'Gewoon praten is het moeilijkst' Rock *11 roll-stad Carolieii Tensen, oinroepster bij Veronica Het vignet 'Good. Rockin Tonightwaarmee de stad Hoorn reclame maakt voor hun festival. (foto gpdi Festival in Hoorn HILVERSUM - Carolien Tensen: „Het is me één keer overkomen dat ik om 12.00 uur 's nachts zó vrese lijk moe was, dat ik met een soort slaperigheid het laatste program ma afkondigde. Geeuw, geeuw, welterusten dames en heren, dat was het dan weer voor vanavond en, geeuw geeuw, wij hopen u de volgende keer weer bij Veronica te mogen begroeten.. Dat kan dus i hélemaal niet. Mensen denken dan direkt: Zo! zij vond er dus ook niks aan. Ze raken er door van slag. We I hebben zelfs reakties binnengekre gen, dat ze er gewoon slecht door slapen... Vanaf dat moment heb ik me voorgenomen dat het nóóit meer 'mag gebeuren". door Margriet Hunfeld „Op een cursus voor televisiepre sentatie, van de legendarische Jaap Brand, heb ik geleerd be dacht te zijn op fouten. Te snel pra ten, verkeerd ademhalen, mijn hoofd omhoog trekken, ja, die din gen heb ik moeten verbeteren. Tien dagen lang alleen maar oefe nen voor een camera, met zes ande re collega's, en dan, daarna, terug kijken en kritiek leveren, waarbij elke gemaakte fout ontzettend overdreven werd nagedaan. Je zou het bijna 'sensitivity-training' kun nen noemen". „Het is verschrikkelijk belang rijk om een programma op een vro lijke of gezellige manier aan te kon digen. Maar ook heel moeilijk: je hebt maar twee minuten en daar moet dan wèl alles in gezegd zijn. j De kijkers gaan af op jouw enthou siasme, jij moet het programma 'verkopen'. Jaap Brand vergeleek het altijd met iemand vragen voor een etentje. Dan kan je twee din gen doen: je kunt in het kort een opsomming geven van wat je van plan bent op tafel te zetten, óf je kunt met een verheerlijkt gezicht uitgebreid gaan beschrijven welke verrukkelijke dingen je op een ex quise manier zult gaan koken. Dat laatste werkt natuurlijk het beste, de kans op succes om de ander j over te halen de uitnodiging te ac- cepteren is dan natuurlijk het grootst". „Tijdens de cursus verplaatsten we ons ook in de rol van de ander: we maakten of presenteerden het programma van onze collega's. Ik zat daar bijvoorbeeld met Jeroen Soer van de TROS, die een geheel eigen programma maakt. Door el- kaars werk te doen, weet je welke moeilijkheden een ander moet overwinnen. Zo waren de anderen op de cursus voortdurend ver baasd te moeten constateren dat omroepen eigenlijk heel lastig is, dat daar een hoge moeilijkheids graad aan zit. Je kunt er zo weinig in kwijt kunt, of liever: eigenlijk i moet je er zoveel mogelijk iri zien kwijt te raken. Ervoor zorgen dat de mensen horen watje zegt, dat ze niet alleen maar naar je leuke bloesje of je aparte oorringen kij ken". Staartje „Doorgaans krijg ik slechts com mentaar op mijn kleur lipstick en op mijn uiterlijk. Ook van de brief schrijvers. Je hebt er geen idee van waar mensen zich druk om kunnen maken. Als het staartje van Tineke de Nooy bijvoorbeeld iets hoger zit dan men gewend is, kan de tele foon roodgloeiend staan. Ja, die dingen vind ik onbegrijpelijk!" „Zelfs wanneer ik een waanzin nige blunder zou maken, is de kans groot dat veel mensen alleen maar opmerken dat 'mijn haar die avond anders zat'. En dat is wel eens ont moedigend. Vooral wanneer je veel hebt geoefend op het spreken en de nodige tijd hebt gestoken in het maken van een goeie aankondi ging". „Alle teksten schrijven we zelf. In mijn geval is dat niet zo moei lijk, want door mijn werk als pu blic relations assistente op de pro motie-afdeling van Veronica, ben ik goed op de hoogte van de in houd van programma's". „Ook dat p.r.