Nieuwe huurder
moet oude flats
leefbaar houden
Gynaecoloog is leek op seksueel gebied
Panama onder juk
VS en militairen
9Acht Mei wil ook volgend jaar manifestatie
PAGINA 2
DINSDAG 16 JUNI 1987
TILBURG - Sloop lijkt in de ogen van velen de enige acceptabe
le oplossing te zijn voor de problemen die zich alom voordoen
in de naoorlogse hoogbouwwijken. De Tilburgse Stichting Ver
enigde Woningcorporaties pakt het echter anders aan. Terwijl
andere woningbouwverenigingen zich vertwijfeld afvragen
wat ze aan moeten met de bijna onverhuurbare hoogbouwflats
die de massale woningbouw uit de jaren vijftig en zestig heb
ben opgeleverd, worden in Tilburg plannen gesmeed deze on
aantrekkelijke betonblokken aan te passen aan de eisen der
tijd. Het doel is hooggegrepen. De bijna-afbraakbuurt moet na
de verbouwing aantrekkelijk worden voor beter verdienende,
oudere huurders.
Voorlopig beperkt de opknap
beurt zich tot de Bellini-flat, één
uit een serie van zes die aan het
eind van de jaren zestig door het
betonbedrijf IBC werden ge
bouwd. De zeven verdiepingen ho
ge galerijflats waren de eerste flats
die de onderneming bouwde en
mede daardoor zaten er een aantal
bouwkundige gebreken aan. Die
leidden eind jaren zeventig tot
klachten, maar die bleken niet zo
ernstig dat daar niets aan gedaan
kon worden.
door
door Runa Hellinga
Veel ernstiger is echter het socia
le verval van de flats. De woningen
zijn goedkoop, maar onaantrekke
lijk en de huurders behoren over
het algemeen tot de laagste maat
schappelijke groepen. Er is veel
vandalisme en drugsgebruik. De
bewoners veroorzaken erg veel
overlast en er zijn veel klachten
over elkanders woongedrag.
Echt grote problemen met de
verhuur zijn er nog niet. Hoewel
sommige flats negen of tien keer
moeten worden aangeboden eer er
een huurder voor gevonden wordt,
is er nog geen noemenswaardige
leegstand. De woningbouwvereni
ging voorzag echter dat dat pro
bleem niet zo lang meer op zich
zou laten wachten en besloot in te
grijpen voordat het zover kwam.
De SVW is met een totaal wo
ningbestand van 10.000 woningen
de grootste corporatie van Tilburg.
De financiële positie is goed. Dat is
ook wel een voorwaarde om de am
bitieuze plannen uit te kunnen
voeren, geeft Ger de Wilde, die be
last is met de uitvoer van het pro
ject, toe. De totale kosten zullen
zo'n 10 tot 12 miljoen bedragen,
waarvan maar een deel door het
rijk wordt betaald.
Een van de belangrijkste punten
is dat het uiterlijk van de flats to
taal veranderd wordt. De Tilburgse
architect Jo Huurmans heeft daar
voor een zeer eigentijds ontwerp
gemaakt waarmee tegelijkertijd
het wooncomfort van de flats
wordt aangepakt. De winderige
open galerijen worden afge
schermd tegen het weer. De bal
kons worden omgebouwd tot ser
res die in de zomer open kunnen
worden geschoven. De gezamenlij
ke ingang, nu een plek waar jonge
ren uit de buurt rondhangen", krijgt
een afsluitbare deur.
Voor de vuilcontainers, die nu
buiten de flat staan en een hoop
rotzooi veroorzaken, komt een af
sluitbare ruimte. In de flats wor
den keuken, badkamer en binnen
werk gemoderniseerd. Verder wor
den een aantal bouwtechnische za
ken zoals koudebruggen verbe
terd. Bovendien komt er per drie
flats een huismeester die de ge
meenschappelijke ruimten in orde
zal houden.
