'Het zou zo anders kunnen'
Van den Berg kan
drie tennistitels pakken
De uitgesproken mening van ex-atlete Mieke Sterk
Korte broek
wekt weerzin
bij roeibond
Zes miljoen
niet genoeg
Het buitenbeentje Mieke Sterk. Als atlete weigerde ze destijds in
de pas te lopen en ergerde ze zich groen en geel aan van
bondswege aangestelde coaches, die ze nog altijd bestempelt als
„omhooggevallen bovenmeesters van plattelandschooltjes". Met
bestuurders, „machtswellustelingen en uitgedroogde
zuurpruimen", lag zij bij herhaling overhoop. De conflicten in de
atletiekcarrière van de sprintster, hordenloopster en
meerkampster waren bijna net zo talrijk als de sportieve
hoogtepunten. Nu, op 41-jarige leeftijd volgt zij de moeder der
sporten nog altijd op de voet. Terwijl haar opvolgsters in de
nationale vrouwenploeg komend weekeinde in het Zweedse
Gothenburg de Europa Cupstrijd aangaan, blikt Mieke Sterk
terug op haar bewogen 'loopbaan' en geeft zij haar uitgesproken
mening over de ontwikkelingen in de (vrouwen)atletiek. Een
terugblik, maar ook een tirade.
AMSTERDAM (GPD) - Mie
ke Sterk gaat haar eigen gang.
Dat deed ze als atlete en dat
doet ze als lerares op een
streekschool voor beroepson
derwijs. „Mijn moeder heeft
me altijd twee dingen voorge
houden: 'Heb lak aan dronken
Naatje' en 'Doe maar gewoon,
want dan doe je al gek genoeg'.
Dat heb ik goed in mijn oren
geknoopt en inderdaad heb ik
me nooit iets aangetrokken
van mensen die ik niet zag zit
ten. Ik heb ook altijd zo ge
woon mogelijk proberen te
doen. Dat veel mensen daar an
ders over denken, zal mij worst
zijn. Als ik op zaken stuit die in
mijn ogen onrechtvaardig zijn,
dan zet ik een grote mond op
ja. Dat vind ik dus heel nor
maal".
door
Jaap Visser
Terugblikkend op een enerverend
leven als (nationale) topatlete kan
Mieke Sterk zich met geen moge
lijkheid haar eerste nationale re
cord herinneren. „Eerlijk gezegd,
interesseert me dat ook nauwe
lijks. Neem nou mijn medailles, die
heb ik in het kader van de recyc
ling aan mijn leerlingen gegeven.
Wat moet je met die dingen, laten
roesten of wachten tot het weer er
in gaat zitten? Ik heb nauwelijks
iets bewaard. Alleen herinneringen
aan momenten waarop ik het
meest heb gelachen en aan de rel
len natuurlijk, al zou ik die niet
eens meer in chronologische volg
orde weten".
Mieke Sterk ging zich pas op
achttien-jarige leeftijd serieus met
atletiek bezighouden. „Ik heb-eerst
aan turnen en korfbal gedaan. Ik
kom uit een echte korfbalfamilie.
Mijn vader was voorzitter van Ani
mo Ready in Haarlem. Ik speelde
in het eerste, samen met mijn zusje
en mijn moeder. Die was bloedfa-
natiek. Ik heb ooit eens tegen haar
gezegd: 'Ik schaam me dood dat u
zo fanatiek bent en ik schaam me
dood dat u mijn moeder bent'. In
de zomermaanden zaten we vaak
in Zandvoort, daar hadden we een
huisje. Kampeerverenigingen or
ganiseerden daar elk jaar sportda
gen. Mijn eerste kennismaking met
de atletiek. Ik bleek heel snel te
zijn op de sprint. Prachtig vond ik
dat, een kuiltje in het zand was je
startblok. Toen ik eens werd uitge
roepen tot sportmeisje van het jaar
besloot ik me aan te melden bij een
atletiekvereniging
Ad Modus, inmiddels ter ziele
gegaan, was haar eerste vereni
ging. Sterk: „Binnen een jaar zat ik
in de nationale jeugdploeg. Dat
vond ik het summum. Toen we
voor een jeugdinterland naar Pa
rijs gingen, raakte ik zo bevlogen
dat ik mezelf voornam harder te
gaan trainen. Tot die tijd hadden
de trainingen niets voorgesteld.
