Knetemann in de war
door buiteling De Vos
SpooTTV
dacht, ik schei er maar mee uit'
Rooks valt weer van voetstuk
jpINSDAG 14 JULI 1987
SPORT
PAGINA 13
Nee
oPAU (GPD) - Aan drama geen gebrek, gistermiddag in het bloedhete Pau. Bloed, zweet
'Jen tranen vloeiden er rijkelijk. Er werd geleden, gezucht en gevloekt. En gedronken. Veel
ogedronken om alle ellende weg te spoelen. Want de woeste rit van Bayonne naar Pau zat
IJboordevol onheil. Talrijke wonden werden gelikt. Fotografen verdrongen zich rond de
[Jzwaar getekende slachtoffers. Soigneurs keken ongeduldig uit naar hun op grote achter-
ostand gefietste renners, nadat de euforie rond Neerlands nieuwste wielerbloem, Eric
4jBreukink, was weggeëbd. Tour de France in optima forma. Dramatiek, hectiek en hel-
odendom.
0 Zo is het spel en zo behoort het ge- en plakten de steentjes in je band
speeld te worden, zie je de bejaarde vast. Dat was bloedlink. Ik zag ze
0 Tour-directeur Jacques Goddet bij bosjes omver gaan. Dat me zelf
0 denken temidden van alle chaos, niets is overkomen, mag een won-
7 Ondertussen wordt de Colom- der heten".
0 biaanse klimmer Sammy Cabrera
0 meer dood dan levend door een
0 verzorger van een concurrende
ploeg naar een ambulance getild.
q Er blijkt evenwel al net een onwel
2 geworden vrouw naar binnen te
0 zijn geschoven. In de Tour gaan de
6 renners echter voor. Dus de vrouw,
0 die zich net een beetje had hervon-
0 den, hup... eruit en Cabrera hup...
Q erin. Is het gek dat je dan even niet
q weet waar je aan toe bent?
De Colombiaan had de eind
streep als 93e bereikt, precies 26
minuten en 44 seconden na de Gel-
m derse held Breukink. En dat voor
H iemand die als specifiek klimmer
staat aangeschreven. Berggeit of temann "langs.
Tour-veteraan
I geen berggeit, het noodlot i:
biddelijk. Cabrera was een van ve
le ongeluksvogels. De linkerkant
van zijn gezicht was grondig ge
schaafd.
■k Alle rampspoed was nauwelijks
te overzien. Daar had de Spaanse
n afscheidingsbeweging ETA niets
mee te maken. De voor autonomie
strijdende verzetsgroep bracht
zondag enige onrust in de Tour-ka-
i-I ravaan teweeg, nadat twee van
haar leden waren gearresteerd.
Volgens de politie hadden zij een
aanslag op het peloton beraamd.
eg Echter, niet de ETA, maar een ze-
kere 'Bagargui' voerde een aanslag
uit. En niet zo zuinig ook. Een op
het eerste gezicht weinig voorstel-
lende berg van de tweede catego-
rie. Het venijn daarvan zat hem in
de afdaling. „Levensgevaarlijk",
oordeelde PDM-ploegleider Jan
r Gisbers naderhand. „Ik ben over
veel bergen geweest, maar zoiets
g heb ik nog nooit gezien".
De Bagargui wierp zich op als
een meedogenloze scherprechter.
Maarten Ducrot, ongeschon
den binnengekomen in een grote
groep 'duiven': „Door de kracht
van de zon was het teer gesmolten
Ravijn
De Belg Hendrik de Vos verging
het aanzienlijk minder. De renner
uit de stal van 'dikke Berten' (De
Kimpe) tuimelde a la Wim van Est
in 1951 in een metersdiep ravijn.
De paniek was uiteraard groot. Met
veel moeite werd de arme Belg uit
zijn netelige positie verlost en met
een helicopter afgevoerd naar het
ziekenhuis in Pau. Daar bleek de
schade nog mee te vallen: een her
senschudding, een gekneusde
schouder en een dito heup.
