'Als ik nu niet ga, hou ik altijd spijt'
Malle kip met vijf tenen
Alphenaar Piet van Zeijl voor drie jaar naar Botswana
MogeKjk gehandicapten-vakantiecentrum in
ZATERDAG 10 JANUARI 1987 W 3
LEIDSCH g DAGBLAD
Piet van Zeijl, voorlopig voor het laatste in hartje Alphen. "Hoeveel waarde hecht je aan een carrière, een vast
baan, een huis, een motor...". (foto John Hakkaart)
einde waarin motorfreaks elkaar
ontmoeten en allerlei activiteiten
houden. "Ik kwam een jongen te
gen die voor de SNV in Kenia was
geweest. Hoe hij heet en waar hij
vandaan komt, weet ik niet. Via
008 heb ik het nummer van de
SNV achterhaald. Of ze blij met je
zijn? Dat hangt af van watje te bie
den hebt. Ik weet wel dat ze blij
met mij waren, omdat juist een jon
gen had afgezegd voor het project
in Botswana".
Dat werd Piet van Zeijl overi
gens niet direct verteld. Iedereen
die zich bij de SNV meldt, moet
maar afwachten waar hij vroeg of
laat wordt gestationeerd. Eerst
moet ook nog worden onderzocht
of de vrijwilliger wel capabel is.
Van Zeijl: "Eerst wordt wat alge
mene informatie ingewonnen,
daarna wordt uitvoeriger en speci
fieker naar je motivatie gevraagd.
Je moet vier referenties opgeven.
Die mensen moeten het nodige
over je vertellen, aan de hand waar
van een beoordeling wordt ge
maakt".
Een maand na het eerste belletje
kreeg de Alphenaar 'n uitnodiging
voor een gesprek en psychologi
sche test. Naar aanleiding van dat
alles wordt beslist of je geschikt of
niet geschikt bent. Tegen dat laat
ste kun je in beroep gaan. "Waar
het op aan komt is dat ze niks aan
mensen hebben die binnen een
week na hun vertrek weer op de
stoep staan. Daarvoor kost je de
SNV gewoon veel te veel geld".
Aan Piet van Zeijl mankeerde
niets. Volgende vraag was of ze een
baan voor hem hadden. Direct,
luidde het antwoord. Op 15 augus
tus kreeg hij 'Botswana' aangebo
den. Het was vlak voor zijn vakan
tie, zodat hij de situatie nog eens
kon overdenken. "Je hebt de mo
gelijkheid te weigeren, dan zoeken
ze iets anders voor je".
De monteur kende echter geen
enkele twijfel. "M'n eerste reactie?
Ik was dolenthousiast. Op de eer
ste plaats omdat ik geschikt bleek
en uit de job-description bleek dat
ik me in m'n vak veel beter kon
ontplooien dan nu. Het besluit om
te gaan stond vast".
"Ja, ik wist waar Botswana lag.
Een verdomd eind weg, maar dat
maakte me echt niks uit. M'n fami
lie reageerde positief. Mijn vader
gaf me groot gelijk. Als het aan
hem lag, hadden we allemaal al
lang in Amerika gezeten. Hij wilde
vroeger zelf ook weg. M'n moeder
vond het voor m(£ heel leuk, maar
verder... Gemengde gevoelens, zo
als iedere moeder die heeft".
"Uit de omgeving kreeg je ver
schillende reacties. Van opperste
verbazing tot puur enthousiasme.
Niemand die graag in mijn plaats
zou gaan, maar ook niemand die
negatief was".
Het besef dat het allemaal 'echt'
werd, kwam overigens later pas.
Op het moment dat hij voor het
laatst naar z'n baas ging, z'n huis
opzegde ("Dan heb je geen vaste
stek meer") en weer bij z'n ouders
introk, z'n motor verkocht en aan
speciale cursussen begon. "Dan
krijg je echt het gevoel van 'er gaat
iets gebeuren', maar dat deed aan
het enthousiasme bij mij niets af.
