Steeds Sommige organisatoren zijn een instorting dicht genaderd KLEINE MAATJES DAN EP/ OOK KLEINEPRIJSJES Route van Grote Postkoetsen Race Vragen CDA over diinkwateraffaire Grote Postkoetsen Race begint zaterdag DONDERDAG 11 SEPTEMBER 1986 LEIDEN Redactie: Wim Brands Annemiek Ruygrok Clavecimbel Wanneer op 22 september om acht uur 's avonds de eerste cla- vecimbeltonen klinken in scho lengemeenschap De Vlietschans. zal onder het concertpubliek minstens één man zeer kritisch de oren spitsen. Kees Zaalberg, concierge van de school, is na melijk de maker van dit instru ment. En speciaal voor deze gele genheid zal het worden bespeeld door een oud-leerling van de school, Bert Mooiman, afgestu deerd aan het conservatorium. Zaalberg is van huis uit tim merman. De liefde voor het be werken van hout ontstond toen hij na de ambachtsschool in aara- king kwam met een Franse beeldhouwer. Deze man werkte voor monumentenzorg en Zaal berg stond hem bij. Maar aan die samenwerking kwam een einde en toen het slechter ging in de bouw sollici teerde Zaalberg als concierge. Nu is houtbewerking niet meer zijn werk. maar een hobby. Sa men met beeldhouwer Andries- sen. voormalig leraar aan de school, maakt hij beelden en re liëfwerk. Ook boetseert hij. Maar hout en vooral eikehout is het mooiste wat er is voor Kees Zaal berg. "Die structuur wanneer je erin hakt. Dat is niet zomaar hout. Je moet iets overwinnen om eruit te krijgen wat je wilt". Nu zijn clavecimbel af is zal hij binnenkort weer een olijfstam onder handen nemen. "Onder het hakken zoek je naar de vorm. Je mag de structuur geen geweld aandoen". Maar om dat clavecimbel terug te komen, hoe begint iemand die tot dan toe beelden heeft ge maakt aan zo'n ingewikkeld in strument? Waarvan bovendien geen tekeningen zijn? Zaalberg is niet alleen een lief hebber van beeldhouwkunst, maar van kunst in het algemeen. Een gedicht kan hem ontroeren, een schilderij trekt zijn aan dacht, muziek boeit hem. Op een goede dag bezocht Kees Zaal berg het Haagse Gemeentemu seum. Daar zag en hoorde hij een Ruckers clavecimbel uit' 1638. "Dót ga ik zelf maken", was zijn eerste gedachte. Maar vóórdat je aan zo'n ingeving daadwerkelijk gestalte geeft, moet er wel iets gebeuren. Originele bouwteke ningen waren er niet meer. dus alles moest worden opgemeten. Restaurateur Scheurwater van het museum stond hem met raad en daad bij. verschafte hem en kele basistekeningen. En zo toog Zaalberg aan het werk. Acht maanden heeft hij eraan gebouwd, hoewel: "Ik ben in die tussentijd ook nog verhuisd, dat heeft twee maanden gekost. La ten we zeggen dat ik er een half jaar intensief aan heb gewerkt". Van populierenhout is de kast van het clavecimbel, Want dat gebruikte Rucker ook. Zaalberg heeft erover gedacht ander hout te gebruiken, wat afmetingen aan te passen, maar uiteindelijk dacht hij "nee. Rucker zal wel ge weten hebben wat hij deed. Laat ik om een goed resultaat te krij gen me maar precies aan zijn ge gevens houden". En zo ontstond het clavecim bel. Het is niet zo bewerkt als ge woonte was in de Baroktijd. Nee, Zaalberg heeft het blank gelaten. Alleen heeft hij er een naam in gehakt: snarenspel. En wat rand jes met olieverf geschilderd. De zangbodem is met waterverf bloemetjes versierd. Maar dat is dan ook alles. En hel klinkt prachtig. Dat vindt niet alleen Zaalberg zelf, die er op speelt. Maar ook Mooi man. wanneer hij het bespeelt. Zaalberg heeft het zelf gestemd en geïntoneerd. Het clavecimbel heeft één klavier met vijfenveer tig toetsen en twee stëmmen, een vier- en een achtvoel. Maandagavond 22 september wordt dus een speciaal concert op dit 'snarenspel' gespeeld. Be halve Mooiman zullen nog twee oud-leerlingen van de school, eveneens afgestudeerd aan het conservatorium, muziek ten bes te geven: Arthur de Groodt. cel lo. en Berdien van Bemmel. dwarsfluit. Op het programma staat Barokmuziek met o.a. werk van Antonio Vivaldi. Na afloop