Gokverslaving: een onderschatte killer Casino's omarmen de speelautomaat 'Ze maken alles voor zichzelf kapot' ZATERDAG 18 OKTOBER 1986 De catacomben van het casino in Scheveningen zijn alleen per roltrap bereikbaar. In het schemerduister van de „Jackpot-club" vormen de aan en uit flitsende lampjes van de rouletteautomaten een grillig pa troon. De stilte wordt alleen door broken door het lokkende compu- tergetinkel van meer dan tweehon derd speelautomaten a raison van minimaal twintig mille per stuk. Wandelgangen vol fruitautomaten, roulette- en kaartspelen, compleet met het „echte" geluid van speelkaarten die worden geschud. Eenarmige bandieten, met de valse suggestie dat de speler met de metalen arm kan manipuleren, ter wijl in werkelijkheid chips het werk doen. Negentig tot vijfennegentig pro cent kans op een uitkering tegen zestig procent elders, vertelt adjunct-directeur Clays. Afwachten De „Jackpot-club" is nu nog het do mein van alleen het personeel van de ca sino's. Met spanning wachten Scheve ningen en Rotterdam (waar 56 automa ten staan) op de inwerkingtreding van de wijziging van de wet op de kansspe len. Slechts een positief advies van de Raad van State is voldoende om het wetsontwerp tot wet te laten worden en het machtige speelapparaat in werking te zetten. Dan mogen de automaten geld uitke ren: de gokker die tot nog toe zijn speel woede aan de automaat gehonoreerd zag met een aantal vrije spelen en niet zei den met onder de toonbank uitbetaalde winst, kan dus door deze wet binnenkort zijn spelopbrengst legaal in klinkende munt mee naar huis nemen. Alleen is het aantal plaatsen waar de automaten staan veel sterker aan voorwaarden gebonden (horeca, legale casino's en speelautoma- tenhallen) en ligt de beslissing over plaatsing bij de gemeenteraad. Wie ho gere inzetten per keer wil dan een kwar tje, kan straks tot een rijksdaalder te recht in de „Jack-potclub" van het casi- De speelautomaat is daarmee het jong ste wapen van de legale casino's in de strijd om de gokkende consument. Met lede ogen zag men in 1985 het bezoekers aantal ten opzichte van het jaar daarvoor dalen met een kleine tien procent. De hardste klap viel in Scheveningen waar het aantal bezoekers terugliep met zo'n zeventigduizend. Dagelijks lopen nu nog ongeveer 500 mensen dit casino bin nen, met uitschieters naar 2500 tot 3000 op zaterdag. Ander publiek door Inge Crul De komst van de speelautomaten is één van de manieren om het casino wat beter te laten lopen. Claeys, adjunct-di recteur in Scheveningen: „Ik verwacht ook een compleet ander publiek dan 'boven'. Boven: dat is het casino in het oude deftige Kurhaus, bordeelrood met een sausje sjiek en mondainheid. Met speeltafels waar onberispelijk in het zwart-wit gestoken croupiers het „rien- ne-va-plus" van het roulettespel laten klinken in een sfeer van gedempte span ning zonder uiterlijke opwinding. Van de duizend man personeel die in de casi no's werken telt Scheveningen er inclu sief de niet bij het spel betrokkenen als horeca- en bewakingsmensen driehon derd. Opvallend is dat er ook vrouwelij ke croupiers zijn: verfoeid in het buiten land volgens Claeys, en daarmee uniek in Europa. De kledingvoorschriften zijn versoe peld: alweer een middel om de drempels te slechten. Een das is niet meer ver plicht. Heren in truien en spencertjes - vlot, maar beschaafd - bewegen zich tus sen de dames waar ook al geen overdre ven frivoliteit de boventoon voert. „Men blijft netjes" constateert Claeys niet zon der tevredenheid. „Het valt me op, ook bij jonge mensen. En T-shirts - nee, die komen er echt niet in hier". De casino's mikten in de begindagen vooral op de toeristen. Die gedachte is inmiddels verlaten. Volgens Claeys