Een andere kleur ogen,
een heel nieuw gezicht
Waakvlam
aan of uit?
Da Vinei
geestelijke
vader van
contactlens
via girotel
Nieuwe zuivere
koffie uit
Mexico prima
Consument
Reflector op
fiets nog niet
verplichten
Thuiswinkelen
GEKLEURDE CONTACTLENS IN OPMARS
PAGINA 6
MAANDAG 10 NOVEMBER 1986
O
Party-Pooper
'We kunnen niet meer onder uit.'
Wat is het probleem van degeen
die hier aan het woord is? Is de
spreker, samen met nog iemand,
tijdens een aardschok onder het
puin bedolven geraakt? Is een
vrouw met haar minnaar ónder het
bed gedoken in plaats van erop,
omdat zij op de
benedingverdieping de nieuwe
schoenen van haar echtgenoot
plotseling meende te horen
kraken? Nee. Niets van dat alles.
Hier geeft iemand te kennen dat
hem plezier boven het hoofd
hangt. Een feest. Een gebeurtenis
georganiseerd door mensen die
iets te vieren menen te hebben en
die van anderen eisen dat zij
daaraan meedoen. Anderen die
zich niet kunnen verdedigen tegen
zo'n lafhartige aanslag op hun vrije
tijd omdat zij op het feestvarken -
het woord zegt het al - geen
onsympathieke indruk willen
maken.
Je hebt jezelf beloofd om eindelijk
eens die prachtige roman te gaan
lezen. Er ligt een heerlijke avond in
het vooruitzicht. Lag. Want tijdens
een bezoekje aan de w.c. zie je op
de kalender tot je grote schrik dat
Netty en Koos elkaar nu alweer
twaalfeneenhalf jaar het leven zuur
maken. En inderdaad: je hebt een
uitnodiging gekregen. Zo'n
uitnodiging met van die zwarte
balken van het
fotokopieerapparaat. Meer een
rouwkaart dus. Je zou er bijna van
vergeten door te trekken.
De schrijver staartje vanaf de
achterkant van zijn boek
verwijtend aan. Als er op dat feest
nu maar iemand zou rondlopen die
net zo interessant kon vertellen als
hij. Maar dat kun je gevoeglijk
vergeten. Schrijvers en hun lezers,
ze zouden die hele feestkwestie bij
de internationale commissie voor
de mensenrechten aanhangig
moeten maken.
Feestgangers blindgangers, zo
luidt een spreekwoord. Daar zit
veel waars in. Want wat een
deerniswekkende aanblik kan zo'n
feestgezelschap bieden! Misschien
dat de animo voor deze vorm van
georganiseerd jolijt wat zou
afnemen als men op de
uitnodigingen eens werkelijk
neerschreef waar het allemaal om
draaide. Een tekstje als het
volgende zou de ogen wellicht
openen: 'Ter gelegenheid van het
feit dat onze verhouding zich nu al
weer zo'n twaalfeneenhalf jaar
voortsleept, stellen wij uw man in
de gelegenheid om in het openbaar
andermans vrouwen te betasten,
zich te laten vollopen met
goedkope wijn en wartaal uit te
slaan, en geven wij u de kans om
ongegeneerd te roddelen. Wie
daartoe behoefte gevoelt, kan na
afloop van deze gebeurtenis zijn
maaginhoud in onze
plantenbakken achterlaten.'
In de late jaren zestig, toen ik nog
voor mijn Mulo-diploma
studeerde, ben ik eens verdwaald
geraakt in het
geitewollensokken-circuit. Daar
konden ze er wat van. Van
feestvieren. Elke gelegenheid werd
aangegrepen om de kruiken
Beerenburger te heffen, ook al was
die gelegenheid zo futiel als een
scheet in een storm. Trouwens,
naar de reden van het feest kon je
ook maar beter niet informeren.
Zoiets was wel érg ouderwets. Net
zoals het hopeloos ouderwets was
om je voor te stellen. Iedereen
luisterde naar de, enigszins
Chinees aandoende, voornaam
'hé'. Men vormde één grote
onbeschofte familie. Dat begon je
steeds beter te zien. Misschien
kwam dat wel door de worteltjes,
die als borrelhapje werden
geserveerd.
