"'Zie mij alsjeblieft niet als een grote voorvechter' Ton geëist voor iedere dag dat Meubelplein open blijft Klaverhal vol lustrumfeesten Zoeterwoudse meubelzaken slepen provincie en gemeente Leiderdorp voor Raad van State Part-time provo wordt part-time molenaar Nationaal kamnioenschap met historische wapens ZATERDAG 9 MEI 1987 dl.ld?! PAGINA 11 DEN HAAG/LEIDERDORP/ ZOETERWOUDE - De Zoeter woudse meubelzaken Casba en Leski willen dat de provincie en de gemeente Leiderdorp op korte termijn respectievelijk de verklaring van geen be zwaar en de bouwvergunning voor het meubelplein intrek ken. Voor elke dag dat provincie en Lei derdorp in gebreke blijven, willen de twee meubelzaken honderddui zend gulden hebben. De afdeling rechtspraak van de Raad van State is gevraagd de gemeente en pro vincie te verplichten tot het intrek ken van de toestemming en om de dwangsommen op te leggen. De zaak wordt maandag door de afdeling rechtspraak van de Raad van State behandeld. Mr. A.R.M. van der Pluijm, de advocaat van Casba en Leski, zegt in een toelich ting dat de procedure is begonnen, omdat de provincie en de gemeen te Leiderdorp hebben geweigerd de besluiten in te trekken. Op basis van de verklaring van geen be zwaar van de provincie is door de gemeente Leiderdorp de vergun ning verleend. Een verklaring van geen bezwaar wordt verstrekt indien een bouw plan snel moet worden gereali seerd. Nu heeft de afdeling recht spraak van de Raad van State in een eerdere procedure al bepaald dat deze snelle procedure bij de realisering van het Leiderdorpse meubelplein niet had mogen wor den gebruikt. Kortom, de verkla ring van geen bezwaar is ten on rechte verleend en dus ook de bouwvergunning. Beide moeten dan ook alsnog worden ingetrok ken, waardoor de bouw van het meubelplein in strijd met de wet is. Of zoals Van der Pluijm zegt: „Dan staat onomstotelijk vast dat de bouwvergunning onrechtmatig is verleend". De twee Zoeterwoudse meubelzaken kunnen dan een schadevergoeding eisen. „De weg is daarvoor dan vrij", aldus de ad vocaat. Overigens bestrijden Casba en Leski het meubelplein ook via de gewone rechter. Er is een verzoek ingediend bij de rechtbank tot het staken van de huidige activiteiten, meubels verkopen, in de panden. Op dat verzoek wordt pas over eni ge maanden beslist. De Leiderdorpse PvdA-wethou- der J. Bezemer, die het gemeente lijk standpunt maandag verdedigt, erkent dat de rechtsgrond voor de bouwvergunning is vervallen, maar beklemtoont dat de gemeen te de vergunning niet wil intrek ken. „Als je de bouwvergunning in trekt, dan moet je ook bereid zijn tot de volgende stap en opdracht geven de zaak af te breken. Intus sen loopt er nog wel het beroep bij de Kroon over het bestemmings plan en is het dus nog mogelijk dat achteraf de bouw alsnog wordt toe gestaan. Dan krijg je dus de gekke situatie datje nu opdracht moet ge ven tot sloop en dat je straks wordt geconfronteerd met toestemming voor de bouw. Wij denken dat het intrekken van de bouwvergunning en de opdracht tot afbreken nu een veel grotere schade veroorzaakt, dan de mogelijke schade die Casba en Leski lijden", aldus de wethou der, die overigens niet te veel wil zeggen nu de zaak 'onder de rech ter' is. Bezemer vindt de geëiste dwang som 'absurd hoog'. „Maar ik denk ook wel dat de tegenpartij niet echt de verwachting heeft, dat de Raad van State dit toewijst, als de Raad van State überhaupt de eisen al toewijst". De meeste Nederlandse molens zijn vandaag openge steld voor publiek. Molenaars die de driekleur laten wapperen geven deskundige uitleg en laten de wie ken draaien, als er tenminste genoeg wind staat. Mo lendag kortom. Op deze pagina een verhaal met de gereedstaande molenaar van de Windlust-molen, midden in het Wassenaarse centrum. WASSENAAR De molenaar van de Wassenaarse Windlust- molen, C.D. Eisma, was in de jaren zestig provo. Hij bedacht vanuit zijn Haagse flatje ludie ke acties, organiseerde eind ja ren '60 twee driedaagse demon straties tegen de oorlog in Viet nam, hielp via uitzendbureau SWEM vele 'langharige, werk