'Toneel hernieuwd bestaansrecht geven' Perfecte 'Ajax' toch afstandelijk Ajax-regisseur Peter Sell ars: Actie ontbreekt in 'Op goede gronden' Hongarije in Nederland WOENSDAG 3 JUNI 1987 RADIO-TV-KUNST Peter Sellars: saaiheid als wapen tegen de televisieleugen. üe verwachtingen waren daarom ook hoog gespannen omdat niet uitgesloten is dat Sellars vaste re gisseur van de Brusselse Munt schouwburg gaat worden, het ope ragezelschap dat Gerard Mortier tot één van de meest toonaange vende ter wereld wist te maken. ..Ik heb nee gezegd tegen alle to- neelregies, die mij in Europa zijn aangeboden", reageert Sellars, „Ik moest wel, hoe moeilijk dat ook voor mij was. In ben hier niet opge groeid. Jullie taal en jullie cultuur kan ik me misschien eigen maken, maar het woord 'maken' geeft de beperking eigenlijk al aan: het komt niet echt uit mezelf, het blijft iets wat opgeplakt is. Ik wil zo eer lijk mogelijk met mijn kennis en achtergronden omspringen. Alleen dan heb je kans dat je tot het on derbewuste van je publiek door dingt. Zelf denk ik, dat mijn regie van Ajax de oorspronkelijke Griekse tragedie benadert, maar het kan heel goed zijn dat jullie (Sellars laat korte giechel volgen) de voorstelling als soort ansicht kaart ervaren: 'o, dat is dus Ameri ka!'.". Het American National Theater in Amsterdamse Stadsschouwburg Een fragment uit de voorstelling 'Op goede gronden'. LEIDEN - Wat zou u ervan vin den wanneer Freddie Heineken Hamlet speelde, of Meneer Phi lips Othello? Zou Hamlet dan bijvoorbeeld een dronkelap wor den? Het Werkteater heeft voor de nieuwe zomervoorstelling als on derwerp het mogelijke gevaar van de theatersponsoring geko zen. Een financieel aan de grond geraakt gezelschap wordt door een zekere graaf en gravin Van Zuylen-Singelsloot du Paillon uit de nood gered op voorwaarde dat de gravin Hamlet mag spe len. De regisseur gaat akkoord en dan beginnen de moeilijkhe den. De gravin heeft zo haar ei gen ideeén over haar rol en het stuk. Ze bemoeit zich tijdens de repetities met de regie; ze trekt zich überhaupt weinig van de re gisseur aan. De acteurs komen in opstand, hun vertrouwen in de voorstelling is geschonden. De regisseur geeft uiteindelijk toe dat het projekt mislukt is, maar om voor overheidssubsidie in aanmerking te komen, moet je eerst volle zalen trekken. Het Werkteater geeft dit ver haal vorm in een opeenvolging van scènes op basis van improvi saties. Een beproefde vorm van theatermaken die in het verleden veel roem oogste. Vier jaar gele den zag ik de zomervoorstelling Ristorante Guatelli waarvan ik me nu nog de actie en de dyna miek herinner. Actie is een'van de dingen die in 'Op goede gron den' ontbreekt. Het verhaal zit slecht in elkaar, de grappen zijn flauw, het tempo is veel te traag en de acteurs staan als houten klazen te spelen. Het lijkt wel of met de vorige generatie ook de inspiratie en het vakmanschap verdwenen zijn. Waar is het spektakel gebleven? Ik kreeg het gevoel dat de voorstelling nog lang niet af was, alsof ze pas aan de eerste doorlo pen toe waren. Het liep allemaal een beetje stroef waardoor de grappen die wel leuk waren in het water vielen. Ik heb vooral om de gravin in de rol van Ham let zitten lachen. Het meest heb ik toch genoten van de muziek die zeker bij binnenkomst prach tig is en de voorstelling verleven digt. INGRID VAN FRANKEN- HUYZEN 'Ajax' door het 'American National Theater'. Naar een bewerking van de gelijknamige tekst van Sophocles door Robert Auletta. Regie: Peter Sellars. Gezien op 2 juni in de Stads schouwburg, Amsterdam, aldaar nog te zien op 3 en 4 juni. AMSTERDAM - 'Ajax' van het American National Theater is een zeer Amerikaans stuk. Zo Amerikaans, dat regisseur Peter Sellars, die