Q
Braziliaanse musical stelt teleur
'Round Midnight': een
saxofonist in Parijs
De nieuwe
Bond:nog
wat iel en
schuchter
'Ik kan Bond maar op één manier spelen, mijn manier1
De kat van Stephen King biedt weinig griezeligs
'Round Midnight'; regie: Bertrand Ta-
vernier; hoofdrollen: Dexter Gordon,
Francois Cluzet en Herbie Hancock;
theater: Kijkhuis, Leiden
Lang gewacht, toch gekregen. In
januari ging één van de aardigste
films in Nederlandse première; bij
na een halfjaar later kan er hier pas
van worden kennisgenomen:
'Round Midnight'. Voor wie alle
ophef over deze film zes maanden
geleden vergeten is even een korte
herinnering: 'Round Midnight' is
een film over Amerikaanse jazz
muzikanten in het Parijs van de ja
ren vijfig, opgehangen aan de
vriendschap tussen een jonge
Fransman en een denkbeeldige sa
xofonist die herinnert aan zowel
Lester Young als Bud Powell.
Die verzonnen saxofonist wordt
gespeeld door Dexter Gordon en
hij is de onbetwiste smaakmaker
van 'Round Midnight'. Waggelt als
een aangeschoten Ierse setter,
heeft de oogopslag van een boxer
en lacht als een sluwe vos. Kortom,
niets menselijks is hem vreemd.
Uit interviews is inmiddels geble
ken dat Dexter Gordon vooral
zichzelf moest blijven om de figuur
van Dale Turner gestalte te geven,
maar dat doet uiteraard niets af aan
het plezier dat aan zijn spel is te
beleven.
De eerste kennismaking met
Turner is door regisseur Bertrand
Tavernier ingenieus gemonteerd,
waarbij een brug tusssen het begin
en het einde van de film wordt ge
slagen. Dale Turner neemt in dat
begin afscheid van New York. Hij
vertrekt naar Parijs om in de be
roemde Blue Note Club te spelen.
Bij een luchtrooster van de
nachtclub zit elke avond Francis
Borier (Francois Cluzet, hij lijkt
een beetje op Dustin Hoffman)
ademloos te luisteren. Toevallig
komen de ster en de fan met elkaar
in contact en dat groeit uit tot een
hechte vriendschap. Lady Francis,
zoals Turner hem liefkozend
noemt, moet er voor zorgen dat de
saxofonist van de drank afblijft en
dat lijkt hem aardig te lukken.
Een paar alinea's eerder is al ge
refereerd aan de montage, waarin
heden en verleden samenkomen.
Tavernier hanteert die truc nog een
paar keer, met name als Francis de
filmopnamen bekijkt die hy in de
periode van hun vriendschap heeft
gemaakt. Waarmee duidelijk zal
zijn dat 'Round Midnight' ook voor
niet uitgesproken jazz-fans een
aantrekklijke film is. En wie hem
al elders in de Randstad zag, zal
zich een tweede keer zeker niet
vervelen. Zij moeten er overigens
wel op bedacht zijn dat de projec
tie in het Kijkhuis het formaat van
de film niet helemaal aan kan. Er
valt zo links en rechts nogal wat
weg.
BART JUNGMANN
BIOSCOPEN
Dexter Gordon rechts) en Francois Cluzet in 'Round Midnight'.
'Cat's eye'; regie: Lewis Teague; hood-
rollen: Drew Barrymore en James
Woods, theater: Trianon, Leiden.
Een man besluit te stoppen met
roken. Op aanraden van zijn vriend
gaat hij naar Stoppers nv, een be
drijf dat wel zeer agressieve metho
des hanteert om mensen van hun
verslaving af te helpen. Afspraak is
dat bij een overtreding van het
rookverbod vrouw en kind zullen
worden gemarteld. Terugkrabbe
len kan dan al niet meer. Na bijna
gek te zijn geworden van allerlei
spionnen steekt de man in een -
denkt hij - onbewaakt moment
toch een sigaret op. De gevolgen
blijven uiteraard niet uit.
