Verkapte oorlog Israël
in Libanon onvermijdelijk
Reportage
RARAWAT IS HET WUM RACISME:
Laatste twee verdachten ontvoering
Heineken en Doderer voor de rechter
Zondag in
Rijnsburg
over
gevangenen
PAGINA 2
VRIJDAG 16 JANUARI 1987
AMSTERDAM - Ruim driejaar
de spectaculaire ontvoering van
biermagnaat Freddie Heineken en
diens chauffeur Ab Doderer ko
men de laatste twee verdachten
voor de rechter. Op 22 januari be
gint de rechtszaak tegen Cor van
H. (29) en zijn maat Willem H. (28).
Hun maatjes. Jan B. (34), Frans M.
(36) en Martin E. (23) zijn in het na
jaar van 1984 al veroordeeld. B. en
M. kregen elk twaalf jaar gevange
nisstraf. E., die volgens de rechter
een kleiner aandeel in de ontvoe
ring had, moet negen jaar zitten.
door
Weert Schenk
Direct na de ontknoping van de
ontvoeringszaak in november 1983
werden twee hoofdverdachten
gearresteerd. Een derde, Frans M.,
meldde zich een maand later, tij
dens de kerstdagen, vrijwillig bij
de politie. Hij verkeerde in over
spannen toestand.
Twee maanden daarna konden
ook de andere verdachten Cor Van
H. en Willem H. in Parijs worden
opgepakt. Rechercheurs hadden
de wegen van de vriendin van Cor
van H. gevolgd en opgemerkt dat
ze regelmatig via een bepaalde te
lefooncel belde. Die telefoon werd
afgeluisterd en dat bracht de poli
tie op het spoor van het ontvlucht
te tweetal. Met hun aanhouding
dacht de Amsterdamse recherche
alle ontvoerders in huis te hebben.
Uitlevering
De uitlevering door Frankrijk
van de twee misdadigers verliep
echter trager dan de Nederlandse
justitie had gehoopt. De advocaten
van de ontvoerders, mr Moszko-
wicz en mr De Vos, hadden ont
dekt dat het uitleveringsverdrag
uit 1895 niet van toepassing was op
ontvoering (wederrechtelijke vrij
heidsberoving en afpersing). Er
ontstond een langdurig gevecht
over de rechtmatigheid van de uit
levering.
Terwijl hun makkers tot langdu
rige gevangenisstraffen werden
veroordeeld, hadden Cor en Wil
lem, die in de beruchte Sante-ge-
vangenis in Parijs verbleven, nog
geen reden om te denken dat ze de
dans konden ontspringen. Hun be
zwaren tegen het uitleveringsver
zoek van Nederland werden door
het gerechtshof, de Hoge Raad en
de Franse regering verworpen.
Pas in december 1985 stelde de
Franse Raad van State de twee ont
voerders in het gelijk. Dit college
verbood de uitlevering op grond
van het uit de vorige eeuw stam
mende verdrag. Alleen voor
"schriftelijke bedreiging met de
dood" mochten ze naar Nederland
worden gestuurd. Nederland trok
daarop het uitleveringsverzoek in.
Op schriftelijke bedreiging staat
n-straf van vier jaar.
Een veroordeling op die grond 2
een ernstige rechtsongelijkhêid
met de andere ontvoerders tot ge
volg hebben.
Frankrijk kon niet anders doen
dan de twee vrijlaten. Maar waar
moesten ze heen? Nederland had
naar alle landen een aanhoudings
verzoek verstuurd. Hen over de
grens zetten, zou toch een verkapte
uitlevering betekenen.
Caribisch gebied
Cor en Willem werden onderge
bracht in hotels in de buurt van Pa
rijs, waar ze een soort huisarrest
opgelegd kregen. Lijfwachten van
Heineken gingen ook logeren in
het hotel om het duo dag en nacht
in het oog te houden. Bedoeling
was niet alleen om te voorkomen
dat de twee plotseling verdwenen,
maar ook om er achter te komen
welke contacten ze maakten.
In februari vorig jaar dacht
Frankrijk de oplossing te hebben
gevonden. Cor en Willem werden
op het vliegtuig gezet naar het
Franse eiland Guadeloupe. Een
ernstige misrekening. De plaatse
lijke bevolking kwam in opstand.