schuwe' Hagenaars aan baan tjes en produceerde pamfletten en rode boekjes voor het onder wijs. Terwijl anderen de provo-leefstijl nog steeds in ere houden of eraan ten gronde zijn gegaan, doet de Wassenaarder nuchter over de roe: door Paul van de Kooij rige jaren. Hij is nooit een full-time provo geweest, maar ondernam immer veel andere dingen: "Het was maar een deel van mijn we reld. Ik studeerde door, stond voor de klas en deed van alles". Ook nó de provo-tijd was hij hy peractief, binnen en bulten het on derwijs. Hij bleek eenvoudigweg te praktisch om romantisch vast te kleven aan het (revolutionaire) verleden. "Het was een leuke, boeiende tijd. Erg interessant ook met die popmuziek. Maar je kunt niet verwachten dat we nóg zo zijn en rebellerend op een boerderijtje in Drenthe gaan zitten", vertelt hij, neerkijkend op het dorp rond de molen. En: "Je kunt wel vreselijk gaaf doen met kleding enzo, maar dat zijn vaak maar uiterlijkheden". Grote dingen Sommige provo's van toen vin den dat Eisma saai geworden is. Eisma ziet dat anders. Hij heeft niet stilgestaan, maar verlegde wel zijn horizon. "Zie mij alsjeblieft niet als iemand die steeds maar grote dingen wil verrichten. Als een voorvechter", verklaart hij. "In het kleine kun je ook veel doen". Hij voelt zich betrokken bij zijn op groeiende zonen en ziet veel leed als directeur van de Eerste Neder landse Buitenschool, bestemd voor langdurig zieke kinderen. Hij leeft bewust en via zijn molenaar schap zet hij het alternatieve van de jaren zestig op kleine schaal voort. Zonder een spoortje chemie of uitlaatgassen maalt Eisma hier we kelijks 300 kilo volkorenmeel en tarwebloem van prima kwaliteit voor een groeiend aantal particu lieren en twee plaatselijke bakkers. Zij verkopen 'Windlustbrood', dat door het ambachtelijke malen meer vitaminen bevat dan fa- brieksbrood en geen ongezonde vetstoffen krijgt toegevoegd. Lo vende reacties zijn het gevolg. Een full-time molenaarschap zit er echter niet in. Windlust kan niet economisch draaien, zeker zolang de molenaar met de meelprijzen aan de fabriek "vast blijft zitten". Bovendien wil Eisma de paar am bachtelijke molenaars niet voor de voeten lopen en tellen zijn verant woordelijkheden en jaren mee. Hij loopt al vijftig jaar rond op deze wereldbol en noemt zichzelf "een dagje ouder, bezadigder als je wilt". Provoceren Ook in de jaren zestig was hij aan de oude kant. Toen Beatles en Sto nes begin jaren zestig opkwamen, was hij al 25. In de echte provo-tijd, toen de welvaartsstaat grootse vor men begon aan te nemen, liep hij al tegen de dertig en had de leraren opleiding agogische vruchten afge worpen. Eisma nestelde zich met gemak in de creatieve kern vol ju risten, kunstenaars en muzikanten en bedacht hoe het strenge Neder land op ludieke, humoristische en speelse wijze geprovoceerd kon worden. Anderen pakten die ideeën op en sommigen van hen gingen volgens Eisma veel te ver. Zo heeft de we reldburger nooit iets gevoeld voor het agentje pesten ("de rel om de rel"), harddruggebruik of de activi teiten van de Sosjale Junit: "Kin deren die, om welke reden dan ook, van huis waren gelopen wer den ondergebracht in andere ge zinnen en de ouders kregen nooit te horen waar ze waren". Eisma deed dat anders: als hij kinderen opving, wisten de ouders dat en konden rustig een visite regelen. Hij was kortom nimmer erg 'radi caal'. Ook op zijn werk, in het onder wijs, wilde de part-time provo de grote strengheid doorbreken. Te gen langharig tuig had hij geen principiële bezwaren en het klassi kale systeem zweerde hij af. Leer lingen moesten meer inspraak en keuzemogelijkheden krijgen en hadden recht op een individuele benadering. Op woeste momenten bracht hij zijn plannen aan de man via pamfletten met rauwe spreuk en als 'Op de puinhopen van de ou de scholen moeten nieuwe verrij zen'. Het was overdrachtelijk be doeld, maar toen Eisma ermee aan- Molenaar C.D. Eisma in zijn Windlust-molen: "Je kunt niet verwachten dat wij nog steeds rebellerend op een boerderij in Drenthe Zitten". (foto