Maar misschien de allerbelang
rijkste verandering is de sociale
aanpak. De woningbouwvereni-
verbou-
en een klei
ne volksverhui
zing moeten de
verpaupering
stuiten.
ging zoekt voor de gerenoveerde
woningen een totaal nieuw huur
dersbestand. Aangezien de sociale
wrijvingen het voornaamste pro
bleem zijn, kwam de SVW tot de
conclusie dat een grondige aanpak
van de woningen geen zin heeft
wanneer dezelfde bewoners in de
flat zouden blijven wonen.
Gejuich
Dat betekende dat voor alle oude
bewoners vervangende woonruim
te gevonden moest worden. Aan
vankelijk leek dat het meest pro
blematische deel van de plannen.
Maar Ger de Wilde kan zich nog le
vendig de vergadering herinneren
waarin de bewoners van de eerste
flat duidelijk werd gemaakt dat de
SVW elders in de stad vervangen
de huisvesting voor hen zou zoe
ken: „Toen ze doorkregen dat ze
weg mochten uit de flat, steeg er
een gejuich op".
De verplaatsing van de bewoners
gebeurt in samenwerking met de
Stichting Experimentenbeleid
Volkshuisvesting. De woningcor
poratie denkt dat de hoogbouw
juist voor deze groep bewoners de
grootste problemen veroorzaakt.
De vervangende woningen zijn
dan ook allemaal laagbouw en de
SEV zal onderzoeken of het woon
gedrag daar minder moeilijkheden
oplevert.
Voor de toekomst gokt de SVW
op de wat oudere tweepersoons
huishoudens als nieuwe huurders.
Voor hen zijn de woningen in de
flats, allemaal grote vier-kamerwo-
ningen, ruim. En wanneer ze van
binnen en buiten gemoderniseerd
zijn, bieden de flats naar verwach
ting hele aantrekkelijke woon
ruimte. Om zeker te zijn van een
ander soort huurders, worden de
huren van de gerenoveerde flats
fors verhoogd. De kale huur is nu
195 gulden en daar komt nog 50
gulden servicekosten bij. In de toe
komst kosten de woningen 366 gul
den per maand plus 65 gulden ser
vicekosten. „We hebben bewust
voor een hoge huur gekozen, want
anders blijven het toch de goed
koopste woningen uit de wijk.
Naar aanleiding van de ervarin
gen die men nu met de Bellini-flat
opdoet, wil de woningbouwvereni
ging bekijken of de Tilburgers er
ook over denken en of het mogelijk
is de flats te bevrijden van het ach
terbuurtstigma dat ze nu hebben.
Voorlopig lijkt dat wel te lukken.
De eerste belangstellenden voor de
vernieuwde Bellini-flat hebben
zich al opgegeven.
Hiaat in opleiding soms oorzaak van onnodige ingreep
Veel vrouwen kampen met aller
lei lichamelijke klachten die vaak
psychische oorzaken hebben. Daar
kunnen seksuele problemen aan
ten grondslag liggen. Dergelijke
klachten leveren jaarlijks in
180.000 gevallen een bezoek op aan
de gynaecoloog. Recentelijk is uit
onderzoek echter gebleken dat
driekwart van de gynaecologen
niet goed met hun patiënten over
de achterliggende, seksuele pro
blemen praat. Ze missen de ge
spreksvaardigheid of weten te wei
nig over de vrouwelijke seksuali
teit om de klachten adequaat te be
handelen.
door
Kees Haakman
De opleiding tot gynaecoloog
schiet op dit punt te kort en ook
voelen sommigen zich emotioneel
of persoonlijk geremd om de sek
sualiteit van hun patiënten ter
sprake te brengen. Sommige gy
naecologen willen er niet over pra
ten op grond van hun opvattingen
omtrent de moraal. Een van de ge
volgen hiervan is dat nog jaarlijks
ongeveer 120 vrouwen met klach
ten over vaginisme chirurgisch
worden behandeld, terwijl bekend
is dat die klachten een psychische
oorzaak hebben.