Juist toen De Vos angstwekkend
de diepte verdween, kwam Kne-
De Nederlandse
is zo onder de in
druk van dit ongeluk, dat hij even
later besloot in de remmen te knij
pen. Voor hem was de maat vol. De
Kneet: „Ik kreeg even wat mense
lijke trekjes". Zijn gedachten gin
gen terug naar 1983, toen hij levens
gevaarlijk gewond raakte tijdens
de semi-klassieker Dwars door
België. Daaraan hield hij een slui
merend val-syndroom over, dat
gisteren weer even opspeelde bij
het zien van de crash van De Vos.
„Ik dacht toen, ik schei
mee uit. Wat heeft dit nog voor zin
hier met al die vallende renners?"
Harrie Jansen, de pr-man van
zijn ploeg, kon De Kneet echter
alsnog bewegen weer op te stap
pen. Jansen: „Hij heeft bijna drie
minuten bij mij in de wagen geze
ten. We hadden zijn fiets al op het
dak gezet en hij had zijn schoentjes
ook al uitgetrokken. 'Ik rij nooit
weer, ik schei er nu mee uit', riep
hij tegen me. Ik zei hem dat hij dit
niet kon maken ten opzichte van
zijn ploeggenoten. Hij wilde echter
coute-que-coute opgeven. Maar na
dat ik hem had verteld dat Ste-
venhaagen slechts twee minuten
voor hem reed, zei-ie plotseling:
'Geef me schoenen en zet het wiel
Thuisfront
Knetemann later in Pau: „Ik was
geestelijk gewoon even wat in de
war. Na enig nadenken ben ik tot
de conclusie gekomen dat ik thuis
ook niets te zoeken heb tijdens de
ze Tour. Dan krijg na twee secon
den al weer spijt. Bovendien besef
te ik dat ik bepaalde mensen zou
plezieren als ik zou opstappen. En
die lol gun ik ze niet. En ik dacht
ook aan het thuisfront, want daar
vindt men het wel jammer als ik er
niet meer bij ben".
Niet alleen Knetemann zag het
niet meer zitten in de hel
Een helikopter moest er aan te pas komen c
Hendrik de Vos naar het ziekenhuis te vervoe
weg was geraakt en in een ravijn gestort
Bagargui. De Italiaanse vedette
Beppe Saronni geloofde het er ook
wel. Alleen kwam hij niet op zijn
besluit terug. Geruisloos verdween
hij, samen met zijn broer Alberto,
uit de Tour. Een ronde waarin hij
slechts anoniem heeft meegere
den. „Last van de maag", excuseer
de de campionissimo zijn ploeglei
der Algeri. ..Flauwekul", repliceer
de deze ontstemd over zo weinig
courage. „Beppe wilde in Pau al
leen maar op het vliegtuig stappen.
Een slechte zaak voor. de wieler
sport".
Toen Algeri zijn gal spuwde, was
het slachtveld inmiddels te over
zien. Door de volgende namen kon
een kruisje worden gehaald: Ver-
mote, Hoste, Dhaenens. Van de
Vijver, Lang, Sutton, Mutter, Mo
rales, De Vos. Cabrera, Gaston en
de gebroeders Saronni. Er zullen
nog velen volgen.
Bravo. De dag van gisteren mag
met hoofdletters worden bijge
schreven in de geschiedenis van
de Nederlandse wielersport. In
de 'eerste Tour' zonder Joop Zoe
temelk heeft zich in Eric Breu
kink veel sneller dan verwacht al
een nieuwe klassementsrenner
aangediend. Eerlijk is eerlijkde
ze prettige ontwikkeling had ik
ook niet voorzien. Een paar da
gen geleden had ik nog mijn twij
fels of Breukink er wel zo ver
standig aan deed zich na de Ron
de van Italië ook nog eens in dit
Tour-avontuur te storten. Want
ik vond dat hij zich de eerste an
derhalve week te ver achterin het
peloton ophield.
