Duitse vakbond DGB
dumpt woningbezit
Winkeldochters voor
een fooi de deur uit
Achtergrond
Geloof op
kleurig
wanddoek
DINSDAG 30 SEPTEMBER 19Rfi
PAGINA
BONN - De geloofwaardigheid van Europa's rijkste
en machtigste vakorgansiatie, de Westduitse Deut
sche Gewerkschafts Bund, DGB, heeft een nieuwe
knauw gekregen. Niemand wilde het geloven, maar
toch is het waar: de DGB heeft de Neue Heimat, het
grootste huizenconcern in de EG van de ene dag op de
andere verkocht aan een Berlijnse bakker, de 55-jari-
ge Horst Schiesser.
Nu is die Schiesser natuurlijk niet zo maar een bak
ker. De man bakt de meeste broodjes van West-Duits-
land, bezit tientallen andere ondernemingen, heeft
een kleine 2000 mensen in dienst en haalt een omzet
van naar schatting 900 miljoen per jaar.
Allemaal niet niets, maar de Neue Heimat is andere
koek. De onroerendgoed-gigant van de vakbeweging
bezit nog altijd meer dan 250.000 huizen, verschaft
2500 mensen werk, heeft een schuld van 17 miljard
mark, lijdt 500 miljoen verlies per jaar en is al jaren
op sterven na dood.
Op bijna obscure wijze probeert de DGB de maat
schappelijke verantwoordelijkheid voor vele jaren
falend management, corruptie en grootheidswaan te
ontlopen.
De vakbondsbestuurders hebben zich onder het
motto „na ons de zondvloed" teruggetrokken in hun
bunker. Maar politici, banken en honderdduizenden
huurders vergeven de vakbond dit schandaal niet.
Daar verandert geen warme bakker iets aan.
gaan, heeft hij helemaal nog geen
contact gehad.
Kranten, politici, bankiers,
huurders, van links tot rechts:
niemand heeft een goed woord
over voor deze noodsprong van
de DGB. De rijkste vakorganisa
tie van het vrije westen ontdoet
zich van het eigen woningimpe
rium als een particulier van zijn
oude koelkast.
Schiesser zou voor de Neue Hei
mat één mark hebben betaald.
Verder steekt hij er volgens de
geruchten 50 miljoen mark eigen
geld in en draait de vakbond op
voor een miljard aan dit jaar te
betalen rente. In feite financiert
de verkoper de koper in de hoop
dat hij door een geslaagde ver
koop van huizenpaketten het
voorgeschoten geld weer terug
betaalt.
door
Hans Hoogendijk
In West-Duitsland circuleren
nu allerlei geruchten over slink
se wegen die Schiesser zou wil
len bewandelen om de huizen
met winst weer kwijt te raken.
Maar de man zelf zwijgt nog in
alle talen. In ieder geval rede
neert de DGB dat men van de
Neue Heimat-ellende verlost is
en dat bakker Schiesser zich er
maar mee moet redden.
Reacties
De ijverige rekenaars van de
DGB zouden hebben becijferd
dat in geval van een faillissement
de vakbondskas minstens vier
miljard mark armer zou worden.
Otto graaf Lambsdorff, voor
malig FDP-minister en nu finan
cieel expert van zijn fractie zei
cynisch: „Ze hadden de zaak be
ter aan een slager kunnen verko
pen in plaats van aan een bak
ker". Friedrich Wilhelm Chris-
tans, topdirecteur van de machti
ge Deutsche Bank, viel volgens
intimi bijna van zijn stoel toen
hij het hoorde.
CDU-minister-president van
Nedersaksen Ernst Albrecht;
„Dat stinkt". Zijn SPD-collega
Wedemeier van Bremen: „Zo
kan de DGB niet met ons om
gaan". CDU-minister-president
Uwe Barschel (Sleeswijk-Hol-
stein): „Een schandaal". Oscar
Schneider, CSU en minister van
volkshuisvesting: „Paniekver
koop. Alle reddingspogingen
zijn nu onmogelijk".
CDU-topman Kurt Bieden-
kopf: „De DGB-top is in de red
dingsboot gestapt en de huur
ders moeten maar zien waar ze
blijven". De man die voor veel
geld was aangekocht om de
Neue Heimat te saneren, de ex-
bankier Manfred Meier-Prescha-
ny: „Heer, vergeef het hen, want
ze weten niet wat ze doen". Hij
boöd na deze historische woor
den zijn ontslag aan.
