Anderson uit de gratie bij Post
Bijna-drama Bogers:
'Wat duurde dat lang'
Ducrot worstelt
met pen en papier
Renners middelpunt
van miljoenenzaak
Coureur incasseert forse achterstand
Renner mist grote tijdwinst in opmerkelijke etappe
SPORT
PAGINA 13
Kassa rinkelt uitbundig
WEST-BERLIJN (GPD) - Geld
behoort volgens een oud gezegde
te rollen. In de Tour de France is
dat zeker geen loze kreet. Al gaat
het voornamelijk in e-e-n richting,
die van de organiserende Société
du Tour de France. Weliswaar be
trekt men in het Parijse kantoor op
nummer tien van de Rue du Fau
bourg Montmartre een egelstelling
als er om inlichtingen aangaande
de boekhoudkundige kant van het
wielerspektakel wordt gevraagd,
maar na allerlei nasporingen bij
aankomstplaatsen, sponsors en
aanverwante geldschieters is dui
delijk dat de heren coureurs het
middelpunt zijn van een miljoe
nenzaak.
Na het Duitse uitstapje heeft de
kassa van de nieuwe 'grote man'
Naquet-Radiguet (de 46-jarige op
volger van de weggebonjourde Fe
lix Levitan) en de zijnen al uitbun
dig gerinkeld. Liefst vijf miljoen
'piek' brachten de Westduitsers
binnen, waarvan alleen West-Ber-
lijn al dik drie miljoen voor haar
rekening nam. Tot dusver was Ba
sel koploper als eerste bron van in
komsten voor de Ronde. De Zwit
serse stad betaalde in 1982 het toch
ook aardige sommetje van 1.3 mil
joen om als startplaats te mogen
fungeren.
Gevraagd of er binnenkort nog
astronomischer bedragen op tafel
dienen te worden gelegd, zei de
heer Naquet-Radiguet: „Dat is zeer
wel mogelijk. Ik acht het niet uit
gesloten dat er eens vijf miljoen zal
worden neergeteld en misschien
zelfs nog wel meer. Denk echter
niet dat wij met dat geld gaan pot
verteren. We hebben het hard no
dig om een goed product te kun
nen verkopen". Naquet-Radiguet
weet waarover hij praat. Hij gaat
door voor een handige, snelle za
kenman, die all over the world er
varing heeft opgedaan.
Wat dat betreft zal het gemis van
Levitan niet zo zwaar wegen. Of
schoon Naquet zich natuurlijk nog
wel even dient te bewijzen, want
de huidige begroting is voorname
lijk tot stand gekomen dank zij Le
vitan, die deze weken wellicht zit
te kniezen in zijn buitenverblijf in
Cannes. Immers, de eens zo onaan
tastbare organisator blijkt niet de
God in de Frankrijk te zijn waar
voor velen hem aanzagen.
Wie zijn de sponsors van de Tour
'87? Allereerst alle steden en plaat
sen die de Ronde aandoet. Die
gastvrijheid kost gemiddeld
125.000 gulden. Voor dat bedrag
krijgt men een aankomst en de vol
gende dag een start. Wil men het
hele 'spel' nog een dag langer in
huis hebben (zoals Avignon, waar
een rustdag is gepland), dan moet
er weer extra worden afgeschoven
(zo'n drie ton). Uitschieter in het
rijtje etappeplaatsen is Stuttgart,
dat ook diep in de buidel (negen
ton) heeft moeten tasten voor een
rondje Tour. Al met al incasseert
de Tour-organisatie een slordige
zeven miljoen gulden van de geza
menlijke pleisterplaatsen. Bijna
vijf ervan zijn van Westduitse af
komst.
Verreweg het meeste geld is af
komstig uit het bedrijfsleven, dat
het fietscircus een fantastische
promotionele waarde toedicht.
Hoofdsponsor is de Franse project
ontwikkelaar Merlin met een in
breng van vier miljoen gulden. De
firma krijgt als tegenprestatie re
clame op de borden waarop het
aantal nog af te leggen meters naar
de finish staat. Borden waar de tv-
camera's niet omheen kunnen.
Verder staat de naam Merlin met
kapitale letters op het wegdek bij
de meet geschilderd en dient de
etappewinnaar bij de huldiging
een vaantje van... jawel... vast te
houden.