In de Tweede kamer heeft het
onderzoek 'Seksuele problemen in
de gynaecologenpraktijk' van de
wetenschappers J. Frenken en P.
van Tol, geleid tot vragen van
PPR-fractieleider Ria Beckers aan
de staatsecretaris Dees (volksge
zondheid) om de gynaecologenop-
leiding te verbeteren. Het onder
zoek kwam onlangs zelfs ter spra
ke in de Europese Commissie waar
drie Europarlementariërs pleitten
voor een soortgelijk onderzoek on
der gynaecologen in de andere EG-
lidstaten.
Een van de onderzoekers, Prof.
J. Frenken, hoogleraar in de sek
suologie en werkzaam op het Aka-
demisch Ziekenhuis in Leiden,
vindt het heel belangrijk dat een
vrouwenarts de eventuele achter
liggende seksuele problemen van
zijn patiënten bespreekbaar weet
te maken. "De arts moet doorvra
gen en de seksualiteit als het ware
aktief aanzwengelen. Stel, er komt
een vrouw op het spreekuur die
zegt hoofdpijn te krijgen van de an
ti-conceptiepil. Vraagt de arts door
en brengt het onderwerp seksuali
teit ter sprake dan kan blijken dat
zij geen zin heeft om te vrijen met
haar man".
"Vermijdt hij echter dit onder
werp en geeft hij de vrouw bij
voorbeeld een pil tegen hoofdpijn,
dan blijft het eigenlijke probleem
onopgelost. Klaagt een vrouw over
vage buikpijn, dan kan bij doorvra
gen blijken dat ze last heeft van
anorgasmie, ze kan niet klaarko
men bij het vrijen. Kunnen een
man en een vrouw geen kinderen
krijgen en praat de gynaecoloog
met de vrouw over dit probleem en
vraagt dóór, dan kan vaginisme de
oorzaak zijn. De vrouw is bang is
om te vrijen en sluit zich lichame
lijk af van haar partner. Zo- zijn er
tal van klachten die veroorzaakt
worden door seksuele problemen.
Daarover praten is een begin van
de oplossing".
Seksuologie
Tweederde van de gynaecologen
zegt te weinig te weten van de
vrouwelijke seksualiteit om klach
ten die door problemen op dat ge
bied worden veroorzaakt te kun
nen behandelen. Slechts twintig
procent van de geënqueteerde gy
naecologen brengt de seksualiteit
indien nodig ter sprake. Ze vragen
hun patiënten er naar en nemen zo
mogelijk de tijd. Veertig procent
van hen vraagt er soms naar en de
rest praat er in het geheel niet over.
Enige mate van onderwijs in de
seksuologie ontbrak.
Frenken: "Dat moet nodig veran
deren. Ook in de basisopleiding
van alle artsen, zou seksuologie
een belangrijk onderdeel moeten
zijn. Maar dat hangt af van waar de
medische faculteiten voor kiezen.
De vakken seksuologie en medi
sche psychologie vindt men nog
steeds niet echt belangrijk. Er zijn
ook nogal wat gynaecologen die
persoonlijke en emotionele bezwa
ren hebben tegen het praten over
de seksualiteit met hun patiënten.
Het komt als het ware te dicht bij.
Dat hangt vaak samen met de tra-
didionele opvattingen over de rol
van de vrouw en over de vrouwelij
ke seksualiteit die ze er op na hou
den. Zij negeren de psychische
klachten, gaan er niet op in".
"Juist die artsen zouden volgens
hem mij een of andere vorm van
nascholing moeten volgen. Er zijn
wel regelmatig studiedagen waar
over dit soort problemen wordt ge
praat maar een deel van de onder
vraagde artsen neemt daar nooit
aan deel. Eigenlijk zouden gynae
cologen verplicht moet worden re
gelmatig nascholingscursussen te
volgen. We zouden een voorbeeld
kunnen nemen aan België waar
artsen wel daartoe worden ver
plicht op straffe van het verliezen
van hun baan".