Er volgde een zwerftocht langs an
dere eilanden in het Caribisch ge
bied, maar nergens was er een har
telijk welkom. Uiteindelijk keer
den ze weer terug in Frankrijk, als
of ze slechts op vakantie waren ge
weest.
Niet lang daarna moesten ze het
verblijf in luxe hotels weer verwis
selen voor hetgrimmiger logement
in de gevangenis. Nederland had
opnieuw een uitleveringsverzoek
op basis van een Europees uitleve
ringsverdrag dat net in Frankrijk
van kracht was geworden.
Vanaf dat moment zagen Cor en
Willem verder af van juridische
procedures. Vol heimwee wilden
ze zo snel mogelijk terug naar Ne
derland. In oktober vorig jaar werd
dat verlangen gerealiseerd en
sindsdien wachten ze in de Bijl
merbajes. in elk geval een. stukje
Amsterdam, op hun proces.
Brein
Het is de vraag of de rechtszaak
veel nieuwe feiten over de Heine-
ken-ontvoering zal opleveren. Cor
en Willem hebben weliswaar te
genover de politie weinig willen
zeggen over de ontvoering, maar
hun aandeel is bij de berechting
van de andere verdachten groten
deels bekend geworden. Hun staat
een gevangenisstraf van maximaal
12 jaar te wachten.
Het is nog steeds niet duidelijk
geworden wie het brein was achter
de ontvoering en de touwtjes in
handen had. Freddie Heineken,
een van de rijkste mannen van Ne
derland, werd op 9 november op
het Tweede Weteringplantsoen in
de hoofdstad .ontvoerd door vijf
met bivakmutsen gemaskerde
Ab Doderer, de chauffeur
de zakenman, die in een auto
had zitten wachten, schoot te hulp,
maar werd in elkaar geslagen en
ook meegenomen.
De ontvoerders bleken met deze
mogelijkheid rekening te hebben
gehouden. Ze hadden niet een,
maar twee cellen gebouwd en met
vakmanschap weggewerkt in een
loods op het industrieterrein in het
Westelijk Havengebied van Am
sterdam. Hoofdinspecteur Siets-
ma, leider van het rechercheteam
dat na de weken Heineken en Do
derer bevrijdde, zei dat de twee
mannen in "middeleeuwse om
standigheden" vast zaten. De man
nen waren apart van elkaar opge
sloten in onverwarmde en geluid-
dichte cellen, vastgeklonken aan in
de muur verankerde ketens.
Losgeld
Van meet af aan was het overdui
delijk dat de ontvoerders geld wil
den. Pas op 27 november kon het
geëiste geld, 34 miljoen gulden,
worden overgedragen op een via
duct bij Breda. Het gebrekkige
contact met de ontvoerders had
verhinderd dat eerder te doen.
Al een dag of tien na de ontvoe
ring was de politie dankzij een tip
op het spoor van de daders geko
men. Toch durfde de politie hen
niet te arresteren om het leven van
Heineken en Doderer niet in ge
vaar te brengen. Men had ook geen
vermoeden dat het tweetal in de
loods gevangen zat. Vandaar dat
toch steeds aan de eisen van de
ontvoerders werd voldaan.
Na de overdracht van het geld
lieten de kidnappers niets meer
Van zich horen. Inmiddels had de
politie het sterke vermoeden ge
kregen dat Heineken en Doderer
zich ook op De Heining bevonden.
Een van de kidnappers had in een
chinees restaurant twee maaltijden
gehaald en naar de loods gebracht.
Na lang aarzelen besloot de poli
tie een inval te doen. Op woensdag
trof men daar achter een blinde
muur de bierbrouwer en zijn
chauffeur aan in erbarmelijke om
standigheden, maar ze waren ge
zond. Direct werden in heel Noord-
Holland 24 mensen van hun bed
gelicht, bijna een hele familie.
Twee 'hoofdverdachten bleven
De daders van de Heineken-ont-
voering zijn steeds in het nieuws
gebleven. De juridische strijd over
de uitlevering van Cor van H. en
Willem H. aan Nederland was niet
h^,t enige. Frans M. vluchtte na zijn
veroordeling uit het Psychiatri
sche Observatie Kliniek in
Utrecht, waar hij ter observatie
was opgenomen. Sindsdien is hij
spoorloos. Jan B. was betrokken
bij een ontsnappingspoging uit de
gevangenis in Scheveningen en
Martin E. liet van zich horen bij
een massale vechtpartij in de Alk-
maarse gevangenis.