Maar gelukkig heb ik niet alle
wielerwijsheid in pacht zoals de
rit van gisteren uitwees. Eric
staat er en op wat voor een ma
nier! Het is natuurlijk altijd ge
makkelijk achteraf praten, maar
ik begin nu te denken dat hij zich
de voorbije weken heel bewust op
die bergritten heeft geconcen
treerd. Als dat zo is, tekent het
nog eens extra zijn klasse, omdat
hij zich door niemand op hol
■heeft laten slaan. Zo ken ik hem
trouwens ook niet. Breukink is
een koele kikker, die onder alle
omstandigheden rustig blijft.
Ook na zijn succes van gisteren.
Waarschijnlijk heeft hij gerede
neerd dat, net als voor de andere
favorieten, ook gisteren de Tour
voor hem pas echt is begonnen.
Zolang ik wielrenner ben, heb
ik nog geen enkele renner zo snel
naar de top zien doorbreken als
Breukink dit jaar. Zelfs Peter
Winnen, die we als klassements
renner toch ook niet mogen verge
ten, deed er veel langer over. Win
nen had toch ook heel wat in zijn
mars en heeft dat nog altijd. Dat
hebben we vorige maand in de
Ronde van Zwitserland nog kun
nen zien. Nu ik het toch even over
een andere Ronde heb; ik vind
dikwijls dat alles te veel wordt
opgehangen aan de Ronde van
Frankrijk. Natuurlijk is dat de
belangrijkste wedstrijd van het
jaar, maar de prestaties van an
dere renners in andere Ronden
mogen daarmee niet onderge-
PAU (GPD) - Jacques Goddet bracht gisteren in Pau en
thousiast de handen op elkaar voor Eric Breukink. De 82-
jarige Tour-baas heeft sinds 1929 generaties ronderenners
aan zich voorbij zien trekken. Van Antonin Magne tot
Fausto Coppi, Jacques Anquétil, Eddy Merckx en Bernard
Hinault. Voor die jonge Nederlander, die gisteren in Pau
de eerste Pyreneeënrit won, stond de bejaarde weer in
vuur en vlam. „Een Nederlander, die zo goed rijdt in de
bergen en de Colombianen partij kan geven: dat is een
interessante ontwikkeling. Bravo voor Breukink", zei
Goddet.
Of het een kennersoog was of voor
al hoop op onverwachte wendin
gen zal de komende weken moeten
blijken. In de euforie van Breu-
kinks etappetriomf werden in Pau
wel meer gewaagde voorspellingen weldige dag had en ik wilde tegen
de jongens van de ploeg zeggen dat
ik verwachtte op het podium te ko
men. Want je kynt wel
dag hebben dat je zoiets als het wa
re tevoren voelt aankomen. Maar
ik heb het toch maar niet gezegd",
zei hij.
gedaan. Door ploegleider Peter
Post, die na een periode van naar
wanhoop neigende nervositeit
fier rond kon lopen. „Eric
Breukink heeft meer in zich dan
welke renner ik ooit in mijn ploeg
heb gehad. Hij rijdt nu al beter dan
Joop Zoetemelk in 1980, toen die
de Tour de France won".
De bevestiging van de grootse
kwaliteiten, die hij al had getoond
met zijn derde plaats in de Ronde
Italië, was voor Post aanlei
ding om ook meteen schoon schip
te maken binnen zijn formatie.
I „Breukink moet naar de Tour",
ITlPt lïP^tPn 1TIPP had hij zelf gezegd na de Giro. Al-
lllC-L IJC31C11 1I1CO- ,een daar ZQU hij kunnen bekijken
BAD MARIENHEIM (DPA/SID) - of de talentrijke Nederlander ook
De Ronde van Rijnland-Palts heeft in de zwaarste rittenwedstrijd toe
gisteren weer een nieuwe drager komst zou hebben. De conclusie
van de leiderstrui gekregen. De na één dag in de bergen uitte hij op
machtsstrijd tussen de Oostduitse een verrassende manier. Hij zegde
en Sowjet-ploeg in West-Duitsland zijn twee huidige buitenlandse
eindigde dit keer in het voordeel kopmannen de wacht aan. „Die
van de Oostduitsers. Door de vier- Anderson en Millar... Ik word er
de plaats in de achtste etappe, een gek van. Dat is afgelopen". Post
lastige tijdrit over 16,4 kilometer, vertrouwt sinds gisteren honderd
nam Mario Kummer de trui van procent op de gouden toekomst
beste rijder over van de Sowjet Ar- van Breukink.