In kort bestek enkele andere
geldschieters op een rijtje:
- Credit Lyonnais - Bankinstelling
die de gele trui heeft geadopteerd
tegen betaling van 1,3 miljoen gul
den.
- BP (oliemaatschappij) ontfermt
zich a raison van 750.000 gulden
over de groene trui.
- Café de Colombia heeft zich ver
bonden aan het bergklassement
(half miljoen).
- Coca Cola verzorgt de drankvoor
ziening van de karavaan en heeft
STRAATSBURG (GPD) - Het hoge tempo waarmee het Tour-peloton het afgelopen
weekeinde richting Frankrijk trok, Tiet zijn sporen na. Een flink aantal renners belandde
in de eerste de beste 'echte' etappe - tussen Karlsruhe en Stuttgart - meteen al in de
pottebak. Onder hen twee Nederlanders, Matthieu Hermans en John Bogers. Hun strijd
speelde zich af voor het gevreesde front van de bezemwagen en kende op het laatst nog
slechts een doel: op tijd binnenkomen. Daarin slaagden beiden, al was dat met name voor
debutant Bogers kantje boord. Als laatste renner bleef hij zaterdag ternauwernood bin
nen de limiet.
over het parcours had gezwalkt,
kreeg hij te horen dat hij zijn kof
fers kon pakken. Te laat binnen.
En zaterdag was er dus het bijna-
drama Bogers. Was die ook naar
huis gefietst, dan zouden er binnen
de gelederen van Roland-Skala
toch de nodige vraagtekens zijn ge-
John Bogers nog
lachen verging de
daar twee miljoen
- Verder zijn ook de witte trui (was
middelenfabrikant Super Croix)
en de rode trui (insectenbestrijder
Rhodic) goed voor enkele hon
derdduizenden gulden.
Voor bedrijven die minder geld
over hebben voor de Tour, is er een
goedkopere vorm van adverteren.
Zij kunnen zich aansluiten bij de
door Jacques Duchaussoy geleide
reclamekaravaan. De tarieven hier
voor zijn:
- f 25.000 voor een vrachtauto;
- f 15.000 voor een bestelwagen;
- f 10.000 voor een personenauto;
Ook kan er per dag worden meege
reden, speciaal voor de regionaal
getinte firma's. Het tarief hiervoor
is vastgesteld op 1500 gulden.
Per etappe zijn er honderd geld
prijzen beschikbaar, variërend van
6000 gulden voor de winnaar tot 35
gulden voor nummer honderd in
de uitslag. De eerste man in het
eindklassement krijgt zestigdui
zend gulden in contanten uitge
keerd, alsmede een vakantiebun
galow (van hoofdsponsor Merlin)
ter waarde van 40.000 gulden. Ver
der is er tienduizend gulden be
schikbaar voor de winnaar van de
groene trui, zesduizend voor de
man die in Parijs de bolletjestrui
draagt en vijfduizend piek voor de
beste jongere renners (witte trui).
De winnende ploeg kan 13.000 gul
den tegemoet zien, terwijl de rode
trui (klassement van de tussen-
sprints) goed is voor 3500 gulden.
Met een achterstand van bijna 28
minuten op de ritwinnaar Portu
gees Da Silva kwam er een eind
aan de lijdensweg van de 23-jarige
Brabander uit Budel-Schoot. „Het
ging van begin af aan al niet",
kreunde en steunende Bogers in
Stuttgart. „Ik moest herhaaldelijk
lossen. Vijf keer kon ik weer terug
komen, maar zeventig kilometer
voor de streep was het echt met me
gebeurd. Vervolgens keek ik alleen
nog maar uit naar het bord waarop
de laatste twintig kilometer staat
aangegeven. Goh, wat duurde dat
lang zeg. Ik was helemaal kapot. Ik
fiets nu heel wat jaartjes, maar zo
afgezien als zaterdag heb ik nog
nooit".
Het was voor Bogers en vooral
voor zijn Belgische ploegleider Ro
ger Swerts maar goed, dat hij bin
nenkwam net voordat de jury de
hakbijl liet vallen. Immers, voordat
het startschot in West-Berlijn
klonk, had Hennie Kuiper zijn
twijfels geuit over de keuze van
Swerts. Deze had Kuiper zelf bui
ten de ploeg gehouden, hetgeen bij
de gelauwerde veteraan veel
kwaad bloed zette. „Er gaan jon
gens mee naar de Tour die hiervoor
veel te licht zijn", bitste Kuiper, die
de beslissing van Swerts als een
van de grootste teleurstellingen in
zijn rijke wielercarriere had ge
noemd. Met behulp van juridisch
geweld dacht Kuiper alsnog een
plaats in het Tour-circus te kunnen
afdwingen.