Rijnsburg. Zondagmorgen
gaat in alle drie gereformeerde
kerken van Rijnsburg een predi
kant voor die werkt bij het ge
vangeniswezen. In de Petrakerk
ds. J. Spoor uit Utrecht, in de Im-
manuelkerk kandidaat J. Eer
beek uit Den Haag en in de Mara-
nathakerk ds. J de Waard uit
Schiedam.
De plaatselijke diakonie heeft
hen daartoe uitgenodigd. "Om zo
een tipje van de sluier op te lich
ten over het werk dat deze predi
kanten dag in dag uit bezig
houdt". schrijven de diakenen in
hun toelichting. "Het is niet ge
makkelijk om telkens met ont
wrichte mensen te worden ge
confronteerd en deze mensen
goed op te vangen en te begelei
den. Vandaar ook dat het zo no
dig is als kerken achter deze zaak
te staan en ons bescheiden aan
deel daaraan te leveren, want het
gaat tenslotte om mensen voor
wie ook wij verantwoordelijk
heid dragen"
Oegstgeest. Volgende week
vrijdag, 23 januari, wordt vanuit
drie kerken in Oegstgeest (her
vormd. gereformeerd en rooms-
katholiek) een plaatselijke voet
tocht gehouden in het teken van
eenheid en dienst. De tocht
houdt verband met de gebeds
week voor eenheid tussen de
kerken (van 18 tot 25 januari) en
de landelijke diakonale actie 'Ga
ven delen, wereldwijd'.
De lopers - iedereen van jong
tot oud is welkom - vertrekken
om 7 uur 's avonds van het Ge
meentecentrum aan de Lijtweg
naar de Pauluskerk Warmonder-
weg. Vervolgens naar de gerefor
meerde kerk aan de Mauritslaan
en de Sint Willibrorduskerk en
vandaar terug naar het Gemeen
tecentrum. Op elke plagts wordt
het orgel bespeeld en is er een
korte meditatie. Het geheel
wordt afgesloten met een spel en
wat drinken.
Met betrekking tot de kerk aan
de Mauritslaan kan nog worden
gemeld, dat de gereformeeerde
kerkeraad die een naam wil ge
ven. Het is de enige kerk in
Oegstgeest zonder naam. Er
wordt wel eens gesproken van
'Mauritskerk', maar dat slaat ner
gens op. Wie een naam weet,
moet dat vóór 1 maart aan de ker
keraad melden (G. van der Horst,
Oude Rijnzichtweg 22, 2342 AV
Oegstgeest).
Oegstgeest. Ds. K. Vegter,
gereformeerd predikant in
Oegstgeest, is met de vut gegaan,
maar blijft in Oegstgeest - waar
hij ruim 21 jaar heeft gewerkt -
wonen. Ter afsluiting van zijn
werk zal op zondagmorgen 25 ja
nuari om 10 uur een dienst van
dankbaarheid worden gehou
den, waarin dr. D. Bakker, rector
van het Hendrik Kraemer-insti-
tuut (zending), en de plaatselijke
predikant H. R. Plomp voorgaan
Dr W. van der Zwaan (Leiden)
gaat in de wijk Zuid waar ds.
Vegter werkte pastorale bijstand
verlenen.
Rijnsburg. De hervormde-
predikant G. J. van den Bogerd
te Rhoon gaat met pensioen. Van
1974 tot 1979 werkte hij in Rijns
burg. Op zaterdag 24 januari is er
in Rhoon een afscheidsreceptie
De afscheidsdienst is de zondag
daarop om 10 uur.
Wassenaar. De dienst van
komende zondagmorgen half 11
van de Wassenaarse Protestan
tenbond (Lange Kerkdam 46) is
een 'bezinningssamenkomst'.
Gast is professor dr. A. Quispel.
emeritus-hoogleraar biologiea
van de Leidse universiteit. Hij
zal spreken over de wetenschap
pelijke en filosofische kanten
van het denken over de oor
sprong en ontwikkeling van het
leven op aarde.
Na afloop is er gelegenheid tot
napraten. Ook wordt een boe
kentafel ingericht.
Vluchtelingen
Secretaris ds. W. R. van der
Zee van de Raad van Kerken in
Nederland presenteerde in
Amersfoort een nota over vluch
telingen. 'Voor vluchtelingen
partij kiezen' is de titel. De Raad
van Kerken pleit daarin voor een
ruimhartig beleid.