Dit gruwelijke relaas is onder
deel van 'Cat's eye', een film uit
1985 die is opgebouwd uit drie ver
halen geschreven door Stephen
King. De titel slaat op een kat die
als het ware van het ene verhaal
naar het andere loopt en de boel
gade slaat. In het laatste 'horror
verhaal' heeft het dier een iets be
langrijker rol als beschermer van
een klein meisje.
'Cat's eye' is een horrorfilm tus
sen aanhalingstekens. Hoewel aan
gekondigd als schokkend (doch in
trigerend) zit je als kijker geen en
kel moment in spanning, de scènes
zijn van begin tot eind voorspel
baar. De drie verhalen in 'Cat's eye'
zijn nogal gezocht en kinderachtig.
Voorts maken gebrek aan origina
liteit (bijvoorbeeld het over een
smalle richel lopen aan de buiten
kant van een wolkenkrabber) en
humor van deze film een totale
mislukking.
ERNA STRAATSMA
'Opera do Malandro'; regie: Ruy Guer-
ra; hoofdrollen: Edson Celulari, Claudia
Ohana en Elba Ramalho; theater: Kijk
huis, Leiden.
'Opera do Malandro' is een Brazi
liaanse musical die zich afspeelt
rond Cabaret Hamburgo, een
nachtclub in de achterbuurt van
Rio de Janeiro. Het is 1941 en de
Braziliaanse regering heeft zijn
steun toegezegd aan het nazi-be
wind van Hitier. Strüdel, de Duitse
eigenaar van de nachtclub, voelt
zich hierdoor gesterkt en behan
delt zijn danseressen nog onbt-
schofter dan voorheen. In zijn ille
gale praktijken weet hij zich bo
vendien gedekt door het hoofd van
de politie, de Tijger.
Max is een jeugdvriend van de
Tijger, maar dankzij het zien van
misdaadfilms uit Hollywood is hij
een fanatiek aanhanger van de
'American way of life' geworden.
Via een smokkelhandeltje met
Amerikaanse matrozen, de finan
ciële voorschotten van zijn vrien
din, het hoertje Margot, en het za
kelijk vermogen van de mooie
dochter van concurrent Strüdel,
probeert hij hogerop te komen. Dit
brengt hem in een persoonlijk en
politiek getint conflict met de Tij
ger.
Deze Braziliaanse 'Dreigrosseno-
per' ademt de altijd prettige sfeer
van Latijnsamerikaanse nachten
vol zang en dans. De muziek heeft
een aanstekelijk ritme en de beel
den zijn af en toe van een verleide
lijke schoonheid, maar daarmee
zijn de positieve punten van deze
film wel uitputtend beschreven.
Guerra kan het niveau van 'Eren
dira' niet evenaren. Hij heeft geen
keuze kunnen doen uit de veelheid
van thema's die hij wilde behande
len, wat resuteert in een onsamen
hangende, verwarrende mengel
moes. Ook in de vormgeving heeft
hij geen eenheid weten te berei
ken, doordat hij nu eens een zeer
kunstmatige, theatrale aanpak
heeft en dan weer een meer realis
tische, filmische methode han
teert.
Met behulp van begin- en eind
teksten plus een geforceerde epi
loog moet het verhaal zijn beslag
krijgen en is Guerra eindelijk zijn
ei kwijt. Het benadrukt nog eens
de onmacht van de regisseur van
deze film een boeiend en coherent
geheel te maken. Zelfs als we enke
le zeer slecht geplaybackte liedjes
vergeten, blijft van 'Opera do Ma
landro' niet meer over dan een
slechts voor een enkel moment
aangename oppervlakte.
L.E.
Edson Celuari en Claudia Oha-
The Living Daylights'; regie: John Glen;
hoofdrollen: Timothy Dalton, Maryam
D'Abo en Jeroen Krabbé; theater Lido,
Leiden.
James Bond is de film der films.
Jong en oud, arm en rijk iedereen
laat zich door de Britse geheim
agent de bioscoop in lokken. De
producenten schatten dat het aan
tal mensen dat ooit een Bond-film
bezocht, overeenkomt met de helft
van de wereldbevolking, waarbij
bedacht moet worden dat China en
het Oostblok tot op heden versto
ken zijn gebleven van Bond.
