Voor garantie moet u bij de bouvier zijn' ANWB en Bovag verliezen steeds meer terrein Louche autohandel hult zich in waas van tetrouwbaarheid De straathandel van vroeger heeft zich teruggetrokken in fraai ogende showrooms, en presenteert een niet geheel duidelijk garantiebewijs bij aankoop van een tweedehands auto. Op de teller staat 69.000 kilometer. "O ja?", zégt de verbaasde vroegere eigenaar. "Nou, doe daar zeker maar een ton bovenop". ANWB en Bovag moeten met lede ogen toezien hoé jaarlijks zo'n 1,5 miljoen tweedehands auto's op deze manier van eigenaar verwisselen. "Je krijgt ongewild het gevoel van: eigen schuld, dikke bult". door Huub Klompenhouwer Zandvoort trekt niet alleen 's zo mers badgasten, maar het hele jaar door ook kopers van tweedehands auto's. Het telt maar liefst 31 auto mobielbedrijven en geld daarmee als een belangrijke centrum van de handel in tweedehands wagens. Het overgrote deel van de autohande laren, die zeven dagen per week open zijn, heeft de warme belangstelling van de Economische Controledienst (ECD). Na de grootscheepse actie van vorig jaar door politie en ECD vindt de handel niet langer op straat plaats, maar in keurige showrooms en gebouwen en krijgt daar mee de schijn van betrouwbaarheid en service. Voor het publiek dus nog mis leidenden Het is niet alleen Zandvoort. De klach ten over de obscure bedrijven komen uit het hele land. Of, zoals een opsporings ambtenaar opmerkt: "Die louche auto markt heeft zich gigantisch uitgezaaid over het hele land". Bij ANWB, Consu mentenbond, Bovag en de ECD hebben ze de handen vol aan klachten over deze Car Centers, Occasionpaleizen en zoge naamde 'merkendealers'. Bjj de straathandel van vroeger had een koper garantie 'tot de hoek'. Nu wordt in de showrooms gewerkt met fraai ogende garantiebewijzen. Die wor den op de Utrechtse automarkt 'per kilo' verkocht en worden gepresenteerd als Bovag-garanties. Kon de koper vroeger verweten worden dat hij zelf risico's nam als hij bij de straathandel kocht, nu is er sprake van misleiding. Niet dat iedere autoverkoper in het ge wone garagebedrijf nu meteen overloopt van vriendelijkheid, als daar blijkt dat de gekochte auto binnen de garantietij d dure nukken blijkt te hebben. Ook over die categorie staat de klaaglijn van de ANWB niet stil. Maar dan is er altijd nog een onafhankelijke arbitrage mogelijk. De louche handel echter houdt bij de ANWB alleen al zes telefoonlijnen vrij wel de hele dag bezig met klachten. Een op het oog keurige garage aan de Zijlweg in Haarlem. Car Center Haar lem. Veel duurdere auto's, Volvo, Audi. Half jaar Car Center Garantie. "Meneer dat is een Bovag-garantie. Dat is precies hetzelfde. Alleen, wij doen de reparaties zelf. U krijgt een volledige garantie op alle draaiende delen van de auto. Alleen niet op een ruitewisserblad, een ruite- wissermotortje of een portierslot. Maar dat zijn de bedragen immers niet. Hij gaat hier de deur uit met een tiendui zend kilometerbeurt, dus hij ziet er uit als nieuw". Een Volvo uit '79. Verschrikkelijk mooi voor de liefhebber. En niet veel ge lopen voor zo'n auto: 104.000 kilometer. Via het kenteken en de Rijksdienst voor het Wegverkeer in Veendam is de vorige eigenaar opgespoord. "Daar hoor ik van op", zegt hij. "Hebben ze sinds ik hem heb ingeruild zeker steeds achteruit ge reden. Want hij was ver over de ander halve ton heen. Nee, verder is het een prettige wagen geweest En ik ben een pietje precies met poetsen, dus wie hem koopt heeft een prima wagen". Een fraaie Ford Sierra, Kombi. Twee liter. Bouwjaar '84, net geen 17.000 gul den. En 'pas' 72.000 km gelopen. "Ik had al het vermoeden dat hij nog niet ver kocht was, omdat ik onlangs nog een ac cept-giro kreeg voor het kentekenbewijs