'Hij rijdt er zeker
niet minder door'
Herrera kondigt offensief aan
Van Poppel vol schuldgevoel
over valpartij in Bordeaux
Vriendin Zimmerman in Tour-karavaan
Valpartijen logisch
'Ik ben aan mijn stand verplicht 0111 te vechten'
OUR
Knol alweer uit geel
PAGINA 12
SPORT
MAANDAG 13 JULI^nj
BORDEAUX (GPD) - Nog niet zo
heel lang geleden waren vrouwen
taboe in een wielerkaravaan. Zelfs
in een volgauto. Ten strengste ver
boden, zo stond in het onverbidde
lijke reglement. Vrouwen in de
koers, zo heette het, was zoiets als
een doodzonde. Echter, de tand
des tijds maakt aan alles een eind.
Ook aan het mannenmonopolie in
de wielrennerij. Onmiskenbaar
rukt de vrouw op. Neem de Tour
de France. Het manvolk heeft hier
in nog royaal de overhand, maar de
verhouding verschuift elk jaar een
beetje meer. Een vrouw in de hecti
sche perszaal behoort niet meer tot
de afdeling curiosa.
Lang niet iedereen is daar geluk
kig mee. De 'horinzontalen' in de
wielersport, de heren van de oude
stempel dus, vinden het maar niks,
al die vrouwelijke interesse voor
het wielrennen. Zij walgen van
soigneuses die rennerslijven ver
zorgen. Hoe vakbekwaam en dis
creet dat ook moge gebeuren. Zo
als dat bijvoorbeeld bij de Franse
Toshiba-ploeg en het Amerikaanse
7-Eleven team gebeurt.
Peter Post, de baas van Panaso
nic, moet daar niets van hebben.
Hij kan er zich mateloos over op
winden. De Amstelvener stak dat
vorige week niet onder stoelen of
banken, toen het ondermaatse
presteren van zijn kopman Phil
Anderson ter sprake kwam. Post
ziet in Toshiba-verzorgster Shelly
Verses, een hittepetitterig-type, de
oorzaak van Anderson's falen. Of
het waar is of niet, feit is dat Ander
son zich niet meer waarmaakt
sinds hij zijn vrouw Anne heeft
verlaten en een verhouding is be
gonnen met miss Verses, nota bene
de verzorgster van een concurren-
de ploeg.
Een andere romance die veel
aandacht trekt is die tussen de
Zwitserse renner Urs Zimmer-
mann en Caroline Hofmann, een
22-jarige leerling-journaliste bij het
blad Sport Zürich. Dagelijks scha
ren zich fotografen om hen heen
als ze even een praatje maken voor
de start. Immers, met zo'n roman
tisch plaatje kun je mooi scoren.
Post's Italiaanse collega Boifava
vindt het allemaal best, zolang Ca
roline zich 's avonds maar niet op
dringt in het hotel. Gedurende de
Tour moet de Zwitserse revelatie
van vorig jaar (derde achter Le-
mond en Hinault) de kamer delen
met de Deen Jörgen Pedersen.
„Dat wil ik zelf ook helemaal
niet", aldus Caroline. „Zimmi (het
koosnaampje van Urs Zimmer-
mann - red.) heeft zijn werk en ik
het mijne. Hij fietst en ik schrijf.
Daar hebben we het allebei druk
genoeg mee. Maar dat niet alleen,
stel je voor dat ik elke nacht bij
hem op de kamer ben. Dan krijg je
toch haat en nijd binnen zo'n
ploeg. Dan gaan de vrouwen van
de andere renners roepen: 'Waar
om zij wel en ik niet? En daar zou
den ze nog gelijk in hebben ook.
Vandaar dat ik me niet laat zien in
de hotels waar Zimmi slaapt".
Het contact blijft overigens niet
beperkt tot een haastig babbeltje
voordat het hele circus zich voor
weer een dag in beweging zet. „We
bellen elkaar 's avonds ook elke
dag. Soms wel uren achtereen. Ja,
we hebben altijd heel wat te bepra
ten. Ik vertel mijn ervaringen, ter
wijl Zimmi natuurlijk ook wel een
en ander heeft meegemaakt". Ca
roline Hofmann begrijpt niet dat
Post zich aan een dergelijk contact
zou storen. „Ieder mens kent toch
zijn eigen verantwoordelijkheden.
