De patiënt als proefkonijn in onderzoek trombosedienst Vijfjarig bestaan Konsumentenbond Maria-verering centraal in pauselijke encycliek PAGINA 2 DONDERDAG 26 MAART 1987 Interview Miifc WtwcT-: - >V; De Federatie van Nederlandse Trombosediensten is met een lan delijk onderzoek begonnen naar de werkzaamheid van bloedver- dunnende (marcomar, sintrom) middelen. Medicamenten die worden toegediend als de bloed vaten vernauwd zijnna een hartaanval bijvoorbeeld. Ze moe ten dan de kans op een tweede in farct verkleinen. Omdat de specialisten niet vol doende zekerheid hebben of van een langdurige behandeling met anti-stollingsmiddelen inder daad een gunstige invloed uit gaat, heeft de federatie samen met een groot aantal ziekenhui zen (waaronder die in de Leidse regio) tot dit onderzoek besloten. De eerste resultaten worden over een jaar of drie verwacht. De helft van de vierduizend pa tiënten die aan het onderzoek meedoet, krijgt gewoon de bloed- verdunner; het andere deel krijgt een placebo. Zeg maar een mid del, dat uiterlijk precies lijkt op het echte medicament, maar de werkzame stoffen niet bevat. De patiënten weten niet wat zij krij gen. Hup. specialisten en huisartsen ook niet. Bewust niet. Omdat alleen op die manier een objectieve indruk kan worden verkregen over het nut van an tistolling na een hartaanval. Overigens, de patiënten kunnen zich op elk gewenst moment te rugtrekken. Tweeduizend hartpatiënten zullen gedurende drie jaar een placebo (middel zonder werkzame stof) slikken. De risico's kennen ze. Daarover zegt de internist J. Jonker, voorzitter van de stuur groep die het onderzoek doet: "Acht tot twaalf pro cent van de patiënten die een hartinfarct hebben doorgemaakt en niét wor den behandeld, zullen vol gens onze gegevens in die drie jaar overlijden". door Jan Westerlaken Kille cijfers. Maar er is ook een vei- ligheidsgrens ingebouwd. Een grens die niet mag'worden over schreden. Als op de duizend pa tiënten die het placebo slikken er vijftien overlijden en drie in de normale groep, dan stopt het on derzoek. En hetzelfde gebeurt als er sprake is van een oversterfte van 26 patiënten in totaal. Een onaf hankelijke commissie van toezicht zal die cijfers heel nauwlettend in de gaten houden. Dokter Jonker beseft het ter de- ge. Hij zegt: "De trombosediènst steekt haar nek ver uit. Als wij in derdaad aantonen, dat het gebruik van bloedverdunners niet nuttig zou zijn, dan zaag je een belangrij ke poot onder de trombosedienst weg. Daarom heeft het ook jaren geduurd alvorens er een begin met dit onderzoek kon worden ge maakt. Als antistolling niet nood zakelijk zou zijn, betekent dit een omzet-daling van rond de dertig procent. Ik moet daar direct aan toevoegen, dat er streken in Neder land zijn waar dit percentage aan merkelijk hoger ligt dan bij ons in Rotterdam". Overleven Over het waarom dit onderzoek uiteindelijk toch is gaan lopen, ver telt Jonker: "Het gaat om overle ven. Ik ben van mening, dat dit on derzoek gewoon om ethische rede nen moet plaats hebben. Je moetje kop niet in het zand steken en zeg gen: 'Behandel maar veel patiën ten. dan verdienen we lekker ons brood'. Op die manier ben je onver antwoord bezig. Want als je an tistolling slikt, loop je een verhoog de kans op bloedingen. Kleinere (bloedneus, rood oog, bloed in de urine) en grotere (hersenbloeding, maagbloeding). Die grotere kun nen levensbedreigend zijn. Daar om mag een behandeling met bloedverdunnende middelen ei Dokter Jonker:kop niet in het zand steken Landelijke proefneming met bloedverdunnende middelen genlijk