De andere crisismanager die
het aan alle kanten lekkende
DGB-schip Neue Heimat boven
water moest houden, voor een
vergoeding van vier ton per jaar.
Dieter Hoffmann zit op 1 oktober
ook zonder baan. Bakker Schies
ser heeft hem niet meer nodig,
evenmin als 400 van de 2500
-Neue Heimat-werknemers. Met
de tientallen bankiers die voor
miljarden het schip dreigen in te
Speculatie
Zelfs de hardnekkigste kapita
list zou zich niet ongestraft zo'n
cynische houding kunnen ver
oorloven. Ernst Breit de voorzitt-
ter van de DGB over het lot dat
de honderdduizenden huurders
van de sociale Neue Heimat-wo
ningen boven het hoofd hangt:
„Wat de koper op den duur met
de huizen doet, zal hij zich niet
door de verkoper laten voor
schrijven".
Door het passeren van een sim
pele notariële akte volgende
week in Zwitserland, worden
meer dan een miljoen mensen
die in huizen van de Neue Hei
mat wonen, tot bewoners van
speculatieobjecten. Want uit de
schaarse mededelingen van bak
ker Schiesser is wel duidelijk ge
worden dat er flink wat verande
ren gaat.
Horst Schiesser. een man die
via zijn firma Geschi Brood
Schiesser en Zoon tot eind vori
ge week rustig en ongezien zijn
zaken afhandelde, heeft er waar
schijnlijk geen idee van wat er al
lemaal op hem afkomt.
Niemand kende hem. Zelfs in
het kleine Berlijnse wereldje
wist vrijwel geen mens wat hij al
lemaal deed. „Een bakker ver
dient altijd. Zijn de tijden slecht
dan is het alleen brood, gaat het
beter dan komt er goed geld op
de plank door het gebak", is zijn
stelregel.
Schiesser begon klein maar is
snel groot gegroeid. Geen handel
is hem te dol, als het maar geld
oplevert. Zo verkocht hij eens
machines aan Polen, maar omdat
de Polen geen geld hadden ruil
de hij ze tegen bonbons die hij
weer verder verkocht aan super
markten in West-Duitsland.
Hij wikkelt zijn zaken wel al
tijd legaal af. Geen enkele West
duitse krant heeft iets negatiefs
over hem kunnen vinden.
Schiesser handelt alleen op een
wat onorthodoxe manier.
Op alle mogelijke markten is
hij actief. Hij exploiteert bijvoor
beeld ook een Turkse bazar in
clusief buikdanseressen in West-
Berlijn, heeft de Berlijnse auto-
accessoireshandel in zijn macht,
zit in vrije film- en theaterpro-
dukties en bezit vier huizen, vier
auto's en veel geld.
Redder
Daar zijn dan nu een paar hon
derdduizend huizen met een
schuldenlast van 17 miljard bij
Naoorlogse woningbouw in Hamburg, i
gekomen. „De grootte van een
object speelt voor mij geen rol",
zegt Schiesser, die verder weinig
concreets wil vertellen over zijn
plannen. Het enige wat hem vast
voor ogen staat is dat hij zich aan
de Neue Heimat geen buil zal
vallen.
Voor de DGB leek Schiesser
de reddende engel. Maar de po
ging om een schandaal door mid
del van een verrassingscoup uit
de wereld te helpen, is grondig
mislukt. Daarvoor is de verkoop
van de Neue Heimat te dubieus.
Zelfs uit het bevriende kamp van
de SPD wordt bikkelharde kri
tiek op de vakbeweging uitgeoe
fend.
Het is het zoveelste hoofdstuk
in de onverkwikkelijke geschie
denis van een vakbondsbolwerk.
De Neue Heimat, voor de nazi-
tijd al beheerder van tienduizen
den huizen in de sociale woning
bouw, werd na de Tweede We
reldoorlog nieuw leven ingebla
zen toen er bijna geen steen meer
op de andere stond.
De gigantische woningnood
werd nog dramatischer door de
eindeloze stroom vluchtelingen
uit vroegere Duitse gebieden in
het oosten. Al die miljoenen la
gen op hun knieën voor een huis.
En de Neue Heimat bouwde. So
ciale woningen werden bij tien
duizenden uit de grond ge
stampt.
De regering subsidieerde de
bouw met vele miljarden. In de
jaren van het Wirtschaftswunder
groeide de Neue Heimat uit tot
een niet meer te controleren ko
los die op het toppunt van zijn
macht 420.000 huizen beheerde,
duizenden winkelcentra, zieken
huizen, scholen en gemeentehui
zen bouwde.