Ik kreeg juist steeds meer zin om
weg te gaan. Het was van mijn part
hoe eerder, hoe beter".
Botswana ie een klein land met
één miljoen inwoners. Het heeft
niet veel macht, is economisch vol
ledig afhankelijk van Zuid-Afrika.
De spoorlijn naar Durban, de enige
haven die uit Botswana is te berei
ken, is in handen van het zuidelijk
buurland. Andere landen proberen
Botswana wel uit het isolement te
halen. Er wordt gewerkt aan een
spoorlijn naar Beira in Mozambi
que, maar door Zuid-Afrika ge
steunde guerrilla's ondermijnen
die keer op keer.
In Afrika geldt Botswana, dat on
langs twintig jaar onafhankelijk
heid vierde, als een goed draaiend
land. Het is een van de weinige de
mocratieën, met op papier een
meerpartijen-stelsel. De partij van
president Dr. Quett Masire is verre
weg de grootste en dus opper
machtig.
Nachtvorst
In Soesterberg bij het Kontakt
der Kontingenten en in Amster
dam bij het opleidingsinstituut van
het Tropenmuseum volgde Van
Zeijl korte cursussen om de ver
schillen tussen de cultuur hier en
daar te leren kennen. Z'n opval
lendste ontdekking was nog, dat
waar hij komt te wonen - in het
1500 meter hoog gelegen Kanye
met 25.000 inwoners - 's winters de
temperatuur nog wel eens tot on
der het vriespunt kan dalen. "Maar
overdag wordt het dan zó weer der
tig graden", weet Van Zeijl. "En 's
zomers is het nog zo'n vijf graden
warmer. Ik kom er midden in de
zomer aan. Rechtstreeks is het
veertien uur vliegen, maar wij gaan
eerst naar Frankfurt, vervolgens
via Harare in Zimbabwe naar Ga
borone. Ik denk dat we een dag on
derweg zijn. Een lekker trippie. We
zijn met z'n vieren. Van de cursus
hier gaat nog iemand naar Kanye.
Twee anderen gaan naar een ander
plaatsje in Botswana".
Piet van Zeijl verbleef de laatste
weken voor de kerst in het hotel
van het internationaal centrum bij
het Tropenmuseum. Hij haalde er
zijn Engels op. "De mensen waar
ik hoofdzakelijk mee te maken
krijg, spreken allemaal Engels. Ik
moest vooral de grammatica bij
spijkeren, zodat ik zo meteen een
beetje fatsoenlijke rapporten kan
schrijven. De laatste anderhalve
week ben ik thuis geweest. Kerst
niet zó, maar oud en nieuw waren
toch wel speciale dagen".
"Ik heb hier vrienden genoeg.
Van sommigen moest ik twee gele
den al afscheid nemen, omdat ze
met vakantie gingen. De meesten
zien het voor zichzelf echt niet zit
ten wat ik nu ga doen. Anderen
zouden wel willen, maar maken de
stap niet. Het is maar wat je wilt.
En: hoeveel waarde hecht je aan
een carrière, een vaste baan, een
huis, een motor. Tegenover al dat
soort zaken zette ik steeds iets po
sitiefs en de balans is uiteindelijk
toch naar deze kant doorgeslagen".
Eenmaal in Botswana krijgt Van
Zeijl een maand de tijd om te accli
matiseren en verdiept hij zich in
een cursus Wetswana, zoals de in
heemse taal wordt genoemd. "Het
schijnt een moeilijke taal te zijn. Je
kunt weliswaar overal met Engels
terecht, maar je functioneert mak
kelijker als je met iedereen kunt
praten. En je weet ook meteen wat
ze achter je rug van je zeggen",
lacht hij.
Vervolgens kan hij aan het werk.
Sleutelen aan voornamelijk land-
cruisers en landbouwwerktuigen.