pas dan worden gegeven als onderzoek heeft aangetoond, dat daardoor de levensverwach ting toeneemt" De patiënt zelf als proefkonijn. Daar komt het eigenlijk toch wel op neer. Kan dat zo maar? Dokter Jonker: "Ja, dat kan. Dit soort zaken is in de akkoorden van Helsinki geregeld. Maar je moet je als onderzoeker wel aan de strakke richtlijnen houden. Zo moet de pa tiënt uitvoerig worden geïnfor meerd aan wat voor onderzoek hij zijn medewerking verleent alsme de 'de risico's die daaraan zijn ver bonden. Vooral de nadruk leggen op het feit, dat hij vijftig procent de kans loopt een middel toegediend te krijgen waarvan geen enkele ge neeskrachtige werking uitgaat. Als de patiënt die informatie goed be grijpt en de consequenties over ziet, dan mag je hem volgens die akkoorden van Helsinki aan het onderzoek laten meedoen". Eén procent Eén procent van de Nederlandse bevolking - ongeveer honderdvijf tigduizend landgenoten - slikt anti- coagulantia, zoals de bloedverdun ners in de medische wereld wor den genoemd. Voor een groot aan tal verschillende oorzaken. Nooit is er zo'n groot onderzoek verricht naar de werkzaamheid van an tistolling bij hartpatiënten. Daar om is het niet zo verwonderlijk, dat er in die medische wereld zoveel verschil van mening bestaat over het gebruik van marcomar of sin- trom na het hartinfarct. Er zijn uit gesproken voorstanders die zwe ren bij het middel, maar lijnrecht tegenover hen staan de tegenstan ders. Nimmer zullen ze hun patiën ten het medicijn voorschrijven. Dokter Jonker: "Je hebt heel duidelijk bolwerken van geloof en ongeloof. Bolwerken van antistol ling doen het, wat medewerking aan het onderzoek betreft, heel wat beter dan Amsterdam en Rotter dam. Hier hoeft men niet zo nodig. Wat dit onderzoek betreft: er zijn ziekenhuizen (zoals het Acade misch Ziekenhuis in Utrecht), die niet meedoen, omdat ze het organi satorisch en om financiële redenen niet aankunnen. Een paar zieken huizen doen niet aan het onder zoek mee, omdat ze de vraagstel ling niet modern genoeg vinden". Jonker voegt er nog aan toe, dat daarom boven de twee miljoen gul den subsidie die het ministerie al heeft toegekend, nog eens om een extra bijdrage van een klein half miljoen gulden is gevraagd. Geld, dat wordt aangewend om juist die ziekenhuizen over de streep te trekken. De farmaceutische indus trieën geven geen baar geld, maar verstrekken wél de medicamenten. Zowel het echte middel als het (duurdere) placebo. Omgerekend dragen de fabrieken een bedrag aan het onderzoek bij, dat ligt tus sen de twee- en tweeëneenhalf mil joen gulden. Oude zaak Antistolling. Eigenlijk is het al een heel oude zaak. Zeker veertig jaar geleden was de Utrechtse hoogleraar Jordan grondlegger van de trombosedienst. Hij ont dekte hoe je trombose in de benen kon behandelen. Een aandoening waarmee de patiënt in die tijd zes tot acht weken in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Overal in het land ontstonden successie velijk trombosediensten. Alleen Apeldoorn beschikt nu nog altijd niet over zo'n voorziening. Het onderzoek dat op dit terrein werd gedaan, deden de ziekenhui zen. Trombose was het sleutel woord. Iedereen kreeg het middel. Of het nu om circulatiestoornissen in het hart. de benen of halsslaga ders ging, het maakte weinig uit. Het middel hielp. Dus dacht men, het helpt ook bij alle aandoeningen die met trombose te maken heb ben. Maar in de jaren zeventig ging ie dereen zich er uitgebreid mee be moeien. Er kwamen kritische op merkingen los, omdat sommige be weringen onvoldoende waren be wezen. De