Tel daarbij ook nog eens de aan
trekkingskracht van de films in de
videotheek op en het is duidelijk
dat het succes van de serie ongeë
venaard is. De avonturen van 007
staan dan ook altijd garant voor
perfect amusement. Nauwkeurig
getimed volgen geweld, wilde auto
ritten, mooie dames, humor en
romantiek elkaar op in een steeds
weer verbluffend decor.
Een nieuwe Bond-film is wereld
nieuws, en een nieuwe James
brengt de gemoederen natuurlijk
helemaal in beroering. In de publi
citeitscampagne van de miljoenen-
Met enkele Afghanen in zijn kielzog rukt Bond (Timothy Dalton) op.
onderneming wordt er nog eens
extra hard aan getrokken; bena
drukt wordt dat 007 nu 'at his most
dangerous' is. Timothy Dalton is
zeker anders dan zijn voorgangers,
maar niet echt gevaarlijker. In ver
gelijking tot de breedgeschouder
de macho Sean Connery is de nieu
we Bond eigenlijk maar een iel
mannetje en vergeleken met de
charmante grappenmaker Roger
Moore zet Dalton een ietwat saaie
en zelfs verlegen 007 neer, die bo
vendien monogaam geworden is.
Niettemin bezit ook 'The Living
Daylights' alle kwaliteiten van een
Bond-film.
Dit keer raakt Bond verwikkeld
in een ingewikkelde spionage-in-
trige waarmee KGB-generaal Kos-
kov (Jeroen Krabbé) probeert het
wankel evenwicht tussen Oost en
West te verstoren en zichzelf te ver
rijken door middel van wapenhan
del en drug- en diamantsmokkel.
Zijn gefingeerde overloop naar het
Westen moet Bond ertoe aanzetten
general Pushkin, de opvolger van
generaal Gogol (haha), te vermoor
den. James laat zich echter niet zo
makkelijk voor Krabbés karretje
spannen en weet met behulp van
diens vriendinnetje Kara en het
verzet in Afghanistan al het onheil
af te wenden.
katies. Een ski-afdaling per cello
koffer, een raketwerpende auto,
een parachutelanding op de rots
van Gibraltar en een vechtpartij
onderaan een vliegtuig, het voldoet
allemaal aan het bekende niveau.
Krabbé is een zeer vermakelijke
schurk en Maryam d'Abo is aan
trekkelijk als blonde schone die
steeds met wanhopige ogen naar
haar redder opkijkt.
De traditionele onoverwinnelij
ke tegenstander mist echter elke
uitstraling. Na de giftige punt-
schoenerrvan Lotte Lenya, de bol
hoed van Harold Sakata, de 'jaws'
van Richard Keel en het kapsel van
Grace Jones, is de walkman van
AMSTERDAM - Het goede r
kwam net op het juiste moment:
tijdens het gesprek op het zonover
goten terras van een chique Am
sterdams hotel hoorde Timothy
Dalton dat 'The Living Daylights',
door
Hein Kropman
de Bond-film waarin Dalton als 007
debuteert, in Engeland alle be
staande omzetrecords had gebro
ken. Een betere binnenkomer kun
je je niet voorstellen, want stelde
Dalton net voor die mededeling:
„Stel dat de film een flop zou wor
den, dan duurt het zeker twee jaar
voor je als acteur zoiets weer kunt
bijdraaien".
Voorlopig ziet het er dus niet
naar uit dat 'The Living Daylights',
gisteren ook zeer groot in Neder
landse premiere, het zonder pu
bliek zal moeten doen.
De 41-jarige Britse acteur Timo
thy Dalton stond met deze film
voor de lastige taak om zowel Sean
Connery als Roger Moore, die bei
den heel wat malen Ian Flemings
held van de Britse geheime dienst
hebben gespeeld, te doen vergeten.
- Heeft Dalton zich op enige ma
nier gespiegeld aan zijn voorgan
gers?
Timothy Dalton: „Ik weet dat er
heel wat Bond-fans zijn die zeggen
dat Conhery de enige echte 007 is
gewees. Dat zijn de wat oudere fa
naten die ook alle boeken van Fle
ming hebben verslonden. Voor
weer een andere groep is Moore de
beste Bond-vertolker. Die twee
meningen krijg je echt niet op één
lijn. Ik heb alle Bond-boeken gele
zen, alle Bond-films tot nu toe ge
zien en voor mezelf heel duidelijk
gemaakt dat ik Bond maar op één
manier kan spelen: de mijne".