De feesten nu? Toegegeven, men
ziet er wat gesoigneerder uit, de
intermenselijke relaties hebben
een wat eleganter karakter
gekregen, maar een echte
party-pooper zal ik toch nooit
worden. Sta ik net enigszins
ontspannen met iemand wat
oppervlakkigheden uit te wisselen,
krijg ik sigarettenrook in mijn
ogen. Denkt mijn gesprekspartner
dat ik plotseling moet wenen om
zoveel eruditie. Dag mascara!
En dan de nasleep die zo'n feest
soms kan hebben. Heeft je man
zich een keer laten gaan en de
vrouw van de directeur bij het
rock-en-rollen wat al te driest in de
heupzwaai genomen, dan moetje
het op je werk nog dagen daarna
horen. Feesten, nou ja, als het moet
dan moet het. Maar ook nog eens
verlekkerd napraten over die
erupties van gespeelde vreugde,
dat vind ik getuigen van een
gebrek aan klasse. Of zouden
feesten alleen maar worden
gegeven omdat op een zeker
moment de roddelbron droog
staat?
Heb ik geen vrolijke inborst? Nja.
Maar daar gaat het niet om. Ik wil
alleen graag blij zijn in mijn eigen
tijd.
ANGELA PINNEBERG
Het overkomt iedereen wel
een keer. Je kijkt in de spiegel
en krijgt de neiging om
onmiddellijk het licht uit te
doen. Het gezicht, dat je van
de glasplaat aanstaart, maakt
je niet echt vrolijk meer. Je
bent behoorlijk uitgekeken
geraakt op je uiterlijk.
De meesten van ons zullen na
zo'n constatering in actie
komen. Maken een afspraak
met de kapper om zich een
nieuwe coupe aan te laten
meten of gaan op jacht naar
nieuwe, flitsende make-up.
Maar wie al talloze kapsels
heeft uitgeprobeerd, alle
kleuren cosmetica in de kast
heeft liggen en zo zoetjesaan
begint te denken over een
face-lift zou eerst eens moeten
stilstaan bij de mogelijkheid
van een andere kleur ogen.
Want als er iets is, waardoor
een gezicht verandert, dan is
het wel door een nieuwe kleur
ogen.
Sinds een paar jaren bestaat de
mogelijkheid om de iris een
metamorfose te laten onder
gaan met behulp van gekleur
de contactlenzen. Konden de
genen, die begiftigd waren met
stralend blauwe kijkers, maar
droomden van een paar ree
bruine ogen, tot voor enige tijd
deze alleen maar bij een ander
bewonderen, dank zij de ge
kleurde lenzen liggen deze ree
bruine kijkers nu ook binnen
hun bereik.
Uiteraard zijn contactlenzen in
eerste instantie bedoeld als optisch
hulpmiddel maar de gekleurde len
zen zijn ook zonder sterkte te ver
krijgen.
„Vroeger hadden contactlenzen
soms een heel licht grijs tintje, al
leen maar om ze gemakkelijker te
rug te vinden, wanneer ze bijvoor
beeld in de wasbak waren geval
len. Tegenwoordig zijn er naast de
ongekleurde ook lenzen in jade-
groen, aquamarijn, amber en
blauw. Mensen met grijze, licht
groene of blauwgroene ogen krij
gen met groene lenzen uitgespro
ken diep-groene ogen. Blauwe len
zen zijn meer bedoeld ter accentue
ring van de eigen blauwe oogkleur
en met amberkleurige lenzen krij
gen blauwe ogen een reebrUin ef
fect. De aquamarijnkleur zorgt
voor stralend lichtblauwe kijkers",
vertelt A. Hungerink, hoofd van de
afdeling verkoop van Friederichs
b.v., voorheen fabrikant van con
tactlenzen en nu importeur van
contactlenzen in Heemstede.
Hoewel de geschiedenis van de
gekleurde contactlens nog maar
heel kort is, heeft dit produkt de
laatste tijd al weer diverse verbete
ringen doorgemaakt. „In eerste in
stantie werden de lenzen voorzien
van een 20 procent kleurintensi-
teit. Dit hield in, dat het gekleurde
rondje voor de iris op alle plaatsen
dezelfde kleur had. Voor de drager
had dit ongeveer hetzelfde effect
als wanneer men een gekleurde
bril ophad. Bezwaar van deze len
zen was, dat de contrasten minder
duidelijk zichtbaar werden. Als ie
mand bijvoorbeeld plotseling een
tunnel inreed, was het zicht met
gekleurde lenzen slechter dan met
niet gekleurde lenzen.
