'Leiden ondernam weinig
voor behoud van Krantz'
Verzoek om 39 peuterzalen
in regio Leiden te ontzien
De Vries tijdens textielhistorische dag:
Wethouder per taxi uit
Duitsland: 900 gulden
Rechter wil dat partijen café
Het Spoortje samen gaan praten
Weer fietsers
bekeurd
Van de Ham
voorzitter
van D66
Meisje (16)
aangereden
Sluiting van Indonesisch
restaurant van de baan
Studente
wint auto
VRIJDAG 24 OKTOBER 1986
LEIDEN - De houding van de ge
meente Leiden in de jaren '50 en
'60 tegenover de textielfabrieken
in de binnenstad, had achteraf be
zien veel weg van een sterfhuiscon
structie. Van gemeentelijke indus
triebeleid was in die jaren nauwe
lijks sprake en voor zover zo'n be
leid er wel was, richtten de inspan
ningen zich bijna alleen op de ves
tiging van nieuwe industrieën die
naar Leiden kwamen.
De textielbedrijven werden van
af de jaren '50 meer en meer ver
drongen door zogenoemde ka
pitaalintensieve ondernemingen
en omdat dit betekende dat er
meer geschoolde en beter betaalde
arbeiders kwamen die hun werk
onder beter omstandigheden kon
den verrichten, waardeerde de ge
meente dit verdringingsproces po
sitief.
Aldus stelde prof. H. dé Vries
van de subfaculteit geschiedenis
van de universiteit in zijn lezing
'Het bedrijf Krantz en Zoon in de
20ste eeuw', gisteren tijdens de 3de
textielhistorische studiedag in Lei
den. De lezing vormt een neerslag
van de intensieve bestudering door
hem en een aantal studenten van
de vakgroep sociaal-economische
geschiedenis van de Krantz-archie-
ven in het Gemeentearchief.
De Vries nam gisteren de ge
schiedenis na 1945 onder de loep
van de roemruchte Laken- en Wol-
lenstoffenfabriek J.J. Krantz en
Zoon, die in 1978 jammerlijk ten
onder ging na een fusie met de
Vaalser Textielbedrijven. Twee za
ken springen bij die historie in het
oog: het sterke familie-karakter
van het bedrijf en de 'zelffinancie
ring'; Krantz is altijd weinig afhan
kelijk van banken geweest en de
familie slaógde er tot 1977 in meer
dan 50 procent van de aandelen in
eigen bezit te houden.
Na de Eerste Wereldoorlog wa
ren er vier broers uit het Krantz-
geslacht die gezamenlijk eigenaar
waren van de wollenstoffenfa-
briek, die sinds het laatste kwart
van de 19de eeuw in Leiden was
gevestigd. Toen de oudste over
leed. werd het bedrijf in 1933 om
gezet in een nv, waardoor men de
minderjarige kinderen kon laten
deelnemen in het kapitaal zonder
dat zij firmant werden. De oude si
tuatie werd hersteld nadat die kin
deren meerderjarig waren, in 1949
echter werd het bedrijf een echte
NV.
Strategie
De familie Krantz was er. zo stel
de de Vries, zeer op gebrand de fi
nanciering van de fabriek in eigen
hand te houden. Dat lukte groten
deels ook: "Bij Krantz was men ge
woon om nieuwe gebouwen, ma
chines en gereedschappen al in de
eerste 3 jaar na aanschaf voor 50
procent af te schrijven. Zo was
men in sommige jaren in staat om
de investeringen geheel te betalen
uit de afschrijvingen". Wat wel als
gevolg had dat de netto winst sterk
werd gedrukt: "In 21 van de 28 na
oorlogse jaren werd er meer afge
schreven dan er aan netto-winst
overbleef. Ook de aandeelhouders
ondergingen de gevolgen van deze
straffe politiek van zelffinancie
ring". Van de 28 bedrijfsjaren werd
er bij voorbeeld in 10 geen divi
dend uitgekeerd en in 8 minder
dan de volgens de statuten ver
plichte 6 procent. "Deze uitkom
sten van ons onderzoek tonen dui
delijk aan hoeveel de onderne
mersleiding, i.e. de familie Krantz,
die de meerderheid van de aande
len bezat, was gelegen aan de stra
tegie van zelffinanciering. De aan
deelhouders zijn er heel wat bij in
geschoten".
