'ifet was niet de bedoeling mooie foto's te
'Gedwongen huwelijk
schuld sociale dienst'
Gemeentehuis Voorhout
kost 7,5 miljoen gulden
rüssnsTf
DINSDAG 28 APRIL 1
Pelgrimstocht als inspiratiebron voor foto's en schilderijen
Godfried Claassen (schilderijen) en
John Hakkaart (foto's). Te zien bij
Expressie 70, Hooftstraat 210, Al
phen. Tot 3 mei.
HAZERSWOUDE/ALPHEN -
Vanaf de negende eeuw ging
door het Europa van toen het
volgende bericht: het lichaam
van de apostel Jacobus is begra
ven in Spapje, dichtbij de zee,
aan het uiteinde der wereld. Van
af 1056 Werd de stad - waarheen
steeds meer mensen gingen om
het graf te bezoeken - Santiago
de Compostela genoemd. Dui
zend jaar later trekken nog
steeds de pelgrims vanuit alle
hoeken van Europa naar de stad
om het graf te bezoeken.
Op 31 mei 1984 vertrok de Ha-
zerswoudse pastoor Godfried
Claassen van de orde der onge
schoeide karmelieten uit Galder
in Brabant voor een pelgrim
stocht naar Santiago de Com
postela. Zijn voetreis duurde 117
dagen en op 26 september arri
veerde hij op de plaats van be
stemming. Tijdens deze soms
barre tocht is de Hazerswoudse
fotograaf John Hakkaart hem
tweemaal per auto gevolgd. Hun
ontmoetingen noemde Claassen
'bijpraattijden'. De betrokken
heid van de fotograaf was zo
groot dat werd besloten dezelfde
weg per auto nogmaals te volgen.
Dat gebeurde in juli 1986.
Op weg naar verder
De schilderijen die Claassen
exposeert, werden gemaakt na
de voetreis. De foto's van Hak
kaart tijdens de tocht twee jaar
later. De expositie in het Alphen-
se Expressie 70 draagt de naam
'Op weg naar verder'. Zij laat
zien dat in deze pelgrimage veel
van de menselijke levensweg ligt
gesymboliseerd: "Leven is altijd
verder gaan. Wij zijn op weg naar
verder".
Godfried Claassen maakte de
pelgrimstocht in de eerste plaats
voor een heroriëntatie in zijn ei
gen leven. Een voetreis met het
plan onderweg na te denken,
maar ook om te kunnen schrij
ven, schilderen en tekenen. Als
katholiek pastor had de reis voor
hem ook een historische, gods
dienstige betekenis: iemand die
naar een plaats wil waar een be
paalde betekenis aan wordt toe
gekend.
Claassen: "Het heeft een gods
dienstige inhoud. Je staat ergens
en je bent ergens naartoe onder
weg. Maar het zijn ook levensge
gevens waar mensen zich in her
kennen. In mijn werk als pastor
krijg ik vragen die te maken heb
ben met het waarom van de din
gen die we doen. Wat doe je met
jezelf en je omgeving. Alvorens
hierover te spreken, wilde ik dit
zelf onderzoeken. Het is een leer
geweest".
De weg
De weg is een steeds terugke
rend gegeven in de schilderijen
van Claassen en het uitgangs
punt van de foto's van John Hak
kaart. De fotograaf geeft letter
lijk de weg en de omgeving weer.
Met daarachter een duidelijke
symboliek die te maken heeft
met de levensweg. Overpeinzin
gen en innerlijke belevingen zijn
gesymboliseerd en vertaald in
realistische beelden.
