Geslaagd bouwplan Driessenplein y|| wËjË jM Lk Bizarre trekjes aan LDM-affaire NNHINNH ra ra ra ra ra ra ra ra ra ra ra ra >5 m mm QQQ QPQ QQP Gemeente en omwonenden zijn positief Gouws (3) Zijloever R sy «Hf B Bk Leids Jaarboekje overhandigd Reiger opgesloten wegens 'diefstal' VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1986 LEIDEN gsvcl OUDE RIJN Bovenstaande tekening geeft een indruk van hoe de woningen er gaan uitzien die volgend jaar aan de Oude Rijn worden gebouwd. Rechts is nog de zijgevel zichtbaar van de Marca-kledingzaak met daarboven kantoren welke aan de Hooigracht komen. Rechts op de tekening we de hoek Oude Rijn/Middelstegracht waar op de begane grond een bedrijfsruimte is gedacht. Daarboven drie woonverdiepingen met in top (gedeeltelijk zichtbaar) het zogenaamde 'penthouse'. Opvallend element in de gevel aan de Oude Rijn zijn voorts de stalen trappenhuizen. LEIDEN - De Delftse architect I. Hoenders heeft een ge slaagd schetsontwerp gemaakt voor 35 woningen die zul len worden gebouwd op het Ir. Driessenplein in Leiden. Op het plan is positief gereageerd door de gemeente en omwonenden. Verwacht wordt dat de bouw in het voor jaar van 1987 zal beginnen. Het woningbouwontwerp vormt feitelijk de afronding van het be bouwingsplan voor het al zovele ja ren onbebouwd gebleven plein in het centrum van Leiden. Het Driessenplein, nu nog in gebruik als parkeerterrein, wordt binnen kort bouwrijp gemaakt om er een parkeergarage met winkels (een Marca-kledingfiliaal), kantoren en een dansschool te kunnen neerzet ten. Daarnaast blijft op het bouw terrein nog ruimte over voor de bouw van 35 woningen en wordt er een plukje grond vrij gehouden voor wat openbaar groen. Daar de organisatoren van het Sid- ney-congres (gehouden van 2-4 september in de Lokhorstkerk te Leiden) het niet kunnen laten leu genachtige verklaringen uit te ge ven over de gang van zaken rond de komst van de Zuidafrikaanse professor Gouws, voel ik mij ver plicht hier te reageren. Prof. dr. Van den Berg, een van de organisatoren van het congres, deed afgelopen maandag in deze krant een poging een drietal zaken 'recht te zetten'. Welnu, met be trekking tot punt een waarin hij aanneemt dat burgemeester en wethouders geen afstand hebben genomen van het optreden van Gouws, omdat daar geen aanlei ding toe zou hebben bestaan (Gouws is immers héél erg tegen apartheid gekant, volgens Van den Berg), kan gesteld worden dat zulks wel degelijk het geval was. Op de dag van de blokkade voor de Lokhorstkerk, waar Gouws zou gaan spreken, hebben B en W een verklaring opgesteld, die overhan digd is aan de organisatoren van het congres, onder wie zeker Van den Berg. (Tekst op te vragen bij de LSB.) Kortom, wanneer Van den Berg schrijft "Er was voor B en W geen enkele aanleiding af stand te nemen van het betreffen de optreden, en ik moet dan ook aannemen dat zij dat inderdaad ook niet hebben gedaan", dan liegt hij. Van den Berg stelt onder punt twee dat de universiteit geen mo gelijkheid heeft om het optreden van de Zuid-Afrikaan uit te sluiten. En als zoiets wel kon, dan was dat discriminatie. Graag wijs ik Van den Berg op het bestaan van Uni- versiteitsraadbesluit nr. 744 van maandag 23 april 1979, waarin het College van Bestuur gevraagd wordt te bevorderen, dat 'kontak ten met Zuid-Afrika door organen van de Rijksuniversiteit Leiden en door leden van de Leidse universi taire gemeenschap als zodanig slechts dan onderhouden dienen te worden indien en voorzover deze 1 een bijdrage kunnen leveren tot verbetering en herstel van de ele mentaire mensenrechten in Zuid- Afrika, en 2. niet als een goedkeu ring van de apartheidspolitiek van het huidige Zuidafrikaanse regiem kunnen worden uitgelegd, noch op enigerlei wijze steun aan de hand having van de huidige situatie al daar kunnen betekenen Om beoordelingsfouten in deze zaken te voorkomen, zegt het Col lege van Bestuur (CvB) in ant woord op motie nr. 131/Zuid-Afri- ka van 9 februari 1982 