'Ik blijf in hart en
nieren Nederlander'
DIENSTWUZIGING.
Lichtende landschappen
en verrassende situaties
Foto-exposities bij LAK en AZL
Hein Simons lonkt naar China
WOENSDAG 31 DECEMBER 1986
KUNST
PAGINA 25
bracht. Deze reeks zwart-wit fo
to's is gemaakt op locaties (vaak
zee, strand en rotspartijen) in het
buitenland, zoals Schotland, Wa
les, Bretagne en Spanje. Sommi
ge opnamen, gemaakt bij het val
len van de avond, krijgen een bij
zonder karakter door het ge
heimzinnige licht, dat afkomstig
is van een onbekende, kunstma
tige lichtbron.
Van Straaten heeft oog voor de
vormen in het landschap en de
sructuur van rotsformaties. Een
foto van de kust bij Ploumanac'h
in Bretagne laat een door een
vreemd licht beschenen steen
massa zien die door de nadruk
kelijk verticale richting een gro
te, donkere steen lijkt te dragen.
Een mooi voorbeeld van Van
Straatens werk is het door grijze
en donkere tonen beheerste
beeld van de Western Isles in
Schotland. Het wolkendek bo
ven het spiegelgladde waterop
pervlak, dat af en toe doorbroken
wordt door kleipe rotseilanden,
laat een fraai diffuus licht door.
Beweging is een ander aspect
in deze fotoreeks. Een contrast
met de statische, steenachtige
kust vormt het bewogen beeld
van een meisje in een witte cock
tailjurk. Het schuim van omrol
lende golven in een andere foto,
herinnert sterk aan de tule-wolk
van dit kledingstuk. Dynamisch
is bijvoorbeeld ook de foto van
een veld met varens, die door de
wind bewogen lijken. De wind
veren in de lucht versterken deze
associatie.
Heel anders van aard zijn de in
Sparye gemaakte foto's. Op sub
tiele wijze heeft Van Straaten
ook hier gebruikt gemaakt van
het bewogen beeld. Tot slot moet
nog de fraaie compositie met
waaiervormige palmbladeren ge
noemd worden.
Spank Moons creeërt met zijn
'Image Building" bizarre situa
ties, waarin hij vaak zelf een rol
speelt. Zijn beelden hebben een
dubbele bodem en zijn niet al
leen grappig maar ook ironisch
bedoeld.
Het speciale effect van de fo
to's wordt veroorzaakt door het
onverwachte element in de situa
tie, wat nog versterkt wordt door
de compositie (zoals het afsnij
den van het beeld) of de keuze
van de plaats van de camera. 'Pa
pegaai is ziek' is een goed voor
beeld van het laatst genoemde.
Vanuit de kooi gezien, richt Öe
blik van de beschouwer (die zich
daardoor vereenzelvigt met de
papegaai) op de kleine huiska
mer om de gedragingen van het
gezelschap dat zich daar bevindt
te observeren.
De samenstelling van het
beeld, de scherpte en de heldere
kleuren leveren mooie resultaten
op, zoals de serie 'Petits Fours a
la Pompadour (A*ts in my
Pants)' en 'Ballonwedstrijd, an
no 1966'. Op deze laatste foto is
door een nevelige, transparante
ballon een zwaluw van keramiek
en een elektriciteitspaal te zien.
De ballon met een foto en het
adres van de kleine afzender
Moons is in de draden verstrikt
geraakt, zodat de kans om de
wedstrijd te winnen gering is.
Moons' uitstekende foto's zit
ten vol met deze veelzeggende
details en betekenissen, die niet
zozeer diepgaand zijn, als wel
amusant.
NANCY STOOP
Expositie met foto's van Erie van
Straaten, tot 24 januari 1987. LAK-
galerie, Cleveringaplaats 1, Leiden.
Geopend ma. t/m vr. van 10-1 uur
ttijdens de feestdagen gesloten).
Expositie 'Image Building', foto's
van Spank Moons, tot 5 januari 1987.
Galerie AZL, gebouw 1 Nieuwbouw.
Geopend ma. tAn vr. van 10-17 uur.
Za. en zo. van 14-17 uur.
LEIDEN - De galerie van het
AZL en het LAK brengen beide
een fototentoonstelling, waarbij
sprake is van een zekere ensce
nering van het beeld. Dit heeft
tot heel verschillende resultaten
geleid.
