'Ik ben een praktisch bestuurder' Nouvelle cuisine bij 'de Chinees' Gesprek stukgoed is weer op gang Altijd een mooie, gladde saus Tekst op de taart •ETEN EN DRINKEN Languedoc DINSDAG 3 MAART 1987 betaalbaar wijnplezier Tussen de zuidelijke uitlopers van het Massif Central en de zandstran den van de Middellandse Zee ligt Frankrijks grootste wijngebied, de Languedoc. Bijna een derde van al le Franse druivestokken staan daar. Honderden jaren zijn de Langue- doc-wijnen van voornamelijk regio nale betekenis geweest. Dat veran derde echter in de vorige eeuw, met de komst van de spoorwegen. Op eens werd het mogelijk om grote hoeveelheden wijn op goedkope wijze naar o.a. Parijs te transporte ren. De Languedoc werd Frankrijks wijnschuur en begon massale hoe veelheden wijn te produceren tegen de laagst mogelijke prijs. Op kwali teit werd nauwelijks gelet: de Lan- guedoc-wijntjes hoefden alleen drinkbaar te zijn. Koersverandering Tot na de Tweede Wereldoorlog veranderde er weinig in deze situa tie. Maar toen keerde het tij. Ener zijds daalde de Franse wijncon sumptie en anderzijds ontstond er een groeiende belangstelling voor kwaliteit. Het niveau van veel Zuid franse wijntjes was inmiddels zo matig, dat ze moesten worden aan gesterkt met Italiaanse en Spaanse soorten. Veel boeren zagen de geïmporteerde wijnen als concur rentie en protesteerden op felle wij ze - terwijl zonder die buitenlandse wijnen hun eigen produkt onver koopbaar zou zijn. De enige oplos sing van het probleem was het gaan volgen van een andere koers. Kwantiteit moest plaats gaan ma ken voor kwaliteit. Daaraan is men in de jaren '60 en '70 keihard gaan werken. Simpele druivesoorten maakten plaats voor nobele, oninte ressante wijngaarden werden ge rooid en de wijnuniversiteit van Montpellier leidde een nieuwe ge neratie wijnbouwers gedegen op. Promotie In dit decennium begint men van al die inspanningen de vruchten te plukken. Dit blijkt onder meer uit de toelating van maar liefst zes grote Languedoc-districten tot de elite der Franse wijncategorieën, die met een appellation controlée. De Lan guedoc is hard op weg om het Cali- fornië van Europa te worden. Van wege het gunstige klimaat en een grote verscheidenheid aan grond soorten worden hier steeds meer uitstekende wijnen vervaardigd, in een rijke verscheidenheid. Nu al brengen de departementen Aude, Gard en Hérault - waarin zich het wijngebied Languedoc bevindt - wijnen voort die in hun prijsklasse Bordeaux of andere bekende wij nen verslaan. Meer dan 100 dorpen De meest omvangrijke appella tion (sinds 1985) is Coteaux du Lan guedoc. Deze telt 121 gemeenten tussen Nimes en Narbonne. Het op pervlak aan wijngaarden bestrijkt ongeveer 50.000. hectare. Het dis trict geeft tal van lekkere, betaalba re rode wijnen. Ze hebben vaak een -gezonde rode kleur, een soepele smaak en een stevige structuur. In de winter smaken ze uitstekend bij winterse gerechten (van hazepeper tot boerekool met worst) en in de zomer zijn ze zeer op hun plaats bij de barbecue. De beste soorten dra gen de naam van een sub-district, ook wel cru genoemd. Diverse daarvan worden in Nederland ge voerd, waaronder La Clape en Co teaux de la Méjanelle. Probóér eens zo'n flesje Zuidfranse zon, of beter nog een paar verschillende soorten. Coteaux du Languedoc is het ont dekken waard. HUBRECHT DUIJKER Staatssecretaris De Graaff-Nauta: DEN HAAG - "Het is misschien voor de buitenwereld alle maal niet zo spectaculair wat ik doe, maar langzaam komt er lijn in en verandert er een aantal zaken in het