Hakkaart: "Het was niet de be
doeling mooie foto's te maken,
maar vast te leggen wat je op die
weg tegenkomt. Dus: het land
schap, de weg. de mensen. Je
bent bezig met je geloofsovertui
ging, je denkt en praat over wat
iemand met zijn priesterschap
doet. En dan kom je dingen te
gen die je met je foto's probeert
weer te geven. Bij voorbeeld een
schaap dat geïsoleerd staat van
de rest van de groep, dat past in
de totale bedoeling. Of een zwart
schaap, wat staat voor uitgestote
ne. Als je in het geloof iets ver
keerds had gedaan, werd je ook
verstoten. Je moet steeds bepa
len wat je van een eenvoudig
landschap kunt maken".
Hoewel de foto's niet zijn ge
maakt omwille van de schoon
heid, vind ik ze wel mooi. Van
wege de kleur, de compositie,
het licht en de gekozen onder
werpen. Het inhoudelijke aspect
van de tocht is prachtig weerge
geven. Bij voorbeeld in foto's
van het uitgestrekte landschap,
de eenzaamheid ervan of van een
tweesprong.
Puur als foto waren het de por
tretten die me het meest opvie
len, omdat ze niets geposeerds
hebben. Ze geven de mensen
weer zoals ze zijn. Zo toont de fo
to 'Zij die achterbleven' een por
tret van een oude moeder met
haar zoon, staande in de deuro
pening van een vervallen huis in
een overigens verlaten dorp. Bei
den zijn zichzelf gebleven. Een
wat norse uitdrukking, hand op
de heup en de zoon ongeduldig
spelend met zijn autosleutels.
Heel echt.
Schilderijen
De schilderijen van Claassen
vormen een deel van het verwer
kingsproces dat de schilder na
de voetreis doormaakte. Zij to
nen bijna steeds de pelgrim on
derweg, waarmee tegelijkertijd
de innerlijke beleving wordt uit
gebeeld. Claassen schildert de
beproevingen, eenzaamheid, hit
te en vreugde van de ontmoe
ting.
De hele weg staat voor iets.
Claassen: "Je bent op de wereld
om er voor een bepaalde tijd
rond te lopen, voordat je ergens
op een plaats van bestemming
komt".
Eenzaamheid en vermoeidheid
zijn belangrijke gegevens. De
pelgrim klopt ergens aan en weet
dat hij niet kan blijven, maar
weer alleen verder moet trekken.
Hij moet de wil opbrengen om er
doorheen te komen, ondanks hit
te, dorst en het alleen zijn. In
werken als 'De hitte van de dag',
'Verloren weg' of 'Wie zet mij op
de weg' komt dit duidelijk naar
De schilder hierover: "Het is
als een training voor leven. Trai
nen om tot een bepaald niveau te
komen. Je moet leren vermoeid
heid op te vangen. Je ziet het niet
zitten, maar toch kom je 's
avonds ergens aan en dan is er
het gevoel van 'ik ben er toch
doorheen gekomen'.
Godfried Claassen werkt met
inkt en verf. Zijn schilderijen en
tekeningen van gebeurtenissen
en belevenissen onderweg zijn
heel expressief. Met name een
aantal werken geschilderd in fel
le kleuren zijn heel sprekend. Ze
verbeelden de ontmoeting met
een Peruaanse jongen. Een ont
moeting die van groot belang
was, omdat de pelgrim het op dat
punt van de reis erg moeilijk
had. Het klikte tussen beide rei
zigers en samen hebben ze de
laatste vijfhonderd kilometer af
gelegd. Dit ontmoeten is heel
kleurig en direct uitgebeeld. Het
staat tevens voor een algemener
ontmoeten, voor mensen die el
kaar ontmoeten om elkaar ook
verder te helpen.
Na het ritueel van de aankomst
en ontvangst in de stad ontstond
er voor de pelgrim een leegte.
Eerst was er de aantrekkings
kracht van de stad met het licht
'Zij die achterbleven', i
in Alphen.
erom heen als geleide ernaar toe.
Dan het ritueel van de ontvangst.
En daarna viel hij in een gat.
