Mooie glamour in 'Cats'
Rietmans feest in de Kuip
Loosdrechtse jazz in
teken van vocalistes
Y.O.F. De Kunst op tournee door Oostblok
Vijfde Zomerfestijn in
Amsterdam 'groot succes'
PAGINA 16
KUNST
MAANDAG 20 JULI 19*
Ondanks onverstaanbaarheid blijft jong talent overeind in musical
mindere belangstelling vooral aan
de optredens van vele popgroepen
en -artiesten in Nederland tijdens
de afgelopen maanden. „We heb
ben concerten gehad van Bowie,
U2, Prince en Genesis. En tot over
maat van ramp begon een week
voor het Kuipspektakel de voor
verkoop voor de concerten van Ma
donna. Ik kan me wel voorstellen
dat mensen dan zeggen: Madonna
kan je maar één keer zien, Los Vast
is er volgend jaar wel weer. Dus ik
kies voor Madonna".
Rietma!!s inspanningen voor het
Foster Parents Plan heeft deze or
ganisatie geen windeieren gelegd,
aldus een woordvoerder. Uit de en
treeheffing is ,schoon'twee ton
overgebleven voor het-scholenpro
ject op Haiti
Dode bij Los Vast
ROTTERDAM (GPD) - Een 30-
jarige Rotterdammer is giste
ren overleden aan de verwon
dingen die hij opliep bij een val
van de balustrade van het Feij-
enoordstadion. Het ongeluk
deed zich zaterdagmiddag,
ruim een uur voor het begin
van NCRV's Lost Vast-Kuip-
spektakel '87, voor.
De man was als één van de
eersten in het stadion en wilde
zich op de tweede ring van het
stadion een goede plaats ver
werven. Hij ging op de balu
strade zitten, verloor zijn even
wicht en maakte ruggelings
een val van zes meter. Met ern
stig schedelletsel en een slaga
derlijke bloeding werd hij over
gebracht naar een Rotterdams
ziekenhuis, waar hij in de loop
van zondagmorgen aan de ver
wondingen overleed.
Volgens een woordvoerster
van de Rotterdamse.politie had
het Los Vast-Kuipspektakel dit
jaar een rumoerig verloop.
Naarmate de avond vorderde
moesten politie en veiligheids
functionarissen steeds vaker
ingrijpen bij kleine ongeregeld
heden. De politiewoordvoer
ster schrijft dit onder meer toe
aan de verkoop van bier in het
stadion. Bij de vorige twee edi
ties van het Kuipspektakel, die
veel rustiger verliepen, werd
geen of slechts licht alcoho
lisch bier geschonken.
LOOSDRECHT (GPD) - Het eer
ste weekeinde van het Loosdrecht
se Festival heeft in het teken ge
staan van de vocalistes. Vrijdag
eiste Greetje Kauffeld een hoofdrol
voor zich op, zaterdag imponeerde
José Koning van de groep Batida
en gisteravond schitterde Rita
Reys met het trio van Pim Jacobs.
De instrumentalisten van The
Diamond Five, die vrijdagavond
Greetje Kauffeld begeleidden, had
den kennelijk de nodige concen
tratieproblemen. Dat verplichtte
de zangeres tot een meer dan dub
bele inzet waardoor ze - ook vol
gens degenen die haar van dichtbij
kennen - boven haar eigen niveau
uitsteeg.
De zaterdagavond werd geopend
door de Swingmates van klarinet
tist Bernard Bèrkhout. De leider
was vorig jaar genomeerd voor de
Wessel-Ilckenprijs, swingmaat vi-
brafonist Frits Landesbergen
kreeg die onderscheiding toen en
het orkest ontving tijdens het jong
ste North Sea Jazz Festival de pu
blieksprijs Barclay Jazz Trofee. In
Loosdrecht onderstreepten de
Swingmates deze tekenen van ta
lent door uiterst vaardig en in een
razend tempo repertoire te vertol
ken van Benny Goodman en Lio
nel Hampton of daaraan verwante
stijlen. De muziek klonk geenszins
stoffig of gedateerd maar sprankel
de en barstte van de vitaliteit.