-werk is er op ge richt om de kijker aan te zetten tot -eh- kijken. Dat houdt in het con tacten leggen met dagblad- en weekbladjournalisten, viewings organiseren en - in overleg met een regisseur - interviews regelen. Pu bliciteit betekent gewoon: extra aandacht voor het produkt en dat werkt zeer in het voordeel van een televisie-omroep". „Zes weken voordat een pro gramma op de buis komt, heb ik al samen met mijn collegaatjes voor de achtergrond-informatie ge zorgd. Wanneer ik zoiets dan als omroepster moet aankondigen, weet ik er dus al alles van. Dat helpt, ja. Hoewel het 't meest ideaal zou zijn, wanneer je een film van tevoren zou kunnen zien, lukt dat niet al tijd. Kan ook niet. De tijd ont breekt je ervoor. Wèl is het zo, dat ik, als omroepster, de hele Veroni- ca-avond volgt. Als er dan iets fout gaat, kan ik meteen inspringen, wéét ik in ieder geval wat er aan de hand is. Dat houdt ook in dat ik op zo'n avond voortdurend aan ieder een doorgeef waar ik me bevind. Of dat nu op de w.c. is of in de ma- ke-up ruimte". Uppie „Waarschijnlijk heeft een kijker er geen idee van hoe en waar een omroepster moet werken. Het aan- kondigen-zelf gebeurt bijvoor beeld in een heel kleine studio, zeg maar gerust: een hokje, waar ver der geen kip te bekennen is en waar je gewoon in je uppie zit". „Er staat slechts een automati sche camera met een lampje. Als het lichtje aangaat, moet je begin nen. Boven de studio, in een breed- uitgetrokken kamer, zit de regis seur met een geluidsman. Om hen heen staan tientallen beeldscher men en monitors en daarvandaan houden ze alles in de gaten". „Ongezellig? Ja, af en toe wel. Dat gevoel dat je krijgt wanneer daar zo'n koud camera-oog op je gericht staat, kan soms verstarrend werken. In mijn geval zeker, omdat ik het presenteren heb geleerd met een microfoon in mijn hand voor een live-publiek. Enkele j'aren gele den zat ik als zangeres bij een mid- delbare-school-bandje. Heel leuk, enige tijd gehad, heel veel plezier gemaakt. Die manier van voor het voetlicht treden, vind ik het ge makkelijkst. Op een stoel zitten voor een camera is, gek genoeg, véél moeilijker. Het gaat erom dat je niet begint te acteren en blijk baar schijnt iedereen dat automa tisch te doen, wanneer zo'n lampje aangaat". „Juist het gewone praten is het moeilijkst, je moet voorkomen dat Soms zeer puntig, zoals in het ti telnummer. De produktie van 'Female Trouble' liet ze over aan Dan Hartman en dat is duidelijk te horen: een kraakhelder geluid, waarin alle instrumenten goed tot hun recht komen. Vooral de disco/soul-achtige kant twee moet een kolfje nagr zijn hand zijn geweest. Over kant één wil ik mijn oor deel eigenlijk nog even opschor ten. Eén van de nummers daarop werd geschreven door een zeke re J. Coco. De ware identiteit van dit illustere type laat zich raden: 'Female Trouble' werd opgeno men in Minneapolis en over Co- co schrijft Hendryx op de bin nenhoes dat ze hem het liefst God noemt. En dat is zoiets als een sign of the times. BJ Ivy Green Beschaafder dan ooit 'Moon Raised' (megadisc) Zou het waar zijn: wordt Ivy Green een dagje ouder en be- daagder? Want al kijkt de trots van Hazerswoude nog zo stoer op de hoes van