zal Kees Zaalberg een uitleg over de bouw van het instrument ge ven. Na het concert verhuist het cla vecimbel weer naar Zaalbergs huis. Dan kan hij er naar harte lust zélf op spelen. Congierge Kees Zaalberg aan zijn zelfgemaakte clavecimbel Gilde De term gilde staat gelijk aan vakmanschap. Vroeger had je gildes: van timmerlieden, metse laars en koperslagers bijvoor beeld. Tegenwoordig bestaan er geen gildes meer. Hoewel...in veel Nederlandse steden keren ze weer terug. En in Leiden is de vrijwilligerscentrale bezig een gilde op te zetten. Niet speciaal voor vaklieden, maar voor ieder een vanaf ongeveer vijftig jaar en ouder. Want, zo is de filosofie, wanneer je op die leeftijd bent. heb je veel ervaring in huis. En die kun je overdragen aan andere mensen die graag iets willen le- Nu hebben mensen van vijftig vaak al een heel leven van hard werken achter de rug. Dus ver plichtingen, zoals je die hebt wanneer je als vrijwilliger gaat werken, daar voelen ze niet zo veel voor. Maar ben je aangeslo ten bij zo'n gilde, dan kan het al lemaal wat vrijblijvender gaan. Annemarie Bevers van de vrij willigerscentrale legt de bedoe ling van zo'n gilde uit: "Veel mensen denken: "Ik kan niets": Want je zegt niet zo gauw van je zelf dat je ergens goed in bent. Maar het blijkt dat ouderen een heleboel in huis hebben waaraan anderen wel degelijk iets heb ben". Hannah, die in de oprich tingsgroep zit: "Het kan heel breed worden. In Amsterdam is bijvoorbeeld een vrouw bij het gilde aangesloten, die ervaring heeft met de opvoeding van een mongooltje. Zij kan jonge men sen daarover het een en ander vertellen". Annemarie Bevers: "En 20 kart ik me ook voorstellen dat een oud-Leidenaar veel over de stad en de gebouwen weet. Die zou dus leiding kunnen geven aan een stadswandeling met mensen die iets meer over de stad willen leren". Maar ook zaken als sokken stoppen, houtbewerking, meu bels maken, talen leren aan bui tenlanders kunnen via het gilde tot stand komen. Het is dc be doeling dat er een lijst van vraag en aanbod wordt samengesteld. Anoniem wel te verstaan. En dat in onderling overleg de 'docent' en de 'leerling' afspreken welke tijdstippen hun het beste uitko- Het Leidse Gilde is nog in de oprichtingsfase. Voor de oprich tingsgroep zijn nog mensei\ no- dig, die 'de 'boer opgaan', dus proberen in contact te komen met mensen-die anderen iets wil len bijbrengen. Voorlopig kun nen belangstellenden voor infor matie of om zich op te geven elke dinsdagmiddag van twee tot vier uur terecht op de Vrijwilligers centrale. Oude Rijn 44c. Leiden, telefoon 149064. Inmiddels is er een door de ge meente gesteunde subsidie-aan vraag naar de provincie ge stuurd. Wanneer genoeg mensen zich aanmelden kan ook Leiden een gilde toevoegen aan de nege nenvijftig die er al zijn in het land. Annemarie Bevers: "Het gilde moet er zijn van en voor mensen. Dat is de bedoeling". IJzersterke kinderschoenen met klittebandsluiting. Van echt leer met een stevige profielzooi. In fijne te kombineren kleuren: donkerblauw. grijs en beige. Maten 23-35. We hebben ze ook met vetersluiting! Nu geen LEIDEN - Sommige organisa toren staan bijkans op instor ten, in Friesland, heeft hij zich laten vertellen, schijnt zelfs zoiets als postkoetsenkoorts te heersen en burgemeesters in formeren hoogstpersoonlijk of hun gemeenten, want dat zou zo leuk zijn, soms ook in de route zijn opgenomen. "Het is de klassieke uit de hand gelo pen grap", zegt Cornald Maas, mede-organisator. "Het is veel grootser van opzet geworden dan iemand ooifc had kunnen denken. M'n ogen rollen af en toe uit mijn hoofd van wat er allemaal moet gebeuren". 