de voorzitter van de Universiteitsraad toe om 'in toekomstige gevallen, die verge lijkbaar zijn met de gebeurtenis die aanleiding heeft gegeven tot motie 131, van tevoren het advies in te winnen van de voorzitter van de Universiteitsraad en - indien deze daartoe aanleiding ziet - de zaak voor advies voor te leggen aan de Commissie Algemene Zaken van de Raad'. Dat het CvB na het incident met Gouws (zeker niet het eerste in zijn soort!) vlug verklaarde niets met het Sir Thomas Browne Instituut (de organisatoren) te maken te heb ben. zegt myns inziens genoeg over zijn opstelling. De voorzitter van de Universiteitsraad, F. van Soest, wist op de dag van de komst van Gouws nog nergens van Op punt drie, waarin Van den Berg de actievoerders van het ge bruik van 'geweld' en 'terreur' be schuldigt, heb ik slechts dit te zeg gen. De actievoerders, een bonte mengeling van Leidse burgers en studenten, gelovigen en ongelovi gen, radicalen en gematigden, had den nog maar één middel over om te voorkomen dat Gouws zonder meer zou spreken. Daar ging een heel scala van democratischer ac tiemiddelen aan vooraf. De actie voerders hebben, veelal vergeefse, pogingen gedaan om in discussie te treden met de bezoekers aan het congres. Het enige 'geweld' die dag kwam van een aantal bezoekers van het congres en Van den Berg zelf in de vorm van onsmakelijke uitlatingen over de actie. Hiermee lieten de dames en heren duidelijk zien waar ze staan in de strijd tegen het apartheidsregiem, die ieders steun nodig heeft. Eric Burger, bestuurslid Leidse Studentenbond, Kaiserstraat 25, 2311 GN Leiden. De gemeente Leiden erkent na 5 jaar dat het voorstel om een nieuw verzorgingshuis op de Zijloever te bouwen en niet te renoveren in Zuid-West een goed voorstel is ge weest. Deze erkenning komt niet alleen te laat, maar gaat bovendien ge paard met verwijten richting be staande tehuizen. Het voorstel werd echter in 1981 door alle partij en die nu zo krachtig pleiten voor de Zijloever van tafel geveegd. Nu moet er dus gestreefd worden naar uitbreiding met een nieuw tehuis omdat verplaatsing niet meer mo gelijk is. Desnoods met geld van het flankerend bejaardenbeleid dat bedoeld is om mensen juist uit het verzorgingshuis te houden. En wat willen oudere mensen zelf? Het landelijke RIW-onderzoek toont dat duidelijk aan: opname in een verzorgingshuis zolang mogelijk uitstellen, thuis de nodige, hulp krijgen en niet afhankelijk zijn van eigen familie of vrijwilligers. De overheid zegt óók te streven naar een zo groot mogelijke zelf standigheid van bejaarden, maar levert daar onvoldoende geld voor. De thuishulp schiet tekort door geldgebrek en vooral daardoor is 25-30% van de bewoners van ver zorgingshuizen ten onrechte opge nomen in het bejaardentehuis. (Onderzoek Sociaal-Cultureel Planbureau 1986). Wat wil de gemeente Leiden daar nu aan doen? Geld beschikbaar stellen voor uitbreiding met een nieuw verzorgingshuis. Geen uit breiding van professionele thuis hulp in bijvoorbeeld Noord en de Kooi. Er zou nu ook gezocht kun nen worden naar meer creatieve oplossingen om zelfstandigheid echt langer mogelijk te maken. Het zou jammer zijn als er na 5 jaar wéér een kans gemist wordt en er slechts een traditionele oplossing wordt gezocht. Het gaat juist om het belang van" oude mensen die een opname in een bejaarden thuis het liefst nog een keer uitstellen, als de overheid daarvoor mogelijk heden geeft. Maak 'de Zijloever' overbodig, dat is in het belang van bejaarden en niet in het belang van bestaande Leidse verzorgingshui- Frits van Oosten. Lammenschansweg 67. Leiden. LEIDEN - Geslaagd aan de Leidse In- strumentmakersschool voor MTS af deling fijnmechanische techniek: A van Berk, R. Buikstra, J. Buis, P. van Daalen, F. Dekker, E. Dercksen, G. Dijkstra, J. van Egmond, W. Kaak, A. Kralt, A. Latenstein van Voorst, J. Nop pen, M. Schoneveld, B. Schraa, C. Smit, M. Verburg, A. van Dijk. C Passieux Tevens geslaagd voor de praktische examens afgenomen