De overheid houdt, volgens de
raad, te veel rekening met de als
negatief ervaren gevolgen voor
de eigen bevolking. Het asielbe
leid moet steunen op de mensen
rechten. De raad vraagt de rege
ring meer asielzoekers in Neder
land toe te laten.
Uitwijzing. De Wereldraad
van Kerken vraagt in een brief
aan de Zwitserse minister van
buitenlandse zaken terug te ko
men op de uitwijzing van 32 Ta
mils. De regering in Bern besloot
deze mensen naar Sri Lanka te
rug te sturen. Volgens de Wereld
raad zijn de omstandigheden
daar voor vluchtelingen te ge
vaarlijk.
Priesters. De priesterraad
van het bisdom Den Bosch gaat
de komende tijd extra aandacht
besteden aan de zorg voor het
welzijn van de priesters. Al op de
oprichtingsvergadering van de
raad werd duidelijk, dat door het
toenemende tekort de priesters
overbelast raken.
Aan de oprichtingsvergade
ring ging een gebedsdienst voor
af. In tegenstelling tot de vorige
priesterraad zitten in de nieuwe
raad geen pastorale werkers en
werksters.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: beroepen te Bruns-
sum-Treebeek G. Zomer Heeren
veen Gereformeerde Gemeen
ten: beroepen te Leerdam A. Bac
Bodegraven.
Zielzorg
In de DDR (Oost-Duitsland)
zijn marxistische wetenschap
pers positief over de zielzorg
door predikanten van de Evan
gelische Kerk in ziekenhuizen,
vooral wat de stervensbegelei
ding betreft. Tegengestelde op
vattingen van marxisten en
christenen over de dood mogen
niet langer de samenwerking van
artsen en predikanten bij een
'menselijke stervensbegeleiding'
verhinderen
Dat schrijven docenten van
een artsenopleiding in het Oost-
berlijnse tijdschrift 'Zeilung fur
klinische Medizin'. Zij waarde
ren de pogingen van de Evange
lische Kerk om een stervensbe
geleiding te ontwikkelen die op
de behoeften van de patiënt is
gericht. De docenten noemen hel
christelijk geloof'een houvast bij
het onafwendbare sterven'.
Verslaafden. Naar Canadees
voorbeeld heeft ds. Hugh Willie
van de Presbyteriaanse Kerk van
Schotland in Hamilton een tele
fonische hulpdienst opgezet
voor familie en vrienden van ver
slaafden. Met hulp van een des
kundig bureau zijn vijftig casset
tebanden gemaakt met informa
tie over een bepaalde soort ver
slaving. Nummers en titels wor
den gepubliceerd, zodat de ano
niem blijvende opbeller alleen
het nummer hoeft te vermelden
van de band die hij of zij wil ho-
Dominee Willie was onder de
indruk gekomen van het feit dat
verslaafden zelf allerlei hulp krij
gen, maar dat familie en vrien
den vaak hulpeloos in de kou
blijven staan. Voor zijn projekt is
iemand in volledige tijd bezig,
bijgestaan door zes deeltijdwer
kers.
Klok. Het verlicht blijven
van torenklokken heeft voorkeur
boven energiebesparing. Dat
was het resultaat van heftige de
batten in de dertig leden tellende
dekenale raad van rooms-katho-
liek Luzern (Zwitserland).
Aanleiding tot het beraad was
het besluit van de gemeenteraad
om geen korting van 75 procent
op de stroomrekening meer te
geven voor verlichte torenuur
werken. Dat voordeel bestond
sinds 1935 omdat toen lang niet
iedereen over een horloge be
schikte.
Vooruitstrevenden pleitten uit
een oogpunt van energiebespa
ring voor een donkere klok, maar
de meerderheid van de gezamen
lijke parochieraden wilde daar
van niet weten. Die zag een ver
lichte klok als een symbool voor
de wijk. Het wijkbewustzijn, zei
een vrouwelijke afgevaardigde,
is voor mij belangrijker dan het
milieubewustzijn.
