Nu ik hier sta, moet ik huilen'
5DT
Poloërs van De Zijl/LGB
vissen achter het net
Overtuigende zege Lisse
Trainingsstage
doet Guyt goed
Bretagne loopt massaal uit voor afscheid, Bernard Hinault
Kulker kan
ook crossen
MAANDAG 10 NOVEMBER 1986
DO/ST
SPORT
PAGINA 17
QUESSOY - Op het publiek wer
vende programma stond het zo:
20.30 uur: diner anniversaire avec
soirée dansantefin de soirée: dé-
gustation gateau d'anniversaire
découpé par Bemhard Hinault et
partagé avec le public. Een ver
jaardagsdiner voor het wielervolk
dus (dat stond er duidelijk: Ouvert
I a tous) aan het eind waarvan de 32
jaar wordende wielervedette een
taart zou aansijden waar iedereen
van mocht meesnoepen.
door
Peter Heerkens
j Er stond nog meer op dat door het
I evenementenbureau BDO massaal
I in oranje over Frankrijk uitge
strooide pamflet: een speciale Ber
nard Hinault-trein (voor 35 gulden
fiets mee...) van Parijs naar het op
17 kilometer van feestoord Quessoy
liggende St. Brieuc, de plaats waar
de kleine Bernard aan de techni
sche school de opleiding volgde tot
machinebankwerker. Daarna is hij
als geslaagd coureur gemiddeld
een miljoen gulden per jaar gaan
verdienen, wat hij in een vergelij
king tot inkomsten van tennissers
nooit overdreven heeft gevonden.
Het bleek niet waar, wat het pro
gramma suggereerde, dat sport zó
verbroedert dat de vedette gaat
meeëten met zijn supporters, die
20.000 manJvrouw/kind sterk wa
ren opgerukt naar de afscheids-
koers in het nietige Bretonse dorp
Quessoy (3100 inwoners, een kerk,
een hotel, een restaurant dat altijd
al een l'Arrivée heette) en een wie
lervedette die aan een verlaten
landweg woont. Hinault liet de
supporters waar wiélersupporters
horen: niet op het parcours. Langs
de kant dus.
En dat was een naast het knusse
gemeentehuis opgetrokken giganti
sche tent van 100 bij 30 meter. Tien
werklui werkten er acht dagen aan
om deze supporterstempel op te zet
ten. Die kosten waren slechts een
fractie van het totaal van het met
het afscheidsfeestje gemoeide be
drag: 700.000 francs, ofwel 260J)00
gulden. Naar goed wielergebruik
bijeengebracht door sponsors. Nie
mand die in Qüessoy uitgleed over
de vette klei naast het crosscircuit,
dat op 200 meter van Hinaults ach
tertuin was uitgezet voor zijn laat
ste wedstrijd in weilanden vol
koeienvlaaien, maar het struikelen
over reclame kende geen ophouden.
De supporters - die aan een half
woord in een programmablad ge
noeg hebben om ervan te smullen -
waren nog druk bezig om buik-te-
gen-rug het walhalla naast het ge
meentehuis te betreden, toen Ber
nard Hinault aan de rand van zijn
dorp - ver van de mensen die een
pet met zijn naam op het hoofd
hadden geplakt, of een sjaal droe
gen met zijn beeld en gelijkenis -
aanschoof in het restaurant Le
Chateau de la Ville Davy. Een def
tige naam voor de resten van de re
gionale landbouwschool, waarvan
de leerlingen zich de dagen die
vooraf gingen aan de dag, het
schuim op de mond hebben gepoetst
om alle vettigheid weg te werken.