door de Vereni ging tot bevordering van de opleiding tot instrumentmaker: metaal A: R. van den Berg, R. Bethlehem. R. Buikstra, J. Drenth, A. van Dijk, M. van Gorp. M. de Graaf. B. Gradussen. S. van Hof, H. Iburg, E. de Jong. W. Kaak, P. Koomanr P. Kuiper, A. Latenstein van Voorst, M. Lefevere, J. van Lookeren Campagne, M. van der Mee. B. Miggelenbrink, H. Mostert, B. Schraa, A. Segers, W. Ver bon, B. van der Werff, S. van der Zee. Metaal B: A. Borst, J. Haasnoot, R. Kok. W. Kuilman, J. Noppen, C. Pas sieux. M. van Schie, R. Weber. M. van der Weerdt. Glas A: P. van Daalen, J van Deur- sen. F. Harmsen en A. Overwater. Optiek A: H. Kranenburg en R. Ot- Optiek C: P. Groenewege. De woningbouw is gesitueerd aan de Oude Rijn en de Middelste gracht. Het plan omvat 35 drieka merwoningen waaronder zeven se niorenwoningen met een tuin. Op de hoek Oude Rijn/Middelste gracht komt op de begane grond een ruimte beschikbaar voor een klein bedrijfje of een winkel. Deze onderbouw heeft een grotere ver diepingshoogte dan de woningen op de begane grond zodat de hoek- bebouwing als geheel een stukje omhoog wordt getild. door Jan Rijsdam Opvallend element in de hoekbe- bouwing is Voorts het zogenaamde 'penthouse' (een dakwoning) dat net als de bedrijfsruimte op de be gane grond een rondlopende gla zen gevel krijgt. De verdiepingen tussen de rondlopende be drijfsruimte en het 'penthouse' hebben daarentegen een rechte hoek, geplaatst op kolommen, zo dat voetgangers onder de verdie pingen kunnen doorlopen. "Ik heb geprobeerd er zo'n levendig moge lijke hoek van te maken", verklaart de architect van het plan. Afwisseling De woningen worden toeganke lijk via portieken en trappenhuizen die opvallen door hun staalcon structie en glazen gevel aan de straatzijden. De trappenhuizen springen bovendien in het oog door de schuine glazen overkap pingen die het platte dak onderbre ken. Overdag zullen de glazen kap pen en gevelstroken een zee van licht doorlaten in de portieken, 's Avonds en 's nachts worden de gla zen trappenhuizen verlicht waar door ze als grachtenhuizen tussen de bebouwing aan de Oude Rijn en Middelstegracht zullen oplichten. Aan de daklijn is ook veel aan dacht besteed. De bovenste bouw laag is op een aantal plaatsen naar achter gelegd om de bebouwing een duidelijke beëindiging en een afwisselend ritme mee te geven dat past in de binnenstad. Het uiterlijk van de nieuwbouw is ondanks alle afwisseling strak en functioneel van opzet, .zonder historische poes pas. Het complex zal aan de zijde van de Middelstegracht bestaan uit drie bouwlagen en aan de Oude Rijn wordt het vier bouwlagen hoog worden zodat het ook in maat en schaal goed aansluit bij de om ringende woonbebouwing. De nieuwbouw wordt opgetrokken uit een lichte steensoort. De staalcon structie van de trappenhuizen en de deuren en kozijnen worden ge schilderd in pastelkleuren. Omdat de woningen een geslo ten bouwblok vormen is onder de bebouwing aan de Oude Rijn een poort gesitueerd die toegang geeft tot het openbaar binnenterrein. In overleg met de architect van het Marca/parkeergarageplan is het ge lukt voor dit terrein een aantrekke lijk ontwerp te maken met veel groen, een speelplaats voor kinde ren en een plek waar, zonder ie mand tot last te zijn, aan bromfiet sen e.d. gesleuteld kan worden. De blinde muur van de achterkant van de parkeergarage wordt door klim planten bij het groengebied ge trokken. Woonkwaliteit Het maken van een bouwplan voor het hoekje Oude Rijn/Middel stegracht, dat straks ligt ingesloten tussen kantoren en een parkeerga rage, was zeker geen eenvoudige opgave. De architect van het plan, Ingeborg Hoenders, zegt er voor te hebben geknokt dat, gegeven de moeilijk situatie (met name het feit dat de woningen pal op de parkeer garage staan) een goede woonkwa liteit wordt verwezenlijkt. Het complex is zo ingedeeld dat op de meest onaantrekkelijke plaatsen, zoals naast de ingang van de parkeergarage en op een plek zonder