Post laat Robert Millar vallen
SPOoTTV
Van bezemwagen
naar etappezege
Gisbers: 'Niets te
maken met anderen'
Klimmer voelt zich verraden door ploeggenoten
Monstersolo Clère
Materiaal
Bloedvergiftiging Thurau
VRIJDAG 17 JULI 1987
SPORT
PAGINA 15
VRIJDAG
14.50-16.00 BBC 1: Open Golf-
kampioenschappen.
16.00-17.15 BRT 1: Ronde van
Franrijk: rechtstreeks verslag
van de etappe Millau naar Avig-
16.00-17.15 Ned 2: Studio Sport.
Wielrennen: rechtstreeks ver
slag van de etappe Millau-Avig-
non in de Tour de France.
16.03-17.10 BBC 1: Open Golf-
kampioenschappen
17.05-17.15 BBC 2: 100 Great
Sporting Moments - Lilian
Board: historische sportge
beurtenis.
17.15-20.30 BBC 2: Open Golf-
kampioenschappen vanuit
Muirfield.
17.40-18.10 Ned 1: Tros Sport.
17.55-18.15 Ned 2: Studio Sport.
Wielrennen: samenvatting van
de vandaag verreden etappe in
de Tour de France (Mülau-
Avignon).
18.35-18.50 BRT 1: Tour '87: sa- j
menvatting van de vandaag!
verreden etappe in de Tour de I
France (Millau-Avignon).
22.30-23.35 SCH: Super Sport: I
met Amerikaans honkbal.
23.00-23.25 Did I: Sportschau.
00.30-01.10 BBC 2: Open Golf-1
kampioenschappen (samenvat-1
ting).
FRANKFORT (SID) - De Westduitse wielrenner Dietrich Thurau
heeft niet alleen met pijn in zijn knieën na de veertiende etappe de
Ronde van Frankrijk verlaten. Bij onderzoek in een ziekenhuis in
Frankfort bleek de Westduitser te lijden aan een bloedvergifting, ont
staan na het niet goed behandelen van een wond aan een teen. Vol
gens de behandelende geneesheer was de onsteking zo ernstig, dat
als Thurau langer gewacht had met behandeling, amputatie van het
been dreigde. De Westduitser dient acht tot tien dagen in het zieken
huis in Frankfort te blijven. Daar zal ook de beschadiging aan een
kruisband in zijn linkerknie verder worden behandeld.
MILLAU (GPD) - Eergisteren in Blagnac 168e en laatste,
gisteren op de top van Causse Noir - 455 meter boven het
centraal Franse stadje Millau gelegen - haantje de voorste.
Het contrast kon niet groter zijn. Regis Clère, een voor een
Spaanse firma fietsende Fransman, viel van het ene uiter
ste in het andere. Met dank aan de jury. Omdat hij gisteren
toch mocht aanzetten hoewel hij daags tevoren, samen
met zijn landgenoten Esnault en Madiot (Yvon), buiten de
tijd was binnengekomen. Zouden de heren juryleden on
verbiddelijk zijn geweest, dan was Clère nooit in Millau
aangekomen.
De voormalige Franse kampioen
('82) werd evenwel met zijn lotge
noten gepardonneerd. Hetgeen
Die coulante behandeling dreef
Clère tot zijn succesvolle solo. „Ik
wilde bewijzen dat ik nog
len bevreemdde. Zoals Henk Lub- Tour thuishoor", üchtte hy zijn op-
berding. „Ik vraag me af waarom zienbarende vlucht toe. Een alleen-
zy wel en anderen niet. Zeker om- gang die hem in de top-tien van
dat het hier drie Fransen betrof, langste (geslaagde) soü in de Tour-
A historie bracht. Clère, een liefheb-
Dit lijkt nergens op. Ze zeggen dat ber van dit soort werk, reed giste-
ren 18g5 lüiQjnetgj. in zijn eentje
voor het peloton uit (maximale
voorsprong 25 minuten) en komt
daarmee op de achtste plaats.