Krantz heeft na de oorlog met
heel wat fusiepogingen te maken
gehad. Drie hoofddoelen heeft het
bedrijf daarbij volgens De Vries
gehad. In het begin probeerde men
vooral een betere positie te krijgen
op de afzetmarkt, bijvoorbeeld
door met concurrenten afspraken
te maken over marktverdeling of
door specialisatie. Daarna was het
döel om het eigen bedrijf "ratione
ler" in te richten, in het bij zonder
door de eigen spinnerij af te stoten.
Derde en laatste hoofddoel was het
vinden van een oplossing voor het
gebrek aan arbeidskrachten in de
Leidse regio, wat destijds de reden
was om te fuseren met de Vaalser
Textielfabrieken en waaraan het
bedrijf uiteindelijk kapot is ge
gaan.
De Vries vertelde dat er vanaf
1953 geregeld tekort aan personeel
was voor de wollengarenindustrie.
De oorzaken daarvoor waren vol
gens een arbeidsverslag van het
Gewestelijke Arbeidsburau als
volgt: "De textielbedrijven zijn in
werknemerskringen minder ge
wild. De minder gunstige arbeids
omstandigheden in het verleden
zijn kennelijk nog niet vergeten".
Uit een onderzoek van de Leidse
universiteit eind jaren '40 was dat
ook al gebleken. "Weliswaar was
het sociale aanzien van de textiel
arbeiders na de oorlog flink geste
gen, maar het beeld van de textiel-
arbeid als zodanig was in brede la
gen van de bevolking niet erg posi
tief. Velen beschouwden werken
in de textiel niet of nauwelijks alö
een 'vak'. Ook van de arbeidsom
standigheden bestond £en nogal
negatief beeld: sterk gebonden aan
grote lawaaierige machines, stoffi
ge en vochtige werkruimten en on
gezond".
Door het uitbetalen van extra
loon en overwerkuren en door het
aantrekken vanbuitenlandse ar
beiders trachtte Krantz de arbeids
krachten aan zich te binden. He
laas zonder het gewenste resultaat.
Een fusie met de Vaalser Textiel
bedrijven (VTF) volgde: de Textiel
bedrijven hadden veel schulden,
weinig orders maar voldoende per
soneel, Krantz verkeerde in de om
gekeerde positie. Met hulp van het
ministerie van economische zaken
nam Krantz de failliete fabriek in
1977 over, om vervolgens een jaar
later zelf surséance van betaling te
moeten aanvragen. Waarmee een
eind kwam aan een bijna twee eeu
wen oud bedrijf. De toenmalige
minister van economische zaken
Van Aardenne sprak daarover in
1979 zijn treurnis uit: Krantz had
maar beter niet kunnen verhuizen,
zei hij in de Tweede Kamer. Hij
stak de hand ook in eigen boezem.
De gemeente Leiden probeerde
destijds vergeefs bij het ministerie
gedaan te krijgen het bedrijf voor
Leiden te behouden. Dat had men
volgens de minister inderdaad
achteraf beter kunnen doen. VTF
was niet meer levensvatbaar, maar
voor Krantz was volgens hem nog
redding mogelijk geweest.
LEIDEN - Enigszins vertraagd, omdat de vloerbedekking nog niet ge
legd was, konden de kinderen en leerkrachten van de Marnix van St.
