'Ter Leede leeft in verleden'
'We hebben ons vaak
machteloos gevoeld'
-$an de l_
'Vorig seizoen klikte het al niet'
Henk Spaan kan. ontslag niet begrijpen
Voorzitter tuchtcommissie neemt afscheid
Zware straf
voor Celtic
ZATERDAG 29 NOVEMBER 1986
SASSENHEIM - Twee weken na zijn ontslag kan Henk Spaan het nog niet vatten. De
voorzitter overlaadde hem met complimenten, maar toch kon de oefenmeester vertrek
ken tussentijds bij Ter Leede. Dat de Sassenheimse club de rijen sluit van de zaterdag-
derdeklasse kon Spaan, vindt hijzelf, nauwelijks worden aangerekend. De 49-jarige trai
ner wil zichzelf niet schoonpraten, maar de tegenvallende prestaties waren volgens hem
te wijten aan de factor pech en de mentale instelling van een stel jeugdige voetballers, die
soms een grbrekkige inzet toonden en voor de wedstrijd regelmatig in disco's te vinden
71. waren.
Ij Op woensdag 13 november viel het
doek voor Henk Spaan, inmiddels
opgevolgd door jeugdtrainer Dick
Blij leven. Na drie vergaderingen
was het Sassenheimse bestuur tot
de conclusie gekomen dat de trai
ner "de bekende vonk niet meer
kon overbrengen", zo luidde de of-
ficiële lezing. Daarnaast droegen
»td "randverschijnselen" er toe bij dat
0.4 Spaan na ruim drie maanden sei-
71 zoenarbeid zijn biezen kon pak
ken, dit nadat de partijen een fi-
_J nanciële regeling overeen waren
>tq gekomen.
aq Werkloos thuis kan Henk Spaan
icjzich nog opwinden over de rede-
7. nen van zijn ontslag. "Randver-
schijnselen. Ik weet nog steeds
iniet wat ze daar mee bedoelen.
'Misschien bedoelen ze de opzeg-
ging wel van en knul uit het derde,
die graag in het tweede had willen
1 spelen. Terwijl ze aan het begin
er| van het seizoen hadden gezegd dat
;e| ik schuin naar het derde moest kij-
rd ken. En de bekende vonk die niet
over zo slaan. Nou, ja. De conditie
|was uitstekend. Van de selectie
kwam 95 procent trainen, slechts
twee man moesten door studie en
oe dienst regelmatig afzeggen. Dan
©I. kun je toch niet stellen dat de vonk
niet oversloeg".
1 "Onder het bewind van de voor-
ld< malige voorzitter. Van Biezen, was
dit nooit gebeurd", oordeelt Spaan
fel. "Die kende de spelers, die ken
de mij. Van Biezen wist waartoe de
selectie in staat was. Deze voorzit-
I ter, Van Ginhoven, loopt met zijn
rj hoofd in de wolken. Die denkt
maar terug aan de periode toen Ter
Leede in de eerste klas speelde.
Het was zijn wens om op het hoog-
ste plan terug te keren. Als je nu zo
0 graag wilt promoveren, moet je na-
tuurhjk wel maatregelen nemen.
Dan moetje spelers aantrekken als
Jn je selectie niet sterk genoeg is".
•1 De verwachtingen voor het hui
dige seizoen waren hooggespan-
H nen. "Het moest", zegt Spaan, "be-
ter gaan als het vorige seizoen.
Toen konden we ons op het laatste
moment redden. Ik geloofde in het
team, ondanks dat ik binnen een
klap een spits (Frits Hoekstra) en
een keeper (Piet Idenburg) kwij-
traakte".
k De ouverture van de competitie
werd een catastrofe. Ter Leede
door
Rob Onderwater
schraapte welgeteld één punt uit
vijf wedstrijden. "We speelden in
die periode met drie spitsen. Dat
was de wens van de spelers, ik wist
in m'n achterhoofd beter. Vorig
seizoen gaf de selectie nadrukke
lijk te kennen liever 4-3-3 te te wil
len spelen. Ik wilde niet eigenwijs
zijn en stemde toe onder voorwaar
de dat ik zou ingrijpen als het mis
zou gaan".
Het ging dus mis. Spaan besloot
daarop het systeem te veranderen.