Kuiper heeft toch een beetje zijn
gelijk gekregen. Want reeds in Ber
lijn raakte Swerts zijn eerste man
kwijt. Jac. van der Poel, de broer
van landskampioen Adrie, kon het
niet bolwerken in de ploegentijd
rit. Nadat hij kilometers lang solo
Swerts is echter nog altijd van
mening dat hij de juiste ploeg heeft
samengesteld. „Hennie is geen
ronde-renner meer. Hij kan nog
heel goed zijn in eendagswedstrij-
den, maar in een Tour is hij nog
van weinig waarde".
7e
Etappe
Troyes
Epinal
„En", herinnert de Belgische di
recteur-sportief zich nog goed,
„twee jaar geleden heeft Hennie
toch ook niets gepresteerd in de
Tour. Na een dag of twaalf moest
hij geheel en al ontredderd opge
ven. En dit jaar in de Ronde van
Italië heeft hij mij niet kunnen
overtuigen dat hij in de Tour thuis
hoort. En dan kan Hennie de pu
blieke opinie mobiliseren, daar hg
Hij heeft geen goed woord meer
over voor Anderson, die op deze
manier regelrecht afkoerst op een
breuk met de Panasonic-ploeg aan
het eind van dit seizoen. „Hij reed
zaterdag belachelijk slecht. Hij
kroop over de weg. Bovendien
heeft Anderson het aan zichzelf te
danken. Als je een groot renner wil
STRAATSBURG (GPD) - Elke niet moeten reageren. In elk ge-
avond, als de geteisterde spieren val zijn-het andere signalen dan
moordende Tour-etappe hij tot nu toe heeft ontvangen.
soepel gemasseerd zijn, valt
Maarten Ducrot op zijn bed, pakt
„Ik wil niet langer het monster
zijn, de man van de lange ont-
twee boékjes
wielersport. Ducrot: „Ik voelde ^aam
er weinig voor, want voordat ik
iets heb geschreven... Dat is een
gevecht. Maar dat heeft hij opge-
aanvaller van voorheen
dediger van nu geworden. Hij
reed weliswaar als best geklas-
Maechler) West-Duitsland uit, ruchten bij
maar had liever de rit gewonnen, veroorzaken. „Hij
„Ik zag Da Silva naar voren ko- maal niet goed
i de groep en rekende
dat hij zou springen. Maar ik wil- niks gekomen i
de toch nog even afwachten
toen ik zag dat hij doorging wist
ik dat ik te laat was".
Het klinkt beredeneerd, maar
de gedachten die de Zeeuw
loop ventileerde
de wedstrijd niet meer dan
pulsen, waarop zijn benen al dan
SJ STRAATSBURG (GPD) - Er dreigt een tweede scheiding
r voor Phil Anderson. De Australiër is namelijk uit de gratie
bij Peter Post. De ontluisterende wijze waarop hij zaterdag
een fikse tijdwinst door de vingers liet glippen zit zijn
ploegleider hoog.
zijn, moet je er ook naar leven",
reageerde Post spinnijdig op het
debacle.
Net als de Fransman Charly Mot-
tet, uit de formatie van Laurent
Fignon, reed Anderson in een gro
te kopgroep die in het laatste uur
van de etappe naar Stuttgart on
verwacht veel vrijheid kreeg van
het peloton. Mottet, een gevaarlij
ke outsider, maakte dankbaar ge
bruik van de royale bui van de gro
te groep. Anderson wilde ook wel,
maar kon het tempo niet bolwer
ken en verspeelde in de laatste om
loop van zo'n vijf kilometer maar
liefst vier minuten. „Hij komt snel
ler terug naar het peloton dan dat
hij er uit wegdemarreert", sneerde
zijn ploegleider over de voorman
van het elitekorps, die hij in 1986
na diens zege in de klassieker Gro
te Herfstprijs een vet contract en
het volle vertrouwen gaf.
Vertrouwen, zo moet Post con
stateren, dat ernstig is beschaamd.