na afloop in De Balie werd geïnterviewd, zich afvroeg wat een Europeaan bezielt om er naar te gaan kijken. De sympa thieke, kwajongensachtige regis seur - moeiteloos 'sweeping-sta tement' aan 'sweeping-state ment' rijgend - gaf eigenlijk zelf het antwoord. Het stuk biedt Amerikanen identificatiemoge lijkheden, het is herkenbaar 'Amerikaans', maar voor een Ne derlander in de Amsterdamse stadsschouwburg blijft het een afstandelijke theaterervaring. Robert Auletta heeft de trage die van Sophocles met grote eer bied voor de oorspronkelijk tekst bewerkt. Van de Griekse helden Amerikaanse generaals gemaakt die niet een Trojaanse oorlog achter de rug hebben maar een oorlog in Latijns Ame rika. Het decor bestaat uit de ge vel van een kantoorgebouw, de ramen verlicht met luxaflex er voor. waarvan de suggestie uit gaat dat daar de Amerikaanse militaire top zetelt. Het decor ziet er indrukwekkend uit. zoals alles in de voorstelling gekenmerkt wordt door een groot gevoel voor theatraliteit. De beginmonoloog tussen Athena en Odysseus is perfect. Eerst is er het helikoptergeluid. Er komen stemmen bij die van verschillende richtingen lijken te komen en dan zien we pas de bei de acteurs aan de rand van het toneel, pratend in een microfoon. Een vondst is de introductie van de waanzinnig geworden Ajax, die badend in het bloed in een soort aquarium ten tonele wordt gevoerd. Het koor, bestaande uit vijf reusachtige negers in ge- vechtspakken, één voor één ko men ze op. Enkelen van hen ne men, voordat ze gaan zitten, de houding aan van een soldaat die door kogels wordt getroffen en achterover hangt in de lucht. Ze zitten aan de rand van het toneel en ze stralen een enorme power uit. Voor het toneelpodium, links en rechts, zijn er dan nog de twee tafels waarachter oningevulde, keurig in het pak gestoken per sonages zitten, die alles op de voet volgen. CIA-agenten? Mid den op het toneelpodium zetelt de godin Athena als een soort tri bunaal-voorzitster. De mise-en- scène is statisch - evenals in de tijd van de Griekse tragedies - omdat iedereen aan een micro foon gebonden is. (UT' Het verhaal dat vertelt wijkt op nuances af van dat van Sopho cles. De nadruk lijkt sterk te lig gen op dat Ajax zich schuldig voelt aan oorlogsmisdaden en dat het dit schuldbesef is dat hem tot zelfmoord aanzet. Het stuk is doorweven met de thema tiek van onschuld versus bezoe deling. Ajax gaat uiteindelijk naar de rivier ('down by the ri- ver-side' zingt het koor) om de schuld van zich af te wassen, zich AMSTERDAM (ANP) - Nederland en Hongarije zullen ook in de toe komst extra aandacht besteden aan de culturele banden tussen beide landen. Dit zijn minister Brinkman van WVC en zijn Hongaarse collega Köpeczi overeengekomen. Minister Brinkman vertelde dat bij de ope ning van de manifestatie Hongarije in Nederland gisteravond in de Nieu we Kerk in Amsterdam. Vrijwel de gehele maand juni heeft deze manifestatie plaats met diver se activiteiten in Amsterdam en andere steden van ons land. Acht Hon gaarse tentoonstellingen in de Nieuwe Kerk vormen het eerste onderdeel van deze manifestatie. Deze omvat twee exposities van moderne Hon gaarse schilders, een Jugendstilexpositie, één van oude en nieuwe boe ken uit Hongarije, één over Hongaarse borduurkunst, één over fotografie na 1945, één over de reformatie en één over Magyar volkskleding. Deze tentoonstelling is tot 23 juni te bezichtigen. Een reeks activiteiten van de manifestatie Hongarije in Nederland zijn ingebed in het programma van het Holland Festival. Hoogtepunt daarin zijn muziekvoorstellingen rond de Hongaarse componist Kurtóg. Verder is er een opvoering van 'Romeo en Julia' door de Hongaarse Staatsopera en een concert van het