Steeds
Gebouw 'Arsenaal' bezet
Boek moet jongeren leren
met de krant om te gaan
JONGE ACCOUNTANT/
ADMINISTRATIE CONSULENT M/V
Forensenbelasting voor studenten
in Leiden is niet waarschijnlijk
Studentenprotest tegen bezuinigingen
VROOM^DREESMANN
LEIDEN
ADVERTENTIE
Samenwerking gezocht met een
die wil participeren in, en leiding wil geven aan een op
te richten AA-kantoor.
Br. o. nr. 02209.
LEIDEN - Ongeveer 30 studenten
van de actiegroep Tegen Onder
wijs Bezuinigingen hebben gister
middag het universiteitsgebouw
het Arsenaal bezet. Het gebouw in
het Witte Singel-Doelencomplex
huisvest de vakgroep Japans en
Chinees. Het is de bedoeling dat de
actie zeker tot morgenmiddag
duurt. Dan komt de protestkara
vaan van de Landelijkse studen
tenvakbond naar Leiden. Die
'Deetman-tour' is gisteren van
start gegaan en voert een aantal
protesterende studenten in bussen
in tien dagen langs alle universitei
ten.
Wethouder D. Tesselaar besloot
gistermiddag, als loco-burgemees
ter, om het verzoek van de univer
siteit tot ontruiming van het pand
niet te honoreren. Tesselaar kreeg
wel de garantie van de bezetters
dat gebouw en inventaris geen
schade zullen oplopen. "Als we
merken dat de studenten zich niet
aan die afspraak houden, zullen we
het gebouw onmiddellijk ontrui
men", aldus de wethouder.
Tesselaar kwam gistermiddag in
gezelschap van plaatsvervangend
politiecommissaris La Rivière en
de secretaris van de universiteit dr.
D. den Os poolshoogte nemen in
het gebouw. Den Os bracht toen de
boodschap van het college van be
stuur over dat de studenten het
pand onmiddellijk dienden te ver
laten. De aanwezigheid
devolle kunstvoorwerpen en boe
ken in het gebouw en het monu
mentale karakter van het pand wa
ren voor de universiteit de belang
rijkste redenen om een onmiddel
lijk einde van de actie te verlangen.
Tesselaar liet zich echter - na een
rondleiding door het gebouw -
door de studenten overtuigen dat
de nodige voorzorgsmaatregelen
waren genomen en dat het geen
zins de bedoeling van de actievoer
ders is om schade aan te richten.
Kettingen
De actie van de studenten begon
gistermiddag om half twee. De ac
tievoerders sloten met kettingen
de voordeur van het pand af en ver
zochten het aanwezige personeel
Het gebouw van de vakgroep Chinees en Japans, dat gisteren door ongeveer 30
Tegen Onderwijs Bezuinigingen is bezet.
LEIDEN - Het is niet waarschijn
lijk dat in Leiden een zogenaamde
forensenbelasting wordt opgelegd
aan studenten die in Leiden wo
nen, maar niet in het bevolkingsre
gister staan ingeschreven. Hoewel
tijdens de gistermiddag gehouden
vergadering van de commissie fi
nanciën e.a. PvdA-raadslid De
Vreeze voor zo'n belasting pleitte
indien blijkt dat veel studenten
zich weigeren in te schrijven, is het
probleem volgens een woordvoer
der van de gemeente niet groot.
In andere universiteitssteden,
onder meer pas nog in Nijmegen, is
dat idee ook al eens geopperd. Ge
meenten lopen een flinke bijdrage
uit de schatkist mis als veel men
sen zich niet laten inschrijven in
het bevolkingsregister. Met name
onder studenten blijkt het nogal
eens voor te komen dat zij in.hun
woonplaats staan ingeschreven
terwijl ze elders wonen. Als dat op
grote schaal gebeurt scheelt dat de
gemeente duizenden guldens aan
inkomsten
Een medewerker van de ge
meente liet echter weten dat het
probleem in Leiden nauwelijks
speelt. "Wij krijgen van de univer
siteit een computeruitdraai met de
namen van studenten die hier een
kamer hebben. Wij kijken dan of
die studenten zich in Leiden heb
ben ingeschreven. Heeft een stu
dent dat niet gedaan, dan krijgt hij
een brief van ons met het verzoek
zich hier in te schrijven. Wij krij
gen aardig wat reacties op die.brie-
De ambtenaar van de afdeling
burgerzaken vraagt zich overigens
af of wel iedere student die hier
een kamer heeft, verplicht is zich
in Leiden in te schrijven. "Volgens
de wet moet je je in die gemeente
inschrijven, waar je meer dan de
helft van de tijd verblijft. Het is
maar de vraag of een student die
ieder weekeinde naar zijn ouder
lijk huis gaat en daar ook de vakan
ties doorbrengt, wel verplicht is
zich in Leiden in te schrijven".
