Veel hogescholen al onder een bestuur 'Reizende universiteit bestrijdt verloedering' ONDERWIJS FUSIES IN HOGER BEROEPSONDERWIJS MOETEN 1 AUGUSTUS ROND ZIJN DR. J. BEST STUURT PROFESSOREN MET DE TREIN NAAR HUN KLANTEN DINSDAG 13 JANUARI 1987 PAGINA 19 Betrekkelijk geruisloos is de afgelopen jaren gewerkt aan samenvoeging van scholen voor hoger beroepsonderwijs, die tegenwoordig hogescholen heten. De voormalige HBO-scholen moeten per 1 augustus voldoen aan de eisen die minister Deetman heeft gesteld aan de operatie Schaalvergroting, Taakverdeling en Concentratie, maar het grootste leed is al geleden. Op de meeste plaatsen is de fusie van de hogescholen een feit. Eind december al sierden de eerste paginagrote advertenties van de hogescholen de dagbladen. Utrecht heeft er twee: de hogeschool Midden Nederland met een onderwijs-, een gezondheidszorg- en een welzijnspoot. De andere bundelt vijf instellingen voor kunstvakonderwijs: een conservatorium, een academie voor beeldende kunst, het Nederlands instituut voor kerkmuziek, de Academie voor expressie in woord en gebaar en de Nederlandse Beiaardschool. Maar zo overzichtelijk is het niet overal. De christelijke hogeschool Windesheim in Zwolle bundelt een heao, een HTS, een sociale academie, een journalistenopleiding, lerarenopleidingen en een hogere agrarische school. In de Hogeschool van Amsterdam zijn opleidingen voor gymleraren, laboratoriumpersoneel, fysiotherapeuten, diëtisten, logopedisten, ergotherapeuten en agogen gefuseerd. In September 1983 begon het alle maal. Niet alleen moest er bezui nigd worden, er moest ook wat ge beuren omdat leegloop dreigde: de scholen zouden te klein worden. Daarom dwong minister Deetman de kleine scholen te fuseren. Veel keus hadden ze niet: sluitingen wa ren op den duur onvermijdelijk. De scholen hoefden niet onder één dak, maar moesten wel onder één direk- tie en één bestuur komen. De student heeft hierdoor meer mogelijkheden bij de samenstelling van zijn uit 'modulen' (afgeronde stukken leerstof) opgebouwde stu diepakket. De student kan onderde len uit andere sectoren als keuzevak bestuderen. Een ander voordeel is dat er professione le directeuren kunnen worden aange trokken. Tot nu toe werden op veel scho len, en niet alleen in het HBO, leraren min of meer toevallig directeur, zonder daarvoor te zijn opgeleid. Dat paste niet langer omdat de scholen, in navolging van de universiteiten, meer vrijheid kre gen, financieel en ook op onderwijskun dig gebied. En daar moet op de juiste wijze mee worden omgesprongen. Het financieringssysteem werd aange past om de grotere autonomie boven de theorie uit te tillen. De uitkeringen van het rijk komen op basis van het aantal studenten en de studieresultaten. Vroe ger werd de uitkering uitsluitend gerela teerd aan het studentental. Tegenover honderd studenten, stonden bij voor beeld zes leraren, een directeur, een con ciërge en een vast bedrag voor gebou wen en leermiddelen. Dat systeem is doorbroken! Hogescholen zijn nu vrij hun geld uit te geven aan extra leer krachten of apparatuur. "Een hoge school kan nu best zeggen: 'We krijgen geld voor een HTS, maar wij hebben door Theo Haerkens juist behoefte aan een sociale academie, dus dat geld geven we daar aan uit", al dus Frank Munnichs, woordvoerder van de HBO-raad, over de nieuw verworven vrijheden. Behoefte Daarnaast mogen de scholen zelf geld verdienen met opdrachten voor het be drijfsleven. Ook kunnen ze de opleidin gen nu beter afstemmen op de maat schappelijke behoefte, dat is geen luxe in tijden van werkloosheid. Bedrijven en instellingen worden betrokken bij de in richting van de opleiding en stellen in ruil daarvoor stageplaatsen beschikbaar. In 's-Hertogenbosch is op die manier een nieuwe vorm van HBO ontstaan door het samengaan van een sociale aca demie en een heao. Munnichs: "Er ont staat een glijdende schaal van onder wijsvoorzieningen, met verschil in kwa liteit en concurrentie. Maar de tijd dat dat een vies begrip was, is voorbij." 