Holvast) Vervlakking Later kreeg hij zelf de kans om de denkbeelden in de praktijk te brengen. Hij trad zijn leerlingen open tegemoet, maakte krantjes, organiseerde reisjes en feestjes aan huis. En natuurlijk gaf hij goed les, zonder te indoctrineren of op te stoken: "Het werkte wonderwel. De sfeer werd gezelliger en je kreeg er iets voor terug. Meer aan dacht ook". "Ergens blijf je wel een beetje zo", zegt hij twintig jaar later en een carrière verder. "Afzweren doe ik het niet". Hij zou dat ook niet eerlijk vinden en verdenkt mensen die hun provo-tijd wél hebben af gezworen van carrièrebelustheid: "Als je zegt dat je provo bent ge weest, denken mensen nu eenmaal vaak dat je voor druggebruik bent en beschouwen ze je als een raar mannetje, dat naast de maatschap pij staat. En tsja, op dat soort men sen zit de maatschappij van nu niet te wachten. Je koopt een pak en conformeert je aan je omgeving". De Wassenaarder ziet in deze ja ren een grote vervlakking. Neder land mag dan een stuk leefbaarder zijn, de grote massa lijkt veel te ac cepteren. Burgers laten hun onge noegen in ieder geval niet zo mas saal blijken. Ook Eisma mijdt de barricade en de jaren van de drie daagse Vietnammars, liggen in een grijs verleden. Dat hij nu toch weer de publici teit haalt, heeft een fraaie reden. De molenaar wil mensen warm maken voor de molen. De molen wordt namelijk bedreigd. Ons land, dat eens tienduizenden vier- wiekers heeft gehad, telt er nu nog maar 1000. En van die duizend ex emplaren dreigen er flink wat te verdwijnen, nu ze weinig meer op brengen en vaak in de weg staan. Eisma betreurt dat. Molens zijn vaak karakteristiek en monumen taal en in een tijd vol computers kunnen ze mooi duidelijk maken hoe het vroeger ging: "In het verle den zijn molens belangrijke dingen geweest. Die kun je niet rücksicht- los wegbreken". Kletsen De molens doken stomtoevallig op in het leven van de Wassenaar der. Tijdens een vakantie, enkele jaren geleden, ontmoette hij een vrijwillig molenaar uit Maassluis. De verhalen over historie, techniek en immense krachten die op een voudige wijze konden worden op geroepen klonken zo aanlokkelijk, dat de schooldirecteur bij Windlust ging kijken. De molen, die een driehonderd jaar oud onderstuk heeft en een ze ker 120 jaar oud bovenstuk, lag op nog geen steenworp afstand van zijn Wassenaarse woning en bleek nog helemaal te werken. Tot 1960 had hij een professionele molenaar gehad, Mansvelt. Na dat jaar wilde de gemeente de molen behouden door hem te laten gebruiken en de broodnodige reparaties te bekosti gen. De twee molenaars, Eisma en de molenmaker Pieter van der Veek, draaien iedere zaterdagmiddag. En als er dan geen wind staat, malen ze ook op een doordeweekse avond. Als vanouds wordt er tus sen het harde werk heel wat afge- kletst in de molen. De geschiede nis wordt opgediept en mensen wisselen recepten uit voor panne koeken of gaan samen na waarom de volkorenbroden en kruidkoe ken de ene keer wel lukten en de andere keer niet. Een deel van de bezoekers vindt het gewoon leuk af en toe een on vervalst molenmeelbroodje te bak ken en acht een ritje molen gezelli ger dan een ritje supermarkt. Een ander deel klopt aan bij Eisma om gezondsheidsredenen of hevige re- form-gevoelens en haalt soms 25 kilo meel, genoeg voor 50 broden. "Gezond leven is weer in de mo de", verklaart de molenaar. Hij vindt een woord als-gezond maar betrekkelijk en doet zeer voorzichtig over grootheden als de biologisch-dynamische landbouw. "Je hoort vaak: dit is onbespoten graan. En wat blijkt dan? Dan is het graan inderdaad niet bespoten, maar de grond wel. En die biolo gisch-dynamische sla? Vaak niet om aan te zien". Kwalijk neemt hij dat niemand. "Het is praktisch nu eenmaal moeilijk uitvoerbaar", zegt hij realistisch. "Welke boer kan het bolwerken? Stel dat een boer geen bestrijdingsmiddelen gebruikt en zijn buren wel. Al het ongedierte komt naar die boer toe en veel gif waait over op zijn land". Eisma levert dan ook gewoon meel, dat gemaakt is van dezelfde grondstoffen als het fabrieksmeel. "Mijn