Een paar keer per week met een
groepje meiden een beetje lopen
giechelen. Maar die uitjes naar het
buitenland wilde ik voor geen
goud meer missen. De lol die we
hadden, zingen in de trein, toneel
stukjes opvoeren, prachtig".
Lol maken
Na het gymnasium te hebben
doorlopen, verkaste Mieke Sterk
naar Amsterdam. Een studie aan
de sociale academie probeerde zij
te combineren met het bedrijven
van topatletiek. Zij kwam terecht
bij Wil Westphal, de pionierende
atletiektrainer, net als Sterk een
gedreven duizendpoot, eigenwijs
ook, lastig, maar wel recht door
zee. Dat het tussen die twee klikte
was geen wonder. „Wil is een ge
weldige vent", is Sterk nog altijd
van oordeel. „Een keiharde
werker, die alles voor zijn pupillen
over heeft. Zijn vrouw moet vroe
ger wel eens gek zijn geworden van
al die atleten. Hij haalde iedereen
in huis om te blijven eten en sla
pen. Als bondstrainer pakte hij al
les aan, van sprinten tot speerwer
pen. Daar schijnen ze nu een heel
leger voor nodig te hebben, maar
ik heb niet de indruk dat het de re
sultaten ten goede komt".
„Aan het begin van elk seizoen
probeerde ik uit te vogelen op welk
onderdeel ik met de minste trai-
ningsarbeid in de nationale ploeg
kon komen. Daardoor heb ik het
waarschijnlijk het langst van alle
maal volgehouden. Als ik geen last
van mijn pezen had gekregen, was
ik misschien nu nog als atlete in de
weer geweest. Aan trainen heb ik
nooit een hekel gehad. Hordentrai-
ning vind ik nog steeds het mooi
ste wat er is. Ik doe het nog weke
lijks".
„Ik hoor wel eens dat ik niet het
maximale uit mijn mogelijkheden
heb gehaald. Nou en? Ik heb ont
stellend veel lol gehad en daar was
het mij om te doen. Ik was tuk op
al die wedstrijdjes in het buiten
land. Permanent onderweg, hart
stikke leuk toch. Natuurlijk, ik was
ook dol op de sport, dat ben ik nog
steeds, maar er waren voor mij ook
andere dingen die telden. Ik wilde
een baan, op z'n tijd naar de film en
gewoon lol maken".
Mieke Sterk: 'Neem nou mijn medailles. Die heb ik in het kader recycling
Ergernis
Tot ergernis van de bondsbe-
stuurders met wie Mieke Sterk
voortdurend in de clinche lag. In
1968 wekte de als sprintster naar
Mexico uitgezonden Sterk al de er
gernis van de ploegleiding nog
voordat de Olympische Spelen
daadwerkelijk waren losgebarsten.
Aanleiding tot het conflict waren
de door het NOC verstrekte unifor
men voor de openingsceremonie.
„Het was de tijd van de minirok
ken, maar ze wilden ons laten op
draven in vormloze tenten die zo
ongeveer tot de kuiten kwamen.
Daar heb ik dus de schaar in gezet
en een rel was geboren".
Ze kan er nog smakelijk om la
chen, maar ze wordt op slag boos
als ze terugdenkt aan de rel rond
haar trainer, Wil Westphal. Die had
zich als trainer van de estafette
ploeg op het allerlaatste moment
teruggetrokken uit de Mexico-
équipe. De reden: volgens West
phal weigerde teamleider Jo Moer
man zijn belofte in te lossen om
vóór het vertrek duidelijke afspra
ken te maken over de taakverde
ling in Mexico. Later zou Westphal
toch, als toerist, naar Midden-Ame-
rika afreizen.
Sterk: „Toen wij hoorden dat Wil
in Mexico was, hebben wij hem
een telegram gestuurd waarin
stond dat hij zo snel mogelijk naar
het Olympisch dorp moest komen.