Berkhout en Landesbergen waren
met name degenen die deze kar
trokken. Beiden bewezen ze dat de
jeugd een veel frissere kijk op het
verleden kan hebben dan degenen
die met gevoelens van nostalgie te
werk gaan. Een verschijnsel dat
zich in de jazz op brede schaal
voordoet.
Dat gaat niet helemaal op voor
de formatie Batida die'op Brazi
liaanse traditie geënte jazz maakt.
De laatste jaren is daar echter
een steeds groter aandeel rockjazz
bijgekomen. Het daarmee gepaard
gaande geluidsniveau was zater
dag in de Swingboei te veel van het
goede. De stem van José Koning
was in de collectieve en unisono-
partijen nauwelijks te onderschei-;
den. Desondanks was ze door haar
imponerende zang in sologedeel
ten en vooral door haar uitstraling
het middelpunt van de band. Ster
ke steunpunten waren de beide
percussionisten: Marcel Serierse
achter de drums en met name Nip-
pie Noya op diverse slaginstru
menten. Vooral op timbales toonde
hij zijn grote klasse; snelle roffels,
geisoleerde tikken, een enkele
triool of zelfs abrupte stiltes losten
elkaar in een uiterst muzikale en
melodische samenhang af.
Gisteravond was de Britse zan
ger-pianist Georgie Fame de grote
trekpleister, maar het optreden
van Rita'Reys pakte veel boeiender
uit. Het is vooral haar frasering die j
haar grdot maakt. Meer nog dan1
.stemmogelijkheden, dictie of im
proviserend gevoel voor harmonie
zijn het die frasering en timing die
elk door Reys uptempo-stuk doet
swingen en elke ballad een ontroe
rende lading meegeven. Daarmee
was ze ook minimaal jazzier dan j
Georgie Fame.
Hoewel conservatoria soms an-
ders willen doen geloven, zijn er
gelukkig geen vaste normen aan de
hand waarvan muziek cijfermatig
kan worden beoordeeld. Als dat
wel zo was zou het best kunnen
zijn dat Fames rapport gisteren op
tal van plaatsen een betere indruk
zou hebben gemaakt dan dat van
Rita Reys. Maar zijn op veelal ei
gen teksten gezongen improvisa
ties van jazz-grootheden waren zo
keurig gemodelleerd, dat elke
spannign eruit verdween. Veel
vakmanschap en een gepaste dosis
humor maakte zijn optreden alles
zins aantrekkelijk, maar de terug
keer van Rita Reys voor enkele
slotduetten werkte als een verade
ming. Het soepele begeleidings-
werk van het Trio Pim Jacobs
moet daarbij niet onvermeld blij-
Het Loosdrechts Festival wordt
komend weekend voortgezet met
drie dagen Oude Stijl en Dixieland.
Cats, musical van Andrew
Lloyd Webber en T. S. Eliot. Ge
zien: 18 juli in theater Carré in
Amsterdam; aldaar nog te zien
tot 1 november elke dag.
AMSTERDAM - 'Carré gebruikt
geen sterren, maar maakt ster
ren'. Met dit wat snoeverige cre
do zit het jubilerende theater er
toch niet ver naast. De jonge ar
tiesten van de musical 'Cats' - de
gemiddelde leeftijd komt niet
boven de 25 uit - hebben er tij
dens de première op zaterdag
avond een amusant schouwspel
van gemaakt, een schouwspel
met af en toe indrukwekkende
hoogtepunten. Dat betekent ech
ter niet dat 'Cats' de meest fasci
nerende musical is, die ooit in
Nederland op de planken werd
gebracht.
De musical 'Cats'. Er is al onge
looflijk veel over geschreven en
gepraat. Meer dan eens werd
daarbij door de afdeling publici
teit gewezen op de vele miljoe
nen die met de produktie waren
gemoeid. Alsof dit feit alleen al
garant zou staan voor ongekende
kwaliteit. Alsof men het toekom
stige publiek duidelijk wilde ma
ken: 'Wee uw gebeente, als u dit
niet goed vindt. Dit is kaviaar op
amusementsgebied.'