Liszt-Kamerorkest. ter een spraakmakend en goéd be zocht repertoiregezelschap, het American National Theater, op po ten, maar toch sloten de deuren in de Amerikaanse regeringsstad zich om financiële of politieke redenen voor hem. Imitatie „Ajax is een zwart stuk, dat ilj een zwarte periode heb gemaakt", glimlacht hij op zijn 'vraag-alsje- blieft-niet-verder' manier. Nu gaat h<?t weer goed met hem, zegt hij. Dankzij de gezamenlijke steun van de Muntschouwburg, de Wiener Festwochen, het Stuttgartse Thea ter der Welt, en het Holland Festi val krijgt 'Ajax', zijn laatste Was- hingtonse regie, en tweede Euro pese kans. Met een vrijwel nieuwe bezetting - 'acteurs worden veel te snel be roemd. ik verlies ze aan de film' - repeteerde hij de afgelopen weken in een Brussels buurttheater. Na afloop van lange en zware repeti tiedag praten we, gezeten op een bankje in een nabij gelegen stukje stadsgroen. Van vermoeidheid geen spoor. „Het Amerikaanse toneel kent nog maar twee soorten publiek: mensen, die uit gewoonte naar het theater gaan, zonder te weten wat ze daar eigenlijk nog te zoeken hebben en een kleine groep die nog wèl weet waarvoor het naar to neel gaat. maar het daar niet vindt, omdat het toneel een imitatie van zichzelf of van de televisie en film is geworden. Het aantal theaterbe zoekers loopt terug. Producenten durven minder risico's aan, waar door jonge theatermakers in toene mende mate in de alles dood druk kende armen van de film of de tele visie worden gedreven". Een neerwaartse spiraal, die vol gens Sellars maar op één manier valt te keren: toneeLmoet naar dat zoeken, wat televisie mist: impact. „De hele dag staat in Amerika de televisie aan", vertel hij, „Het nieuws over een bloedbad is nog niet geweest, of een stem prijs op eenzelfde ernstige toon de winst punten van vernieuwde honden- brokken. Verschil in presentatie is er niet, of het zou moeten zijn dat de reclameboodschap met meer kracht - als nóg belangrijker - in de ether wordt geslingerd. Is het dan gek dat woorden hun geloof waardigheid kwijt raken? Er komt zoveel taal op ons af, dat wij woor den als behang zijn gaan ervaren. Niet-luistern is een tweede natuur geworden. Je moet wel: anders raak je volstrekt gek. Leugenachtig „Met de beeldtaal wordt helaas net zo armoedig omgesprongen. Hoe kunnen we iets zo kort, sim pel, en sensationeel mogelijk op de buis krijgen? Dat is het doel. Voor de meest ingewikkelde onderwer pen is niet meer tijd dan een recla meboodschap. Televisie vertekent de werkelijkeid. Eigenlijk alles is leugenachtig aan dit medium, tot de nieuwslezer aan toe, die een ern stige blik opzet, terwijl hetgene wat hij voorleest nauwelijk tot hem doordringt". Waarachtigheid - 'ik haat theater dat doet alsof - is één van de wa pens waarmee Sellars de televisie cultuur te lijf wil, de andere twee zijn: 'saaiheid' en 'chaos'. „Hoe zorg je ervoor dat je voor stelling niet als de zoveelste met- een-weer-vergeten televisieserie ervaren wordt? Er is maar één ant woord: shockeren! En om dat te bereiken, moet je doen, wat de tele visie niet doet. Wordt op de buis alles zo helder en overzichtelijk mogelijk gebracht? Goed, dan zal ik het publiek overladen met een verwarrende stroom van informa tie. Is 'beweging' een gouden wet in televisieland? Prima, dan breng ik het wapen van de saaiheid in stelling: eindeloos lange voorstel lingen, met en minimum aan actie en beweging, (korte giechel) „Wil je aandacht krijgen voor wat je te zeggen hebt, dan moet je met extremen, met uitersten, werken. Welk ander antwoord valt er op middelmaat te geven?. In Ajax laat ik de hoofdpersoon bij voorbeeld spelen door een dove ac teur. Ik doe dat, omdat ik niet wil dat zijn tekst als poëzie wordt erva