Hij stuurde ons een brief terug,
maar die werd onderschept door
de teamleiding. Toen ik hoorde dat
ze ook kennis van de inhoud had
den genomen, ben ik zo godverge
ten kwaad geworden. Hoe ze het in
hun botte hersens konden halen
om het briefgeheim te schenden.
De onfatsoen ten top. Toevallig
moest ik me toen voor periodiek
onderzoek bij de teamarts melden.
Die schrok zich een ongeluk, want
mijn bloeddruk was veel te hoog.
Later bleek er niets aan de hand te
zijn, ïkliad me alleen maar vrese
lijk lopen opwinden".
In Mexico werd de plaais van
Westphal ingenomen door Jacob
Dikken, de persoonlijke trainer
van Wilma van den Berg. „Maar die
had op ons geen enkel overwicht.
We rommelden maar wat aan en als
we getraind hadden dan sprintten
we zo snel mogelijk naar de bus om
hem kwijt te raken".
Het gevolg was wel dat de
scherpte verdween uit de afge
trainde estafette sprintploeg, zoals
later in het Olympisch Stadion zou
blijken. Sterk' „We vormden een
fantastische eenheid. We hadden
ons bijna twee jaar lang suf ge
traind. De grote verdienste van
Westphal was dat hij een hechte
ploeg had weten te smeden van
meisjes die nu niet bepaald eikaars
vriendinnen waren".
Wereldtoppers waren Wilma van
den Berg, Mieke Sterk, Truus Hen
nipman en Corrie Bakker (in de
juiste estafette-volgorde) trouwens
ook niet. Sterk: „Ik liep gemiddeld
11,8 en Corrie was de snelste met
een gemiddelde van 11,5. Toch lie
pen we in de series een wereldre
cord". Maar de sensationele 43.4
die het kwartet van Westphal liet
noteren, nog altijd_een nationaal
récord, werd in de finale Verplet
terd door het Amerikaanse team
dat 42.8 op de klokken bracht. In
diezelfde race liepen de Hollandse
meisjes door een ongelukkige wisr.
sel tussen Sterk en Hennipman.
juist een bronzen medaille mis.
Schorsing
Na de Spelen werd Westphal tot
1972 op non-actief gezet. Sterk:
„Dat had nog te maken met zijn
weigering om als bondstrainer mee
naar Mexico te gaan. Al zijn pupil
len hebben toen geweigerd om bij
de NK een medaille in ontvangst te
nemen. Dat was geloof ik in Gro
ningen. Ik kan me nog herinneren
dat er toen heel veel gaten op het
ereschavot vielen".
In '69 weigerde Sterk in actie te
komen tijdens de Europese Kam
pioenschappen in Athene, waar de
kolonels hun schrikbewind waren
begonnen. Zelf dreigde Sterk ver
volgens van de atletiekbaan te wor
den verdreven toen zij met twee
vrienden, onder andere haar latere
echtgenoot. Volkskrant-sportver
slaggever Hans van Wissen, het be
stuur van de Konklijke Nederland
se Atletiekunie te kijk zette tijdens
een radioprogramma van de KRO.
Sterk: „We mochten zelf een heel
uur radio maken, met onze favorie
te muziek en zo. Met z'n drieën
hebben we toen een selectieverga
dering van de KNAU opgevoerd.
Hebben we nog een dag voor gere
peteerd omdat we bang waren dat
we tijdens de uitzending zouden
sterven van het lachen. Natuurlijk
hebben we alles en iedereen op de
korrel genomen, met als gevolg dat
de KNAU me voor het leven wilde
schorsen".
„In die tijd had het partijcongres
van D'66 net een resolutie aange
nomen over democratiseren, ene
meneer Nachtegaal en die heeft de
leden van de commissie van be
roep van de KNAU helemaal inge
pakt. Als ik daaraan terugdenk. De
commissie van beroep die het
bandje van die radio-uitzending
weer afdraaide. Al die gezichten, ik
dacht dat ik het in mijn broek
deed".