600 studenten Minister Deetman bepaalde dat scho len voor hoger beroepsonderwijs ten minste 600 studenten moesten hebben, liever nog zag hij 2.500 studerenden per school. De minister ging niet zover dat de scholen zelf moesten fuseren, een fu sie van de besturen was voldoende om professionals in te kunnen huren voor het management. De derde eis was dat de scholen die samen zouden gaan, op redelijke afstand van elkaar moesten lig gen. Een fusie van scholen in Maastricht en Groningen zou niet echt veel voor deel opleveren. Daarnaast kon rekening gehouden worden met de godsdienstige signatuur, de kwaliteit van de opleidin gen en het aantal studenten. Dat is de algemene lijn. Voor de peda gogische academies voor het basison derwijs (pabo's) en de scholen voor ho ger agrarisch onderwijs werd een uitzon dering gemaakt. Bij de onderwijzersop leidingen noopte de sterke verzuiling daartoe. De pabo-studenten moesten im mers stage kunnen lopen: een student van een openbare pabo op een christelij ke of katholieke basisschool zou toch heus te veel gevraagd zijn. De pabo's mochten dus blijven als ze maar ten minste 250 studenten telden en 'filialen' hadden van minstens 150 studenten. De hogere agrarische scholen hoefden ook niet zonder meer mee te doen in de fusie-operatie. Deze scholen vallen on der het ministerie van landbouw en vis serij en minister Braks voelde er niet voor alle greep op het landbouwonder wijs te verliezen. Dat is onvermijdelijk als een hogere agrarische school (HAS) fuseert met bij voorbeeld een school voor hoger economisch en administra tief onderwijs (heao), een sociale acade mie, een HTS, een kunstacademie en een lerarenopleiding. Kleinere opleidingen als de Hogere Hotelschool in Den Haag (450 studen ten), het Nautisch College in Den Helder (390 studenten) en het opleidingsinsti tuut voor Humanistische raadslieden in Utrecht (170 studenten) wisten aan fusie te ontsnappen. De eerste twee verzorgen een unieke opleiding en verwachten per 1 augustus 600 studenten te hebben. De laatste is levensbeschouwelijk gezien uniek en ontleent daaraan zijn bestaans recht. Heao's De heao's stonden niet te juichen over de fusieplannen. Deze opleidingen gaat het voor de wind. De no-nonsensesfeer en de grotere maatschappelijke waarde ring voor het ondernemerschap zijn daar niet vreemd aan. De opleidingen groeien als kool en hebben bovendien het een en ander te bieden. Hogescholen mogen te De Reinwardtacademie, een van de Leidse scholen die moet opgaan in een fusie gen betaling klusjes doen voor derden. Voor heao's betekent samen gaan eigen lijk meeëters in huis halen. De heao haalt het geld binnen en de kunstacade mie maakt het op, zoiets. Met soms ruim 2.000 studenten weten de heao's hun toekomst veilig gesteld. Toch is een autonome heao een kleine zelfstandige in vergelijking met HBO-in- stellingen die uit meerdere opleidingen bestaan. Want wie garandeert dat de gro te - 'multi-disciplinaire' - broers niet zelf ook nog een heao-tje beginnen en zo de spoeling dun maken? Groter Het aantal scholen voor hoger be roepsonderwijs is zo van ruim 340 terug gebracht tot vijftig hogescholen. Vaak waren er tien tot twintig fusiepartners. Daardoor is menige hogeschool groter geworden dan een universiteit. Zo'n veertig scholen bleven liever zelfstan dig. Ze konden zich dat permitteren om dat ze toch al 600 studenten hadden. Maar niets garandeert deze scholen dat dat over enkele jaren nog zo is. Een school die uiteindelijk zelfstandig besloot te blijven, is sociale academie De Horst in Driebergen. De Horst praatte ruim twee jaar mee bij de voorbereiding van Hogeschool Midden Nederland in Utrecht, maar zag om financiële redenen af van fusie. "De scholen moeten uitein delijk naar één lokatie. Daar is geen geld voor en als 't er wel is, kan het niet meer uitgegeven worden aan onderwijsfacili teiten", aldus directeur Peter Frederiks bij het bekend maken van het besluit. Een kleinere school is slagvaardiger en kan ook de kosten beter in toom hou den, luidde de redenering. Daarnaast hechtte De Horst toch ook aan het in stand houden van zijn demo cratische traditie: iedereen wordt recht streeks betrokken bij de besluitvor ming. Ook op dit punt zou er water bij de wijn moeten. Nu wil de school die 1.500 HBO-studenten telt. nauwer dan tot dus ver samenwerken met andere instellin gen. Zo kan het voordeel dat de fusie met zich zou brengen - ruimere studie programma's - toch grotendeels bereikt worden, hoopt de directie. De veranderingen in het HBO hebben ook gevolgen voor het wetenschappelijk onderwijs. De HBO-raad acht het waar- se hij nhjk dat de taakverdeling