"Je werkt met veel leerlingen,
waardoor de tarieven laag zijn. Een
brigade moet quitte spelen. Even
tueel springt het ministerie van on
derwijs bij. Het mooiste van zo'n
brigade is wel dat de opleiding
niets kost. Volgens de job-deserxp-
tion is het de bedoeling dat ik ie
mand opleid die in 1990 de leiding
van de brigade overneemt. Ik blijf
er drie jaar, ja. Ergens in het mid
den daarvan mag je maximaal zes
weken naar huis".
Zuid-Afrika
"Natuurlijk ben ik tegen apart
heid, maar ik móét daar af en toe
zijn om m'n werk te kunnen doen.
Dat weet je van tevoren, het stond
allemaal in de informaties. De be
volking van Botswana kan er ook
niks aan doen dat ze zo dicht bij
Zuid-Afrika moeten leven. Ik vind
niet dat ik kan zeggen: daarom ga
ik maar niet. De mensen hebben
het al moeilijk genoeg, daar".
"En wat kan ik er feitelijk pre
cies van zeggen? Pas als ik daar
ben, kan ik een veel genuanceerde
re mening vormen. Misschien kom
ik wel met veel fellere gevoelens
tegen Zuid-Afrika terug, zó erg dat
ik zelfs nooit meer in de buurt van
dat land wil werken".
De geluidsinstallatie en muziek
van onder andere Dire Straits en
Bruce Springsteen gaan mee. "Ab
soluut. Ze hebben er geen telefoon,
wel elektra en gas. Wat ze ook heb
ben? Eén stoplicht in héél Botswa
na, ergens in de hoofdstad. Daar
ben ik wel content mee. Hier word
je er niet goed van. Misschien dat
er intussen een of twee zijn bijge
komen, maar dan nog".
"Wat ook heel lekker is: hier zit
iedereen maar op elkaar. Als men
hier in twee uur geen mens tegen
komt, vinden ze dat al heel wat.
Daar kun je drie dagen de woestijn
in zonder iemand te zien. Soms
vind ik veel mensen wel gezellig,
maar zó alleen, dat vind ik ook
heerlijk".
ALPHEN AAN DEN KIJN - Kerst, met kort ervoor zo
waar nog wat sneeuw, de laatste weken van het jaar, de
jaarwisseling. Een speciale tijd. Het algemene gevoel van
warmte verdrijft de, nog lang niet altijd winterse kou. Het
zijn speciale weken voor Piet van Zeijl, een 26-jarige gebo
ren en getogen Alphenaar. De eerste dagen van het nieuwe
jaar zijn voor hem de laatste in een vertrouwde omgeving.
1987 begint voor hem met een enkele reis naar Botswana,
't Is maar wat je wilt...
Motortreffen
Van Zeijl hoorde van de SNV tij
dens een motortreffen, een week-
De komende drie jaar verblijft hij,
als alles volgens plan verloopt, na
mens de Stichting Nederlandse
Vrijwilligers in het grotendeels
door Zuid-Afrika omgeven ontwik
kelingsland. In Kanye, een plaats
dichtbij de hoofdstad Gaborone,
wordt Piet van Zeijl bedrijfsleider
van een garage, tevens opleidings
centrum voor automonteurs. "Een
brigade, noem je dat. In Botswana
hebben ze geen lager technisch on
derwijs zoals hier, daar zijn de
praktische en theoretische oplei
ding gecombineerd. Je vindt ze in
allerlei sectoren, bij voorbeeld in
de textiel, bouw en dus ook, in
mijn geval, op mechanisch ge
bied".