Melkfabriek
Voor dit afscheidsdiner had
Bernhard Hinault de uitnodigin
gen niet overgelaten aan een wel
willend organisatiecomité, maar
zelf de lijst samengesteld. Driehon
derd personen stonden daarop. Na
tuurlijk zijn vrouw Martine, met
wie hij aan het begin van zijn prof
carrière trouwde en die toen nog
een tijdje in de plaatselijke melkfa
briek is blijven bijwerken, omdat
de 1250 gulden bruto per maand
die Bernard verdiende niet toerei
kend was. Natuurlijk zijn twee
zoons Michael (11 jaar) en Ale
xandre (5 jaar), natuurlijk zijn
moeder Lucie en zijn vader Joseph,
de enige spoorbielzenlegger van
Frankrijk met een zoon die vijf
keer de Tour de France won. Na
tuurlijk, zijn broers Gilbert (stuka
door) en Pierre (vrachtwagen
chauffeur) en zijn zus Jossine ge
trouwd met een metselaar). Na
tuurlijk Félix Lévitan, de baas van
de Tour de France, ook al verzette
Bernard Hinault zich in de loop
van zijn carrière vaak tegen de or
ganisatie van 's werelds beroemd
ste wedstrijd. Lévitan vroeg hem
onlangs als technisch adviseur en
hij zei geen nee. Sport verbroedert
in de top.
Niet natuurlijk, maar welge-
vraagd en gekomen: Cyrille Gui-
mard, de ploegleider die hij in
1983, vier maanden na zijn uit
spraak „wij vormen het mooiste en
meest duurzame koppel uit de wie-
Iergeschiedenis" buiten werkte. Wel
gevraagd en niet gekomen: Eddy
Merckx en Raymond Poulidor. Al
lebei afwezig door zakelijke ver
plichtingen.
Slechts één Nederlander onder al
die driehonderd genodigden: Ben
nie Ceulen, een Maastrichtenaar
die samen met Bernard Hinault bij
de profs debuteerde in dezelfde
ploeg. Ceulen stelde na twee jaar
vast dat zijn talent niet correspon
deerde met de mogelijkheden om in
de wielersport wat hij noemt „het
grote geld te verdienenen werd
sportjournalist, met dezelfde finan
ciële vooruitzichten. Hij herinnert
zich: „In onze allereerste koers, de
Ster van Bessèges, deelde ik de ka
mer met Hinault. Het was in een
eenvoudig hotelletje, waarvan de
centrale verwarming uitviel. We
stierven van de kou. Bernard zei:
,£llez Bennie, we trekken onze
trainingspakken maar aan. De
volgende dag is hij over die affaire
meteen staijipij gaan maken. We
waren in die ploeg met zes begin
nende beroepsrenners, maar nie
mand durfde daarover iets te zeg
gen. Alleen Hinault. Wij als nieu
welingen keken allemaal op tegen
vedetten in de ploeg als Van lmpe,
Martinez en Santy, behalve Hi
nault. Hij zei niet veel, maar hij
trok met die mannen heel zelfverze
kerd op, wat wij niet durfden".
Buffetten
Waar Bernard Hinault zijn af
scheidsfeest van de wielersport met
ingetogen vrolijkheid vierde om
daarna in de reusachtige tent de
belofte van de folder na te komen
en een taart aan te snijden, leefden
de suvporters zich met overgave uit
aan de enorme buffetten en de
dansvloer. Precies zoals Bernard
Hinault zichzelf in al zijn inter
views als Breton heeft afgeschil
derd, vrolijk, blij en toch nuchter.
Waar de eettenten voor het ge
meentehuis hardverwarmende
dampen optrokken, de souvenir
verkopers hun waar uitschreeuw
den en de reclameboodschappen
angstaanjagend gilden, bleven de
Bretonnen zoals Hinault: altijd
rustig.
Er moest een overspannen spea
ker aan te pas komen om de massa
op te zwepen bij de laatste kilome
ters van 'Le Blaireau'. Toen dat
was opgebracht en het sjokkend te
rugging naar het dorp, gebeurde
dat niet in een bijzonder uitgelaten
stemming, maar zo schijnen Bre
tonnen te zijn. In alle rust en kalm
te - geen spoor van een waanzinnig
volksfeest zoals dat door de buiten
wereld was voorzien - trók de op
tocht naar het centrum waar de
Bernard Hinault-expositie een be
devaartsplaats was geworden.