en studenten die zich niet solidair
met de actie verklaarden, het ge
bouw te verlaten. Niet alle perso
neelsleden gaven gevolg aan de op
roep. Vooral medewerkers van de
huishoudelijke dienst waren be
zorgd over de kostbaarheden in het
gebouw en bleven in het pand.
Door het verspreiden van pam
fletten trachtten de studenten dui
delijkheid te verschaffen over de
achtergronden van hun actie en
hun doelstellingen. In hun strooi
biljetten eisten zij dat het college
van bestuur zich achter de eisen
van de Landelijke Studentenvak
bond zou scharen. Die eisen hou
den in: geen verdere bezuiniging
op het onderwijs, verbetering van
de onderwijskwaliteit, geen slui
ting van studierichtingen en geen
studentenstops.
Een uur na de start van de actie
meldde de voorzitter van het colle
ge van bestuur, mr. K. Cath, zich
bij de deur van het Arsenaal. "Jul
lie gebruiken een ouderwets actie
middel, dat bovendien het werkkli
maat verziekt. Bovendien moeten
jullie niet hier zijn om te proteste
ren maar op het Binnenhof in Den
Haag", vertelde Cath op bitse toon
aan de studenten.
Ook bij de meeste studenten van
de vakgroep Japans en Chinees
stuitte de bezetting op onbegrip.
De actievoerders hadden juist het
gebouw van die studierichtingen
als doelwit gekozen omdat een be
zetting in dat gebouw gemakkelijk
te realiseren was. Bovendien wil
den zij duidelijk maken dat de be
zuinigingen niet alleen de met op
heffing bedreigde vakgroepen tref
fen, maar de gehele universiteit
aangaan.
Voorts hebben de actievoerders
bezwaren tegen de bij chinees en
japans - en ook bij andere taalstu
dies - gehanteerde 'management-
variant', waarbij studenten een be
tere kans krijgen op een baan bij
het bedrijfsleven door het volgen
van bijvakken als informatica en
economie. "De management-va
riant, zoals die bij sinologie en ja
pans gepropageerd wordt, is een
duidelijk voorbeeld van hetgeen
de minister met de universiteit wil.
Deze ontwikkeling baart ons zor
gen", aldus het pamflet van de ac-
tievoerendë studenten.
Vooral dat laatste argument
schoot medewerkers en studenten
van de vakgroepen in het verkeer
de keelgat. "De management-va
riant is op verzoek van de studen
ten zelf ingesteld" en "er zijn maar
twintig studenten die die ricfyting
volgen" vertelden de studenten te
gen hun actievoerende collega's.
"Jullie pakken ons en niet de mi
nister", vonden andere studenten.
Een van de tegenstanders van de
actie had inmiddels met een ket
ting de deur aan de buitenkant af
gesloten, zodat ook de actievoer
ders niet meer door de hoofdin
gang naar binnen of buiten kon
den.
Er ontstond zelfs een kort hand
gemeen toen een student een actie
voerder niet door een open raam
naar binnen wilde laten. Na enige-
schermutselingen werd de onenig
heid gesust. Ook de ketting aan de
buitenkant van de deur werd uit
eindelijk door de tegenstanders
van de actie verwijderd.