„Ook producent Broccoli zag in
dat er met een nieuwe Bond ook
duidelijk aan een nieuwe stijl ge
werkt moest worden en dus kreeg
ik echt helemaal de vrije hand om
het karakter van 007 in te vullen.
Niks Connery, niks Moore. In eer
ste instantie was dat even een pro
bleem voor me. Maar Broccoli zei:
jij speelt de rol, dus jij bepaalt hoe
Bond gaat worden".
Timothy Dalton is in Groot-Brit-
tannië een erkend theatertalent.
Speelde grote rollen in klassieke
stukken van bijvoorbeeld Shakes
peare. Kan een acteur met zo'n ge
degen toneelachtergrond zomaar
in de huid van een geheim agent
kruipen?
Dalton: „Het is en blijft in eerste
instantie natuurlijk gewoon werk,
acteren is mijn beroep. In feite
maakt het dan niet veel uit of je
Macbeth of Bond speelt. Natuur
lijk, het verschilt verder in alles,
maar het gaat toch om het acteren.
Film of theater, het maakt allebei
deel uit van dezelfde wereld, ook al
liggen de accenten anders. Bij
theater gaat het vooral om de taal,
bij film ligt de nadruk op het visue
le".
„Vraag me ook niet waar mijn
voorkeur ligt, ook dat is wisselend.
Deze rol is natuurlijk iets heel ap
arts, die is in feite met niets anders
te vergelijken. Maar ik speel met
evenveel plezier op de planken als
voor film. Als het maar een goed
verhaal is".
„Als het hele circus rond 'The Li
ving Daylights' achter de rug is,
ben ik blij weer in het theater te
kunnen gaan spelen en daarna zal
ik ook weer blij zijn als ik gevraagd
wordt voor een nieuwe filmrol. Dat
blijft zo doorgaan hoop ik. Natuur
lijk is James Bond voor mijn car
rière heel bepalend. Mensen ko
men special naar mij kijken. Ze
kennen me dan van deze film en
zien dan een heel ander personage
voor zich. Als ze maar komen, dat
is het belangrijkste".
(OP)NIEUW
The Living Daylights' - Lido, Leiden
en Euro, Alphen
'Cat's Eye' - Trianon, Leiden
'Betty Blue' - beklemmende film van
Jean-Jacques Beneix over fatale lief
de, Greenway, Voorschoten
'The Fly' - weinig verhullende horror
film van David Cronenberg over ex
perimenterende wetenschapper,
Greenway, Voorschoten
'Silver Bullit' - City, Katwijk.
'Blue Velvet' - Metropole, 16 jr
Filmzomerfestival - Metropole
'Police Academy 4' - Odeon (462400),
al.
'The Living Daylights' - Odeon, al.
'The Moring After' - Odeon, 16 jr.
'Firewalker' - Odeon, 12 jr.
'An American in Paris' - Le Paris
(656402), al.
'Sex zonder sluier' - Le Paris, 18 jr.
'Lust on the orient express' - Le Paris,
18 jr.
BLIJVERS
'Wise Guys' - komische film van
Brian de Palma, City, Katwijk
'Black Widow' - vrouw ruimt haar rij
ke echtgenoten uit de weg, Lido, Lei-
jartlaken, Lido, Leiden
'Police Academy 4' - vierde variatie
op bekend thema, Luxor, Leiden en
Euro, Alphen
'The name of the rose' - Franciscaner
monnik op zoek naar oplossing van
reeks moorden in kloostergemeen
schap - Lido, Leiden
'Platoon' - Oscar-winnende film over
oorlog in Vietnam, Lido, Leiden
'Crocodile Dundee' - Paul Hogan als
Australische woudloper in New York,
Euro, Alphen
SEKSFILMS
'Maneaters' - Rex, Leiden
'Joy' - Trianon, Leiden
NACHTFILMS
'Begeerlijke onschuld' - Rex, Leiden
'The Living Daylights' - Euro, Alphen
'Crocodile Dundee' - Euro, Alphen
'Taboe' - Euro, Alphen
'Angel Cash' - Euro, Alphen
DEN HAAG
n'. Asta, 16
'French luitenants i
jr.