Om half tien 's morgens draaiden
ze daar de deur al dicht, omdat de
accommodatie het niet meer hield
tegen de belangstelling. Dikke rij
en, die gekruist werden door de
voor de deur Pan het speciale post
kantoor op de eerste-dagzegels met
de beeltenis van Hinault wachten
de supporters. Ze vlochten zich sa
men in een enorme knoop. Samen
werden ze gevangen in de kakafo-
nie van reclameboodschappen en
de walm van worst en patatbra-
ders die met de sandwichverkopers
'brakenswekkende' hoeveelheden
in het uit zijn voegen barstende
dorp hadden binnengesjouwd. Bij
voorbeeld: 5000 kilo patat, 8000
stokbroden en 3000 kilo paté.
De expositie van Bernard Hi
nault was een attractie van truien,
petten, tekeningen, bekers, borden,
schilden, fietsen en cartoons. Een
bonte tentoonstelling waarin de
Italiaanse journalisten eerst tot
hun verbazing en daarna tot hun
woede een roze trui misten van de
Giro d'Italia die Hinault drie keer
won. Er hing wel roze maar dat tri
cot was van de Vierdaagse van
Duinkerken. Ze hebben er dan ook
boos op gereageerd bij Hinault die
naar een andere roze trui verwees,
maar aan de reclame daarop za
gen de Italianen het meteen: die
was niet van de Giro.
Hoogtepunt
In de expositieruimte bereikte de
Hinault-cultus een waanzinnig
hoogtepunt bij de twee hokjes waar
de supporters een groet konden
brengen aan de scheidende wiéier-
held. In het linker hokje in geschrift
(een receptieboek), rechts in woord
(een grote bandrecorder met micro
foon). Daar verdrongen zich moe
ders die hun peuters liedjes lieten
zingen op de tape, van welke bedoe
ling de kinderen zich nauwelijks
bewust waren, maar de soms harde
aandrang trok de keeltjes wijd
open. In het receptieboek versché-
nen teksten die over het algemeen
weinig origineel waren en hetzelf
de jubelden: Bravo Bernard, Merci
Bernard, Au revoir Bernard en Jij
was de grootste, Bernard. Toch wat
uitzonderingen. Zoals: 'Wij zijn uit
Nieuw Zeeland gekomen omdat u
zich in uw fantastische carrière
nooit in Nieuw Zeeland hebt laten
zien'. En: 'Ik heb duizend kilometer
gereisd vanuit Luik om bij uw af
scheid te zijn. Nu ik hier sta, moet
ik huilen'.
Bij die laatste gemoedsstemming
kon zich ook de wijnverkoper aan
sluiten die een speciale Bernard-
Hinaultfles op de markt had ge
bracht. Zoals tientallen handela
ren iets Hinaults Special aan de
man probeerden te brengen en alle
maal onder dezelfde noemer: Les
Adieux du Blaireau. Het afscheid
van Hinault, „de das": sterk als een
leeuw en sluw als een vos.
Van de tienduizend flessen wijn
bleven kratten vol over. Niet alleen
omdat de prijs bijzonder hoog lag
(30 gulden), maar ook omdat de
nuchtere Bretonnen, hoe trots op
hun streekgenoot ook, zich niet lie
ten meeslepen in de gekte waar
wielersupporters zich vaak door
kunnen onderscheiden. Er mocht
een marathonloper ten tonele ver
schijnen die de 42 kilometer en 195
meter ter ere van Hinault aflegde
met een finish in Quessoy: de sup
porters stonden erbij en keken er
naar. Dat Hinault de laatste drie
kilometer van deze tocht per heli
kopter volgde vonden ze heel wat
interessanter. Er was applaus voor
de bij Brest spelende Argentijnse
voetballer Jose Luis Brown, die een
door hem bij het WK voetbal gedra
gen shirt kwam overhandigen aan
Bernard Hinault, maar het klonk
ingetogen.
Alleen toen Le Blaireau om 16.22
uur op het crossterrein zijn laatste
kilometers reed, raakte de massa
even buiten zinnen, zij het met be
hulp van de speaker. Twintig me
ter voorbij de eindstreep hing Hi
nault zijn fiets letterlijk aan de
haak. De regie had voorzien in een
paal met een lus. „Een tijdperk is
afgesloten. Vaarwel Bernard", gil
de de omroeper, en op zijn verzoek
deed dat ook het publiek. „Ik ben
zelden zo ontroerd geweest als op
dat moment", zou Hinault later
zeggen. Toen ze te zijner ere rond
middernacht vuurwerk de lucht in
joegen, waren er van de 20.000 niet
veel meer over in Quessoy. De kou
en de verplichtingen van de volgen
de ochtend hadden de meesten al
naar huis gedreven. ,JZen Breton is
niet zo gauw gek te krijgen", heeft
Hinault altijd gezegd. Dat bleek te
kloppen.