Al buiten het theater, nog voor
de aanvang van de voorstelling,
wilde men dit publiek ervan
overtuigen dat het hier te maken
had met een ongehoord spekta
kel. Vanaf het dak van Carré liet
een aantal 'katten' zich aan een
touw naar beneden zakken. Een
maal op de grond, klommen de
in het zwart gestoken 'gevelkat-
ten' weer naar boven. Een angsti
ge zaak. Menigeen vreesde voor
de dunne benen van het paard,
dat als gevelversiering op de
voorzijde van het theater is aan
gebracht en waaraan een van de
katten zich ophees. Maar het
ging goed. Ter verhoging van de
feestvreugde daalde er een regen
van confetti neer op de hoofden
van vele bekende Nederlanders
Dr. Diavolo en Tuk Stuk Ruk
ker (links) tonen hun kunsten.
(foto GPD»
en politici, die voor deze gelegen
heid in smoking en avondtoilet
waren gestoken.
De musical is gebaseerd op
T.S. Eliots 'Old Possum's Book
of Practical Cats', dat door Gerrit
Komrij werd vertaald onder de
titel 'Kobus Kruis parmantige
kattenboek'. Het boek bevat een
aantal gedichten waarin verschil
lende typen katten worden ge
portretteerd. Dat zijn onder an
deren: Snauwtijger, een macho-
kat; Lorrenjopie en Scharrelne-
lis, twee aaibare schlemielen;
Van Zonderen: de wonderkat,
een misdadige kat, en Ghiselbert
Smit: de residentiekat, een defti
ge, geslobkousde, sinjeur die
pleegt te dineren in sociëteit 'de
Witte'. Een eeuwenoud recept
dus. Net als in de dierenfabel
wordt ons via deze katten door
Eliot een spiegel voorgehouden.
De Engelse auteur heeft bij het
schrijven van zijn 'Old Possum's
Book of Practical Cats' beslist
niet aan een musical gedacht. Hjj
schreef de gedichten over deze
eigenzinnige katten voor het
zoontje van zijn uitgever. Pas la
ter kwam men op het idee om de
ze 'plezierpoëzie', die een nogal
nonsensikaal karakter heeft, ook
uit te geven. Nog veel later, om
precies te zijn in 1985, maakte
Komrij voor uitgeverij Bert Bak
ker een vertaling van deze kat-
tenverzen. Van die vertaling
heeft men in de Nederlandse ver
sie van de musical gebruik ge
maakt. De originele, Engelse ver
sie, getoonzet door Andrew
LLoyd Webber, ging in 1981 in
Londen al in première. Cats in
Nederland heeft nagenoeg van
hetzelfde creatieve team als in
Londen gebruik gemaakt. Ook
het decor is zoals dat in het New
London Theatre was.
De conclusie dat Nederland
met de opvoering van Cats over
al maar achteraan loopt, mag je
hier niet zomaar trekken. De ge
legenheid om zo'n dure produc
tie te verwezenlijken- er is maar
liefst vijf miljoen gulden voor
uitgetrokken - heeft zich nooit
eerder voorgedaan. Nu Carré
honderd jaar bestaat, Amster
dam culturele hoofdstad is, en
'sponsoring' geen vies woord
meer is, is het er dan uiteindelijk
van gekomen. De tijd zal leren of
het geld na 120 voorstellingen
weer zal zijn terugverdiend en of
het Nederlandse publiek
werkelijk behoefte heeft aan zo'n
productie. Eén ding kan nu, na
de première, al wel worden vast
gesteld en dat is dat er in Neder
land relatief gezien net zoveel ta
lent aanwezig is als in New York
of Londen. Iets dat in ons land
nogal eens werd betwijfeld. Dat
is verheugend. Jammer is alleen
wel, dat een aantal elementen in
de musical, die al sinds 1981 op
het programma van de theaters
in de werelsteden staat, wat ge
dateerd aandoet. De 'succeslied
jes', waarvan een musical het
dikwijls moet hebben, zijn op de
radio al grijs gedraaid. Die ver
rassing is dus weg. En bovendien
zijn er opvallend weinig van deze
pakkende melodiën aan te tref
fen in 'Cats'. Eigenlijk alleen het
liedje 'Memory' blijft in het ge
heugen hangen. Ook wat decors
betreft zijn we nu wel wat ge
wend. Maar - het jonge talent
blijft overeind
Regisseur Trevor Nunn heeft
de katten bij elkaar laten komen
op een vuilnisbelt. Daar zijn ze
aanwezig voor hun jaarlijkse bal.