"Nu zeg ik: was maar eerder met
twee spitsen gaan spelen. We voet
balden direct stukken beter, maar
het scoren bleef achterwege. Tegen
Zwaluwen, nota bene de koploper,
spelen we een wereldpartij. Maar
de ene kans na de andere wordt ge
mist. We verliezen met 2-1, maar
het had in feite 2-6 voor ons moe
ten zijn. Katwijk uit wordt 2-2,
maar zij scoren twee keer vanuit
een buitenspelsituatie. Tegen Lyra
spelen we goed. Krijgen we vlak
voor tijd een stafschop tegen. Weer
een nederlaag. Eerlijk waar, we
hadden in die periode alle pech
van de wereld".
De 1-2 overwinning tegen 's-Gra-
venzande moest de ommekeer in
luiden. Spaan: "Toen had ik echt
goede hoop. Iedereen was er van
overtuigd dat we op de goede weg
waren. Tegen Maasdijk moesten
we daarom een goede prestatie
neerzetten. Maar wat schetst mijn
verbazing? Het wordt helemaal
niks. Onbegrijpelijk, we verliezen
met 1-2. Na afloop spraken er jon
gens over onderschatting. Nou
vraag ik je. Op de laatste plaats van
de ranglijst staan en dan een ploeg
als Maasdijk onderschatten".
De mentaliteit van de jongere
spelers was hem al eerder tegenge
vallen. "Ik weet niet meer welke
wedstrijd het was, maar ik zit op de
bank en denk: wat is er toch aan de
hand met een aantal jongens? Ze
waren niet vooruit te branden. La
ter kwam de aap uit de mouw. Wa
ren ze naar de disco geweest. Nou
mogen ze voor mij best uitgaan,
maar moeten ze nu per sé weg op
vrijdagavond? Op zaterdag en zon
dag kunnen ze toch ook aan de
boemel. Ik heb ze toen gezegd dat
ze door die instelling de anderen,
maar ook mij dupeerden. Want wie
zit er voor schut op de bank? Henk
Spaan".
Uit diverse geledingen van de
club bereikte de oefenmeester kri
tiek, maar voorzitter Van Ginho
ven bleef achter zijn werknemer
staan. Spaan: "Althans, dat geloof
de ik. Dat anderen wel eens kritiek
leverden, kon me weinig schelen.
Ter Leede had een PR-man, ene
mijnheer Natzijl. Die schreef sme
rige stukkies over wedstrijden die
hij niet eens had gezien. Kijk, zo'n
man nam ik niet serieus. Wel de
voorzitter natuurlijk. Die zei na de
verloren wedstrijd tegen HBSS
nog tegen me: Henk moed houden,
het komt er een keer uit. Dat deed
me goed. Een week later sta ik op
straat".
Het overkwam Henk Spaan voor
het eerst in zijn loopbaan, die al
eerder langs Ter Leede was geleid.
In '79, '80 en '81 was hij werkzaam
aan de Menneweg, waar "toen be
tere voetballers speelden", denkt
Henk Spaan nog met weemoed te
rug aan het verleden. "Toen had ik
de beschikking over Nico van der
Fange, die het elftal kon dragen,
over keeper Wim van Harskamp,
die een wedstrijd voor je kon win
nen. Er heerste een veel betere
mentaliteit".
Verleden
Omdat Ter Leede volgens Spaan
"leeft in het verleden", werd de
trainer gevraagd terug te keren in
Sassenheim. "Ik wist waaraan ik
begon", meldt Spaan, "de tijden
van weleer zouden niet terugkeren.
Op een paar gasten na was het elf
tal van toen verdwenen. Maar om
dat ik in die tijd altijd goed heb ge
werkt en een goede mentaliteit
aantrof, had ik wel weer zin in een
avontuur in Sassenheim".
Hij verhuisde vanuit Maarssen
zelfs naar het dorp in de bollen
streek, die door de plotselinge toe
name van vrije tijd nu aan een
grondige inspectie kan worden on
derworpen. Met zijn vriendin trimt
hij op de Sassenheimse wegen "om
vooral op gewicht te blijven".
Henk Spaan: "Onder voorzitter Van Biezen
"Maar ik blijf niet bij de pakken wat lijkt, solliciteer ik. De voetbal-
neerzitten", lijkt Spaan over de lerij is me veel te lief, ik laat mijn
klap heen. "Als ik een advertentie kop niet door dergelijke kwesties
zie staan van een club die me wel gek maken".