Taboe
Hoogleraar in de seksuologie J.G
van Dijk, werkzaam op de vrou
wenafdeling van het Akademisch
Ziekenhuis pleit al jaren voor een
aparte polildiniek waar enerzijds
de steeds in aantal toenemende pa-
tienten terecht kunnen en vooral
ook aankomende gynaecologen de
nodige praktijkervaring op kun
nen doen. "De gynaecoloog moet
niet alleen zelf vertrouwd zyn met
de seksualiteit maar ook in staat
zijn dat vertrouwen op de patient
over te dragen. Ik weet dat dat niet
voor iedereen even makkelijk is
om vrijelijk over seks te praten, het
geldt nog steeds als een soort ta
boe. Maar we kunnen ze er wel in
trainen."
MEXICO-STAD - Ogenschijn
lijk is het ergste voorbij. De aan
wezigheid en het hardhandige
optreden van zwaar bewapende
militairen in Panama-Stad heb
ben voor een zekere rust ge
zorgd. Maar de sociale onvrede
en de diepe algemene veront
waardiging blijven bestaan. Het
zelfde geldt voor de persoonlijke
ambities van verschillende hoge
militairen en de in het geding
zijnde internationale belangen.
Dat alles samen veroorzaakte de
afgelopen dagen in Panama bij
na een oncontroleerbaar volkso
proer.
door
Rob Sprenkels
In de straten van de Panamese
hoofdstad getuigen de resten van
tientallen verbrande auto's, hon
derden ingegooide ramen en tal
van vernielde wegwijzers en
stoplichten van de manifestaties,
die met behulp van duizenden li
ters traangas, wapenknuppels,
rubberkogels en een stringente
perscensuur tot zwijgen zijn ge
bracht.
Langzaam maar zeker begint
het normale leven zich te herstel
len. Maar het zal nooit meer zijn
zoals het was, daarover is ieder
een in Panama het eens.
Het begon allemaal met de ont
hullingen van kolonel Roberto
Diaz Herrera, de stafchef van het
Panamese leger die een paar da
gen eerder was gedwongen om
met pensioen te gaan. En het wa
ren eigenlijk niet eens echte ont
hullingen, Diaz Herrera deed in
feite niet meer dan bevestigen
wat iederen al zo'n beetje ver
moedde.
Generaal Manuel Antonio No
riega, de sterke man van het le
ger, zou een vinger hebben ge
had in het mysterieuze vliegtuig
ongeluk waarbij in 1981 de legen
darische generaal Omar Torrijos
om het leven was gekomen. Ook
zou hij opdracht hebben gegeven
tot de moord op Hugo Spadafo-
ra, een eigenzinnige miljonair die
in 1978, onder Torrijos, ontslag
had genomen als minister van
gezondheid om in Nicaragua aan
de zijde van Eden Pastora te
gaan vechten tegen dictator
Anastasio Somoza. Op het mo
ment van zijn dood stond Spada-
fora bekend als een van de felste
critici van Noriega.
Diaz Herrera bevestigde ook
dat er bij de verkiezingen van
1984 een massale fraude was ge
pleegd ten bate van de door ge
neraal Noriega uitgekozen offi
ciële presidentskandidaat, Nico
las Ardito Barletta. Deze ver
sloeg zijn stokoude conservatie
ve tegenstander Arnulfo Arias
uiteindelijk met een verschil van
amper 1713 stemmen. En Norie
ga had Ardito Barletta vervol
gens in 1985 gedwongen om
plaats te maken voor de huidige
president, Eric Delvalle, om zo te
voorkomen dat er een officieel
onderzoek zou worden ingesteld
naar de eerder genoemde moord
op Hugo Spadafora.