Alleen Jagt kan
in Rijnland nog
Tammesaloe. Het verschil tus
sen de nummer een en twee is, met
nog twee etappes, echter gering:
tien seconden.
In de ochtendrit, van Lahnstein
naar Bad Marienheim, mocht de
Franse amateur Richard Vivien
van het peloton zegevieren. Na
lange ontsnapping had hij na
127 kilometer een voorsprong
een minuut en 23 seconden op de
Westduitser Theisen. De grote
groep volgde op zeven tellen
de nummer twee. Van de Neder
landers slaagde alleen Arjan Jagt
er in met de besten mee te rijden.
Ingetogen
De witte truidrager („Dat is
helemaal het doel geworden dat ik
deze ritzege")1
stel r
zoals
Erie Breukink mocht gisteren
zijn persconferentie niet geven
in de grote bus van Coca Cola,
die de laatste dagen intensief
voor dat doel gebruikt wordt.
Jean Pierre Danguillaume, pu
blic relations man van de Ame
rikaanse frisdrank, weigerde
hem de toegang. De reden: Breu
kink drinkt dat bruine goedje
niet. Bovendien prijkt sinds
kort de naam van een sport-
drankje op de truien van de
Post-ploeg, zodat in- dat kamp
een gesprek met de pers in de
„Cola-bus" als een slechte cock
tail werd gezien.
Opgelucht dat hij de vereiste
vorm juist op tijd te pakken had,
reed hij de zware bergetappe. Hij
mag dan volkomen relaxed over
komen, Breukink is zeker geen ijs-
konijn. „De eerste dagen ging het
niet goed en ik was bang dat het
een slechte Tour de France zou
worden. Na de derde plaats in de
Giro werd er toch iets van me ver
wacht en ook al zeg je dat je gaat
om te leren, je staat hoe dan ook
onder een zekere druk. Daar werd
ik wel een beetje nerveus van", er
kende hij in Pau. Spanning, die
hem afgleed kort nadat het pe
loton in Bayonne door het Franse
Baskenland in beweging was geko-
Hij had toen bij zichzelf al een
verbetering geconstateerd. „Pana
sonic heeft de eerste dagen niet
veel moeten werken. Normaal rijdt
onze ploeg in de Tour de France
elke dag op kop, omdat we wereld-
sprinters als Vanderaerden en
Planckaert hebben. Nu heb ik de
kans gehad om te herstellen van
mijn inzinking en in de tijdrit in
Futuroscope begon ik al beter te
draaien", aldus Breukink. De hoop
op een ritoverwinning, die hij
angstvallig verborgen hield, begon
groter te worden.
Vlucht
Gisteren sprong hij na 51 kilome
ter mee met een ontschuldige
vlucht van zestien man. „Er zaten
wat renners bij uit de ploeg van Al-
lak achter hem de
cala en die reden een rustig tempo
bergop. Ik heb zeer gereserveerd
gereden, want ik verwachtte dat er
nog wel iets uit de achtergrond zou
komen. Dat gebeurde ook. Eerst
kwam Pablo Wilches bij ons en la
ter Luis Herrera met Jean Francois
Bernard. Toen heb ik tijdens de be
klimming van de Marie Blanque
moeten aanklampen. Telkens als
Herrera op kop kwam, ging het
tempo enorm omhoog. Het was als
een jojo. En ik moet juist een ge
lijkmatig tempo hebben. In de af
deling kon ik me herstellen van die
zware inspanning en me richten op
de ritzege".