'De Grap' behelst de 'Grote Post koetsen Race Groningen-Alkmaar- Lciden 1986'. van 13 tot en met 20 september te verrijden ter gelegen heid van het eeuwfeest van de 3 October-Vereeniging. Leidenaar Maas, tot assistent-perschef van de Race gebombardeerd, vertelt dat niemand meer weet wie van de ver- door Simone van Driel eniging, toen werd gesproken over de wijze waarop het jubileum luis ter moest worden bijgezet, nu als eerste het woord 'postkoetsrace' heeft laten vallen. Duidelijk is wel dat dat aanvankelijk eerder lollig dan serieus was bedoeld. "Pas toen een aantal mensen er daadwerke lijk de schouders onder ging zet ten, besefte iedereen wat we ons hiermee op de hals hadden ge haald". Het zo'n 180 pagina's tel lende draaiboek dat is vervaardigd, illustreert overduidelijk dat van 'even' twaalf koetsen zeven dagen lang door Nederland laten rijden, geen sprake is. Honderden vrijwil ligers in de provincies Groningen, Friesland, Noord- en Zuid-Holland zijn al met al anderhalf jaar bezig- geweest de paden letterlijk en fi guurlik te effenen. Zo'n dertig plaatsen worden in die zeven da gen aangegaan en dat betekent af spraken maken met heel veel poli tiekorpsen, het meest geschikte traject uitzetten, het regelen van onderdak voor paarden en koet siers en het organiseren van omlij stende activiteiten. GRONINGEN GROTE POSTKOETSENRACE "Dit is een hele mooie manier om de steden Groningen, Alkmaar en Leiden, die alle een ontzet hebben te vieren, letterlijk met elkaar te verbinden", verklaart Maas dat het idee voor de postkoetsenrace on danks de vele organisatorische hoogstandjes die moesten worden verricht, toch op veel enthousias me is gestuit. Niet in het minst bij de verschillende overheden, om nog maar te zwijgen over het be drijfsleven. In het Comité van Aan beveling hebben onder anderen zitting de ministers Braks van Landbouw en Visser, Brinkman van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur en Smit-Kroes van Ver keer en Waterstaat, de commissa rissen van de vier te doorkruisen provincies en burgemeester Goe- koop. Wat het bedrijfsleven be treft: een indrukwekkend aantal grote bedrijven en instellingen (waaronder de PTT. tevens hoofd sponsor) heeft zich bereid ver klaard een koets te sponsoren - te genwoordig geen evenement van enige omvang zonder sponsors, tenslotte. Zij draaien op voor onder meer de kosten van onderdak van de paarden en de koetsier. Schreeuwlelijk Mooi voor de niet bepaald rijke 3 October-Vereeniging. maar heeft dit tot consequentie dat we een stoet rijdende reclameborden mpt hier en daar nog iets wat op eën koets lijkt, te zien krijgen? Maas gruwelt bij de gedachte alleen al: "Nee nee, daar is heel goed voor gezorgd. Het mocht absoluut geen reclamestoet worden, dat was ook onze grootste angst. Elke sponsor mag één bord op zijn koets hangen en daar blijft het bij. De borden mogen ook niet schreeuwlelijk zijn". Wat de beweegredenen van de overige bedrijven betreft tast Maas in het duister, maar het enthousias me van de PTT voor het evene ment is volgens hem gemakkelijk te herleiden: bij een postkoetsenra ce hoort natuurlijk post. Met het uitbrengën van speciale envelop pen en kaarten en het verstrekken van speciale herinneringsstempels geven de Posterijbedrijven een ei gen historisch tintje aan de Race. Maas: "Je stuurt zo'n kaart aan 'mijngeliefde die en die' en je krijgt er nog een mooi stempel op ook. Leuk toch?" Twaalf authentieke, veelal voor deze gelegenheid gerestaureerde postkoetsen doen aan de Grote Ra ce mee. Slechts één daarvan is in Nederland gebouwd en wel de 'Ka pel Avezaath', eigendom van de Posterijen. De overige koetsen zijn van Engelse of Franse makelij; alle stammen uit de periode 1840-1860. Uit de Leidse contreien is één koets afkomstig, een private coach, bouwjaar 1880, eigendom van Voorhouter Van der Nagel. Weinig tot niets is. vertelt Maas. aan het toeval overgelaten. Elke koets is zodanig opgelapt, dat hij op dik 100-jarige leeftijd nog wel een rit van zo'n 300 kilometer kan overleven. Tot,in den treure is vol gens hem aandacht besteed aan het welzijn van de in totaal zeven tig deelnemende paarden, die door stalhouders in het hele land zijn aangeleverd. De paarden staan