Anderson voldoet niet aan de mini-
mum-norm, die er aan het kop
manschap gesteld mag worden. De
oorzaak? „Vraag het hem zelf
maar", ontwijkt Post het ant
woord. Anderson, nerveus pluk
kend aan zijn schoenen, blonk uit
in vaagheden. „Waar de grond be
mest wordt met leugens en incon
sequenties, schieten de smoezen
als paddestoelen uit de grond",
schreef Nico Scheepmaker in zijn
„Smoezenboek" over de sportwe
reld. Anderson grossierde in uit
vluchten. Variërend van het ge
brek aan organisatie in de kop
groep tot de vaststelling dat het
nog te vroeg is.
Over de ware achtergrond van
zijn voortdurende falen rept hij
met geen woord, al weet het hele
peloton wat er aan de hand is. De
vrouw van Phil Anderson, Ann,
heeft hem samen met zijn zoontje
verlaten en verblijft in de Verenig
de Staten. De Australiër woont al
leen in België, kookt er zijn eigen
potje en doet zelf de was. Als hij
met de ploeg in een buitenlandse
etappewedstrijd is, vertoeft hij bij
na altijd in de omgeving van zijn
nieuwe 27-jarige (Amerikaanse)
vriendin Shelly Verses, die ver
zorgster is van de Franse Toshiba-
ploeg. Zondagochtend in Stuttgart
wierp Post een veelbetekenende
blik naar de materiaalwagen van
die formatie. Anderson hing er met
zijn fiets tegenaan en praatte heel
kameraadschappelijk met de blon
de hittepetit achter het stuur...
Shelly.
„Ik ben even gemotiveerd als al
tijd", stelde Anderson, maar zijn
tegenstanders weten na zaterdag
dat ze van hem niets te duchten
hebben. De kans om de Tour te
toch al uiterst miniem,
blocnote en pen en begint te snappingen. Maar als je te lang:
schrijven. Want de doctorandus je hok blijft zitten lukt het ook
bedrijfspsychologie is bezig met niet". Vaststellingen en diepzin-
een boek. „Iedere dag noteer ik nige gedachten, die Ducrot te
iets dat een beetje met de etappe binnen schieten als hij voorover-
te maken heeft. Geen dagboekje,
maar meer iets over de randza-
ken. De kleine verschillen tussen
winnen en verliezen, bijvoor
beeld".
Het idee om Ducrot een boek
te laten schrijven is afkomstig övCT^MUkraceT tot
Net als zijn eeuwige aanklacht
tegen de macht van de pers. „Ik
heb een krant gelezen waarin
nooit een letter was geschreven
?ÏS Positief waren bevonden Die
kwamen met hun volledige
de kop. Terwijl er nog
tegenonderzoek aan de gang
en hun schuld nog niet was
bewezen. Als iemand anders
ucwctcu. nis icaicuiu duuers een
lost door interviews met m« te overtreding maakt, schrijven
maken en daaraan worden de kanten nooit de volledige naam
schrijf'aangevuld Dat voorstcl |r g™**
deed hij toen de uitgever Tho- heeft verkocht aa^de vlfegtrng
{"a,s ^tp er, v1 apn ™?T lk fabriek Lockheed. Van wielren-
het wist zat ik er aan vast npr„ k.m) _,.m hp, aHro.
Zaterdag had Ducrot heel wat Sfw^iaats er bij Daar worf
je aardig paranoïde Oan. Want als
renner te ontleden. Om precies te up, ppnma,i ;n h(. w
zijn die van hemzelf, want de staan kun je niks
de krant heeft ge-
terug
Als kamergenoot van Rolf
seerde Nederlander (twaalfde op Gölz werd hij geconfronteerd
2 minuten 25 van leider Eric met de ellende, die dopingge-
renner kunnen
is er'hele-
bleef maar
huis bellen of er toch echt
Hij
zich
geen kwaad bewust,
als er ineens vier Duitse journa
listen binnenstappen die vragen
of het klopt dat hij positief is be
vonden, ga je toch denken dat z.-e
tijdens iets weten wat jij nog niet weet.
Ik ben ook elke keer bang om
naar de controle te gaan".
Maechler (r) en
Da Silva slaan
hun beslissende
slag. Later won
Da Silva de etap
pe, Maechler
mocht de gele trui
omhangen.
(foto ANP)
de gele trui veroveren en een tijdje
dragen lag binnen bereik. „Dat heb
ik hem ook gezegd", stelde Post
wanhopig, „maar als je uit de kop
groep gelost wordt houdt alles op".