hun vierde lang speelplaat, dat neemt niet weg dat 'Moon Raised' beschaafder klinkt dan ooit. De kippehok- sound van 'The Quest' was al lang verleden tijd, maar ook de speed-rockers die op 'On the beat' te vinden waren, keren op 'Moon Raised' niet terug. Het heeft er veel van weg dat Ivy Green ook steeds beter leert spelen en arrangeren. De gitaar partijen zijn gevarieerder dan te voren en de blazers zijn er niet meer alleen om de gaatjes op te vullen, maar leveren een funda mentele bijdrage aan de muziek. Het struikelende tempo van weleer heeft plaats gemaakt voor een veel hoekiger ritme, dat doet denken aan ZZ Top, en soms zelfs aan Status Quo. Tim Mul lens heeft een paar puntige pop songs geschreven, waarvan 'Maggie' zelfs een bescheiden zo merhit zou kunnen worden. Het titelnummer is een klapwieken de ballade, en 'Take it up' is in dat genre zelfs nog beter. je dichtklapt of angstig wordt. Want dan zit je alleen maar ver krampt te hopen dat het deze keer niet hoeft. Wat je moet leren is om ontspannen te zitten en je te gedra gen alsof je gewoon thuis op de bank zit, met je pantoffels aan, een kopje koffie en een verhaaltje voor je moeder. Dat lijkt dus doodeen voudig, dat is het niet". „Jaap Brand heeft me uitgelegd dat ieder pratend mens boeiend is: door de klank van zijn stem, de mi miek van zijn gezicht. Daar hoeft dus maar heel weinig aan te wor den toegevoegd, om er de aandacht op te vestigen. Door elke keer weer met anderen terug te kijken naar mijn werk als omroepster, krijg ik er gelukkig steeds meer vat op". „Ook wat mijn kleding betreft: daar hou ik nu veel rekening mee, wanneer ik iets koop. Nooit spier wit en nooit iets met een fijne streep, dat gaat voor je ogen dan sen. Nee, het is geen eis om' elke keer in een andere outfit voor de camera te verschijnen, veel men sen denken dat dit moet. Maar het is wèl leuk om te variëren. In de anderhalf jaar dat ik omroep, heb ik éénmaal hetzelfde gedragen. Door van collegaatjes te lenen en m de klerenkasten van familiele den te neuzen, vind ik altijd wel weer wat nieuws". „Voorbeelden voor mezelf van omroepsters heb ik eigenlijk niet. Ik kijk niet zoveel televisie, vooral de laatste tijd zie ik niks, want mijn beeldscherm is nog niet aangeslo- Uitstraling „Ja, de oudere garde, denk ik, vind ik toch nog steeds het beste. Aan Ellen Brusse denk ik dan. Zo rustig, zo natuurlijk voor een ca mera. En Mies Bouwman: tja, daar kön ik dus heel veel van leren. Het feit dat ze zó aanspreekbaar is voor een heel grote groep mensen. Dat zowel mannen als vrouwen haar echt aardig vinden. Dat heeft veel met uitstraling te maken, met ca mera-uitstraling dan. Kan je niet aanleren zoiets, dat hèb je gewoon. Maar er zijn trucjes om op je voor deligst over te komen voor een ca- „Op dit moment hoop ik dat om roepen zo goed mogelijk onder de knie te krijgen. Nee, mijn harte- wens is (nog) niet om een eigen talkshow te hebben. Ik vind mezelf daar te jong voor. Iemand van 23 die daar met oudere mensen wijs neuzig in discussie gaat, vind ik idioot. Is mijn bezwaar ook een beetje tegen Linda de Mol, hoewel ik het prachtig vind wat zij doet". „Ik vind die combinatie van om roepen en daarnaast een baantje op de promotie-afdeling heel erg ple zierig. Mocht, om wat voor reden ook, dat omroepen wegvallen, dan heb ik er in ieder geval nog iets an ders onder de knie. Heb ik tenmin ste een vak geleerd!" Bijdragen: Herman Joustra ?QP Ariejan