naar zijn vaderland.
Daar vierde hij het eerste grote
succes uit zijn carrière en van
daag wacht hem in eigen land
ook een groots onthaal. Voor het
eerst sinds 1956, toen atleet Ron-
ny Delaney op de Olympische
Spelen in Melbourne de gouden
medaille op de 1500 meter won,
begroette de Republic weer een
sportsucces van internationale
allure. Premier Charles Haughey
kwam er gisteren voor naar de
Champs Elysees.
Vertrouwen
Hulde voor een renner, die be
gin dit jaar nog twijfelde aan een
voortzetting van zijn loopbaan.
„Na mijn knie-operatie van vorig
seizoen ben ik weer begonnen
met het idee: als ik niet op mijn
oude niveau terugkom, stop ik
met wielrennen". Een sterk op
treden in Parijs-Nice, zijn winst
in de Ronde van Romandië ga
ven hem de verzekering dat hij
naar een top groeide die hij nooit
gehaald had. In de Ronde van
Italië had hij slechts af te reke
nen met één rivaal, zijn eigen
ploeggenoot Roberto Visentini.
In de slotweek stond hij onder
een geweldige psychische druk.
Roche: „Die Giro is zo veelei
send geweest, dat het me men
taal gesterkt heeft. Na de Ronde
van Italië zal ik geen stress meer
voelen. Daarom was ik hier ook
geen moment ongerust
Wel heeft Roche zich regelma
tig opgewonden. Over zijn eigen
ploeg vooral, die hij met uitzon
dering van de Belg Eddy Sche
pers en verzorger Patrick Valc-
ke, onverschilligheid en luiheid
verwijt. „Eddy is een geweldige
helper. De rest heeft alleen het
geld geteld dat ik verdiende. Ik
heb me afgevraagd of ik mijn
deel van de verdiensten wel aan
hen moest afstaan, zoals gebrui
kelijk is voor de Tour-winnaar".
Het is geen gierigheid van Ro
che. Sponsor Tacchella kan bea
men dat de Ier niet inhalig is. Hij
had hem een bonus in het voor-
uitzicht gesteld als hij de Giro i
zou winnen en beloofde hem op
nieuw een premie als hij eerste
zou worden in de Tour de Fran
ce. Roche: „Ik hoef dat geld niet
te hebben. Vorig jaar heb ik mijn
volledige salaris gehad en geen
meter gereden. Ze hebben ver- fj
trouwen in me gehouden en voor
dit seizoen hetzelfde contract ge-
boden. Dat moet je ook waarde-
Perfectie
Dat vertrouwen dankt hij aan
zijn uiterst professionele instel
ling. Vanaf het moment dat hij
beroepsrenner was wilde hij al
les tot in detail weten. Zo vroeg
hij Sean Kelly de eerste jaren de
oren van het hoofd. Vader Law
rence Roche, melkman in Du
blin, vertelde ooit: „Stephen is
altijd geweldig leergierig ge
weest. Zelfs als hij dingen al wist,
luisterde hij aandachtig wanneer
er wat verteld werd dat hem inte
resseerde. Hij zocht naar de klei
ne verschillen. Ik heb nooit mee
gemaakt dat Stephen zei: dat
weet ik al".
Dat streven naar perfectie
maakt hem ook tot een lastige
kopman. Hij weet het van zich
zelf: „Als er iemand aan tafel ver
schijnt met een gekreukt T-shirt
kan ik me daar al over opwin
den". Roche wil alles tot in de
puntjes geregeld zien. Ook een
wedstrijd berekent hij. Zoals de
ze Tour de France. „Ik heb met
verstand gereden. Alle rivalen
heb ik serieus genomen en ik
vind dat ik ze een aantal keren
uitgedaagd heb. Door steeds op
hetzelfde niveau te blijven rij
den, heb ik ze één voor één geëli
mineerd".
Hij stak niet met kop en schou
ders boven zijn concurrenten uit,
maar zegt toch nauwelijks ge
twijfeld te hebben aan de goede
afloop. „Ik ben steeds in mezelf
blijven geloven. Alleen in de rit
naar La Plagne heb ik even ge
dacht dat alles verloren was. Ik
wist dat mijn lichaam het zou
kunnen verdragen als ik in de
laatste vijf kilometer alles zou ge
ven. Daar ben ik heel diep ge
gaan. Ik herinner me er nauwe
lijks meer iets van. Motoren of
zelfs Delgado, die ik zo dicht na
derde... ik heb ze niet gezien". Na
dat zwarte gat, gloorde echter
meteen het mooiste moment uit
zijn wielerleven aan de horizon:
de Tour-winst.
