Jagt: 'Het is m'n
eigen stomme schuld'
Van der Poel van
spanning verlost
Mieke Havik 'geestelijk gegroeid'
Limburgs heuvelland 'tranendal'
Draaijer winnaar op valreep
Wanvertoning van profpeloton
Schalkers
rijdt zich
in de kijker
Kuiper ziet
af van
kort geding
9a? LAANDAG 29 JUNI 1987
PAGINA 17
^Vlüller maakt
succes ploeg
;d)
^isbers compleet
'91' 2' DEN HAAG (ANP/DPA/AFP) -
2. )e nationale kampioenschappen
'oor wielerprofs hebben in het bui-
rriton gnland over het algemeen win-
ïaars gekregen uit de zelfde cate-
18, 2. [orie als in Nederland: gelouterde
Vier enners, die echter niet tot de favo-
ieten behoorden. Dat gold voor
36 9 België (Van den Haute), Frankrijk
Mare Madiot), Italië (Leali) en
5witserland/West-Duitsland (Mül-
3- er). In Spanje won een nieuwe-
Deif Gonzalez Salvador.
Veld
Eric Vanderaerden startte te Sint
£atelijne-Waver niet in de weg-
0 vedstrijd om het Belgisch kam-
Dioenschap. De sprinttroef uit de
Dloeg-Post ondervond te veel hin-
nmë jer van een voetblessure. Volgens
3^2e Posts assistent Walter Planckaert
lègir Vanderaerden woensdag in
West-Berlijn wel kunnen starten in
proloog van de Tour de France.
jk beslis maandag, of ik aan de
ocas Tour deelneem", zei Vanderaerden
vied) zelf.
België kreeg
veteraan als Amateurkampioen Johannes Draaijer wordt omringd door de ronde-missen. Even verderop likte Arjan Jagt
kampioen. Drie dagen na zijn 35e zyn monden.
pro. verjaardag verraste Ferdi van den
Haute het peloton door zijn tweede
t' I'\ zege van ^et seizoen te boeken.
van Voor de dure Belgische ploeg van
anci de Spanjaard Ocana was het de
eerste aansprekende winst in het
wieleijaar, dat zo ambitieus was in-
,94, gegaan. Van den Haute behoorde
:las tot de 23 renners, die na 220 kilo-
an- meter ontsnapten en een maximale
3. voorsprong van anderhalve mi-
nuut namen. Op de 245e kilometer
sprongen vijf coureurs weg: Van
Di) den Haute, Vermote, Van Holen,
,3. Frison en Hynderickx. Van den
Haute, die dit seizoen feitelijk af-
ni- scheid had willen nemen van de
3 profwielersport, versloeg uiteinde-
lijk Hynderickx en Frison in de
spurt en werd voor het eerst kam-
pioen bij de beroepsrenners.
GEULLE - Van pure ontluiste
ring en de uitputting nabij ging Ar
jan Jagt er tenslotte maar bij zitten.
Direct na afloop had hij zijn teleur
stelling over de tweede plaats in de
nationale titelstrijd nog goed we
ten te verbergen en bewonderens
waardig veel geduld opgebracht
bij het beantwoorden van de horde
verslaggevers, die zich hardop
bleef afvragen waarom Jagt niet
had gewacht met zijn poging om
Johannes Draaijer af te schudden.
Dan was hij vermoedelijk kam
pioen van Nederland geworden en
daarmee waren de voorspellingen
ook precies uitgekomen.
Jagt gold vooraf als de grote fa
voriet en hij kreeg daarom nader
hand logischerwijs meer aandacht
Het gezamenlijk kampioenschap
van Zwitserland en West-Duits-
land is door de Zwitserse profs
overheerst, met Jorg Müller uit de
Nederlandse ploeg van Gisbers als
GEULLE (ANP) - Door Mieke
Havik lijkt de gevestigde orde uit
het vrouwen wielrennen zich te
hebben kunnen handhaven in
het nationale wegkampioen-
schap. De 30-jarige voorvrouw
van het vrouwen-peloton behaal
de immers op het zware parkoers
in Geulle haar eerste titel op de
weg, na tweede plaatsen in '83 en
'86.