In sleutelduel met Polar Bears
LEIDEN - De Zijl/LGB
heeft zaterdagavond het
sleutelduel om de bezetting
van de vierde plaats verlo
ren. De thuiswedstrijd te
gen het verrassend sterk de
buterend Polar Bears ging
na een gelijk opgaand duel
met 13-14 verloren. LZ'86
won wel. Het Arnhemse ES-
CA werd met 10-8 versla
gen. Vivax bewees zich zelf
een goede dienst door DSZ
met 8-7 te verslaan. DKD
verloor met 8-9 van WZK uit
Wassenaar. Bij de vrouwen
verloor LZ'86 met 5-10 van
KZC en won de Zijl/LGB
met maar liefst 16-4 van
Wiekslag.
De Zijl/LGB speelde voor de twee
de maal deze competitie tegen de
butant Polar Bears uit Ede. Na het
gelijkspel in Ede was het nu voor
de Leidenaars hoofdzaak de over
winning naar zich toe te trekken
want plaatsing bij de eerste vier is
voor de formatie van Frits Welling
nog lang niet zeker. Tot ieders ver
bazing trok Polar Bears na een
spannende wedstrijd aan het lang
ste eind. Verdiend was dit zeker
niet want gezien de krachtsverhou
dingen was een remise zeker op
zijn plaats. Het enige dat de balans
in het voordeel van Polar Bears
deed doorslaan was het adequater
verzilveren van de man meer situa
ties.
Terwijl Polar Bears zaterdag
avond alle man meer situaties be
nutte, slaagde de Zijl/LGB er niet
in met twee man meer tot een score
te komen. Ondanks dit manco
bleef de strijd tot ongeveer twee
minuten voor tijd gelijk opgaan
(12-12). Polar Bears kreeg in de res
terende speeltijd nog twee nume
rieke meerderheden. Het zelfver
trouwen van de Polar Bears was in
deze fase echter zo groot dat deze
situaties geen onoverkomelijke
problemen opleverden en de mar
ge van twee doelpunten was dan
ook een logisch gevolg (12-14).
Hoewel de aansluittreffer snel viel
(13-14) was de tijd te kort voor de
Zijl/LGB om nog een remise uit
hét water te vissen.
De eerstkomende twee weken
zyn voor de Zijl/LGB van cruciaal
belang. De uitwedstrijden tegen
resp. DZV en HZC/de Robben
moeten worden gewonnen om uit
zicht te houden op plaatsing bij de
bovenste vier. Periodestanden: 3-4,
7-7,10-10 en 13-14. Doelpunten Zijl/
LGB: Marc van Belkum 4x, Edwin
Redegeld 3x, Paul Belt 3x, Alex
van Belkum 2x en Henk Harteveld
lx.
LZ'86 trad voor de tweede maal
aan tegen ESCA uit Arnhem en
aangezien de eerste wedstrijd in
Arnhem al met een ruime overwin
ning werd afgesloten dacht LZ ook
het varkentje in Leiden wel even te
wassen. Men kwam echter bedro
gen uit. ESCA bleek een bijzonder
taaie tegenstander die in de slotfa
se pas moest buigen voor de Leid-
se dadendrang. Een 6-7 voorsprong
gaf men toen uit handen en werden
de Arnhemse aspiraties alsnog ver
pulverd. LZ'86 liep in die fase vlot
uit naar 7-10 en de wedstrijd was
beslist.
De Leidse formatie startte sterk
tegen de Arnhemmers en namen
alras een 3-1 voorsprong. Onbegrij
pelijkerwijs liet coach Hans Parrel
zijn routiniers de gehele tweede
periode op de kant waardoor de
voorsprong verdween als sneeuw
voor de zon en LZ tegen een 3-5
achterstand aan keek. LZ zette een
fanatieke inhaalrace in die pas zijn
vruchten afwierp in de laatste mi
nuten van de wedstrijd. Setstan
den 3-2, 4-5, 6-5 en 10-8. Doelpun
ten: Frans v.d. Brink 3x, Wilco v.d.