Weliswaar bleef de Neue Hei
mat eigendom van de DGB,
maar de vakbondsbestuurders
hadden geen idee wat er allemaal
gebeurde. En als er eens wat
scheef ging, werd dat gewoon af
gekocht door Neue Heimat-di
recteur Albert Vietor en zijn ge
trouwen.
Iedereen aan de top wist dat er
regelmatig wat aan Vietors
strijkstok bleef hangen, per slot
van rekening had hij opdrachten
ivoor vele miljarden weg te ge
ven. Maar zo lang de Neue Hei
mat er wel bij voer werd er niet
geklaagd.
Der Spiegel
Pijnlijker werd het toen huur
ders in zwaar gesubsidieerde
huizen begonnen te klagen over
veel te hoge energierekeningen,
schandalig hoge kijk-en luister
bijdragen, slecht onderhoud en
ga zo maar door. Pijnlijk vooral
omdat al deze nevenactiviteiten
werden verzorgd door dochter
ondernemingen van de Neue
Heimat.
Vietor en zijn mannen maakte
het steeds bonter. Ze richtten ei
gen bedrijfjes op, waarmee drif
tig werd gespeculeerd, verloren
honderden miljoenen met ris
kante projecten in het buiten
land en moesten steeds meer
geld uitgeven om het uitlekken
van schandalen te voorkomen.
Vietor moest uiteindelijk vier
jaar geleden vertrekken nadat
een van zijn getrouwen alle be
lastende stukken had verkocht
aan het weekblad Der Spiegel.
Diether Hoffmann, succesvol
directeur van de vakbondsbank,
zou schoon schip maken. Maar
hoe meer stukken hij onder ogen
kreeg hoe pessimistischer hij
werd. Via noodverkopen van de
beste brokken in het huizenbezit
probeerde hij de 1,2 miljard bij
een te sprokkelen die jaarlijks al
leen al aan rente moesten wor
den betaald.
De banken werden steeds on
rustiger en eisten geld. Hoff
mann had het niet. De DGB
huurde de financiële wonder
man Meier-Preschany in. Hij
probeerde hele complexen Neue
Heimat te verkopen aan goedge
zinde sociaal-democratische re
geringen in diverse deelstaten.
Hessen, Noordrijn-Westfalen,
Bremen en Hamburg zullen de
kat nu wel even uit de boom kij
ken.
Meier-Preschany was echter
aardig op weg om met de banken
tot een akkoord te komen. Maar
de DGB als eigenaar zou ook
royaal over de brug moeten ko
men. De vakbondsbestuurders
weigerden. Terwijl Meier Pre-
'schany probeerde te redden wat
er te redden viel, handelde de
DGB-top al met de Berlijnse
warme bakker.
Deze week zetten de DGB-be-
stuurders en Schiesser hun
handtekening onder het koop
contract. Dat gebeurt in Zürich,
want daar zijn de notariskosten
lager.
De Westduitse vakbond met
zijn ruim zeven miljoen leden,
denkt zich dan van een lood
zwaar blok aan het been te heb
ben bevrijd. De reacties uit alle
politieke partijen, van allé ban
ken en de direct opgerichte
huurderscomités wijzen op het
tegendeel. Woedende huurders
kondigen aan een ander huis te
zoeken. Een regionale bestuur
der meldde zijn hoofdkantoor
dat het opzeggingen van leden
regent. De algemene strekking:
de DGB dient net als elke andere
ondernemer de sociale gevolgen
van falend beleid té dragen.
UTRECHT - Steeds meer alcohol
drinkt de Nederlander. En steeds
meer melk. Een melkachtige drank
met een flinke neut er in moet een
leuke cocktail opleveren. Mis. De
fabrikant van een bekend levense
lixer bleef met tienduizenden fles
sen yoghurt-orange cocktail zitten.
Die probeerde hij te slijten op de
zondag én gisteren in de Utrechtse
Jaarbeurs gehouden Stock Lots.
Een beurs waar het internationale
bedrijfsleven zijn overtollige par
tijen aanprijst. De restanten van de
welvaart.
door
Pieter v.d. Vliet
„Nieuw" stond er op de in ons
land versmade cocktail. „Te
nieuw", verzuchtte G. A. van Dien
uit Roermond. Iedereen die maar
wilde kon een glaasje proeven. De
smaak was prima; fris en pittig te
gelijk. Alleen de kleur deugde ken
nelijk niet: wit. Yoghurt mèt mag,
moet bijna, maar dan mag ze niet
wit zijn, maar rood of roze, geel of
groen. In de disco's drinken ze de
gekste mengsels in de giftigste
kleuren, maar niets wat op melk
lijkt. „Jammer. Het was een mooie
manier geweest om van de zuivel-
berg af te komen", zei de man die
de miskleun althans een beetje te
niet moest doen.