komt 75 tot 80 procent uit de omgeving. „Echte spelers die elke dag verschijnen. Maar ook veel mensen die voor de gezel ligheid komen. Zo zie je hier iedere mid dag een groepje oude Haagse dametjes, stipt op tijd. Om te spelen, maar ook om wat te kletsen en te drinken". Luis in de pels Aan het eind van de jaren zeventig zijn de illegale speelclubs opgekomen die nu als een luis in de pels van de casino's zitten en zich niet laten losschudden. Terwijl de legale casino's handicaps van regels en voorwaarden hebben, van en treegeld en bezoekers-registratie tot de heffing van kansspelbelasting (zo'n acht ton per maand in Scheveningen) zijn er naar schatting van de Raad voor de Casi nospelen al meer dan honderd illegale clubs met (wederom naar schatting) een jaaropbrengst van honderd miljoen voor wie die regels niet gelden. Ze heffen geen entreegeld, integen deel, ze bieden in openlijke reclamecam pagnes de mensen zelfs gratis vervoer, consumpties en koude buffetten aan om ze binnen te lokken. En welke gokker weet niet dat hij kan rekenen op het „katje", tien procent van zijn verlies in het handje bij vertrek? Een schrale troost misschien, maar toch een gevoelig punt Dat is de sfeer waarmee de casino's moeten concurreren. Daarbij komt dan nog de juridische problematiek. Hoewel er diverse wetenschappelijke rapporten zijn uitgebracht en het Hof in Den Haag inmiddels een veroordeling uitsprak, blijft nog steeds per geval de vraag of bijvoorbeeld Golden Ten een kansspel is of een behendigheidsspel. Mr Wooldrik, officier van justitie in Amsterdam: „Een paar jaar geleden heeft Amsterdam al besloten een hogere prioriteit te geven aan de bestrijding van de zich als legaal voordoende casino's. Vele honderden spelen zijn bekeken en daaruit rolde de conclusie dat het om kansspelen ging." In Amsterdam volgde een serie invallen, onder andere dank zij het feit dat er infiltranten werden inge zet. De strafzaken daarover zijn nu in voorbereiding. Aantrekkelijker Staatssecretaris Korte-Van Hemel van justitie zei in antwoord op Kamervragen in juli al dat er voor intensievere opspo ring en vervolging geen geld en perso neel is en dat het erom gaat de casino's voor het publiek aantrekkelijker te ma ken. De begroting van Economische Za ken sluit daarop aan en kondigt een be leidsnotitie over de nieuwe strategie aan. Essentieel in het beleid is de gedachte aan kleinere, informele, maar wel legale casino's. Minder hoge drempels dus. Dit laat onverlet de beleidslijn van 1983 tot uitbreiding van de 'grote' casino's (Rot- terdam-Hilton in 1985, Amsterdam-Hil ton in '86, Breda in '87 en daarna nog Groningen, Nijmegen en 'Groot-Amster dam'). De heer Polders, secretaris van de Raad voor de Casinospelen, over deze koerswijziging: „De mensen willen blijkbaar terecht kunnen op de hoek van de straat waar ze ome Cor en tante Neel tegen elkaar zeggen. Een categorie dus die niet 'op sjiek* wil. Vergelijk het met een restaurant: je hebt dure tenten en heel redelijke wegrestaurants waar je een goed stuk eten kunt verwachten. De casino's moeten inspringen op de be hoefte. We gaan deze winter bekijken hoe dat het beste kan. Zo makkelijk is dat niet, want juist dat legale aspect vraagt om extra kosten, in apparatuur en controle. In Rotterdam-Hilton hebben we bij voorbeeld videocameras hangen. En natuurlijk zijn er de personele las ten." Hij is er overigens van overtuigd datje sommige clubs niet kunt beconcurreren op deze manier: „Dan gaat het om de be sloten club, van een stel heren en dames die er weinig behoefte aan hebben dat iedereen over hun schouder meekijkt hoe de duizendjes over tafel gaan." Maar de charme van het illegale, zal dat niet altijd blijven trekken? Polders: „Natuurlijk. Maar wat wij bestrijden is niet het stiekeme, maar juist het openlij ke vertoon met advertenties en lichtre clames." Prof. Wagenaar: "Gokkers geloven in iets irreëels". (foto Holvast) gen af, maar er wordt wel streng gecon troleerd, men houdt overzicht". "Verder moet de Nederlandse over: heid niet zo moeilijk doen over uitbrei ding van het aantal officiële casino's. Daarvan zijn er nu vier, dat worden er vijf. Als je ziet dat er al 150 Golden Ten tenten zijn, dan is het lachwekkend dat de overheid moeilijk doet over een zesde Helemaal onbegrijpelijk vindt Wage naar het langs elkaar heen werken van diverse ministeries. "Wat er onlangs is gebeurd met het toestaan van 250 wed- winkels door de minister van landbouw is hoogst ongelukkig. De overheid gaat dus het commercieel wedden op paar denraces officieel goedkeuren. Daar zal de minister van justitie niet blij mee zijn. Volgens de wet mag alleen de staat het gokken exploiteren. Clubs of particulie re instellingen mogen alleen maar lote rijen organiseren ten bate van één óf an der goed doel. Denk maar aan al die tv- shows of aan de voetbaltoto waarvan een flink gedeelte van de inkomsten naar sportdoeleinden gaat" "Nou vormen Golden Ten casino's al een schending van het niet-commerciële principe, al ligt de vraag of hier sprake is van gokken juridisch wat moeiliik. Maar wat in de wedwinkels gebeurt is puur gokken, niemand twijfelt daaraan. En zoiets wordt dan notabene door de over heid gestimuleerd. Aan de Raad voor de Casinospelen is geen advies gevraagd, onder het motto 'paarden lopen niet in casino's'. Er moet een Raad voor de Kansspelen komen die het hele scala van gokmogelijkheden bekijkt en daar over advies uitbrengt aan de minister". Lijn Ook is het volgens Wagenaar hard no dig dat er enige lijn wordt gebracht in de hulpverlening aan gokverslaafden die nu eigenlijk nergens écht terecht kun nen. "Specialistische kennis voor de op vang is niet aanwezig. De overheid zou om te beginnen moeten erkennen dat er sprake is van een aparte problematiek". Die erkenning zou vervolgens moeten uitmonden in gerichte behandelingen. Nu worden gokverslaafden vaak opge vangen door goedwillende hulpverle ners van instellingen als het CAD (Con sultatiebureau voor Alcohol en Drugs) en het RIAGG (Regionaal Instituut voor de Ambulante Geestelijke Gezondheids zorg). Wagenaar: "Wat als therapie nogal eens helpt is langdurig inpraten op de verslaafde, hem doen inzien dat het on zin is om te denken dat er met gokken iets valt te halen. Ziet men eenmaal in dat men wordt uitgebuit door gokex- ploitanten, dan pas is de basis gelegd voor het afkicken". Een inmiddels gevormde club van ex- gokkers, de Gamblers Anonymus, pro beert via intensieve onderlinge contac ten het gokken te mijden. "Volgens de Gamblers Anonymus bestaat er geen vriendelijk, onschuldig niveau van gok ken. Radicaal stoppen, dat is hun reme die. Zelfs geintjes zoals een onschuldig wedje opzetten met een vriend of kennis is voor hen taboe". Toch gebeurt het maar al te vaak dat een ex-gokker na een tijdje terugvalt in het oude patroon. Wagenaar: "Het grote probleem is: is men van het gokken af, dan zit men nog met een gigantische schuld. Met een modaal inkomen werk je geen schuld weg van twee k drie ton. Er moet haast wel een wonder gebeuren om van zo'n schuld af te komen. Nou, dat wonder moet dan maar gebeuren in het casino waarnaar men op een goed moment terugkeert om een financiële klapper te maken". "Wat moet er gebeuren met het schuldprobleem na het afkicken? Dat is ook een vraag die de overheid zich dient te stellen als zij het probleem van de gokverslaving serieus wil nemen". Tante Mien wordt ze genoemd, en ze hangt dag en nacht rond in een