Zeeuw 3x, Michel v.d. Zeeuw 2x,
Ruud Muusse en Jan de Graaf.
Vivax smaakte weer eens het
zoet van de overwinning. In eigen
huis werd het Haagse DSZ met 8-7
verslagen. De overwinning kwam
zeer moeizaam tot stand. Bijna de
gehele wedstrijd stond DSZ aan de
goede kant van de score. Pas in de
slotfase wisten de Oegstgeestena-
ren het initiatief naar zich toe te
trekken en de Hagenaars alsnog te
achterhalen. De geblesseerde kee
per Joep van Duynhoven werd ver
vangen door Rien de Goey.
DKD verloor ongelukkig van het
tot nu toe sterk opererende WZK
uit Wassenaar. Ook in de beginfase
gaven de Wassenaarders blijk over
gave polo-kwaliteiten te beschik
ken. De 6-3 voorsprong aan het be
gin van de derde periode was dan
ook volkomen terecht. Va banque
spelend gaf DKD in de volgende
perioden echter voldoende tegen
gas om voor een gelijk opgaande
wedstriid zorg te dragen.
Twee minuten voor tijd namen
de Leiderdorpers zelfs een voor
sprong (8-7). Die echter knullig en
volkomen onnodig uit handen
werdgegeven. Eerst trokken de
Wassenaarders de stand, recht (8-8).
Bij deze stand kregen de Leider
dorpers zo'n 40 seconden voor tijd
een uitgelèzen kans om via een nu
merieke meerderheid de overwin
ning naar zich toe te trekken. On
nauwkeurig plaatswerk deed de
bal belanden bij een van de WZK
voorwaartsen die drie seconden
voor tijd heel DKD het nakijken
gaf. Eindstand 8-9. Doelpunten
DKD: Harry v. Hove 3x, Chris
Waasdorp 2x, Frank Dreef, Peter
Baars en Jan v.d. Brink lx. WZK:
Frans Toonen 6x, Evert Bregman
2, Ermond van Beek 1.
Hoewel het spel van de vrouwen
van LZ'86 een stijgende lijn ver
toont bleek dit niet genoeg om
voor de eerste puntenwinst te zor
gen. Aangezien de eerste wedstrijd
al met 14-2 werd verloren had de
LZ formatie weinig hoop op een
goed resultaat. De vrouwen speel
den echter beter dan verwacht,
maar kenden hun traditionele te
rugval in de derde periode. KZC
sloeg toen een gat van drie doel
punten wat de basis legde voor de
uiteindelijke 10-5 overwinning.
.Doelpunten: Yvonne Flippo 2x,
Monique v. Leeuwen, Jeanet de
Jong en Angenita Haitsma 2x.
De vrouwen van de Zijl/LGB
versloegen het zwakke Wiekslag
met maar liefst 16-4. Doelpunten
makers: Marion Rijsbergen 6x,
Margareth v. Veen 6x, Esther Re
degeld 2x, Pamela Tegelaar en In
ge Bouwmeester.
WIM SIERA
irchieffoto Loek Zuyderduin)
HARDERWIJK - Han Kulker
kan ook crossen. Dat bleek za
terdag weer eens, toen Neder
lands succesvolste baanatleet
van dit jaar de zware Athlos-
cross in Harderwijk op zijn
naam schreef. In de slotfase
van de 6500 meter lange cross
rekende de Bataaf af met Aart
Stigter van AAV'36, onlangs
nog winnaar van de Boskoopse
Floracross, die in een eind
sprint per definitie kansloos is
tegen atleten van het kaliber
van Kulker: 21.10,5 om 21.11,5.
Niet alleen de leerling, Kul
ker, maar ook de leermeester,
Bram Wassenaar, vestigde de
aandacht op zich. De veteraan
nestelde zich achter de top als
zesde in het totaalklassement,
ook al door een verbazend snel
le opmars aan het einde van de
korte, maar loodzware cross.