En vervolgens: „Tja, nu zullen ze
hem wel gemakkelijker uit het pe
loton laten ontsnappen. Ze weten
toch dat hij vanzelf terugkomt".
Anderson deed een zeer slechte
zaak. Hij faalde niet alleen, hij
toonde ook openlijk zijn slechte
vorm die hij- te midden van de
tweehonderd anderen van de
groep had kunnen verbergen. In
dat peloton werd trouwens heel
wat afgeklaagd. Stephen Roche
bijvoorbeeld werd in een onge
makkelijke positie gemanoe-
vreerd. Met zijn ploegenoot Erich
Machler (tegen het eind wegge
sprongen uit de kopgroep met de
ritwinnaar Acacia da Silva) als
kandidaat voor het geel er bij, kon
hij moeilijk een jacht ontketenen.
Hoewel de Ier in de Giro d'Italia
niet schroomde zijn Italiaanse
ploeggenoot Roberto Visentini
zelfs uit de leiderstrui te fietsen,
wachtte hij zaterdag lang af voor
dat hij toch nog een tegenactie op
touw zette. Met opmerkelijk wei
nig steun van zijn ploeggenoten.
En zonder aanwijzingen van zijn
sportdirecteur Davide Boifava.
Roche: „Het is goed voor de
ploeg dat Machler de trui heeft,
maar slecht voor mij dat ik zo veel
tijd verspeelde op Mottet".
Natuurlijk is de Ronde van
het legioen gevaarlijke outsiders.
De winnaar van de Dauphiné Libé-
ré heeft op Roche al meer dan vier
minuten voorsprong. Omdat hij
voortreffelijk kan tijdrijden (hij
won vorig jaar de Grote Landen-
prijs) houdt hij die voorsprong tij
dens de eerste rit tegen het horloge
- vrijdag aanstaande - zeker vast en
kan hem zelf nog uitbreiden. Daar
na wordt het de vraag of hij zich in
het hooggebergte kan handhaven.
Zijn zege in de koninginnerit van
de Dauphiné mag niet maatgevend
voor zijn klimcapaciteiten worden
genoemd, een vingerwijzing is het
wel. Als tenminste de equipe, in
clusief de norse Fignon, het hoofd
niet op hol laat brengen. Voorlopig
hoeft die formatie nog geen trui te
verdedigen, al zal de voortdurende
onrust wel waakzaamheid verei
sen.
„Als het wedstrijdbeeld zo wild
blijft, komt de ploeg die zich het
best kan beheersen het best uit de
strijd", aldus Post. Madiot en de
equipe van geletruidrager Machler
hadden wat dat betreft de wind in
de zeilen. Twee lange ontsnappin
gen zorgden voor zondagsrust in
het peloton.
ik niet wakker van. Als je je door
zoiets van je stuk laat brengen,
moet je geen ploegleider worden".
Desondanks wil Swerts bena
drukken dat hij ook het volgend
.jaar best verder wil met Kuiper.
„Hennie is een best mens, er is tus
sen ons alleen een verschil van me
ning. Dat kan toch? Maar wat mij
betreft rijdt Hennie volgend jaar
ook in onze ploeg. Hij kan dan zelf
zijn wedstrijden een beetje uitzoe
ken. Nee, de Tour uiteraard niet. Ik
hoop binnenkort een gesprek met
hem te hebben om deze affaire uit
de wereld te helpen. En zo denkt
onze sponsor er ook over".
De affaire Kuiper spookte ook in
het hoofd van Bogers toen hij zich
richting Stuttgart worstelde.
„Daarom dacht ik ook niet aan op
geven. Dat zou toch kloten zijn ge
weest voor Swerts". Gisteren voel
de Bogers zich al weer een stuk be
ter. „Als ik de komende twee da
gen redelijk door kom, heb ik er
nog volop vertrouwen in. Een
slechte dag is nog geen slechte
Tour".
Zo denkt ook Matthieu Hermans
erover. De sprinter in Spaanse
dienst - vorig jaar goed voor veel
positieve Tour-publiciteit - kampt
nog met de naweëen van een sleu
telbeenbreuk. Die blessure liep het
speerpunt van ploegleider Perure-
na op in de Ronde van Italië, waar
hij betrokken was bij een massale
valpartij. Met kunst- en vliegwerk
werd hij alsnog opgelapt. Een me
talen plaatje werd op het gebroken
bot vastgeschroefd, zodat Her
mans in Berlijn weer op de fiets
kon stappen. Het gemis van drie
weken competitie speelt hem ech
ter parten. „Niet dat de conditie
niet goed is. Dat zit wel goed, zo is
gebleken uit enkele testen. Het
punt is dat ik momenteel ritme
mis. Dat merk je vooral als er ver
sneld wordt. Daar ga ik aan kapot".