Claassen: "Dat duurt een paar
dagen, daarna moetje verder. De
leegte voorbij. En dat is een aan
genaam iets, dat je verder moet
en verder mag. Net zoiets als
Paasmorgen. Op Goede Vrijdag
valt het doek en op Paasmorgen
begint er iets nieuws".
NELLIE VAN BEUSEKOM
Hoogmadese en vriend kunnen samenwonen niet betalen
Bertha Buschman en Jacob Viele beloofden elkaar vanmorgen op het Leidse stadhuis eeuwige trouw, maar dat
is de schuld van de gemeente, vonden ze. (foto Jan Holvast)
Nieuwbouw langs spoorlijn Leiden-Haarlem
LEIDEN/HOOGMADE -
Jacob Viele (44) uit Ter Aar
en Bertha Buschman (49)
uit Hoogmade zijn vanmor
gen getrouwd in het Leidse
stadhuis. Niet omdat ze dat
graag wilden. "De gemeen
te dwong ons ertoe", aldus
het kersverse echtpaar. Het
alternatief, samenwonen,
kunnen ze niet betalen. Het
relaas van twee vrienden
die, zoals ze zelf zeggen,
door de sociale dienst wer
den gedwongen in het hu
welijksbootje te stappen.
"Ik hoop dat die dag zo snel moge
lijk voorbij is en daarmee de hele
vervelende geschiedenis". Jacob
Viele had totaal geen zin in zijn
trouwdag. "Het liefste was ik ge
woon op mezelf blijven wonen en
m'n eigen leven blijven leiden.
Maar dat kan kennelijk niet als je
bevriend bent met een vrouw die
een uitkering krijgt".
De Hoogmadese Buschman,
moeder van drie zoons, kreeg sinds
1979 een bijstandsuitkering. Na
een half jaar werd de geldkraan
dichtgedraaid, omdat de gemeente
dacht dat haar ex-man was terug
gekeerd. Toen dit niet het geval
bleek, kreeg ze weer geld.
Fraude
Tot in 1984. Buschman had Vie-
schilder van beroep, inmid-
VOORHOUT - De bouw van het
nieuwe gemeentehuis in Voorhout
gaat ongeveer 7,5 miljoen gulden
kosten. De inrichting van het raad
huis, dat op het terrein Vester tus
sen de Jaeoba van Beierenweg en
de spoorlijn Leiden-Haarlem
wordt gebouwd, is in dit bedrag
nog niet opgenomen.
Het nieuwe gemeentehuis zal
vermoedelijk uit drie tot vier
bouwlagen bestaan met een totale
oppervlakte van 3100 vierkante
meter. In het zogeheten program
ma van eisen is te lezen dat het
raadhuis onderdak moet kunnen
bieden aan 58 ambtenaren. Uit
gangspunt is verder dat Voorhout
rond 1990 12.000 inwoners telt. Met
het oog op de verdere toekomst
wordt de bouw van het gemeente
huis afgestemd op 15.000 inwo-
Het is de bedoeling dat werk
groep 'nieuwbouw gemeentehuis'
binnenkort een architect aanzoekt
die het karwei wil klaren. In sep
tember moet de gemeenteraad van
Voorhout zich dan definitief over
de keuze van de werkgroep uit
spreken.
Centraal
De eerste gesprekken over de
bouw van een geheel nieuw ge
meentehuis in Voorhout dateren
uit 1985 toen bleek dat het niet mo
gelijk was om het voormalige post
kantoor geschikt te maken voor
kantoorruimte. De werkgroep
'nieuw-/verbouw gemeentehuis'
kwam toentertijd tot de conclusie
dat aan nieuwbouw de voorkeur
moest worden gegeven.
Uiteindelijk werden zeven loca
ties aangewezen in aanmerking
kwamen voor nieuwbouw van het
gemeentehuis. Het gebied Vester
in Oosthout rolde als de meest ge
schikte plek uit de bus. Inmiddels
heeft de gemeenteraad ingestemd
met de aankoop van de grond.
