Verplichte atv voor elke Europese boer Gelderse papierfabriek na 5 jaar uit de as herrezen Interview Mansholt: minder produktie enig redmiddel voor EG Weer strafzaak tegen evangelistenechtpaar Goeree PAGINA 2 DONDERDAG 12 FEBRUARI 1987 Afgelopen dinsdag beslo ten de twaalf landbouwmi nisters van de EG zeven miljard gulden uit te trek ken voor het opruimen van de boterberg. Maar over maatregelen om de over- produktie serieus te beteu gelen werden zij het (nog) niet eens. De inmiddels be jaarde Nederlander Sicco Mansholt, die ooit aan de basis stond van de Europe se landbouwpolitiek, kijkt geërgerd toe. Meer dan dat, hij ontwierp een plan: ie dere Europese boer moet - in ruil voor een vergoeding - tien procent van zijn grond uit produktie ne men. Anders blijft het dweilen met de kraan open. door Volkert Nobel „Je kunt de boel niet stil zetten. Bijvoorbeeld de landbouwuniver siteit in Wageningen op slot doen en alle wetenschappers naar huis sturen. Dat is dwaasheid. De bij kans revolutionair te noemen ont wikkelingen, met name die op het biotechnologische terrein, gaan wel door. Dus als er in de produk- tiesfeer niks gebeurt, zullen de voedseloverschotten alleen maar groter worden. Want de Europese behoefte blijft constant en op de wereldmarkt is er - behalve tegen afbraakprijzen - geen plaats voor. Welnu, niet produceren is de goed koopste manier van produktiebe- perking. De waanzin van het afge lopen decennium: ongelimiteerd produceren en het overschot met inzet van miljarden tegen afbraak- prijzen slijten, zal dan tot het verle den behoren Dr. Sicco Leendert Mansholt (78), de grijze eminentie van de Ne derlandse en Europese landbouw politiek, houdt een zakrekenma- chientje onder handbereik. Hij houdt nog altijd niet van half werk Hij maakt in zijn woonboerderij in het Drentse Wapserveen lange da gen teneinde zijn oplossing ter beëindiging van de miljoenen ver slindende en frustrerende over- schottenproblematiek met cijfers te onderbouwen. In Mansholts visie dienen akker bouwers en melkveehouders („geen enkele uitzondering") door de EG te worden verplicht om voorlopig in elk geval 10 procent van hun grond uit produktie te houden. Zij ontvangen daarvoor een vergoeding. Mansholt: „Mijn uitgangspunt is dat een verdere in komensachteruitgang voor .de agrariërs niet aanvaardbaar is. Dat houdt wel in, dat de compensatie per hectare niet in alle twaalf lan den van de Europese Gemeen schap gelijk zal zijn. De produktie- waarde per hectare ligt in Neder land bijvoorbeeld vele malen ho ger dan in Griekenland of Portu gal. Dat kun je allemaal uitrekenen en daarmee houd ik mij de laatste tijd bezig. Kennelijk als enige. Maar goed, ik heb verder toch niks anders om handen. Daar komt bij, dat ik mij over de huidige stem mingmakerij rond de overschot- tenproblematiek ernstig zorgen maak". Prijsverlaging Vele landbouwvoormannen heb ben de steven gewend in de rich ting van een meer marktgericht be leid. Volgens Mansholt een fraaie term voor een ordinaire prijsverla ging, waarmee het overschotten- probleem echter niet wordt opge- lost.„Integendeel zelfs. Veel boe ren hebben de neiging om bij lage re prijzen méér te gaan produce ren. En er is het grote gevaar van teeltverschuivingen, zodat er afzet- problemen gaan ontstaan in secto ren die tot dan een echte markt kenden". „Lagere producentenprijzen vind je zelden in gelijke mate terug in de consumentenprijzen. Het is APELDOORN - Op 18 augustus 1981 werd het Van Gelder-con cern failliet verklaard. Het einde van een omvangrijk en gere nommeerd papierconcern. Honderden mensen verloren hun baan. Fabrieken werden gesloten, onderdelen verkocht. Nu, zes jaar later, blijken verschillende onderdelen van het oude Van Gelder-concern wonderlijk levensvatbaar. De fabriek in