bezonning, geen woningen maar bergingen komen. De wonin gen zijn verder zo gesitueerd dat ze allen met de tuinkant of de balkon zijde op de zon zijn gelegen. De wo ningplattegrond is zodanig dat de vrij ruime woningen op verschil lende manieren bewoond kunnen worden. Het is de bedoeling van de ge meente dat in het voorjaar van 1987 met de bouw van de woningen wordt begonnen. Een klein jaar la ter zullen ze worden opgeleverd. De nieuwbouw komt in beheer bij de woningbouwvereniging Ons Doel. De huren van de nieuwbouw worden momenteel geschat op 400 tot 500 gulden per maand. Tevredenheid Alle mogelijkheden en onmoge lijkheden inbegrepen is het de ar chitect gelukt een fraai bouwplan te maken dat een soepele overgang vormt tussen de kleinschalige woonbebouwing aan de Middelste gracht en Oude Rijn en de toch veel grootschaliger nieuwbouw die straks wordt opgetrokken aan de Hooigracht (winkels en kantoren) en Ir. Driessenstraat (de parkeerga rage). De uitwerking van het totaalplan maakt duidelijk dat de bebouwing van het Ir. Driessenplein feitelijk hinkt op twee gedachten. Ener zijds wil men de nieuwbouw laten aansluiten bij de fijnmazige stede- bouwkundige binnenstadsstruc tuur en anderzijds worden groot schalige ontwikkelingen als kle- dingsupermarkten (Marca) en par keergarages voor de economische structuur noodzakelijk geacht. Het. mag de gemeente Leiden tot tevre denheid stemmen dat het de wo ningbouwvereniging is gelukt een architect te vinden die er in is ge slaagd die twee zaken bijna vloeiend in elkaar te laten over gaan. LEIDEN - In het stadhuis werd gistermiddag het Leids Jaarboekje gepresenteerd. Wethouder Kuijers ontving het eerste exemplaar van de editie 1986 uit handen prof. mr. H.W. van Soest. In het Jaarboekje staan onder meer verhalen over Co Modderman, gevelstenen in Leiden, de ontmoeting tussen Freud en Mahler in Leiden en Leidse communisten aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. (foto Jan Holvast) LEIDEN - De politie heeft giste- gespannen, maar niettemin wist de ren, na een melding uit de buurt, reiger toch de karpers te pikken, een reiger in de Thorbeckestraat Gistermiddag was de reiger er vrijgelaten. Het beest zat opgeslo- weer en toen de man hem wilde ten in een schuurtje. verjagen raakte hij in de draden De bewoner van het pand had al verstrikt. Daarop nam de man het geruime tijd last van het dier, om- beest te pakken, zette hem in de dat het de Chinese karpers uit zijn schuur en stapte naar een bevrien- vijver viste. Om dat te voorkomen de bioloog om raad. Deze adviseer- had de man draden over de vijver de hem om de reiger ergens in de ADVERTENTIE Hebt u belangstelling voor de geschiedenis en de monumen ten van Leiden en omgeving wordt dan lid van de VERENIGING OUD-LEIDEN Lidmaatschap 27,50 p.j. (jeugdleden tot 25 jaar 20,-) giro 175228, waarvoor u het jaarboekje en gratis toegang tot de lezingen ontvangt. Bovendien kunt u deelnemen aan excursies. Adres: Postbus 917, 2300 AX Leiden tel. 121418. buurt van Amsterdam los te laten. Met dat doel stapte de bewoner van de Thorbeckestraat vervolgens weer naar huis, maar daar bleek de vogel al gevlogen te zijn. Vermoedelijk Zoals in het eerste woord van het bericht al stond vermeld was over matig alcoholgebruik "vermoede lijk" de oorzaak van een verkeers ongeluk op de Rynsburgerweg in de nacht van zaterdag op zondag. (Leidsch Dagblad, 8 sept.) Een au tomobilist uit Leiderdorp raakte die nacht de macht over het stuur kwijt en botste tegen een bushalte en tegen twee lantaarnpalen. Alle vier inzittenden moesten met ver wondingen naar het ziekenhuis worden vervoerd. Gelet op de in houd van het bericht was de kop boven het artikel 'Alcohol oorzaak aanrijding' echter te stellig uitge drukt. Waarvan acte. (red.) De affaire rond de Leidsche Duinwatermaatschappij begint bizarre trekjes te vertonen. Vrij wel alle instanties die met de LDM hebben te maken, hadden óf het vermoeden dat er iets 'vreemds' was met het bedrijf, óf