Onder soms barre omstandig
heden liet Wassenaar heel wat
clubgenoten achter zich, van
wie Jan Verloop (dertiende) en
Jan Jansen (twintigste) zich
aardig konden handhaven. Van
de sterke crossers van AAV'36
kwam Rob van Schooten ver
rassend sterk uit de strijd: hij
eindigde pal achter clubgenoot
Ed van Gemeren op de negen
de plaats bij de
Carla Beurskens
Carla Beurskens is gisteren
in Lissabon als derde geëin
digd in een wegwedstrijd over
15 kilometer om de wereldbe
ker. De Limburgse liet een tijd
afdrukken van 48 minuten en
36 seconden. Ze kwam slechts
vijf seconden tekort op de Por
tugese Aurora Cunha, die voor
de derde achtereenvolgende
maalzegevierde. Cunha's land
genote Rosa Mota werd tweede
in 48,35.
In badmintoncompetitie
LEIDEN - Het afgelopen weekein
de werd de eerste helft van de lan
delijke badmintoncompetitie afge
sloten. De hoofdmacht van BC
Vlietwijk verloor in de eerste klas
se met 6-5 van het Alphense Flair.
Winst in Alphen zou een tweede
plaats in de poule opgeleverd heb
ben. Lisse daarentegen won over
tuigend van de hekkesluiter uit de
poule, Velsen (8-2). Door deze
winst, wegens tijdgebrek werden
er slechts tien partijen gespeeld,
staat Lisse nu op de derde plaats
voor streekgenoot Vlietwijk.
In de tweede klasse konden zo
wel het reserveteam van Vlietwijk
als het eerste van Leiden hun wed
strijden tegen respectievelijk Ma
rathon 1 en Sio 2 niet winnend af
sluiten. Het tweede van Lisse (ze
vende plaats) verloor met 6-2 van
Leyton 1 (derde plaats) en Meren-
wiek (vijfde plaats) won met 1-7
van Flash 3 (achtste plaats). Klasse-
genoot Leiden 2 behaalde een op
merkelijk resultaat tegen het Haag
se Florida. Het werd 6-2 in het
voordeel van de Leidenaars.
Vlietwijk heeft de kans om hal
verwege de competitie in de eerste
klasse de tweede plaats te bezetten
laten liggen. Een 5-6 overwinning
op het Alphense Flair zou genoeg
geweest zijn om dit te halen. Irene
de Vrind en Dick Oosterg wisten in
het gemengd dubbel niet de 5-5
stand om te zetten in winst. Door
de volle winst van concurrent Lis
se (het werd 8-2 tegen Velsen) moet
Vlietwijk voorlopig genoegen ne
men met een vierde plaats.
Het enkelspel tussen Lissenaar-
Nico Meijer en Velsenaar Kees de
Willegen duurde maar gisteren
maar liefst anderhalf uur. Dit
zwaar "bevochten winstpunt voor
Meijer was de oorzaak van het niet
meer kunnen spelen van de laatste
party.
Evenals Lisse kon ook het eerste
team van Leiden de wedstrijd niet
uitspelen. De 6-1 achterstand tegen
Sio 2 uit Leideschendam is echter
duidelijk genoeg om te stellen dat
Leiden nog lang niet van de plaats
by de laatste drie af is.
Met het gevoel van "we hadden
moeten winnen" kwam het tweede
team van Vlietwijk uit Vlissingen
terug, waar het met 5-3 van Mara
thon verloren had. Een 'onbevredi
gende' positie in de middenmoot
op de helft van de kompetitie is
hun deel.
Het gemis van Jos van Assen
delft speelde Lisse 2 ook nu parten
(6-2 verlies tegen Leyton uit Voor
burg), terwijl Meren wiek (dat dit
weekeinde zonder John van Eijk
speelde) de stijgende lijn voort
wist te zetten (winst op Flash 3).
Een nog niet uitzichtloze zevende
plaats voor Lisse 2 en een vierde
voor Merenwiek houdt de nodige
spanning in deze poule. Het andere
derde klasse team, Leiden 2, kijkt
ambitieus uit naar de tweede helft
van de kompetitie. "We zyn vast
van plan een plaatsje bij de eerste
drie ter veroveren" aldus Stefan
van Giezen.