Bovendien heeft hij tussen twee
van de katten, Oom Deutero-
nium en Grisella, een soort rela
tie laten ontstaan. Maar voor de
rest is Eliots tekst zo goed als on
gewijzigd gebleven. Net als in
het boek krijgen de toeschou
wers van de musical dus een aan
tal 'kattenlevens' voorgescho
teld. Een consequent vastgehou
den verhaallijn, een ontwikke
lingsgang, ontbreekt. Over elk
type kat wordt verteld wat hij
zoal doet en wat zijn eigenaardig
heden zijn.
Het licht gaat uit. Er komt een
cirkelvormig podium in beeld,
dat grenst aan een gigantische
vuilnishoop. Er is gekrioel op de
grond waarneembaar. Dat zijn de
katten. Tweëentwintig in getal.
De manier waarop de 'dieren'
zich voortbewegen is angstaanja
gend perfect. Elegantie, sluw
heid, krolse buien - alles wat een
kat kenmerkt heeft zich in de
spelers gereïncarneerd. Maar -
wat is dat nu jammer - voor wie
op het balkon zit is wat zij te
'miauwen' hebben nauwelijks
verstaanbaar. Af en toe vang je
een zin op, maar die zinkt al snel
weer weg in een brij van klan
ken.
Wanneer de dieren solo zingen
gaat het beter. Dan valt meteen
op, dat de teksten van Eliot hele
maal niet zo geniaal zijn. Aardig,
maar niet bijzonder. Goed voor
een glimlach, maar niet voor
lachsalvo's of een moment van
ontroering, zoals dat zo vaak het
HILVERSUM (GPD) - De popgroep V.O.F. De
Kunst gaat eind oktober een tournee maken door
een aantal Oostbloklanden. De bandleden zijn hier
voor uitgenodigd na hun vier succesvolle optre
dens in Roemenië die onlangs werden gegeven.
De vijf Brabantse muzikanten zijn diep onder de
indruk van de ontvangst die zij in Roemenië heb
ben gehad. „Het publiek zong alle liedjes mee. In
totaal hebben zestigduizend mensen onze optre
dens bijgewoond. We vinden het een hele eer dat
we de grote tournee mogen maken en verheugen
ons er enorm op," aldus zanger Nol Havens.
De groep teert in het Oostblok nog steeds op haar
allereerste single en dijk van een hit 'Suzanne'. Op
het ogenblik wordt hard gewerkt aan de promotie
van de nieuwe single 'Een kopje koffie'.
Volgens Nol Havens wordt de tekst van dit vrolij
ke lied nu in het Engels vertaald en komt de plaat
volgende maand ook uit in Oostenrijk, Scandina
vië, Frankrijk, Portugal en Engeland. „We zijn blij
dat we na ruim vijf jaar weer een goede opvolger
voor 'Suzanne' hebben gevonden. Dit lied is hele
maal in onze stijl. Daar willen we ook aan vasthou
den. Liever geen hit dan scoren met iets waar je
niet achter staat."