Nummer één op deze ranglijst is
de Fransman Albert Bourlon. Hij
reed tijdens de eerste na-oorlogse
Tour in 1947, tussen Carcassonne
en Luchon, niet minder dan 253 ki
lometer solo. Bourlon ging er on
middellijk na het vertrek van tus-
het vanwege de extreme
standigheden was, maar die waren
voor iedereen natuurlijk gelijk".
Het Nederlandse jurylid Wim Jere-
miasse ontkent dat. „Die jongens
werden opgehouden door de kara
vaan van de dames-Tour. Ze moes
ten zelfs een tijdje van de fiets af en
dan zou het onbillijk zijn hen uit
koers te nemen".
Idyllisch plaatje tijdens een rustig gedeelte van de Touretappe naar Millau.
MILLAU (GPD) - Jan Gisbers,
normaal gesproken de vriendelijk
heid zelve, is boos. Hij kan geen
krant opslaan of de naam van zijn
PDM-wielerploeg wordt in ver
band gebracht met combines en
grote salarissen.
„Het is onzin om te zeggen dat
wij in de slag zitten met de ploeg
van Raas of Guimard. Het is iedere
keer zo gelopen omdat er gemeen
schappelijke belangen zijn. Ik
hoop dat er nog een dag komt dat
Kinderen gewond
bij Tour-ongeval
MILLAU (GPD) - Zoals vrijwel ie
der jaar heeft de reclamekaravaan,
die de Tour de France vooraf gaat,
ook nu weer een zware tol geeist.
Bij een ongeval tijdens de rit van
gisteren raakte een kind levensge
vaarlijk gewond, werd een ander
kind ter observatie in het zieken
huis opgenomen en liep een vo?-
wassen toeschouwer een gekneus
de enkel op.
Het ongeluk gebeurde toen een
motorrijder op het achterwiel wil
de gaan rijden en daarbij omviel te
midden van een haag toeschou
wers. Toen de motorrijder over
eind krabbelde en snel zijn weg
wilde vervolgen, wilde het publiek
hem te lijf gaan. Hij had niet opge
merkt dat de kinderen onder de
motor waren gekomen.
we dezelfde belangen hebben als
de ploeg van Post. Dan zullen we
daar mee samenwerken en zijn de
praatjes hopelijk uit de wereld".
De geruchten over de combines
zwellèn aan, omdat de bijna dage
lijkse krachtsinspanningen van de
Nederlandse formatie in geen ver
houding staan tot het resultaat en
vooral anderen in de kaart speelt.
„Wij hebben met anderen niets te
maken en rijden onze wedstrijd",
is het enige verweer dat Gisbers
heeft.
Mateloos ergert hij zich verder
aan de speculaties over spectacu
laire aankopen. Zo zou de Zwitser
Urs Zimmermann een riante aan
bieding hebben gekregen. „Als ik
evenveel geld had als er wordt ge
schreven, kocht ik Kelly of Roche.
Maar dat is niet zo. We hebben wel
met Zimmermann gesproken,
maar hij kan de helft krijgen van
wat Delgado op dit moment heeft.
sen. Exact acht uur, tien minuten
en één seconde zag hij zijn moed
beloond met een etappezege. Hij
legde het trgject af met een gemid
delde snelheid van bijna 31 kilome
ter per uur. Pas zestien en een hal
ve minuut later kwam de Belg Nor-
bert Callens als tweede over de
meet. Die had op zijn beurt een
voordelige marge van zes minuten
ten opzichte van het peloton.
In hetzelfde terrein waar gisteren
Regis Clère een triomftocht maak
te, schreef ooit ook eens een Ne
derlandse renner historie. Dat was
in 1955, toen de wijlen Daan de
Groot de etappe van Millau naar
Albi winnend afsloot. Eveneens na
een lange solo, 150 kilometer. Die
prestatie is nadien door geen enke
le landgenoot verbeterd.