Wapen veld, de Berghuizer Papierfabriek is een nieuw leven begonnen. De krantenpapierfabriek van Crown Van Gelder in Velzen ging dicht, maar de produktie van andere papiersoorten werd voortge zet. Ook een aantal andere bedrijven van het oude Van Gelder, verenigd in de Gelderse Papiergroep, is weer springlevend. Het verhaal van de Gelderse Papiergroep en de man die kwam om de zaak te sluiten, maar het bedrijf terugbracht naar de beurs. Sicco Mansholt: "De mensen gaan echt niet veel meer eten als de pro- dukten goedkoop worden (foto Kippa)" echt niet reëel om te veronderstel len dat de mensen veel meer gaan eten als produkten goedkoper wor den. Breng je de prijzen terug naar wereldmarktniveau - tot het ni veau van afbraakprijzen - dan heeft dat financieel onaanvaardba re consequenties voor de inko mens van de boeren. Er zullen dan een heleboel bedrijven onderuit gaan. maar die grond gaat niet uit produktie, maar wordt ingepikt door de buurman". Verdrag van Rome Mansholt stond in 1954 als Ne derlands minister van landbouw mede aan de wieg van het Verdrag van Rome. Als eerste 'groene' Eu rocommissaris gaf hij nadien in houd en vorm aan het gemeen schappelijk landbouwbeleid van toen nog het Europa van de Zes: inmiddels uitgegroeid tot het Eu ropa van de Twaalf. „De bestuurs kracht is er niet sterker op gewor den. Er zal alles aan moeten wor den gedaan om een streven naar 'hernationalisatie' van beleid on mogelijk te maken", zo constateert hij. In het Europa van de Twaalf kunnen ongeveer vijf miljoen agra rische produktiebedrijven worden geregistreerd, waarvan er zo'n twee miljoen echt meetellen. Mansholt: „Die overige drie mil joen bedrijfjes zonder enig toe komstperspectief, die je voorna melijk vindt in West-Duitsland, Italië, Frankrijk en Groot-Brittan- nië, leveren natuurlijk wel produk tie. Daarvoor zal een speciaal plan moeten worden opgesteld. Nog maals: uitzonderingen zijn in mijn visie niet toegestaan. Dan kopen de financieel sterken zich immers meteen vrij". Volgens Mansholt, die zijn plan nen vorige maand voor het eerst ontvouwde in het landbouwblad Spil, is er met de inkomenscom pensatie die de boeren moeten krij gen als ze allemaal tien procent van hun grond braak laten liggen maar 4,5 miljard ecu per jaar gemoeid (een ecu is ongeveer 2,40 guldèn). Dat bedrag is nodig om iedere boer in de EG 600 ecu per hectare te ge ven. Landen die extra zwaar in hun produktie worden getroffen, zoals Nederland, kunnen daar binnen bepaalde grenzen nog iets bij doen, zo vindt Mansholt. Minister Braks (landbouw) zei deze week in Brussel dat de plan nen van Mansholt hem te ver gaan. Boeren zouden niet verplicht moe ten worden om hun grond braak te laten liggen. Mansholt echter noemt juist de weg van prijsverla ging, die de Europese commissie wil bewandelen, uitzichtloos. „Als de prijzen met tien procent omlaag gaan moet er een inkomensverlies van 12,5 miljard ecu worden ge compenseerd", aldus Mansholt. Hoeksteen Hij erkent dat bij een prijsverla ging de Nederlandse boeren langer overeind zullen blijven dan hun collega's uit de partnerlanden. „Maar daarmee wordt wel de deur naar hernationalisatie open gezet en het Europese prijsbeleid als werkelijke hoeksteen van het ge meenschappelijk landbouwbeleid in ernstige mate ondergraven. Dat is niet in het belang van agrarisch Nederland. Prijsverlaging werkt produktievermindenng ook niet in de hand, omdat grote bedrijven er het minste last van hebben", aldus Mansholt. Uit produktie nemen dus, zo luidt zijn enige devies. Voor de ak kerbouwers ziet Mansholt in het braak laten liggen van een tiende deel van de oppervlakte zelfs nog een winstpunt. „Krijgt die grond eindelijk eens een jaar de gelegen heid om wat op krachten te komen. Voor de gezondheidstoestand van