Dat hoeft een ander toch niet voor
je te bepalen? Ik heb ook niet de
indruk, dat Zimmi er ook maar een
meter minder door rijdt".
Ladder
Opmerkelijk is dat Caroline Hof
mann, die haar 'Zimmi' via de Velo
Club Magglingen (waarvan haar
vader voorzitter is) heeft leren ken
nen, als leerling-journaliste in de
Tour de France debuteert. Een
gang van zaken die in Nederland
niet is voor te stellen. Daar knapt
een beginnend verslaggever eerst
de huis, tuin- en keukenkarweitjes
dicht bij huis op. Doet hij dat naar
behoren, dan klimt hij op de hiër
archische ladder. Het is voorstel
baar dat Caroline Hofmann door
Sport Zurich is uitgezonden naar
de Tour vanwege haar verkering
met de Zwitserse vedette. „Oh he
lemaal niet", weert zij meteen af.
Weliswaar ben ik nog maar sinds
enkele maanden bij Sport Zürich,
maar schrijven doe ik al langer.
Sinds mijn zestiende heb ik stuk
jes voor kleinere kranten geschre
ven, als freelancer. In Zwitserland
heb je geen specifieke journalis
ten-opleiding, vandaar dat ik mij
zelf min of meer heb geschoold.
Kijk, in Zwitserland vragen ze niet
'wat heb je gestudeerd?' als je jour
nalist wil worden, maar altijd: 'Wat
heb je geschreven?'
Wielerpuristen schudden het hoofd in onbegrip nu er ook vrouwen i
Tour-karavaan te vinden zijn. Caroline Hofmann (links) valt als vrien
din van Urs Zimmerman en als leerling-journaliste van een Zwitserse
krant het meest ui het oog (f0t0 gpdi
„Journalist worden was een
jeugddroom. Die is nu verwezen
lijkt en in dit vak wil ik carrière
maken. Voorlopig eerst als sport
journalist. Dit vind ik fantastisch
werk. Ik doe wielrennen en skiën".
Caroline Hofmann is wel meteen
in het diepe gegooid. Haar eerste
wielerverslagen leverde ze af in de
Ronde van Romandië, in mei j.l.
Vervolgens moest ze de Ronde van
Zwitserland doen en nu dus al in
de Tour, aan de hand van de erva
ren Jurgen Casanova. „Dat komt
omdat er net een wielerman was
weggevallen bij ons. Daarvoor ben
ik in de plaats gekomen. In Ro
mandië en Zwitserland moest ik
bewijzen of ik het een beetje aan
kon. Nou, men was tevreden en
daarom zit ik nu in de Tour. Een
geweldige ervaring, zeker nu ik
ook zo dicht bij Zimmi kan zijn".
Het is maar goed dat de Pyre
neeën en de Alpen voor de deur
staan. Vooral nu we in het afgelo
pen weekeinde weer eens hebben
gezien hoe gevaarlijk het is om in
zo'n groot peloton te rijden. Ik
durf zelfs te zeggen dat het onver
antwoord is wat zich op die veel
te smalle wegen afspeelt. Kelly is
er min of meer het slachtoffer van
geworden, dat de Ronde tot nu
toe een echte leider mist. Iedere
ploeg denkt iets mee te kunnen
pikken waardoor de strijdlust,
met alle gevaren van dien, dage
lijks flink wordt opgeladen. Het
peloton is nerveuzer dan ooit.
Dan krijg je die wringpartijen
en kunnen valpartijen niet uit
blijven.
Toen ik Kelly daar als een
hoopje ellende in de ziekenwagen
zag stappen, moest ik meteen te
rugdenken aan de Tour van
1978. Net als Kelly brak ik toen
ook mijn linkersleutelbeen. Het
overkwam mij in een afdaling
van de Granier, toen ik even net
iets te veel risico nam in een
bocht. Ik wist meteen dat het goed
mis was. Kelly probeerde nog
even door de pijn heen te bijten,
maar ontkwam er uiteindelijk
ook niet aan de strijd te staken.