ren, als iets dat mooi klinkt, maar wel van een grote afstand komt Zijn dovetaal onderstreept de tekst op een shockerende wijze; de woorden kun je niet meer als bete kenisloos van je af laten glijden". Ajax, een minder bekende Griekse tragedie van Sophocles, verhaalt over een mythische veld heer die uit razenij om een misge lopen promotie een bloedbad on der zijn tegenstanders aanricht. Vervult van schaamte pleegt Ajax halverwege het stuk zelfmoord. Het drama spitst zich toe op de vraag of Ajax, die voor zijn val wel degelijk grote heldendaden ver richtte, nu wel of geen behoorlijke begrafenis moet krijgen. Sophocles stelt in essentie twee zaken aan de orde: hoogmoed komt ten val (Ajax dacht het zon der de steun van de goden te kun nen) en hij houdt een pleidooi voor zo iets als militaire eer: Ajax trekt de consequenties uit zijn bloedige misstap, en verdient daarom toch een postuum respect van zijn vij anden. Peter Sellars: „In de hedendaag se maatschappij is de mens zelf god, of denkt dat te kunnen zijn. Beslissingen, die in de Griekse sa menleving alleen voor goden wa ren voorbehouden, hebben we in eigen hand genomen. Bestuurders schrijven voor hoe anderen moe ten leven. Artsen maken keuzes tussen leven en dood. En - het meest ingrijpende - we deinzen er zelfs niet voor terug om de verant woording van het voortbestaan van de wereld op onze rug te ne men. Ik denk natuurlijk aan de nu- claire wapens en krachtcentrales. Door die verandering is het belang van Ajax groter dan ooit geworden. De Griekse samenleving kon zich vanuit een zekere naiviteit en on schuld nog op hogere krachten dan zijzelf beroepen. Wij hebben daar het recht eigenlijk niet meer toe. Daarvoor weten en kunnen we te veel. De mens is voorgoed zijn on schuld kwijt". „En wat het verhaal van Sopho cles betreft: Zoals je weet, gaat ook in onze tijd zo af toe nog wel eens een generaal uit zijn bol. Ik reageer met mijn regie op wat ik het nieuw- militarisme zou willen noemen. Je ziet in Amerika dat het leger steeds meer macht gaat krijgen. Bepaalde 'cellen' onttrekken zich met succes aan de controle van het parlement. Een bang makende ontwikkeling" „Begrijp me goed, ik ben niet an ti-leger. Wij kunnen niet zonder verdediginsapparaat. Als je daar voor gaat pleiten ontken je de men selijke natuur. Sophocles schreef bepaald geen anti-leger stuk. Hij benadert het vraagstuk van militai re ethiek vanuit het gezichtspunt van een generaal. Op welk punt wordt een militaire handeling im moreel? Ik vind dat een belangrij ke vraag. Intelligente geesten heb ben ze nog steeds veel te weinig over het vraagstuk van de militaire moraal gebogen. Verwacht van mij geen antwoord. Ik wil alleen iets los maken. Theater hoort net zo complex als het leven zelf te zijn' te reinigen en pleegt zelfmoord. Ook zijn jonge zoontje, waarmee hij steeds in de weer is, beli chaamt die onschuld. Interes sant is ook dat Ajax in het stuk van Sellars. Indiaanse voorou ders heeft. Hij heeft Siouxbloed in de aderen. Ook hier komt weer Ajax' dilemma tot uiting. Hij ver tegenwoordigt een cultuur die zegt de vrijheid te bevechten maar tegelijkertijd zelf op onder drukking is gebaseerd. Het koor speelt fantastisch, zingt (blues/gospel). bromt, stampt en neuriet. Eén van de koorleden neemt steeds de stem van Ajax voor zijn rekening, die zelf gebruik maakt van een geba rentaal. Het dramatisch effect van deze gebarentaal was vrij snel uitgewerkt, waardoor Ajax als personage nauwelijks uit de verf kwam. Menelaus, Agamem non en Odysseus worden ook door negers gespeeld. Sellars merkte hierover in De Balie op dat hij het elke keer weer schitte rend vindt de drie zwarte acteurs in generaalspakken te zien rond lopen, als vertegenwoordigers