Minjon, kweekbak voor omroeptalent
'Kies exact'
in je pakket
Paus in Chili goed voor democratie?
WOENSDAG 8 APRIL 1987
PAGINA 25
Eindredactie Paul de Tombe
Telefoon 071-144941, toestel 242
Meisjes kiezen minder vaak
exacte vakken in hun pakket dan
jongens. Dat is niet slim, want
voor heel veel opleidingen moet
je wis-, natuur of scheikunde
hebben. Daarom is het ministe
rie van onderwijs en weten
schappen een campagne begon
nen onder het motto 'Kies exact'.
De bedoeling is meisjes te stimu
leren exacte vakken op te nemen
in hun pakket.
Weet je al wat je later wordt?
Gefeliciteerd, want dan is het sa
menstellen van je vakkenpakket
een makkie voor je. Is het je nog
volstrekt onduidelijk welk be
roep je straks wilt uitoefenen?
Vervelend, maar dat is geen re
den om slapeloze nachten te krij
gen. Ga eens met een leraar of de
decaan praten. Misschien heeft
de school, of anders de Openbare
Bibliotheek, wel een beroepen
gids. Op school ligt ook de bro
chure 'Kies exact' klaar. Paskla
re oplossingen bieden die lera
ren, gidsen en brochures niet
maar ze kunnen je wel op weg
helpen.
Toegegeven, kiezen is moei
lijk. Vooral als die keuze bepa
lend is voor je toekomst. Dat
klinkt wat zwaar maar toch is het
zo. Want de vakken die je nu
kiest en waarin je straks examen
doet, vormen het toegangsbewijs
tot een vervolgopleiding. Veel
van die vervolgopleidingen, ook
die waarvan je het niet zou ver
wachten, vereisen een exact vak
kenpakket. Bovendien vergroot
je de kansen op een leuke baan.
Er zijn mensen die geloven dat
nuchter denken een aangeboren
manneneigenschap is. Nonsens
natuurlijk, maar het is wel waar
dat wiskunde de eigenschap
heeft dat het je denkvermogen
ontwikkelt. Het leertje logischer
denken en redeneren. En omdat
in het verleden jongens sneller
voor exacte vakken kozen, is
misschien het fabeltje ontstaan
dat vrouwen niet logisch kunnen
denken. Bij wiskunde leer je stap
voor stap na te denken en zo,
schijnbaar ingewikkelde, puz
zels beetje bij beetje op te lossen.
Als je je keuze nog niet be
paald hebt, is het heel slim om
alle deuren voor jezelf open te
houden en exact te kiezen. Stoor
je niet aan het verhaal datje voor
exacte vakken een wiskundek
nobbel moet hebben. Dat verzin
sel is vast de wereld ingeholpen
door iemand die meisjes (en jon
gens net zo goed) uit een aantal
interessante beroepen wildé we
ren. Natuurlijk kan het voorko
men datje wis-, natuur- of schei
kunde oervervelende vakken
vindt. Of dat je een hekel hebt
aan de leraar of lerares die deze
vakken geeft. Slik je walging dan
éven in om zo tot een betere keus
te komen.
Ben je na lezing van het boven
staande de wanhoop nabij omdat
je absoluut geen enkele aanleg
hebt voor exacte vakken? Maak
je niet ongerust want dat bete
kent echt niet het einde van de
wereld. En er zijn genoeg men
sen die altijd dikke onvoldoen
des haalden voor de exacte vak
ken en evengoed een leuke baan
hebben. En al die mensen zijn
uitstekend in staat om zeer nuch
ter en logisch na te denken. Feit
blijft dat je met exacte vakken
meer kanten op kunt, maar je
kunt ook voor iets anders kiezen.
Als jet het maar 'exact' doet.