on der voortdurend toezicht van stu denten Diergeneeskunde van de universiteit van Utrecht. Voor elke koets worden twee reservepaarden achter de hand gehouden, onder dak is gevonden bij maneges in of bij de overnachtingsplaatsen ter wijl voor sommige speciale boxen mee op reis gegaan. Maas: "Ik weet ook niet hoe het precies zit. maar het schijnt dat sommige paarden alleen maar daarin kunnen sla pen". Klunen De koetsen gaan uiteraard niet leeg op pad. Iedereen kon zich, voor zover de voorraad zitplaatsen strekt, aanmelden voor een ritje tussen twee trajecten, tegen beta ling van 'drie guldens en zeven stuivers bij de koetsier'. Het is storm gelopen, weet Maas te vertel len. Nu hoopt hij maar dat iedereen aan de oproep gehoor geeft om in gepaste kledij, als het even kan van rond de eeuwwisseling, te verschij nen. Zo niet. dan heeft hij een op lossing: capes. "Die geven we aan mensen die er niet netjes uitzien". Het woord 'race' in de naam van de tocht staat niet voor zeven da- Cornald Maas. betrokken bij de organisatie van de Grote Postkoetsen Race Groningen-Leïden. 'Het is de klassieke uit de hand gelopen grap. Het is veel grootser van opzet geworden dan iemand ooit had kunnen denken". 'foto Holvast) gen door Nederland jakkeren ten einde als eerste in Leiden te arrive ren. Elke dag kent zijn eigen wed strijd. Meest opmerkelijke is die waarbij de koetsen moeten klunen. Maas citeert lachend uit zijn draai boek: de koetsen moeten over roosters met daarover weer een ta pijt, door de inzittenden uit- en op te rollen en in te leveren bij de vol gende halteplaats. Meest in het oog springende 'nevenactiviteit' is een roofoverval op zaterdag 20 septem ber rond kwart voor twee op de Heerenweg in Warmond op de koets van de 3 October-Vereeni ging met daarin leden van het Co mité van Aanbeveling. Ze zullen door politie en PTT-beambten worden ontzet. Aan het enthousiasme van de in woners van plaatsen waarlangs de race voert en de aandacht van de media ("Vanmorgen werd ik -tig keer uit mijn bed gebeld door jour nalisten die wilden weten waar hun plaatsbewijs bleef') leidt Maas af dat het met de publieke belang stelling langs de route ook wel snor zal zitten. "Als het tenminste droog blijft", doet hij kond van de grote angst van de organisatie dat de he le volgende week de regen met bakken uit de hemel zal komen. Ze smeken om zonneschijn "want stortregen kun je de paarden en na tuurlijk ook de mensen niet aan doen. Helaas is dat het enige dat we nou niet in het draaiboek kon den regelen. Het zou wel mooi zijn", filosofeert hij vervolgens. "Tien uur drie: zon op. Twaalf uur drieënvijftig: extra stralend". De Grote Postkoetsen Race begint zaterdag met het verzamelen van de postkoetsen in de Veehallen in Groningen. De koetsen worden ge wogen, de paarden op hun gezond heid gekeurd. Rond zeven uur 's avonds presenteren de deelnemers zich met een Concours d'Elegance op de Grote Markt, waarna een mu zikale manifestatie met de titel 'Groningen groet Leiden' volgt. Na het startschot, zondagmorgen rond elf uur gelost door staatsse cretaris Scherpenhuizen van Ver keer en Waterstaat, vertrekt de stoet voor de zevendaagse race. die onderstaande route volgt: zondag 14/9: Groningen-Tietjerk- steradeel (tijdrit) maandag 15/9: Tietjerksteradeel- Franeker (ringsteken) dinsdag 16/9: Franeker-Bols- ward-Leeuwarden woensdag 17/9: Workum-Mak- kum (klunen; tocht met Friese Skütsjes van Makkum naar Me- demblik; vandaar met stoomtram Bello richting Hoorn) donderdag 18/9: Wognum/ Hoorn-Alkmaar (ringsteekwed strijd) vrijdag 19/9: Alkmaar-Ij muiden - Haarlem zaterdag 20/9: Lisse-Leiden (overval) Dit laatste traject begint om tien uur 's morgens met een Concours d'Elegance voor hotel 'Nachtegaal' in Lisse. waarna rond half twaalf koers wordt gezet naar Sassen- heim. Gevolgd worden Heereweg door de dorpskern van Lisse en Sassenheim en de Hoofdstraat, waarna rond half twee stil wordt