Korteweg Bart Jungmann Wim Koevoet - Overigens, op het podium is van al die veranderingen weinig te merken en gaat Ivy Green nog steeds als een brandweer te keer. AK Momus Uit het juiste vaatje getapt 'The poison boyfriend' (mega disc) Momus heeft z'n leven gebe terd. Die conclusie kun jg trek ken na het beluisteren van z'n nieuwste lp 'The pioson boyf riend'. In het verleden was Mo mus behoorlijk experimenteel bezig, reden waarom de meeste van zijn stukken maar moeilijk waren te pruimen. Veel gefreak en weinig lol. Nu tapt Nicholas Currie, want dat is zijn echte naam, zoals gezegd dus uit het juiste vaatje. Zijn nieuwe produkt heeft bij zonder veel sfeer. Ideaal om op te zetten als achtergrondmuziekje. Het geheel doet, sterk denken aan het vroegere werk van Al Stewart, niet in het minst door het stemgeluid en manier van zingen van Momus. Ook heeft het wel wat weg van Al Kooper. Maar van na-aperij is geen spra ke. Momus toon zijn eigen stijl die zich evenwel zonder vergelij kingen maar moeilijk laat be schrijven. Niet alleen als achtergrondje is de muziek bruikbaar. De tek sten, die jammer genoeg nergen op de hoes staan afgedrukt, zijn bij vlagen heel poëtisch en de moeite van het beluisteren meer dan waard. En zijn vaak ook grappig, zoals in het nummer 'Sex for the disabled'. Voor het fatale ongeluk was de hoofdper soon een Hells Angel, die er met z'n motor duchtig op los reed. Met een leren jack aan waarop de grove tekst 'No sex for disabled' ('Geen sex voor gehandicapten') stond geschreven. Na het onge luk was dat ook voor hem niet meer weggelegd. Boontje komt om z'n loontje zullen we maar zeggen. HOORN - Twintigduizend, vijf tigduizend, honderdduizend. De wildste schattingen doen de ron de over het aantal mensen dat morgen, zondag 26 juli, het Hoornse rock 'n roll-festival Rock Around the Clock gaat be zoeken. Veel zal afhangen van het weer. Vast staat, dat de be langstelling voor het evenement internationaal is. Liefhebbers komen uit alle delen van Europa en zelfs de States overgevlogen om het festival, dat op het Euro pese continent qua omvang zijns gelijke niet kent. rnee te beleven. door Tom de Jong Vtrspreid door de binnenstad zijn te zien en te horen: 25 band jes uit binnen- en buitenland, dansdemonstraties, oude auto's, een speciale markt en zelfs rock 'n roll-melodieën door het caril lon van de Grote Kerk. Je kunt het niet zo gek bedenken, of Hoorn heeft het morgen. Niettemin heeft het langver wachte spektakel, dat sommigen er zelfs toe bracht de vakantie te verzetten, tot voor kort nog aan een dun draadje gehangen. Op het moment dat de initiatiefne mers, verenigd in de stichtirtg Good Rockin' Tonight, na drie (indoor-)voorproefjes het defini tieve programma voor 26 juli gin gen invullen, stelde de gemeente daar een uitgebreid pakket eisen tegenover. Burgemeester Jans- sens had eerder al zijn toestem ming voor een kroegentocht in de avonduren geweigerd: het fes tival moet uiterlijk om half tien zijn afgelopen. Daarna mag er geen bandje meer spelen. Voor de lokale horeca, die Rock Around the Clock spon sort, was dat geen probleem: het is niet verboden om na negenen door te tappen en rock 'n roll-pla- ten te draaien. Meer zorgen had men bij voorbeeld om het feit dat burgemeester en politie handha ving van de openbare orde goed deels door de organisatie gega randeerd wilde zien. Met het instellen van rayon hoofden, kroegbazen die zijn aangewezen als