"Betere manier om Spaans te leren bestaat er niet" Visser heeft ervaring en beetje geluk nodig Safari op de veluwe I VRIJE TIJD VISSPORT BMW MAAKT RIJDEN GEWELDIG.\ji VRIJDAG 15 MEI 1987 PAGINA 11 Succes bij het vissen wordt voor een belangrijk deel bepaald door ervaring. Niet alleen hoe je een hengel hanteert, hoe je het aas bevestigt, maar vooral op welke plaats er wordt gevist en welke methode er wordt toegepast. Een zeer overschatte factor is de kwa liteit van het materiaal. Er zijn hengelaars die over een super- de-luxe zeer kostbare uitrusting beschikken maar toch slechts zeer bescheiden vangsten boe ken. Anderzijds zijn er sportvissers die maar over heel weinig mate riaal beschikken, maar daarmee toch opzienbarende resultaten weten te bereiken. Soms kan een minuscuul spinneretje dat al be gint te roesten een grotere roof vis opleveren dan twee luxe do zen vol glittermateriaal. En dan is er nog de factor ge luk. Toevallig op een bepaalde stek vissen waar op dat ogenblik veel vis verzameld is, een karper haken die juist een aantal lastige objecten ontwijkt die hem de vrijheid zouden hebben opgele verd, of een tijdstip uitkiezen dat de vis juist voldoende bijtlust vertoont om ze ook te kunnen vangen. Toeval Dat toeval, dat geluk of fortuin viel mijn vismaat en mij ten deel op een visdag begin april. We zijn allebei al jaren toegewijde kar pervissers, maar op die visdag zaten we op een van de Zuidhol landse plassen gewoon te witvis- sen met de vaste stok. We had den wel eens wat gefilosofeerd over het tijdstip waarop de kar per echt uit zijn winterslaap ont waakt, maar echt geloof in het feit dat de karper al begin april actief zou azen bestond er bij ons niet. We sloegen danook geen acht op een geplons en gespetter dat achter onze rug vlak onder de kant plaats had. We gingen er ge woon van uit dat dat lawaai werd veroorzaakt door de watervogels. We vingen die dag af en toe een visje. Eerst wat voorn en in de loop van de middag ook een paar brasems. Zo tegen een uur of vijf besloten we ermee op te houden en we begonnen onze visspullen op te bergen. Toen mij vismaat weer een plons achter zich hoorde, keerde hij zich om en zag nog juist een glimp van een karper die zich uit het water had verheven en daar in juist op punt stond weer te verdwijnen. Verbaasd over die verschijning bleef zijn blik nog even rusten op die plek en tot zijn grote verwondering zag hij even later de vis opnieuw boven water komen. Dus geen kibbelende meerkoe ten of een paar rondscharrelende eenden, maar karper. Kennelijk was de karper ondanks de late winter en de koude februari- en maartmaanden toch na een paar zonnige dagen al flink op pad op zoek naar voedsel. En daarbij DOOR BRAM VAN LEEUWEN had de vis ligplaats gekozen op deze ondiepe plek met nauwe lijks een meter water, vlak onder de oever. Succes Mijn vismaat had twee dagen later een vrije dag en zijn plan voor die dag was snel gemaakt Gewapend met de karperhengel en een flink voorraadje zachte aardappel beviste hij de plek waar hij de karper had zien springen. Om een lange verhaal kort te maken: hij ving die dag tijdens een drie uur durende sessie (een aftpraak verhinderde dat hij nog langer bleef) vier karpers op een rij. Ook de eerstvolgende visda gen dat we deze bij toeval ont dekte karperstek bevisten waren er successen te melden. De ene keer wat beter dan de andere keer, maar toch... Het bewijst weer eens dat voor een hengelaar het geluk in een kleine hoekje (van de plas) kan schuilen. Had mijn vismaat bij het opbergen van de spullen die karper niet gezien dan waren we nooit op het idee gekomen om daar eens te gaan vissen. Die ervaring leert de hengelaar dat hij nooit op zijn lauweren moet rusten. Goed je ogen de kost geven, een experimentje niet uit de weg gaan en als Vrou we fortuna je dan ook nog gun stig gezind is kan een visdag een zeer verrassend verloop hebben. De plek gekozen waar zich op dat ogenblik vis bevindt? René de Jong en het gat in de reismarkt door Rob van den Dobbelsteen