"Met de aankoop is een locatie
gevonden die niet alleen nu, maar
ook in de toekomst centraal in het
dorp ligt", zo wordt geconcludeerd
in het rapport waarin het program
ma van eisen is opgenomen. Bij de
ontwikkeling van het plan is reke
ning gehouden met de aanleg van
de Oosthoutlaan, een nieuwe ver
binding naar de Rijksstraatweg in
Sassenheim. "De bouw van het ge
meentehuis nabij de Oosthoutlaan
benadrukt het belang van deze
weg", zo is in het rapport te lezen.
Behalve de bouw van het ge
meentehuis, zal in Oosthout ook
nog een winkelcentrum worden
gerealiseerd. Rond dit centrum
wordt ruimte geschapen voor en
kele ambachtelijke bedrijven. Aan
de westzijde van de Oosthoutlaan
ligt een terrein klaar voor de bouw
van een openbare school en een
cultureel centrum.
Bereikbaarheid
In het rapport wordt geconclu
deerd dat mede door de centrale
ligging de bereikbaarheid van het
nieuwe gemeentehuis goed is. Het
raadhuis kan straks worden be
reikt via de Oosthoutlaan en moge
lijk ook via de Jaeoba van Beieren
weg. Ook op de aanleg van snelle
verbindingen met het nieuwe ge
meentehuis voor het zogenoemde
langzame verkeer (voetgangers en
fietsers) wordt gelet. Het gebruik
van Kerkzicht wordt daarbij niet
uitgesloten. "Voorkomen moet wel
worden dat deze weg als sluiproute
zal worden gebruikt", aldus de op
stellers van het rapport. Bij het ge
meentehuis worden verder 60 tot
70 parkeerplaatsen aangelegd.
De mogelijkheid wordt nog
opengehouden om een soort vijver
aan te leggen, zodat het gemeente
huis in of aan het water kan staan.
Daartoe zal een deel van de be
staande boezemsloot moeten wor
den gedempt. Hiervoor is nog over
leg nodig met het Hoogheemraad
schap van Rijnland.
Pal naast net terrein waar het ge
meentehuis wordt gebouwd is mo
menteel nog een bollenbedrijf ge
vestigd. Er zal, zo blijkt uit het rap
port, naar worden gestreefd om dit
bedrijf in de toekomst te saneren
om die plek woningen te bouwen.
Ie,
dels leren kennen via haar oudste
zoon. "Hij woonde toen nog in Lei
den, maar we hadden wel contact
met elkaar. Hij trok ontzettend
veel op met mijn oudste zoon. Dat
ging zelfs zo ver dat hij hem mee
nam naar het schildersbedrijf waar
hij toen werkte. Elke morgen
kwam hij die jongen ophalen.
Daarmee is de ellende eigenlijk be
gonnen. Hij kwam om half zeven,
dronk hier een kop koffie en ver
trok om zeven uur 's morgens. Als
de buren keken, stond die auto er
al. Dus gingen ze er vanuit dat hij
de hele nacht was blijven slapen".
"Andere keren als hij niet in zijn
eigen huis sliep, verdacht de ge
meente Woubrugge hem ervan dat
hij bij mij was. Datzelfde jaar
moest ik plotseling worden opge
nomen in het ziekenhuis. Ik vroeg
Jacob op te passen bij mijn jongste
kind, toen twaalf jaar oud. Dat wil
de hij wel doen".
"Hij bleef dus in mijn huis en
bleef nog een nacht slapen toen ik
weer thuiskwam. Hij deed dit om
dat hij gedronken had en niet wil
de rijden, 's Nachts viel de sociale
recherche binnen met vijf man.
Volgens hen pleegden we bij
standsfraude".