Er bestaan vele ranglijsten en
klassementen in het Nederlandse
voetbal. Kranten, omroepen en
de voetbal week- en maandbla
den bieden hun lezers deze klasse
menten en ranglijsten aan in
nauwe samenwerking met sport
artikelenfirma's of met hulp van
lokale sponsors. De beste speler,
de minst gepasseerde keeper, de
meest veelbelovende jonge speler,
het elftal van de week en ga zo
maar door.
Zelden is in een van deze klas
sementen plaats voor de brede
basis van elk elftal. Die brede ba
sis van de selectie wordt gevormd
door 12 of 14 spelers en die spelers
vinden wèl een plaats in een on
zichtbare en geruisloze ranglijst.
Ik wil dat het Stille Klassement
noemen, het klassement dat
wordt gepubliceerd noch gespon
sord. Want officieel bestaat het
Stille Klassement niet.
Maar in elk elftal en in elke se
lectie weten de spelers van het be
staan van een dergelijke rangor
de, die begint bij de beste man
van het team en eindigt bij de
amateur die aan de selectie
wordt toegevoegd en voor zijn
contract vecht. De rangorde is be
kend in de groep, maar er wordt
nooit over gesproken. Het is wel
zichtbaar door talloze kleine pri
vileges, incidenten en gebruiken
die ingevoerd zijn.
De top van de ranglijst heeft
bijvoorbeeld zijn eigen plaats in
de bus of de trein en kan collega's
naar een andere plaats verwij
zen. In de kleedkamer heeft ieder
een zo zijn eigen plaats. De top.
van de lijst draagt voor en na de
training (bijna) nooit de zak met
ballen. De toppers worden ook
met meer aandacht behandeld
door dokters, trainers en mas
seurs dan de rest. Als bijvoor
beeld nummer zes of zestien van
deze fictieve lijst een blessure
heeft of voelt, dan zal hij minder
kabaal maken dan de besten,
want misschien gaat het dan wel
zijn plaats kosten voor de komen
de wedstrijd. Ook de trainer-
coach kent zo'n lijst, maar zal die
nooit openbaar maken. Hij moet
immers alle spelers gelijk bena
deren en behandelen. De een wel
iswaar wat meer gelijk dan de
ander, maar zo moet hij dat toch
benaderen. Ook het bestaan van
zijn lijst blijkt. Hij overlegt bij
voorbeeld met zijn aanvoerder
enlof zijn topspelers over de tak-
tiek, dus uiteindelijk over de op
stelling en aan de hand van die
gesprekken zal hij een beslissing
nemen of de nummers tien,
twaalf of vijftien van de selectie
de komende wedstrijd meedoen.
En dan zal de trainer hem zijn
opdrachten doorgeven. Onder
scheid blijkt dus weer.
Vanzelfsprekend heeft de trai
ner-coach ook meer aandacht
voor de fitheid van zijn vaste spe
lers, dus zijn toppers, dan zijn re
serves. Want hij vindt dat wissel
spelers eigenlijk niet bestaan. De
stille rangorde wordt ook zicht
baar gemaakt door de leiding. In
de eerste plaats doordat het be
stuur veelal maar toch niet altijd
in overleg met de technische staf
de beschikbare contracten aan de
spelers uitdeelt. En verder be
paalt het bestuur mede de rang
orde door de hoogte van de con
tracten. De ene speler krijgt
f 100.000, de andere een beetje
minder en de laatste in de groept
rangorde veel minder. Ook dat
beïnvloedt de verhoudingen tus
sen de spelers in de groep. Als de
nummers een of twee ongeveer
drie keer zoveel verdienen als de
nummers elf of veertien, dan
geeft dat hun ook wat meer zelf
vertrouwen en soms wat ar
rogantie.
Veel van die verschillen en pri
vileges bepalen uiteindelijk de
ranglijst in het Stille Klassement.
Nooit gepubliceerd, maar wel de
gelijk aanwezig.