De Groot, destijds debuterend in
de Franse ronde, beleefde een wel
heel merkwaardige dag. Hoewel
het peloton er een rustig tempo op
nahield, moest de Amsterdammer,
die in 1982 op 48-jarige leeftijd is
overleden, aanvankelijk toch los
sen. Bevangen door de warmte
stapte hij zelfs even af. Niet dat hij
met de gedachte speelde om op. te
geven, maar om zich te wapenen
tegen de stekende zon. De Groot
had op het land van een boer grote
koolbladeren gezien en daarmee
bedekte hij zijn hoofd en hals.
Meteen voelde hij zich een stuk
beter. Het ging zelfs zo goed dat hij
na 55 kilometer, toen hij weer aan
sluiting kreeg by het peloton, ge
lijk demarreerde.
Bij het ingaan van
de laatste plaatselijke omloop ver
hoogde hij daarom het tempo nog
eens flink. De Groot ging in die
laatste kilometers zo tekeer, dat hij
uiteindelijk de befaamde sprinter
André Darrigade dik twintig minu
ten vooraf was gegaan.
De meest curieuze solo staat ech
ter nog altijd op naam van de Alge
rijn Abdel-Kader Zaaf. Die werd
geregistreerd op 28 juli 1950, toen
tijdens de rit van Perpignan naar
Nimes de temperatuur was opgelo
pen tot boven de 35 graden. Onder
deze extreme omstandigheden
voelde Zaaf zich in zijn element.
Samen met een ploegmakker, Mar
cel Molines, zette Zaaf een lange
ontsnapping op touw. De tot een
legende verworden Zaaf kwam
echter twintig kilometer voor Ni-
mes de man met de hamer tegen.
Hij begon eerst over de weg te
zwalken en viel vervolgens van zijn
fiets.
Terwijl Molines op weg was nagr
de zege, legden toeschouwers de
uitgeputte Afrikaan onder een
boom. Over wat er daarna gebeur
de lopen de lezingen uiteen. Het
ene verhaal wil dat hij even in co
ma was geraakt, het andere dat hij
van pure vermoeidheid in slaap
was gevallen. Toeschouwers pro
beerden hem weer bij zijn positie
ven te krijgen door wijn over zijn
hoofd te gieten. Hoe dan ook, Zaaf
klom na enige tyd weer op de fiets
en reed vervolgens de andere kant
op, het peloton tegemoet.
Zaaf werd na enige moeite ge
dwongen te stoppen, waarna in de
ambulance werd vastgesteld dat
hy naar 'drank' rook. Dat zou, zo
beweerden weer anderen later, het
gevolg van diens inzinking zijn.
Om de dorst te lessen zou hij on
derweg een fles hebben leegge
dronken, hem aangereikt door ie
mand uit het publiek.
Eenmaal weer bij de tijd deed
Zaaf de jury het verzoek of hij de
volgende dag die resterende twin
tig kilometer nog even mocht rij
den, voor de start van een nieuwe
etappe. Zodat hij in koers kon blij
ven. Zaaf kreeg echter nul op het
rekest. Regis Clère trof het woens
dagavond in Blagnac beter.
MILLAU (GPD) - Met een knetterende ruzie bij. de aan
komst van de Tour de France-etappe naar Millau werd gis
teren in de ploeg Post het hoofdstuk Millar afgesloten. Ter
wijl de kleine Schot tierend de streep passeerde en ploeg
genoot Eric Breukink verweet zijn kansen om zeep te heb
ben geholpen, nam Peter Post het op voor zijn belofte.
„Jij", foeterde hij tegen Millar,jij bent gewoon niet goed
genoeg. Jij bent wel de laatste die anderen de schuld moet
geven. Dat zijn excuses, smoesjes". En resoluut draaide de
Amstelvener zijn kopman de rug toe.