van een land dat geen één zwarte generaal kent. Maar wat is nu precies het Amerikaanse van het i uit de Ajax voorstelling van het American National Theater. stuk? Dat is het melodrama, de 'all American family', belichaamt door Ajax, zijn vrouw en kind en toch ook door de weinig opmer kelijke kritiek op 'America' - een woord dat talloze malen valt - die niet veel verder reikt dan wat bijvoorbeeld populaire Vietnam- RADBOUD ENGBERSEN 1(2) You want love - Mixed Emotions 2(1) Crockett's theme - Jan Hammer 3 9) I wanna dance with - Whitney Houston 4 4) Big love - Fleetwood Mac 5(5) Lean on me - Club Nou- 6 6) To be with you again Level 42 7 3) La isla bonita - Madon- 8 (17) Hond me now - Johnny Logan 9 (12) Wild horses-GinoVanel- li 10 (10) Right on track - Break fast Club 11 7) Nothings gonna stop Starship 12 (15) If you let me - Terence Trent d'Arby 13 (21) Call me - Spagna 14 8) Sailin home - Piet Veer- 15 9) Don't dream it's - Crow ded House 16 (23) Living in a box - Living in a box 17 (13) Why can't I be you - The Cure 18 (11) Let it be - Ferry Aid 19 (20) Midnight blue - Lou Gramm 20 (18) Monica - Circus Custers 21 (37) SOS Mozambique Dutch Artists 22 (14) With or without you - U2 23 (35) Watchdogs - UB 40 24 (26) Strange love - Depeche Mode 25 (29) High society medley - David Ray 26 (24) Wanted dead or alive - Bon Jovi 27 (30) Breathless - Viktor Lazlo 28 (16) Kleine jodeljongen Manke Nelis 29 Can't be with you - Judy Boucher 30 Nooduitgang - Goede Doel 31 (38) Blue hotel - Chris Isaak 32 Lass die sonne in dein - Wind 33 (27) Let's hang on - Nancy Boyd 34 (31) Meet el presidente - Du- ran Duran 35 (25) Temptation - Richenel 36 (39) Bet that's what you say - Mai Tai 37 Don't let the music - MC Miker G 38 Diamond --Herb Alpert 39 Just around the corner - Cock Robin 40 If I was your girlfriend - Prince BRUSSEL (GPD) - Sla het hoofdstukje cultuur in een betere toeristische reisgids voor de USA op en goede kans dat zijn naam al ver meld staat: Peter Sellars 'boy wonder' van het Ame rikaanse theater. De spraakmakende reputatie en de indrukwekkende loop baan (professioneel debuut als tienjarige bij poppentheater, pakweg twintig opera- en thea terregies) die de 28-jarige bij zijn Europese debuut vooruit waren gesneld, bestempelen zijn bewerking van Sophocles 'Ajax' al tot dè theatergebeur tenis van het gisteren begon nen Holland Festival. door Eric v.d. Velden Luisteren Maar hoe zit het met de plannen voor Europese operaregies? „Dat ligt anders", zo vervolgt Sellars voorzichtig, „Opera kent in elk ge val geen taalprobleem. Muziek is de taal. Ik doe graag opera. Het eni ge watje hoeft te doen is goed luis teren: de componist en de libretto schrijver hebben alles al voor je uitgedacht. Bij toneel sta je veel verder van de oorspronkelijke be doelingen van een schrijver af. Je hebt alleen de woorden, wat die woorden verbindt moet je zelf uit vinden. En dat betekent weer dat je eerst met veel geweld een opvoe ringstraditie van clichés en imita tie moet gaan weghakken, met de hoop dat tussen het gruis de ware kern te voorschijn komt. Bij Mo zart is geen geweld nodig. Hij helpt je, hij zet je hoogstpersoonlijk op het regiespoor". Een innemende glimlach ont neemt alle journalistieke lust tot verder aandringen. Sellars is aar dig. Werkelijk aardig. Zonder eni ge pretentie, met een meeslepend enthousiasme, ontvouwt hij een soort actieplan om toneel een her nieuwd bestaansrecht te geven. Hij wil de 'televisiecultuur' te lijf. En dat dit geen eenvoudige zaak is, blijkt uit zijn eigen (voorlopig?) verloren strijd in Washington. In nog geen drie jaar tijd zette hij in het cultuurbolwerk Kennedv Cen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 21