PIET KEIZER
Ter Leede-voorzitter Van Ginho
ven is niet bereid om de "vuile
was" buiten te hangen. "Dat doe
ik in het belang van de vereni
ging. Het is natuurlijk een uiterst
vervelende kwestie. Het belang
rijkste punt voor ons was dat het
niet meer klikte tussen Henk
Spaan en de selectie van Ter
Leede. Daarnaast gebeurden er
zaken, die we niet meer met de
mantel der liefde konden bedek
ken. Toen hebben we ingegre
pen".
"We zijn", stelt Van Ginhoven,
"niet over één nacht ijs gegaan.
Eerlijk gezegd hebben we al eer
der met het plan rondgelopen
om te breken met Henk Spaan.
Hij was gewoon verkeerd bezig.
Als bestuur vinden wij dat de
trainer de opstelling moet ma
ken. Maar op een gegeven mo
ment hadden we grote twijfels
over de samenstelling van het
elftal. Toen hebben wij gepro
beerd de trainer adviezen te ge
ven. Die waren aan dovemanso
ren gericht. Spaan zette spelers
op verkeerde plaatsen. Dat vond
het bestuur, dat vonden de spe
lers, dat vonden de supporters,
dat vonden zelfs ook onze tegen
standers. Had hij beter geluis
terd, dan was de zaak niet geës
caleerd. Ik moet erbij zeggen dat
we het met tegenzin hebben ge
daan en puur in het belang van
de club. Dit soort zaken moeten
uitzonderingen zijn en blijven".
Van Ginhoven herinnert zich
dat in de begin jaren tachtig "een
andere Spaan" werkzaam was.
"Toen was hij iemand, waar nie
mand omheen kon. Wat er daar
na gebeurd is, weet ik niet, maar
hij is nu een twijfelaar. Er was in
zijn beleid geen enkele lijn te
ontdekken. Vorig seizoen klikte
het al niet, maar omdat we uit
eindelijk in de derde klasse ble
ven, dachten we er goed aan te
doen om een seizoen met hem
verder te gaan. Dat hadden we
nooit moeten doen".
Speler Nico Kuyt stelt dat
Henk Spaan het ontslag "deels
aan zichzelf' heeft te wijten.
"Maar door mijn periode bij
Quick Boys en Rijnsburgse Boys
ben ik verwend geraakt door
Arie Lagendijk. Dat was een fan
tastische trainer. Dan is een an
der natuurlijk snel minder. Maar
ik vraag me af of het ontslag van
Spaan nu zo nodig was. Ter
Leede heeft momenteel meer be
hoefte een topscorer dan aan een
andere trainer. Want ik kan nu al
zeggen dat het beoogde schokef
fect is uitgeblezen. Het kabbelt
bij Ter Leede op dezelfde wijze
verder".
22 ASSEN (GPD) - Een pas-
J sender afscheidscadeau
I was eigenlijk niet denkbaar
geweest. Met de wijziging
van het tuchtreglement
werd op de valreep het 'ou
de' gelijk van hem en zijn
collega's bewezen. Zo vlak
voor hij op 1 december de
Tuchtcommissie van de
KNVB na maar liefst zeven-
tien jaar als algemeen voor
zitter definitief verlaat, is
drs. Brons verguld met de
,es omgekeerde bewijslast die
ooi pas is ingevoerd ter bestrij-
ding van het voetbalvanda
lisme.
„Vijf, zes jaar geleden heb-
ben wij al gesuggereerd dat het
°°zo zou moeten, maar de tijd
0v[was er destijds nog niet rijp
as'voor", weet hij nog. „Nu wel.
s aNu moest het. Nu kon het niet
ini.anders. Het blijft alleen een po-
3. ,ging om het vandalisme terug
te dringen, maar die is nu beter
«j ingebed. Hoe die in de praktijk
uit zal werken is niet te voor-
„J spellen, maar er is in elk geval
«■meer houvast".
H Juist dat heeft hem en zijn com-
l Jmissieleden ontbroken ten aanzien
van het voetbalvandalisme, „waar
ÏClwij niks aan hebben kunnen doen
de tot onze en algemene ergernis"
Vandaar dat drs. Brons weinig op
hdheeft met kritiek op de ingrijpende
a- verandering. „Die staat inderdaad
lopö haaks op de strafrechtspraak, maar
het komt meer voor. In het belas
tingrecht bijvoorbeeld", verdedigt
hij de rigoreuze ingreep van het
sectiebestuur.