Aldegondeschool gisteren toch het oude gebouw aan de Maresingel verla
ten. In verhuisoptocht ging het vervolgens naar de Houtmarkt, waar het
schoolgebouw werd. betrokken. (foto wim Dijkman)
LEIDEN - Het PvdA-raadslid
Kerckhoffs heeft de wethouder
van financiën en organisatie, Bor-
dewijk, in een fractievergadering
van haar partij vragen gesteld over
de kosten die leden van het college
van B en W maken voor vervoer
per taxi.
Aanleiding voor deze vragen is
een taxirit die wethouder Fase
(economische aangelegenheden)
onlangs maakte van Hannover
(Duitsland) naar Leiden. De wet
houder had in Duitsland samen
met drie van haar ambtenaren een
beurs bezocht en moest 's avonds
terug zijn in Leiden voor een ver
gadering. De kosten van de taxirit
Hannover-Leiden bedroegen 900
gulden.
De wethouders Bordewijk en Fa
se waren gisteren en vanochtend
niet bereikbaar voor commentaar.
Volgens de secretaresse van de bei
de wethouders, mevrouw C.A.M.
Montanus, kiezen leden van het
college altijd voor de goedkoopste
manier van vervoer. De trein zou
evenwel vaak afvallen als vervoers-
mogelijkheid "omdat het zo tijdro
vend is".
Over het onderhavige geval ver
klaart mevrouw Montanus dat een
vliegreis naar Hannover veel kost
baarder zou zijn geweest (650 gul
den per persoon) en dat men met
de trein duurder uit zou zijn omdat
men dan niet in één dag op en neer
had gekund en men de kosten van
een hotel had moeten bijtellen.
Volgens bestuursmedewerker
DEN HAAG/LEIDEN - De strijd
om café Het Spoortje aan de He
rensingel in Leiden woedt onver
minderd voort, ook na een tweede
behandeling van het kort geding
dat de vorige uitbater ervan tegen
de huidige heeft aangespannen.
President mr. M. Wijnholt van de
Haagse rechtbank besliste gisteren
de zaak vier weken aan te houden
opdat partijen in onderling overleg
alsnog tot een oplossing van de
problemen kunnen komen.
Kern van de zaak is een bedrag
van 6000 gulden dat de huidige ei
genaar van Het Spoortje van de vo
rige zegt te willen terughebben.
Het geld is de aanbetaling op de
overnamesom van 30.000 gulden.
Alleep in dat geval is hij bereid om
Vieren
Studentenvereniging SSR, ge
huisvest aan de Hogewoerd 108
heeft dit jaar heel wat te vieren:
het 85-jarige bestaan en verder
het feit dat het 100 jaar geleden is
dat haar voorganger, Unie Hen
drik de Cock, in Leiden werd op
gericht.
De viering van het zeventiende
lustrum begint op 29 oktober;
vanaf dan tot en met 13 novem
ber zullen er diverse activiteiten
plaatsvinden. Activiteiten die
zijn afgeleid van het thema: de
andere werkelijkheid.
"Er zullen onderwerpen bij de
kop gevat worden die zelden of
nooit onder de aandacht komen
en daarnaast zal juist geprobeerd
worden overbekende onderwer
pen in een nieuw licht te plaat-
We wachten af.
De cyclus zal in elk geval op 13
november worden afgesloten
met een forum in het Academie
gebouw waaraan een paar "pro
minente" vertegenwoordigers
van het omroep wezen zullen
meedoen.
Je kunt tegenwoordig overi
gens niet meer zeggen dat de
keuze van het thema de zwaar
gereformeerde afkomst verraadt:
de R staat namelijk niet meer
voor Reformatorum.
"SSR bleef zich tot ver in de
jaren zeventig baseren op gere
formeerde grondslag, hoewel
ook vele niet-gereformeerden lid
werden van de vereniging. Het
was op een bepaald moment vol
strekt natuurlijk om deze speci
fiek gereformeerde grondslag te
vervangen door een algemeen
christelijke".