De verklaringen van Diaz Her
rera hadden een golf van sponta
ne demonstraties tot gevolg,
waarbij het aftreden van de rege
ring en generaal Noriega werd
geeist. Behalve de verontwaardi
ging over het democratische be
drog kwamen ook alle sociale
frustraties bovendrijven: de
slechte lonen, de gierend uit de
hand lopende inflatie, de werk
loosheid van meer dan eenderde
van de beroepsbevolking. Politie
en leger keken de eerste dag toe
hoe jongeren, studenten en krot
tenwijkbewoners de straten van
het centrum van Panama Stad in
bezit namen.
De conservatieve oppositie zag
zijn kans. Via radiostations werd
opgeroepen tot een nationale re
bellie. In samenspraak met de
katholieke kerk en het particu
liere bedrijfsleven werd een co
mité voor een „burgelijke kruis
tocht" uit de grond gestampt om
óp te roepen tot een nationale
staking. En Arnulfo Arias kwam
overvliegen vanuit zijn koffie
plantage om persoonlijk het hem
in 1984 ontnomen president
schap op te eisen.
Maar president Delvalle en ge
neraal Noriega hadden hun ant
woord klaar. Via de televisie be
weerden ze dat het om een inter-
nati-iale samenzwering zou
gaai Washington zou de natio
nale iligarchie willen gebruiken
om voor te zorgen dat Panama
uit in Midden-Amerika be
middelende Contadora-groep
zou treden en ook om zijn greep
op het Panama-kanaal te kunnen
behouden. Reagan wil van Pana
ma een tweede Honduras ma
ken, zo heette het.
De gemiddelde Panamees
weet maar al te goed dat Ronald
Reagan altijd een fel tegenstan
der is geweest van de Panama
kanaal akkoorden, die in 1977
werden ondertekend door de
toenmalige Amerikaanse presi
dent Jimmy Carter en de Pana
mese leider Omar Torrijos. In die
akkoorden gaven de Amerika
nen hun oorspronkelijk verwor
ven eeuwige eigendom van het
kanaal op en beloofden ze het
stapsgewijs aan Panama te zul
len overdragen, een proces dat in
1999 zou moeten worden beëin
digd.
Progressief Panama zag zich
voor een moeilijke keuze ge
steld: de protesten steunen met
het risico een conservatieve rege
ring aan de macht te helpen, die
wellicht zelfs de rechten op het
Panama-kanaal zou kunnen la
ten varen; of het huidige regime
steunen, ondanks alle fouten, de
corruptie en de misdaden.
De belangrijkste vakbonden
kozen voor het laatste. En mede
daarom hebben president Del
valle en generaal Noriega hun
hoofd kunnen redden. Maar de
spanning blijft en de afgelopen
dagen hebben aangetoond waar
toe persoonlijke ambities van ho
ge militairen als generaal Norie
ga en kolonel Diaz Herrera, be
slist ook geen doetje, kunnen lei
den in samenspel met internatio
nale belangen.
Om maar een voorbeeld te ge
ven van hoeveel waarde Was
hington hecht aan een zekere
zeggenschap over het strategi
sche Panama-kanaal: terwijl de
Amerikaanse ambassadeur in
Panama-Stad dé conservatieve
oppositie adviseerde, kreeg het
Panamese leger nieuwe voorra
den traangas van de in de kanaal
zone gelegerde Amerikaanse
troepen om de manifestaties van
die oppositie tot zwijgen te kun
nen brengen.
De grote meerderheid van de
88 organisaties die aan de Acht
Mei-beweging (van vernieu
wingsgezinde rooms-katholie-
ken) deelnemen is vóór het hou
den van weer een manifestatie
volgend jaar. Dat bleek tijdens
een besloten bijeenkomst van
het deelnemersberaad in Am
sterdam. Het bestuur van de be
weging zal in augustus een be
slissing hierover nemen.
Voorzitter mevrouw W. Stael-
Merckx verwachtte kort geleden,
dat er in 1988 geen manifestatie
zou komen, gezien het 'giganti
sche werk' dat eraan vastzit.