De Nederlandstalige popgroep V.O.F. De Kunst
vertrekt eind oktober voor een toemee door het Oost
blok. "Een hele eer dat we zijn uitgenodigd", aldus
zanger Nol Havens. (foto anp»
De katten stellen zich voor en zingen de jubikelcantate, een speciaal kattenlied als uitnodiging
ooor het jubikelbal. (fotoGPD»
geval was bij de musicals van
Annie M.G.Schmidt. Dat is een
handicap voor de jonge acteurs
en actrices, die vrijwel allen be
schikken over een stem die
klinkt als een klok en daarbij nog
eens prachtig kunnen dansen bo
vendien. De ontroering moet ko
men van hun gebaren, hun mi
miek, de manier waarop zij een
en ander brengen. Soms lukt dat
wel, vaak ook niet. Maar door de
prachtige kostuums en de inzet
van de acteurs wordt Cats toch
een fraai schouwspel. Het oog
kan zwelgen in verblindende
kleur en -lichteffecten, er is sen
sationeel 'kunst en vliegwerk' te
zien, maar daar blijft het bij.
De muziek van Andrew Lloyd
Webber wordt door het orkest
goed uitgevoerd. Alleen jammer
dat de synthesizers weinig sub
tiel de andere instrumenten
overstemmen. Dat moet met een
geluidsapparatuur van bijna
600.000 gulden toch niet mogen.
En dan nog wat: waarom moet
het orkest achter de coulissen
blijven? Het is toch juist een van
de charmes van een musical dat
je de musici aan het werk ziet.
Een van de getalenteerde dan
sers is Fred Butter, die de rol van
De Tuk Stuk Rukker speelt. Hij
is een nogal 'geile' kat, iets wat in
het boek van keurige Eliot overi
gens niet voorkomt. Om zijn viri
liteit te benadrukken hebber», de
kostuumontwerpers hem een
kattenvelletje aangemeten waar
in zijn geslaoht goed uitkomt. Hij
draagt een zwartleren broek.
Door te schokken en te draaien
met zijn onderlijf, door hoerig
met zijn tong langs zijn lippen te
likken, probeerde hij het publiek
te overtuigen van zijn seksuele
capaciteiten. Dat lukte. Hij
oogstte een daverend applaus.
De acrobatiek in zijn verrich
tingen kan worden bewonderd.
Maar in wezen is zoiets natuur
lijk nogal plat. Weinig subtiel. De
eerste de beste live-show-perfor-
mer op de Amsterdamse wallen
zou het hem a la minute nadoen.
Zitten wij hier anno 1987 in het
theater op te wachten?
Een glansrol werd vertolkt
door Ruth Jacott, die Grisabella
speelt, de kat, die vroeger als
'femme fatale' triomfen heeft ge
vierd, maar die nu oud is en uit
gerangeerd. In het liedje 'Herin
nering' kijkt zij terug op haar
verleden en klampt ze zich vast
aan de dromen die haar uit het
grauwe bestaan moeten tillen.
Ook de wervelende pirouettes
van Dr. Diavolo, de goochelaar-
kat, mochten er zijn. Zijn heldere
stem, zijn mimiek en de luchtige,
maar desondanks altijd gestileer
de, manier van dansen, gaven
hem de allure van een vedette.
Zijn optreden knalde eruit. En
dat wil wat zeggen met zoveel
jonge vakmerisen bij elkaar.
Lichtgevende kostuums, een
immense autoband die zich als
een 'hoovercraft' plotseling hoog
boven het toneel verheft, explo
sies, katten die salto's maken en
andere halsbrekende toeren uit
halen - wie zou er niet gechar
meerd raken van een dergelijk
schouwspel?
Cats. Mooie glamour. Niet
meer, niet minder.
SASKIA STOELINGA.
Even voor zes uur schalt Radio 3
- die het gebeuren rechtstreeks uit
zendt - door de Kuip. De piepjes
van de radionieuwsdienst ANP
worden met gejuich ontvangen. De
eersten van de 150 meisjes die die
avond zullen flauwvallen zijn dan
al zonder een glimp van het spekta
kel te zien weggedragen.
Tijdens de gebruikelijke ouver
ture - het Wilhelmus door de uit
stekende Los Vast-band - staat ie
dereen op de tribune op, om de rest
van de avond niet meer te zitten.