ze waren ervan op de hoogte dat de LDM oppervlaktewater direct naar de eindzuivering voerde. Niemand vindt dat het toezicht heeft gefaald. En toch kon de LDM jarenlang vrijwel onge stoord doorgaan met haar prak tijken. Toegegeven moet worden dat LDM-directeur C. de Jong zich behoorlijk heeft ingespannen om het bijmengen verborgen te hou den voor de 'buitenwacht'. En hy had het 'voordeel van de verras sing'. Want wie verwacht nu dat een duinwatermaatschappij zich moedwillig gedraagt als een op pervlaktewaterbedrijf? Toch heeft De Jong in de loop der ja ren een flink spoor van aanwij zingen achtergelaten. Een zoda nig spoor zelfs dat het een won der mag heten dat de zaak pas in 1986 aan het licht is gekomen. Een klein overzicht: De inspectie voor de volksge zondheid merkte al enige tyd ge leden dat de kwaliteit van het LDM-water opvallend vaak de normen overschreed. Ze greep niet in omdat het euvel altyd di rect werd verholpen. Bovendien had de LDM immer een goede verklaring voor de overschrij ding en was er nooit sprake van ernstige afwijkingen. door Wim Wegman Verrassing De provincie Zuid-Holland heeft zich in het verleden ver baasd over het feit dat de Leid sche Duinwatermaatschappij 22 miljoen kubieke meter drinkwa ter leverde, terwijl het bedrijf een maximale produktiecapaci- teit heeft van 15 miljoen kubieke meter. De provincie heeft hier van de inspectie op de hoogte ge bracht. De provincie greep niet in omdat ze zich dan op het ter rein van de inspectie zou bege- De raad a van de LDM kreeg al in 1977 van directeur C. de Jong te horen dat het bedrijf in tijden van nood op pervlaktewater naar de eindzui- vering wilde voeren. De toenma lige raad van commissarissen nam die mededeling voor ken nisgeving aan. De huidige presi dent-commissaris, de Leidse wethouder Jos Fase, is later nog een keer persoonlijk op de hoog te gebracht door De Jong. Fase ondernam geen actie omdat ze de indruk had dat het een volko men normale i De stichting Duinbehoud kwam er in 1977 achter dat de LDM oppervlaktewater bijmeng de. De stichting had de indruk dat het om iets dubieus ging. Ze heeft echter niet de inspectie of de raad van commissarissen ge waarschuwd. Het bijmengen ge beurde zo overduidelijk dat, al dus de stichting, alleen mensen die niet willen weten wat er gaande is of mensen die geen verstand hebben van waterzuive ring, het niet zagen. De instanties die in feite toe zicht hadden moeten houden - de inspectie voor de volksge zondheid en de raad van com missarissen - wassen hun han den in onschuld. Ze wisten niet wat er precies aan de hand was omdat De Jong ze niet of zeer on volledig had ingelicht. De inspectie suggereert zelfs met zoveel woorden dat ze door De Jong en zyn medewerkers en kele jaren om de tuin zyn geleid. Telkens wanneer de kwaliteits normen voor drinkwater waren overschreden, kreeg de inspectie van de LDM een fraaie verkla ring te horen, zonder dat er ooit gewag werd gemaakt van het bij mengen van oppervlaktewater. Toch moet er iets schorten aan het toezicht. Anders kan een di recteur nooit negen - en moge lijk zelfs achttien - jaar zijn gang gaan voordat iemand ingrijpt. Achteraf praten is misschien makkelijk, maar de inspectie heeft duidelijk een aantal kansen laten liggen om de affaire eerder boven water te krijgen. Ze heeft bijvoorbeeld geen onderzoek in- gesteld na opmerkingen van de provincie over de verbazingwek kend hoge waterproduktie van de LDM. De inspectie ging er vanuit dat de winning van drink water in de duinen kennelijk nogal flexibel is, zonder te infor meren hoe de LDM nu werkelijk te werk ging. Een ander voorbeeld: de LDM klaagt al jaren over een tekort aan water. Niet voor niets drong de maatschappij er steeds op aan dat er snel een voorzuiveringsin stallatie moest worden gebouwd. Na 11 jaar staat dat ding er nog steeds niet. Toch heeft de inspec tie zich nooit afgevraagd hoe de LDM haar tekorten aanvulde. (De raad van commissarissen trouwens ook niet). Als