Mededogen heeft geen zin, morgen gebeurt het wééri Per draagvleugelfles de oceaan over Evangelistenechtpaar Goeree put nieuwe moed uit vrijspraak ZATERDAG 6 JUNI 1987 EXTRA PAGINA 27 Na hun onverwachte vrijspraak door het gerechtshof in Arnhem zingt het omstreden evangelistenechtpaar Lucas en Jenny Goeree V zonodig nog een toontje hoger. Joden hoeven er in elk geval niet op te rekenen dat ze door hen met rust worden gelaten. "Het is onze opdracht om te prediken. En dat gekwetst zijn, wat een onzin. De laatste jaren voelt iedereen zich bij het minste of geringste gekwetst". Een verbijsterend relaas. Het is zo simpel. Gewoon lezen wat er in de bijbel staat. Als geschreven is: En Jezus zegende hen door de handen op te leggen, legde hij dan de voeten op? Nou dan! Zo staat er ook in de bijbel dat het joodse volk Jezus kruisigt en daarbij roept: „Zijn bloed kome over ons en onze kinderen". Ben je dan een anti-se miet als je constateert dat het oor deel, dat de joden toen over zichzelf hebben afgeroepen, hen nog steeds achtervolgt? door Weert Schenk Lucas Goeree, prediker, zit breed en zelfverzekerd op de bank, de armen wijd gespreid over de leuningen. Hij voelt zich sterk. Vorige week sprak het ge rechtshof in Arnhem hem en zijn vrouw Jenny vrij van belediging van het joodse volk. Volgens de rechterzijn de Goeree's in hun blaadje Evan niet uit geweest op anti-semitisme of racisme. Groot wonder Het evangelistenechtpaar noemt deze uitspraak in het strafproces een groot wonder. Sedert 1985 hebben al vier rech ters de bewering dat de eeuwenlange vervolgingen en de moord op zes mil joen joden in de Tweede Wereldoorlog de schuld van de joden zelf is wèl ver oordeeld. Ze hadden daarom in Arnhem, waar het hoger beroep in de strafzaak diende, gerekend op een nieuwe veroor deling. „De andere rechters hebben onze lec tuur niet gelezen", zegt Jenny Goeree, zacht wiegend in een schommelstoel. "Deze rechter heeft objectief gelezen. Wij hebben het evangelie gebruikt met zuivere bedoelingen. Wij zijn geen jo denhaters". Lucas Goeree: „Het is een hetze, een opgeklopte bende. De negatieve reacties op de uitspraak kwamen van de schrift geleerden en farizeeërs uit de kerken, die de bijbel huichelaars en adderenge broed noemt. Qe kerken zijn immers medeverantwoordelijk voor de moord op de joden. De paus heeft naast Hitier gestaan. Wat ze zelf hebben misdaan wil len ze in de schoenen schuiven van twee predikers". De evangelieprediker heeft een opge wonden betoogtrant. Maakt weidse ge baren, gaat dikwijls op het puntje van de bank zitten om vervolgens weer in de hoek terug te vallen met een gezicht van: dat heb ik nou maar weer eens goed ge zegd. Ruimte voor twijfel is er niet. „Ge loven is zeker weten". Zijn echtgenote luistert toe en mengt zich slechts af en toe in het gesprek. In een hoekje van de kamer zit onopval lend een meisje ("een medewerkster uit het team") dat huishoudelijke kar weitjes opknapt. Ze zijn wedergeboren, gered door Jezus Christus, maar erg veel blijheid straalt er niet van af. Moe De Goerees bewonen een klein, sober ingericht appartementje in Zwolle. Hij zegt te leven van een minimum-loon dat hij van de Stichting Evangelieprediking Lucas en Jenny Goeree krijgt. Het geld van de stichting komt van donateurs. Het blad Evan wordt gesponsord. „Zo is er een bankdirecteur", zegt Lucas Goe ree, „aan wie ik de rekening kan sturen. Wordt zo betaald". Lucas Goeree zegt moe te zijn. Zon dag, de dag vóór-het gesprek, heeft hij drie diensten geleid. Bij mensen thuis, want zaaltjes zijn niet meer te huren. „De zaalhouders worden bedreigd en ik wil mezelf niet blootstellen aan stenen- gooierij". Hij maakt zich kwaad over de anti-fascisme-comités