Maar in Zwolle, waar op 9 mei
ongeveer 12.000 mensen bijeen
waren, werd daaraan al getwij
feld. Het enthousiasme van de
deelnemers leek er gewoon om
te vragen.
De komende tijd zal worden
bekeken of de organisaties van
Acht Mei genoeg talent daarvoor
kunnen aanboren. Een aantal le
den van de programmacommis
sie die de vorige bijeenkomsten
mede organiseerde wil met het
werk in deze commissie stoppen.
Simonis over gezin
De tweede bijeenkomst van
de behoudende tegenhanger van
Acht Mei, de Stichting Contact
Rooms-Katholieken, trok zater
dag in Utrecht ongeveer 3.000 be
langstellenden. Thema was: het
christelijk gezin in deze tijd.
Aartsbisschop Simonis was
een van de sprekers. "In dank
baarheid jegens God en in aan
vaarding van onze katholiciteit
stellen wij vast: het gezin is en
blijft de hoeksteen van de men
selijke samenleving". Zo besloot
hij zijn toespraak. "Weliswaar
zijn de aanvallen op het gezin
spottend en grof en is de misken
ning van fundamentele waarden
verontrustend, maar dat bete
kent nog niet dat de waardigheid
van het gezin alleen maar ver
duisterd zou zijn. Deze crisis
biedt ook de kans, het gezin weer
te laten zijn wat het oorspronke
lijk is".
Simonis constateerde een diep
verzet in de samenleving tegen
een 'voorgeleefd christelijk
mensbeeld'. Die normen worden
als een beperking van de mensé-
lijke vrijheid ervaren. De aarts
bisschop zag dat als een gevolg
van een zich afwenden van God.
"Pas in het gehoor geven aan
God ontstaat er perspectief op
menswaardig leven".
Hij sprak van een kloof tussen
het levensontwerp van de 'ge-
loofsgetrouwe christen' en het
levensontwerp van men-
die vanuit een christelijke
opvoeding wellicht nog met een
christelijke tongval spreken,
maar die niet meer als christen
lijken te willen leven. "Deze
kloof is het sterkst voelbaar in
huwelijk en gezin". "Is het niet
droevig, dat deze gedachten voor
velen, ook binnen de christelijke
geloofsgemeenschappen, onbe
grijpelijk, ja zelfs onverteerbaar
lijken te worden?"
In dezelfde toespraak roerde
de aartsbisschop ook de 'abor
tuskwestie' aan. "Die is beslist
niet voorbij. Wij willen en kun
nen ons niet neerleggen by het
hoge aantal abortussen in ons
land. Ook al lijkt de discussie
van de jaren 70 wat geluwd, het
feit zelfvan de abortus is nog net
zo onaanvaardbaar".
Actie
Aan de afsluitende eucharistie
viering op deze bijeenkomst nam
ook een klein aantal homosek
suelen deel, herkenbaar aan een
roze driehoek. Zij waren naar
Utrecht gekomen op aandrang
van jhr. Floris Michiels van Kes-
senich, die enkele maanden gele
den zijn actie 'Oog in oog met de
bisschop' begon. Waren de actie
voerders in Den Bosch en Zeve
naar niet van de
gesloten, in Utrecht gebeurde
dat nu wél.
Een verklaring van het aarts
bisdom veroordeelde hun optre
den. Aan demonstranten zou de
communie worden onthouden.
Tegelijk werden de aanwezigen
opgeroepen niet zelf op te treden
tegen de herkenbare homo's.
•Wij wijzen wel hun daden af,
maar houden onze hand naar hen
uitgestrekt". Elk van de twintig
priesters die de zaal ingingen om
de communie uit te delen was
vergezeld van iemand van de or
ganisatie om erop toe te zien dat
alles ordelijk zou verlopen.
"Ik respecteer het dat de kardi
naal nu eindelijk een beslissing
heeft genomen", zo reageerde
Michiels. "En ik ben opgelucht
dat ik niet met harde hand uit de
zaal ben verwijderd".