illegaal casino. Ze woont er als het ware. Op vrijdagmiddag gaat ze haar uitkering halen, 's avonds is ze alles weer kwijt. Ze blijft daar de he le week zitten, krijgt van de be drijfsleiding broodjes en koffie. Dat kan er makkelijk af want per saldo verdient het casino genoeg aan haar. Na een week herhaalt het pro ces zich. De vrouw zit in een vicieuze cirkel en komt daar niet meer uit. Het is voor haar onmogelijk om de verspeelde uitkerin gen terug te winnen. En mocht ze eens een keer fors winnen, dan is duidelijk wat er met het geld gebeurt. Dat wordt onmiddellijk weer vergokt, want echte gokkers redeneren niet in de trant van: nu moet ik ermee ophouden. Voorzichtig Het is één van de voorbeelden die de Leidse psycholoog professor W.A. Wage naar vlotweg opdreunt als hem wordt gevraagd naar schrijnende gevallen van gokverslaving. Professor Wagenaar doet al jarenlang onderzoek omtrent het feno meen gokken. Onlangs bracht hij de on heilstijding dat gokken net zo'n groot probleem aan het worden is als de ver slaving aan alcohol of drugs. Volgens zijn berekeningen verkeren op het ogenblik al zo'n 10.000 Nederlan ders in een ontredderde toestand als ge volg van hun gokverslaving. En de over heid doet niks, heeft volgens hem totaal niet in de gaten dat zich een alarmeren de situatie aan het ontwikkelen is. Prof. Wagenaar: "Meer dan de helft van de Nederlandse bevolking waagt wel eens een gokje. In verreweg de meeste gevallen is dat gokken niet verontrustend: men koopt eens een lot in de loterij, men doet eens mee aan bin go of men gooit een gulden in een fruit automaat. Maar er zijn altijd mensen die meer geld uitgeven aan het gokken dan ze zich op grond van hun financiële si tuatie kunnen veroorloven". "Volgens onderzoeken in de Verenig de Staten geldt dat laatste voor één pro cent van de bevolking. Datzelfde per centage zouden we kunnen aanhouden voor Nederland. Ik denk dat we dan nog aan de voorzichtige kant blijven, want in Nederland wordt veel meer gedoogd dan in Amerika. Daar wordt streng op getreden tegen illegaal gokken, maar hier wordt nauwelijks iets ondernomen tegen de Golden Ten casino's, de zwarte stadslotto's en de fruitautomaten. Gaan we dus uit van die één procent dan zou dat, omgerekend naar de Nederlandse situatie, betekenen dat er ongeveer 140.000 gokkers zijn die onverstandig met hun budget omspringen". Ziekelijk Overigens wil dat volgens Wagenaar nog niet zeggen dat al die mensen ver slaafd zijn aan het gokken. Op grond van bepaalde gegevens - registraties bij de Consultatiebureaus voor Alcohol en Drugs, onderzoeken naar het percentage hulpzoekers afgezet tegen het werkelij ke aantal slachtoffers op het terrein van alcoholverslaving - komt Wagenaar tot een geschat aantal gokverslaafden van 10.000. "Die gokken op een ziekelijke manier, ruïneren zichzelf. Baan, huis, gezin, alles maken ze voor zichzelf kapot. Op een ge geven moment zijn ze volledig blut en proberen overal geld vandaan te halen. Ze lenen veel geld, stoppen het ene gat met het andere en komen niet zelden in de wereld van de zwendel terecht Er zijn legio voorbeelden te geven van gok kers die er met de kas van het bedrijf of van de vrijetijdsclub vandoor zijn ge gaan". Gokken is zeker niet iets van de laatste tijd. Wagenaar haalt een historisch boek werkje tevoorschijn waaruit blijkt dat het gokken al hoogtij vierde in de 15de, 16de en 17de eeuw. "In vroeger eeuwen werden er dikwijls loterijen gehouden, meestal georganiseerd door de katholie- Ongeveer 10.000 Nederlanders verkeren momenteel in een ontredderde toestand als gevolg van hun gokverslaving. Baan, huis, gezin, alles hebben ze voor zichzelf kapot gemaakt. Niet zelden zijn ze terechtgekomen in de wereld van