Eric van Straaten exposeert bij
het LAK zwart-wit foto's, die
door bewust gekozen effecten,
landschappen in een ander licht
tonen. 'Image Building' is de
passende term voor het werk van
de Antwerpse fotograaf Spank
Moons. Moons' kleurenfoto's ge
ven door verrassende situaties te
laten zien aan hoe op een grappi
ge en oorspronkelijke wijze beel
den ontstaan.
Het LAK heeft in de kleine
gang (nu groots 'het kabinet' ge
doopt) een deel van het fotowerk
van Eric van Straaten onderge
Violist Menuhin
geeft zwangere
vrouwen advies
LONDEN (UPI) - De violist Sir
Yehudi Menuhin raadt aanstaan
de moeders aan voor hun onge
boren kind te zingen, om dit een
gevoel van harmonie en emotio
nele veiligheid te geven.
Hij zei dit op de eerste bijeen
komst van de Britse Vereniging
voor Prenatale Psychologie. Zijn
ouders, Moshe en Marutha, had
den hem ook toegezongen voor
dat hij het levenslicht aan
schouwde. De grote meester
meende dat zij op die manier
weieens zouden hebben bijge
dragen tot zijn muzikale talent.
Ik ben er van overtuigd dat een
baby die deze melodische trillin
gen van de stenirvan zijn moeder
niet ontvangt, lijdt aan emotione
le ontbering, precies zoals ge
brek aan voedsel lijdt tot licha
melijke ontbering", aldus Sir Ye
hudi.
De 70-jarige, in Amerika gebo
ren vioolpedagoog, zei dat de vi
braties van het lied van de aan
staande moeder door de ongebo
ren vrucht worden gevoeld en
haar harmonisch stemmen met
de wereld die zij op het punt
staat binnen te gaan.
"Alleen in onze progressieve
en kunstmatige beschaving zin
gen de moeders niet meer voor
de baby's die zij dragen", aldus
Menuhin. "Het afspelen van pla
ten of bandjes is voor het onge
boren kind te complex en geen
surrogaat voor de fysieke trillin
gen van de stem van de moeder".
Dr. Michele Clement, voorzit
ster van de nieuwe vereniging,
zei dat zingen voor de geboorte
het kind een onmisbare "geheu
genimpressie" gaf. Wanneer na
de geboorte opnamen werden
gespeeld van de interne geluiden
van het lichaam van een moeder
in de eerste zes maanden van
zwangerschap, toonden zuigelin
gen zich "zeer opgewonden", al-
,dus Clement.
MORESNET/HEERLEN - „Miljo
nair? Wanneer je het zegt, dan zal
dat wel zo zijn". Hein Simons (31) is
er in elk geval uiterlijk niet door
veranderd. Nog altijd even spon
taan en sportief. Wat dat laatste be
treft zelfs fanatiek wanneer het om
een partijtje volleybal of voetbal
gaat. De Heerlenaar, die twintig
jaar geleden als kinderster de we
reld veroverde met het toen niet te
stuiten succes 'Mama', is in Duits
land nog steeds de enige Nederlan
der die bij de Oosterburen een gou
den plaat wist te halen. Het droom
kasteel in het lied 'Ich bau dir ein
Schlosz' is een fors landgoed even
over de Limburgse grens bij Vaals
in Moresnet. Zijn succes: Eén plati
na en veertig gouden platen. Hein,
die ook nog eens in zes films een
hoofdrol had (de meest bekende is
'Hura, die Schule brennt'), ligt er
niet wakker van. Twintig jaar
showbusiness. De laatste jaren
hoorden we minder van hem. We
zochten hem, echtgenote Doris (26)
en zoonlief Pascal (4) op in Mores
net.
"Ik geniet nu pas vaak van m'n
succes van vroeger. Na m'n
ontdekking door wijlen Addie
Kleingeld ging alles snel. Veel
te snel; mijn leven kwam in
een stroomversnelling terecht.
Maar ik heb geen minuut spijt
van wat ik tot nu toe allemaal
heb gedaan."
Waarom horen we de laatste
tijd zo weinig van je? "Ik dring
me niet op, ik ga me als zanger
niet overal aanbieden. Ideeën
heb ik genoeg. Het wachten is
op het juiste moment om weer
wat nieuws op poten te zetten".
door
Harrie Cremers
Aan ondernemingslust ont
breekt het Hein Hendrik Nicolaas
(die namen werden hem door z'n
ouders Hein en Hannie bij z'n ge
boorte meegegeven) niet.