TEL AVIV - Het Israëlische leger
raakt steeds meer betrokken bij
vijandigheden in Zuid-Libanon. te
land, ter zee en in de lucht. Alleen
al dit jaar vlogen Israëlische ge
vechtsjagers en -helikopters er ten
minste zeven keer op uit - een le-
gerwoordvoerder maakt niet alle
gevechtshandelingen bekend - om
verschillende doelen met bommen
en raketten te bestoken. Maar ook
de marine kwam verschillende ke
ren in actie. Vorige week werd
zelfs een Cypriotische veerboot op
verdenking Palestijnse strijders
aan boord te hebben, gedwongen
naar de thuishaven Larnarca terug
te keren. En op de grond kwam het
Israëlische leger maandag in con
frontatie met de vredesmacht van
de Verenigde Naties (Unifil) waar
bij volgens de lezing van Jeruza
lem „per ongeluk" een Ierse VN-
soldaat in de slaap door een tank-
granaat werd opgeblazen.
De verhoogde paraatheid en toe
neming van militaire operaties
hebben tweeërlei oorzaken: de
naar buiten getreden zwakte van
het Zuidlibanese legertje (SLA)
van de christen-generaal Lahad die
met diens huurlingen Israël helpt
bij de bewaking van de veiligheids
zone langs de Israëlische noord
grens en de hergroepering van
PLO-gevechtseenheden dicht bij
die zone en rondom de ten noorden
daarvan gelegen Zuidlibanese ste
den Tyrus en Sidon.
Vorige maand en begin dit jaar
werden de scheuren in het gepant
serde imago van de SLA goed
zichtbaar. De door Iran en de PLO
gesteunde sji'itische fundamenta
listen van Hezbollah (Partij van
God) voerden met succes aanval
len uit op SLA-posities iets ten
noorden van de veiligheidsstrook.
De menselijke en materiële verlie
zen waren groot. Dit falen onder
mijnde nog eens extra dit al zo ge
demoraliseerde legertje. Want de
prijs voor de collaboratie met Is
raël was tot nu toe hoog. Sinds de
terugtrekking van de Israëlische
troepen uit Libanon in mei 1985
sneuvelden 101 SLA-soldaten en
raakten er 200 gewond. Ten gevol
ge hiervan hebben sinds septem
ber vorig jaar 250 SLA-soldaten het
voor gezien gehouden en te vrezen
valt voor Israël dat de leegloop zich
in een stroomversnelling zal voort
zetten. Generaal Lahad comman
deert op dit moment nog slechts
2500 over het algemeen slecht ge
trainde en pover bewapende recru-
ten.
door
Taco Slagter
Er is in het kader van de SLA
nog een ander probleem. De ten
gevolge van Israëlisch vuur gedo
de Ierse VN-soldaat heeft de slui
merende frictie tussen Unifil en Je
ruzalem weer aangescherpt en
daarmee het conflict met de Veilig
heidsraad sinds de legering van de
vredesmacht in Zuid-Libanon
ruim acht jaar geleden. Volgende
week maandag beraden de leden
van die raad zich in New York over
een verlenging van het mandaat,
maar onder de huidige omstandig
heden is de kans groot dat Ierland
- dit land verloor de afgelopen ja
ren 21 van haar soldaten - in navol
ging van Frankrijk vorig jaar het
leeuwendeel van haar troepen zal
terugtrekken of in het geheel er de
brui aan zal geven. Een domino-ef
fect bij de andere landen kan het
gevolg zijn.
Brutaal
Het aangepaste mandaat van
Unifil - Israel weigerde vanaf het
begin de VN-troepen tot aan de
noordgrens te dulden - strekt zich
uit over een gebied dat aan de vei
ligheidszone grenst en die deels
overlapt en waarbinnen de SLA
met steun van Israël positie bezet.
Onder druk van Jeruzalem zijn de
VN-militairen dan genoodzaakt de
vaak in het wild rondschietende en
brutaal optredende SLA-soldaten
ongemoeid te laten, maar daardoor
is de lichtbewapende vredesmacht
wel een schietschijf voor de huur
lingen van Lahad. Volgens Unifil-
woordvoerder Goksel zijn VN-po-
sities sinds 22 december vorig jaar
60 keer door SLA-eenheden be
schoten.