'Geen grof geschut'
Er is weer een nieuw vredes-
platform in Nederland: het Vre
desoverleg Kerk en Samenle
ving, ofwel 'Voks'. Teleurgestel
de oud-Icto-leden hebben het op
gericht. Jhr. mr. W. H. de Savor-
nin Lohman, oud-inspecteur-ge
neraal van de strijdkrachten, die
zich vorig jaar lang heeft bezig
gehouden met verzoeningspo
gingen tussen de strijdende Icto-
groepen, omschreef het 'Voks'
als 'een rustig en verstandig ope
rerende vredesbeweging'. 'Geen
grof geschut'.
Volgens De Savornin Lohman
- die sprak op een eerste verga
dering van het 'Voks' in Em-
meloord - heeft het Icto (Inter
kerkelijk comité tweezijdige ont
wapening, tegenhanger van het
Interkerkelijk Vredesberaad
IKV) tot drie keer toe verzuimd
de rijen te sluiten. Hij beloofde,
dat het 'Voks' zich diepgaand zal
bezinnen op problemen van vei
ligheid en vrede vóórdat het uit
spraken doet. "Deze benadering
is vooral in kerkelijk Nederland
van groot belang".
Een doelstelling van het 'Voks'
is, dat de kerken de verschillen
de legitieme opvattingen van vei
ligheid en vrede erkennen en de
monopoliepositie van groepen
met een eenzijdige visie beëindi
gen. Zelf wil het 'Voks' door pu-
blikaties en bijeenkomsten een
bijdrage leveren aan een even
wichtige discussie over ontspan
ning en wapenbeheersing.
Vast. Het tijdelijk dienstver
band van de toeruster voor vre
desvraagstukken in de Gerefor
meerde Kerken, ir. M. van Al
phen (36) uit Lichtenvoorde,
wordt per 1 september veran
derd in een vaste aanstelling.
Algemeen secretaris. De
Stichting Bijbelse en Medische
Zendingsgemeenschap heeft de
hervormde predikant W. J.
Bouw uit Oud-Loosdrecht be
noemd tot algemeen secretaris.
Deze zendingsgemeenschap is
een interkerkelijke en internatio
nale organisatie die in 1852 in In
dia werd opgericht en nu onge
veer 350 werkers in dienst heeft
in twaalf landen (Azië, Midden-
Oosten en Noord-Afrika). Uit Ne
derland werden sinds het eind
van de jaren 70 - in nauwe sa
menwerking met plaatselijke ge
meenten - meer dan vijftig
werkers uitgezonden.
Ds. Bouw werkte al voor de
zending in Kenya. Daarna was
hij toeruster voor evangelisatie
bij de Hervormde Bond voor In
wendige Zending. Sinds 1982 is
hij predikant in Loosdrecht.
Hervormde Kerk: beroepen te
Papendrecht J. Kommers Groot-
Am mers (voorheen zendingspre
dikant), te Den Haag-Loosdui
nen C. M. Krijger Vlissingen, te
Birdaard-Reitsum (hervormd-ge
reformeerd) en Wanswerd, te
Oostermeer-Eestrum, te Oud-
Loosdrecht (in samenwerking
met de gereformeerde kerk) voor
deelwerk en te Pesse (Dr.) kandi
daat G. van Velzen Boijl (Fr.);
aangenomen naar de reformato
rische streekgemeente Midden-
Limburg (met standplaats Weert)
I. J. Walpot Eindhoven.
Gereformeerde Kerken: be
noemd tot predikant voor evan
gelisatie-arbeid in de regio Den
Haag P. Schelling Almelo. Gere
formeerde Kerken Vrijgemaakt:
aangenomen naar Den Haag-
Loosduinen R. J. Blok Velp. Ne
derlands Gereformeerde Ker
ken: beroepen te Leerdam P.
Veldhuizen Urk. Christelijke
Gereformeerde Kerken: beroe
pen te Broek op Langedijk J.
Verhage Goes.