toezichthouder rond een van de vijf buiten po dia, heeft men daar een oplos sing voor gevonden. En zo waren er voor de organisatie meer pro blemen op te lossen. „Het is zo simpel," volgens Piet Dekker, bestuurslid van Good Rockin' Tonight, zelf kroegbaas. „Als je als particulier iets wilt en ze wil len op het stadhuis niet, dan is er altijd wel een stok om mee te slaan. Maar die teneur van onwil bij gemeente en politie, waar be gin juni nog sprake van was, is later omgeslagen in een sfeer van: Okee, we willen. Als we het hele zaakje twee maanden voor tijd nog af hadden moeten bla zen, had dat de gemeente een hoop negatieve publiciteit opge leverd." Baanbrekend Paula van Zijl, van het bureau Pronto Promotions, dat Good Rockin' Tonight de laatste twee maanden is bijgesprongen: „De gemeente kost het alleen maar geld, slechts de horeca levert het op. Hoorn kan er alleen een goe de naam mee winnen. In Neder land, of heel Europa. Een rock 'n roll-festival, dat bovendien zo veel mensen trekt, heeft men hier nog niet eerder meege maakt. Ik kan me voorstellen dat de gemeente daar een beetje hui verig voor is." Dekker. „Dit maak je nooit en nergens anders Burgemeester P Janssens is van die reclame niet echt over tuigd: „Het promotionele effect is niet het eerste waar we ons als gemeente zorgen over maken. Er zijn zóveel steden en zóveel festi vals. Ik denk niet dat de toege voegde waarde van één activiteit zodanig baanbrekend is dat je je gigantisch onderscheidt. Ik ge loof evenmin dat rock 'n roll het einde van muzikaal genot is. Voor mij zal nog moeten blijken wat het extra heeft. Desondanks hebben we ons, zoals we dat al tijd doen met activiteiten in deze stad, positief ingesteld. Je moet alleen geen doos van Pandora openen, onbekende krachten la ten ontsnappen en dan tot de ontdekking komen datje die niet kunt beheersen. De organisatie had geen zicht op de vraag hoe men met het publiek om moest gaan. Dan neem je risico's die men niet kan verantwoorden." Op basis van ervaringen schat de politie dat de Hoornse bin nenstad maximaal 50.000 men sen kan herbergen. Tijdens de generale repetitie op koningin nedag, toen in ruim twintig kroe gen rock 'n roll-bandjes optra den, zwierven naar schatting al zo'n 6.000 enthousiastelingen door het centrum. „Toen het idee voor een rock 'n roll-festival vo rig jaar op tafel kwam, was het niet groter dan wat er op 30 april gebeurde," recapituleert Piet Dekker. „Al pratende nam het idee een enorme vlucht. Alles leek ons leuk om erbij te doen. Tot we op een gegeven moment dachten: wat is het groot gewor den Koffiedikkijkerij Met de steun van tientallen vrijwilligers hoopt Good Rockin' Tonight met het festival een nieuwe traditie in te zetten. Dat in elk geval het idee goed is, mag onder meer blijken uit het feit dat niet nader genoemde steden de stichting reeds blijk hebben gegeven van hun interesse voor een soortgelijk evenement. „We verdienen aan de organi satie van het festival als zodanig verder geen stuiver," aldus Piet Dekker. „Het slaagt ook alleen als iedereen bereid is mee te werken: publiek, gemeente, ho reca, middenstand en vrijwilli gers. En dan nog blijft de voor spelling van bezoekersaantallen kbffiedikkijkerij. Vijftiendui zend mensen heb je zo, mis schien worden het er twintigdui zend." Terence Trent D'Arby Variant op onze Richenel? 