die zaaleigenaren voor de Goerees waarschuwen. „Anti fascisten terroriseren mensen die een andere mening hebben". Hij zegt dat niemand hem de mond kan snoeren. „Ik heb me nooit gebonden gevoeld aan uitspraken van de rechter. De drie avonturiers met hun kroost voor het gevaarte dat binnen drie dagen van New York naar Land's End in Engeland zal moeten koersen. (foto Cees Zorn/GPD) Het is een wat koddig gezicht. De bepaald niet tengere Belgische avonturier Fons Oerlemans in zijn proefmodel van amper twee meter lang. Zoiets als een volwassen machinist op een miniatuur stoomtrein. Het verschil is dat het voor de Belg heel serieus is. Want zijn spelevaren met dit merkwaardige vaartuig is de opmaat voor een echte oceaanoversteek. Zijn zelf ontworpen draagvleugelfles weegt in werkelijkheid zeker 9 ton, voort gedreven door een 1000 pk Detroit Die sel motor. Dat moet bijna scherend over het water gaan. De eerste proefvaart met het schip verwacht hij begin juli. In au gustus moet hij dan met zijn vrouw Kee en bemanningslid Peter Schoonder- woerd klaar zijn voor zijn recordpoging. Binnen drie dagen van New York naar Lands End. Non-stop, wel te verstaan. Fons Oerlemans kan simpelweg niet zonder spanning. Al in 1974 zwalkte hij drie weken in z'n eentje op een reddings vlot over de Atlantische Oceaan. Een jaar later maakte hij op een zelfgebouwd vlot met twee makkers de oversteek van Marokko naar Trinidad. 82 dagen op zee. Vijf jaar later zou hij dat avontuur herha len met datzelfde vlot, maar nu met zijn vrouw, de Nederlandse Kee Arens. En ditmaal onder de meest barre omstan digheden van Las Palmas naar Barba dos. Niet minder <lan 67 dagen lang een gevecht tegen de weergoden. In 1981 had Oerlemans alweer een nieuw vaartuig klaar. Een vlot gebouwd op een oude stoomketel, de Seaview. En weer twee jaar later zijn tot nu toe meest opzienbarende reis met een vlot, aange dreven door een Van' Gend Loos vrachtwagen, in 52 dagen van New York naar Lissabon. Nauwelijks bekomen van het laatste avontuur piekerde Oerlemans alweer over een nieuwe uitdaging. De vorm van een bierflesje trok hem wel. De buik van de fles zou een oude ketel kunnen zijn, de neus moest erop gelast worden. Het werd ten slotte een draagvleugelboot. Tengere, maar solide draagvleugels vóór en onder de romp. Fons Oerlemans ging op pad en vond sponsors. Een bedrijf schikbaar stellen. De ketel kwam er en een ander bedrijf bood hem het las- en ijzerwerk aan. Het lassen was voor de Belg zelf. En in Peter Schoonderwoerd 'werd het aanvullende bemanningslid gevonden om de oversteek mee te ma ken en er het voorbereidende werk te doen. Schoonderwoerd, met zijn hogere zeevaartschool, had de nodige ervaring op de grote vaart. „Dit nooit weer", had Kee uitgeroepen Aa haar laatste avontuur met dat vracht- 'wagenvlot. Niettemin staat ze voor au gustus opnieuw op de rol. Het gaf aanvankelijk nog wel proble men, want Fons was inmiddels ook vast besloten om ditmaal zonder zijn vrouw de overtocht te maken. Anderzijds ver eist zo'n oversteek alle aandacht en om met z'n tweeën drie dagen en nachten permanent allert te moeten zijn, zou wel eens te veel kunnen zijn. Afgelopen week werd de kolossale De troit Diesel aan boord gehesen. Een splinternieuwe dieselmotor die twee jaar uitgeleend is aan de Belg door het bedrijf Baan Hofman. Om die oversteek te kunnen maken verwacht Oerlemans 13.000 liter diesel nodig te hebben. Meer kan er ook niet in de draagvleugelfles. „Het grootste verbruik ligt bij de start, als alle kracht nodig is om de dan volge- tankte en negen ton zware boot uit het water te krijgen. Daarna hopen we op een vrij zuinige overtocht". „Zelf heb ik," zegt Oerlemans, „al een kleine 35 