Feitelijk echter stonden zater
dagmiddag drie nieuwe gezich
ten op het podium. Ten eerste is
de Mieke Havik van de zomer
van 1987 een heel andere vogel
dan de vedette van voorgaande
jaren. Bovendien werd zij verge
zeld door Jolanda Cools en Karin
Schuitema, die beiden nooit eer
der in het shirt reden van de
sponsorploeg van Egbert van 't
Oever, waarvoor zij in het kam
pioenschap startten. De schaats
coach toonde daarmee aan dat
een goede selectie en een gepaste
voorbereiding een doorbraak
kan veroorzaken in het kleine
groepje van top-dames dat al ja
ren de macht in handen heeft.
Jolanda Cools was ook de aan-
stichtster van de ontsnapping, na
een kleine vijftig kilometer, die
tenslotte de titel bij Havik
bracht. De onttroonde kampioe
ne Heieen Hage stelde na afloop:
„Mieke Havik reed erg sterk".
„Dat is", legde Havik uit, „het ge
volg van wat ik in het afgelopen
jaar geleerd heb. Ik heb het ge
voel dat ik nu veel meer volwas
sen ben, geestelijk gegroeid en
dat mocht zo langzamerhand ook
wel. Dit seizoen heb ik minder
getraind, maar wel veel intensie
ver en voor alles veel meer ont
spannen. Dit kampioenschap
ben ik begonnen met de gedach
te, ik ga er lekker in, vrij-uit in de
aanval en ik zie wel wat er van
komt."
Het moment om er in te gaan
was nadat Jolanda Cools een
klein groepje ontsnapten had te
ruggepakt en meteen doorging.
Alleen Havik pikte aan, om bij de
laatste beklimming van de prik-
kelige Slingeberg het kleine
gaatje te maken met Jolanda
Cools. Het gebeurde ongeveer op
dezelfde plek waar Karin Schui
tema naar brons sprong om het
gevaar van de betere sprintsters
te ontlopen.
Modevak-scholiere Karin
Schuitema, net achttien, is een
paar weken geleden door Van 't
Oever binnengehaald na een
sterke koers in het Land van Bar-
tje. Jolanda Cools kreeg ruim
een maand geleden in Zuid-
Frankrijk de kans een open
plaats in de groep in te nemen en
werd kort voor dit kampioen
schap verder geschoold in de
zesdaagse van Aquitanië in Zuid-
West Frankrijk. „Dat was natuur
lijk de ideale voorbereiding", zei
de twintig-jarige uit Sommels-
dijk.
GEULLE (GPD) - Eindelijk heeft Adrie van der Poel dit jaar waar voor zijn geld geleverd.
Het astronomische bedrag waarvoor hij van ploeg verwisselde, hing de Westbrabander
het hele voorseizoen als een molensteen om de nek. Het leek hem te verhinderen uit het
diepe dal te klimmen, waar hij in vertoefde. Tot hij gisteren in het Zuidlimburgse Geulle
de Nederlandse kampioenstrui veroverde, die zijn herstel van de laatste weken accen
tueerde. Terwijl het publiek de wanvertoning van het Nederlandse profpeloton geeu
wend gadesloeg, maakte Van der Poel er een feestje van.
Hij excelleerde als in zijn beste
dagen. Verlost van de spanning,
die hem vanaf de eerste wedstrijd
in februari moet hebben gekweld.
De miljoenenploeg van Jan Gis
bers was in een negatieve spiraal
terechtgekomen, waaraan slechts
door succes een eind kon komen.
„Het probleem in de wielersport is
datje wordt betaald voor prestaties
die je een jaar eerder heb geleverd.
En je kunt nooit garanderen dat je
een jaar later hetzelfde zult doen.
Toch ben ik altijd in mezelf blij ven
geloven", zei de ex-winnaar van de
Ronde van Vlaanderen. „Ik heb elk
jaar wel een uitschieter en hoewel
het in de klassiekers niet goed
ging, wist ik dat het niet in één
keer weg kon zijn".
De beslissing om toch de Tour de
France te rijden, terwijl hij in zijn
contract met PDM juist een clausu
le had laten opnemen dat hij die
wedstrijd kon laten schieten, duid
de op een lichte paniek. De 28-jari-
ge Van der Poel, zo werd gesugge
reerd, moest na zijn slechte voor
seizoen voor straf vier weken na
blijven in het wielercircus van me
neer Jacques Goddet. „Ik heb zelf
de beslissing genomen", verwierp
de Brabander die suggestie. „Ook
wel een beetje omdat ik vond dat
ik wat goed te maken had, maar
dat was niet de hoofdreden. Ze
zouden me gewoon goed kunnen
gebruiken voor de ploegentijdrit
en de vlakke etappes".