Op zo'n moment stort er een we
reld voor je in. Het is echt een vre
selijk gevoel op zo'n manier de
Ronde te moeten verlaten. En het
zat Kelly tol nu toe toch al niet
mee.
Maar de een zijn dood is de an
der zijn brood. Het vertrek van
Kelly en de opgave van twee an
dere sprinters, Wojtinek en Ca-
poit, verhoogt nu natuurlijk de
kansen van Jean-Paul van Pop-
pel op de groene trui. Die presta
tie mag zeker niet onderschat
worden. Na het tijdperk Jan
Janssen is er immers geen Neder
lander meer in het groen in Pa
rijs aangekomen. Het is bepaald
geen pretje om elke dag voor die
punten te moeten sprinten. WelLf
risico's je loopt in zo'n mass
sprint, hebben we immers gisi,
ren nog gezien.
Ik voorzie dat er nog heel vé^'^l
renners volgen die Parijs niet 10*—
len. Tot nu toe is het aantal u
vallers nog maar kinderspel. j
ben er van overtuigd dat er, ni
de enorme verschillen die er nu
zijn in het klassement, ook grc
renners zijn die een inzinkii
zullen krijgen. Er is immers nï
mand van de favorieten nat
Frankrijk gekomen om zich t
vijfentwintig minuten te latt
rijden, maar ik verwacht dat d:
verschillen er wel zullen komeri
Met name de Colombian^
gaan nog een enorme rava<f*f\
aanrichten. Je zag het zaterda f
al even. Herrera en Parra we'"**
den plotseling springlevend toe» Em
de aankomst ietwat omhoo
ging. Ze hebben ongetwijfeld
het een en ander in petto, macJT[
ook Delgado en die Mexicaan Rc I
oul Alcala acht ik nog tot verrai B
sende dingen in staat. Alcala, di
zaterdag heel mooi meesloop me
die kopgroep, kan beter klimmecftE
dan menigeen denkt. Ik kan /iefoen(
goed begrijpen dat Roche ue^chE
schrik heeft van wat nog gaat kogeh<
afge
Want hij is er natuurlijk noff^-
lang niet. Ik heb uitgerekend daPez
de renners qua af te leggen kilo^m
meters nog niet eens op de hel/£.uJ;
zijn van wat ze tot Parijs no(Psl
moeten doen. Vooral de eerste da
gen in de bergen zal Roche zijn Z
hoofd koel moeten houden, uoorvel'
zover dat in die hitte tev.minstegoe
mogelijk is. Want zodra zijn coii-tria
currenten in de gaten krijgen dat Joi
hij aan zichzelf begint te twijfe-On
len, zullen ze er onmiddellijk uanpei
profiteren. Maar de prognose die Gr
ik aan het begin van de Ronde
heb gemaakthandhaaf ik voor- j
lopig. Roche is en blijft nog steeds z\c
mijn favoriet. gfc
HENNIE KUIPER pli
all
BORDEAUX (GPD) - Tevreden maakte een handvol
kanshebbers gisteren in Bordeaux aan de vooravond van
de eerste Pyreneeën-rit de balans op. Heel wat concurren
ten koesteren al minder illusies dan bijna twee weken ge
leden bij de start in West-Berlijn en de eerste bergrit moet
nog komen. Een schone opruiming van lastposten, was de
eerste reactie na de tijdrit in Futuroscope. Inmiddels ech
ter sijpelen onheilspellende verklaringen van de kanslo
zen door, die de favorieten zouden moeten verontrusten.
Van Luis Herrera met name, de Colombiaanse klimmer
die een wanhoopsactie heeft aangekondigd.
Elliott verdient
voor hele ploeg
BORDEAUX (ANP) - In twaalf da
gen Ronde van Frankrijk verdien
de de Engelse ploeg niet meer dan
16.000 francs. Een slordige 5000
gulden. Malcolm Elliott, dit jaar
winnaar van de Milkrace, heeft gis
teren langs de Dordogne een einde
gemaakt aan de Engelse armoede.