Directeur G. Koopman
;an de vakgroep r
)an de kranC.
het Leidsch/Alphens Dagblad (rechts) overhandigt professor dr. J.H.M.J. Hemels
unicatie in Amsterdam een van de eerste exemplaren van het boekwerk 'De wereld
(foto Jan Holvast)
Presentatie 'De wereld van de krant'
LEIDEN - Jongeren zijn
melijk geboeid door het televisie-
en videogebeuren. Het lijkt er een
beetje op dat de krant een onderge
schikte plaats heeft gekregen. Om
jongeren te leren hoe ze met een
krant moeten omgaan, te leren ook
hoe ze er plezier aan kunnen bele
ven, heeft het Leidsch/Alphens
Dagblad een boekwerk uitgegeven
waarvan gistermiddag de eerste
exemplaren door directeur G.
Koopman aan onderwijswethou
ders van gemeenten uit de hele re
gio, docenten en anderen werden
overhandigd. Een en ander ge
schiedde in de kantine van het
Leidsch Dagblad aan de Witte Sin
gel in Leiden.
Het boek is vooral bestemd voor
docenten Nederlands en maat
schappijleer in het voortgezet on
derwijs. De directies van de scho
len zullen op de hoogte worden ge
bracht van de uitgave van het boek
dat leraren en leerlingen een hand
vat biedt om de krant goed te leren
kennen. Het boek is voorshands
evenwel bestemd voor leerkrach
ten die het op aanvraag gratis kun
nen verkrijgen en er naar believen
uit kunnen putten ten behoeve van
hun lessen.
In het bijna 200 pagina's tellende
boekwerk 'De wereld van de krant'
wordt de leerkracht een scala aan
mogelijkheden geboden. Er wordt
helder in uiteengezet hoe een krant
wordt gemaakt, hoe de koppen bo
ven de artikelen tot stand komen
Redactie: Wim Brands Annemiek Ruygrok
en welke maatstaven er worden ge
hanteerd. Kortom welke handelin
gen er allemaal worden verricht
voordat een krant op de deurmat
valt. Voorts ook aandacht voor'de
verschillen die er tussen kranten
zijn. De tekst wordt opgefrist met
talloze originele lesideeën. De
krant wordt vanuit alle invalshoe
ken bekeken.
Het boekwerk is onder begelei
ding geschreven en samengesteld
door Ivo Lantain die massacom
municatie studeert in Amsterdam.
Hij heeft het werk verricht tijdens
een stage bij het Leidsch Dagblad.
Commercie
De uitgave van het boekwerk
valt onder verantwoordelijkheid
van de educatieve dienst, een on
derdeel van de afdeling voorlich
ting en public relations van deze
krant. Op die afdeling zwaait Harry
Mos de scepter. Hij komt uit het
onderwijs en is met name aange
trokken om contact te leggen tus
sen de krant en het onderwijs.
Alle kranten in Nederland heb
ben een vertegenwoordiger in de
Stichting 'Krant in de klas', een in
stituut dat zich bezighoudt met de
verbreiding van de populariteit
van de krant onder jonge mensen.
En dat dagbladen hun activiteiten
richten op joiigeren, is volgens
Mos niet zo vreemd: "Die worden
per slot van rekening beschouwd
als de abonnees van later. De alge
mene gedachte is dat jongeren nu
al kennis moeten maken met een
krant om ze wellicht later als abon
nee te kunnen boeken. Dat is een
commerciële overweging".
Maar aan acties op scholen en de
uitgave van het boek 'De wereld
van de krant' ligt ook een stuk
ideologie ten grondslag. Mos: "Het
is inmiddels algemeen aanvaard:
de knop indruken, televisie of vi
deo aan en lekker onderuit in de
stoel. Het is welhaast een automati
sche handeling..Zonder nu de pre
tentie te hebben dat we aan dat
proces een eind kunnen of willen
maken, willen we jongeren er na
drukkelijk op wijzen dat er aan een
krant best ook plezier tê beleven
valt".
Ontwikkeling
"Een krant vertelt de lezer veel
over zijn eigen omgeving. Er staan
achtergronden ih over tal van re
gionale, nationale en internationa
le gebeurtenissen. Voor een regio
nale krant geldt natuurlijk dat er
vooral veel over de eigen omgeving
in staat: over sport, uitgaansleven
en dergelijke. Maar niet alleen op
redactioneel gebied heeft een
krant wat te bieden. Via adverten
ties verneemt de lezer bijvoorbeeld
waar de kleding het goedkoopst is,
welke nieuwe trent er in de kleding
is en welke brommers in de mode
zijn".