Tijdens de Ronde van Zfaeden
hakte hij de knoop door. Toen hij
eindelijk goed begon te rijden
(twee ritoverwinningen en het
puntenklassement) besefte hij dat
drieënhalve week Ronde van
Frankrijk tot een goed einde ge
bracht moesten kunnen worden.
„En of ik kampioen zou worden of
niet heeft daarbij geen rol ge
speeld". De gedachte dat hij de ti
tel zou pakken moet in de periode
wel bij hem op zijn gekomen, hoe
wel zijn eerdere ervaringen in
Geulle weinig hoopgevend waren.
Toch stond het scenario hem dit
maal wel duidelijk voor ogen. Een
vroege vlucht zou opnieuw tot suc
ces leiden, wist hij tevoren.
Toen ria zeventwintig kilometer
elf renners aan de leiding kwamen
was de beslissing gevallen. Met de
hand op hun hart hadden de
ploegleiders 's ochtends voor de
start aan organisator Huub Enge
len beloofd te proberen er iets
GEULLE - Martin Schalkers ver
raste het profpeloton met een ne
gende plaats in zijn eerste Neder
lands kampioenschap. De Katwij-
ker, die pas vlak voor de Ronde
van Italië in de ploeg van Jules de
Wever werd opgenomen, maakte
deel uit van de al vroeg ontstane
kopgroep die later het beeld van de
koers bepaalde.Dat kostte de de
butant heel wat zweetdruppels,
maar Schalkers weet zich er van
verzekerd dat die moeite niet voor
niets is geweest.
"Want ik heb me met die negen
de plaats in de kijker gereden",
spra.i de vermoeide neo-prof di
rect aa afloop. "En daar was het me
een beetje om te doen. We hadden
de opdracht om met elke demarra-
Martin Schplkers. (Archieffoto)
ge mee te springen. Ik had het ge
luk dat het meteen een beslissende
vlucht was'VTk kon me goed
handhaven, totdat Van der Poel op
het laatst aan de haal ging. Op dat
moment was het voor mij afgelo
pen. Maar ik was al heel blij dat ik
mee kon blijven rijden. Het is een
goede stimulans voor me".
moois van te maken. Hun renners
hadden lak aan die belofte en aan
de toeschouwers en blokkeerden
de wedstrijd. Met drie renners van
Jan Raas (Gerrit Solleveld, Twan
Poels en Frans Maessen), drie van
Peter Post (Theo de Rooy, Peter
Harings en Jan van Wijk) en twee
van Jan Gisbers (Adrie van der
Poel en Gertjan Theunisse) in de
spits werd in de achterhoede on
middellijk de strijd gestaakt. De
getergde Hennie Kuiper, strijdbaar
om te bewijzen dat hij w-e-1 in de
Tour de France-selectie van zijn
ploeg thuishoorde en vanaf de eer
ste minuut in het offensief, sloeg
de eerste omlopen een grote kloof,
waarin de rest, inclusief Michel
Schalkers en Marcel Arntz, mee
gingen.
„Ik wist wel dat Kuipertje iets
zou ondernemen. Dus heb ik met
een zeer attent gereden", analy
seerde hij na afloop zijn triomf.
Van der Poel was vervolgens de
smaakmaker van de kopgroep. Hij
zorgde met zijn tempoversnellin
gen voor een strenge selectie,
waarvan eerst vijf man - onder wie
Kuiper - het slachtoffer werd. La
ter halveerde hij de leidersgroep
nog eens door Harings, Poels en
Theunisse tot overgave te dwingen
en drieentwintig kilometer voor
het einde werd ook Solleveld en
De Rooy het hoge tempo van Van
der Poel in de beklimming van der
Slingerberg te machtig. Solleveld
(„Ik had kramp en mocht toen van
Raas niet meer op kop rijden")
drong niet meer aan, De Rooy pas
nadat Post hem daartoe had aange
spoord.
De Amstelvener had dat beter
eerder in de wedstrijd kunnen
doen. Hij had immers de „verkeer
de" renners bij de kopgroep, want
de uitstekend draaiende Erik
Breukink en Peter Winnen misten
de slag. Maar de uitvinder van het
defensieve koersen weigerde con
sequent zijn manschappen tot ach
tervolging te dwingen. Toen de
reactie van onder anderen Breu
kink er wel kwam, hadden de kop
lopers al een maximale voorsprong
van bijna negen minuten opge
bouwd, en dreigde heel even het
peloton op een volle ronde achter
stand te worden gereden, wat de
schande compleet zou hebben ge
maakt.