binnen lands bestuur". Terwijl de meeste ministers en staatssecre tarissen proberen regelmatig de pers te halen met nieuwe plannen en afwijkende standpunten, doet mevrouw De Graaff-Nauta, staatssecretaris van binnenlandse zaken, haar werk het liefst achter de schermen. "Ik ben een prak tisch bestuurder. Een doener, daar voel ik me het fijnst bij". Staatssecretaris Dieuwke de Graaff-Nauta: "Ik twijfelde eraan of ik het ministerschap wel Staatssecretaris Dieuwke de Graaff-Nauta is met de politiek op gegroeid. Haar vader zat al in de partijtop van de CHU en die inte resse heeft hij aan zijn dochter overgedragen. Vanaf 1962 zit de Friezin in de politiek. Zij maakte carrière in de provincie als staten lid en gedeputeerde en in de ge meente Sneek als raadslid en wet houder. In het CDA klom ze op tot vice-voorzitter. door Jaap Lodewijks Vorig jaar kwam ze geheel onver wacht terecht in het tweede kabi net van Lubbers. De premier zocht een vrouw op Binnenlandse Zaken voor zijn ministersploeg, maar het werd uiteindelijk een staatssecre tariaat. "Ik twijfelde eraan of ik het ministerschap wel aan zou kun nen. En dan doe ik het dus niet". De kop is er inmiddels af en ze is niet ontevreden over het werk als staatssecretaris. Hoewel ze geken schetst kan worden als een doorge winterde politicus, was het toch wennen op het Binnenhof. "Het is een geweldig ingewikkeld bedrijf. Je moet steeds je best doen om de hoofdlijnen uit de discussies te ha len. En verder moetje veel tijd be steden aan contacten met kamerle den, ambtenaren en de lagere over heden". Ze woont inmiddels van maan dag tot en met vrijdag in Den Haag. In het weekeinde zoekt ze haar ge zin weer op in het Friese Sneek. "Het kan niet anders. Het is wel on gezelliger geworden wat dat be treft, maar ik ben geen uitzonde ring". Herindeling Eenmaal was ze toch even het middelpunt van de Haagse poli tiek. Haar eigen partij viel over haar aanpak van de al jaren slepen de gemeentelijke herindeling. Kleine gemeenten moesten wor den opgeheven, maar de uitvoe ring van een dergelijk plan kwam de christen-democratische fractie niet goed uit, aangezien deze partij in veel kleine dorpjes de scepter zwaait. De Graaff-Nauta doet het relletje kort af. "Laten we zeggen dat het start problemen waren. Ik interpreteer de het regeerakkoord op dit punt anders dan mijn partij. Daar heb ben we goede gesprekken over ge had en de problemen zijn de we reld uit. Het is ook niet zo dat ik wat de herindeling betreft dictaten op ga leggen aan provincies. Ik geef het kader aan en leg mijn oor dan te luisteren bij wat de provin cies willen". Die laatste zin is typerend voor de opvatting van mevrouw De Graaff-Nauta over haar functie als staatssecretaris. Ze heeft niét veel op met de Haagse bureaucratie. "Die moet worden afgebroken", zegt ze onomwonden. In dat kader zet ze fors het mes in de duizenden - vaak tegenstrijdige - rijkscircu laires die provincie en gemeenten - tot wanhoop van de ambtenaren - wekelijks op het bureau krijgen. "In het kabinet is besloten tot een inventarisatie van wat er in de papiermolen zit en inmiddels zijn er heel wat circulaires vervallen verklaard. In vergelijking met vier jaar geleden is dat aanmerkelijk minder geworden". Ze stelt zich ook op het stand punt dat provincie en gemeenten een grotere vinger in de pap moe ten krijgen bij beleidskeuzes. De staatssecretaris vindt het verkeerd dat er vanuit Den Haag vele hon derden speciale uitkeringen wor den overgeboekt op rekeningen van lagere overheden. "Een be dragje voor een