De aanwezigheid van Johannes Paulus II is aangegrepen om te protesteren tegen het militair bewind
van generaal Pinochet. Hier vluchten demonstranten voor traangas en waterkanonnen in het O'Higgens-
park in Santiago. <foto AP>
Het bezoek van paus Johannes
Paulus II aan Chili heeft dat land
de afgelopen dagen weer eens
volop in het brandpunt van de
belangstelling geplaatst. En zo
als zo vaak, gebeurde dat niet be
paald in positieve zin.
Rellen en soms zelfs hele veld
slagen tussen veiligheidspolitie
en demonstranten begeleidden
de optredens van de paus, waar
bij dient te worden aangetekend
dat die rellen zich niet zozeer te
gen de paus richtten alswel tegen
het gehate militaire regime van
generaal Pinochet.
Het lijkt erop alsof de Chileen
se bevolking van de aanwezig
heid van de paus gebruik heeft
willen maken om de wereld te to
nen hoe ellendig haar situatie is.
Pinochet, die in 1973 via een
staatsgreep aan de macht kwam
waarbij de democratisch geko
zen president Allende werd ver
moord, is voor veel Chilenen het
symbool geworden van uitbui
ting en onderdrukking. Talloze
meldingen van martelingen, ver
dwijningen en andere schendin
gen van de mensenrechten heb
ben de afgelopen jaren de bui
tenwereld bereikt.
Pinochet heeft de praktijken
van leger en politie steevast ver
dedigd door te wijzen op 'het
communistische gevaar' dat Chi
li zou bedreigen. Maar zo langza
merhand trapt niemand daar
meer in. Ook de paus niet, die
een aantal keren in min of meer
bedekte termen te kennen heeft
gegeven dat de democratie in
Chili dient te worden hersteld.
Uiteraard gaat vooral de ver
volging van de rooms-katholieke
kerk de paus ter harte. De bis
schoppen en rk-hulporganisaties
die zich het lot van de groten
deels verpauperde bevolking
hebben aangetrokken staan na
melijk ook bloot aan de intimida
tie van 'het wettig gezag van Pi
nochet'.
Hoe lang dat gezag nog zal gel
den is een moeilijk te beantwoor
den vraag. Pinochet heeft aange
kondigd dat de Chilenen in 1989
naar de stembus mogen voor het
kiezen van een president. Gezien
allerlei bijkomende voorwaar
den en uitsluitingen van andere
kandidaten lijkt het erop alsof de
generaal onder het ophouden
van de schijn van democratie
probe'ert zichzelf nog een flink
aantal jaren in het zadel te hou
den.
De sleutel tot een werkelijke
democratische oplossing in Chili
ligt waarschijnlijk in handen van
de Verenigde Staten. Zolang de
regering-Reagan het generaalsre-
gime gedoogt, de financiële geld
kraan niet radicaal dichtdraait en
weigert om Pinochet het consig
ne te geven dat hij beter kan op-
Open stad
De Filippijnse hoofdstad
Manilla is wat het
communistische verzet betreft
een 'open stad' geworden. Het
Filippijnse leger heeft dat
verklaard. Volgens een
legerwoordvoerder zullen de
communisten de aanslagen in
de stad en de omstreken
daarvan opvoeren. Daartoe zou
op 16 kilometer van Manilla een
zogenaamde
ondersteuningsbasis zijn
ingericht. In de hoofdstad was
het tot nu toe wat acties van het
verzet betreft, tamelijk rustig.
Windenergie
Het elektro-technlsche bedrijf
Wat hebben André van
Duin, Jasperina de Jong,
Ben Gieskes en Paul Stri-
kwerda met elkaar ge
meen? Niets en toch weer
alles. Het codewoord is
Minjon, de jongerenom
roep van de AVRO. In de
jaren zestig kregen Van
Duin en De Jong, toen
nog onbekende talentjes,
bij de AVRO de kans de
basis te leggen voor hun
latere carrière. Via Min
jon.