Conflicten
Minder plezier beleefde Mieke
Sterk aan het kort geding dat zij in
1976 aanspande tegen het NOC, dat
weigerde haar als meerkampster
naar de Spelen in Montreal af te
vaardigen. Sterk: „De criteria om
voor uitzending in aanmerking te
komen, waren heel vaag. Ik geloof
dat je een goede kans moest heb
ben om bij de eerste twaalf te ein
digen. Ik stond dat jaar veertiende
op de wereldranglijst, maar vol
gens de KNAU, die de ranglijst van
een jaar daarvoor hanteerde, stond
ik achttiende. Maar de werkelijke
reden waarom ze mij niet naar
Montreal wilden sturen, was mijn
relatie met Hans. Ze waren bang
dat alle rellen en conflicten via mij
in de krant zouden komen. Helaas
had ik een slechte advocaat, die
heeft de zaak volledig verknald".
Een chronische achillespeesbles
sure maakte een kleine tien jaar ge
leden een eind aan haar atle-
tiekloopbaan. Nu, als dochter Mila
en haar werkzaamheden op school
het toelaten, bezoekt ze nog dik
wijls atletiekwedstrijden. Haar op
volgsters volgt ze als het ware op
de voet. Sterk: „Ik heb niet de in
druk dat de vrouwenatletiek vol-
wassener is geworden. Okee, er
wordt harder gelopen dan in mijn
tijd, maar dat is logisch, een na
tuurlijke ontwikkeling. Eigenlijk is
er weinig veranderd. Er zijn nog
steeds bevlogen trainers die bereid
zijn zich voor een paar centen met
een pupil uit de naad te werken. De
begeleiding van de bond is ook nog
steeds om te huilen en conflicten
zijn er zoals altijd in overloed".
„Wat wel is veranderd zijn de be
talingen. Ik heb nooit een cènt aan
mijn sport verdiend, hooguit eens
een wasmand of een koffiezetappa
raat. Nu ligt dat anders, althans
voor de toppers. Die voelen het
rechtsreeks in hun portemonnee
als ze weer eens door zo'n zuurp
ruim uit het bestuur worden aan
gepakt. In mijn tijd vond ik het ge
drag van al die machtswellustelin
gen in de bond al weerzinwek
kend. Ik dacht echt dat het niet er
ger kon, maar het blijkt dus nog
veel erger te kunnen. Er wordt nog
steeds gesmeten met startverbo
den en gedreigd met schorsingen.
Het verschil met vroeger is dat de
atleten nu ook in hun bestaan wor
den aangetast. Stuitend vind ik
dat. Een merkwaardig slag mensen
die bestuurders. Er zijn er maar
weinig die voeling met de sport
hebben. Ik vind het ook heel op
merkelijk dat er bijvoorbeeld nie
mand van mijn generatie in het
KNAU-bestuur is beland"
Bespottelijk
Meer dan opmerkelijk vindt
Sterk het ontslag dat bondscoach
Wim Verhoorn van de wegatleten
als fulltime-kracht van de KNAU is
aangezegd. „De man met de meest
contactuele eigenschappen wordt
er uitgeschopt. Dat is toch te be
spottelijk voor woorden. Verhoorn
regelt van alles voor zijn atleten,
zo'n man is goud waard, maar dat
telt niet omdat hij toevallig niet
kan opschieten met iemand die ze
technisch directeur hebben ge
maakt. Ane Kauffman, een vol
strekte leek op atletiekgebied,
maar wel iemand die keurig ja'
knikt tegen het bestuur. De functie
van die man stelt in mijn ogen he
lemaal niets voor. Hij is een soort
handelsreiziger in zakkammetjes"
Verbazen doet Sterk zich over
het estafette-record dat al bijna
twintig jaar stand houdt. „Een la
chertje van de eerste orde. Met zul
ke topmeiden als Nelli Cooman en
Els Vader, had dat record al lang
gebroken moeten zijn. In mijn tijd
was het knokken geblazen om in
de estafetteploeg te komen. Er wa
ren zes gegadigden voor vier plaat
sen. Ik was altijd als de dood dat ik
er niet bij zou horen. Nu is er van
enig teamverband absoluut geen
sprake. Er wordt niet eens ge
traind. Het is geloof ik één jaloerse
bende. Zonde, want die meiden
zouden het samen zo leuk kunnen
hebben, juist omdat het allemaal
verschillende types zijn. Dat waren
wij ook. Truus Hennipman bij
voorbeeld was zo ongeveer de fat
soenlijkheid zelve, terwijl ik door
ging voor het meest onfatsoenlijke
wezen op aarde. Eigenlijk konden
we elkaar niet uitstaan, maar uit
eindelijk hebben we ontzettend
veel lol beleefd. Daar denk ik wel
eens aan als ik naar de huidige es
tafetteploeg kijk en de stokjes
weer eens in het rond zie vliegen.