"Samen met m'n broer Georges
heb ik drie videotheken. Twee in
Eupen, één in Aken waar ik ook
Doris heb leren kennen. Op dit mo
ment zou ik er niet meer over pie
keren om nog een videotheek te
openen. Zeker niet in Nederland,
want daar moet je heel wat films
verhuren om uit de kosten te ra
ken. In Duitsland kost het huren
nog altijd zo'n zes Mark, in België
100 tot 105 frank. In Nederland is
de prijs al gezakt tot twee gulden
vijftig".
De hobby van Hein Simons is en
blijft paardrijden. Maar hij heeft op
z'n landgoed in Moresnet behalve
twaalf paarden, een hond, een kat,
ganzen en kippen, nu ook zo'n klei
ne twintig dikbillen. "Je zou me
dus een heerboer kunnen noe
men", zegt hij terwijl hij een paar
van z'n koeien over de kop streelt.
De weg van het dorp naar zijn
landelijke paradijs loopt over een
zeer hobbelige, met kapjers van ga
ten bezaaide landweg. Vermoede
lijk zijn die gaten er in gekomen
ten tijde van de zogeheten 'Butter-
fahrten'. Tussen 1977 en '81 kwa
men vanuit Duitsland busladingen
fans naar de feestzaal achter het
huis van Hein, toen beter bekend
onder de naam 'Heintje's Reiter-
hof. Tussen de kilometers bo-
kworsten en honderden liters bier
door trad Hein dan op. Op terug
weg smokkelden de Duitse fans
vele kilo's goedkope Belgische bo
ter over de grens mee. Vandaar de
naam 'Butterfahrten'.
Negatief
De carrière van Hein Simons is
een aaneenschakeling van succes
sen. In vrijwel alle werelddelen
trad hij op. "Ik wil niet graag den
ken in uitersten of superlatieven.
Maar m'n optreden in het Soehar-
to-stadion van Djakarta met 45.000
toeschouwers heeft wel een enor
me indruk op me gemaakt. Ik wist
gewoon niet wat me overkwam.
Nadien speelde Ajax in datzelfde
stadion".
"Een vervelende ervaring vond
ik de negatieve publiciteit over
m'n tournee door Zuid-Afrika.
Sonja Barend vond dat ik dat land
had moeten négeren. Gewoon flau
wekul. Natuurlijk ben ook ik niet
voor apartheid, maar dat heeft toch
niets met de mensen daar te ma
ken. Waarom zouden de Afrikaners
mij niet mogen horen en zien?
Wanneer iedereen Zuid-Afrika ne
geert gaat die stelling op. Maar nu
niet. Franz-Joseph Strauss, de mi
nister-president van Beieren, gaat
er zelfs op vakantie. Laat de hoge
heren eerst zelf maar eens tot een
eensluidende afspraak komen en
laat men niet een willekeurige ar
tiest veroordelen omdat die daar
toevallig is gevraagd om op te tre
den".
aarzelt even wanneer hem die
vraag wordt gesteld. "Ik heb wel
weer trek. Maar het is, zoals ik al
zei, even wachten op het goede mo
ment. Het zit er in dat ik eind vol
gend jaar op tournee ga door Chi
na. Daar kennen ze m'n platen ook.
Tot nu toe heb ik gezongen in het
Duits, Nederlands, Engels, Afri
kaans en voor de aardigheid even
tjes in het Indonesisch. Misschien
probeer ik dan wel wat in het Chi
nees".
Paspoort
De eerste platen maakte Hein
toen hij elf jaar was. De Arbeidsin
spectie speelde een belangrijke rol
in zijn leven. Hij herinnert het zich
nog goed. "Je moest in Nederland
m zestien zijn- Dus ik kwam niet op
do o Hoivast) televisie. Wel in Duitsland. Daar
,T had ik als Limburger ook het
Nog wekelijks komen in huize meeste succes"
Simons afrekeningen binnen van Ooit rancunes gehad ten opzich-
40 miljoen verkochte pla- te van Nederland? "Met de hand.