Gieskes en Strikwerda behoren
tot de tweede generatie Minjon-
ners. Nadat de jongerenbewe
ging bijna twintig jaar op een zij
spoor was gezet, besloot de
AVRO in 1985 opnieuw met dit
vroeger uiterst succesvolle pro
gramma te beginnen. De aanlei
ding daartoe was, zoals zo vaak,
een uit de hand gelopen spon
taan ideetje. Frans van Houtert,
eindredacteur van Minjon-radio-
tv: „Toen Herman Broekhuizen
met pensioen ging, waren alle
oud-Minjonners op het af
scheidsfeest aanwezig. Toen is
het idee opgevat om er weer mee
te beginnen. Binnen de omroep
was vooral Gerrit den Braber ac
tief om het weer op poten te krij
gen".
Ondanks al het enthousiasme
verliep het begin weinig hoopge
vend. Het radioprogramma
'Crossen op een omafiets' deed
het redelijk bij het luisterpu
bliek, maar Minjon-magazine op
tv verdween na één seizoen al
weer van scherm. „Misschien
hebben we toen een beetje teveel
hooi op de vork genomen. Ik kan
het maar oppervlakkig beoorde
len, want toen zat ik nog niet bij
Minjon", legt Van Houtert uit.
„De Minjonners waren te onerva
ren. Ze waren nog nooit van hun
leven in een tv-studio geweest en
nu moesten ze opeens voor de ca
mera's een programma presente
ren. Dat ging natuurlijk niet. Ze
sloegen volkomen dicht".
Die schroom ontbrak blijkbaar
voor de radio, want in twee jaar
heeft de vaste uitzending op de
vrijdagavond zich een groot luis
terpubliek verworven. Minjon-
magazine, de erfelijke opvolger
van Crossen op een omafiets, is
het tweede beluisterde program
ma op dat moment van de dag.
Alleen naar Avondspits wordt
beter geluisterd.
Aan een radio-uitzending gaat
heel wat werk vooraf. Paul en
Ben, beiden Minjonners, kunnen
daarover meepraten. „Aan deze
uitzending heb ik twee full-time
werkweken moeten wijden. In
interviews en voorbereidingen
gaat veel tijd zitten", zegt Paul.
Hij is, evenals Ben, 23 jaar en stu
krassen, zal de dictator het nog
wel een tijdje kunnen uitzingen.
Voor de Chileense bevolking
valt te vrezen dat er nog heel wat
onderdrukking, bloedvergieten
en armoede zal moeten worden
ondergaan voordat de weg naar
democratie kan worden ingesla-
KORTwEG
Holec stopt met de produktie
van windmolens. Volgens het
bedrijf, dat een van de grootste
windmolen-producenten is in
ons land, zal elektriciteit die
met behulp van zo'n windmolen
wordt gewonnen, qua
prijsstelling niet kunnen
concurrren met elektriciteit
van kolen- en gasinstallaties.
Pas als de olieprijs fors stijgt, is
er misschien winst te behalen
op windenergie.
deert in Amsterdam Europese
Studies. Paul heeft het idee voor
het programma geleverd (Am
sterdam Culturele Hoofdstad) en
Ben, student theaterwetenschap
pen, zal de boel regisseren.
Op de dag van de uitzending
zijn ze vanaf tien uur 's morgens
in de studio druk in de weer om
de interviews te monteren. Ben
houdt, met een stopwatch in de
hand, het draaiboek scherp in de
gaten en zorgt dat Paul niet te
veel van één interview in de
eindmontage laat opnemen. „We
kunnen beter met knippen stop
pen als jij de hele tijd zegt dat
alles er in moet", zo wast hij Paul
de oren.
Even verderop zit aan een ta
feltje Karin de Vries, begeleid
ster van dit magazine. Zij lijkt
volkomen afwezig en tekent ab
stracte ingewikkelde figuren op
een blaadje, die duidelijk niets
met Minjon te maken hebben.