Om dit probleem op te lossen
zou de lens voorzien kunnen wor
den van een ongekleurd rondje in
het midden, dat voor de pupil valt.
Daarmee was het probleem echter
weer, dat zodra de pupil zich ver
kleinde erlangs een randje met de
natuurlijke kleur van het oog te
zien zou zijn. De Weicon-bi-color-
lens is nu zo vervaardigd, dat in het
midden een rondje is aangebracht
met een kleurintensiteit van 10
procent en daaromheen een cirkel,
die over de iris past met een kleur
intensiteit van 20 procent. Die tien
procent is voor de drager niet
waarneembaar, zodat er wat het
zicht betreft geen verschil bestaat
tussen gekleurde en niet-gekleur-
de lenzen".
Gekleurde lenzen zijn er zowel in
een harde als in een zachte uitvoe
ring. De zachte lenzen hebben het
voordeel, dat ze beter de vorm van
het oog volgen omdat ze groter
zijn, terwijl de harde lenzen een
deel van de iris met de natuurlijke
kleur vrijlaten.
Opvallende
„Het is opvallend, dat steeds
meer mensen voor gekleurde con
tactlenzen kiezen om hun uiterlijk
te veranderen. Meestal beginnen ze
dan met een rustig tintje, maar de
laatste tijd worden in toenemende
mate de kleuren aquamarijn en
amber gekozen voor sterk spreken
de ogen", aldus Hungerink.
Hoe aardig het ook lijkt om een
keer met gekleurde lenzen te expe
rimenteren, wie aanschaffing er
van overweegt moet bedenken, dat
het dragen ervan de nodige aan
passing en* tijd vergt. „Het blijven
natuurlijk lenzen, die op dezelfde
wijze moeten worden aangemeten
als gewone contactlenzen. Ze wor
den individueel aangepast en zijn
Door Kitty van Gerven
volledig afgestemd op de vorm van
het oog van de drager. Dat bete
kent, dat iemand zijn gekleurde
lenzen niet kan uitlenen aan een
vriend of vriendin", aldus Hunge
rink.
Daar komt bij, dat het wel even
wennen is. Wie met lenzen begint
moet daar rustig de tijd voor ne
men. Je kunt niet gekleurde lenzen
aanschaffen en ze dan na een week
of zes eens voor de dag halen, om
dat je naar een feestje gaat. Het in-
en uitdoen ervan vergt de nodige
ervaring. Bovendien vragen con
tactlenzen, met name zachte, een
intensieve verzorging. Blijft deze
achterwege, dan kan er gevaar
voor oogbeschadiging ontstaan.
Overigens is de ontwikkeling
van de contactlens zover gevor
derd, dat bijna iedereen, die ge
schikte ogen heeft voor het dragen
van lenzen er binnen redelijke tijd
aan gewend is. In het verleden was
dat nog wel eens anders.
„In de jaren zestig hield onge
veer de helft van de contactlens
dragers er na verloop van tijd mee
op, omdat men er niet aan kon
wennen. Tegenwoordig is dat nog
maar zes of zeven procent", aldus
A. G. Kolbe, contactlensspecialist
en docent aan de opleiding voor
contactlensspecialisten.
Elliptisch
De teruggang van het percentage
„uitvallers" is ook niet verwonder
lijk als men ziet welke vooruitgang
er de laatste jaren op dit terrein is
geboekt. De laatste nieuwe vinding
is de zogenaamde elliptische con
tactlens. Hoewel de naam anders
zou doen vermoeden, is deze lens
ook rond van vorm. Het verschil
met indere is evenwel, dat ellipti
sche lenzen zijn aangepast aan de
vorm van het oog. De elliptische
lens kan nog het beste worden ver
geleken met een kapje, dat van een
ei is afgeslagen, terwijl de overige
lenzen meer lijken op een kapje
van een tennisbal.
Wat is er nu zo revolutonair aan
deze elliptische vorm? Kolbe: „Als
je een bolle lens op het oog zet,
drukken de randen op het hoorn
vlies en dat kan pijn doen. Boven
dien blijft het traanvocht vast zit
ten achter de lens en kan er niet zo
goed zuurstof bij het oog komen,
waardoor de temperatuur achter
de lens stijgt. Om irritaties te voor
komen is het van het grootste be
lang, dat het traanvocht ongehin
derd over het oog kan lopen en er
een optimale zuurstoftoevoer is.