Aldus geschiedde in 1977.
SSR denken; wel aan Minerva en
Quintus. Toch heeft de vereni
ging een zogenaamde groentijd
gekend die er niet om loog.
Een tekst uit 1932 geeft wat dat
betreft al een aardige aanwijzing:
"Enkele weken geleden hebt ge
H.B.S. of gymnasium verlaten.
Wellicht klinken de laatste be
straffende woorden van uw leer-
aar nog in uw ooren en nu is aan
gebroken de tijd der vrijheid".
De tijd der vrijheid...maar dan
moest er eerst nog een hindernis
worden genomen: de groentijd.
"Eerst moet ge binnentreden
door de kaken van het monster
dat novitaats-commissie heet".
De kaken van het monster...even
verderop wordt één en ander
simpeler verwoord: "En ge zult
ook kwellingen ondergaan".
Natuurlijk was de moeite niet
voor niets, zo betoogde de schrij
ver van deze tekst: na de kwellin
gen wordt de student immers
toegelaten in het walhalla! "En
gij damesnoviet als (ja als!) u het
hof gemaakt wordt door een ou
derejaars, voelt ge u al minder
verlegen worden en terwijl ge uw
zoete lipjes aan uw nog zoeter
glaasje Ranja zet/krijgt ge al uw
vrouwelijke geraffineerdheid
weer terug".
Vieren (3)
Vieren (2)
"Een woedend tumult ontstond
waarbij allerlei slaapkamermeu
belen kriskras dooreenvlogen,
zoódat de hospita in haar wan
hoop naar de politie rende, die
zich weldra met man en macht
voor het huis posteerde en in af
wachting van de ontknooping
van het drama alvast de toe-
geloopen menigte op een afstand
hield".
We schrijven najaar 1911. Dit is
de oudste beschrijving van een
groentijd op SSR, aldus Johan
Koppenol die in het gedenkboek
dat is verschenen één van de aar
digste hoofdstukken schreef.
Wie het woord ontgroenen
hoort zal tegenwoordig niet aan
Natuurlijk kon kritiek niet uit
blijven. Zo vroeg iemand zich af
of ontgroenen niet een teken van
heidendom is, met andere woor
den: paste het gereformeerde
studenten wel om nieuwelingen
mores te leren?
De vraag werd vooralsnog niet
met 'nee' beantwoord. Koppenol
schrijft dat de groentijd van SSR
in de jaren vijftig zwaarder was
dan die van Minerva. Met name
de gesprekken over bijbelkennis
moeten er niet om hebben gelo
gen. Wie niet beschikte over vol
doende parate kennis kreeg bij
les.
Maar ook de 'gewone' gesprek
ken waren beslist niet leuk. Wie
het verslag van zo'n onderhoud
leest, blijft zich verbazen over zo
veel onbenulligheid en stomp
zinnigheid.
Spelers: een student en een
"blonde, bebrilde dame". (Ziet u
haar voor zich: het gemene zusje
van Lous Haasdijk!)
- Wil je je aan me voorstellen?,
schreeuwde ze uit.
- Ja, zei ik bibberend van
schrik!
- Nou, haal dan een stoel. (De
Hogewoerd 108: het pand waarin de jubile-
gi/ng SSR al sinds geruime tijd is gehuisvest.
studentenvereni-
(foto Wim Dijkman)
sukkel gaat die stoel ook nog ha
len.)
- Wat!, schreeuwde ze, voor wie
is die stoel? Voor mij? Ik wil
geen stoel. Hou bij je!
Uiteindelijk verdwenen dit
soort rituelen. Tegenwoordig
zijn de rang- en standsverschil
len vervaagd en ligt de nadruk
op werkweken en projectgroe
pen. Dat over die moderne
aanpak ook niet iedereen even
goed is te spreken moge blijken
uit een almanakstukje uit 1979.