Hij is een beetje geschrokken, René de Jong. Maar dat ver mag zijn enthousiasme geens zins te temperen. Een verhaal in staccato. Verteld met ogen die het nog steeds niet geloven en met handen die rusteloos ritselen in een stapel papier waarin hij „hoog nodig eens or de moet scheppen". Dat hij twee jaar terug een gat in de markt vond, wist hij meteen. „Anders was ik er niet aan be gonnen". Maar dat hij nu bin nen een maand twee mensen moet aannemen omdat het werk hem boven het hoofd dreigt te groeien, overvalt hem. René de Jong, 27 jaar en direc teur van het grasgroene reisbureau 'Don Quijote' in Den Haag: „Ik dacht, ik zet een stand neer op de Vakantiebeurs in Utrecht. Wist ik veel dat de hele boel over me heen zou vallen? Donderdags stonden we er nog met zijn tweeën in; zon dags al met zijn vijven. Alleen die beurs al heeft 798 aanvragen voor informatie opgeleverd. Helaas heb ben die mensen lang op antwoord moeten wachten. Ik was aan het verzuipen". De in Schijndel geboren René de Jong deed Nijenrode. Zijn doel was „iets in de internationale han del". Waartoe Buhrmann-Tettero- de hem de kans gaf. Of René naar Spanje wilde. Dat wilde René best. Maar dan wilde hij wel eerst zijn Spaans bijspijkeren. Hij arriveerde op 1 juli aan de universiteit van Sa lamanca en op 2 juli wist hij het al: hij zou een reisbureautje gaan be ginnen. René: „Dat hele sfeertje, die stad. al die jonge mensen: het sprak me meteen enorm aan. En als mij iets enorm aanspreekt, dacht ik, waar om zou het dan anderen ook niet aanspreken. Ik ben met wat men sen gaan praten en toen ik naar Ne derland terugging, had ik de verte genwoordiging van 'Miguel de Cer vantes'. Zo heet een van die scho len in Salamanca" „Probeer het nog maar eens. Het kan best", zegt Marleen. En daar gaan we weer. Grommend pro beert de Nissan Patrol zich tegen de stijle en glibberige helling op te werken. En warempel, het lukt. We bevinden ons in een schitterend stukje Nederland: de Veluwe. Het is het gebied waar Holland Safari als onderdeel van een arrangement tochten maakt met vierwielaange- dreven terreinwagens. Wie denkt dat Holland Safari de deelnemers (groepen van mini maal vijf en maximaal vijftig per sonen) de vrije hand laat om zo hard en woest mogelijk door het terrein te 'raggen', komt bedrogen uit. Om uitwassen te voorkomen heeft Holland Safari alle voertui- gen 'uitgerust' met een vrouwelij ke en uiterst rijvaardige instruc teur. De aard van het terrein zorgt er echter wel voor dat de ritjes nooit uitdraaien op gezapig rond toeren. Manager Glenn Molenaar zegt dat hij bij de activiteiten van Hol land Safari niet in aanvaring komt met groeperingen van natuurlief hebbers. „We begeven ons niet bui ten de bestaande paden en plegen regelmatig overleg met de jachtop zieners. Hebben we grote groepen dan splitsen we het aantal voertui gen op, zodat we niet in één grote colonne achter elkaar rijden". De arrangementen van Holland Safari bevatten naast het 'triairij- den' naar keuze een aantal andere elementen. Kleiduiven schieten, vliegen met helicopters of sport- vliegtuigen, parachutespringen, kanovaren, folklore, museumbe- zoek en wildobservatie, het prijkt allemaal op het menu en dan zijn we nog niet eens volledig. Een dag, maar ook een weekeinde kan er voor worden uitgetrokken. (Holland Safari is gevestigd in Klarenbeek bij Apeldoorn. Tel. 05761-2022).(GPD) Geen geld Koopmanschap wordt bij Buhr- mann-Tetterode ten zeerste ge waardeerd. Maar dat een van de employés in zijn vrije tijd ook nog de directie voerde over een reisbu reautje werd minder op prijs ge steld. René: „Op 1 januari 1986 be gon ik voor mezelf. Ik dacht, dat red ik makkelijk. Ik had geen geld, maar dat zag ik niet als een be zwaar. Ik had een huis, ik had een telefoon en ik had een typemachi ne. De rest zou vanzelf komen". Een gedachte die hij al rap moest bijstellen. Twintig studenten slechts meldden zich in dat eerste jaar bij Renés bureau. Mond-tot- mond-reclame werkt in het begin heel langzaam. De