De elliptische lens wordt gelijkma
tig door het ooglid op het hoorn
vlies gedrukt en sluit daardoor
langs de randen niet af'.
Extended-wear
Voor veel bij- en verzienden is de
lens, die 24 uur per dag kan wor
den ingehouden, de zogenaamde
„extended-wearlens", nog steeds
de grote wensdroom. De lens be
staat al wel, maar of deze ook bij
een groot publiek terecht zal ko
men, is de vraag. Drs. P. J. Meurs,
oogarts van het Diaconessenzie-
kenhuis in Eindhoven is er zeker
geen voorstander van. „Deze ex-
tended-wearlenzen worden goed
verdragen. Probleem is alleen, dat
mensen er zo aan gewend raken,
dat ze de noodzakelijke verzorging
ervan vergeten.
Juist met deze lenzen is een opti
male verzorging en controle van de
ogen zeer noodzakelijk. „In Ameri
ka werden deze extended-wearlen-
zen op grote schaal aangemeten.
Het heeft daarna processen gere
gend, omdat er oogbeschadigingen
optraden bij de dragers ervan", al
dus drs. Meurs. Oorzaak hiervan
was volgens hem, dat de mensen
de lenzen te lang inhielden zonder
te reinigen en onvoldoende op ver
anderingen van het oog letten, het
geen bij dit soort lenzen dagelijks
dient te gebeuren.
Voor de extended-wearlenzen
ziet hij dan ook voorlopig alleen
een markt weggelegd bij mensen,
die om medische redenen of van
wege hun werkomstandigheden
(mensen met wissel- en nachtdien
sten) erop zyn aangewezen. „Ie
mand, die aan staar is geopereerd
en daarna alleen kan zien met een
bril met glazen met een plus-
twaalf-sterkte, is met extended-
wearlenzen enorm geholpen. Een
bril met dergelijke glazen wordt
namelijk veel te zwaar. Bovendien
zijn ook gewone contactlenzen
minder geschikt, omdat sterk ver
diende mensen moeite hebben de
ze in te krijgen. Voor bijzienden
geldt dit probleem niet".
Op de vraag of het dragen van
contactlenzen tegenwoordig nog
risico's met zich brengt, antwoordt
drs. Meurs: „Zeker niet meer risi
co's dan het dragen van een bril.
Integendeel zelfs. Vroeger kon
men er nog een vraagteken bij zet
ten, maar de materialen, die nu
worden gebruikt, zijn zeer veilig,
zolang men zich natuurlijk aan de
voorgeschreven verzorging ervan
houdt".
Feestkleding opgeprikt? Welnee,
kijk maar eens op deze foto. Het
enige "klassieke" trekje aan deze
feestkleding is de kleur: zwart.
Maar dat zwart wordt verleven
digd door dieprode nuances en ge
raffineerde schaduweffecten. Hij
draagt op deze foto een dieprood
colbert, daaronder een genopt smo
kingvestje en een smokingshirt met
a-symetrisch ingelegde plooien. Zij
vergezelt hem in een glanzend ge
streepte pantalon en een zil-
verglanzend topje. Veel grote siera
den maken dit feestelijke beeld
Compleet. (foto In Wear Matiniquri
In de tweede helft van de vijftiende
eeuw ontdekte Leonardo da Vinei,
dat je door middel van geslepen
glas optische afwijkingen kon cor
rigeren. Het zou echter nog tot 1897
duren, voordat een oogarts de eer
ste contactlens liet vervaardigen.
Deze oogarts verzocht een fabri
kant van kunstogen voor een pa
tiënt van hem, die problemen had
met de ooglidfunctie, een oog-
schaal van glas te mak^n, die over
de hele oogbol werd geplaatst. Op
de plaats voor de iris werd de
schaal in de juiste sterkte geslepen.
Van veel draagcomfort was daar
bij uiteraard geen sprake. Dat!
kwam pas, nadat door een toeval
was ontdekt, dat andere materialen
dan glas, met name perspex ge-I
schikt waren voor lenzen. Deze
ontdekking was infeite een geluk
bij een ongeluk. Een vliegtuigpi
loot, wiens toestel werd beschoten,
waardoor de cockpit verplinterde,
kreeg een stukje perspex in het|
oog. Daarbij bleek, dat het oog
geen beschadigingen hiervan op-1
liep.