mille gestoken in dit prqjekt. Geld dat we verdiend hebben met het geven van lezingen en het draaien van films over de vorige expedities. Want dat is de manier waarop we ons geld verdie nen. Door lezingen te geven en tijdens de reis een documentaire te maken. Dat gaat straks ook weer gebeuren". Voor de fotograaf toont hij de ruimte waar de bemanning komt te zitten. „Het is net een formule 1 wagen", lacht hij. „Alles is motor en benzinetank en er gens is ook nog een plekje voor de cou reur gevonden". Trots laat hij de Porsche- stoelen zien die straks als een lift van on der naar boven kunnen om uitkijk te bieden over het water vanuit de koepel van een z.g. Thunderstreak straaljager. Een kadootje van de luchtmachtbasis van Gilze Rijen. Zo goed als ook de Pors- che-stoelen geschonken zijn. Het record van een non-stop oversteek New York-Lands End is gevestigd in 1952 door het Amerikaanse passagier schip The Unites States. Dat schip' deed er ruim drie dagen en 10 uur over. Fons en zijn bemanning hopen de 5.500 km te kunnen afleggen binnen drie dagen. In totaal zullen ze bijna 7.000 km afleggen, want van Lands End gaat het dan ook nog door naar Amsterdam en Rotter dam. De proefvaarten met het schaalmodel, dat drie keer zo klein is als het originele gevaarte, zijn bemoedigend. „We zijn be gonnen met een 20 pk motor erin. Toen kwam dat model al vrij ver uit het water, maar toch nog niet echt op de vleugels terecht. Nu hebben we er een 60 pk Hon da motor in gezet. Daarmee moet het, denken we, wel lukken. Awel i tot nu toe zijn we toch nog in al i avonturen geslaagd. Dus niet?".(GPD) Men kan niet eisen dat ik lieg. Ik verkon dig de waarheid. Ik ben geen theoloog. Die liegen. De naam zegt het al: theo- liegt, theoloog, theo blijft liegen". Hij lacht om het woordgrapje. „Wij zijn fel tegen dominees. Ze misleiden he le scharen. Het zijn betaalde huurlingen die de mensen zware lasten opleggen voor hun mooie huizen. Zij keren zich tegen ons. Maar met de verwerping van de Goerees verwerpen ze de bijbel". In die bijbel heeft de evangelist de tekst Zijn bloed kome over ons en onze kinderen aangetroffen. Gekoppeld aan de jodenvervolgingen en de gaskamers van Auschwitz staat voor hem vast dat het onheil de joden blijft achtervolgen, zolang ze weigeren om Jezus te aanvaar den gis hup messias. Lucas Goeree wil de joden bekeren. „Ik predik het evangelie uit liefde, niet uit haat. Ik constateer dat de joden wor den vervolgd. Ik vervolg niet, want de bijbel zegt ook: wee hen, die mijn volk vervolgen. Het is mijn opdracht om. de Verlossing te prediken. Als je je niet be keert, kom je om. Het gaat mij om hun heil, niet om hun vernietiging". Toneelspelers Opeens: „Joden zijn natuurlijk ook de grootste toneelspelers die er zijn- Ze doen heel zielig over de oorlog, maar er zijn niet alleen zes miljoen joden omge komen. Er waren 50 miljoen doden. Mijn vader is ook gesneuveld. Maar het gaat alleen om die zes miljoen. Waren die an dere doden dan soms koeien? Nee, het waren 44 miljoen mensen. Ook minder heden, zoals homo's en zigeuners. De jo den werken zich naar voren, daarom hoor je alleen maar over die zes mil joen." Lucas Goeree denkt dat hij de joden meer lief heeft dan al die andere mensen die het nu voor hen opnemen tegen de predikers. „Die anti-fascisten lopen nu zo hard voor de joden, maar doen ze dat ook als de oorlog uitbreekt? Wie steekt dan zijn hand voor hen uit?" „Als de Russen komen predik ik het evangelie. Ik zal ze vertellen dat ze niet moeten moorden en plunderen. Ik zou mijn leven inzetten voor dé joden. Ik zal ze helpen-onderduiken. Maar niet met geweld. Als een vijand bij mij om hulp komt, krijgt hij ook te eten en te drin ken. Als