Dat debacle werd ternauwer
nood voorkomen, maar het feit dat
driekwart van het 63 renners tel-
Adrie van der Poel leverde gisteren eindelijk waar voor zijn geld. Hij
werd na een slecht voorseizoen kampioen van Nederland. (foto anp>
lende rennersveld al ruim voor het
einde uit de wedstrijd was geno
men, er slechts zestien werden ge
klasseerd waarvan er maar tien-
werkelijk de hele afstand (225 kilo
meter) aflegden vertelt genoeg
over de treurigheid die het publiek
voorgeschoteld kreeg. De one
-man-show van Van der Poel mag
dan prachtig zijn geweest, wie een
kaartje kocht met de gedachte een
wervelende revue van begeesterde
wielrenners te gaan bekijken,
kwam er bekaaid van af.
dan nummer één Draaijer, die in de
'luwte' genoot van zijn overwin
ning. Hij onderging het vragen-
vuur met verve, maar toen de stoet
éénmaal aan de inwoner van Wou-
brugge was voorbij getrokken en
zich louter familieleden in zijn di
recte omgeving bevonden, maakte
de teleurstelling zich pas echt van
hem meester.
Lopen ging na de ruim tweehon
derd kilometer op het zware rondje
in Geulle bijna niet meer, de auto
moest naar de finish worden ge
haald om hem vandaar naar het ho
tel te brengen. Ondertussen vroeg
de bronzen medaille-winnaar van
het wereldkampioenschap in Colo
rado zich nog maar eens af waar
het precies was mis gegaan. Op het
laatste rechte eind dus, niet zo lang
nadat Jagt en Draaijer hun vlucht-
makker Tom Cordes op de Slinger-
berg achter zich hadden gelaten.
"Ik wilde hem in de sprint af
bluffen en ging daarom zo vroeg
weg, maar hij kon weer in m'n kiel
zog komen en later zelfs naast en
over me. Ik ben gewoon stom ge
weest, had beter nog even kunnen
wachten met aanzetten. Nou ben ik
tweede, zo'n beetje het ergste wat
je kan overkomen. Wat heb ik ver
domme aan een zilveren medaille?
Ik had m'n zinnen op dit kam
pioenschap gezet. In plaats van
rustig te blijven, maakte ik op het
laatst een heel stomme fout".
Die misrekening hing nauw sa
men met zijn vorm, waarover vori
ge week getuige de twee etappe
zeges in de Ronde van Joegoslavië
geen enkele twijfel bestond, maar
die in het Limburgse heuvelland
schap te wensen overliet. "Dat was
ook de reden dat ik me alleen de
laatste ronden heb laten zien. Ik
heb me zo lang mogelijke schuil
gehouden om te voorkomen dat ik
me zou forceren", aldus Jagt, die
na de Olympische Spelen van
Seoul in dienst treedt van de ploeg
van Jan Raas.
"Het léék misschien wel alsof ik
gemakkelijk reed, maar in
werkelijkheid zaten m'n benen
vast. In de beklimming blokkeerde
ik steeds. Je hoort dat wel eens van
andere renners. Ik heb me altijd af
gevraagd wat dat was. Nou weet ik
het. Maar dat me dat precies van
daag moest gebeuren..."
Normaal gesproken is Jagt in de
sprint sneller dan Draaijer, die ech
ter profiteerde van de 'slechte dag'
van de Woubruggenaar en daar
mee gehoor gaf aan de smeekbede
van zijn Friese supporters. 'De Elf
stedentocht ging niet door en Cam-
buur verloor, maar onze renners
trappen door', hadden ze Johannes
Draayer via een spandoek tot een
stunt aangespoord. "Maar als ik me
goed had gevoeld, was het nooit
zover gekomen", wist Jagt.
"Normaal gesproken win ik van
hem in de sprint. Hij heeft zich in
Joegoslavië wat rustiger gehouden
dan Cordes en ik. Hij was mis
schien iets fitter dan ik. Gewoon
lijk ben ik explosiever dan hij.
Maar ik had al veel krachten ver
spild. De finale van dit kampioen
schap begon al heel lang voor het
einde".