Mos wil jongeren laten inzien dat
ëen krant waarde heeft, waarde
naast televisie en video. "Er gaat
een vervlakkende werking uit van
al die bewegende beelden waar
door jongeren zijn gefascineerd.
Een krant kan jongeren duidelijk
voordelen bieden. Iemand die in
staat is een dagblad goed te lezen
heeft bijvoorbeeld een voordeel op
het examen waar vaak krantetek
sten worden voorgeschoteld. De
maatschappij verlangt bovendien
van schoolverlaters een zekere ont
wikkeling. Natuurlijk kost lezen
iets meer moeite dan' televisiekij
ken, maar veel mensen zullen lezen
juist extra gaan waarderen", zet
Mos uiteen.
Terugkomend op het boekwerk
dat op de ongeveer 100 scholen
voor voortgezet onderwijs in de 42
plaatsen waar het Leidsch/Alphens
Dagblad verschijnt zal worden ver
spreid, zegt Mos: "Het is geschre
ven op deze regio om de herken
baarheid te vergroten. We houden
het dicht bij huis".
Reünie (1)
Vorige week schreven we in deze
krant over de reünie van oud-be
woners van de Waldeck Pyr-
montstraat. Zaterdagavond kwa
men ze bij elkaar in het Antonius
Clubhuis aan de Lange Mare.
Eén verwachting kwam in elk
geval uit: er waren meer dan 200
mensen, bijna 250 zelfs.
Eén van de bezoekers was me
vrouw Van der Poel-Kok. "Zet
dat Kok er vooral bij, want onder
m'n meisjesnaam ben ik daar na
tuurlijk vooral bekend". Hoé het
Aanvankelijk zoekt ze naar
woorden, zegt dan: "Ik heb die
hele avond niet gezeten en ik ver
gat ook telkens om wat te drin
ken, nou, dan kunt u wel weten
hoe spannend het is geweest".
Mevrouw Van der Poel woon
de van 1938 tot '52 in de straat.
"Ik heb daar, ondanks de oorlog,
onder zeer fijne omstandigheden
gewoond". Evenals de bewoon
ster die in de andere aflevering
van deze rubriek figureerde, be
klemtoont mevrouw Van der
Poel dat het een zeer katholieke
buurt was.
"De woningen hoorden toe aan
woningbouwvereniging De Goe
de Woning'en dat was een katho
lieke club. O nee, u moet niet
denken dat niet-katholieken uit
onze buurt geweerd werden!"
Ze vervolgt dat er ook wel an
dersdenkenden, zoals zij niet-ka
tholieken noemt, in de Waldeck
Pyrmontstraat woonden. "En
zonder problemen hoor, want wij
waren, al zeg ik het zelf, tole
rant".
"Maar het was toch inderdaad
vooral een katholieke straat.
Grote gezinnen, families met 10
kinderen waren geen uitzonde
ring". Wat ze zich ook nog goed
herinnert: "dat er in de jaren 50
een bisschop werd gewijd in on
ze straat en dat er regelmatig een
harmoniekapel langskwam die
een serenade bracht aan deze of
gene".
Reünie (2)
En over serenades gesproken: ze
vindt dat de organisatoren van
de reünie, mevrouw De Goede
en meneer Thorn, een serenade
verdienen^ "Want zij hebben dit
toch maar geregeld. Trouwens,
ze hebben niet geweten wat ze
zich op de hals haalden hoor: 250
mensen, stel je eens voor zeg".
Veel bezoekers hadden elkaar
in geen 40 jaar meer gezien.
"Daarom hadden we ook alle
maal een naamkaartje op, bijwij
ze van steun. Maar weet u wat
nou het leuke was: als je nou ie
mand zag lopen, dan wist je
meestal wel wie het was. Je her
kende het gezicht".
Het podium hadden ze inge
richt als de Waldeck Pyrmont
straat. "Net echt", zegt mevrouw
Van der Poel. "Je stond als het
ware weer gewoon in je oude
straat een praatje te maken".
Was er muziek?
"Muziek". Mevrouw Van der
Poel spreekt het woord verbaasd
uit. "Muziek meneer, dat kan
toch helemaal niet! Dan zouden
we niet goed met elkaar hebben
kunnen praten. Nee, er was al
leen maar achtergrondmuziek".