Tourwinnaar tot vier punten redu
ceerde. Vervolgens was het voor de
troef van Raas een koud kunstje
om de nog ontbrekende punten op
te meet binnen te halen. Dat er
geen massaprint meer inzat en dus
de kans op een derde ritzege, deer
de Van Poppel geenszins. „In dit
geval vond ik die groene trui toch
belangrijker. Voor mij is dit het
hoogst haalbare in de Tour. Vooraf
heb ik nooit aan groen durven den
ken. Een of twee etappezeges, dat
was mijn doelstelling".
Met het aantrekken van Van
Poppel heeft Raas een goede slag
geslagen. Met al zijn beperkingen
is Van Poppel zijn gewicht in goud
waard. De geboren Tilburger is een
typische mooi weer-coureur. Voor
de vooijaarsklassiekers is hij niet
in de wieg gelegd. In kou en regen
voelt Van Poppel zich niet op zijn
gemak. Hij komt dan ook altijd
moeizaam op gang. In het prille sei
zoen verloor hij sprintduels van
Wim Arras, Eddy Planckaert en
zelfs Etienne de Wilde. Pas in mei,
tijdens de Vierdaagse van Duinker
ken, vond hij zijn draai. Het bete
kende meteen zijn eerste twee
overwinningen. Een aantal dat on
dertussen is opgelopen tot acht.
Plus een groene trui in de Tour, die
zijn marktwaarde andermaal danig
heeft verhoogd.
Ook Contini
betrapt op
gebruik
van doping
DIJON (ANP) - Silvano Contini is
de derde deelnemer aan de Ronde
van Frankrijk die bij de controle
betrapt is op het gebruik van ver
boden stimulerende middelen. Di-
di Thurau en Guido Bontempi gin
gen hem voor.
De Italiaan, die voor de ploeg van
Del Tongo (Algeri) rijdt werd ge
controleerd na de dertiende etappe
Bayonne - Pau. Zowel het eerste
onderzoek als de contra-expertise
van zijn urine toonde het gebruik
van verboden stoffen aan.
Volgens de reglementen werd
Contini voor deze eerste overtre
ding bestraft met een boete van
1700 gulden. Hij kreeg bovendien
een schorsing van een maand voor
waardelijk en voor het klassement
van de Ronde tien minuten straf
tijd. In de uitslag van de dertiende
etappe werd hij van de 64e plaats
teruggezet naar de laatste.
De commissarissen van de Ron
de bestraften zaterdag nog vijf ren
ners. Gert-Jan Theunisse (Ned),
Christophe Lavainne (Fra) en Fran
cois Lemarchand (Fra) kregen der
tig strafseconden. Flip Vanden-
Brande (Bel) en Antonio Leon (Col)
een minuut, omdat zij in de tijdrit
te dicht achter een andere renner
hadden gereden.
Snelle estafette
DURHAM (Reuter) - Een Ameri
kaans viertal heeft tijdens atletiek
wedstrijden in Durham in de staat
Noord-Carolina de 4xl00-meter es
tafette gelopen in 38,37 seconden.
James Butler, Lee Vernon
McNeill, Dennis Mitchell en Har
vey McSwain zorgden voor de bes
te seizoenprestatie, een-honderd
ste seconde sneller dan de nationa
le ploeg van de Sovjetunie. De 400
meters by dit Olympisch festival
waxen van hoog niveau. Valeri
Brisco-Hooks, winnares van Olym
pisch goud zegevierde in 50,00.
Michael Franks noteerde op de sta
dionronde 45,11.
■BBBE2
SB
Merckx: Koning
van de dubbels
PARIJS (ANP) - Stephen Roche
werd de vijfde renner in de histo
rie, die de dubbel Giro-Tour op zijn
naam bracht. Fausto Coppi, Jac
ques Anquetil, Eddy Merckx en
Bernard Hinault gingen de Ier
vooraf. Merckx bleef de koning
van de dubbels. De Belg leverde
deze prestatie drie keer.
De geslaagde dubbels Giro-Tour
zijn: 1949 en 1952: Fausto Coppi,
1964: Jacques Anquetil, 1970-1972-
1973: Eddy Merckx, 1982-1985:
Bernard Hinault, 1987: Stephen
Roche.
Met zijn zege in de Ronde van
Frankrijk heeft Stephen Roche zijn
leidende positie in het klassement
om de Super Prestige-trofee aan
zienlijk versterkt. In Parijs kwam
hij 270 punten voor te staan op
Claude Criquielion.