•Raw Deal' - Asta, 16jr.
'Black Widow' - Babylon (471656), al
'Children of a lesser god' - Babylon, al
'One flew over the cuckoo's nest' - Ba
bylon, 16 jr.
'Police academy 4' - Cineac (630637)
'Platoon' - Cineac, 16 jr
'Assassination' - Cineac, 16 jr.
'The sound of music' - Euro (667066),
al
'Beverly Hills Cop' - Euro, al.
'Naam van de roos' - Metropole
(456756), 16 jr.
'The Living Daylights' - Metropole, al.
'Platoon' - Metropole, 16 jr.
AMSTERDAM
'Stand by me' - Alfa (278806), al.
'Speriamo che se femina' Alfa, al.
'Life of Brian' - Alfa, 12 jr.
'Black Widow' - Alfa, al.
'Naam van der roos' - Alhambra
(233192), 16 jr.
'Blue Velvet' - Alhambra, 16 jr.
'Maximum Overdrive' - Bellevue Ci
nerama (234876), 12 jr.
Raw Deal' - Cinerama, 16 jr.
'One flew over the cuckoo's nest' - Ca
lypso (234876), 16 jr.
'Crocodile Dundee' - Calypso, al.
'Le declin de l'empire americain' - Ci-
necenter (236615), 16 jr.
'Another Country' - Cinecenter, 16 jr.
'Chimps Onder Elkaar' - Cinecenter,
al.
'Monument voor een gorilla - Cine
center, al.
'Hannah and her sisters' - Cinecenter,
al.
'Police Academy 4' - Cinema Int.
(15124), al.
'The Living Daylights' - Cinema Int.,
al.
'Police Academy 4' - City (234579), al.
'Platoon' - City, 16 jr.
"Tough Guys' - City, al.
'Assassination' - City, 16 jr.
The morning after' - City, 16 jr.
'Firewalker' - City, 12 jr.
'Critical Condition' - City. al.
'The servant' - Kriterion (2317080, 16
jr.
'La Terrazza' - Kriterion, 16 jr
'New wave hookers' - Parisien
(246540), 18 jr.
'Hot Lips' - Parisien, 16 jr.
'Tenue de soiree' - The Movies
(245790), 16 jr.
'Tiempo de Morir' - The Movies,, 16 jr.
Zomerfestival - The Movies, 16 jr.
'The Living Daylights' - Tuschinski
(262633), al.
'Platoon' - Tuschinski, 16 jr.
'Blue Velvet' - Tuschinski, 16 jr.
'Golden Chid - Tuschinski, 12 j.
'The Mosquito Coast' - Tuschinski, al.
'Flodder' - Tuschinski Cineac
(243639), al.
'Children of a lesser God' - De Uitkijk
(237460), al.
TELEVISIE
(foto Danjaq)
Andreas Wisniewski veel te niets
zeggend. Datzelfde geldt overigens
ook voor de titelsong van A-Ha.
De nieuwe James Bond moet
nog duidelijk aan zijn rol wennen.
De grapjes die Roger Moore zo
goed afgingen, maakt Timothy
Dalton met een gezicht van 'het
staat nou eenmaal in het script'.
Voor geweld lijkt hij ook niet in de
wieg gelegd. Met behulp van body
building zal hij nog wat in de
breedte moeten groeien alvorens
de figuur van James Bond hem
goed past. De vrouwen kunnen
echter gerust zijn: zij hebben voor
taan met een lief glimlachende, ro
mantische gentleman te maken.
LEONARD ENGEL
'Het Beest' is een film die zo
slecht is dat het leuk is om naar
te kijken. Dat kan volgende
week vrijdag op België 1 (20.25
uur). De VARA had destijds geld
in de produktie gestoken, maar
geneerde zich zo voor het resul
taat dat het nimmer tot uitzen
ding besloot. Misschien als eer
betoon aan de overleden Willem
Ruis hebben de Belgen dat nu
wel gedaan.
Ruis Speelt in 'Het Beest' een
directeur van een bouwbedrijf.
Als op een gegeven moment
wordt besloten, tot ontruiming
van zijn moeders huis, ondergaat
Ruis een metamorfose. Het beest
wordt in hem wakker en wat dan
gebeurt, laat zich met geen pen
beschrijven. Kijken dus.