Zij lijkt eerder een kunstwerk te
maken met een voor iedereen on
duidelijke symboliek. Zodra ech
ter een beslissing genomen moet
worden, verandert haar ogen
schijnlijke apathie in kordaat op
treden. Zoals bij de discussie of
gen, zoals in buurland Argenti
nië vier jaar geleden na een pe
riode van militaire dictatuur is
gebeurd.
Hopenlijk heeft het bezoek van
de paus de Chilenen een flinke
duw in de richting van die weg
gegeven.
BERT PAAUW
Betrouwbare molens zijn te
kostbaar om rendabel te
kunnen draaien, aldus een
directielid van Holec. Het
bedrijf is onder meer betrokken
bij de bouw van een
windmolenpark in het Friese
Sexbierum.
Kabelkrant
Het Leidsch Dagblad, deze
krant dus, zal waarschijnlijk
een zogeheten kabelkrant gaan
verzorgen via het kabelnet in
Leiden en de duin- en
bollenstreek. Wanneer die
kabelkrant, in de verte te
vergelijken met het nieuws
voor doven en slechthorenden
zoals dat op Nederland 1 en 2
wordt uitgezonden, voor het
een telefoonnummer van een on
dervraagde instelling wel of niet
in de uitzending genoemd mag
worden. De Vries legt Paul in
korte bewoordingen uit, dat dat
echt niet kan. Minister Brink
man mocht het eens horen.
„Dat is vooral mijn taak", legt
zij uit. „Ik wijs op de journalistie
ke kanten. Dat is tenslotte mijn
achtergrond. Als bijvoorbeeld
een interview niet goed is verlo
pen, stuur ik ze gewoon met en
kele aanwijzingen terug. Doe het
maar opnieuw. Ze moeten het
wel altijd zelf doen".
Tijdens de uitzending heeft
Karin de Vries geen tijd om te te
kenen. Ze zit nog steeds aan het
zelfde tafeltje, maar heeft nu het
draaiboek voor haar liggen.
Daarop maakt ze kleine aanteke
ningen. Is de aansluiting tussen
de gemonteerde stukken en de
rechtstreeks gesproken delen
wel goed? Heeft Paul als presen
tator de goede toon in zijn stem
gelegd, regelt Ben de zaak in goe
de banen?
Wat het laatste betreft, kan ze
tevreden zijn. Halverwege de uit
zending breekt de verkeersinfor
matie in op het strakke tijdsche
ma. Ben („Die informatie leek
het verlengde radiojournaal
wel") besluit om een onderwerp
een klein beetje in te korten en
doet dat zo geraffineerd, dat het
nieuws van zeven uur exact op
het laatste onderwerp aansluit.
Ben geniet breed lachend als van
boven (uit de eindredactieka
mer) „prachtig jongens" klinkt.
Met die lach op zijn gezicht en
die grote ogen lijkt Ben geknipt
om de opvolger van Tom Mulder
te worden, zo frappant is de gelij
kenis.
Eindredacteur Van Houtert
vertelt dat Bens optreden ook
het uiteindelijke doel van de
AVRO is. „Wij willen de jonge
ren in staat stellen zelf een pro
fessioneel programma te maken.
Ze moeten zelf met ideeën ko
men, ze zelf uitwerken en zelf de
bronnen aanboren. Wij zorgen
voor de nodige begeleiding.
Daarvoor heeft men een zesmans
redactie, waarin ex-journalisten
zitten en mensen met een brede
kennis op het gebied van cultuur
en amusement. De begeleider
wordt dan ook zoveel mogelijk
aangepast aan de inhoud van het
programma".
Karin de Vries geeft nog een
kleine aanvulling. „Het is voor
veel Minjonners erg moeilijk om
een interview over een voor hun
interessant onderwerp om te zet
ten naar een radio-uitzending.
Het analyseren van een reporta
ge geeft problemen. Daar helpen
wij bij. Bij de televisie is het nog
ingewikkelder, want dan móeten
ze ook het goede beeld erbij kie
zen".