project zus of een project zo dat is niet nodig. Ik zeg: stop dat geld in het gemeente of provinciefonds en laat de besturen van gemeenten en provincie dan zelf kiezen waar het geld aan be steed gaat worden". "Grenzen zijn vastgelegd in de wet. Het kan niet zo zijn dat ge meenten bijvoorbeeld dan ook aan inkomenspolitiek kunnen gaan doen door de minima bijvoorbeeld extra geld te geven, dat is niet mo gelijk. Maar er zijn situaties genoeg waarin gemeente en provincie veel meer beleidsruimte zouden kun nen krijgen dan nu het geval is". Met haar ervaring in de gemeen telijke en provinciale politiek kan ze dat standpunt ook uitdragen in Den Haag. Volgens mevrouw De Graaff-Nauta is het aantal specifie ke uitkeringen inmiddels al ver minderd. Er loopt nog een proce dure - voor een extra verminde ring van 25 procent - waarin elk ministerie een lijst samenstelt van de specifieke uitkeringen die men aan provincie en gemeenten doet en daarop aangeeft welke onderde len kunnen vervallen. In april krijgt ze die inventarisatie op haar bureau. "En dan zijn we weer een stapje verder". Werkbezoek Dat ze haar oor goed te luisteren wil leggen, moet ook blijken uit haar drang om op werkbezoek te gaan. "Toen ik begon heb ik met een gezegd: ik wil niet de hele dag in Den Haag op mijn kamer zitten. Wil ik het werk goed kunnen doen, dan moet ik de deur uit. Het afgelo pen half jaar heb ik een bezoekpro- gramma afgewerkt en ik ben nu met een nieuw schema bezig". Als voorbeeld noemt ze de regionalisa tie van de brandweer die ze in haar portefeuille heeft. Ze heeft zich in een aantal regio's laten voorlichten en ging op bezoek bij oefencentra. "Dan gaat het papier leven en krij gen wettelijke voorschriften een praktische kant". Staatssecretaris De Graaff-Nauta vindt het een goede zaak als meer vrouwen hogere functies krijgen. "Het is jammer dat er nog te weinig vrouwelijk kader is in politieke partijen. Ik draag de emancipatie beweging een warm hart toe. Al leen heb ik mezelf meer thuis ge voeld in een politieke partij dan in de vrouwenbeweging". Bij de start van het kabinet gaf ze te kennen het jammer te vinden dat er geen staatssecretaris voor emancipatiezaken meer was. Nu zegt ze: "Dat kan ik wat relative ren. Minister De Koning heeft zich geweldig ingezet voor emancipa tie". In de interviews die ze tot nu toe heeft gegeven en in de reacties op haar persoon blijft het beeld van 'koele Dieuwke' hangen. Ze toont inderdaad weinig emotie, praat za kelijk en recht op de man af. "Op een gegeven moment zitje met dat etiket, maar er zitten elementen van waarheid in. Tenminste als ik koel opvat als nuchter. Wanneer mensen denken dat koel koud is, dan zitten ze bij mij op het verkeer de spoor. In die typering kan ik me niet vinden". ROTTERDAM (ANP) - De stuk- goedwerkgevers en de Vervoers- bonden FNV en CNV praten van middag verder over het conflict in de Rotterdamse haven. Gister avond om elf uur werden de onder handelingen na drie uur opge schort om dat met name de werk gevers hun achterban wilden raad plegen. Volgens SVZ-directeur Zeebregts zullen de werkgevers het afgelopen donderdag gepre senteerde eindvoorstel, waarover toen niet te praten viel, nog eens bekijken. Eventuele bijstelling van het voorstel, dat gisteren aan mi nister De Graaf (sociale zaken) werd gestuurd, is volgens Zee bregts alleen mogelijk als dit geen afbreuk doet aan het doel: rende mentsherstel voor de verlieslijden de stukgoedbedrijven. De werkge vers willen daarvoor 350 man ont slaan. Volgens FN V-bestuurder Rosen- möller