„Hij is te licht voor dit werk. Dat
blijkt nu opnieuw", stelde Post
vast, nadat zijn enige overgebleven
klassementsrenner voor de tweede
achtereenvolgende dag een mi
nuut had verspeeld. Het kleine
klimmertje sputterde tegen:
„Breukink reed me zo maar voor
bij. Ik riep tegen hem dat hij wat
langzamer moest gaan rijden, maar
hij deed net of hij mij niet hoorde.
Dat heb ik bij hem in de Ronde van
Italië toch ook niet gedaan. Toen
hoorde ik hem wel roepen. Nu ik
hem nodig heb, laat hij me bar
sten".
Breukink hoorde het enigszins
verbouwereerd aan. Vooral omdat
hij zich onschuldig voelde. „Wat
heeft het voor zin om op iemand te
wachten, terwijl vlak voor je de fa
vorieten gewoon van je weg rij
den", reageerde hy. „Ik had hem
nodig om me uit de wind te zetten,
want we hadden sterk wind tegen
in de beklimming. Post denkt dat
ik een superman ben, maar dat is
niet zo. Zeker niet op dit moment,
want ik heb twee dagen diarree ge
had", schetterde de verontwaar
digde Millar. Hij besefte dat hij
geen steun kon verwachten. De
zonderlinge, gesloten eenling in
het team was even nog eenzamer.
Peter Post: „Millar vertelt lulver-
halen. Een man van zijn kaliber
moet mee kunnen gaan in zo'n
klim. Ik heb alleen maar proble
men met hem. Niemand in de
ploeg heeft contact met hem. Zelfs
de soigneurs niet. Daar ontstaat ir
ritatie door, die ik dan weer recht
moet praten. Hij heeft toch geen
recht van spreken. Een dag eerder
moet de hele ploeg zestig kilome
ter op kop van een groep rijden,
omdat hij niet heeft opgelet. Daar
zeuren de anderen ook niet over,
maar als hij nu wel over Breukink
begint krijg je toch weer wat wre
vel in de ploeg". Vanaf vandaag
kan over die zaken geen ruzie meer
de kop opsteken. Millar hoeft ge
woonweg niet meer op hulp te re
kenen. Post heeft hem laten vallen
als een baksteen.
De Panasonic-baas nam geen
halve maatregelen, terwijl het tijd
verlies met de Alpenreuzen in het
verschiet slechts twee minuten
was. Het bewijst dat Post niet op
herstel van zijn kopman rekent.
„Wat hij nog kan in de Alpen? Wei
nig", reageerde hij kortaf. Om er
over de taktiek voor de slotweek
aan toe te voegen: „Ik zie wel wat
de toekomst brengt".
(GPD) - Na het uitstapje van Re-
gis Clère - van mif hadden ze hem
woensdag uit koers mogen halen
omdat ik vind dat er niet met de
tijdslimieten gesjoemeld mag
worden -, lijkt het me nu een ge
schikt moment om eens even stil
te staan bij het materiaal waar
op de renners door de bergen kar
ren. Het zal niemand verwonde
ren dat er tegenwoordig door de
renners zeer hoge eisen worden
gesteld aan de kwaliteit van hun
fiets.
In vergelijking met vroeger
wordt er, door de verfijning van
het materiaal, heel wat gewicht
uitgespaard. Hoe minder ge
wicht de renners mee naar boven
moeten sleuren, des te beter.
Een standaard racefiets met 32
spaken en met een gewicht van
ongeveer acht kilo kost rond de
vierduizend gulden. In de smalle
bandjes, die niet meer dan tussen
de 200 en 250 gram wegen, zit on
geveer zes atmosfeer lucht. Een
vergelijking: in een autoband,
die uiteraard veel dikker is, zit
gemiddeld vier atmosfeer meer
lucht.