De oud gevangenis-directeur,
6 (bijna 70 „en dan mag je volgens de
KNVB-reglementen niet meer,
maar het is ook welletjes ge
dweest"), bewaakt op die manier tot
^jjop zijn laatste dag als voorzitter de
Ni belangen van de bond. Uiterst
'voorzichtig. „Misschien", zegt hij
in dat kader, „misschien zijn we
isutoch al te lang te tolerant geweest
lijkten aanzien van het voetbalvanda-
cenlisme". En op het verbaasd her-
Pthaalde 'misschien?', laat hij vol
tegen: „De escalatie daarvan was
Nutuchtrechterlijk in elk geval niet te
Ichjkeren".
Het lijkt op een verontschuldi-
1ging van de man die het vandalis-
spime van nabij zag 'uitbreken', maar
gcdat is het niet. In de zeventien jaar
eftj(„Zolang heeft niemand het ooit
stuvolgehouden") dat hij de tucht-
icommissie voorzat, ontbraken een-
P./voudig de wapens om het aan de
tteimaatschappij ontsnapte fenomeen
te bestrijden. De bewijslast bleek
door
Paul de Tombe
een onoverkomelijk obstakel. „Als
iemand uit de massa een steen had
gegooid, was het voor ons heel
moeilijk een club daarvoor verant
woordelijk te stellen", maakt hij
nog eens extra duidelijk. „We heb
ben ons dan ook vaak erg machte
loos gevoeld".
Er was dan ook sprake van een
'valse start', zo laat hij doorsche
meren, verwijzend naèr de eerste
wanordelijkheden die zich bij Ne
derlandse profduels voordeden.
„Als ik me goed herinner is het be
gonnen bij een wedstrijd van Vo-
lendam. Wij hebben die club daar
voor een stevige boete gegeven en
om dat geld bijeen te krijgen heb
ben de Cats toen nog een speciaal
optreden verzorgd. Daarna zijn er
zaken geweest die door de clubs,
die wij hadden beboet, in beroep
werden gewonnen, waarbij werd
uitgemaakt dat hen niets te verwij
ten viel. Daardoor konden wij niet
veel meer ondernemen, omdat wij
de schuld moesten bewijzen".
Veroordeling
„In al de jaren daarna is het nog
maar één keer tot een veroordeling
gekomen", moet hij tot zijn spijt
bekennen. „Van NAC, na een duel
tegen Feyenoord. Dat heeft NAC
tot voor de civiele rechter verloren,
maar dat was de enige zaak waarin
we gelijk kregen. Tot onze en alge
mene ergernis", herhaalt hij. „Ik
ben dus wel gelukkig met de wijzi
ging die nu is ingevoerd".
Het is niet de enige verandering
die tijdens zijn 'bewind' plaats
vond, meldt drs. Brons, die in zijn
eigen sportieve en maatschappelij
ke carrière voortdurend honkvast
heid aan de drang naar vernieu
wing paarde. Als doelman bleef hij
de amateurclub Achilles 15 jaar
trouw („Ik was keeper van het
team dat in de jaren dertig noorde
lijk kampioen werd"); tijdens zijn
lange loopbaan in het gevangenis
wezen moest hij nogal eens verkas-
Begonnen op de administratie in
Veenhuizen, klom hij op tot direc
teur van de afdeling politieke de
linquenten, „de nazaten van Rost
van Tonningen", via een adjunct
schap in Rotterdam, werd hij eer
ste man van de jeugdgevangenis in
Zutphen en tenslotte algemeen di
recteur van de strafgevangenissen
in Den Haag. „In Veenhuizen heb
ik in 1945 zelf een voetbalclub op
gericht", wijst hij op zijn bestuur
lijke achtergrond, „en die bestaat
nu nog". In Zutphen bracht hij een
clubje van jeugdgevangenen, de
IJsselboys, onder in een speciale
competitie (zonder uitwedstrij
den). „Voetbal achter de tralies",
dus.
Pikante détails tegen de achter
grond van de actuele ontwikkelin
gen met bijvoorbeeld FC den Haag
en het bedreigde spelletje in het al
gemeen. Maar het was natuurlijk
niet daarom dat drs. Brons, die zijn
titel overhield aan een tussentijdse
studie sociologie, in december
1969 geinstalleerd werd als alge
meen voorzitter van de Tuchtcom
missie. „Dat men daarvoor geen ju
rist nam, was omdat men een man
uit de praktik wilde", vermoedt
hij.