jonge directeur begreep dat er tamtam moest wor den gemaakt, wilde zijn idee niet voortijdig worden gesmoord in ar moe en hoongelach. Maar het ma ken van tamtam kost geld. René: „Ik heb van vrienden en vriendin nen 500 gulden geleend. Dat lijkt niet veel, maar veertig maal dat be drag is toch mooi 20.000 gulden". Het bureau kreeg de voor de hand liggende naam 'Don Quijote', een vriend ontwierp een gestroom lijnd logo, René zelf reisde naar Spanje om de vertegenwoordiging van nog meer scholen en universi- René de Jong - Voor nog geen 900 gulden een maand studeren in Spanje - (foto GPDI teiten te verwerven en een stand op de Utrechtse vakantiebeurs deed de rest. Veel publiciteit, veel aanvragen „van vooral meisjes, dat is ongelooflijk" en een directeur die het werk van de ene op de an dere dag niet meer aankon. Het flatje aan de Uilebomen in Den Haag raakte bijna verstopt van de aanvragen voor informatie. „Ik had zelfs geen tijd meer om boodschap pen te doen" Overweldigend De verwachtingen voor dit jaar? De directeur-eigenaar: „Zoals het nu gaat, moet ik rekening houden met zevenhonderdvijftig studen ten. En omdat ik dat niet alleen af kan, heb ik personeel in dienst ge nomen. Dat is nogal vlug. Maar ik moet wel. Ik wil zo snel mogelijk positie innemen. Anders gaat één van de grote reisorganisaties met het idee aan de haal. Dat wil ik voorkomen". Zevenhonderdvijftig klanten. Je zou de belangstelling op z'n minst overweldigend kunnen noemen René: „Maar het is ook logisch Want wat is er nou mooier dan in je vakantie op je dooie akkertje Spaans te leren spreken? In Sala manca heb ik al aanbiedingen voor nog niet eens 900 gulden per maand. Dan woon je bij een gastge zin, je hebt een ontbijt en je knjgt ook nog vier uur per dag les aan de universiteit". Hij is niet te stuiten. Verhaalt met schitterende ogen van zijn pe riode in het okeren Salamanca, 's Ochtends leren, 's middags naar de zonnige terrasjes op de feeërieke Plaza Mayor en 's avonds naar de talrijke, naar hete kruiden geuren de kroegjes van die schitterende, op 200 kilometer van Madrid gele gen, stad. Met vuur: „Geloof me, een betere manier om Spaans te le ren bestaat er niet. Want wat je leuk vindt, dat doe je toch zeker goed ook? Elke nieuwe auto meteen katalysator krijgt subsidie. Als onder deel van het streven de lucht te ontlasten van schadelijke stoffen. Stoffen waar bomen en planten geen raad mee weten Een katalysator weet dat wel. En daarom heeft de overheid te recht beslist er heel wat geld in te steken. BMWdeed dat al jaren geleden. En speelde dan ook een sleutelrol in de ontwikkeling van de katalysatortechniek. Op het ogenblik zijn alle modellen van BMW (met uitzondering van de316) voorzien van een uiterst geavanceerde ka talysator. Het milieu heeft daar uiteindelijk 't meeste profijt van. Maar u natuurlijk ook. Want die subsidie trekken wij direct van de aanschafprijs af. Kijken we bijvoorbeeld naar de 318i katalysator, dan is het verschil op z'n zachtst gezegd opvallend. In plaats van f38.160,- staat er voortaan f34.980,- op het prijskaartje. En daarmee wordt de 318i kat plotseling voor veel mensen een aantrekkelijke keuze. Want het blijft natuurlijk een echte BMW Met al z'n verrukke lijke rij-eigenschappen.Optrekken, accelereren, bochten nemen; het zijn routinehandelingen waar u opnieuw plezier aan beleeft. U zult begrijpen wat we bedoelen als u voor het eerst in een BMW rijdt.Tijdens een proefrit bijvoorbeeld. Dan praten we meteen over z'n elektronisch geregelde ben- zine-inspuiting,z'n geavanceerde cockpit-technieken al die eigenschap pen waar de overheid nu dus een beetje aan meebetaalt. En zeg nu zelf, hoe vaak komt dat voor? -^gufe> DE BMW 3181 KATALYSATOR,V.A. F34.980r ALPHEN A/D RIJN: VAN RIJN BV, CHR. HUYGENSWEG 31-33, 2408 AJ. TELEFOON 01720-22214. KATWIJK: VAN DER PLAS BV, AMBACHTSWEG 14. 2222 AL. TELEFOON 01718-26161. LEIDEN: ROB GORRfS BV, HOGE RIJNDIJK 278,2314 AL, TELEFOON 071-896000

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 11