'Meiden, meiden', denk ik dan, 'het
zou zo anders kunnen'. Echt, ze
weten niet wat ze missen".
LEIDEN - Heieen van den Berg
is op de distictskampioenschap-
pen hard op weg om drie titels bin
nen te gaan halen. Gisteren stapte
Van den Berg op het tennispark
van Unicum al twee finales binnen.
Alleen in het gemengddubbel
moet zij nog één ronde spelen om
tot de eindstrijd door te dringen.
Ook Bionda Zonderop slaagde er
niet in om Van den Berg te dwars
bomen. De Leiderdorpse speelde
zeker niet slecht, maar verloor toch
met 6-3 en 6-4. Misschien kan
Christel Verwoert nog voor een
verrassing zorgen. De gedwongen
rustperiode heeft Verwoert goed
gedaan. De in het vrouwenenkel
BI als tweede geplaatste Madelijn
Damen ondervond dat. De speel
ster van De Munnik versloeg Da-
men met 6-4 en 6-3.
Carola Geerlings was in het vrou
wenenkel B2 met 6-0 en 6-3 te sterk
voor Madeion Verdegaal. Samen
met Heieen van den Berg bereikte
Geerlings de finale van het vrou-
wendubbel ten koste van Jacqueli
ne Paauw en Marquerite Patiwael
(6-3, 6-2).
In het mannenenkel BI voegden
Michael van den Berg en Jan-Wil-
lem Lugthart zich bij de twee ande
re halve finalisten. Marcel Vink en
Leon Damen. Michael van den
Berg liet zich door Hans Tönjann
niet van de wijs brengen. De fans
van de economie-student moeten
tegenwoordig ook met minder ge
noegen nemen en waren eigenlijk
al tevreden als Tönjann een game
pakte.
Het loopwerk van Tönjann was
goed verzorgd, maar bij zijn slagen
ontbrak het aan scherpte. Van den
Berg maakte daar handig gebruik
van en scoorde vooral met zijn
back-hand veel punten. Iedere op
leving van Tönjann werd door het
publiek enthousiast begroet, maar
bij 6-1 en 5-3 vond Van den Berg
het welletjes. De lijstaanvoerder
maakte de wedstrijd af en lijkt op
een opmerkelijke prestatie af te
stevenen: drie titels uit even zoveel
toernooien.
Spanning
Jan-Willem Lugthart en René
van der Wilk zorgden voor meer
spanning. Lughart, die als tennisle-
raar veel uren op de baan vertoeft,
maar weinig aan echt trainen toe
komt, kon tegen Van der Wilk op
mentaliteit de wedstrijd in zijn
voordeel beslissen. „Tegen Van
der Wilk speel ik altijd van die rare
potten. Uit alle posities kunnen we
scoren, maar we maken ook uit alle
posities fouten". Uiteindelijk
maakte Jan-Willem Lugthart de
minste fouten en won met 6-4, 7-5.
Leon Damen bewees gisteren
een wisselvallige tennisser te zijn.
Donderdag slaagde Damen er in
BI nog in om van Martijn Krans te
winnen. Gisteren in B2 was Ri
chard Oskam te sterk voor Damen.