Bij vier tussensprints verdiende hij
40.000 francs, in een ochtend ruim
twee en een half keer zo veel als
zijn hele ploeg in twee weken. El
liott had nog kracht over voor een
sterke eindsprint in Bordeaux. Hij
werd derde na Phinney en Van
Poppel.
Niet eens meer om de Tour de
France te winnen, want de realisti
sche „Lucho" ziet het heilloze van
die doelstelling met een achter
stand van zestien minuten ook wel
in. Nee, hij wil zijn gezicht redden
na de 90 kilometer lange kwellende
rit tegen de klok, die hem vrijdag
terugwierp tussen de figuranten in
de algemene rangschikking. „Het
enige wat ik nu nog kan doen is
verwarring stichten. Als ik tenmin
ste herstel van de inspanning, die
ik heb geleverd. In ieder geval ben
ik het aan mijn stand verplicht om
te vechten voor wat ik waard ben".
Het was dè verklaring voor zijn
aanval, zaterdag bij Chaumeil.
Weliswaar minuten na de finish
van een grote kopgroep, waaruit
Martial Gayant uit de ploeg van
Cyrille Guimard als nieuwe gele
truidrager tevoorschijn kwam, en
zelfs nog achter een jachtgroepje
sprong hij met zijn ploeggenoot
Fabio Parra weg uit het peloton.
Samen pakten ze dertig seconden
van hun achterstand terug. Kinder
spel op een kleine heuvel, maar als
Herrera de kans heeft, gebeurt dat
straks in Pyreneeën en Alpen met
minuten. Hoewel hij nog lichtjaren
verwijderd lijkt van zijn droom,
een Tour de France-zege, schept
hij er genoegen in zijn sterkste ei
genschappen nog dit jaar te accen
tueren.
Na de tijdrit, bedoeld als valkuil
voor de klimmers, concludeerde
Herrera dat hij niet in de beste
vorm naar West-Berlijn was geko
men. „Na de Ronde van Spanje
heb ik de mazelen gehad, een auto
ongeluk en andere toestanden. Ik
ben drie weken niet met mijn
hoofd bij het wielrennen geweest.
De voorbereiding had beter kun
nen zijn", geeft hij toe. De span
ning en opwinding (na zijn triomf
in de Vuelta kreeg hij onder meer
permanente politiebewaking na
bedreigingen, hetgeen hij nu ech
ter ontkent) braken hem op. Ver
twijfeld moet hij op zoek naar eer
herstel. De bolletjestrui voor de ze
ge van het bergklassement is een
mogelijkheid, maar in opstand ko
men tegen het establishment van
het peloton, spreekt meer tot de
verbeelding.
Zonder leiding in de groep, die
zelfs de speelsheden van Cyrille
Guimard tolereert, zijn de Colom-
bianen in staat om paniek te zaai
en. De afgelopen jaren trok Ber
nard Hinault strak aan de teugels
als de Zuidamerikaanse klimmer-
tjes uit de band dreigden te sprin
gen. In 1985 palmde hij Herrera in
met beloftes op het bergklasse
ment, vorig jaar liet de Breton hen
al op de vlakke trajecten tot het ui
terste gaan, waardoor hun krach
ten gesloopt waren op het moment
dat de cols opdoemden. Een gege
ven, waartegen ze zich ditmaal
hebben kunnen wapenen, al blijkt
dat niet uit hun huidige stand in
het klassement.
Met een aantal redelijk geklas
seerde klimmers, zoals Robert Mil-
Trui verwissel! d
nc
van eigenaar S
ti<
tv
LAHNSTEIN (SID/DPA) - Net a h<
in de Tour de France verwisselt c d<
gele trui in de Ronde van Rijnlar ir
Palts voor wieleramateurs nog v,
eens van eigenaar. De Zwitser S
verin Kurmann droeg gisteren b
leiderstricot, dat hij een dag eerdi d
had overgenomen van de Po' v
Mierzejewski na de door de Dee
Peter Meinert Nielsen gewonne
vijfde rit. Het afgelopen weekeind
werd in Lahnstein besloten met c 1
Rus Arvi Tammesaloe als klass-
mentsleider. Net als Kurmann ee
etmaal eerder behoorde de 23-jar
ge student aan de militaire acadi
mie van Moskou tot een kopgroe)
die het peloton op voldoende a
stand hield. Oud-wereldkampioe
Uwe Raab sprintte naar de ritzegt
Het was een on-Nederland
weekeinde op de hellingen van di
heuvels in het Moezel-dal. De ren
ners van bondscoach André Bos
kamp hadden het zwaar en eindig
den in het achterveld. In de 26 mar
sterke kopgroep, die zich halver
wege de 152 kilometer lange zesdi
etappe had gevormd, reed geer
Nederlander. De Russen en Oost
duitsers controleerden de wed
strijd, hetgeen ook tot uitdrukking
kwam in het algemeen klassement
waarin Tammesaloe Mierzejewski
en de Oostduitser Kummer achter
zich heeft.