Deel III", zegt een vroegere eigenaar. Niet de vorige eigenaar, want de auto werd elders in het land doorverkocht. En al die tijd werd de auto niet overge schreven. "aar eh, 72.000 kilometers op die tel ler? Da's gek. Toen ik hem medio vorig jaar verkocht, had hij wel 120.000 ge draaid. Oh eh, nog zoiets geks. Er is nooit een vrijwaringsbewijs voor gege ven. Dus die auto is op mijn naam blij ven staan. Zo kunnen ze die auto, als ze hem aan een andere particulier verko pen, zonder btw verkopen of die in eigen zak steken. Mij maakt dat niks uit, om dat ik er geen risico mee zou lopen". Plaatje In Zandvoort zit Duno Autohandel. Vlak bij het Dolfinarium. Op het visite kaartje staan twee vignetten die ogen als een BMW-merkje en een Mercedesster. Er staat een BMW 518. Grijs. Op de teller 69.000 kilometer. En dat voor een 82'er, Joop Riemersma van het autobedrijf Ribo: "Kilometers zeggen me niks. Ik achter zo'n auto sta". da's niet gek. "O ja?", zegt de verbaasde vroegere eigenaar als hij gebeld wordt. „Nou, doe daar zeker maar een ton bo venop. Je denkt toch niet dat ik een BMW koop om alleen 's zondags naar de kerk te rijden"? -Verder geen kwaad woord over die auto. "Garantie? Drie maanden meneer. Bo vag? Ja meneer. Echt? Dat zeg ik toch, meneer. ANWB-keuring? Kan ook me neer, maar dat moet ik u afraden. Of u moet veel geduld hebben. Ik moet vol gende week twee auto's naar de keuring rijden, die zijn al een maand geleden ge kocht. En waarom zou u. U krijgt de au to topgaaf mee met een volledige tien duizend kilometerbeurt". De wachttijd voor een aankoopkeuring duurt volgens de ANWB hooguit een week. Die 83'er BMW 518 is ook een plaatje. Maar 56.000 op de teller, dat is niks voor zo'n kilometervreter. Nog net geen 19 mille. "Hebben ze die auto nog steeds niet verkocht?" is de verbaasde reactie van de vorige eigenaar. "Ik heb hem be gin vorig jaar ingeruild voor een andere, toen ik hem op de 110.000 kilometers had. Maar het is een prachtige auto. Dat zeker. Ik kreeg er destijds 14.500 gulden voor terug. Trouwens, ik had hem daar anderhalf jaar eerder ook gekocht. Toen stond er 50.000 kilometer op de teller. Maar ja, of dat toen ook klopte, durf ik nu ook niet meer voetstoots aan te ne- "Ik weet dat garages als Duno en Ribo enigszins louche bedrijven zijn", zegt een van de kopers bij Duno. "Ik rijd nu al twintig jaar BMW. Als ik een blokje gereden heb, weet ik of die auto goed is of niet. Dat hoor je, dat voel je. Logisch ook, want ik zit 35.000 kilometer per jaar achter zo'n BMW-stuur. Die garantie zal me dus een zorg zijn. Ik ga toch terug naar mijn vaste dealer. Trouwens, wat moet je met een garantiebewijs waarop staat dat je verplicht bent de tiendui zend beurt bij hen te laten doen? Ik zou zelfs het vervangen van een ruitewis serblad door die jongens nog drie keer laten controleren. Aan de andere kant is er veel aanbod en ik heb er ruime keus". Bij de Technische Ledenservice van de ANWB in Den Haag zijn dagelijks zes telefoonlijnen vrijwel voortdurend bezet met klachten en voorzichtige vragen ANWB en Bovag verliezen hun greep op de handel in tweedehands auto's. Van de 2,2 miljoen die er jaarlijks in Nederland worden verkocht, gaan er krap 600.000 weg via de bij de Bovag aangesloten bedrijven. Nog minder wordt het nut ingezien van de ANWB-keuring. Vorig jaar waren dat er niet meer dan 4500. Nederland koopt zijn tweedehands auto al lang niet meer massaal bij de gevestigde garagebedrijven, aan garantiebewijzen wordt weinig waar de gehecht. Alleen als het mis gaat weet men de ANWB of de erkende garage te vinden. Maar dan is het meestal te laat. De APK, de verplichte autokeu ring, heeft alleen maar tot die onge controleerde situatie bijgedragen. Een praktijkvoorbeeld. Op