Te snel
Een geheel andere winkeldoch
ter was de superlichte, supersnelle
tenniskoffer. Kennelijk net iets te
snel voor de Nederlander, dacht de
man die de onverkoopbare voor
raad had opgekocht. De Nederlan
der is nog niet verder gekomen dan
het tennisfoudraal, meende hij.
Een koffer waarin de vorm van een
racket is gegoten gaat ons te ver.
Maar in echte tennislanden ligt dat
anders. Sinds Boris Becker is de
Duitsers op de tenniscourts niets
te gek. Het was dan ook een Duit
ser die duizend koffers afnam voor
35 gulden per stuk. Een spotkoop
je, want de koffer heeft 265 gulden
gekost.
JAJA schilderijengroothandel
uit Eindhoven ruimde een overtol
lige voorraad olieverfschilderijen
op, overwegend demi-naakten (de
borsten bloot, vooral niet meer),
winterlandschappen en Moulin
Rouge-achtige taferelen. Het mas-
sawerk, volgens recept op het doek
gezet, ging bij tientallen tegelijk
weg. De enorme lappen verf kost
ten bij behoorlijke afname slechts
25 gulden per stuk. De handelaren
moesten er tenminste tien kopen.
„Maar reken er op dat ze straks op
de markt of in de winkel voor 500
gulden te koop staan, want een
schilderij moet duur zijn anders
denken de mensen dat het nep is".
- Het is toch ook nep. Die schilde
rijen hebben geen ziel.
„Dat zegt u, maar wat is goed. Ze
zijn in ieder geval netjes geschil
derd. Een kleine honderd schilders
is constant voor ons bezig. Ze ma
ken misschien geen meesterwer
ken maar wel echte schilderijen,
met de hand vervaardigd, waar
mensen met plezier naar kijken.
En die betaalbaar zijn. Dat deze
weg moeten heeft met ruimte te
maken. Vierhonderd vierkante me
ter lijkt veel, zeker gezien de grote
omzet, maar eigenlijk kom ik con
stant ruimte tekort", aldus de JA-
J A-vertegen woordiger.
Wespenplaag
De deze zomer voorspelde wes
penplaag bleef uit. Een fabrikant
van wespen vangers was de dupe.
Hij stond met 18.000 stuks op de
beurs. Daar lag ook het rijk geïllu
streerd boek The day after (hoe
overleeft u een kernramp). Maar
het Duitse bedrijf dat met verou
derde computer-software naar de
beurs wilde komen zegde op het
nippertje af. Het had de partij ver
kocht. Alles wat met computers te
maken heeft gaat kennelijk snel:
het Verouderen en zelfs de handel
in verouderd spul.
Margo Molenaar van Stock Lots:
„Het gebeurt wel meer dat deelne
mers op het laatst afzeggen. Maar
ook dat deelnemers zich nog tij
dens de beurs melden. Opeens kun
je wat onverkoopbaar lijkt kwijt.
Of plotseling zit je met een te veel
aan voorraad doordat bijvoorbeeld
een order onverwacht wordt gean
nuleerd".
Met de ruimte wordt gewoekerd.
Honderdvijftig gulden per vierkan
te meter is voor een beurs goed
koop, maar elke cent die méér
moet worden uitgegeven om het
overschot van de consumptiemaat
schappij kwijt te raken is er één te
veel. Vandaar dat één deelnemer
het in de lucht zocht. Hij maakte
op twee vierkante meter een stella
ge waar hij 300 verschillende arti
kelen kwijt kon.
Verspilling
Overproduktie, te grootschalige
inkoop, faillissement. Allemaal
voor de ondernemers nare redenen
dat goederen naar Stock Lots ko
men. Restpartijen betekenen ver
spilling van dure opslagruimte en
minder geld om te investeren. De
fabrikant moet ze hoe dan ook
kwijt. „Er wordt gewoon continu
te veel geproduceerd in deze we
reld", aldus Margo Molenaar.