Kort voor de Tweede Wereldoor- I
log begon men met de fabricage
van perspex lenzen. Ook deze wer-
den echter nog alleen voor medi
sche doeleinden gebruikt.
Vernieuwing en verbetering van I
de materialen zorgden er zo'n 25
jaar geleden voor, dat de lenzen
hun weg gingen vinden naar de
brildragende mens. De lenzen uit
deze beginperiode waren van een j
harde, niet zuurstofdoorlatendc
kunststof gemaakt.
In 1970 werd de zogenaamde
zachte contactlens geïntroduceerd
door de Titmus-fabrieken in Duits
land, marktleider van contactlen
zen in Europa. Deze lens werd ver
vaardigd van een wateropnemend
en hierdoor zuurstofdoorlatend
materiaal.
Zes jaar daarna kwam ook de
zuurstofdoorlatende hardere con
tactlens. De laatste vinding is de el
liptische contactlens, een lens, die
geheel de vorm van het oog volgt
en daardoor veel draagcomfort
biedt. Bovendien zijn er nu ook bi-
focus-lenzen op de markt, die voor i
een scherp zicht dichtbij en veraf
zorgen.
Van de ruim zeven miljoen Ne
derlanders, die een oogcorrectie
nodig hebben, kozen er inmiddels
800.000 voor lenzen. Dit aantal
neemt jaarlijks nog met zo'n 10 tot
15 procent toe, terwijl het aantal
mensen, dat de pogingen om eraan
te wennen opgeeft, sterk afneemt.
Van deze 800.000 draagt zeker
tweederde uitsluitend lenzen, de
overigen combineren deze met een
bril. De vrouwen gaan daarbij nog
steeds voorop, maar de mannen
halen de schade momenteel snel
Uit een marktonderzoek, dat eni
ge tijd geleden is gehouden, bleek
dat 65 procent van de dragers om
cosmetische redenen voor dit opti
sche hulpmiddel heeft gekozen,
vooral omdat de ogen beter uitko
men dan achter brilleglazen. 21
procent koos vanwege de sport
beoefening ervoor en 18 procent
vanwege de betere gezichtsscherp
te. Bovendien bleek acht procent
moeite te hebben met het beslaan
van een bril in de wintermaanden.
De Postbank biedt houders van een Gi-
rotel-nummer sinds kort een nieuw
snufje: "thuiswinkelen". Via Girotel, dat
is de mogelijkheid om van huis of kan
toor uit met een personal of huiscompu
ter rechtstreeks betalingen en dergelijke
te doen, kan nu ook gebruik worden ge
maakt van de aanbiedingen in de "Tele-
kijkshop". De klant krijgt de gegevens
over de artikelen op het beeldscherm
van zijn eigen computer en kan door het
invullen van een "bestelbeeld" vanuit
zijn stoel zaken aanschaffen die variëren
Van een reistas tot en met een kleurente
levisie of videorecorder.
De verantwoordelijkheid voor de "Te-
lekijkshop" berust overigens niet bij de
Postbank, maar bij de "Kijkshop"-win-
kelketen van Vendex. Bestelde artikelen
kunnen naar keuze worden afgehaald bij
de dichtstbijzijnde "Kijkshop" of wor
den thuisbezorgd. De betaling kan
rechtstreeks van de girorekening of bij
afhalen in de winkel worden verricht.
Het assortiment van de "Telekijk-
shop" bestaat uit tv-, video en geluidsap
paratuur, kleine en grote huishoudelijke
apparaten, camera's en toebehoren, kof
fers en tassen, doe-het-zelfartikelen en
huiscomputers. De sortering is overi
gens nog niet zo erg groot; van een aan
tal artikelen is slechts één merk en vaak
ook nog slechts één type verkrijgbaar.
Met een schuif maat wordt in de fa
briek de maat opgenomen van pas
ta, in dit bijzondere geval de rigato-
ni. Deze pastasoort is een van de 27
verschillende vormen die in de fa
briek worden gemaakt. (foto ap>
„Café Organico" is een uitstekende
nieuwe koffie van de Amsterdam
se brander Simon Levelt. De koffie
is in Nederland samengesteld uit
louter eerste kwaliteit Arabica-bo-
nen, die door Mexicaanse boeren
coöperaties zijn geproduceerd.