Oskam, die tegen Henk Jansen ter
nauwernood aan uitschakeling
ontsnapte, maakte de papieren
r één een illusie armer (6-4,
7-5). Voor Hans van Bijsterveldt
was de strijd tegen Anne-Jan van
der Meer in een eerder stadium be
slist. In de tie-break van de tweede
set liep Van Bijsterveldt al naar het
net om zijn tegenstander te felicite
ren. Van der Meer was het niet met
de stand eens en gunde de Leider
dorper een nieuwe kans. Twee sla
genwisselingen later was het toch
afgelopen en ditmaal accepteerde
Van der Meer de felicitaties: 6-3, 7-
De halve finalisten in het manne
nenkel Cl zijn ook bekend. Kees-
Jan Schuilenburg kwam tegen
John van Overloop niet in gevaar.
Van Overloop kon zijn ritme niet
vinden en was duidelijk de minde
re van zijn clubgenoot: 6-1, 6-0.
Schuilenburg moet in de volgende
ronde tegen zijn dubbelpartner,
Mark Fleischeuer. De Voorschote
naar versloeg in drie sets Giovanni
Sekens (2-6, 6-3, 6-2). C2-speler
Maarten Kallenberg bereikte in Cl
de halve eindstrijd.Kallenberg
schakelde E. Verduin met 6-4, 6-1
uit en ontmoet nu de nummer twee
Erik Bakker.
Voor de familie Meyer was het
een slechte dag. Zowel Maureen
als Har Meyer konden hun eerste
plaatsing bij de veteranen niet
waarmaken. De inspanningen van
de organisatie braken Maureen
Meyer tegen Sietske Huiskamp op.
Bij 4-1 in de eerste set scoorde
Huiskamp 10 games op rij en die
klap kwam Meyer niet meer te bo-
In de veteranen 1 catagorie ver
wierf Meyer wel een plaats in de
finale. Daarin moet zij het opne
men tegen Joan Zonnevylle. Voor
af zag de Leiderdorpse erg op te
gen het treffen met Nolly Bennink.
„Sommige mensen vinden het
geen tennis, maar ik vind het knap
dat zij er bijna altijd in slaagt haar
spelletje aan de tegenstandster op
te dringen", zo karaktariseerde
Zonnevylle haar opponente. Zon
nevylle slaagde er wel in zich aan
het spel van Bennink te onttrek
ken en won met 6-3 en 6-4.
Na de nederlaag tegen Van Dui
venvoorde had Har Meyer wat
goed te maken. In het mannendub-
bel C wilde hij met partner Tom
Giberius de jeugd een lesje leren.
Kees-Jan Schuilenburg en Mark
Fleischeuer waren echter niet be
reid om daaraan mee te werken.
Nadat beide koppels één set door
middel van een tie-break in de
wacht hadden gesleept, was een
derde spelreeks noodzakelijk. Ver
moeidheid en slecht zicht speelde
de oudere garde parten, zodat
Schuilenburg en Fleischeuer de
partij naar zich toe trokken: 7-6, 6-
JETSKE GOUDSMIT
Bemd Schuster
AMSTERDAM (GPD) - De Roei-
bona heeft zich ontdaan van de di
recteur van het bondsbureau. Het
bestuur van de bond maakte deze
week in het maandblad 'Roeien'
bekend dat directeur E. M. van der
Sande Lacoste aan de dijk is gezet.
Waarom Van der Sande Lacoste is
ontslagen, werd in het midden ge
laten. Ook in een brief aan de roei
verenigingen blijft het bestuur
vaag.
De inmiddels ruim vijfjaar bij de
Roeibond werkzame Lacoste
merkte een half jaar geleden dat
het bondsbestuur niet tevreden
was over zijn functioneren. De
KNRB-bestuurders brachten als
voornaamste klacht naar voren dat
Lacoste had verzuimd hen op de
hoogte te stellen van een vermin
dering van subsidies voor de top
sport. Ook werd hem verweten tij
dens wedstrijden op de Amster
damse Bosbaan in korte broek
rond te hebben gelopen.