een indus trieterrein in Volendam werd onlangs een occasioncentrum geopend. Niet de allerjongste auto's. Wel op alle de mededeling 'APK-gekeurd'. Ge vraagd naar een ANWB-keuring zegt de verkoper: „Dat hoeft toch niet meer. Die auto heeft zijn APK-keu- ring glansrijk doorstaan. Die ANWB- keuring is weggegooid geld". Ing. F. N. A. van West van de ANWB: „Die APK-keuring wordt te pas en te onpas aangevoerd. Steeds meer garagebedrijven voeren hem aan als een bewijs dat zo'n auto in op timale conditie is. Pure onzin. Ster ker, je zou bijna een auto zonder mo tor ook door de APK-keuring kunnen krijgen. Als de remblokken nagenoeg versleten zouden zijn, maar nog net de wettelijk minimale remvertraging Van West en Nihot van de ANWB: "Je krijgt ongewild het gevoel van: eigen schuld, dikke bult". bereiken, dan mag die auto daarop niet afgekeurd worden. Ook al weet iedere monteur dat die remblokken een paar honderd kilometer later vol ledig versleten zullen zijn". Anderzijds vergroot de APK-keu ring ook niet bepaald de populariteit van de garagebedrijven. Een auto die bij de ene garage wordt afgekeurd, krijgt bij de volgende garage wel de controlesticker. De keuring wordt ook door veel garagebedrijven ge bruikt als een pressiemiddel om on derdelen te vervangen die anders de klant absoluut niet zouden interesse ren. Niet voor niets meldt het jaarver slag van de Bovag dat 1985 het jaar van het rendement is geworden. Het euvel zit hem, zegt Van West, in de eisen die door de wetgever uitein delijk zijn opgesteld. Niet alleen dat de richtlijnen heel ruim te interprete ren zijn, maar er is inmiddels ook al zoveel water bij de wijn gedaan, dat er uiteindelijk nog amper van een vei lige keuring sprake is. Van West: „De aanvankelijke eisen, waarmee ook de ANWB akkoord ging, lagen veel hoger. Die keuring was toen ook uitgebreider. Maar na dat men de consequenties daarvan zag, schrok men terug. Er zou dan enorm in apparatuur en techniek geïnvesteerd moeten worden om die keuring ook doeltreffend en efficiënt te kunnen uitvoeren. Eigenlijk is er toen simpelweg gekeken naar het be drag dat er in totaal mee gemoeid mocht zijn, en daar zijn de eisen op afgestemd. Gewoon wegschrappen wat te duur werd". De richtlijn bij de ANWB is om niet meer over de APK te zeuren. „Er is een oproep gedaan onder onze leden om te reageren op die APK-keuring. Maar er werd nauwelijks op gerea geerd. We zijn een belangenbeharti- gingsorganisatie voor onze leden. Als die niet reageren, wat moeten we dan?" Ondertussen zit het ze bij de ANWB wel hoog. Het aantal aan koopkeuringen voor tweedehands auto's is sinds de invoering van die APK-keuring met 30 procent ge daald. Met vorig jaar nog slechts 4500 keuringen lijkt het waardevolle docu ment voor de koper rijp voor het au tomuseum. Gelukkig is er nog wel ruim vraag naar de garantie-afloop- keuring van diezelfde ANWB. Cor Nihot, chef expertise ANWB: „Wij zijn zo langzamerhand een roe pende in de woestijn. We hebben hier alle kennis in huis. Over alle mogelij ke onderwerpen hebben we gedetail leerd informatiemateriaal. Maar als het publiek niet wil, dan krijg je on gewild het gevoel van: eigen schuld, dikke bult". geef garantie. Dat betekent dat ik (foto's Peter Senteur/GPD) over juist deze branche. „Als u die na men noemt van die bedrijven in en om Zandvoort, dan zeg ik: poe poe! Ik be doel, die zijn niet mis. Vroeger wilden we bij garantiekwesties nog wel eens be middelen. Maar tegenwoordig zeggen we dat als de mensen zelf al niet meer kijken of er op z'n minst een Bovag- garantie is, dat ze dan zelf ook maar op de blaren moeten zitten. Er wordt toch meer dan genoeg gewaarschuwd. Niet dat de Bovag-garantie zo waterdicht is. Maar op z'n minst heb je het recht