Een studente die zich bezig
hield met opvang klaagt dat ze
het niet meer ziet zitten, om het
maar eens modern uit te druk
ken. Ze was goed moe, schrijft
"En toen nog eens allerlei din
gen er achteraan". Zelfs het op
schrijven van haar ervaringen is
haar teveel: "Ach, zo'n stukje
schrijven voor de almanak, je
wordt er toch doodziek van!"
Beuk
Sommige mensen slaan rood uit
als ze een woord horen of lezen
dat andere mensen zonder
schroom in hun mond nemen.
Zo werden we naar aanleiding
van het bericht dat er in de tuin
van boekhandel Ginsberg een
theekoepel wordt gebouwd op
gebeld door een lezeres die het
echt te kwaad had met het woord
theekoepel.
"Theekoepel..hoe
ze het! Gruwelijk. Je hebt nog
zo'n woord. Kom, u kent het vast
wel...eetcafé. Eetcafé, bah!"
Mevrouw had meer noten op
haar zang: de boom die in voor
noemde tuin staat is helemaal
geen linde. Hoe kwamen we
daarbij? Volgens haar is het een
vleugelnoot.
Ginsberg maar eens gebeld,
want zo'n fout gaat toch aan je
ziel knagen. "In onze tuin staat in
elk geval geen linde", zegt de me
dewerkster. En die grote boom
dan... "Ik zal eens even gaan kij
ken". Terug van excursie: "Die
knoert, dat is een beuk".
aan de eis te voldoen het etablisse
ment te verlaten.
Maar vorige eigenaar J. Kager zei
daarvoor niets te voelen. De 6000
gulden die als aanbetaling op de
overname van het café in april wa
ren betaald zijn er sinds die tijd wel
verdiend, zo hield hij de recht
bankpresident voor. Directeur
Koot van Kerkhof Taxibedrijf, die
het bewuste bedrag bij wijze van
voorschot voor een van zijn chauf
feurs indertijd had betaald, betoog
de echter niets dan verlies te heb
ben geleden. Koot wil de oorspron
kelijke afspraak nageleefd zien dat
indien zijn chauffeur de financie
ring voor de overname van het café
niet kon rondkrijgen, de koop van
de baan zou zijn en de aanbetaling
zou worden terugbetaald.
De ruzie over de bvername van
het café is al enkele maanden na
april begonnen. Volgens de direc
teur van de taxicentrale klopte veel
informatie niet die Kager tijdens
de onderhandelingen had ver
strekt. Zo begreep de koper pas la-
ter dat in het huurcontract voor het
pand waarin het café is gevestigd
ook een bierbrouwer partij is en
waren er onbetaalde rekeningen.
Koot wil daarom nu wel van de
koop af, maar eist de aanbetaling
die hij had gedaan terug. Dat was
zo afgesproken, aldus Koot.
Kager had het kort geding aange
spannen met de eis dat de nieuwe
exploitant ofwel de rest van de
koopsom, 27.000 gulden, betaalt of
het pand verlaat. De eerste behan
deling van de zaak werd aangehou
den omdat alleen voormalig taxi
chauffeur F. Martijn was gedag
vaard. Die stelde echter slechts
voor zijn baas te zijn opgetreden.
Die had de aanbetaling gedaan en
bij hem was hij tenslotte ook in
dienst gebleven. Martijn zelf zou
het cafébedrijf pas overnemen als
hij de financiering ervan kon rond
krijgen.
LEIDEN - In totaal kregen 64 fiet
sers gisteravond een proces-ver
baal omdat" ze zonder licht reden.
Evenals eergisteren, toen 79 men
sen een bekeuring kregen, werd er
op diverse plaatsen in de stad ge
controleerd.