Presentator Jan Rietman wordt
met een „Jantje, Jantje" begroet.
Soepel kondigt hij de elkaar snel
opvolgende artiesten aan. Een en
kele keer vraagt hij aandacht voor
het werk van het Foster Parents
Plan en de situatie op Haiti, waar
FPP en Los Vast Production BV
een onderwijsproject steunen.
Rietmans „feest" begint. Bonnie
St. Clair wordt getracteerd op de Danny Christiaan, de Havenzan-
eerste stukken rondvliegend fruit; gers en Nico Haak. De grasmat
René Shuman verrast aangenaam deint onder het stampende en hos-
met een vertolking van Springs- sende publiek. „Hebben jullie het
Enthousiaste jongeren tijdens het derde Los-Vastspektakel.
teens 'Fire'. De weergoden willen
gelijk blussen en laten de eerste re
gendruppels vallen. Een scherm
van paraplu's wordt voor een paar
minuten opgestoken.
De polonaises in tribunevakken
en op het veld volgen elkaar op bij
beetje naar je zin?" vraagt de
gastheer. En dat hebben ze. Zolang
er maar meegezongen kan worden
met de hitjes en meedeiners. Dolly
wiens rock and roll-sprongetjes
niet meer zo hoog reiken als in
vroegere dagen, scoort goed met
,Mjj oh mij'.
Na de pauze wordt het publiek
onthaald op een noodweer. Meege
dragen stukken plastic ontrollen
zich boven de hoofden van de be-
Dots, Roberto Jacketti Scooters zoekers om bescherming te bieden
Het Goede Doel worden
onthaald. En ook Peter Koelewijn,
AMSTERDAM (ANP) - Met een
groot slotfeest in het Shaffy Thea
ter in Amsterdam is zaterdagavond
het vijfde Zomerfestijn van de
hoofdstad afgerond. Volgens de or
ganisatie was het festijn, dat dit
jaar voor het eerst drie weken
duurde en internationaal van opzet
was, een „groot succes". Bijzonder
aspect van de voorstellingen was
dat vele op „ongebruikelijke loka-
ties" werden gehouden en vrij toe
gankelijk waren. Ze werden veelal
bijgewoond door grote aantallen
bezoekers die de voorstellingen
zeer hoog waardeerden, aldus de
organisatie.
Zelfs het „vernieuwende en on
gebruikelijke karakter van sommi
ge produkties" heeft het publiek
naar haar mening niet afgeschrok
ken. Tijdens het Zomerfestijn trad
onder meer de Catalaanse groep La
Fura del Baus op met de voorstel
ling Suz o Suz. Deze trok meer dan
tweeduizend bezoekers. Ook wer
den projecten uitgevoerd met pro
gramma's van Neue Slowenische
Kunst met muziek, theater, schil
derkunst en vormgeving.
i de regen, die met bakken tege
lijk uit de hemel valt. Toeschou
wers op het veld zoeken bescher
ming op de overdekte tribune; er is
lang niet plaats voor iedereen.
Rietman gooit paraplu's in het pu
bliek, die na de regenbui dankbaar
als projectielen worden terugge
gooid. Richenel houdt met een pri
ma live-act het publiek op de been.
Het ,Hand in hand kameraden'
overstemt vervolgens Rietmans
Samen met Amsterdam Culture- .Zachtjes tikt de regen...'. De moei-
le Hoofdstad, het Nederlands lijke muziek van Labyrinth met
Theater Instituut, Time Based, het Fay Lovski en Cesar Zuyderwijk
Nationaal Fonds en Tender
moet het onderspit delven tegen de
orgde het Zomerfestijn enkele co- roep van de doorweekte toeschou-
produkties. Daarnaast werden
gen produkties geïnitieerd, wl_.
onder die van de stemkunstenares- twee keer toe ten gejiore brengen,
sen Greetje Bijma en Shelly Hirsch
en geluidssculptuurbouwer Horst
Rickels. Eveneens belangrijk on
derdeel van het Zomerfestijn
vormden optredens van Royal de
ir-Amsterdammer Danny
de Munk heeft het zwaar te verdu
ren in de Kuip. Een enorm fluit
concert en een regen van fruit be-
geleidden zijn optreden. De Munk
Luxe dat een stripverhaal uitvoer- moet zich snel over het podium be
de met gebruik
spit geroosterde auto in een rij
dend tramstel.