Het Nederlandse wielerteam is
gisteren derde geworden bij de
ploegentijdrit van de wereldtitel
strijd .voor junioren in Bergamo.
Het viertal, bestaande uit Maarten
de Bakker, Robert van der Vin. An-
toine Lagerweij en Gerard Kem
per, was in de wedstrijd over 74 ki
lometer ruim drie minuten langza
mer dan titelverdediger Italië, dat
de ploegentijdrit won.
De Westduitse Jutta Niehaus met
de beker die behoort bij de winst in
de vierde etappe (foto ap>
BORDEAUX (AFP/ANP) - Mo
nique Knol heeft maar 73,5 ki
lometer in de gele trui door
Frankrijk mogen rijden. De Ne
derlandse, die de leiderstrui na
de tweede etappe van de Ronde
van Frankrijk om de schouders
kreeg, moest het tricot zaterdag
na de derde rit al weer afstaan
aan winnares Roberta Bonano-
mi. De Italiaanse slaagde er lan
ger in de gele trui vast te hou
den. In de door de Westduitse
Niehaus gewonnen vierde etap
pe, van Castillon-la-Bataille
naar Bordeaux, versloeg zij in
de eindsprint de Francaise
Jeannie Longo.
Voor de tweevoudige wereld
kampioene 1986 waren de eer
ste, vlakke ritten in de Tour de
Feminin rfodig om zoveel mo
gelijk afstand te nemen van de
Italiaanse Maria Canins. De
Francaise weet dat zodra de
bergen in net zicht komen, zij
vrijwel kansloos is tegen de Ita
liaanse huismoeder. Maar Lon
go slaagde in de eerste week
niet in haar streven. Nog voor
de eerste cols moeten worden
bedwongen, kijkt zij al tegen
een achterstand van twaalf se
conden aan.
Voor de Nederlandse ploeg
verliep het eerste gedeelte van
de derde Ronde van Frankrijk
voor vrouwen redelijk succes
vol. Monique Knol slaagde er in
niet alleen een etappe te win
nen maar mocht ook enige tijd
in het geel rijden. In de algeme
ne rangschikking is Nederland
se beste klassementsrijdster
Heieen Hage dertiende.
lar en Urs Zimmermann, is de kans
aanwezig dat Herrera in zijn en
thousiasme om zijn gezichtsverlies
tot het uiterste te beperken, ande
ren op sleeptouw neemt. In een po
ging alles of niets te spelen kunnen
zij gebruik maken van zijn kwali
teiten, waardoor deze Tour de ko
mende twee weken nog gekke din
gen te wachten staan. De bizarre
ontsnapping van zaterdag was daar
al een voorbode van, hoewel de ge
le trui van veldrijder Martial
Gayant verder van ondergeschikt
belang was. En terwijl er een ge
heimzinnig glimlachje om zijn lip
pen speelt, zegt Herrera met zijn
hoofd uit het autoraampje: „Wat
BORDEAUX (GPD) - Met gebo
gen hoofd kwam hij in zijn hotel
aan, de Nederlandse groene trui
drager Jean-Paul van Poppel. Vol
schuldgevoel over de valpartij, die
hij samen met Teun van Vliet
mij in de tijdrit is gebeurd, hoort oorzaakte in de laatste kwart kilo
bij het leven van een renner. In de
bergen, de Pyreneeën en de Alpen,
zullen er anderen zijn die treurig
naar hun hotelletjes gaan".