onderzoeken die tot dan waren verricht, waren veelal klein van omvang en soms niet dubbel blind gedaan. De conclusies kwa men dus op losse schroeven te staan. De medische wereld viel in twee kwampen uiteen: gelovers en niet-gelovers. Dat leidde tot merk waardige situaties. De ambulance chauffeur bepaalde of de patiënt antistolling zou krijgen of niet. Reed hij naar ziekenhuis A, dan krèeg de zieke het middel wel, maar werd de patiënt naar zieken huis B vervoerd, dan kreeg hij het medicament niet. Onderzoek Het deel van de medische we reld, dat heilig in anti-coagulantia geloofde, besloot tot een onder zoek onder zestig-plussers. Men koos bewust voor de zestig-plus ser, omdat de gedachte leefde, dat het gebruik van het geneesmiddel voor hen gevaarlijker was dan voor jongere mensen. De opzet was het zelfde als waarvoor nu is gekozen: de ene helft van de hartpatiënten kreeg de bloedverdunner, de ande re helft een placebo. Het onderzoek, dat onder meer in Leiden werd uitgevoerd, kreeg, nadat de resultaten bekend waren gemaakt, veel lof. Wat toonde dat onderzoek aan? Antistolling lever de voor zestig-plussers geen extra gevaar op. Daarentegen kwam wel vast te staan, dat stoppen met het slikken van het middel, wél nadeli ge gevolgen opleverde. In de groep van de placebo-gebruikers kwa men aanmerkelijk meer herha lingsinfarcten met dodelijke afloop voor, dan in de groep die gewoon de bloedverdunners had gekregen. De strijd tussen de voor- en te genstanders laaide opnieuw op. De gelovers stelden zie je wel, als je stopt komen de infarcten terug. De niet-gelovers riepen, dat het onder zoek die conclusie niet toeliet, om dat de hele groep al langdurig anti- coagulantia had gebruikt. Nu dus weer een onderzoek naar de werkzaamheid van bloedver dunnende medicijnen. De trombo sediensten in Amsterdam, Gronin gen, Den Haag, Enschedé, Leiden, Lichtenvoorde, Rotterdam en Utrecht zijn druk doende om daar voor, in samenwerking met de re gionale ziekenhuizen, vierduizend patiënten in het onderzoek op te nemen. De kans bestaat, dat er in een later stadium nog andere trom bosediensten en ziekenhuizen bij het onderzoek moeten^Worden be trokken om de beoogde vierdui zend patiënten bij elkaar te krij gen. Om negatieve berichtgeving te voorkomen, heeft de organisatie van het onderzoek samen met een hartpatiëntenvereniging voor Am sterdam en omgeving een folder uitgegeven waarin het onderzoek uitgebreid uit de doeken wordt ge daan. Een groot aantal ethische commissies heeft zich over het on derzoek uitgesproken alvorens er een begin mee kon worden ge maakt. Hoewel economische mo tieven er weinig mee te maken hebben, spelen ze wel een rol. Jaar lijks wordt er niet minder dan der tig miljoen gulden aan behande ling met bloedverdunners uitgege- Aantonen of antistolling wel of niet helpt. Dat is het doel van het onderzoek. Dokter Jonker is er haast van overtuigd, dat wanneer men erin slaagt om heel zorgvuldig de patiënten te anti-stollen, het aantal sterfgevallen met minstens een kwart zal dalen. "We verwach ten", zegt hij, "dat het percentage nog hoger zal uitvallen. De schat tingen liggen tussen de dertig en veertig procent". AMSTERDAM - Milieubehoud is steeds het belangrijkste uitgangs punt geweest van de Alternatieve Konsumenten Bond. En zal dat ook altijd blijven, zegt voorzitter Stefan Kleintjes bij het eerste lus trum van zijn bond dat zaterdag een beetje symbolisch (de werkelij ke oprichtingsdatum lag in april '82i bi j het begin van de lente werd gevierd. door Jeichein de Graaff/ANP) De AKB vertaalt het milieube