Buschman wordt er nog kwaad
om. "Ik werd verhoord op een af
schuwelijke manier. Ik mocht zelfs
geen advocaat bellen. Ze sloegen
me weg bij de telefoon toen ik het
probeerde. Ze dachten dat ik frau
deerde, dat we samenwoonden en
ook nog dat m'n vriend zwart
werkte".
door
Jolanda Mak
"Vanaf dat moment werd mijn
uitkering stopgezet. Ik werd regel
matig gevraagd op het gemeente
huis te komen voor een gesprek. Of
ik maar wilde opbiechten. Maar ik
had niets te biechten, want ik had
niets misdaan. Alles wat we deden
werd verdacht gemaakt. Zelfs een
reisje naar België".
Kierewiet
"Daaraan zit ook nog wel een
verhaaltje vast", valt Viele haar in
de rede. "Ik had nog een bekeuring
staan in België. Toen ik daar bin
nenkwam op een camping, werd
dit meteen doorgegeven aan de po
litie. Die hadden me nog wel er
gens op een lijstje staan. Zij zou in
een hotel slapen, maar hielp me
een tent op te zetten en werd ook
meegenomen. In Woubrugge hoor
den ze onze namen weer samen en
dachten: die hebben we".
"Het ging zelfs zo ver dat ik geen
uitkering kreeg toen ik die winter
zonder werk kwam te zitten", ver
volgt Viele. "Ik woonde inmiddels
in Ter Aar maar de gemeente Wou
brugge had al doorgegeven dat ik
niets hoefde te ontvangen omdat ik
toch samenleefde met iemand die
al een bijstandsuitkering kreeg. En
dat terwijl zij al die tijd is onder
houden door haar zoons".
"Vorig jaar stortte ze dan ook
compleet in. Ze is overspannen ge
weest, werd ziek, noem maar op.
Ze werd compleet kierewiet. Ze is
inmiddels vrijgesproken van alle
beschuldigingen en wat denk je:
nu word ik voor het gerecht ge
daagd. Ik heb in 1984 namelijk ook
een korte tijd een uitkering gehad.
Volgens de gemeente woonde ik
samen, dus... Ja, zo gaat het door.
Trouwen is nu de enige methode
om een einde te. maken aan alle el
lende. Een lat-relatie zoals we nu
hebben, wordt duidelijk niet geac
cepteerd. Gewoon samenwonen
willen we niet. Daarbij komen zo
veel extra kosten kijken aan bij
voorbeeld verzekeringen, dat we
dit niet kunnen betalen".
Waarheid
Politie Alphen rolt bende
winkeldieven en helers op
ALPHEN AAN DEN RIJN - Met de aanhouding van dertien winkeldie
ven en zes helers heeft de Alphense politie een einde gemaakt aan een
grote reeks diefstallen uit winkels in het centrum en winkelcentrum De
Ridderhof. De groep helers bestaat uit vijf Alphense vrouwen in de leef
tijd van 27 tot 35 jaar en een 45-jarige Alphenaar. Ook de winkeldieven
kwamen voor het merendeel uit Alphen.
In totaal werd in anderhalfjaar tijd voor honderdduizend gulden ont
vreemd uit winkels. Het ging om kleding, koffie en gereedschap. De win
keldieven waren drugsverslaafden die de gestolen waar verkochten aan
de vrouwen en de man. Inmiddels zijn de verdachten heengezonden om
te zijner tijd te worden voorgeleid.
"De mensen bij de gemeente
hebben al heel wat ellende op hun
geweten. Ze zijn bij voorbeeld
twee keer naar een werkgever van
me gestapt om het een en ander te
vragen. Met als gevolg dat ik een
week later op straat stond. Mijn
huidige baas heb ik erop voorbe
reid. Die trekt zich daarvan hele
maal niets aan. Maar waar bemoeit
de gemeente zich mee? We verhui
zen zeker naar een andere plaats".
De betrokken Woubrugse amb
tenaar wil geen commentaar leve
ren. Hij verwijst naar gemeentese
cretaris A.A.J. Meester. "Dit zijn al
tijd moeilijke zaken", zegt deze.