De Nederlandse televisie komt
de week door met bekende films
van Amerikaanse makelij. Mor
genavond 'Pillow Talk', waarin
Rock Hudson en Doris Day op
komische wijze nader tot elkaar
komen (Nederland 2, 19.25 uur).
Een dag later op dezelfde zender
'The front page'. Ook al een ko-
mische film, waarin de primeur-
jagers uit de journalistiek op de
hak worden genomen. Er zijn
een paar versies van deze film;
uitgezonden wordt de eerste die
werd gemaakt door Lewis Miles
tone. De film zette de toon voor
het Hollywood-beeld van de
journalist: cynisch en spits (22.25
uur).
Een stuk recenter is 'Hotel
New Hampshire' 1984 Tony Ri
chardson maakte daarmee een
geslaagde verfilming van het ab
surde verhaal dat John Irving
een paar jaar eerder schreef. Het
is het portret van een gezin met
nogal afwijkende opvattingen en
nogal afwijkende belevenissen.
Hoofdrollen van Rob Lowe, Jo
die Foster en een heel aparte van
Nastassia Kinski (woensdag, Ne
derland 1, 22.30 uur).
'Cat People' w.ordt volgende
week vrijdagnacht op BBC 2 uit
gezonden (1.10 uur). Het is niet
de versie van Paul Schrader,
waarin Kinski ook meespeelde,
maar die uit 1942 van Jacques
Tourneur. Een zeer suggestieve
horror-thriller met een vrouw die
soms de gedaante van een panter
aanneemt. Met Simone Simon en
Kent Smith.
Verder veel westerns deze
week. Een paar titels: 'The good
guys and the bad guys' (Neder
land 1,17.35, zaterdag), 'Rio Bra
vo' (BBC 1, 18.45 uur, zaterdag)
en 'Chisum'"(Nederland 2, 20.35
uur, vrydag).
FILMHUIZEN
In 'Trip to Bountiful' speelt de
onlangs overleden Geraldine Pa
ge een oudere vrouw die niet ge
lukkig is met haar bestaan. Ze
woont in bij haar zoon en
schoondochter; maar vat het
plan op terug te keren naar haar
geboorteplaats Bountiful. Ieder;
een verklaart haar voor gek,
maar ze weet aan de aandacht
van haar schoondochter te ont
snappen en aanvaardt de reis per
bus. Gemaakt dqor Peter Master-
son. Donderdag om 21.15 uur te
zien in het Filmhuis LVC.
Vanavond in het Filmhuis
draait 'Desert Hearts'. Donna
Deitch vertelt daarin het verhaal
van een vrouwelijke professor
die naar Reno reist om een snelle
scheiding te regelen. Reno is een
onwezenlijk woestijnstadje in
Nevada waar gegokt kan wor
den. De hoofdrolspeelster wordt
er verliefd op de dochter van
haar gastvrouw (21.15 uur).
Behalve 'Round Midnight' en
'Opera do Malandro' nog drie
films in het Kijkhuis. Met 'La
Traviata' maakte Franco Zeffi-
reli een verfilming van Verdi's
gelijknamige opera. Een zieke
courtisane wordt op haar sterf
bed herenigd met haar vroegere
minnaar. Hoofdrol van Placido
Domingo (maandag 20.00 en
22.15 uur).
Dinsdag draait 'Abel' in het
Kijkhuis (20.00 en 22.15 uur).
Alex van Warmerdam regisseer
de en speelde de gelijknamige
Geraldine Page
Bountiful
hoofrol. Abel is een 'oudere jon
gere' die het ouderlijk huis niet
uit wil en voornamelijk bezig is
zijn vader en moeder te terrorise
ren. Als hij het huis wordt uitge
schopt, valt hij in handen van de
maitresse van zijn vader.
In 'Mon oncle d'Amerique' te
kent Alain Resnais de levenslo
pen van drie tamelijke willekeu
rige mensen: een leraar werkt
zich op tot directeur, een boeren
zoon wordt een technisch brein
en een arbeidersmeisje slaagt er
niet zich op te werken. Resnais
laat gedragstheoreticus Henri
Laborit commentaar geven op de
gebeurtenissen (20.00 en 22.15
uur).