Voorzitterschap
In die praktijk kwam onder zijn
voorzitterschap een aantal zaken
tot stand. De naam van het orgaan
werd gewijzigd van Straf- in Tucht
commissie, de onafhankelijkheid
werd groter, de zittingen werden
veel meer openbaar, maar ook een
aantal reglementen onderging een
wijziging. „Bijvoorbeeld dat inter
nationale schorsingen niet meer
nationaal zouden doorwerken en
omgekeerd", verwijst hij naar het
Oranje-geharrewar rond Cruijff en
Keizer in die tijd. „We hebben ook
ingevoerd dat er waarnemers bij
wedstrijden kwamen en dan was er
natuurlijk de hele ontwikkeling
rond de gele en de rode kaarten".
wordt zijn commissie nogal eens
gehinderd door de reglementen.
„Voetballers die hier bestraft wer
den en direct daarop in het buiten
land gingen spelen, ontliepen en
ontlopen hun straf', weet ook drs.
Brons. „Daar hebben we een keer
wat aan willen doen, met een spe-
Ier die graag zonder straf naar het
buitenland wilde. Hij kon de schor
sing afkopen met een boete, wat
volgens de reglementen niet moge
lijk was, maar ons voorstel om die
afkoop-regel in te voeren is er nooit
doorgekomen. Dat vind ik nog al
tijd jammer, want je kunt er vergif
op innemen dat zo'n vent in zo'n
geval wel een licentie krijgt in het
buitenland".
Ook het gegeven dat de Tucht
commissie niet zelf een vooronder
zoek kan starten, maar moet wach
ten tot de zaak aanhangig is ge
maakt, zit drs. Brons bij zijn af
scheid licht dwars. „We zijn nog al
tijd bezig de mogelijkheid te
scheppen zelf een vooronderzoek
in te stellen. Officieel kan dat niet,
zoals laatst weer is gebleken bij de
zaak rond deal dan niet bevoegde
trainer. Het vooronderzoek liep
dood op de lacune in de reglemen
ten", doelt hij ondermeer op de af
faire Cruijff, die inmiddels via de
dispensatieregeling is opgelost.
Niet tot ieders tevredenheid, want
de Vereniging van Nederlandse oe-
fenmeesters (WON) blijft erop
wijzen dat de technisch directeur
van Ajax van augustus tot januari
onbevoegd de taak van oefenmees
ter heeft uitgeoefend. „Maar vlak
voordat de abortuswet verandert
ga je ook geen straffen meer opleg
gen", doet drs. Brons die kritiek af.
Opzienbarend
Als meest opzienbarende zaken
waarbij dat wèl gebeurde, noemt
de in Assen woonachtige voorzit
ter, „de zaak tegen grensrechter
Griek" (de kopstoot tijdens een
wedstrijd tussen Feyenoord en
PSV), „de uitsluiting van drie jaar
van een speler van Amersfoort die
een scheidsrechter had geslagen",
en het geval Westerhof, die Feye
noord beschuldigde de spelers do
Brons: "Misschien zijn we te lang tolerant geweest(foto gpd>
ping toe te dienen. Van emoties die
bij de behandeling daarvan los
kwamen, zegt hij nooit iets te heb
ben gemerkt. „Dat gebeurde dan
buiten de deur, want ik kan me ze
niet herinneren. Mijn ervaring is
zelfs dat clubs.de straffen voor spe
lers die ernstige overtredingen
hadden gemaakt wel konden ac
cepteren. En als ze dat niet kon
den, gingen ze in beroep".
Hij heeft dat nooit gezien als een
motie van wantrouwen aan het
adres van de tuchtcommissie. „Ik
vond het zelfs wel plezierig als de
zaak voor de commissie van be
roep werd gebracht. Dan werd je
met jezelf geconfronteerd en kreeg
je antwoord op de vraag of je met je
straffen te hoog of te laag zat. Kort
om, of je het goed deed". Dat de
commissie het onder zijn leiding
'goed' heeft gedaan, laat hij alleen
cryptisch doorschemeren. „We
hebben niet zo vaak de frontpagi
na's van de kranten gehaald".