de zwendel. Volgens de Leidse professor W.A. Wagenaar is gokken net zo'n groot probleem aan het worden als de verslaving aan alcohol of drugs. Wagenaar, die onderzoek doet naar het fenomeen gokken, vindt dat de overheid zo langzamerhand eens moet gaan nadenken over het nemen van effectieve maatregelen. door Bert Paauw Roulette-cylinder met jetons in Zandvoort: de overheid is tweeslachtig. Boven: de combinatie jeugd en fruitautomaat is dodelijk, zeggen onderzoekers. (foto's GPD/ANP) ke kerk die er een goede bron van in komsten aan had. Die loterijen zijn na de hervorming gewoon doorgegaan. Het is nooit opgehouden. Later is de rol van de kerk overgenomen door de overheid. Denk maar aan de Staatsloterij. De staat heeft zich via de wet op de kansspelen een monopoliepositie verworven". De houding van de overheid jegens het gokken is door de jaren heen nogal tweeslachtig geweest. "Aan de ene kant wordt de staat geacht haar burgers te be schermen, aan de andere kant betekent gokken een bron van inkomsten". V eronachtzaamd In elk geval wordt het gokprobleem naar de mening van Wagenaar schrome lijk veronachtzaamd door de overheid. Zo zyn er tot op heden nauwelijks sti mulansen uitgegaan om de oorzaken van gokverslaving te achterhalen. Wage naar: "Als je de precieze oorzaken zou weten, dan zou je de verslaving effectief kunnen aanpakken. Opvallend in de ge schiedenis van gokverslaafden is dat ze de eerste keren nogal successen hebben geboekt. Men heeft in het begin zelfs meestal fors gewonnen. Zoiets is funest. Dat maakt het voor de gokker moeilijk in te zien dat ze er beter mee kunnen ophouden. Op een gegeven moment hebben ze hun winst weer verspeeld, maar ze blijven doorgaan. De financiële klapper van het begin willen ze weer binnenhalen". "Verslaafde gokkers vinden het nor maal om drie k vier avonden in de week in het casino door te brengen. Ze spelen niet zelden zes k zeven uur achter elkaar. Bij zoveel inzetten wordt de kans om er financieel positief uit te springen steeds kleiner. Het is echt een hersenschim om te rekenen op een positief resultaat. De winst die men af en toe boekt kan de vele verliezen niet compenseren". "Verslaafde gokkers blijken qua ka rakter bijzonder actieve mensen te zijn die lange dagen maken. Het zijn geen ty pes die voor de televisie gaan hangen. Ze hebben constant prikkels nodig. Bij sol licitaties springen ze er vaak goed uit omdat men denkt: zo iemand hebben we nodig, daar zit pit in. De buitenwereld merkt niet dat er iets mis is". "Gokkers vind je in alle milieus. Je zou denken: hoe beter de opleiding, hoe minder kans od gokken omdat men de risico's ervan wel zal inzien. Maar die vlieger gaat niet op. Ook onder academi ci zijn genoeg mensen die denken dat de statistische wetten niet voor hen op gaan. Gokkers geloven in iets irreëels als geluk. Bij de jeugd zie je dat ook sterk. De combinatie jeugd en fruitautomaat is dodelijk. En die fruitautomaten staan overal. Heel gevaarlijk". Overzicht Om de gevaren van gokverslaving te verkleinen zou de overheid naar de me ning van Wagenaar best een aantal regu lerende maatregelen kunnen treffen. "Het heeft natuurlijk geen zin om alle vormen van gokken te verbieden, zoiets lukt toch niet. Maar er zouden uitslui tend diè vormen van gokken moeten worden toegestaan waar men weet van heeft en die men kan controleren. Nu zijn er veel vormen van gokken die men wel kent, maar waar geen controle op bestaat zoals de Golden Ten casino's en de stadslotto's. In Engeland hebben ze het nog niet zo gek bekeken. Daar is al les verboden tenzij men een vergunning van de overheid heeft. De overheid geeft weliswaar op ruime schaal vergunnin-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 27