de grond is dat nuttig. Honderd jaar geleden was braken een nor maal onderdeel van het vruchtwis- selingspatroon". Voor weilanden ligt dat wat moeilijker: Door een 'maai-mest-weide-verbod' kan een ecologisch waardevol terrein zon der produktie ontstaan. De tuin bouw heeft Mansholt buiten de discussie gelaten. „Die sector re gelt - op eigen kosten - de afzet zelf en eerlijk gezegd heb ik ook niet zoveel verstand van die pro- duktietak". Markerwaard Mansholt wil best erkennen dat zijn discussiestuk veel beroering in de agrarische wereld heeft veroor zaakt. „De boer als pure onderne mer is er immers op uit om een zo groot mogelijke produktie tegen een zo laag mogelijk kostprijs van zijn grond te halen. En nu wordt hij straks mogelijk verplicht om nota bene grond uit produktie te ne men! Nu nog 10 procent. Maar de wetenschappers gaan dóór. Dus straks misschien wel 20 procent. Aan een Markerwaard bestaat dan ook geen enkele behoefte. Er is al veel te veel cultuurgrond". De provincie Gelderland, rijk aan beken en stromen met helder wa ter, bood al in de 17e eeuw ideale omstandigheden voor papierfabri cage. President-directeur drs. H. J. Beens van de Gelderse Papier groep NV vond dat dat in 1981 nog steeds het geval was en kocht de met sluiting bedreigde Apeldoorn- se Van Gelder-bedrijven. door Angela van der Jagt „Van Gelder was een groot fami lieconcern met vestigingen ver spreid over heel Nederland. Alles werd echter centraal in Amster dam geregeld, zodat niet alle disci plines van een onderneming in de fabrieken zelf zaten. De verant woordelijkheid was zo gesplitst dat er geen team was. Dat beleid, maar ook het feit dat er in geen jaren geinvesteerd was, heeft ertoe ge leid dat Van Gelder afbrokkelde en uiteindelijk failliet ging", ,aldus Beens. Beens raakte bij toeval verwik keld in het Van Gelder-drama. Hij was in 1981 net gepensioneerd als Unilever-directeur en volgde in de kranten hoe slecht het ging met Van Gelder. Beens: „Ik was het zat om in de tuin te zitten en heb toen het bestuur van Van Gelder gebeld en gevraagd of ik misschien kon helpen". De toenmalige Raad van Bestuur zag wel iets in de oud-manager en plaatste hem eerst in Rotterdam, maar omdat Beens daar zelf niet zo veel brood in zag, werd hij in Apel doorn geplaatst met de opdracht de drie fabrieken daar, met 300 werknemers, binnen zes maanden te sluiten. Deze fabrieken leden elk over de achterliggende vijf jaar ge middeld een verlies van 2.5 miljoen gulden. Overleven „In de zes maanden die ik had, heb ik de zaak geanalyseerd. Ik kwam tot de conclusie dat er alle kans op overleven was. Ik maakte een driejarenplan en probeerde daarmee financiers te vinden. Zelf kon ik een half miljoen gulden bij elkaar schrapen, waarmee ik het aandelenkapitaal kocht. Ik had toen nog 32 miljoen gulden nodig", zegt Beens. De Algemene Bank Nederland leende hem 20_ miljoen, nadat de bestuursleden 'Langman en De Jongh zich persoonlijk een dag in Apeldoorn van de situatie op de hoogte hadden gesteld. De overige twaalf miljoen mocht Beens van de curator in het faillissement van Van Gelder in een jaar afbetalen. Beens had toen een papierfa briek, een coatingbedrijf en een plastic-filmindustrie. Beens: „Om uit de rode cijfers te komen, moest ik enorm gaan investeren in de pa pierfabriek, maar ik had geen geld meer en kon ook niets meer lenen. Het enige waar ik op dat moment winst kon maken, was in de plas tic-filmindustrie. Ik besloot echter om alleen nog maar speciaal papier te gaan maken, omdat ik dan het sterkst in de markt zou staan. Ik moest dus dat plastic-filmbedrijf zien te verkopen. Binnen een jaar had ik dat bedrijf op winst en ver kocht het aan een Amerikaanse fir ma voor 12 miljoen gulden, terwijl het me maar 5,5 miljoen gekost had". Toen kon