Hij gaat niet uit idealisme. "De
mogelijkheid om in het buitenland
te werken, heeft me altijd aange
trokken. Je leest, hoort en ziet veel
van mensen die in het buitenland
werken. Dan weet je dat in ontwik
kelingslanden vrij veel vraag naar
automonteurs is. De link is gauw
gelegd. Ik doe het niet uit éen of
andere vorm van idealisme. Op de
eerste plaats kan ik me daar als
monteur veel beter ontplooien. Je
krijgt een baan met verantwoor
ding, da's ook een uitdaging. Het
avontuur trekt mij ook aan. Wat
kom ik daar tegen? En op hele klei-
door
Gerard Haverkamp
ne schaal kan je ook wat doen voor
het arme deel van de wereld. Maar
hoe groot die mogelijkheden zijn,
dat weet ik niet".
Piet van Zeijl maakte al eerder
plannen voor een reis naar Afrika.
Met een vriend wilde hij een reis
per motor, z'n favoriete vervoer
middel, door het droge werelddeel
maken. Van Zeijl haakte op een ge
geven moment zelf af. Begin dit
jaar was het echter 'nu of nooit'.
Het was 'uit' met zijn vriendin. "Ik
had een huurhuis, was geheel zelf
standig en had aan niemand ver
plichtingen meer. Toen dacht ik:
als ik het nü niet doe, dan komt er
nooit meer wat van. Ik had het
idee, dat wanneer ik het niet zou
doen, daar altijd spijt van te hou
den en later steeds te zeggen van
'had ik het toen maar gedaan".
Hij wist van het bestaan van de
SNV, de Stichting Nederlandse
Vrijwilligers, die naar tal van ont
wikkelingslanden over de hele we
reld helpers zendt als een land
daarom vraagt. De term vrijwilli
gers is overigens door de tijd ach
terhaald.
"Vroeger moest alles zo sober
mogelijk, maar uiteindelijk werd
wel duidelijk dat ze daar ook kun
dige en ervaren mensen nodig had
den. Duurdere krachten, niet al
leen maar schoolverlaters. Dus gin
gen de salarissen omhoog en dan
blijkt dat maar weinig mensen
voor hun ideaal naar dergelijke
landen gaan. Ik denk trouwens dat
de mens in het algemeen iets feite
lijk alléén voor zichzelf doet".
"Maar we hoeven dus niet op
zwart zaad te zitten", zegt Van
Zeijl. "Behalve dat hier in Neder
land elke maand een bedrag op
m'n rekening wordt bijgeschreven,
krijg ik een zogenaamd lokaal sala
ris en een gemeubileerd huis. Ik
kan er ruim leven. Voor de bewo
ners ben je daar een rijke blanke".
KATWIJK - Voor een be
drag van ruim 7,6 miljoen
gulden kan de huidige reva-
lidatiekliniek Blanken-
heym op het terrein van het
Rijnlands Zeehospitium in
Katwijk, worden verbouwd
tot een vakantiecentrum
voor gehandicapten. Dat
blijkt uit een plan dat het
Noordwijkse architecten
bureau Van Manen en de
Katwijkse aannemer Ouwe
hand Bouw als een nieuw
jaarsgeschenk hebben aan
geboden aan de directie van
het Zeehospitium.
Het plan omvat een vakantiecen
trum met 32 appartementen en
voorzieningen als een aangepaste
fitnessruimte, een sauna en een
zwembad. In het paviljoen Blan-
kenheym is momenteel nog de vol-
wassenenrevalidatie van het Rijn
lands Zeehospitium onderge
bracht. Het onderkomen komt in
de loop van dit jaar leeg omdat de
revalidatie-afdelingen worden on
dergebracht in een nieuw gebouw.
De directie van het Zeehospi
tium speelt al enige tijd met de ge
dachte om op de plaats van het pa
viljoen een vakantiecentrum voor
gehandicapten te vestigen. Het
idee is nu nader uitgewerkt door
de aannemer en de architect die
momenteel op het terrein van het
voorzieningencentrum bij de
nieuwbouw van de revalidatie-af
delingen zijn betrokken.