Op de reünie had mevrouw
Van der Poel trouwens ook nog
een leuke ontmoeting met een
oude buurjongen. Een nuttige
ontmoeting ook, als we haar mo
gen geloven.
"U moet weten dat ik vlak na
de oorlog - ik was een jaar of 17 -
werd ondervraagd door een re:
chercheur. Hij wilde alles weten
over die buurjongen. Was hij
soms lid geweest van de NSB?
Had hij andere foute dingen ge-
De Waldeck Pyrmontstraat in
daan? Dat wilde die man alle
maal weten".
"Ik heb daarover nooit met ie
mand gesproken; ik heb het voor
me gehouden. Wie zag ik echter
op dat feest in het Anthonius
Clubhuis? Die buurjongen. Ik
dacht: kom, ik zal hem nu nog
eens vertellen wat mij toen is
overkomen".
En wat gebeurde er?
"Nou, ik vertelde mijn verhaal
en hij het zijne. En wat bleek: ze
hadden hem ten onrechte aange
zien voor een NSB'er. Die jongen
had honger gehad en was op de
een of andere manier verzeild ge
raakt in een gezin dat bestond uit
NSB'ers. Dus toen de politie
kwamr dachten ze dat hij ook
fout was. Een misverstand dus".
"Zo zie je maar weer", besluit
mevrouw Van der Poel, "dat zo'n
reünie om verschillende redenen
iets moois is. Een herhaling van
dit feest? Nee, dat lijkt me niet
goed".
Na een korte pauze: "Zoiets als
dit is zo geslaagd... zo gelukt...
i. Een straat waaraan veel mensen
dat mag je niet herhalen. Deze
reünie moet eenmalig blijven".
Draaibanken
De Leidse intstrumentmakers-
school bestaat 85 jaar. In het ka
der van dat jubileum zijn leerlin
gen bezig met het opknappen
van draaibanken. Het is namelijk
de bedoeling dat het materiaal
op 12 december wordt geschon
ken aan de ambassadeur van
Soedan. Het ministerie van bui
tenlandse zaken zal er vervol
gens voor zorgen dat de draai
banken worden getransporteerd
naar het land alwaar ze zullen
worden gebruikt voor onderwijs
doeleinden.
Het is een initiatief van de leer
lingenvereniging, vertelt direc
teur Blom. "Zij dachten: laten
we nu eens door middel van een
gebaar duidelijk maken dat we
niet alleen met onszelf bezig
zijn".
Het gaat om 6 draaibanken,
hoewel Blom het gepaster vindt
om te spreken over machines.
"Wij hebben ze inderdaad ooit
7i prettige herinnering hebben.
(foto Wim Dijkman)
gebruikt; ze zijn na verloop van
tijd vervangen. Nou ja, wat doe je
er dan mee? Kijk, dachten wij,
die machines zijn nog zeer bruik
baar in een land waar men op dit
terrein bijna helemaal niets
heeft".
Dat de bestemming Soedan
werd, heeft alles te maken met
het feit dat de Leidse universiteit
een samenwerkingverband met
de universiteit van Khartoem
kent, aldus Blom. "Het is de be
doeling dat onze machines zullen
worden gebruikt bij het opleiden
van technici".
Op dit moment is het echter
nog niet zo ver. "De machines
moeten nog worden opgeknapt
en geschilderd. Daarmee zijn we
nog een tijdje bezig. O zeker, we
zijn ruim op tijd klaar. Dat op
knappen gebeurt natuurlijk ook
in het kader van het onderwijs".
Het is overigens nog niet hele
maal zeker dat de ambassadeur
van Soedan er zal zijn op die da
tum in december. "Maar ik hoop
het natuurlijk wel", aldus Blom.
WOENSDAG 12 NOVEMBER 1986
wf
KRAMT IN DB KLAS MET
ENTHOUSIASME
ONTVANGEN
30% Korting!
Topmerk breigarens met minstens 30%
korting. Dus al een complete trui voor 31.50
(9 bollen). Keuze uit 4 kwaliteiten, type
mohair, Shetland, jaspé en sportwol. Actuele
modekleuren. Per bol 50 gram.
V&D Breiboek
I Bij aankoop van deze |95|
breigarens slechts