houd in gebruik: hoe gebruik je de natuur het best zonder haar aan te tasten? De AKB richt zich dan ook op de produkten die mens-milieu- vriendelijk of dier-milieuvriende- lijk zijn. "Wij zijn ook geen consu mentenorganisatie die zich spe ciaal bezighoudt met de voorlich ting aan alle consumenten, zoals de andere twee consumentenorgani saties. De AKB is er speciaal voor consumenten die milieuvriendelij ke produkten willen gebruiken. Verder willen wij laten zien wat dat voor produkten zijn en waar ze te krijgen zijn. Weer dat milieube houd", aldus Kleintjes. De AKB is in 1982 ontstaan uit twee alternatieve landbouworgani saties, de bd-organisatie (biolo- gisch-dynamisch) en de eco-bewe- ging (ecologie). "Bij de eco-bewe- ging werd alles in één hand gehou den: produktie, handel, afzet, con trole en vóórlichting. Dat kon na tuurlijk niet. Dan krijg je een enor me verstrengeling van belangen. De voorlichting, informatie en een gedeelte van de ontrole werden on dergebracht in de AKB". Kleintjes is vrijwel vanaf het be gin bij de AKB betrokken geweest, al snel in de rol van voorzitter. Hij noch de anderen bij de AKB wor den betaald voor Hun inspannin gen. Het is allemaal vrijwilligers werk. Behalve de vrijwilligers, die met behoud van uitkering bij de bond mogen werken, zijn er bij de AKB altijd wel een paar stagiaires te vinden. Kratmium De Alternatieve Konsumenten Bond telt nu in Nederland zo'n 1350 leden en in België 200. Verder worden er nog zo'n 700 'DAK'jes' in de losse verkoop verspreid, wat staat voor De Alternatieve Konsu- mentengids, het blad van de AKB. In DAK publiceert de bond zijn onderzoeken. De AKB houdt zich voornamelijk bezig met onderzoe ken haar voedsel, hoewel hij zich daar niet toe beperkt. Ook tandpas ta's, knoflookpillen, kachels, en wasmiddelen kunnen de revue passeren. Verder worden in DAK boeken, restaurants en milieu vriendelijke bedrijven besproken. Incidenteel sluit de bond zich aan bij acties die al door anderen ge voerd worden. Zo steunde de bond de 'kratmium-actie', die gericht was tegen het gebruik van cad mium in onder andere kratten. Met politiek houdt de AKB zich nauwelijks bezig. Een lezersonder zoek heeft uitgewezen dat de leden daar ook helemaal niet op zitten te wachten. Toch zal in het eerstvol gende nummer van DAK aandacht worden geschonken aan in ieder geval de provinciale politiek nu de penningmeester van de bond, Arie van Genderen, voor de Groenen in de Provinciale Staten van Noord- Holland is gekozen. Volgens Ste fan Kleintjes zit de bond ook 'in de groene hoek, als er al een politieke kleur aan gegeven moet worden'. Een lidmaatschap van de AKB kost iets meer dan 30 gulden. Van dit geld, samen met giften en in komsten uit losse publikaties (bij voorbeeld resultaten van onder zoeken) moet alles betaald worden. De bond krijgt niet elk jaar een vast bedrag aan subsidie, zoals de andere twee consumentenorgani saties. Dat zal overigens ook wel nooit gebeuren. Een vertegenwoordig ster van Economische Zaken die bij het lustrum aanwezig was bena drukte nog eens de politiek van het ministerie: een geïntegreerd con sumentenbeleid, een van de rede nen waarom de Consumentenbond en Konsumenten Kontakt samen moeten gaan. Het ministerie is vol gens haar best bereid incidentele activiteiten te steunen maar het be staan van een organisatie rechtvaardigt nog niet dat die orga nisatie ook subsidie krijgt. Eén van die incidentele projec ten is SKAL, stichting Keur Alter natief voortgebrachte Landbouw- produkten. De bedoeling daarvan is een keurmerk in te voeren