Beens gaan investeren. De energiekosten voor de produk tie van fijnpapier bedroegen in die tijd 5,1 miljoen gulden per jaar. Beens zette een nieuwe installatie neer van 700.000 gulden en be spaarde daarmee 1,6 miljoen gul den. In een maand of vier had hij Fabriekshal van de Gelderse Papierfabriek deze investering al terugverdiend ..De mooiste investering die ik in mijn leven gedaan heb, was die in de zuiveringsinstallatie. We moes ten 1,2 miljoen gulden per jaar aan milieubelasting betalen. Door die nieuwe installatie wisten we dat te rug te brengen tot 300.000 gulden. Bovendien konden we bij het reini gen van het water nu papiervezels terugwinnen ter waarde van 250.000 gulden". Rotklusjes Het coatingbedrijf heeft Beens .op winst gekregen door de vele kleine 'rotklusjes' die het bedrijf uitvoerde, drie keer zo duur te ma ken. „Ik raakte daardoor de helft van mijn klanten kwijt, maar door dat we nu vier procent minder pa pier hoefden weg te gooien, lever de deze stap me één miljoen gul den op. Het papierbedrijf maakte' pas winst driejaar nadat ik de Gel ders Papiergroep oprichtte". Beens is nu iets meer dan vijf jaar bezig en heeft er in die periode nog vier bedrijven bijgekocht, zo dat de Papiergroep nu uit zeven vestigingen bestaat. Papierfabrie ken Van Houtum Palm staat in Apeldoorn. Zo rond 1678 startte dit bedrijf, maar bestond toen nog al leen uit een papiermolen. Nu is het een middelgrote fijnpapierfabriek waar uitsluitend houtvrije, grafi sche speciaalpapieren en -kartons worden gemaakt. De totale pro duktie bedraagt 35.000 ton per jaar, waarvan 70 procent wordt geëx porteerd. Van Gelder Fijnpapier is ook ge vestigd in Apeldoorn en produ ceert specialiteiten voor grafische en technische toepassingen, zoals natuurkarton, bankpost met water merk en periodieken in braille-uit- voering. Papierfabriek Schut staat in Heelsum en vervaardigt onder meer waarde- en veiligheidspapier met ingebouwde voorzieningen te gen vervalsing, papieren voor kun stenaars en Oud-Hollands papier met authentieke watermerken. Denaeyer Papier te Willebroek in België is opgericht in 1860 en pro duceert flexibele verpakkingspa pieren. basispapier voor etiketten en siliconenbasispapier. VHP Veiligheidspapierfabriek Ugchelen (VPU) heeft Beens op 1 oktober 1986 overgenomen van De Nederlandsche Bank voor 18 mil joen gulden. VPU maakt voorna melijk bankbiljettenpapier. „We hebben nu net nieuwe tientjes ge maakt, waar tien watermerken op moesten die door elkaar heen lo pen. Als je dat kunt maken, kun je pas papier maken", aldus Beens. Van Gelder Coatings te Apel doorn produceert onder meer pa pieren voor verpakkingsdoelein den. Dit kan papier zijn waar een Drs. H. J. Beens. directeur van de Gelderse Papiergroep (foto gpüi laag op zit die roest tegengaat. Van Gelder Electrographics ten slotte is gevestigd in Apeldoorn en in Leuven in België. Dit bedrijf levert speciale papiersoorten voor com puterprinters en andere papieren voor reprografische toepassingen. 'Pakketje' Nadat hij VPU in Ugchelen ge kocht had, vond Beens dat zijn 'pakketje' compleet was. In vijf jaar tijd heeft hij de omzet van de Gelderse Papiergroep laten stijgen van 70 miljoen tot 280 miljoen gul den en het aantal medewerkers vaa 330 naar 980. De nettowinst over 1986 bedroeg 15 miljoen. In het jaar van overname was het re sultaat 8 miljoen gulden negatief. Eind oktober 1986 heeft Beens bijna 20 procent van zijn aandelen aangeboden op de parallelmarkt van de Amsterdamse effecten beurs. Hij deed dat omdat hij geld wilde hebben om te kunnen blij ven investeren. „Bovendien is het onverstandig dat een onderneming van deze omvang in één hand is. Door aandelen te verkopen, wordt de macht een beetje gespreid", zegt hij. Alle medewerkers kregen van Beens vijf