de in spectie verbanden had gelegd tussen deze zaken, had De Jong goede smoezen moeten verzin nen om de zaak verborgen te houden. Verantwoording Ook bij het toezicht van de raad van commissarissen kun nen grote vraagtekens worden geplaatst. Hans van Dam - in 1977 president-commissaris van de LDM en destijds door De Jong ingelicht over de Versnelde zuivering' - meent weliswaar dat de raad van commissarissen zich helemaal niet met de technische kant van de waterproduktie hoeft te bemoeien. "De directeur is daarvoor ver antwoordelijk en de inspectie moet hierop toezicht houden. De antwoordelijk voor de bestuurlij ke en financiële aspecten. Het is altyd toeval geweest als er in de raad van commissarissen men sen zaten met een technische achtergrond", aldus Van Dam. Toch kan Van Dam, Fase en al le andere commissarissen die van de 'versnelde zuivering' op de hoogte waren, worden verwe ten dat ze de zaak te makkelijk hebben opgenomen. Commissa rissen moeten de directeur vra gen contact op te nemen met de inspectie als hij aankondigt dat hij van de vertrouwde zuive ringsmethode afwykt. Ook - of misschien wel juist - als ze geen verantwoording dragen voor de technische gang van zaken. Verkeerd Een ander bizar trekje aan de affaire is De Jongs geheimzin nigheid tegenover de 'buiten wacht'. Nadat de zaak aan het licht was gekomen, hield de di recteur bij hoog en bij laag vol dat bijmengen van oppervlakte water geen kwaad kon. Hij had het alleen stilgehouden om zich de milieugroepen van het lijf te houden. Die zouden wel eens munt kunnen slaan uit die infor matie. Ëen merkwaardig standpunt voor iemand die de strijd met de 'milieugroepen' (in feite de stich ting Duinbehoud) in het verle den nooit heeft geschuwd. Het ligt veel meer voor de hand te veronderstellen dat De Jong wel degelijk wist dat hij verkeerd zat en de zaak daarom heeft stil gehouden. Hij heeft bijvoorbeeld nooit het verwijt van de inspectie ontkend dat hy 'onnodige en ver mijdbare' risico's heeft geno men. Hij bestreed wel dat hij 'on aanvaardbare' risico's had geno men. Maar dat is heel wat anders en daar had niemand hem van beschuldigd. En ondanks alles mag men toch aannemen dat een directeur als De Jong weet dat hy niet al te fris bezig is als hij een belangrij ke zuiveringsstap overslaat. Ze ker als hy al meer dan 30 jaar bij de duinwatermaatschappij werkt. En men mag toch ook ver onderstellen dat De Jong wist dat het op problemen zou stuiten bij de inspectie. Den Haag Waarom nam De Jong dan toch de risico's en betrok hij geen drinkwater of voorgezui- verd water uit Den Haag? De Jong heeft aangevoerd dat dit water veel duurder is en de consument daardoor zou worden geconfronteerd met tariefsverho gingen. Daarbij moet worden vermeld dat de LDM toentertijd in haar maag zat met verliesge vende contracten met Rijnsburg en Katwijk. Aanvoer van Haags water zou die contracten nog ver liesgevender maken. Aan de andere kant lonkte ech ter de bouw van een voorzuive ringsinstallatie. Echt soepel ver liepen de voorbereidingen daar voor niet. Maar als de installatie er was, zou het watertekort zyn opgelost en zou de aanvoer van Haags water kunnen worden ge staakt. De eventuele tariefsver hogingen zouden dus slechts een tijdelijke zaak zijn. Daarvoor hoefde De Jong geen 'onnodige risico's' te nemen. Waarschijnlijker is dat De Jong vreesde met het Haagse wa ter een 'Paard van Troje' binnen te halen. Eenmaal aan de Haagse waterleiding gekoppeld, zou het de LDM wel eens veel moeite kunnen kosten zich weer los te maken. Het gevaar bestond dat de provincie dan de voorzuive ringsinstallatie zou schrappen, waarmee de LDM haar kans om zelfstandig voort te bestaan zou verspelen. Nu, na vele jaren 'onnodige en vermijdbare risico's' te hebben genomen, heeft de LDM dan toch de Haagse duinwatermaat- schappy te hulp moeten roepen En of de voorzuiveringsinstalla tie er komt, is nog maar zeer de vraag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 3