die de consument een alternatieve pro duktie garandeert. In deze stich ting zitten behalve de AKB de an dere twee consumentenorganisa ties, de reformhandel, het landelijk milieuoverleg, de producenten van alternatieve landbouwprodukten en het ministerie van landbouw. Het zit er wel in dat het keur merk nog dit jaar ingevoerd wordt. De enigen die nog niet echt willen meewerken zijn de handelaren, maar Kleintjes heeft goede hoop dat ook dat wel voor elkaar komt. Overigens wil hij wel praten over een eventuele samenvoeging met de andere twee consumentenorga nisaties. "Dan zouden we eindelijk eens wat meer geld krijgen. En het is toch veel leuker om voor een half miljoen mensen te schrijven dan voor ruim 2000". ROME (GPD) - De zesde ency cliek van Johannes Paulus II s gaat, zoals de naam 'redemptoris mater' (moeder van de verlosser) aangeeft, over de rooms-katho- lieke Maria-verering. Het pause lijk rondschrijven, dat gisteren in het Vaticaan werd gepubli ceerd, volgt op een trilogie over Christus, God de Vader en de Heilige Geest, een encycliek over de arbeidsethiek en één over het eeuwfeest van de heilige Cyrillus en Methodius, die Oost-Europa tot het christendom bekeerden. De band met Oost-Europa, voor de Poolse paus vanzelfspre kend zeer belangrijk, neemt ook in de jongste encycliek een grote plaats in. De paus herinnert aan de Maria-verering in alle oosterse kerken en aan het eeuwfeest van de kerstening van Rusland, dat volgend jaar wordt gevierd en dat misschien een aanleiding zou kunnen worden voor een pause lijk bezoek aan de Sowjet-Unie. waarover de laatste tijd druk wordt gespeculeerd. „Gedurende dit jaar", schrijft de paus, „willen wij ons in het bijzonder verenigen in gebed met al degenen, katholieken en orthodoxen, die dit eeuwfeest vieren. Ook al ervaren wij de droevige gevolgen van de schei ding, die enkele' decennia na de kerstening plaatsvond, we mo gen zeggen dat we ons voor het aanschijn van de Moeder Gods waarlijk broeders en zusters voe len". Hij geeft zich er rekenschap van, dat de Maria-verering nog aanleiding geeft tot 'diepe me ningsverschillen met de protes tanten van het Westen', maar vraagt zich af: „Waarom zouden we niet allen tezamen naar haar opzien als naar onze gemeen schappelijke moeder, die bidt voor de eenheid van Gods gezin en allen voorgaat in de lange stoet van getuigen van het geloof in de enige Heer?" 'Mariajaar' Aan het eind van de encycliek, die bestaat uit een bijbels-theolo gische meditatie over de plaats van Maria in de heilsgeschiede nis en in het leven van de kerk, roept de paus de periode tussen het aanstaande pinksterfeest (7 juni) en het feest van Maria He melvaart van volgend jaar (15 au gustus 1988) uit tot 'Mariajaar'. ter voorbereiding op 'het derde christelijke millennium' dat in het jaar 2000 begint. Een van de vraagstukken die de Maria-verering in onze tijd on der katholieken oproept, name lijk de plaats van de vrouw in de kerk, wordt in de encycliek slechts terloops aangestipt, met de belofte dat het 'bij een andere gelegenheid kan worden uitge diept". Wel geeft het de paus aan leiding tot een lyrische lofzang: „In het licht van Maria ziet de kerk op het gelaat van de vrouw de weerschijn van een schoon heid die de spiegel is van de hoogste gevoelens waartoe het mensenhart in staat is: de opoffe rende totaliteit van de liefde, de kracht die de ergste pijnen kan weerstaan, de onbegrensde trouw en de onvermoeibare werkkracht, het vermogen om doordringende intuïtie te verbin den met woorden van steun en bemoediging". HBV trekt ten strijde