meel heeft hooguit een aan tal voordelen. Het is verser en de vitaminen blijven beter bewaard omdat de temperaturen bij het ma len niet zo hoog oplopen". En dan, wederom relativerend: "Je moet het allemaal niet te overdreven idealistisch zien". Pijnlijke pols na 30 uur schillen. WASSENAAR - Na een kleine der tig uur aardappelschillen heeft de Haagse Nico Dijkhuysen gister middag zijn tempo wat moeten verlagen. Hij kreeg last van zijn pols en zijn voorsprong op het we reldrecord-schema zakte tot negen kilo, oftewel 45 aardappels. Hij wil vanmiddag echter koste wat het kost een plaatsje verovereren in de Nederlandse editie van het Gui- ness Book of Records. Seringenberg Traditiegetrouw worden de ko ninklijke landgoederen 'De Hor sten' in Wassenaar, beter bekend als 'De Seringenberg', gedurende de maand mei weer voor publiek opengesteld. 'De Horsten' zijn te be reiken via de ingang aan de Pape- weg. Men kan er dagelijks terecht vanaf aanstaande -zondag10 mei, tot en met 24 mei. Hoewel het koude voorjaar de bloei van vele planten heeft vertraagd, zal naar verwach ting de Seringenberg in deze perio de in bloei staan. Toegang één gul den vijftig. Overigens worden hon den niet toegelaten op het terrein. ZOETERWOUDE - Het lustrum feest van de Zoeterwoudse 'Kla verhal' nadert met rasse schreden. Naarmate de feestweek van de sporthal nadert, wordt het steeds duidelijker hoe het programma er uit zal gaan zien. Zoals bekend ju bileert niet alleen de Klaverhal, maar ook het centrum voor gehan dicapten, 'Swetterhage', en bad mintonvereniging Shuttlewoude. Vandaar dat er een gezamenlijk programma wordt gepresenteerd. Maandag 18 mei begint de feest week met een groot handbaltoer- nooi in de Klaverhal, georgani seerd door handbalvereniging Fairplay. Woensdag 20 mei wordt er door Swetterhage een discomid dag voor de schooljeugd gehou den. Plaats van handeling is 'De Herberg'. De lustrumcommissie heeft een groot aantal bekende inwoners van Zoeterwoude bereid gevonden om deel te nemen aan een zaalvoetbal toernooi. Acht teams konden er worden geformeerd. Meedoen is WARMOND - heidens burgemeester C. Goekoop heeft gistermiddag het nieuwe tropisch zwembad en de feest- leuk, maar uiteraard viert het sa- zaal van de Warmondse Dekker-hallen geopend. Met dezé drie miljoen gulden kostende uitbreiding is wederom menzijn de boventoon op donder- eenstukje toegevoegd aan de Dekker-'dynasty' inde WarmondseVeerpolder. (fotoHolvast) dag 21 Zaterdag 23 mei is de slotdag. De organisatoren hopen dat deze dag het hoogtepunt van de feestweek zal worden. Overdag organiseert Swetterhage een volleybaltoer nooi, alsmede een groot straatfeest. Nadere bijzonderheden hierover moet men nog prijsgeven. 's Avonds is er een slotfeest in de Klaverhal. Op deze avond zullen de zangers Willem Duin en Lee To wers optreden. Het gaat hier om een avondvullend programma, dat wordt omlijst door Fer Giezen en 'Telephone', een orkest dat een breed repertoire brengt. Toegangskaarten voor deze slot- avond kosten 17,50 en kunnen worden besteld bij de beheerder van de Klaverhal en bij M. Berg in de Dorpsstraat. Op de Hoge Rijn dijk bij servicestation 'Aral'. de Klaverhal. LuiUEKDOKP - Onder auspiciën van de Leiderdorpse schietsportver eniging 'De Vrijheid' wordt dit weekeinde het nationaal kampioen schap 'schieten met een historisch wapen' gehouden. Plaats van hande ling is de schietbaan, gelegen op het Leiderdorps sportpark De Bloe- merd. Men verwacht daar zo'n 160 schutters. De Leiderdorpse schietsportvereniging organiseert het jaarlijks kampioenschap op verzoek van de overkoepelende Koninklijke Neder landse Schutters Associatie. Overigens heeft zij dat al een keer eerder gedaan. De wedstrijden beginnen vandaag om tien uur, zondag een half uur tje eerder. Beide dagen wordt er tot na vieren geschoten. Helaas voc eventuele belangstellende Leiderdorpers: men kan niet even kom' kijken op de schietbaan. De sport vergt erg veel concentratie en du? publiek op de schietbaan niet welkom.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 11