'Introducing the hardline accor ding to...' (CBS) Van de single en clip 'Wishing Well' van dit nieuwe Londense fenomeen gaat veel arrogantie en gebakken lucht uit. Een mooie split maak je daar, Terence, en je vlechtjes wapperen zo erotisch, maar waarom maak je van' die lullige, seks- en soulloze melo dietjes, ben je geneigd te denken. Een variant op onze eigen tome loos overgewaardeerde Riche nel, een andere CBS-troef? De debuutelpee van Terence Trent D'Arby echter is een regel rechte sensatie. Van die zomer- vluchtigheid van 'Wishing Well' valt op het liedje over de wen- sput na, niets meer te merken. Terence heeft een pracht van een stem, die bij vlagen doet denken aan het het doorleefde geluid van Stephen Stills, en is een voortref felijk componist. Ik vind het een beetje eng om te zeggen maar toch heb ik het idee dat we hier met de opvolger van Marvin Gaye te maken zouden kunnen hebben. Al direct bij het gospelachtige 'If you get to heaven' zit de luis teraar onder een dikke laag kip- pevel. Maar behalve flink kri tisch over het misbruik van reli gie kan Terence ook oprecht ont roeren zoals in 'I'll never turn my back on you', een pracht van een ballad over een vader-zoon-rela* tie. Strijdlust is er in 'Let's go for ward' en adembenemende ver stilling in 'As yet untitled' waar Terence alle bekende studiomu sici zoals Phil Spalding en Nick Plytas en de kopstukken van Heaven 17 even de deur uit heeft gestuurd en alleen met zijn stem de rest heeft gedaan. Terence Trent D'Arby zit bar stensvol pretenties, vindt zich zelf- terecht - niet moeders lelijk ste en laat zichzelf daarom twee keer zien op de hoesfoto's. Dat mand die zo wat in zijn i WK Terence: een pracht Nona Hendryx Seks nog met hoofdletters 'Female Trouble' (EMI) Zangeres Nona Hendryx laat zich op haar vierde solo-elpee van twee kanten horen. Een toe gankelijke kant met gemakkelijk in het gehoor liggende nummers en eentje waarvan de oortjes aan vankelijk tuiten. Na een paar keer draaien gaat dat wel over, maar kant één van 'Female Trou ble' - daarover gaat het dus - schept niet een langdurige band. Voor wie de i toelichting: zij maakte ooit deel uit van het trio Labelle dat voor eeuwig in de boeken staat geno teerd als vertolker van het (toen zeker) prikkelende 'Voulez-vous coucher Als een zangeres wier 1961 begon, behoort ze tot de ge- Diana Ross i Tina Net als Turner presenteert ze zich als een hele madam die het woord seks nog altijd met hoofd letters schrijft. Een beetje tra gisch is Hendryx ook wel: ze be schikt over een vorstelijke stem, schrijft veel liedjes zelf en is nooit echt uit de schaduw kun nen treden. Soms zijn haar tek sten een tikkeltje pompeus, zoals in het aan het echtpaar Mandela opgedragen 'Winds of change'. Het rock 'n roll-festival in Hoorn begint zondag om een uur. In verband met de verwachte drukte (zondag wordt ook de stoomma- nifestatie 100 jaar spoorlijn Hoorn-Medemblik afgesloten) zet de NS verlengde treinstellen in. Het publiek wordt verzocht zoveel mogelijk met het openbaar vervoer te komen. Automobilisten wor den naar de parkeerlokaties in het gebied Nieuwe Steen geleid. Vandaar pendelen busjes naar de binnenstad. In de binnenstad staan vijf podia opgesteld en wel op de Rode Steen, het Kerkplein, de Veemarkt, de Noorderveemarkt en de Vale Hen. Er is doorlopend 'levende' muziek. De bandjes komen uit Ne derland (11), Frankrijk (1), Duitsland (2), Groot-Brittanië (9, waar onder het befaamde gezelschap Red, Hot Blue).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 25