Vlak voor zijn vertrek is dat wèl
het geval. Met de wijziging van het
tuchtreglement, als de uiterste po
ging om het vandalisme rond de
velden terug te dringen. Als dat
niet lukt lijkt het einde van het be
taalde voetbal nabij. Drs. Brons be
strijdt het. „Het vandalisme is na
tuurlijk een doffe ellende, maar
slechts vijf procent daarvan komt
voor rekening van de voetballerij.
Het ligt maatschappelijk ingebed,
maar dat betekent ook niet het ein
de van de samenleving. Het voet
bal zal wel ten eeuwigen dage blij-
Juist daarom zijn maatregelen
nodig, vandaar dat drs. Brons zo
verguld is met de wijziging waar
mee de uitwas kan worden bestre
den. „Er zijn bepaalde clubs waar
bij het zich afspeelt en ik kan me
niet aan de indruk onttrekken dat
ze ongeveer weten wie de raddraai
ers zijn. Die clubs worden er door
deze maatregel op gedrukt er meer
aan te doen en voelen nu ook wat
duidelijker dat ze er niet onderuit
kunnen", ziet hij als punten die het
werk van zijn opvolger kunnen
vergemakkelijken.
Hij wil er echter allerminst mee
zeggen dat de clubs alleen verant
woordelijk zijn. „Want dat is te
simpel. De wortel ligt veel dieper.
Dit is niet alleen een zaak van de
clubs en de KNVB, maar ook van
de overheden. Gezamenlijk optre
den is bitter noodzakelijk", stelt hij
met nadruk, en zelfs dan is het
maar de vraag of het vandalisme
volledig uit te bannen is. „We zul
len het nog wel een poosje meezeu
len, maar soms gebeurt het ook dat
de wal het schip keert"-
GLASGOW (Reuter) - De Schotse
voetbalbond heeft gisteren verras
send hard uitgehaald naar Celtic.
Schotlands roemruchte vereniging
kreeg van de SFA een boete opge
legd van 5000 pond, 16.000 gulden,
voor het gedrag van de spelers tij
dens de finale van de strijd om de
League-beker. Tijdens het met 1-2
verloren treffen tegen aartsrivaal
Glasgow Rangers kregen zeven
spelers van Celtic door scheids
rechter Syme de gele kaart voorge
houden.
Aanvaller Maurice Johnstone
haalde zelfs het einde van het duel
niet, hij kon na een grove overtre
ding met een rode kaart inrukken.
Na afloop bewees Celtic manager
David Hay niets voor zijn spelers te
willen onderdoen. Hij bekritiseer
de Syme dusdanig, dat ook hij
door de bond werd beboet. Voor
zijn beledigingen na de finale moet
Hay 600 pond betalen, de uitlatin
gen aan het adres van de arbiter na
het competitie-duel tegen Dundee
United, kostte Hay 250 pond.
Bundesliga
Werder Bremen heeft gister
avond met ruim verschil gewon
nen van Fortuna Düsseldorf, dat
een graag geziene gast is in de Bun-
desliga-stadions. De Dusseldor-
pers verloren voor de achtste keer
in een uitwedstrijd. Dit keer was
Werder de duidelijk betere ploeg:
5-2.
Kaiserslautern zegevierde met 2-
1 over het laaggeklasseerde Nürn-
berg. Bochum en Dortmund deel
den de punten: 0-0.
Leidse selectie
tegen Dordrecht
LEIDEN - De Leidse voetbalse
lectie onder 14 jaar speelt maan
dag 8 december in het kader van
de voorronde om het kampioen
schap van Nederland een wed
strijd tegen Dordrecht. Het duel
wordt gespeeld op het veld van
ARC in Alphen aan den Rijn.
Uitgenodigd zijn: Hasselaar
(ARC), Iemhoff (Alphen),
Heemskerk en Van Houten
(Noordwijk), Ouwehand, Heerin-
ga, Van Rijn, Van der Plas en Ho-
man (Quick Boys), Durvé (RCL),
Van der Linden (Roodenburg),
Nguyen (SJZ), Blankespoor en
Ottenkamp (Ter Leede), Bouw
huis en Sarneel (UVS).