Directeur F.H. Goudswaard van
het Zeehospitium toont zich en
thousiast over het plan, dat tijdens
de nieuwjaarsbijeenkomst deze
week ook voor hem als een volsla
gen verrassing kwam. Of het daad
werkelijk wordt uitgevoerd is af
hankelijk van de bereidheid van
particuliere investeerders of orga
nisaties om in het project te inves
teren. "We zijn zeker van plan met
dit idee de boer op te gaan", aldus
Goudswaard. "Een vakantiecen
trum voor gehandicapten, direct
aan zee, is voor ons land namelijk
een uniek gebeuren".
Fundementen
Voor de bouw van i
vakantiecentrum voor gehandicap
ten zou het paviljoen Blanken-
heym in de plannen van de archi
tect overigens grotendeels moeten
worden gesloopt. Alleen de funde
menten, de kelder, de begane
grondvloer en het metselwerk tot
een hoogte van drie meter zouden
moeten worden gespaard. De rest
van het paviljoen verkeert bouw
kundig in een te slechte staat.
Architect C.J. van Velzen van het
Noordwijkse bureau D T van
Manen heeft niet alleen uit oog
punt van kostenbesparing gekozen
voor het gebruik van de oude fun
dementen van het paviljoen. Door
deze werkwijze is het namelijk niet
nodig allerlei tijdrovende procedu
res, zoals bijvoorbeeld het wijzigen
van het bestemmingsplan, te door
lopen. Bij volledige nieuwbouw
zou dit wel noodzakelijk zijn.
Doordat gebruik wordt gemaakt
van de restanten van het oude on
derkomen, vertoont het vakantie
centrum grote overeenkomsten
met het huidige gebouw Blanken-
heym. Het bestaat uit een hoofdge
bouw met een aantal centrale voor
zieningen en twee zijvleugels. Op
de begane grond en de eerste ver
dieping van deze vleugels zouden
de appartementen kunnen worden
ondergebracht. In het souterrain is
plaats voor recreatieve voorzienin
gen.
De gehandicapte gasten zouden
voor een deel van hun verzorging
gebruik kunnen maken van voor
zieningen waarover het Rijnlands
Zeehospitium reeds beschikt.
Franse scharrelkip culinair succes
TER AAR - Na het schaap met de
vijf poten is er nu de kip met de vijf
tenen. Malvoisine heet deze bijzon
dere Franse scharrelkip. De groot
handel Carmar bv in Ter Aar is in
ons land de enige importeur van
het gevogelte, waar enorm veel
vraag naar is. De kippen zijn niet
aan te halen. Het succes zit hem
niet in de extra teen - die zit er niet
eens meer aan als-ie uit de oven
komt - maar in de diervriendelijke
en gezonde fokmethode die de
Fransen hanteren. Een nieuwe
trend waar de poeliers trouw ach
ter aan hobbelen.
De 'fabriekskip' krijgt met de
malvoisine serieuze concurrentie.
Op uitnodiging van de Ter Aarse
groothandel in wild en gevogelte
presenteerde Jan Brusse onlangs
de kwaliteitskip aan de Nederland
se poeliers en culinaire pers. Vanaf
dat moment vliegen ze over de
toonbank.
"De klanten willen steeds meer
een diervriendelijk en gezond ge
fokt produkt. Ze willen er best iets
meer voor betalen", zegt commer
cieel directeur Paul de Wit van Car
mar. Hij is dolenthousiast over het
Franse kwaliteitsprodukt dat een
regelrecht succes aan het worden
is in Nederland. Ook né de Kerst,
zo weet de Ter Aarder. Een massa-
produkt zal de malvoisine echter
nooit worden.
"Het is een kip die onder optima
le omstandigheden wordt gefokt,"
zegt De Wit, "bepaalde instanties
zien daar streng op toe. De voeding
van de dieren bestaat voornamelijk
uit koren en mais. Antibiotica wor
den niet toegediend. De kippen lo
pen altijd buiten in grote rennen
die bovendien zeer hygiënisch zijn.