gre" °P m'n hart kan ik volmondig zeg
gen: nee. Ik woon nu al vijftien jaar
in België, maar ik heb nog altijd
m'n Nederlands paspoort. Dat wil
ik ook nooit kwijt. Er zijn in Neder-
land ook prettige periodes geweest
ve m de toekomst weer en nog steeds. Ik denk daarbij aan
je horen. Hein Simons het wekelijkse radioprogramma
Heintje in de ban t
ten, die zelfs
tig aftrek vonden. Hein zingt
tuurlijk geen 'Mama' meer. Dat
lied hoorde bij Heintje van destijds
en niet bij de zakenman die hij nu
Hein en Doris: „We gaan, net zoals de meeste mensen, een keer per jaar met vakantie".
dat ik met Jan Steenman bij de
AVRO verzorgde. Hij is trouwens
de enige die zo nu en dan nog eens
Duitse muziek laat horen. En daar
voor is een markt. Kijk maar eens
naar de cijfers van het Schlagerfes
tival of van het Duitstalige radio
programma bij de BRT. Hoewel ik
nooit uit België zou willen verhui
zen, blijf ik in hart en nieren een
Nederlander. Of liever gezegd: een
Limburger die z'n herkomst nooit
zal verloochenen".
"Ik ben gelukkig met, Doris en
met onze zoon Pascal. Ik ben graag
thuis om met die kleine rakker te
spelen. De vraag of ik nog
heb
eerlijk gezegd nooit zo bij stil ge
staan. Ik kan me alles permitteren,
toch heb ik liever een zak frites dan
al die franje en opgeklopte show".
Voor zijn fans zal Hein Simons
nooit uit het gezichtsveld verdwij
nen. Een simpel radio-optreden
dat hij onlangs bij de BRT in Bel
de toekomst? Ik heb daar gië had, is daar het duidelijkste be
wijs van. Van heinde en verre had
den de fans er best een paar hon
derd kilometer voor over om Hein
nog eens te horen zingen 'Und das
alles nur weil wir uns lieben'. Kof
fers vol platen moesten gesigneerd
worden en echte fans wilden toch
nog even aan de pullover van Hein
voelen om voor de komende jaren
weer gerust te zijn.
Traditiegetrouw rijden er op Oudejaarsavond na ongeveer 20.00 uur geen treinen. Het nieuwe
jaar beginnen we echter met een verrassing. Vanaf 01.40 uur vannacht staat de Nachttfein voor u klaar.
Waarmee u veilig naar huis kunt rijden. Het traject van de Nachttrein is: Utrecht CS. Hilversum, Naar-
den-Bussum, Amsterdam CS. Amsterdam Lelylaan, Schiphol, Leiden, Den Haag HS,
Delft, Schiedam-RW, Rotterdam CS en terug. Wij wensen u een Gelukkig Nieuwjaar.
Bedreiging
"Met fans maak je onroerende
maar ook nare dingen mee. De
'Gouden leeuw van RTL' met
15.000 geestdriftige aanbidders in
de Westfalenhal van Dortmund en
een niet te stuiten bloemenregen
was voor mij een geweldige beleve
nis. Maar ik denk met schrik ook
nog wel eens terug aan die periode
dat ik dag en nacht werd achter
volgd door die idioot (een ander
woord heb ik er niet voor) die m'n
zakdoeken en zelfs m'n hoofdha
ren verzamelde. Dat is geëindigd in
een bedreiging met een geweer. Ie
dereen, die in het openbaar op
treedt, weet dat hem of haar zoiets
kan overkomen. Maar na zo'n
slechte ervaring, heb je toch wel
even de schrik te pakken".
Hij schreeuwt het niet van de da
ken dat hy miljonair is. Hein Si
mons blijft ook na de 'vette jaren'
een bescheiden mens. "Ik zou me
dood vervelen als ik niets meer te
doen had. Vandaar al die beesten
op het land en die videotheken.
Bovendien verandert geld je leven
niet. Dat is tenminste mijn erva
ring. Je kunt niet meer eten en
drinken dan andere mensen. Toe
gegeven, je kunt wel wat gemakke
lijker leven. Maar dat is dan ook al
les. Ik denk dat Doris, Pascal en ik"
een doorsnee-gezinnetje vormen.
We gaan, net zoals de meeste men-
sen, een keer per jaar met vakantie,
meestal Spanje. Ik hou van zon en
van warmte!".