Vijfduizend mensen bezochten
dit spektakel op de Dam. De orga
nisatie van het Zomerfestijn is van
mening dat door de samenwerking
met het Nederlands Theater Insti
tuut in het kader van de manifesta
tie Amsterdam Culturele Hoofd
stad van Europa, het Zomerfestijn
dit jaar kon uitgroeien tot interna
tionaal platform
wegen om rondvliegende appels
en sinaasappels te ontwijken.
„Maar wat wil je ook als Amster
dammer in Rotterdam? Maar zij
hoeven ook niet in Amsterdam te
komen" bijt hij na zijn optreden
van zich af. „En verder is het goed
voor de omzet van de groente-
Het feest nadert zijn hoogtepunt.
Nick Kamén brengt de tieners in
extase, vooral als hij zijn leren jasje
kunsten in Europa". Daarmee
ook de toon gezet voor de toe
komst van het Zomerfestijn, aldus
de organisatie.
de Jonge uittrekt en een mouwloos hemdje
toont. De jaren zestig van de Beat
les lijken terug te keren als Kamen
zich over een podiumvleugel naar
het publiek begeeft.
(foto GPD)
Verrassingen Volgen elkaar op.
Patricia Paay zingt Diana Ross'
Ain't no mountain high', laserstra
len begeleiden Gerard Joling in
•zijn versie van Mc Arthur Park, ooit
beter vertolkt door Donna Sum
mer. En ook de Rotterdamse rock
formatie Helloise maakt voor deze
gelegenheid gebruik van ander
mans werk, zoals van Queen's
meesterwerk Bohemian Rhapso
dy. En de toeschouwers vinden het
allemaal schitterend en dansen,
hossen, zingen en schreeuwen
Twee keer valt het publiek stil.
Rietmans poging muzikale aan
dacht te krijgen voor het FPP met
,J'aime Haiti' slaat niet aan. „Ik be
loof de bandleden nooit meer te
zullen zingen", weet hij zijn bijdra
ge op waarde te schatten. En Labi
Siffre weet het publiek in vervoe
ring te brengen met wat één van de
hoogtepunten van de avond zal
worden. Zijn ,So Strong' brengt hij
met zó grote overtuging, dat bij
menigeen de koude rilingen over
de rug lopen.
Piet Veerman mag afsluiten.
.Sail Away' gaat gepaard met het
nodige vuurwerk. Nog voor Veer
man goed enwel is uitgezongen
stroomt het publiek massaal van
het veld. Een feestje is over.
Minder bezoekers
NCRV's Los Vast-Kuipspektakel
heeft overigens dit jaar 'slechts'
38.000 bezoekers getrokken. Aan
merkelijk minder dan de voor
gaande twee edities, die beiden
door 50.000 belangstellenden wer
den bezocht. Het was de eerste
keer dat de bezoekers moesten be
talen voor een entreebewijs. De
toegangsprijzen van gemiddeld
een tientje komen ten goede aan
een scholenproject op Haiti, dat ge
coördineerd wordt door het Foster
Parents Plan.
Presentator Jan Rietman wijt de
ROTTERDAM (GPD) - Zaterdag
middag. Al uren voor aanvang van
NCRV's Los-Vast-Kuipspektakel
'87 verdringen duizenden zich voor
de hekken van het Rotterdamse
Feijenoordstadion. Tieners verve
len zich, weten nauwelijks de tijd
door te komen. Een meisje met een
Nick Kamen-sjaaltje wacht gedul
dig naast een jongen met een U2
World Tour '87-shirt. Als jeven na
vier uur de hekken opengaan, res
ten nóg twee lange uren.
door
Bert Mol
Danny de Munk en Bonnie St. Clair met fruit bekogeld