"Het is een schemerig gebied. Wij
kunnen niemand verbieden be
zoek of logés te krijgen. Maar soms
zitten mensen zo veel bij elkaar dat
je een nagebootste gezinssituatie
krijgt. We zijn heel zorgvuldig te
werk gegaan, maar hadden in dit
geval hele sterke aanwijzingen dat
Buschman ten onrechte een uitke
ring kreeg. Viele- verhuisde een
aantal keren. Maar het gaat niet om
het aantal keren dat je op papier
verhuist, maar om hoe je je
werkelijk gedraagt".
"Hoe dat precies is gegaan met
de verhoren, kan ik natuurlijk niet
vertellen. Ik ben er immers niet bij
geweest. Maar ze doet alsof ze te
gen haar wil is vastgehouden.
Daarvan is natuurlijk geen sprake.
Wij kunnen geen mensen vasthou
den tegen hun wil".
Er is Meester ook niets bekend
van vrijspraak. "Ik heb wel bericht
gehad van de advocaat dat alle pro
cedures zijn stopgezet. Dat is een
administratief deel van de zaak. Er
moet nu nog bijstand worden te
ruggevraagd, maar gezien de finan
ciële situatie van die mensen laten
we dat nog even liggen. Nogmaals,
wij hebben zo zorgvuldig mogelijk
gehandeld. Uit het feit dat ze nu
trouwen, kunnen we opmaken dat
we toch niet zo ver naast de waar
heid hebben gezeten".
VERONGELUKT - De 22-jarige
Ter Aarder J.M.P.M. van Lamme
ren is vanochtend op de Oostka-
naalweg richting Ter Aar veronge
lukt. De man reed in een bestelwa
gen met aanhanger en raakte door
nog onbekende oorzaak van de
weg. Waarschijnlijk heeft hij met
zijn auto. een boom geraakt, waar
door hij over de kop is geslagen.
Hij kwam klem te zitten en moest
door de brandweer worden be-
vrijd. De man was toen echter al
overleden.
Provincie eert
Borgman met
instellen van
landschapsprijs
DEN HAAG/REGIO - Als eerbe
toon aan de scheidende provincial
le bestuurder J. Borgman hebben
de staten van Zuid-Holland een
tweejaarlijkse landschapsprijs inl
gesteld. Door middel van deze prijs
willen de staten hun waardering
uitspreken voor Borgman, die
meer dan twintig jaar deel heefl
uitgemaakt van het provinciale be
stuur, waarvan het grootste deel
als gedeputeerde. Het instellen van
de prijs werd gistermiddag bekend
gemaakt tijdens een receptie waar
op van de vertrekkende statenle
den afscheid werd genomen.
De landschapsprijs bestaat uit
een oorkonde en een geldbedrag
van 5.000 gulden. In 1988 wordt de
prijs voor het eerst uitgereikt. Een;
jury onder leiding van Borgman
zal de prijs toekennen aan "perso
nen of instellingen die wezenlijke
bijdragen hebben geleverd aan het:
behoud of de ontwikkeling van de
kwaliteit van het landschap in
Zuid-Holland".
Tijdens de afscheidsbijeenkomst
kreeg gedeputeerde J. Hoek van
Dijke een koninklijke onderschei
ding. Hij werd benoemd tot ridder
in de Orde van de Nederlandse
Leeuw. De CDA-statenleden
P.G.J. Bakker en A.P.J. van der
Weijden werden ridder in de Orde
van Oranje Nassau vanwege hun
langjarig lidmaatschap van de
Zuidhollandse staten. Alle vertrek
kende statenleden werden verder
verblijd met de provinciale pen-1
ning.