Van Schie hebben de le
den van het college vorig jaar een
bedrag 35.364,95 gulden aan taxi-
kosten gedeclareerd, zo'n 3000 gul
den per maand dus. Mevrouw van
Schie voegt er aan toe dat het ene
lid van het college meer taxikosten
declareert dan het andere. "Maar
dat is ook logisch want sommige
wethouders hebben door de aard
van hun portefeuille meer contac
ten buiten de stad dan anderen".
Volgens mevrouw Van Schie zijn
er geen beperkingen gesteld wat
betreft het aantal kilometers of be
dragen per afzonderlijke taxirit. Ze
stelt verder dat het bedrag dat het
college jaarlijks declareert aan ta
xikosten vrij constant blijft.
De gemeenteraad besloot enkele
jaren geleden de dienstauto uit be
zuinigingsoogpunt af te schaffen.
Dat bespaarde kosten voor een hal
ve arbeidsplaats en voor de exploi
tatie van de auto. Volgens me
vrouw Van Schie is het bedrag dat
nu wordt besteed aan taxiritten
aanmerkelijk lager dan wat vroe
ger werd uitgegeven voor de
dienstauto.
LEIDEN - Marianne van de Ham
is gekozen tot voorzitter van de af
deling Leiden van D66. Zij volgt
Frederik van Lookeren Campagne
op, die fractie-assistent is gewor
den.
Van de Ham is reeds jaren actief
binnen de afdeling Leiden. In de
vorige raadsperiode heeft zij twee
jaar voor D66 in de gemeenteraad
gezeten.
Tot secretaris is gekozen Roelof
Buffinga, die Freek Muller op
volgt. Het adres van het secreta
riaat blijft Janvossensteeg 35, tele
foon 144081.
LEIDEN - Een 16-jarig meisje uit
Zoeterwoude moest gistermiddag
omstreeks tien over vier met been
letsel naar het AZL worden ge
bracht nadat ze op het Stations
plein was aangereden door een au
tomobilist. Volgens de politie ont
stond het ongeluk doordat het
meisje niet uitkeek en door rood
fietste.
LEIDEN - Door een brandje
sprong er vanochtend omstreeks
half zes een ruit van een groente-
winkèl aan de Hogewoerd. Een tot
nu toe onbekende voorbijganger
stak een paar vuilniszakken in
brand.
Het kozijn en de luxaflex werden
ook beschadigd. Hoe groot de
rookschade is kon de politie niet
zeggen.
Brief aan minister Brinkman
LEIDEN/LEIDERDORP/VOOR-
SCHOTEN - Verontruste ouders
van peuters uit Leiden, Leiderdorp
en Voorschoten hebben minister
Brinkman (WVC) gevraagd om zijn
bezuinigingen op het sociaal-cultu
reel werk (o.m. peuterspeelzalen)
in heroverweging te nemen.
In een brief aan de bewindsman
schrijven zij het te beseffen, dat de
gemeenten uiteindelijk inhoud
moeten geven aan de bezuinigin
gen. Decentralisatie is een goede
zaak, zeggen zij, maar een lege dop
wanneer de gemeenten financieel
niet in staat worden gesteld hun
nieuw verworven verantwoorde
lijkheid waar te maken.
Met kunst- en vliegwerk, aldus
de brief, zijn de afgelopen jaren de
speelzalen draaiende gehouden. Er
is veelvuldig een beroep gedaan op
vrijwilligers, hetgeen niet bevor
derlijk is voor de continuïteit en
kwaliteit van het peuterspeelzaal-
werk.
Kwaliteit, zo zeggen de veront
ruste ouders, van de opvang is in
Leiden, Leiderdorp en Voorscho
ten een van de belangrijkste uit
gangspunten. "Dit impliceert pro
fessionaliteit in de opvang. Een
professionaliteit die steeds meer
DEN HAAG/LEIDEN - Het door
de economische-politierechter in
Den Haag uitgevaardigde slui
tingsbevel van een half jaar voor
een Indonesisch restaurant in de
Breestraat in Leiden is van tafel.