In de bergen wordt het fijnste
van het fijnste materiaal ge
bruikt. De bergfietsen, zoals ik ze
maar zal noemen, zijn uitgerust
met lichtere bidonhouders en
lichtere pionnen. In vergelijking
met de wegfiets levert dat al
gauw één kilo gewichtsbesparing
op. Dat lijkt niet veel, maar ik
denk dan altijd maar aan één ki
lo suiker. Als je dat in je handen
pakt, is dat toch behoorlijk wat.
Tegenwoordig rijden de ren
ners al op fietsen met 28 spaken.
In die bandjes zit acht atmosfeer
lucht, hetgeen de kans op een lek
ke band op een slecht wegdek
doet toenemen. Je moet dan heel
goed opletten dat je de controle
over het stuur niet verliest.
Veel renners beschouwen het
als een psychologisch voordeel als
ze op dat moderne materiaal
kunnen rijden. Want we mogen
niet vergeten dat de benen uitein
delijk het werk moeten doen.
Vooral in een beklimming is de
kans op een knieblessure erg
groot als je in een te grote ver
snelling naar boven gaat. Hi-
nault en Fignon hebben de gevol
gen daarvan al eens ondervon
den. Ik vind nog altijd dat je op
souplesse en kracht moet klim
men. Als je te veel gaat forceren,
kun je in vijf kilometer al je
kracht op gebruiken en dan kom
je echt geen meter meer omhoog.
Gerrit Schulte had het vroeger al
tijd over zijn fiets met de kleine
versnelling. Daarin heeft hij nog
steeds gelijk.
De zit in de bergen is ook een
heel belangrijk facet. In berge
tappes staat het zadel meestal
grootste 'patat' krijgt valt uit", zei
Jan Gisbers, de ploegleider van de
PDM-formatie die met Pedro Del
gado een kanshebber heeft. De Ne
derlandse equipe probeerde giste
ren in de buurt van aankomst
plaats Millau de boel op stelten te
zetten, toen Delgado zei zich uit
zonderlijk goed te voelen en Lucho
Herrera opmerkelijk ver achterin
het peloton vertoefde.
Nationaal kampioen Adrie van
der Poel kreeg de opdracht om het
tempo in het peloton op te schroe
ven. „We hoopten dat door dat ho
ge tempo de groep zou breken en
we misschien de Colombianen wel
kwijt konden raken", legde Van
der Poel uit. „En Delgado wilde
wat proberen, omdat hij zich goed
voelde. Dus moesten we wel in een
hoog tempo naar de voet van die
laatste klim rijden". Steven Rooks:
Gerrit Solleveld en Johnnie Bogers zijn tegelijkertijd door pech getroffen en vragen om bijstand. (foto anp
Het is nog altijd de Tour de Fran
ce van de plaagstoten in plaats van
de grote dreunen. Die kleine tikjes
houden de spanning er in, maar ge
ven wel degelijk een aanwijzing
hoe het er met de belangrijkste
renners voor staat. By Charly Mot-
tet wordt de gele trui draadje voor
draadje uitgetrokken. In de be
klimming van de Cote du Cade kon
hy na de uiterst ontspannen rit,
waarin solist/ritwinnaar Regis Clè
re zo veel voorsprong nam dat hij
bijna de reclamekaravaan achter
haalde, de krachtsexplosies van de
klimmers niet bijbenen. Straks in
het hooggebergte wacht hem de
genadeklap.
Ook Urs Zimmermann en Pablo
Wilches verspeelden, net als Mot-
tet en Millar, tijd. Twee minuten op
de favorieten. „Deze Tour wordt
beslist door inzinkingen. Wie de
„Ik wist niets af van die afspraak
tussen Delgado en Van der Poel,
maar ik had ook wel gezien dat
Herrera in de problemen was. An
ders was hij wel vanuit een gunsti
ger positie aan de klim begonnen".