Uit verontwaardiging over deze
incidenten en de zoveelste dode
onder zijn troepen eiste Unifil-
commandant generaal Gustav
Haglund deze week ontmanteling
van alle SLA-posities binnen het
mandaatgebied en verzekerde hij
Israël dat de terughoudende poli
tiek met betrekking tot terugschie
ten bij aanvallen op de vredes
macht zal worden herzien. Ferme
en te billijken taal, want het valt
sterk te betwijfelen of Israël daar
van onder de indruk is. Omwille
van wat Jeruzalem als een veilig
heidsplank ziet, zijn al eerdere di
plomatieke en politieke confronta
ties met de bij de vredesmacht be
trokken landen en de VN op de
koop toe genomen. Zeker is dat
volgende calamiteiten in Zuid-Li
banon, waarmee de SLA of Israël
direct te maken hebben, tot een rel
op internationaal niveau zullen lei
den.
zorgwekkender voor Israels mi
litaire strategen is dat de dreigende
ineenstorting van de SLA gelijktij
dig verloopt met een herlevende
vijandigheid van de sji'itische ge
meenschap en een omvangrijke te-
rugkeer van PLO-strijders naar
hun bases waarvan zij tijdens de Is
raëlische invasie in 1982 waren ver
jaagd. De recente kampenoorlog
tussen de sji'itische Amal-militie
en de PLO rond de Palestijnse
vluchtelingenkampen in Beiroet,
Sidon en Tyrus heeft de taaiheid
en de vastberadenheid van de Pa
lestijnse nationalisten bewezen.
Met bommen, raketten en kanon
vuur van marineschepen probeert
Israël de herbouw van die militaire
infrastructuur opnieuw te vernieti
gen. Gelijktijdig worden tijdens de
luchtaanvallen ook doelen van
Hezbollah meegenomen.
Arafat
Maar met de Libanese sji'iten is
nog iets anders aan de hand. Het
fragiele evenwicht van een jaar ge
leden tussen de verschillende mos
limgroeperingen van Libanon is
r landen overwegen om zich terug te trekken uit de VN-vredesmacht in Libanon.
Generaal Lahad en zijn 'privé-le
gertje' krijgen steeds minder greep
op de situatie aan de grens met Is
raël. «foto ANP)
danig uit balans geraakt. Behalve
de gruwel voor de gematigde sji'i
ten van Amal dat PLO-leider Yas
ser Arafat weer kans heeft gezien
een stevige poot aan de Libanese
grond te krijgen - dit keer met
hulp van de eens zo gehate christe
nen in Beiroet - is Hezbollah erg
actief de doelstellingen van de
Amal-militie te ondermijnen. Deze
fundamentalisten stoken met mo
rele en financiële ondersteuning
van Iran de Amal-militieleden te
gen elkaar op en krijgen daardoor
in samenwerking met de PLO in
Zuid-Libanon steeds meer invloed.
Israël ziet met lede ogen toe hoe
steeds meer jeugdige sji'iten zich
voelen aangetrokken tot de ideolo
gie van Hezbollah die na de SLA te
hebben verslagen naar Jeruzalem
wil oprukken om ,,de heilige stad
van de satan te bevrijden".
Israëls militaire politiek ten aan
zien van Zuid-Libanon was tot
voor kort die van een zo min moge
lijk militaire betrokkenheid. De les
van driejaar guerrilla tegen de sji'i
ten ten tijde van het onverantwoor
de militaire avontuur in Libanon
was het belangrijkste motief dat
daar achter stond. Maar nu de SLA
onder het vuile werk dreigt te be
zwijken, Unifil misschien opstapt
en de militaire kracht van Hezbol
lah en de PLO aanzienlijk is ver
sterkt, vergroot dat de zuigkracht
op het Israëlische leger. Er moet
met grotere vuurkracht aan het Li
banese front worden geopereerd.
Tenzij Jeruzalem alsnog pro
beert de gematigde en de PLO vij
andige sji'iten in 2uid-Libanon -
nog altijd een overgrote meerder
heid - voor zich te winnen, de mili
taire aanwezigheid in het gebied
tot een minimum verkleint en be
reid is de onvoorwaardelijke steun
aan de SLA los te laten. Een gerede
kans op een dergelijke interim-op
lossing is er in het verleden meer
dere malen geweest, maar Israëls
eisen en militaire en politieke doc
trine voor Zuid-Libanon hebben
een poging tot een vreedzame rege
ling altijd in de weg gestaan.
Een verkapte kleinschalige uit
puttingsoorlog in Zuid-Libanon
lijkt voor Israël dit jaar onvermij
delijk.