Minjon maakt, volgens Van
Houtert en De Vries, program
ma's voor een (preed publiek,
„ook al verwelkomen we ook
zwaardere, voor een kleinere
groep bestemde onderwerpen".
Dus hoorspelen, cabaret en in
formatie, alles is mogelijk. Hoe
groot is de invloed van de kijk
en luistercijfers op het voortbe-
eerst op tv te zien zal zijn is nog
niet bekend. De kabelkrant zal
onder meer nieuwsflitsen
bevatten, maar ook
advertenties. De 'krant' zal te
ontvangen zijn op het
informatiekanaal.
Haringberg
Zoals er een boterberg in
Europa is (bestaande uit te veel
geproduceerde boter), is er
straks misschien ook een
'harlngberg'. Volgens het
landbouw-economisch instituut
zal er de komende jaren zoveel
haring worden gevangen dat er
een haringoverschot ontstaat.
De prijzen zullen dalen, omdat
de concurrentie heviger wordt,
zo verwacht het instituut.
staan van Minjon? „Gelukkig
heeft de AVRO ons de volledige
vrijheid gegeven. Luister- en
straks in de zomer (als Minjon-tv
een herstart maakt) kijkcijfers
hebben geen enkele invloed op
het beleid van de AVRO voor
Minjon. We zijn nu het tweede
beluisterde programma. Natuur
lijk kijken we daarnaar. Mocht
de belangstelling tegenvallen,
dan moeten we met z'n allen om
de tafel gaan zitten om de proble
men te bespreken. Net zoals bij
elk ander programma", zegt Van
Houtert.
Iedereen tussen de 15 en 25
jaar kan Minjonner worden.
„Voordat ze lid worden, geven
we ze een opdracht", licht Van
Houtert toe. „Als dat goed gaat,
worden ze lid. Ze kunnen dan
schriftelijk ideeën opsturen en
de redactie bepaalt of het leuk'is
en technisch en financieel moge
lijk. De Minjonners werken de
voorstellen zelf uit, alhoewel we
ze vaak helpen bij de bronnen-
keuzen".
De vergelijking met een ande
re jongerengroep op het Gooise
Matras dringt zich onvermijde
lijk op, Club Veronica. Van Hou
tert en de Vries vinden echter dat
die vergelijking in alle opzichten
mank gaat. „Bij Veronica doen in
de eerste plaats mensen tussen
de 12 en 18 jaar mee. Bovendien
doen ze niets zelf, behalve het le
veren van ideeën. De rest wordt
gedaan door professionele radio-
en tv-mensen".
Volgens Ben en Paul is de op
zet van Club ook heel anders.
Daar gaat het er vooral om de
jongeren voor de omroep te win
nen, terwijl bij de AVRO Minjon
moet fungeren als een kweekbak
voor de omroep. „Zoals vroeger,
toen er veel mensen via Minjon
naar de omroep toegingen, is het
op het ogenblik nog niet", legt
Van Houtert uit. „Maar de door
stroming begint op gang te ko
men. Zo zijn er enkele Minjon
ners naar het Radiojournaal ge
gaan. En er z(jn er twee bij de
NOS en de TROS aan het werk
gekomen. Het liefste zien we die
mensen bij deze omroep, maar
aangezien ook in Hilversum
moeilijk aan werk te komen is,
zullen we ze uiteraard niet tegen
houden. We moeten alleen uitkij
ken niet de kweekbak van 't
Gooi te worden".
De Vries ziet die concurrentie
niet. „Wat maakt het uit, dat we
die mensen aan andere omroe
pen verliezen? Daar gaat het toch
niet om. We willen gewoon jonge
mensen de kans geven iets te be
reiken. Er zitten ook veel Min
jonners bij, die het als hobby
doen, maar toch de gedachte in
het achterhoofd houden van:
baat het niet, dan schaadt het
ook niet".
otter wat hwlijk
2b'n dao is hxfo wiet meer
fóprt te Krywi... 7
Wordt vervolgd