Ze mogen pas na minimaal 84 da
gen worden geslacht. Om de kwali
teit in de hand te kunnen houden,
is er ook een maximum aantal te
fokken kippen vastgesteld. Het
dier wordt zorgvuldig beschermd.
Het gevolg is dat de vraag van het
publiek voorlopig groter blijft dan
het aanbod".
Carmar, dat nauw samenwerkt
met een soortgelijk Frans bedrijf,
levert geen malvoisine-kippen aan
slagers of supermarkten. Alleen
poeliers kunnen de scharrelkip af-
De malvoisine is een kippenras
dat eeuwen terug als delicatesse
werd geserveerd voor de Franse
landadel. De boerenscharrelkip
werd later overvleugeld door de
'biokip', maar is weer helemaal te
rug. Hij wordt gefokt in de omge
ving van Orléans waar honderden
boeren zich ermee bezighouden.
De prijs van een kilo malvoisine
is 13,95 gulden. Een normale kip is
veel goedkoper: 7,95 gulden per ki
lo. "Toch is de hogere prijs geen
belemmering", zegt Paul de Wit,
die zelf in het winkelcentrum aan
de Alphense Concertweg een poe
lierszaak annex kaashandel runt.
"De klant wil de garantie hebben
dat hij een gezond gefokte kip
koopt. Het blijft natuurlijk een
kwestie van vertrouwen. De klant
ziet aan een kip in de koeling niet
of die wel of geen antibiotica heeft
gekregen".
Volgens de poelier/directeur
proeven de mensen het wel als ze
de kip hebben klaargemaakt. "Je
eet echt vlees, in tegenstelling tot
de zogenaamde biokippen. Ik moet
natuurlijk oppassen wat ik zeg,
want ik verkoop niet alleen deze
scharrelkippen. Het succes van de
malvoisine wil niet zeggen dat de
fabriekskip helemaal 'uit' is".
De malvoisine is gemakkelijk
klaarte maken. De Wit: "Veel men
sen willen zo graag marineren en
dat soort foefjes. Dat hoort eigen
lijk niet bij dit Franse kwaliteits
produkt. Een beetje peper en zout
is voldoende".
Als poelier begroet hij steeds
meer klanten die vragen naar de
malvoisine. Ze kunnen het echter
nog niet allemaal zo goed uitspre
ken. "Dan zeggen ze niet malvoisi
ne, maar malle kip", lacht de poe
lier.
VRIJDAG
Schouwburg - Tunnel zonder vlucht
strook' door Youp van 't Hek en Onno
Molenveld, 20.15 uur.
Kijkhuis - Vrouwenkerkkoorsteeg 17,
film: 'Belle de Jour', 19.30 uur.
Kapelzaal K O, Kamermuziek met
Herman Uhlhorn, 20.15 uur
Leiderdorp
Hollandsche Tuyn. Hoofdstraat 24,
Nieuwjaarsborrel WD, 21 uur.
Muzenhof - toneelvereniging Voorscho
ten speelt 'Viermaal verkocht', 20.30
ZATERDAG
Kijkhuis, Vrouwenkerkkoorsteeg 17.
film 'Belle du Jour', 19.30 uur.
Morsweg 18 - Psychologische praktijk
Bos, spreekuur van 13-14 uur.
Nieuwe Mare/hoek Oude Singel - an
tiek- en curiosamarkt, 9.30-17 uur.
Schouwburg - Youp van 't Hek en Onno
Molenkamp, 20.15 uur
Driftstraat 49a - Nieuwjaarsreceptie Ab-
va/Kabo, afd. Leiden, 15-18 uur.
Leiderdorp
Muzenhof - theatergroep Plok, 14.30
Paul de Wit, zijn vrouw Carla en het produkt t
gaat: de 'malle' kip.
ARTSEN
Leiden
De weekenddienst begint zaterdag om 8
uur en eindigt zondag om 24 uur
Spreekuur van 12-12.30 uur (aUeen vooi
spoedeisende medische hulpi.