De dagprijs interesseerde hem
meer dan een verbetering van zijn
positie in de algemene rangschik
king, waarin hij naar een vierde
plaats klom. „Misschien dat ik nog
wat meer tijdwinst kan boeken,
maar als me dat later in de Tour
opbreekt en ik instort sta ik met
lege handen. Daarom wilde ik de
etappe winnen". Hij had het al he
lemaal uitgeknobbeld. „Post had
tegen me gezegd dat ik in Pau voor
de laatste bocht op kop moest lig
gen. Toen ik in de verte de rode
vlag van het één-kilometer-punt
kon zien en zag dat het daar iets
omhoog ging, wist ik dat dat het
moment was", bleek zijn juiste in
schatting. Kort daarop begroette
Nederland zijn vijfde etappe-over
winning van deze Tour de France.
Paraat
Zoals te verwachten was had de
„kansloze" Lucho Herrera een gro
te invloed op het wedstrijdverloop.
Zijn aanval op de col du Soudet
bracht kanshebbers als Mottet en
Roche in opperste staat van paraat
heid, omdat Jean Francois Ber
nard - kopman bij afwezigheid van
Greg Lemond - aanpikte bij de Co
lombiaan en snel een voorsprong
PAU (GPD) - Elk jaar voor de
start van de Tour de France
schroomt Steven Rooks niet op
een voetstuk te gaan staan, zijn
borst vooruit te steken en boe te
roepen tegen alle kanshebbers.
Maar even vaak kunnen de echte
klassementsrenners na één of
meer serieuze ritten een lange
neus trekken naar de Noordhol
lander. Gisteren tussen Bayonne
en Pau verdween bij hem alle
hoop op een goede uitslag. Waar
Eric Breukink bevestigde een
echte belofte te zijn, verdween
Rooks naar de achterhoede. Ver-
Eind vorige week kreeg hij
buikklachten. Rooks: „Ik had
last van diarree en 's avonds had
ik 38 graden koorts. Ik voelde me
een stuk beter dan de laatste
twee dagen, maar je moet voor
een bergetappe super zijn. Dat
was ik niet. Vanochtend heb ik
in de trein van Bordeaux naar
Bayonne wat proberen te slapen,
maar ik voelde wel dat ik licha
melijk verzwakt was. In de rit
ben ik dan ook mijn eigen tempo
Op 16 minuten en 45 seconden
van winnaar Breukink passeerde
hij de finish. In het klassement
duikelde hij naar een 47e plaats.
Nog altijd de tweede Nederlan
der en voor de nummer drie
moet nog veel dieper in de rang
schikking worden gezocht. Want
al is de Ronde van Frankrijk tot
nu toe een Nederlands feest, kan
didaten voor een redelijke eind
rangschikking zijn heel dun ge
zaaid.
HENNIE KUIPER
waardeerd worden. Voor de twee
ritzeges van Johan van der Velde
in de Ronde van Italië heb ik net
zo veel respect als voor wat Erie
Breukink gisteren deed.
Buiten de vijf ritzeges die Ne
derland nu al heeft, weten we nu
dat Breukink er aankomt, waar
door de Tour-koorts in ons landje
de komende dagen alleen maar
zal toenemen. Ik vind dat Erie
zijn race gisteren heel verstandig
heeft ingedeeld. Tactisch was het
heel verstandig van hem om
vroeg in de aanval te gaan, in
plaats van te wachten wat de an
deren zouden doen. Dan had hij
zich misschien te veel moeten for
ceren om bij te blijven.
Nu kwam Eric heel fris over de
streep. Iemand die zo fris het ein
de van een rit haalt, heeft meestal
de volgende dag weinig proble
men. Ik maak me er daarom niet
zoveel zorgen over dat Breukink
zijn inspanningen van gisteren
vandaag al weer moet bekopen.
Bovendien verkeert hij bij Peter
Post in een heel goed gezelschap.
Ervaren klimmers als Phil An
derson en vooral Robert Millar
zullen hem er wel in begeleiden
hoe hij in de cols van dag naar
dag moet leven. Bovendien, Erie
krijgt, door zijn vierde plaats, er
i ook mee te maken dat ze hem
niet zo gemakkelijk meer zullen
laten gaan. Wat dat betreft heeft
hij in Italië al een voorproefje ge
had hoe er dan naar je wordt ge
keken.