op een onafhankelijke arbitrage". "Een adspirant-koper van een auto is eigenlijk al verliefd op een auto voordat de verkoper erbij komt", zegt ing. F. N. A. van West van de ANWB. "Zo iemand is blind voor alle kritiek op zo'n auto. Ach, dat beetje olie dat hij lekt, dat plek je op de carosserie wordt wel bijgewerkt en die speling in het stuur, nou ja, daar weet hij ook wel wat op. Liefde maakt blind. Verkopers weten dat, die spelen er op in". Trucs Het arsenaal aan trucs lijkt onbeperkt. Via sloperijen worden uit 'jonge' autow rakken de kilometertellers gehaald en vrijelijk verhandeld. Die kunnen dan weer ingebouwd worden in de zelfde ty pen van een oudere lichting. Of de me ters worden gedemonteerd en terugge draaid. In de showroom blinkt iedere auto als nieuw. Bandenzwart en cockpitspray. De auto wordt grondig schoongemaakt met Jif of Vim, ramen en chroomdelen worden afgeplakt, hier en daar een plek je plamuur en 'overblazen' maar. Dat wil zeggen, snel overgespoten, waarbij ieder roestplekje verdwijnt. In de showroom blinkt de auto als nieuw. Drie weken buiten en de lak begint al te bobbelen en de roest komt weer tevoorschijn. Nog een truc. De potentiële koper is niet meer echt kritisch. De fantastische BMW die in de showroom gekocht werd, wordt een week later afgeleverd. Zelfde kenteken, want daar heeft de klant nog wel op gelet. Alleen de auto is anders. Wel hetzelfde type, dezelfde kleur. Maar de koper heeft vergeten bij de koop ook het chassisnummer te noteren. Hij kocht dus eigenlijk het kenteken met de ver keerde auto. Bij klagen heeft hij geen poot om op te staan. Een ander handigheidje. De vorige ei genaar wordt gevraagd akkoord te gaan om de auto zo lang op zijn naam te laten staan. i"U loopt geen enkel risico en de volgende koper kan dan zien wie de vo rige eigenaar is geweest. Dat geeft ver trouwen", aldus de verkoper. Soms krijgt de vorige eigenaar nog een extra korting op de inruilprijs om het aantrek kelijk te maken. Maar de truc is dat de dealer zo bij verkoop aan een volgende particulier mooi twintig procent btw in zijn zak kan steken. Antwoord Garantie? Per kilo zijn de garantiebe wijzen te koop op de Utrechtse auto markt. Met gemak is er een indrukwek kend stempel op te drukken, desnoods dat van de Bovag. De drukker is inmid dels failliet, maar de tekst spreekt voor zichzelf. Een informant uit het autowereldje: "Die winkelgarantie is het antwoord op de zijkerige klant die maar zekerheid wil hebben. Je hebt een uur nodig om die tekst goed te snappen en te weten datje helemaal niks aan garantie hebt. Die garantie is er ook voor de handel en niet voor de klant. Maar ja, dat merken ze pas als ze de auto al gekocht hebben Voor veel dealers geldt de bepaling: "Garantie meneer? Daarvoor moet u bij de bouvier op de binnenplaats zijn". Volgens een woordvoerder van de be drijfsvereniging is hierbij mede overwo gen dat de betrokkenen hun werk spon taan en belangeloos hebben verricht. „Maar het besluit van de bedrijfsvereni ging staat geheel en al op zich en kan dus geen precedentwerking hebben", al dus de woordvoerder. Troef is ook het adverteren met de APK-keuring en dan volhouden dat die keuring zeker zo goed is als een ANWB- keuring. Die APK-stickers 'doen' rond de honderd gulden op de Utrechtse au tomarkt. Een steekproef onder twaalf garages in Zandvoort en naaste omgeving. Het merendeel bleek niet over de vereiste papieren te beschikken. De vestigings vergunningen klopten niet. Ze zijn dan ook bekend bij de Economische Contro ledienst. Daar is het plaatsvervangend directeur mr. P. Lely, die toegeeft maar heel beperkte macht te hebben. „Er is een wijd verbreid misverstand dat als de ECD in actie komt, zo'n bedrijf wel kan opdoeken. Maar wij doen