In de zeven kilometer lange klim
naar de finish bleek Delgado zijn
mogelijkheden overschat te heb
ben. De rasklimmers doen weinig
voor elkaar onder. Na een aanval
van Andy Hampsten, sprong de
Spanjaard flitsend weg, passeerde
de Amerikaan en ging op zoek naar
tijdwinst. Stephen Roche, Jean
FYancois Bernard, Raul Alcala en
de ingelopen Hampsten haalden
hem toch weer bij. Herrera hield na
een prachtige inhaalrace de schade
uiterst beperkt, maar op een plaats
waar dat van hem verwacht mocht
worden liet hij een kans liggen om
weer wat van zyn achterstand af te
knabbelen.
HENNIE KUIPER
iets hoger dan normaal. De
ademhaling wordt daardoor ver
gemakkelijkt. De renners zijn
heel secuur in die dingen. Als het
zadel van Gerrie Knetemann bij
voorbeeld drie millimeter te hoog
of te laag staat, dan merkt hij
dat meteen. Een renner is pas op
zijn gemak als hij voelt dat hij
lekker zit.
Van Eddy Merckx kan ik me
nog heel goed herinneren dat hij
vroeger altijd met twaalf fietsen
naar de Tour kwam. Op al die
fietsen waren het stuur en het za
del in verschillende standen ge
monteerd. Hij nam dan ook re
gelmatig, soms drie a vier keer
per dag, een andere fiets. Merckx
had altijd één man bij zich die
speciaal belast werd met zijn ma
teriaal. Als ik in die tijd mecani
cien van Merckx was geweest,
zou ik er een zenuwinzinking
aan over hebben gehouden. De
andere mecaniciens behandelden
het materiaal van de negen ove
rige renners. Maar als ze daar
mee klaar waren gebeurde het
dikwijls dat ze de mecanicien
van Merckx ook nog eens een
paar uur moesten assisteren.
Want Merckx was een perfectio
nist. Nu hij een eigen bedrijf
heeft, is hij dat trouwens nog.
Het ideale lichaamsgewicht
van een klimmer is moeilijk te be
palen. Je kunt niet per definitie
zeggen dat lichtgewichten in het
voordeel zijn. Coppi was vroeger
een lichtgewicht, maar Merckx
en Hinault behoorden tot de
krachtpatsers en wonnen ook de
Tour. Wat voor type deze Tour
gaat winnen? Roche is een licht
gewicht. Ik bespeur momenteel
een stijgende lijn in zijn presta
ties. Volgens mij heeft hij in de
Pyreneeën stroef gedraaid als ge
volg van zijn inspanningen in
die lange tijdrit van vorige week
vrijdag. Maar het zou me niet
verbazen als hij straks in de Al
pen alsnog toeslaat. Voorlopig
zie ik nog geen aanleiding te zeg
gen dat Roche mijn favoriet niet
meer is. HENNIE KUIPER
Canins nog niet
los van Longo
MILLAU (ANP) - Maria Canins is
er donderdag niet in geslaagd de
vrouwenronde weer naar haar
hand te zetten. De 38-jarige Ita
liaanse won wel de zevende etappe
van Valence d'Albigeois naar Mil
lau over 88 kilometer, maar Jean-
nie Longo kwam in dezelfde tijd
over de streep. Heieen Hage was in
de slotfase van de etappe, bergop,
opnieuw de beste Nederlandse, als
22e verspeelde zij meer dan 2 mi-
nuten.
Calvin Smith
vervangt Lewis
HENGELO (GPD) - De organisa
toren van de Adriaan Paulen Me
morial hebben Calvin Smith als
vervanger van Carl Lewis aange
trokken. Lewis meldde zich gister
avond definitief af voor Hengelo
vanwege een dijbeenblessure.
Calvin Smith is met een tijd van
9,93 seconden nog .altijd in het be
zit van het wereldrecord op de 100
meter. De donkere Amerikaan rea
liseerde die tijd al weer ruim vier
jaar geleden by wedstrijden in Co
lorado Springs.