tegen „links-materialistisch getij". Het opkomend links-materialis tisch getij in de Nederlandse Hervormde Kerk kan niet wor den gekeerd met rechtse zelfge noegzaamheid, maar door men sen met een diepe overtuiging en een strijdbare inzet. Het Her vormd Beraad Vredesvraagstuk ken wil daartoe verheldering brengen in de ideologische ver warring, wil een valse leer en on heus beleid in de Nederlandse Hervormde Kerk bestrijden en wil sympathisanten en mede standers aanmoedigen te blijven vechten voor ombuiging van de kerkelijke koers. „Het belang rijkste is niet wat we afwijzen, maar wat we ervoor in de plaats stellen: de visie van een ander kerkelijk beleid, waar het evan gelie weer hoofdzaak is". Dit staat in de beleidsnotities, die het bestuur van het HBV heeft aanvaard. Het HBV ziet als gevaar dat de Nederlandse Hervormde Kerk het evangelie inwisselt voor een politieke ideologie. Niet de heils boodschap voor het gemeentelid persoonlijk, maar het aanspre ken van mensen op hun politieke en sociale verantwoordelijkheid staat centraal. Dat schaadt men sen, de kerk en de samenleving, aldus het HBV. Het bestuur verwacht dat na het besluit tot plaatsing van kruisraketten er vanuit de linker vleugel meer druk zal komen om de kerk tot een totaal-pacifisti sche houding te bewegen. Ook verwacht het HBV een sterkere druk op de Hervormde Kerk om in politieke en sociale conflicten partij te kiezen voor nogal selec tief aangewezen onderdrukten. Als laatste tactische verschui ving van „ideologisch-links" ziet het HBV pogingen om de funda mentele ideologische verschillen tussen Oost en West onschade lijk te maken. Steeds zal getracht worden de steun van de kerk te krijgen voor een in wezen mar xistische revolutie, gebaseerd op de loze fundamenten van mense lijke verontwaardiging en bitter heid, van naïef idealisme en bro ze solidariteit. Nieuw Israelistisch Week blad lanceert felle aanval op CI- DI. In de jongste editie lanceert het Nieuw Israëlitisch Weekblad een felle aanval op het in Den Haag gevestigde Centrum Infor matie Documentatie Israël CIDA. In een commentaar meent ^et blad dat het CIDI zich z'n ver"'ar\\- woordelijkheid bewust mJoc-t zijn. Het NIW komt tot dat stand punt met het oog op het door CI DI uitgegeven rapport 'Antise mitisme in Nederland 1986' waarin 76 gevallen zijn opge somd. Een meerderheid heeft volgens het NIW echter met van dalisme te maken of met aanval len op etnische minderheden. Het NIW vindt het kwalijk dat het CIDI als antisemitische inci denten meetelt een hakenkruis op een videoband, het bekladden van een moskee, het ingooien van ruiten bij een Turks café en andere voorvallen die niet met joden uitstaande hebben. „Het is een raadsel", schrijft het NIW, „waarom het CIDI jaarlijks de in druk wil wekken dat uitingen van baldadigheid en aanvallen uitsluitend gericht op etnische minderheden vormen zijn van antisemitisme". Het jaarlijks overzicht van CI DI over antisemitisme schept volgens het blkad elke keer ver warring „omdat het zich bezon digt aan vermenging". Dat verwondert het NIW niet: „Zou het CIDI alleen de antise mitische incidenten tellen, dan zou het uitbrengen van een rap port overdreven zijn". Nederlandse Hervormde Kerk. Beroepen te Dokkum, part-time: mevr. J.L. Falken- burg, kandidaat te Delft. Toegelaten tot evangeliebedie ning en beroepbaar: L.D. Burger, Roemer Visscherstraat 14, Wad- dinxveen; F. Schipper, Stelling molen 29, Papendrecht. Gereformeerde Gemeenten. Bedankt voor Enschede: A. Hof man te Aalburg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2