tussen beide wordt herzien. In elk geval ver wacht de raad meer samenwerking om dat de HBO-instellingen duidelijk aan bestuurskracht gewonnen hebben, nu zij minder versplinterd zijn. Ook minis ter Deetman vindt dat meer samenwer king van de universiteiten met het HBO voor de hand ligt. Hij zei dat in de dis cussie over de toekomst van de universi teiten. "Er heerst aan de universiteiten geen onderzoeksklimaat meer. Ik ben er al vijfentwintig jaar bezig en ik zeg dit zonder spijt. Ik constateer het alleen maar". Toch wil dr. J. Best het daar niet bij laten. Er moet iets gebeuren om onderwijs en on derzoek aan de universiteit te red den, vindt hij. Daarom richtte hij met een aantal geestverwanten de Reizende Universiteit Nederland (RUN) op, een volledig particuliere universiteit zonder invloed of geld van de overheid. Het principe is eenvoudig: mensen heb ben ergens belangstelling voor en nodi gen de Reizende Universiteit uit over dat onderwerp een .lezing of een cursus te verzorgen. De docent pakt zijn koffer tje en stapt in de trein. De kosten: 250 gulden en een onkostenvergoeding. "Reken maar eens uit wat je per man kwijt bent als er 50 mensen in de zaal zitten", daagt Best uit. Zo wil hij de RUN bekendheid bezorgen. De revolu tie begint in Groningen, Friesland en Drenthe. "Die kunnen wel wat extra aandacht gebruiken, van deze regering krijgen ze het niet". De echte studie komt daarna onder het motto 'U vraagt en wij draaien'. Voor donateurs - "vrienden van de RUN" - zijn de colleges gratis. De eerste profes sor stapt nog dit jaar op de trein, maar wie een volledig studieprogram wil doorlopen, moet ook zelf op reis om zijn professor te bezoeken. Drie faculteiten De 'vrienden' bepalen het programma en maken uit welk beleid er wordt ge voerd. De studiegids vermeldt op dit moment drie faculteiten: bedrijfs-, cul tuur- en levenswetenschappen, waaron der medicijnen en biologie. Er komt gra tis onderwijs en het onderzoek is totaal vrij. Trots zegt de voorzitter van het col lege van bestuur: "We benoemen 25 hoogleraren, echte 'powerfiguren', be kwame mensen die internationaal be kend zijn. Die laten we praten over hun hobby's. En dat worden dus kwaliteits colleges. Daar moeten wij het van heb ben en zo bereiken we vanzelf weer het niveau van vóór 1965. Daar gaat het om. Onze docenten hebben allemaal in het veld gewerkt. Daarop zijn ze geselec teerd en op het onderzoek dat ze gedaan hebben. Die mensen komen met gede gen verhalen", weet Best. Keien De hoogleraren staan straks te dringen op de stoep om mee te mogen doen "om dat ze de garantie krijgen dat er nog vie rentwintig keien meedoen. Ieder mens is gevoelig voor eh... eerbewijs", consta teert Best. Hij wij zijn docenten vooral werven uit de groep hoogleraren die met emeritaat is gegaan zonder dat te willen. "Die mensen moeten weg als ze 65 zijn, terwijl ze dolgraag nog een jaar of vijf door hadden willen gaan" De universiteiten in Nederland zijn verloederd. Er wordt nauwelijks meer wetenschap bedreven. Dr. J. G. P. Best, docent aan de Universi teit van Amster dam en kenner van de Thraciërs en hun cultuur, heeft jaren tegen de bierkaai ge vochten. Daar is hij mee gestopt om zich te storten op de oprichting van de Reizende Universiteit Ne derland. Het tij keert: er mag weer gewerkt worden en Best biedt daartoe de moge lijkheid. door Theo Haerkens mijn vrije tijd voor niks en de andere ne gen bestuursleden van de RUN werken ook voor niets". Dr. Best: "Wij houden andere universiteiten een spiegel voor. Belangstelling is er genoeg. Best kent geen twijfel: "Kijk maar naar 'Het goud der Thraciërs'. Die tentoonstelling heeft 215.000 bezoekers getrokken. 215.000", herhaalt hij nog eens. "Het is ongeloofljk hoe geinteresseerd de mensen waren; er is een ontzettende behoefte aan informa tie". Best bestrijdt dat de belangstelling voor de tentoonstelling die hij organi seerde een strovuur was. "Ik heb een jaar lang rondgereisd om spreekbeurten te houden voor middelbare scholen, het personeel van rederijen, vrouwenorgani saties enzovoort, enzovoort". Drie studies In 1966 voltooide Jan Best ziin studie klassieke talen met oude geschiedenis en klassieke archeologie. Juist op tijd, want daarna kwam er de klad in, herinnert hij- zich. In bloemrijke bewoordingen en met wijdse armgebaren schetst hij