certificaten van vijf gul den nominaal, dat volgens Beens een waarde had van 350 gulden per pakketje. „Ik vond dat ik best een stukje kon weggeven, want we hebben het ten slotte samen ge daan. Maar ik heb het ook gedaan uit commercieel oogpunt. Als werknemers zelf een beetje eige naar zijn van een bedrijf zijn ze veel meer geinteresseerd in wat er binnen- dat bedrijf gebeurt en zul len ze er harder voor vechten". Binnenkort zal Beens, die nu 65 jaar is, van functie verwisselen met drs. C. Bakker die nu nog presi- dent-comissaris is. Ondertussen heeft Beens al twee participatie maatschappijen opgezet waar hij zich dan op gaat storten. Zo'n maatschappij steekt advies en/of geld in bedrijven die in nood zit ten. Beens: „In mijn ogen hoeft een bedrijf nooit kapot te gaan. Daar om durf ik het risico wel aan om mijn geld te stoppen in noodlijden de bedrijven". Er komt een nieuwe strafzaak tegen het Zwolse evangeliste nechtpaar Lucas en Jenny Goe ree. ditmaal wegens de versprei ding van de brochure 'Dan is Auschwitz een leugen'. Daarover zijn uit het hele land klachten binnengekomen, vooral uit de re gio Amsterdam. Ook over de laatste aflevering van het gospel blad 'Evan' (nummer 16) zijn klachten ontvangen. Hoofdofficier van justitie mr. S. van Gend is met deze zaak be last. In verband met het vooron derzoek moesten de Goerees vo rige week bij de politie in Zwolle komen. Maar ze weigerden dat omdat de Zwolse politie, naar hun mening, bevooroordeeld zou zijn. De Goerees blijven in hun ge schriften onverstoorbaar herha len dat de joden zelf verantwoor delijk zijn voor hun vervolging in de loop der eeuwen omdat ze Je zus hebben afgewezen. Simonis Bij het bestuur van de ver eniging 'Vrouwen in de Rooms- Katholieke Kerk' zijn nogal wat adhesiebetuigingen van perso nen. parochies en verenigingen binnengekomen na de oproep tol rooms-katholiek Nederland om zich eensgezind achter kardinaal Simonis te scharen. ('Vrouwen in de Rooms-Katholieke Kerk' ont stond indertijd uit onvrede over de moderne koers van het Katho liek Vrouwengilde). Secretaris mevrouw E. Reij- naerdts-Dassen (Eindhoven): "Veel rooms-katholieken besef fen: de maat is nu vol. Dat de kar dinaal voor het gerecht wordt ge sleept was een schok. Het lijkt wel op geloofsvervolging. Ieder een mag in Nederland alles zeg gen, maar de kardinaal mag het geloof niet verkondigen". Ook het aartsbisschoppelijke huis aan de Maliebaan in Utrecht krijgt honderden adhesiebetui gingen te verwerken. Zelfs het aantal bloemstukken is 'bedui dend meer' dan normaal, zo liet een woordvoerder van het aarts bisdom weten. De groep 'Rooms- katholieke gemeenschap Scha- gen - Den Bosch' plaatste in twee landelijke kranten een op roep tot steun aan de kerkleider. - Vandaag is bisschop Simonis voor ongeveer twee weken naar Rome vertrokken. Hij zal dus de korte gedingen van volgende week donderdag en vrijdag (te gen zijn uitspraken over de femi nistische theologie en homosek sualiteit) zelf niet bijwonen. De kardinaal zal in Rome on der meer praten over de positie van tien docenten aan het Ariënsconvict, dat voor het aarts bisdom Utrecht en het bisdom Groningen de priesteropleiding verzorgt. Kortgeleden heeft hij deze docenten een voorlopig les verbod opgelegd. Zeven van hen zijn gehuwde priesters en van de andere drie is Simonis niet zeker wal betreft hun manier van theo logie beoefenen. Volgens een woordvoerster van het aartsbisdom is het werkbe zoek van de kardinaal aan Rome al maanden geleden vastgesteld. - Het openbaar ministerie kreeg van de stichting 'Meldpunt Utrecht' (tegen discriminatie) het verzoek een strafvervolging in te stellen tegen kardinaal Si monis wegens 'het discrimineren van en aanzetten tot haal tegen mensen om hun homoseksuali teit'. "De uitspraken van mgr. Simo nis zijn een bijdrage aan h.et ver der toenemen van fysiek en geestelijk geweld tegen lesbi sche vrouwen en homoseksuele mannen". Volgens 'Meldpunt' is de visie van de kardinaal zo wei nig gefundeerd, dat er sprake moet zijn van opzet. 