Kopgroep
Toen ontstond ook het selecte en
uit drie man bestaande kopgroep-
je, dat het gespin van het eerste be
gin met een glimlach had aange
zien. Onder meer de nummer twee
van vorig jaar, Frank Kersten,
werd de gelegenheid geboden om
zijn contract bij de profformatie
van Jan Gisbers waar te maken.
Toen het er echt op aankwam, ont
deed het genoemde drietal zich
van het peloton en kon de finale
beginnen.
Dat die voor Jagt uitliep op een
teleurstelling, verbaasde ook Wim
Jeremiasse, de wedstrijdleider van
de KNWU, die net als de meeste
andere aanwezigen "al zijn geld op
Jagt had willen inzetten". Dit keer
kon hij de hooggespannen ver
wachtingen echter niet waarma
ken. "En dat vind ik werkelijk vre
selijk", legde hij zijn hoofd nog
maar eens in zijn armen, waarna de
20-jarige een aantal vloeken liet
volgen. "Ik heb er vandaag veel
energie ingestoken. Het is vreselijk
als je dan tweede wordt, terwijl ik
de kans had om hem te verslaan. Ik
heb me verkeken. Dat overkwam
me vroeger wel vaker. Ik hoopte
het nooit meer mee te maken. Maar
nou gebeurt het me weer".
Op de toekomst van Aijan Jagt
heeft de tweede plaats geen in
vloed. De amateur leeft, precies
volgens de visie van André Bos
kamp, nu al als een beroepsrenner
en verwacht wordt dat hij geen
moeilijkheden zal ondervinden bij
zijn overstap naar het profpeloton.
Zoals ook wordt aangenomen dat
hij in september tijdens het we
reldkampioenschap een medaille
binnenhaalt.
"Nadelige gevolgen hebben deze
tweede plaats niet. Ik ga me nou
maar voorbereiden op Oostenrijk.
Maar ik had graag eerst hier die ti
tel gepakt. Dat dat niet is gelukt, is
mijn eigen stomme schuld. Men
sen wat is dit erg".
FRED SEGAAR
Sterke koers
André van Reek
GEULLE - André van Reek (RTV
De Bollenstreek) en Jan Hendrik
Lagerweij (Swift) konden terugkij
ken op een succesvol verloop van
de nationale titelstrijd bij de ama
teurs. De beide talenten, die dank
zij hun goede prestaties van de
laatste weken alsnog aan het deel
nemersveld werden toegevoegd,
werden respectievelijk 19de en 32-
ste.In het bijzonder Van Reek on
derscheidde zich op het zware par
koers. De jonge inwoner van Lisse
leidde enkele ontsnappingen in en
was lange tijd aan 'het front' van de
de strijd te vinden. "Het ging in
derdaad lekker. Zo'n wedstrijd van
meer dan tweehonderd kilometer
is niet niks. Zeker niets als je zo
vaak die Slingerberg op moet. Dat
begin je op het laatste flink te voe
len. Maar ik had goede benen en
heb me daarom steeds van voren
laten zien".
Lagerweij trad minder op de
voorgrond, maar voor hem was het
voltooien van de zware wedstrijd al
een knappe prestatie. "Ik heb ge
woon lekker meegefietst. Een rol
van betekenis spelen in zo'n wed
strijd is weer een heel ander ver
haal. Daar ben ik natuurlijk nog
niet aan toe", aldus de dorpsgenoot
van Aijan Jagt.
GEULLE (GPD) - Hennie Kuiper
ziet af van het kort geding dat hij
wilde aanspannen tegen zijn spon
sor Roland/Skala, die hem niet
heeft aangewezen voor de Tour de
France. Kuiper zegt dat de kans
van slagen uiterst gering is. Het
kort geding zou vandaag in Breda
hebben gediend.
Jan Raas heeft Nico Verhoeven
aangewezen als -negende renner
voor de Ronde van Frankrijk. Voor
Verhoeven wordt het zijn debuut
in de Franse Ronde. Tijdens het
Nederlands kampioenschap zou
Raas zijn keus bepalen. „Een moei
lijke keus", aldus de Zeeuw, „om
dat Poels een goed kampioenschap
reed. Toch heb ik de voorkeur ge
geven 'aan Verhoeven".