wat er volgens hem mis ging en wat er nu moet gebeuren. "In de jaren vijftig en zestig werd er zuinig aan gedaan. Dat was een periode van opbouw na de oorlog. Maar rond '65 begon de financiële 'boom'. De universi teiten kregen veel meer geld. Het insti tuut groeide en er werden in de wilde weg hoogleraren benoemd. Puur omdat er teveel geld was", benadrukt Best. "Kijk, iemand die op die manier hoogle raar geworden is, houdt het best een poosje vol. Een flutverhaal afsteken voor eerste en tweedejaars studenten, dat lukt nog wel. Die weten toch nog van niets. Maar een goed onderzoek opzetten is al heel wat anders natuurlijk!" "Bij iedere incompetente professor werden één of twee prima medewerkers benoemd 'om de zaak een beetje in de gaten te houden'". Best meent het se rieus: "Ik ben zelf ook zo benoemd en met mij een hele generatie medewer kers". Peil keldert Met het vertrek van de ouderwetse hoogleraren, keldert het peil van onder wijs en onderzoek aan de universiteiten. "De mensen die twintig jaar geleden ten onrechte benoemd zijn, moeten nu de tent zelfstandig runnen. Dat kunnen ze Lachertje Ondanks zijn kritiek is Best zelf nog steeds aan de Universiteit van Amster dam - „wetenschappelijk gezien een la chertje" - verbonden als docent. Maar ook een idealist moet zijn brood verdie nen: "Ik doe onderzoek, ik voldoe aan de norm. Ik publiceer twee keer zoveel als vereist en zorg dat mijn formulieren op tijd ingeleverd zijn. Ja, je moet je nou eenmaal aan de regels houden", grinnikt hij bitter. De reizende universiteit is niet be doeld voor luie studenten. Best mikt vooral op mensen die al een opleiding achter de rug hebben en bijvoorbeeld een goede onderzoeksopleiding willen. Dat betekent dat de gemiddelde student een baan heeft naast zijn studie. "Kan heel goed, heb ik zelf ook altijd gedaan", stelt Best. De RUN is dan ook niet be doeld voor achttiertjarigen die net hun vwo-diploma gehaald hebben. Hoewel het echte talent dat in het reguliere sys teem stukloopt, natuurlijk van harte welkom is. "Maar de echte slimme stu denten halen in een jaar of vier wat di plomaatjes en komen dan naar ons. Wie wil promoveren hoeft dat niet voor niks te doen. Wij sturen ze gewoon naar Ame rika. De particuliere universiteiten daar zijn de beste in de wereld". Best trekt even de historische lijn: „In het oude Athene waren de universiteiten ook de beste. Dat heeft te maken met geld en macht". Erkenning niet. Het falen van toen, komt nu pijnlijk aan het licht. De 130 miljoen gulden die minister Deetman op de universiteiten bezuinigt, doen wat dat betreft weinig schade", meent Best. "De minister be zuinigt waar dat kan. Hij krijgt toch geen tegenspel. De docenten zijn niet weer baar, ze weten niet eens waarom ze zelf elk jaar die 90.000 ballen per jaar krij gen". Het zit hem dwars dat de universitei ten zoveel geld kosten en relatief weinig vruchten afwerpen. Zijn baas, oud-mi- nister van onderwijs Van Kemenade, ontvangt als voorzitter van het college van bestuur van de universiteit van Am sterdam 260.000 gulden per jaar en heeft daarnaast de beschikking over een auto met chauffeur. „Wat hii doet. doe ik in De RUN streeft niet naar officiële er kenning. Wie officiële diploma's wil, wordt doorverwezen naar de Open Uni versiteit. In het begin verzorgt de reizen de universiteit voornamelijk vakken die aan de officiële universiteiten niet wor den gegeven. "De enige manier om een poot aan de grond te krijgen". Later kan het aanbod uitgebreid worden. "Als wij allerlei onderscheidingen in de wacht slepen, houden wij de andere universi teiten een spiegel voor", verkneukelt Best zich nu al. Dan komt er ook meer emplooi voor docenten. Maar rijk zullen ze er niet van worden: de RUN werkt uit principe tegen kostprijs. En wee de do cent die de aandacht niet kan vasthou den: voor hem is er bij de RUN geen toe komst: „We nemen niemand in dienst. We werken alleen met free-lancers en wie geen publiek trekt, maakt zichzelf overbodig". Best zal niet de eerste zijn die er om die reden uitvliegt. Hy weet zijn bood schap over te brengen, is enthousiast en is ervan overtuigd dat de plannen over vijfjaar verwezenlijkt zijn. Hoewel, aan het eind van het gesprek vraagt op be zorgd: "Wat denkt u ervan, zou het luk ken?"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 19