is er gisteravond niets we zenlijks gebeurd. "De SVZ heeft ons alleen uitgehoord en geen in houdelijke reactie gegeven op onze voorstellen om het overcompleet via herplaatsing zonder gedwon gen ontslagen op te lossen". Overi gens denkt Rosenmöller dat het wel mogelijk zal zijn om met de werkgevers afspraken te maken over een aantal zaken, die dan in de zogenaamde commissie-Van der Louw weer nader uitgewerkt moe ten worden. Druk Hoewel Zeebregts van mening is dat de Vervoersbond FNV nog niet veel ruimte biedt om een akkoord binnen handbereik te brengen, vindt hij het wel positief dat giste ren eindelijk inhoudelijk is gepraat over de verschillende voorstellen. Hij ontkent dat er op de werkge vers, die tot maandag niet bereid bleken hun voorstellen ter discus sie te stellen, druk is uigeoefend door het kabinet. Afgelopen vry- dag bemoeide premier Lubbers zich met het slepende conflict, door te overleggen met FNV-voor- zitter Pont. Wel geeft Zeebrechts toe dat minister De Graaf met het VNO heeft gebeld en de centrale werkgeversorganisatie heeft ver zocht om invloed uit te oefenen op de SVZ om het overleg weer op gang te brengen. Volgens Zee bregts heeft dit uiteindelijk ertoe geleid dat de SVZ de bonden maandag uitnodigde „om een in houdelijke reactie op de voorstel len te krijgen". "Maar ik ben door niemand gestuurd. Ook niet door de concerns in de haven. Ik ben in dienst van de SVZ", aldus Zee bregts. Geen van de partijen - alle heb ben zij hun visie op het conflict maandag aan de Graaf gestuurd - wilde gisteren inhoudelijk op de onderhandelingen ingaan. Volgens Zeebregts is de doelstelling nog steeds om met een gezamenlijk voorstel naar de minister van so ciale zaken te gaan. De datum van 2 maart, die nu is verstreken, en die de minister als ultimatum aan de partijen had gesteld voor het berei ken van een akkoord, zou daarbij niet meer zó belangrijk zijn. Rosenmöller meent dat de partij en vooral op de punten die de CAO betreffen nog ver uit elkaar staan. De Vervoersbond CNV en de SVZ zijn van mening dat zij elkaar het dichtst genaderd zijn. Zee bregts noemt de opstelling van het CNV 'constructieP. Overigens blijft ook de Vervoersbond CNV van mening dat met de door hem aangedragen maatregelen gedwon gen ontslagen in het stukgoed overbodig, zijn. Moord op studenten was gepland DELFT (ANP) - De moord op twee Indonesische studenten begin fe bruari in Delft blijkt volgens een van tevoren opgezet plan te zijn uitgevoerd. De daders hebben te genover de Delftse politie een vol ledige bekentenis afgelegd, waar uit dat blijkt. Dit heeft een woord voerder van de politie gisteravond meegedeeld. De verdachten zijn in middels voorgeleid aan de officier van justitie. Een 23-jarige student uit Delft en zijn 21-jarige Haagse vriend had den het voorzien op elektronische apparatuur van een van de twee slachtoffers. Telefonisch werd een afspraak gemaakt met de eigenaar. Toen daaruit bleek dat deze een lo gé had, besloten de twee dat beide mannen dan maar uit de weg moesten worden geruimd. De daders hebben verklaard ie der één slachtoffer met een tang en een hamer te hebben vermoord. Ter verwijdering van de sporen hadden de twee het huis in brand gestoken. Na de daad vluchtten de twee. Een ervan werd aangehou den in Düsseldorf. Eerder had één van de verdach ten verklaard niet medeplichtig te zijn aan de moorden. Nadat de an dere een bekentenis had afgelegd, kwam hij hierop terug. Als er één groep gerechten is waar mee je gruwelijk de mist in kunt gaan, dan zijn het wel de