Voor de ploeg van Peter Post is
het al met al natuurlijk een heel
fijne ontwikkeling. Op de eerste
plaats omdat die ploeg heel hard
een overwinning zat te wach
ten. Vervolgens omdat Post nu
weet dat hij straks met een gerust
hart Phil Anderson kan laten
gaan. Zijn opvolger is er. Op An
derson en Millar heeft Breukink
in elk geval al voor dat hij een
veel betere tijdrijder is. Dat hij
ooit een grote winnaar wordt,
lijkt me nu slechts nog een kwes
tie van tijd. Breukink staat er
snel, maar we mogen niet uit het
oog verliezen dat een renner er
gemiddeld twee tot driejaar over
doet om zover te komen. Hij ver
dient daarom enig krediet als er
de komende anderhalve week
nog iets misgaat. Want de Tour is
nog lang, maar kan voor Neder
land al niet meer stuk.
HENNIE KUIPER
nam. De equipe van Roche was
niet in staat om de kloof te dichten.
„Er waren te veel renners niet
goed", zei de Ier.
Dus kwam het werk neer op de
ploeg van Cyrille Guimard. Mottet,
die wist dat hij normaal gesproken
het geel weer over zou nemen van
ploegmaat Martial Gayant, be
greep dat zijn positie in gevaar was
en Laurent Fignon wierp zich in de
laatste kilometers op als verdedi
ger van die positie. Met succes,
want de voorsprong die Bernard
(met steun van Herrera en Wilches)
opbouwde slonk naarmate de fi
nish naderde tot drie driekwart mi
nuut. Nog niet in de gele trui, maar
wel de favoriet voor de eindzege,
beweerde Bernard Hinault na die
rit. „Jeff', zoals hij z'n bescherme
ling noemt vanwege zijn voorlet
ters J.F., „is in staat de Tour de
France te winnen. Dit was een gro
te, belangrijke dag voor hem".
Rode lantaarn
voor Hermans
PAU (GPD) - De riante voor
sprong van Jean-Paul van Poppel
in het puntenklassement is giste
ren flink geslonken. Weliswaar ver
diende de Nederlandse groene
trui-drager bij de eerste tussen-
sprint in Osses (na 35,5 km) de vol
le mep (15 punten), maar daarvan
pakte de jury er later weer tien van
af, omdat Van Poppel zich door
een toeschouwer had laten druk
ken. Al met kon de sprinter van
Raas slechts vijf punten aan zijn
conto toevoegen, terwijl zijn naaste
belager, de Belg Jef Lieckens, er 25
verzamelde. De marge tussen bei
de renners bedraagt nu nog 33 pun
ten.
Matthieu Hermans werd ook een
trofee rijker. Hij kreeg de rode lan
taarn.
VANDAAG
17.15-17.45 Did 1: ARD-Sport
extra. Tour de France: samen
vatting van de vandaag verre
den etappe.
17.55-18.15 Ned 2: Studio Sport.
Wielrennen: samenvatting van
de vandaag verreden etappe in
de Tour de France (Pau-Luz Ar-
diden).
18.35-18.50 BRT 1: Tour '87: sa
menvatting van de vandaag
verreden etappe in de Ronde
van Frankrijk (Pau-Luz Ardi-
den).
21.45-22.45 SKY. Golf on Sky-
La Manga European Open. Re
portage van de Europese golf-
kampioenschappen vanuit
Dorset in Engeland.
22.30-23.35 SCH: Super Sport:
met zwemmem en paardesport
(Show Jumping).
22.45-23.45 SKY: US College
Football '87: American Foot
ball.
MORGEN
15.30-16.45 Ned 2: Studio Sport.
Wielrennen rechtstreeks ver
slag van de etappe Tarbes-
Blagnac in de Tour de France.
15.30-16.45 BRT 1: Ronde van
Frankrijk: rechtstreeks verslag
van de etappe Tarbes-Blagnac.