Ronnie Naftaniel (directeur van het Centrum voor Informatie en Docu mentatie over Israel, dié de Goerees be strijdt - red.) hier komt, geef ik hem te eten en te drinken en zal ik hem vertel len van Jezus Christus. Ik heb de jood lief, maar niet zijn dwalingen". Ook al willen de joden zich niet beke ren en voelen ze zich gekwetst door de .waarschuwingen' van de Goerees, de evangeliepredikers laten hen niet met rust. „Het is onze opdracht om te predi ken. En dat ze gekwetst zijn, wat een on zin. Kwetsen is een modewoord. De laat ste jaren voelt iedereen zich bij het min ste of geringste gekwetst". Het echtpaar kan zich niet indenken dat het pijn doet als zij na een aanslag op een joodse synagoge, waarbij 20 doden vallen, in een open brief slechts schrij ven: „Bekeer je toch tot Jezus". Lucas Goeree: „Mededogen en medeleven heb ben geen zin. Morgen gebeurt het weer. Bekering is de enige oplossing". Hij vraagt zijn medewerkster om kof fie. Zegt dan: „Niemand hoeft onze boodschap te horen. Ze kunnen ons blad in de prullenbak gooien. Jos Brink, die op een foto in Evan stond, scheurde voor de televisie ons blad kapot. Dat was dom, want hij verscheurde zichzelf, en onze lieve Sandra erbij. Maar wat zie je: de mensen, bestellen ons blad, worden abonnee. Dat is inconsequent. Als je er niks mee te maken wilt hebben, gooi het dan weg. Maar ze willen mij de mond snoeren. Dat is onmogelijk. Ze kunnen een prediker de mond niet snoeren". Jenny en Lucas Goeree zeggen te pre diken omdat ze willen dat andere men sen ook het geluk smaken dat het evan gelie hen gebracht heeft. Lucas Goeree is ervan overtuigd dat hij niet meer ziek kan worden- Ziekte en dood zijn immers de straf van de zonde. Hij zal niet sterven aan een of andere ongeneeslijke ziekte. „Ik word ver moord, omdat wij als predikers vervolgd worden om Jezus' naam, of ik strek op hoge leeftijd de benen en sluit, verza digd van het leven, de ogen en geef mijn ziel in de handen van God". Na een korte stilte: „Ja, daar sta je van te kijken, hè? Dat wij niet ziek kunnen worden. Niemand van mijn medewer kers wordt ziek. Maar het staat in de bij bel. God kan niet liegen". Twintig jaar geleden, toen hij bekeerd werd, nam hij afscheid van zijn huisarts. Sindsdien de dokter ook nooit nodig ge had, zegt hij. Maar hij verzoekt zichzelf niet. Hij gaat niet naakt in de regen staan. Ook zijn zevenjarig dochtertje Evanne is nog nooit door ziekte gekweld ge weest, zegt hij. Geen mazelen, geen wa terpokken, niets. Vrouw Jenny bezocht met de kleine nimmer een consultatiebu reau. Die overtuiging leidde op de Velu- we tot gevallen van kinderpolio. Lucas Goeree: „Hoho, in Staphorst is men heel godsdienstig, maar dat wil niet zeggen dat men in Jezus gelooft. Ze geloven daar in oude mannen die dogma's op leggen". En als hij of zijn gezinsleden nu wel kanker zouden krijgen? „God stelt nim mer teleur. Hij kan niet liegen. Zijn woord is onvoorwaardelijk. Ik kan me niet voorstellen dat ik kanker krijg. Het gebeurt gewoon niet". Daad van liefde De voormalige Commissaris van de Koningin in Gelderland, Geertsema, wenste het echtpaar, dat zich ook sterk tegen homofilie afzet, aids toe, maar dat is volgens Lucas Goeree dus een wens die nergens op slaat. „Ik heb wel gebe den dat hij het zelf niet zal krijgen. Want God zegt: wat je een ander toewenst, slaat op jezelf terug". Niettemin hebben de Goerees met ge rechtelijke stappen gedreigd als Geert sema zijn uitspraak niet terugneemt. Dat is een daad van liefde. „Wij willen hem tegen zichzelf beschermen. Hem duide lijk maken dat Jezus Christus ook hem roept". Het doet Lucas Goeree denken aan de brief die hij Hans Wiegel stuurde nadat deze als minister van binnenlandse