Het conflict werd uiteindelijk
zelfs aan de kantonrechter voorge
legd. Volgens de rechter kon La
coste niets verweten worden over
de wijze waarop hij zfjn taken heeft
vervuld. Zo bleek hij bijvoorbeeld
via memo's het bondsbestuur wel
te hebben ingelicht over de subsi
die-verminderingen. Door de on
werkbare situatie was Van der
Sande Lacoste toch al van plan de
de bond te verlaten.
BARCELONA (DPA) - Bernd
Schuster heeft een driejarige con
tractverlenging bij Barcelona ge
weigerd. De Westduitser kon in die
periode zes miljoen gulden verdie
nen. Schuster heeft nog een ver
bintenis voor een jaar. Barcelona-
voorzitter Nunez wilde de West
duitser vastleggen tot 30 juni 1991
Schuster, die in onmin leeft met
Nunez en trainer Venables en in de
afgelopen competitie niet in actie
kwam, heeft een basisplaats in het
eerste elftal van Barcelona als
voorwaarde gesteld voor eventuele
onderhandelingen. Het aanbod
van Nunez wordt in Spanje be
schouwd als een concessie aan de
100.000 leden, die over drie weken
bijeen komen voor de jaarvergade
ring. Barcelona behaalde twee jaar
geleden voor het laatst het lands
kampioenschap, met Schuster in
de gelederen. Nunez, wiens positie
wankelt, wil de leden tegemoet ko
men door de Westduitser terug te
halen.
De omzwervingen van Rob
McDonald zijn nog niet ten einde.
Hij zal het komende seizoen in ac
tie komen bij de Belgische eerste
klasser Racing Jet. De Engelse
spits wordt door PSV voor een sei
zoen aan de Brusselse club ver
huurd. McDonald speelde het afge
lopen seizoen voor Sporting Lissa
bon en FC Groningen.
Voor Van der Gijp heeft Neucha-
tel Xamax belangstelling getoond.
De Zwitserse kampioen vindt het
transferbedrag van 900.000 gulden
geen bezwaar. Michel Valke staat
in de schijnwerpers van Olympi-
que Lyon. De Fransen moeten
voor de middenvelder 750.000 gul
den op tafel leggen. Van Aerle
keert terug bij de Eindhovense
club. Voor Koolhof heeft zich nog
geen club gemeld bij PSV. De spits
is overbodig geworden door de
komst van Kieft.
Eric Groeleken heeft zijn ver
bintenis bij FC Twente met een sei
zoen verlengd. Met die overeen
komst heeft de Enschedese club
zijn selectie voor het komende sei
zoen rond. Twente kocht ook Eric
van Rossum van NEC, maar leende
de verdediger direct weer voor een
jaar uit aan de Nijmeegse eerste di
visieclub. FC Twente deed Willy
Carbo van de hand. In het afgelo
pen seizoen speelde Carbo op
huurbasis bij RKC. Donderdag
werd hij door NEC van FC Twente
gekocht.
Champions Trophy i
1. Australië
2. W-Duitsland
3. Nederland
Nederland
Australië
Gr-Britt
NK
6 4 2 0 10 15-7
6 4 2 0 10 13-5
6 4 119 13-4
6 3 2 1 8 10-5
6 2 1 3 5 5-14
6 1 0 5 2 6-11
6 10 5 2 5-13
4 0 0 8 17-1
3 1 0.7 13-2
1 1 2 3 6-6
- Mei PurceU (VSt) 6-4, 6-3, 6-4; Ken
(Zaf) 6-2, 7-6, 6-1; Henn Leconte (Frai
6-3, 6-3, 6-2; Miloslav Meeir (Tsj) - Mark
Woodforde (Aus) 6-1, 6-3, 6-3, Johan Kriek
(VSt) - Kevin Curren (VSt) 6-4, 3-6, 6-3, 6-2,
Gilad Bloom (Isr) - Michael Laurendeau
(Can) 3-6, 2-6, 6-1, 6-3, 6-4; Emilio Sanchez
(Spa) - Eric Jelen (WD1) 5-7, 6-1. 2-6, 7-6. 6-2.
PAARDESPORT
i Parreren 0-1; Mariette Drewes - Cor
rie Vreeken 1-0; Erika Belle - Jessica Harm-
sen 1/2-1/2.