Raad tegen uitwijzing
Alphen steunt
Chileens gezin
ALPHEN AAN DEN RIJN - De
fractievoorzitters in de Alphense
gemeenteraad hebben gezamenlijk
een motie ingediend over het ver
blijf van de Chileense familie Cis-
terna Oses-Lobos Burgos in Al- i
phen. De motie, waarin de staatsse
cretaris van justitie wordt verzocht
de familie een verblijfsvergunning 1
te geven, wordt morgenavond in
de raadsvergadering besproken.
De familie woont al vijf jaar in j
Alphen en kan niet terugkeren
naar Chili wegens de houding van
de Chileense regering. Ondanks
dat het gezin helemaal is ingebur
gerd in Alphen, heeft het nog
steeds geen officiële verblijfsver
gunning. In de motie wordt nu ge
vraagd de familie Cisterna uit de
jarenlange onzekerheid te helpen
en hen toe te staan in Nederland te
blijven.
Het is in 1983 al begonnen toen
de staatssecretaris van justitie het
verzoek afwees van de Cisterna's
om zich in Nederland te mogen
vestigen. De Chileense familie gaf
niet op en verzocht opnieuw om
verblijf. R.Cisterna (40) ontving
ook hier weer een afwijzing op.
In 1985 besloot de familie het op
een andere manier te proberen en
ging in beroep bij de afdeling
rechtspraak van de Raad van State.
Binnenkort komt er van dit college
een uitspraak. Het is dus mogelijk
dat het gezin alsnog Nederland
moet verlaten. Cisterna heeft al die
jaren zijn familie niet van een be
hoorlijk levensonderhoud kunnen
voorzien doordat het hem moeilijk
werd gemaakt werk te vinden.
Hij zat op de politieschool in Chi
li toen deze wérd omgevormd tot
opleidingscentrum voor de com
mando's in de tijd dat Pinochet aan
de macht kwam. Zijn taken als
commando voerde hij echter niet
goed uit waardoor hij werd gewan
trouwd.
Vanuit Chili vluchtte Cisterna
zonder zijn familie naar Grieken
land. Na terugkeer in Chili bleek
dat de Chileense regering hem niet
vergeten was. Daarop vluchtte Cis
terna .met zijn 35-jarige vrouw en
vier kinderen naar Nederland.
Het gezin vestigde zich in Al
phen en raakte snel gewend. Voor
al de kinderen hebben in Neder
land een eigen bestaan opgebouwd
door hier het grootste deel van hun
jeugd door te brengen. De Alphen
se bevolking staat achter het gezin.
Dat blijkt wel uit de actiegroep die
is gevormd om het gezin in Neder
land te houden. Zij verzamelen
handtekeningen die in een petitie
aan de Raad van State worden aan
geboden. Momenteel zijn er ruim
zesduizend steunbetuigingen bin
nen. Ook zet de theatergroep 'Pun
tje Puntje' zich uitvoerig in voor de
verblijfsvergunning van de Citer-
na's. Het uit vijftien mensen be
staand toneelgezelschap speelt
vanavond in een zaal van het Ash-
ramcollege in Alphen een twintig
minuten durende act 'De grote op
stand'. Ook worden er die avond
gedichten en sketches voorgedra
gen.
Agenda
DINSDAG
Leiden
Antonius Clubhuis - Mare, jaarvergade
ring Voedingsbond FNV, lezing Greetje
Lubbi, 20 uur.
Rijksmuseum van Oudheden - Rapen
burg, lezing dr. M. J. Raven over 'Sakka-
ra 1987: de eerste opgravingscampagne
in het graf van Maya', 20 uur.
Oegstgeest
Raadhuis - Wilhelminapark, voorlich
tingsavond werkgroep 'Sierra Leone'
over de Sahelproblematiek, 20 uur.
Oud-Katholieke kerk - Zoeterwoudse-
singel, oecumenisch avondgebed, 19-
19.30 uur.
Lakcinema - films: 'Anne Trister', 20
uur; 'Desert Hearts', 22 uur.
Kapelzaal K&O - film 'Les Fantómes du
chapelier', 20.15 uur.