za ken de abortuswet had ondertekend. „Abortus betekent onschuldig bloed vergieten. Ik schreef: u roept ongeluk af over uw huis en over Nederland. Op de dag dat hij die brief kreeg, ging het oor deel onmiddellijk in vervulling. Zijn vrouw verongelukte en sindsdien is het met Nederland bergafwaarts gegaan". Wie zich tot Jezus bekeert, wordt vol gens hem behoed voor dit soort onheil en ziekte. „Ze zijn kwaad dat wij homo's en aidspatiënten waarschuwen. Wij zeg gen: Jezus wil u verlossen van uw homo seksualiteit en van uw aids. Is dat geen geweldig antwoord op die vreselijk ziek te? Dat is toch geen discriminatie?" Hij zegt mensen te kennen die na hun bekering beter werden, maar die hadden geen aids of polio. Maar dat zou ook niets uit maken, want God zegt: Kom tot mij en ik zal u genezen. En Lucas Goeree weet: God liegt niet. Als de genezing niet volgt, zal het geloof wel niet sterk ge noeg zijn geweest. Gewoon mens Het geloof van Lucas Goeree was lan ge tijd ook niet sterk. „Ik was een ge woon mens", zegt hij. Pas aan het eind van de jaren zestig bekeerde hij zich tot God, na een bijeenkomst van de evange list Maasbach te hebben bijgewoond. Daarna ging hij zijn leven wijden aan de Heer. Nu kan hij nergens anders nog over praten. Als een politieman hem aanhoudt, vraagt Lucas Goeree of hij Je zus Christus ként als enig leidsman en verlosser. Vóór zijn wedergeboorte was Lucas Goeree marineman. Er doen boeiende verhalen over dat leven de ronde. Hij be zocht cafés en hoerenkasten, pleegde in braken en overvallen en verkocht zich aan zowel vrouwen als mannen. „Alles is uit de duim gezogen", zegt de prediker. Toen hij al evangelist was, verliet Lu cas Goeree zijn vrouw Carolien Davids en zijn zeven kinderen en trouwde met Jenny Manschot. Dat was zijn inziens geen zonde tegen Het Woord, dat immers zegt: wat God bijeen brengt zal de mens niet scheiden. Jenny Goeree, haastig: „Bij overspel en ontrouw mag je wel scheiden". Lucas Goeree: „Ik wil er niet veel over zeggen, maar er is een aantal redenen waarom je je vrouw mag verlaten". Zijn weerzin tegen de kerken begon in 1944 toen een dominee thuis kwam ver tellen dat zijn vader was gesneuveld. „De dominee zei tegen mijn moeder dat het Gods wil was dat mijn vader was om gekomen. Ik was vijf jaar, maar kon dit niet verkroppen. Ik vervloekte God. Maar later zag ik pas dat de dominee een verkeerde leer bracht. De duivel is een mensenmoordenaar". Veel weet hij niet over zijn vader. Het interesseert hem niet, zegt hij. De man was vrijwel zeker fout in de oorlog en diende hoogst waarschijnlijk bij de SS. Lucas Goeree zegt dat zijn vader als vrij williger in Duitsland gewonden ging verzorgen. Volgens het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie is de kans bijzonder groot dat Geert Goeree dan bij de Waffen SS heeft gezeten. Lucas Goe ree: „Voor mij is het geen punt dat hij bij de SS was. Het kan best. Hij zal zijn re denen er wel voor gehad hebben. Ik keur dat af, als het waar is". Zuiver Hoewel het evangelie is gebaseerd op gebeurtenissen uit het verleden, zegt Lucas Goeree: „Ik ben niet ingesteld op geschiedenis. Ik ben een mens van de toekomst. Daarom verdiep ik me niet in het leven van mijn vader, ik wil de do den met rust laten. Ik weet wel dat mijn bedoelingen zuiver zijn. Maar er zullen er wel weer zijn die via psychologische omwegen iets anders beweren". Jenny Goeree loopt naar haar tasje. Ze pakt een papieren zakdoekje en snuit haar neus. Een beetje verkouden... Het gewraakte blaadje Evan: "An dere rechters hebben onze lectuur niet gelezen". Jenny en Lucas Goeree: "Er zijn redenen waarom je je vrouw mag verlaten"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 27