Stand: 1. Harmsen 3 1/2; 2. BeUe 2 1/2 (uit
3); 3. Van Parreren 2 (uit 3); 4. Drewes 2; 5.
Bruinenberg 1, 6. Vreeken 0.
Wimbedon
Vrouwen, enkelspel, eerste ronde: Beth
Herr(VSt) - Teresa CaÜin (GBr) 6-1,5-7, 6-3,
Claudia Kohde (WD1) - Ann Devries (Bel)
(Sov) - Jane Wood (GBr) 7-5, 6-3.
tina Bunge (WD1) - Wendy
6-2; Gabnela Sabatini (Arg) - Csilla Cserepy
(Zwi) 6-1, 6-3; Dianne Balestrat (Aus) - Ma-
nuela Maleeva (Bul) 6-7, 6-1, 8-6; Ros Fair-
bank (Zaf) - Patty Fendick (VSt) 6-2, 5-7,
6-2; Sylvia Hanika (WD1) - Laris
manches, best
punten-120,99 seconden, 4 na twee i
ches (Ann Kursinski met Starman 4-0-16/
37,68, LisaTamopol met Adam 0-4-4-40,45,
Joan Scharffenberger met The Victor 0-0-0/
40,59, Joe Fargis 0-opgegeven-4/39,95), 2
Groot-Brittanniê 8-130,30 (Harvey Smith
met Shining Example 0-0-4/42,94, Michael
Whitaker 0-4-0/41,37, Joe Turi met Vital 4-4 -
8/42,37, John Whitaker met Milton 0-0-4/
45,99), 3. Braziliè 8,25 (Nelson pessoa 0-8,25,
Nestor Lambre ,et Cortino Joter 4-opgegc-
ven, Christina Johannpeter met Socicte 0-
0, Nestor Teixeira met Going Joter 0-0),
4 ex aequo Nederland 12 (Wout-Jan van
der Schans met Olympic Treffer 11-0, Wil
jan Laarakkers met Olympic Up to Date 4
0, Marcel Dufour met Olympic Simply Ma
gic 8-8, Rob Ehrens met Olympic Sunrise
0-0.
(WD1) Angelino 1326; 3. Nicole Uphoff
(WD1) 1311
Dressuurproef: 1. Dominique d'Esmee
(Fra) 585 punten, 2. Ellen Bontje (Ned) Pe
tit Prince 583, 3. Margrite Otto-Crépin 568,
5. Annemarie Sanders-Keyzer (Ned) Vin
cent 557.
Geluksspringen: 1. Nick Skelton (GBr)
Apollo 22 punten-65,09 seconden; 2. Lud-
ger Beerham (WD1) Loredo 20-66,13; 3 Gui-
seppe Forte (Ita) Lady Crew 20-67,67, 9.
Piet Raymakers (Ned) Royalty ZB 17-56,35
Vierspanwedstrljden. hindernisproef: Na
der barrage: 3. Laszlo Juharsz (Hon) 142,5,
11. Theo Weusthof 162,0.
(Ita) 3-6,6-2,8-6; Bettina Fulco (Arg) - Anne
Jarryd (Zwe) - Ricky Osterthun (WD1) 6-3,
chiel Schapers (Ned) - Javier Sanchez (Spa)
7-5. 6-2, 6-2, Paul McNamee (Aus) - Todd
Tweede ronde: Leif Shiras (VSt) - Claudio
Nk zwemmen Id Amersfoort
Vrouwen, 50 m vrije slag: 1. Annemarie
Verstappen (Die Heygrave) 26,2, 2. Connie
van Bentum (DWK) 26,2, 3. Marianne Muis
(Dcdemsvaart AC) 26,4, 4 Mildred Muis
(DAC) 26,5, 5. Karin Brienesse (Orca) 26,6,
6. Wilma van Velsen (TZV Vahalis) 26,8, 7
Denise Weerd (MZPC) 26,8, 8 Diana van
s (Dolfyn) 27,1.
t Tolhekke) 9.27.47.