Het klassement is: 1. Stephen
Roche (Ier) 655 punten, 2. Claude
Criquielion (Bel) 385, 3. Eric Van-
deraerden (Bel) 370,4. Laurent Fig-
non (Fra) 325, 5. Sean Kelly (Ier)
305, 6. Teun van Vliet (Ned) 300, 7.
Luis Herrera (Col) 285, 8. Charly
Mottet (Fra) 265. 9.
Verleden moet herleven op tennisbanen van Casino
'Toerist' Jeff Pierce schreeuwt
het uit van vreugde na zijn winst in
de laatste Touretappe. De 28-jarige
nummer drie van de Coors Classic
uit 1984, die in Europa nog niet
verder gekomens was dan een
tweede plaats in de achtste etappe
van de Ronde van Zwitserland, is
afgestudeerd business-manager.
Pierce toert voor de gein een paar
jaar door Europa met de 7 Eleven-
ploeg alvorens hij zich in het Ame
rikaanse zakenleven wil storten.
(foto AP)
NOORDWIJK- De organisatie van
het Badgastentoernooi in Noord-
wijk heeft grootse plannen. Na af
loop gisteren van de laatste finale
partij werd tot veler verrassing een
plan gelanceerd voor de renovatie
en herindeling van het huidige
complex, het tennispark van Casi
no. In het ontwerp zijn onder meer
de bouw van een stadion (met een
capaciteit van circa 2500 toeschou
wers) en een overdekte parkeerga
rage opgenomen. Daarnaast ligt
het in de bedoeling elf kunstgras-
banen aan te leggen, die vrijwel het
hele jaar bespeelbaar zullen zijn.
Als het even kan wil de organisatie
het verleden doen herleven. In
vroeger jaren trok het Badgasten-
toernooi duizenden tennisliefheb-
bers naar Noordwijk. Sterren als
Tom Okker, Betty Stöve, VitaJ Am-
ritraj, Steve Denton en Kevin Cur-
ren stonden toen in het A-toernooi
garant voor het nodige spektakel.
Het nieuwe complex èn een fikse
prijzenpot moeten de toppers van
het kaliber Boris Becker weer naar
Noordwijk lokken. „De sponsors
zijn in elk geval razend enthou
siast", wist één van de geestelijke
vaders van dit ambitieuze project,
Ruud van Veen, te melden. Een
streefdatum werd vooralsnog niet
genoemd. „We willen eerst met de
gemeente om de tafel gaan zitten",
aldus Van Veen.
Maar de afgelopen week was het
deelnemersveld van deze her
nieuwde uitgave vooralsnog van
beduidend minder niveau dan
vroeger. Geen internationaal top-
tennis, maar nationaal subtopten-
nis. De sterkste speler op papier in
het A-toernooi was immers Chris
Vermeeren, de nummer zeven van
de nationale ranglijst. De kop van
de reclame-poster voor het Bad
gastentoernooi van dit jaar in
Noordwijk deed dan ook ietwat
overdreven aan. 'Toptennis' stond
er te lezen.
Stroef
Wellicht dat dit dus een verwij
zing was naar de toekomst. Voorlo
pig moesten de toeschouwers het
nog doen met een meer bescheiden
opzet van het toernooi. De opening
daarvan verliep nogal stroef, zij het
buiten schuld van de organisatie.
Allereerst lieten de twee Polen die
zich hadden ingeschreven voor het
kwalificatietoernooi het zonder op
gaaf van redenen afweten. Maar
ook spelers als Kok en Simon trok
ken zich terug, evenals regiotopper
Jan Siemerink. Zij gaven er de
voorkeur aan deel te nemen aan
het Masterstoernooi in Amersfoort.
„Een foutje van de bond", meende
Van Zoelen. „Het was toch al van
te voren bekend dat daar gespeeld
zou worden". Bondsgedelegeerde
Liefbroer, aanwezig in Noordwijk
tijdens de finaledag, moest dat bea
men. „Bij ons overleg met de toer-
nooileiding hebben we geen mo
ment aan de 'Masters' gedacht.
Normaal krijgt iemand die zich te
rugtrekt een boete, maar daar kon
in dit geval natuurlijk geen sprake
van zijn."
Liefbroer had tevens een andere
opzet van de A-toernooien voor
ogen. „Die moeten losgekoppeld
worden van de rest. Het is op dit
moment heel moeilijk voor de jon
ge talenten om er aan deel te ne
men. Vaak is het aantal inschrijvin
gen dermate hoog, dat de toernooi-
leiding kiest voor de regionale spe
lers".
HERMAN JOUSTRA