„Maar het is een misverstand te
denken dat op deze beurs vooral
tweede keus-artikelen worden aan
geboden, waarop overwegend
marktkooplieden afkomen. Ik heb
hier wel inkopers van V en D, de
Hema en de Bijenkorf gezien. Ze
moeten tenslotte ook aan hun aan
biedingen komen".
RADERBOOT OP RIJN
V
fc s. 1
t -
rr—ssil
- tllllllH-
-
h:*
Impressie van de Mississippi Quèen, een raderboot (nog in aanbouw)
naar Amerikaans voorbeeld die een lijndienst gaat verzorgen tussen Arn
hem en Nijmegen. Het vaartuig zal in maart '87 in de vaart komen.
(foto ANP)
Idee '8 Mei1
De '8 Mei-beweging' - een plat
form voor naar vernieuwing stre
vende groepen en organisaties in
rooms-katholiek Nederland - is
op het idee gekomen overal in
het land groepjes christenen te
vragen hun geloof en verant
woordelijkheid uit te beelden in
een kleurig wanddoek.
Voorzitter mevrouw Wies
Stael-Merkx van de beweging
wil daarmee "aan de basis een
proces op gang brengen van be
zinning, gesprek en creativiteit".
De negentig organisaties die bij
'8 Mei' zijn aangesloten hebben
hierover een brief ontvangen.
Groepen op het grondvlak van
kerk en samenleving (zoals paro
chies, vrouwen- en vredesgroe
pen en religieuzen) kunnen zelf
bepalen voor wie zij hun
wandkleed bestemmen. Dat kan
bijvoorbeeld een basisgroep zijn
in Latijns-Amerika, een protes
tantse gemeente of kerk, een po
liticus, een werkloze vrouw of
een bisschop.
Meer dan honderd regionale
contactpersonen van de bewe
ging gaan het projekt begelei
den. Op de manifestatie van '8
Mei' volgend jaar (op zaterdag 9
mei) zullen de doeken worden
tentoongesteld. Het thema van
die manifestatie zal zijn: 'Solida
riteit van mensen met elkaar bin
nen kerk en samenleving'.
De '8 Mei-beweging' kwam op
dit idee dankzij de 'hongerdoe
ken' uit de Derde Wereld die de
laatste jaren bij duizenden in Ne
derlandse parochies zijn ver
spreid. Met die kleurige wandk
leden gaven christenen in die
landen uitdrukking aan wat hen
bezielde.
Hooglandse kerk
Morgen wordt de Hoogland
se kerk in Leiden voor toeris
tisch bezoek weer gesloten. Dit
seizoen hebben ruim 20.000 be
langstellenden de kerk bezocht.
In het noordelijke deel van het
dwarsschip (zijde Hooglandse
Kerkgracht) werden in die perio
de drie tentoonstellingen gehou
den.
Om te voorkomen dat dit deel
van de kerk er na de sluiting van
het seizoen leeg bij zou staan, is
voor de kerkgangers (wijkge-
meente 'Kooi-Pniël' en studente-
nekklesia) een 'wintertentoon
stelling' ingericht met 25 sil
houet-afbeeldingen van het
kruis. Bij elke afbeelding wordt
een toelichting gegeven over de
historische en symbolische bete
kenis. Te zien zijn onder andere
het Andrieskruis, het Leliekruis,
het Calvariekruis, het Jeruzalem-
kruis, het Ankerkruis en het
Drievuldigheidskruis.
Naar Rome. De Nederlandse
pater I. A. C. Dekkers (57) gaat 1
november werken bij de congre
gatie voor religieuze en seculiere
instituten in Rome. Hij zal zich
daar voornamelijk bezighouden
met aangelegenheden van reli
gieuzen in het Nederlandse en
Duitse taalgebied.
Dekkers studeerde kerkelijk
en Romeins recht in Rome en
theologie in Nijmegen. Zes jaar
was hij docent kerkelijk recht en
overste van de studenten bij het
groot-seminarie van de redemp
toristen in Wittem (Limburg).
Ook was hij verbonden aan de
kerkelijke rechtbank van het bis
dom Rotterdam. In 1973 werd hij
gekozen tot vicaris-generaal van
de congregatie der redemptoris
ten in Rome. Vorig jaar keer hij
naar Nederland terug.
Meijs overleden
Op 73-jarige leeftijd is giste
ren in Heerlen drs. Wiel Meijs,
oud-pastoor-deken van Hoens-
broek, overleden. Hij kreeg lan
delijke bekendheid als oprichter
en leider van de beweging 'Open
Kerk', die ontstond na de ge
ruchtmakende bisschopsbenoe
mingen in Rotterdam en Roer
mond.