Het gerechtshof in Den Haag heeft
dit vonnis vanmorgen vernietigd
en de opgelegde geldboete van
4.000 gulden gehalveerd.
De economische-politierechter
had het Indonesische restaurant in
januari van dit jaar tot een halfjaar
sluiting veroordeeld omdat de
Keuringsdienst van Waren er her
haaldelijk een te grote hoeveelheid
bacteriën in een kipgerecht had
aangetroffen. Bovendien had men
ongerechtigheden in de keuken ge
constateerd. Het restaurant was te
gen dit vonnis in hoger beroep ge
gaan omdat volgens advocaat mr.
G.R. van der Plas de Keurings
dienst van de verkeerde normen
was uitgegaan. Hij stelde twee we
ken geleden tijdens de behande
ling van de beroepszaak dat ten on
rechte de normen van het Kokswa-
renb,esluit waren gehanteerd. Vol
gens hem moest ten
ten tijde van de monsterneming
nog halfgare kippepoten van het
Vlees- en Vleeswarenbesluit wor
den uitgegaan. En dat stelt geen
normen voor de betreffende bacte
rie. In eenmaal gaargekookte ajam
roedjak, en dan pas een 'koks
waar', komt de bacterie niet meer
voor, aldus het betoog van de
raadsman. Mr. Van der Plas zag als
oorzaak van de verwarring hier
over de authentieke bereidingswij
ze die het restaurant er op nahoudt.
De procureur-generaal had het
vonnis van een half jaar onvoor
waardelijke sluiting door het hof
omgezet willen zien in een voor
waardelijke. Mr. B. de Hoogh
noemde dat de premie van het
openbaar ministerie voor het feit
dat de Keuringsdienst van Waren
de afgelopen tijd het restaurant
niet meer op een te grote hoeveel
heid van de betreffende bacterie
had kunnen betrappen. De even
eens door de politierechter in eer
ste instantie opgelegde boete van
4.000 gulden liet hij in zijn eis ech
ter ongewijzigd.
onder druk is komen te staan en
zoals de zaken er nu voorstaan in
de komende jaren in onaanvaard
bare mate achteruitgaat. Dit ge
beurt op een arbeidsmarkt waar
het aanbod de vraag ver overtreft
met alle teleurstellingen voor be
trokkenen en maatschappelijke
kosten vandien".
Volgens de ouders is de peuter
speelzaal van onmiskenbaar be
lang voor de spel- en ontmoetings
mogelijkheden in de leeftijdsklas
se van 2-4 jaar. Bovendien is de
speelzaal een voorbereiding voor
de basisschool.
Niet minder fnuikend zijn de ge
volgen voor de ouders, aldus de
brief. "In Leiden, Leiderdorp en
Voorschoten is het bevorderen van
de kansen van vrouwen om aan het
arbeidsproces of onderwijs deel te
nemen een belangrijk uitgangs
punt bij het peuterspeelzaalwerk.
Zo'n uitgangspunt, tevens het be
leid van het kabinet, wordt gefru
streerd door uw plannen".
De drie gemeenten hebben geza
menlijk 39 peuterzalen. Op ter
mijn, schrijven de ouders, zijn wij
oprecht bezorgd over het lot ervan.
Over het lot van de mogelijkheden
voor de ontwikkeling van de kin
deren en over de werkgelegenheid
van de leidsters. "Daarom verzoe
ken wij u de omvang van de bezui
nigingen in heroverweging te ne-
LEIDEN - De 18-jarige Leidse stu
dente Rian Kalden heeft een fon
kelnieuwe auto gewonnen. Zij won
de automobiel in het kader van een
jubileumactie ter gelegenheid van
het 60-jarig bestaan van de Hema.
De heer J. Bennink, bedrijfsleider
van de Leidse vestiging van Hema,
overhandigde vanmorgen de sleu
tels van de auto aan de studente
die woont in de Rooseveltstraat.