Petra Grimbergen
alsnog naar WK
RIJNSBURG - Wielrenster Petra
Grimbergen uit Rijnsburg is door
de keuzeheren van de KNWU uit-
verkoeren om deel te nemen aan
de wereldkampioenschappen wiel
rennen, die in Italië worden gehou
den. Petra Grimbergen kreeg op
het laatste moment de voorkeur
boven Magareth Groen omdat zij
op het zware heuvelachtige par
cours uit de voeten kan. Met Grim
bergen gaan ook Leontien van
Moorsel, Renata Heyboer en Wen
dy van Unen naar het WK.
meter van de twaalfde Tour-etappe
in Bordeaux. „Ik schrok me wild
toen ik die valpartij achter mij
hoorde gebeuren. Want dat was
niet de bedoeling. Dat heb ik nog
nooit eerder meegemaakt en van
avond ga ik meteen bellen hoe het
met die jongens is", treurde hij na
over het incident.
De zondagrit naar de „Neder
landse" etappestad draaide uit op
een massasprint, nadat uit een
kopgroep Gerrit Solleveld van de
ploeg Raas wegens materiaaldefect
was weggevallen. Een sprint, voor
bereid door de equipes van Raas,
Gisbers en in aanzienlijk mindere
mate die van Boifava, die in de
laatste flauwe bocht een dramati
sche wending kreeg. De onvrien
delijkheden tussen Van Poppel en
Teun van Vliet leidden tot de val
van de Spanjaard Dominguez, die
de Belgen Yvan Vermote en Jos
Jacobs meesleurde. Jacobs moest
voor onderzoek naar het zieken
huis worden gebracht, maar bleek
niets te hebben gebroken.
Schuldbewust verliet Van Pop
pel de finish. Dubbel teleurgesteld,
omdat hij de rit had kunnen win
nen tegen de Amerikaan Davis
Phinney. Maar hij had te diep in
zijn reserves moeten tasten, zodat
hij kracht te kort kwam en boven
dien blokkeerden zijn benen toen
hij zich, honderd meter voorbij de
plaats des onheils, realiseerde wat
hij en Van Vliet hadden aange
richt.
Van Poppel: „Teuntje, waarmee
ik trouwens enorm goed kan op
schieten, kwam in de laatste bocht
net voor mij uit. Hij dreef me in de
richting van het hek. Je kunt dan
twee dingen doen: remmen, zodat
je kansloos bent, of doorgaan. Ik
bleef doorgaan en Van Vliet hing
tegen me aan. Op een bepaald mo
ment kon ik niet anders dan hem
wegduwen. Toen reden ze achter
hem tegen z'n wiel".
De Westlander bleef er veel lako-
nieker onder. „Twee honden vech
ten om een been en een derde gaat
er mee heen", zei hij. Hij ging er
gemakshalve aan voorbij dat Van
Poppel in die sprint een bouvier en
hijzelf een tekkeltje is. „Daarom",
zei Van Poppel, „begrijp ik ook
niet waarom hij die streken uit
haalt. Hij kan in een massasprint
niet van me winnen". Tweevoudig
klassiekerwinnaar Van Vliet be
streed dat. „Ik heb niet gereden om
hem te laten verliezen, maar om
zelf te winnen. Van Poppel stond
op het laatst alleen. Hij moest in de
laatste kilometer veel werk op
knappen, waardoor hij geen krat1
meer over had m de sprint. Ir.
slotfase demarreerde Adrie var
Poel, die werd teruggepakt en n>
een de sprint aantrok voor Van
Poppel. Ik dacht: daar werk ik niet
Jean-Paul van Poppel kon geen
tweede rit winnen. Maar de groene
trui tot in Parijs behouden is sinds
dit weekeinde een serieuze moge
lijkheid geworden. Zijn grootste
concurrent, Sean Kelly, staakte de
strijd en Bruno Wojtinek verdweei
ook al van het strijdtoneel. „Of ik
een grote kans maak, weet ik nog
niet. Ook Thurau is een gevaarlijke
kandidaat. In elk geval zal ik van
nu af aan proberen om die trui te
houden. Ik heb er een doel bij ge
kregen", merkte hij op.