niet meer dan een proces-verbaal maken en het bedrijf krijgt dan na verloop van tijd een boete van een paar duizend gulden". Ongrijpbaar "We blijven die bedrijven dan wel in de gaten houden en een volgende over treding wordt zwaarder bestraft. Dan kan het wel oplopen tot een paar hon derdduizend gulden". Het blijven toch de eerste keer boetes waarvoor de han del de schouders ophaalt. En door gere geld van naam te» veranderen en soms ook van 'eigenaar', zijn de mannen ach ter de schermen toch vrijwel ongrijp baar. De louche handel kan zich dus uitge ven voor garagebedrijf, soms zelfs voor merkendealer, zonder dat daarvan offi cieel sprake is. Ook in de advertenties. Dat moet het opsporen en bestraffen wel vergemakkelijken. Een blik in de zater dagkrant en men pikt ze er zo uit. Maar zo werkt het niet. Mr. Lely: 'Zo'n adver tentie geldt niet als bewijsmateriaal. Nog niet tenminste. Er is een wetsvoor stel in de maak, het is nu bij de Eerste Kamer, waardoor we ook advertenties in kranten mogen gebruiken als bewijsma teriaal. Maar tot nu toe geldt nog dat het te kennen geven van een voornemen tot het plegen van een misdrijf of overtre ding op zichzelf niet strafbaar is". De Economische Controle Dienst heeft er de handen vol aan. Van de in totaal 13.000 onderzoeken naar bedrij ven in het hele land wordt ruim eenzes de opgeëist door de autobranche. En de betekenis ervan? Die controle op de ves tigingsvergunning kan wel vergeleken worden met de controle op een achter lichtje van een fiets. Veel stelt het niet voor. Maar, zegt ook mr. Lely: "Het zegt wel wat over het soort bedrijf. Als ze zelfs dat niet in orde hebben". Zegt de informant: "Je verdient mak kelijk in de autohandel. Het trekt niet de beste Nederlanders aan. En dit land is toch nog wel zo groot dat het driehon derd jaar duurt voordat iedereen je kent. Zo makkelijk is het ook om van naam en plaats te veranderen". Betaalbaar Joop Riemersma staat voor* de Ri van Ribo. Naar hü zelf zegt de grootste han delaar in Zandvoort. De zaak staat nu op naam van zijn vrouw, zelf is hfi al een keer failliet gegaan. Vroeger werkte hij ook onder meer onder de naam Elite. Verschillende namen voor dezelfde han del. De papieren zijn niet in orde. "Nog niet", zegt Joop Riemersma. "Van mijn vak ben ik aannemer. Ik ben uit hobby in de autohandel terechtgekomen. Mijn middenstandsdiploma uit de bouw blijkt nu ineens niet goed voor de auto handel. Begrijpt u"? Terloops vergeet hij te vermelden dat de zaak op naam van zijn vrouw staat. Riemersma klaagt steen en been over de manier waarop de gemeente Zand voort hem probeert kapot te maken. Vooral op zondag. Officieel is hij geslo ten. Maar in de advertenties ("Ik adver teer voor zeker 2500 gulden per week") staat dat hij ook op zondag te bellen is. En dan moet hij nogal eens een auto van zijn vrouw ophalen in de Schaepman- straat, waar hij zijn auto's heeft staan. Ze loeren op hem. Hij begrijpt werkelijk niet waarom hem zoveel onrecht wordt aangedaan. "Terwijl ik toch mijn nek uitsteek om de mensen nog een beetje een betaalbare mooie auto te kunnen le- Zijn handelwijze is het opkopen van voorraden bij enkele grote dealers elders in het land. Door met aantallen tegelijk te kopen, betaalt hij er weinig voor. "Mijn klanten heb ik in het hele land. Er is geen Zandvoorter die hier koopt. Kilo metertellers terugdraaien? Dat is een lu guber verhaal. Kilometers zeggen mij niks. Ik geef garantie. Dat betekent dat ik achter zo'n auto sta. Bovag-garantie? Kom nou, ik heb de Bovag niet nodig. Ik verkoop zo ook wel 1200 auto's per jaar. Vraagt u maar bij de ANWB hoe ik be kend sta". Het antwoord van de ANWB is inmid dels bekend: "Poe poe".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 19