Naam maken
Aan die breuk heeft Hermans
geen centje pijn, al geeft hij toe dat
een gewoon mens zo niet zou gaan
werken. Hermans: „Nee, normaal
gesproken fiets je onder deze om
standigheden niet. Voor zo'n gene
zing staat een week of zes. Maar ik
wilde er nu eenmaal dolgraag bij
zijn. In de Tour kun je naam ma
ken".
Met zijn sprintvermogen hoopt
Hermans minimaal een etappe te
winnen. „Dat is mijn grote doel.
Nee, bang ben ik niet nu dat sleu
telbeen nog herstellende is. Ik ben
nooit bang. Ik ben een keer tijdens
het stayeren met een snelheid van
negentig kilometer gevallen Dat
liep wonderbaarlijk goed af en
toen ben ik direct weer achter de
motor gekropen. Doe je dat niet,
dan word je angstig".
Voorlopig is de eerste zorg van
Hermans de vorm aan te scherpen.
„Als ik Epinal haal, dan zie ik het
wel weer zitten. Dan moet er iets
moois mogelijk zijn. Jammer ei
genlijk, dat ik nu niet goed ben,
want ritten als naar Stuttgart,
Pforzheim en Straatsburg liggen
mij wel".
Sprinter Gutierrez
derde Touruitvaller
KARLSRUHE (ANP) - De Spaan-
se sprinter Alfonse Gutierrez be
sloot zaterdag niet meer te starten
voor de derde etappe van de Ronde
van Frankrijk. Hy vloog van Stutt
gart naar Madrid, nadat in het zie
kenhuis was vastgesteld dat hij bij
een valpartij drie ribben had ge
broken. Zijn uitvallen betekende
een sprinter minder in de Tour.
Gutierrez won dit jaar het pun
tenklassement in de Ronde van
Spanje. In het kampioenschap van
zijn land werd hy afgelopen zon
dag nog tweede.
Na het overweldigende begin in
West-Berlijn wonnen de Nederlan
ders in de Ronde van Frankrijk
geen etappes meer. Wel haalden ze
vette premies binnen. Jeile Nij-
dam, Ger Knetemann en Theo de
Rooy veroverden ieder een premie
van 3500 gulden tijdens de derde
etappe van Karlsruhe naar Stutt
gart.
Van Poppel:valhelm hoofdzaak
STRAATSBURG (GPD) - Voor Jean Paul van Poppel is sinds zater
dag „valhelm hoofdzaak" in de Tour de France. De sprinter uit de
ploeg van Jan Raas kwam in Stuttgart hard in aanraking met een
dranghek en heeft de schrik een beetje in de benen. Een dag later
zette hij net als zijn ploeggenoot Maarten Ducrot de in de Tour niet
voorgeschreven valhelm op, als pleitbezorger voor een verplichting
tot het dragen van die bescherming.
„In de eindsprint van het peloton werd ik de hekken in gereden. Ik
kwam er met mijn schouders tegenaan en kaatste weer terug in de
groep. In was er al zeker van dat ik zou vallen, maar wonder boven
wonder bleef ik overeind. Ik heb er een flinke pijn aan mijn schouder
aan overgehouden. Erger is het gelukkig niet en mijn tweede plaats
in de rit naar Pforzheim bewijst dat mijn sprintkracht er niet onder
geleden heeft", aldus Van Poppel. „Maar om te voorkomen dat er een
volgende keer by een echte valpartij wel iets ernstigs gebeurt, heb ik
vandaag toch maar mijn valhelm opgezet. En ik blijf er mee rijden,
hoe vervelend dat bandje om je kin met dit warme weer ook is".
„België" verijdelde zondag twee pogingen van de SuperConfex-
ploeg van Jan Raas om de waarschijnlijk snelste sprinter van deze
ronde aan de ritwinst te helpen. In de ochtendetappe van Stuttgart
naar Pforzheim voorkwam Herman Frison uit de ploeg-Roger Swerts
met een lange, succesvolle solo een massasprint.