sauzen. Het grootste probleem is mis schien nog het klonteren, waar je door de garde kundig te hanteren nog iets aan kunt redden en als dat niet lukt dan is er altijd nog de zeef. Veel geniepiger is het schiften van een saus. Bij een mayonaise schijnen er wel noodprocedures te bestaan, maar gaat het om een saus die niet mag koken, dan is het on heil niet te keren. „De saus mag niet koken", meldt het recept opti mistisch, maar het gasfornuis kan niet lezen. Sinds kort gloort er vanuit het Franse voor alle sausmakers enige hoop: een elektrische sausmaker van Tefal. Het apparaat houdt niet alleen de saus voorzichtig tegen de kook aan, maar roert ook voor u. Heeft u een saus die moet koken, dan zet u de thermostaat op stand 4 of 5, waarna het geheel vrolijk be gint te borrelen en te pruttelen. Het apparaat wordt geleverd compleet met een receptenboekje, waarin een keur van sauzen en toetjes, en kost in de winkel rond de 130 gul den. (foto GPD) De Chinese keuken zoals we die in Nederland zo'n twintig jaar kennen ondergaat mo menteel een omwenteling, die te vergelijken is met de nou velle cuisine in Frankrijk. De ze keukenrevolutie is hard no dig, omdat de ruim 2000 Chi nese restaurants door de jaren heen hun menukaart niet ver- anderden en blind voeren op een mengeling van Chinese- Indonesische gerechten met Europese aanpassingen. door Annemarie Risse 'De Chinees' moet bij het grote pu bliek weer aantrekkelijk worden en met dat doel voor ogen nam Ho reca Nederland het initiatief tot bij- scholingscursussen van Chinese restaurantkoks, om zich te bekwa men in de echte Chinese keuken. De eerste 42 diploma's van deze kookcursus zijn onlangs uitgereikt en het resultaat van de opleiding is nu al merkbaar in tal van restau rants, die vernieuwing van de kaart belangrijk vinden. Tot de geslaag den behoort ook de chef-kok van het Leidse restaurant Chang Yung, de heer Hu. De Chinese keuken is zeer uitge breid en kent onderling veel ver schillen. Het was voor de vier meesterkoks uit China, die tot me dio volgend jaar cursussen van zes maanden geven, dan ook ondoen lijk om in korte tijd het hele scala door te nemen. In de speciaal aan gepaste keuken van de technische school ir. Floris Vos in Utrecht, zijn de geheimen van slechts vier stromingen door deze koks, die in hun land ook de staatsbanketten verzorgen, prijsgegeven. Zoet en zout Een daarvan is de zoete Kantone- se en zachte Shanghai-keuken. On derdeel van dit vak was ook de Pe- king-richting met als kenmerk veel lamsvlees en gember. Bakkers hebben vaak zo'n mooie hand van schrijven, misschien niet in hun brieven, maar wel op hun taarten. Hartelijk gefeliciteerd staat er dan in sierlijke krulletters van slagroom of crème. Mogelijk heeft u het ook wel eens gepro beerd. Bij slagroomspuiten wordt wel vaak een mondstukje geleverd, dat officieel ook gemaakt is voor de caligrafie, maar waar het echte schoonschrift toch nog wel eens mee mislukt. Makkelijker werkt het dan om bijvoorbeeld met poe dersuiker, fijngemalen vruchten- hagel of cacaopoeder en een sja bloon teksten te maken. Bij de verfhandel kunt u die wel kopen maar echt handig is het niet omdat met die losse letters de tekst wat gaat dansen. Veel handiger is dan het speciale taartsjabloon dat de firma Habo in Veldhoven importeert. Niet alleen heeft het een diameter die overeen komt met die van een gemiddelde taart, maar de lettersjablonen zijn, als bij een drukkersdoosje, goed in de houder te klemmen waardoor het door u gewenste randschrift in derdaad rond loopt en niet in