GEULLE (GPD) - Al negen
jaar zit het nationaal wielerkam
pioenschap vastgeklonken aan
Limburg. Daar kan een selectief
parkoers worden uitgezet en
daar worden de echte kampioe
nen geboren, motiveert de
KNWU onophoudelijk de slaafse
volgzaamheid aan de organisato
ren, die Geulle als vaste plaats
kozen. Zolang de kruiwagens
met guldens steeds keurig op tijd
worden leeggestort in het Unie-
bureau in Woerden, lijkt de wie
lerbond aan de leiband van het
Limburgs kapitaal te blijven lo
pen. Maar nu het heuvelland
voor het derde achtereenvolgen
de jaar een tranendal voor de
wielersport is geworden, gaan er
in die kringen toch ook stemmen
op de blik eens te
Dat Zuid-Limburg geen garan
tie biedt op een grootse kam
pioen bleek vorig jaar met Jos
Lammertink. Dat het allerminst
borg staat voor een boeiende
wedstrijd is nu ook bekend. „Ik
wil Geulle niet meteen de nek
omdraaien", zei KNWU-voorzit-
ter Piet van der Molen gisteren
terwijl de profs plichtmatig hun
rondjes om de kerk circelden,
„maar ik zou toch het liefst eens
een keer een andere locatie voor
het kampioenschap zien".
In het afgelopen weekeinde
liep de vierjarige overeenkomst
af met Prof Wieier Promotion, de
organisator van de titelstrijd, en
binnenkort hoopt men een
nieuw contract af te sluiten. Voor
meer geld dan de 198.000 gulden
(inclusief btw) die dit jaar op ta
fel moest worden gebracht, al
willen de Limburgers niet veel
verder gaan. Waarschijnlijk zal
de tandem Prof Wieier Promo-
tion-KNWU de komende jaren
nog wel in tact blijven, want de
open inschrijving op de titel
strijd is al geruime tijd geleden
geruisloos onder de tafel gemof
feld.
Toch wil een nieuwe overeen
komst niet zeggen dat de titel
strijd ook in 1988 weer in Geulle
zal plaatsvinden. Zelfs Huub En
gelen, de organisator van de titel
strijd, begint in te zien dat er een
verzadigingspunt is bereikt. „We
hadden ons voorgenomen om na
het tien jaar in Geulle, volgend
jaar dus, eens ergens anders naar
toe te gaan. Gevoelsmatig zeg ik
nu: dat zou best eens een jaar
eerder kunnen gebeuren".
Het probleem is dat er weinig
geschikte parkoersen zijn in Ne
derland. Piet van der Molen: „De
Posbank leent er zich voor, of
een parkoers bij Nijmegen. Plus
vier of vijf andere plaatsen in
Limburg. Het zou best eens be
keken kunnen worden. Maar het
uitgangspunt moet zijn dat er
een goed sportief verloop is en
de organisatie deugdelijk is".
Van der Molen zal zijn oordeel la
ten afhangen van het advies dat
de commissie beroepsrennen en
de wielersportcommissie geven.
Als het aan het hoogste techni
sche college van de bond ligt
blijft Geulle de vaste stand
plaats, zegt Joop Atsma de voor
zitter van dat gezelschap. De
Fries baseerde die houding op
het sprankelende kampioen
schap van zaterdag bij de ama
teurs en vergat gemakshalve
maar even de wanvertoning van
de profs, dat het absolute hoofd
nummer had moeten zijn. „Dit
parkoers is selectief en de ren
ners bepalen hoe een wedstrijd
verloopt", stelde hij.
Kampioen Adrie van der Poel
verschilde grondig van mening
van de praeses van sportcommis-
sie. „Dit is een heel moeilijk par
koers. Het is zwaar en daarom
bijna onmogelijk om de schade
te herstellen als je de slag hebt
gemist. Je hebt dan eigenlijk
geen reden meer om te achter
volgen", aldus de Brabander, die
daarmee pleitte voor een eenvou
diger parkoers. Op het risico af
dat daar een middelmatige ren
ner kampioen wordt, is dat een
grotere garantie op een aantrek
kelijke wedstrijd. Slechter dan
gisteren in Geulle kan in elk ge
val moeilijk, want de profkoers
daar werd nu een droevige repli
ca van de processie, die de pas
toor vanwege het kampioen
schap met tegenzin had moeten
afgelasten. Met hem zeiden de
wielerliefhebbers een schietge
bedje dat de renners hem vol
gend jaar in Geulle niet opnieuw
in de wielen rijden...