'Roze' in Sint Jan Er zijn op het ogenblik grote affiches in de maak waarin ho moseksuele mannen en vrouwen worden opgeroepen om op zon dag 19 april massaal naar Den Bosch te gaan ter bijwoning van een mis in de Sint Jans kathe draal om kwart over 10 met bis schop Ter Schure als voorgan ger. Doel van de initiatiefnemers is. "dat de bisschop op waardige wijze oog in oog komt te staan met een bevolkingsgroep die in de kerk nog steeds te lijden heeft van achterstelling en discrimina tie". De deelnemers wordt aangera den vlak vóór het betreden van de kerk een roze rozet op te ste ken. In de kerk moeten zij rustig afwachten of hun wordt toege staan aan de communie deel te nemen. Is dat niet het geval, dan past slechts een reactie van gela tenheid; de dienst mag op geen enkele wijze worden verstoord. Het initiatief is uitsluitend be doeld om de bisschop te laten zien wie die mensen toch wel mogen zijn als het over homo seksuelen gaat. Nadere gegevens over de iden titeit van de initiatiefnemers en de groep die hier achter staat ontbreken nog. '8 Mei'. De '8 Mei-beweging' - die bij het pausbezoek in 1985 met een eigen programma kwam - vindt het heel jammer dat een gesprek met de bisschoppen op dit ogenblik niet mogelijk is. (De bisschoppen willen eerst weten wie de deelnemers aan een ge sprek precies vertegenwoordi gen). In een 'voorlopige reactie' zegt secretaris pater P. Nelen, dat juist een directe ontmoeting tus sen bisschoppen en vertegen woordigers van de '8 Mei-bewe ging' de meeste kansen biedt om vruchtbaar op eikaars vragen in te gaan. .Overigens is de bewe ging. volgens Nelen, zeker bereid en in staat de gevraagde ophelde ring te geven. Kerksluiting. Volgens de 'dekenale commissie gebouwen' in Enschede moeten in deze stad vijf van de tien rooms-katholieke kerken worden gesloten omdat de exploitatiekosten te hoog zijn opgelopen. De parochies hebben onvol doende gereserveerd voor extra onderhoud. Dat zou ruim f2 mil joen kosten, terwijl er voor nor maal onderhoud en kerkverwar- ming jaarlijks al f250.000 nodig is. Gemiddeld zijn de kerken, als er dienst is, nog niet voor een kwart bezet. Erepenning De voorzitter van de her vormde synode, ds. H. Huting. heeft gisteren de erepenning van deze kerk uitgereikt aan mr. J. van Aartsen (77), die afscheid nam als voorzitter van de lande lijke Bouw- en Restauratiecom missie. Tien jaar is de heer Van Aartsen - oud-minister en oud commissaris van de koningin in Zeeland - voorzitter geweest. Ds. J. C. H. Jorg, van 1971 tot 1975 voorzitter van de hervorm de synode, wordt zondag 75 jaar. Drie jaar, van 1943 tot 1946, was hij predikant in Nieuw-Vennep. In 1977 ging hij in Apeldoorn met pensioen. Daarna diende hij tot 1983 nog een evangelische kerk in Zwitserland. Ds. Jórg woont daar nog, in Wattwil-Ulis- bach. Hervormde Kerk: beroepen te Niekerk-Oldekerk-Lutjegast (Gr.) kandidaat J. P. Oosterhof Groningen, door de synode tot luchtmachtpredikant H. A. Wis man Bilthoven; benoemd tot do cent aan de universiteit Utrecht (godsdienstwijsbegeerte en ethiek) L. J. van den Bron Soest; aangenomen naar Bodegraven L. Terlouw 't Woudt. Gereformeerde Kerken: aan genomen naar Hattem G. Pors, vlootpredikant te Den Helder. Gereformeerde Kerken Vrijge maakt: beroepen te Rotterdam- Delfshaven E. Heres Surhuister- veen. Gereformeerde Gemeen ten: beroepen te Kortgene en Westkapelle A. Bac Bodegraven. Baptistengemeenten: aangeno men naar Spijkenisse (deelwerk) C. Stafleu Oud-Beijerland.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2