In talrijke interviews en artike
len betoogde Meijs, dat hij en de
andere leden van zijn beweging
binnen de kerk wilden blijven en
zich er niet zouden laten uitja
gen, ook niet door bisschop Gij-
sen. Als leider van 'Open Kerk'
propageerde hij een kerk van
mondige mensen die vertrouwen
in elkaar zouden stellen. Een
paar jaar geleden zei hy nog in
het openbaar tot Gijsen: "Ik blijf
u bestrijden waar mensen in het
gedrang komen".
De bisschop is eens leerling
van Meijs geweest. Die was toen
verbonden aan de filosofische
opleiding van het seminarie Rol-
duc-Kerkrade, waar hij onder
meer les gaf in kerkgeschiedenis.
In 1962 werd hy benoemd tot
pastoor-deken van de Sint Jan-
parochie in Hoensbroek. Daar
wordt hij donderdag begraven.
Overleden (2). Op 86-jarige
leeftijd is in Amstelveen de gere
formeerde oud-hoogleraar dr. W.
H. Gispen overleden. Van 1945
tot aan zijn pensionering in 1970
was hij verbonden aan de Vrije
Universiteit in Amsterdam, bij
de faculteit der letteren voor on
derwijs in het hebreeuws en bij
de faculteit der godgeleerdheid
voor de uitleg van het Oude Tes
tament.
Voordat hij hoogleraar werd,
was dr. Gispen predikant, van
1925 tot 1928 in Hazerswoude en
daarna tot 1945 in Delft.
Hervormde Kerk: beroepen
te Scheveningen J. E. W. Nicolai
Nieuwendijk; aangenomen naar
Almelo O. Mulder Emmen, naar
Veenendaal A. Juffer (voorheen
zendingspredikant) Stolwijk; be
dankt voor Alphen aan den Rijn
W. L. Pera Zoetermeer, voor de
benoeming tot voorganger van
de hervormde evangelisatie
Driedorp (Gr.) kandidaat A. Be
der Ridderkerk.
Gereformeerde Kerken Vri
gemaakt: bedankt voor Marië
berg E. Woudt Ermelo, voor S]
kenburg B. van Zuijlekom H
tem Gereformeerde Gemee
ten: bedankt voor Middelburg
Blok Nunspeet. Evangelisch-L
therse Kerk: aangenomen na
Ede N. L. M. Vlaming Den He
der.
Overstap
In Zweden worden binnen
kort drie lutherse predikanten
tot het rooms-katholieke prieste
rambt toegelaten. Op aandrang
van bisschop Hubertus Branden
burg van Stockholm heeft de
paus het getrouwde drietal dis
pensatie verleend.
De drie geestelijken gingen
naar de kerk van Rome over om
dat ze graag priester wilden wor
den. In Zweden hebben de afge
lopen tien jaar ongeveer dertig
protestantse voorgangers de
'Svenska Kyrkan' ingeruild voor
de Rooms-Katholieke Kerk.
Baptisten. In 1988 zal in Fin
land een internationaal vredes
congres van baptisten worden
gehouden. De 'Baptist Peace Fel
lowship of North America' (vre
desbeweging van Noordameri-
kaanse baptisten) werkt op het
ogenblik de plannen daarvoor
uit.
Wat de deelnemers betreft
wordt in de eerste plaats gedacht
aan zeven landen waar groepen
baptisten actief zijn op dit ge
bied: West-Duitsland, Canada,
Engeland, Japan, Nicaragua, de
Sowjet-Unie en de Verenigde
Staten. Finland is voorgesteld
omdat baptisten uit de Sowjet-
Unie daar gemakkelijk kunnen
komen.
Vietnam. Aartsbisschop Phi
lippe Kim Dien van de Vietna
mese stad Hué protesteert in een
brief aan de politici tegen de 'ge
loofsvervolging' in zijn land.
Hoewel de grondwet godsdienst
vrijheid garandeert, wordt dit
recht in de praktijk regelmatig,
geschonden door maatregelen
tegen de religie en de mensen
rechten, schrijft Kim. De paus
kreeg een afschrift van zyn brief.
Kim Dien wordt al een tijd ge
hinderd in de uitoefening van
zyn ambt omdat hy niet wil sa
menwerken met de regeringsge
zinde 'Patriottische Vereniging'.
Twee jaar geleden zat hij bijna
vier maanden in hechtenis om te
worden verhoord.