De koffie, verkrijgbaar in snelfil-
ter en gewone maling, heeft een
milde volle smaak en is gagaran-
deerd zonder kunstmest en chemi
sche bestrijdingsmiddelen ver
bouwd. De bonen worden recht
streeks bij de coöperatie gekocht.
Daardoor krijgen de boeren meer
geld voor hun produkt dan ze via
de regionale opkopers of de grote
handelaren kunnen verwachten.
De topkwaliteit en de recht
streekse inkoop maken de koffie
iets duurder dan de bekende mer
ken in de supermarkt. In de we
reldwinkel kost een pak van 250
gram maximaal f 6,20.
De organisatie SOS-Wereldhan-
del brengt ook goedkopere soorten
op de markt. Roodmerk- of zilver-
merkkoffie uit Nicaragua en Tan
zania is te koop voor gemiddeld
vijftig cent tot een gulden meer
dan supermarktkoffie. Inlichtin
gen over prijzen en verkoopadres
sen bij de Koffielijn: 03450-13744.
Is het nü wel of niet voordelig om de
waakvlam van gastoestellen in de zomer
KOOKBOEKEN
in Leiden
op Nieuwe Rijn 13
bij
BOEKHANDEL
KOOYKER
uit te schakelen? Over deze vraag is een
discussie gaande tussen het VEG Gasin-
stituut en de fabrikant van gastoestellen
Fasto.
De waakvlam van toestellen als cv-ke-
tel en boiler verbruiken naar schatting
zo'n 75 gulden per jaar aan gas. Volgens
het Gasinstituut is het dus raadzaam de
vlam in de zomerperiode maar uit te
schakelen. Dat scheelt al snel een paar
tientjes in de gaskosten.
Fabrikant Fasto ziet het dichtdraaien
van waakbranders echter helemaal niet
zitten. Tijdens die stilstandperioden
kunnen, zegt Fasto, de gaatjes van de
brander door kristallisatie dichtslibben.
Wil je de waakvlam weer aansteken, dan
weigert de brander, Dat probleem laten
verhelpen door een vakman kan meer
kosten dan watje aan 'waak'gas hebt be-
Het Gasinstituut vindt dat de fabri
kanten die branders dan maar zó goed
moeten maken dat dergelijke proble
men zich niet kunnen voordoen. Maar
Fasto beweert dat zelfs de allerbeste
waakbranders het risico van dichtslib
ben lopen.
onder redactie van
Wim Fortuyn en Conny Smits
Ongeveer 85 procent van de fietsen in
Nederland is nog niet van de reflecteren
de wielcircels voorzien die per 1 januari
1987 verplicht worden. Dat blijkt uit een
onderzoek onder de abonnees van het
blad Koopkracht. Een telefonische en
quête onder ruim 40 rijwielhandelaren
wees bovendien uit dat de goede voor
zieningen nog niet of onvoldoende lever
baar zijn.
Koopkracht concludeert dat er de ko
mende maanden nog acht miljoen fiet
sen van de noodzakelijke materialen
moeten worden voorzien. Hiermee is
nog een bedrag gemoeid van ongeveer
350 miljoen gulden. Per 'fietsend' huis
houden komt dit neer op 50 tot 200 gul
den, afhankelijk van het soort materiaal
dat wordt gekocht.
Konsumenten Kontakt en de Fietsers
bond ENFB hebben minister Smit-
Kroes (verkeer) gevraagd de maatregel
op te schorten om fietsers langer de gele
genheid te geven deugdelijk materiaal
aan te schaffen. Gedacht wordt aan een
overgangsperiode van twee tot drie jaar.
Aan staatssecretaris Evenhuis (economi
sche zaken) is gevraagd een onderzoek
in te stellen naar de hoogte van de prijs
van de banden die zijn uitgerust met re
flecterend materiaal.
Uit het onderzoek van de twee organi
saties is namelijk gebleken dat veel
mensen de maatregel onrechtvaardig
vinden. Hoewel de veiligheidsaspecten
wel worden gewaardeerd, heerst er veel
verwarring over de maatregel. Op dit
moment worden nog steeds fietsen ver
kocht zonder reflecterende wielcircels
of banden zonder reflecterende circels
of goedkope met nepcircels.
Elke contactlens wordt afzonderlijk in de vorm op sterkte geslepen irotocrm
lwMW
"mm