In de vierde klasse ging Lisse 3
ondanks nogal wat drie-setters on
deruit tegen Kennemerland 2 (5-3).
De Spotvogels, dat te kampen
heeft met een aantal slepende bles
sures, liet Badhoevedorp een 8-0
winst. En ook Lisse 4 slaagde er
niet in te winnen van tegenstander
Amsterdam 2 (1-7). Als enige in de
vierde klasse wist Leiden 3 van ro
de lantaarndrager De Treffers te
winnen (7-1). De Leidenaars slui
ten hun eerste helft af op een veel
belovende derde plaats.
LEIDEN - Door de veldrit van Tilburg op zijn naam te schrijven, heeft
cyclocrosser René Guyt gisteren optimaal profijt getrokken uit het ver
blijf in een Tsjechoslowaaks trainingskamp. Die trainingsstage werd ge
houden in het kader van het Van de Kar-fonds voor jeugdige sporttalen
ten.
Een dag eerder uit Tsjechoslowakije terugkerend, dan oorspronkelijk
de bedoeling was, besloot Guyt en passant bij te schrijven in de Tilburgse
cross. Al snel in de koers bleek dat de geleverde trainingsarbeid de Kat-
wijkse veldrijder geen windeieren had gelegd. Achterin het veld gestart,
rukte de Casba-Swifter in hoog tempo naar het kopgroepje op. Daar be
merkte hij dat inmiddels Frank Groenendaal, de jongere broer van Rei-
nier, het avontuur had gezocht. Guyt zette prompt de achtervolging in,
achterhaalde Groenendaal en liet hem ook gelijk ter plekke. Een verbe
ten jacht van de achtervolgers bleek daarna tevergeefse moeite. Na een
halve koers alleen voorop te hebben gereden, finishte Guyt met ruim een
minuut voorsprong op Groenendaal en Harks als winnaar.
Op het parkoers van Swift ging zaterdagmiddag de eerste wedstrijd in
een serie van drie "Buitcrossen" van start. Een interclubwedstrijd, be
doeld voor renners uit de Zuidhollandse regio. In deze onder zware om
standigheden gereden openingskoers maakten de wegrenners nog duide
lijk de dienst uit. Voorburger Axel Hermans zegevierde met grote over
macht, voor Martin Lexmond uit Gouda en Swifter Jan-Hendrik Lager-
weij. Een dag later bracht Lagerwey wel de onderlinge Swiftclubrit op
zijn naam.
ROTTERDAM - Dat de krachtsver
schillen in de eerste klasse A van
de korfbalcompetitie klein zijn, be
wees gisteren het duel Rozenburg -
De Dananaïden. Is de Leidse ploeg
inmiddels naar de bovenste regio
nen opgeklommen, de thuisclub
tracht wanhopig de rode lantaarn
kwijt te raken. Niettemin eindigde
het uiterst vinnige duel met het
kleinst mogelijk verschil: 5-6 in het
voordeel van De Danaïden.
Een kwartier voor tijd kreeg De
Danaïden het even epg benauwd.
Deels werd dit veroorzaakt door de
niet al te krachtige arbitrage, lei-
Winst voor
De Danaïden
in vinnig duel
dend tot fors spel aan beide zijden,
terwijl De Danaïden daarnaast in
het middenvak onnodig veel bal
verlies leed. De 3-6 voorsprong
slonk gestaag totdat tien minuten
voor tyd bij 5-6 Eric Kromhout zijn
ploeg weer wat lucht gaf. De druk
van de thuisploeg bleef aan, maar
resulteerde pas in de slotminuut in
een treffer: 6-7.
Ook in de eerste helft was het
scoren De Danaïden maar moei
zaam afgegaan. Een straffe wind
was er schuldig aan, dat het bijna
een half uur duurde eer Kitty Dool
de openingstreffer aan kon laten
tekenen. Na 1-1 liep De Danaïden
door goals van Leon Brouwers en
Monique Slingerland weg naar 1-3.
Deze marge werd door Eric Krom
hout, Enrico Mud en Eric Peters na
rust (1-3) verder uitgebouwd. Maar
toen bleef De Danaïden bijna ste
ken.