Voor de patiënten van de artsen
Groep 1 - Tan, Janssen, Zwijnenburg
Meyer, R. v. Leeuwen, Verhage, Groe-
neveld en de Ruiter:
za 8 uur tot zo 8 uur: Y. Groeneveld
Bnkkenwal 19, tel. 218661, spreekuur
Rosmolen 2.
zo 8 uur tot 24 uur; H. Jansen, tel.
1216141, spreekuur Rosmolen 2.
Groep 2 - Bergmeyer, Pieterse. v. Gent,
Taytelbaum, v. Luyk. Klaassen, Rus.
Kruis en De Lange:
W. de Bruyne, J de Bruyne. Stolk. Jur
gens, Fogelberg en Muijsenbergh
za 8 uur tot zo 8 uur: J. de Bruyne, Kern
straat 11. tel. 141225.
zo 8 uur tot 24 uur: S. Smit, Cobetstraat
43. tel. 130177
Groep 4 - v. Wingerden. Lahr, v. Ryn,
Bénit, Nieuwenhuis. Roos. Boer. vd
Waardt. Arnou, J G. Zaayer en R.E.
Zaayer:
za 8 uur tot zo 8 uur: F Lahr, Zoeter-
woudsesingel 11, tel. 120347.
zo 8 uur tot 24 uur: A. van Rijn, Pagani
nistraat 1, tel. 314349, spreekuur Kenne-
dylaan 24.
Groep 5 - Schaefer, Jasperse, Crul,
Kooyman, De Jong, Prince, Reinders,
D. Hammerstein en A. Hammerstein
za 8 uur tot zo 8 uur: Schaefer, Rijnsbur-
gerweg 11, tel. 173964
zo 8 uur tot 24 uur: D. Hammerstein, tel.
720936, spreekuur Saffierstraat 3.
Leiderdorp
za en zo.: S. Ouwerkerk, Loevestein 40.
tel. 891037. spreekuur 12.30 - 13 uur in
Gezondheidscentrum. Florijn 10. tel.
van za 10 uur tot ma 7.30 uur E Roe-
lants, Frans Halslaan 10, tel. 153747
Voorschoten
za: A. Meiman, Leidseweg 128a, tel.
2493; za: J. Baars, R. Wagnerlaan 63, tel.
praktijk E. Sleeboom/J Hoornweg,
Prof. Aalberselaan 2, Voorhout, tel.
02522-11393
Zoeterwoude
via het antwoordapparaat van een van
de Zoeterwoudse huisarten, tel. 01715
1219 of 1614, verneemt u welke huisarts
de weekenddienst
APOTHEKEN
De avond-, nacht- en zondagsdienst van
de apotheken in de regio Leiden, wordt
waargenomen van vr 9 tot vr 16 januari
door:
Apotheek Centraal, Breestraat 74, Lei
den. tel. 120552
Apotheek Van Breest Smallenburg,
Loevestein 6. Leiderdorp, tel. 890000
DIERENARTSEN
Voor de praktyk van Muurhng. Helder.
Roest:
G Koest, Ockenrode 14. Leiderdorp tel
890405
Voor de praktjk van Vestjens. v d
E.J.M. van der Wouw. Boshuizerlaan 20
tel 764058.
Voor de praktijk van Duijn. Brandt
R.J.W. Duyn, Pres. Kennedvlaao 260
Oegstgeest, tel. 173266; of D J Brandt.
Homanstraat 1. Rynsburg. tel. 173266
schendam, tel. 070-271110.
TANDARTSEN
De weekenddienst voor Lriden, Leider
dorp en Oegstgeest wordt waargeno
men door
L Albrecht, Boerhaavelaan 40. Leiden
tel. 170748.
Voor de praktijk Haaswijk, Oegstgeest
van Mierio.Simon Vestdiiklaan 28. tel
155375.