een of ander zonderling golfpatroon. Eventueel kunt u de middencirkel nog versieren met sterren of klok ken. Het sjabloon, dat door de Ita lianen super-fiësta wordt ge noemd, moet in de winkel onge veer dertig gulden kosten. De inlandse keuken van Sechun presenteert zich met veel kleur, is zout- of zuurscherp en er wordt veel met knoflook gewerkt. Een aparte plaats in het keukengebeu- ren neemt dimsum in. Dat zijn klei ne deeghapjes, gevuld met zoetig heid, vlees of garnalen en kunstig opgemaakt. Ze worden gefrituurd of gestoomd opgediend. Dimsum is heel geschikt als hapje tussen door of als lunch. De Chinezen noemen dimsum 'theedrinken', omdat ze de hapjes als lekkernij bij de thee gebruiken. Geen bier Moeilijk maar heel mooi is leng- paan, een verzamelnaam voor het fantastisch versieren van een scho tel of het maken van hors d'oeu- vres. Zo kan men bijvoorbeeld vol gens de lengpaan-manier een kip geheel fileren en vervolgens weer in vol ornaat opbouwen. Tijdens de cursus experimen teerden veel cursisten in hun res taurant met hetgeen zij in Utrecht hadden opgestoken. Tot verrassing van hun gasten, die de Chinese nouvelle cuisine als zeer positief en origineel beoordeelden. „Het be langrijkste van het Chinese eten is kijken,ruiken en dan pas proeven", zeggen de Chinese meesterkoks. „Die drie dingen wekken juist de eetlust op en dan pas is het voedsel lekker". Naast het verfijnen en kunstvol versieren van het eten besteden steeds meer Chinese restaurants aandacht aan de begeleidende drank. Het pilsje is duidelijk uit; wijn is ervoor in de plaats geko men. In China drinkt men geen bier bij de maaltijd. Wel thee er voor of ernaar en alleen als het feest is wijn. Bijblijven De 'Nederlandse' chefkoks heb ben veel geleerd van de lessen van de meesterkoks, maar ze weten nog lang niet alles. „Want er is zo veel", zegt een van hen met een groots armgebaar. Om bij te blij ven en nieuwe dingen te kunnen maken neust hij bijna dagelijks in Chinese kookboeken, die hij via re laties uit Hongkong laat komen. Stuit hij op een gerecht dat ook de Nederlander kan waarderen (dus niet zo spekvet als de Chinezen het gewend zijn), dan test hij dat in zijn restaurant onder de fijnproevers. Als de reacties positief zijn kan hij het gerecht op de kaart zetten en daarmee variatie in het aanbod aan aparte tongstrelende schotels zet ten. Een streven dat door Horeca Nederland, wwaar men ook al met het idee van een vervolgcursus speelt, wordt toegejuicht. Minisandwiches Soms zie je ze wel eens op een schaal met borrelhapjes. Van die minisandwiches in doorsnede niet groter dan een stuiver of wanneer ze vierkant zijn op postzegelfor maat. Daarvoor bestaan uiteraard speciale steekvormpjes. In de ho- reca-vakhandel zijn ze wel te koop maar dan moetje een relatief stevi ge prijs neertellen. Voor amateurs in de keuken - en dat zijn toch de ware liefhebbers - is er ook een plastic setje in de handel dat bo vendien bijzonder handig is voor het opbouwen van complete sand- wichtorentjes. Het werken is een fluitje van een cent. Op een boterham zetten, postzegeltje uitstansen, op plak kaas zetten, postzegeltje uitstan sen, op plakje ham zetten en net zo lang doorgaan tot de hele vorm vol is. Cocktailprikkertje er door om de zaak bij elkaar te houden en de vorm leegduwen. Succes verze kerd bij veijaardagen en feestjes. „Als je hem eenmaal hebt wil je hem niet meer missen", zegt Do- minque Vroom van Studio Bazar in Amsterdam die het setje impor teert.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 9