gehouden voor de Nederlandse Hervormde Kerk op het Plein, te vens in- en uitstapplaats: De win keliersvereniging, de Oranje Ver eniging en twee toneelgezelschap pen richten daar onder leiding van burgemeester Kfet een volksfeest Vervolgens gaat het richting Warmond en Oegstgeest over de Warmonderdam, de viaducten over Rijksweg A44 en de spoorlijn, de Herenweg, de Oranje Nassau- weg, Warmonder Hek, Abtspoel- weg. Lange Voort. Hofbroucker- laan (in- en uitstappen voor en ont vangst in clubhuis OLYC). De koets van de 3 Octpber-Vereeni- ging neemt, in verband met de roofoverval in de bossen van Krantz aan de Herenweg, een ge deeltelijk afwijkende route: Heren- weg-Bischoplaan-Seminarielaan- Herenweg-Oranj e Nassauweg-Warmonder Hek-Abt- spoelweg-Lange Voort-Hofbrouc- kerlaan. Rond drie uur begint de stoet aan het allerlaatste traject: Oegst- geest-Leiden. Over de Marelaan, Oegstgeesterweg en het spoorweg viaduct wordt koers gezet naar de Schipholweg, alwaar de PTT met de andere sponsors een evenemen tenplein heeft ingericht voor het hoofdpostkantoor. Een rijdend postkantoor, een terras en een bal- londwedstrijd maken daarvan on derdeel uit. Over de Schipholweg. de Jan Steenstraat en de Prinsesse- kade wordt koers gezet richting Breestraat. Het stadhuis is het eindpunt van de Grote Race. De koetsen arriveren daar tussen half vijf en half zes. LEIDEN - Het CDA vindt het on juist om twee commissarissen van de Leidsche Duinwatermaatschap pij te herbenoemen zolang alle vra gen van de gemeenteraad over de drinkwater-affaire niet bevredi gend zijn beantwoord. De gemeen teraad, die maandag bijeenkomt, wordt gevraagd de commissaris sen Bordewijk en Kuijers opnieuw voor een termijn te benoemen. Het CDA wil van de raad van commissarissen van de LDM we ten hoe hun verantwoordelijkhe den zich verhouden tot die van di recteur De Jong. En of de discipli naire maatregelen tegen hem als zodanig een terechte zaak zijn. Met andere woorden: dragen de com missarissen ook niet een beetje schuld. Fractievoorzitter Joop Walen kamp van het CDA wil onder meer opheldering over de vraag of de commissarissen al dan niet op de hoogte waren van het bijmengen van oppervlaktewater. De Jong heeft verklaard dat hij de commis sarissen hierover heeft ingelicht. En ook wethouder Fase, president- commissaris van de LDM. heeft toegegeven dat zij daar 'iets' over heeft gehoord. Walenkamp wil verder weten hoe de uitwisseling van informatie tussen directie en raad van com- 5 geregeld, of de com- i alle vereiste procedu- I res hebben gevolgd toen zij De Jong straften en of De Jong juri disch nog steeds aansprakelijk is voor beslissingen die - buiten hem - worden genomen. Walenkamp vraagt ook waarom de raad van bij de benoeming i tijdelijk manager niet het advies van de ondernemingsraad en het oordeel van de gemeente raad heeft gevraagd. Een woordvoerder van de pro vincie heeft inmiddels bekendge maakt dat de provincie in het verleden tegenover de inspectie voor de volksgezondheid verschil lende keren haar twijfel heeft uit gesproken over de gang van zaken bij de LDM. De provincie verbaas de zich erover dat de LDM 22 mil joen kubieke meter drinkwater produceerde terwijl de maximale produktiecapaciteit 15 miljoen ku bieke meter is. Bovendien maakte de provincie zich zorgen over de nogal wisselende kwaliteit van het LDM-water. Hiermee is niet gezegd dat de provincie wist, of zelfs maar ver moedde, dat de LDM,direct opper vlaktewater zuiverde. Overigens heeft de provincie niet zelf ingegre pen. "Bewaking is een taak van de inspectie, niet van de provincie". De inspectie voor de volksge zondheid was vanmorgen niet be reikbaar voor commentaar. Jongetje aangereden LEIDEN - Een zevenjarige jongen moest gistermiddag omstreeks kwart over twee met een hersen schudding en een snywond naar het ziekenhuis worden gebracht nadat hij op de Zwartemeerlaan was aangereden door een auto. Volgens de politie stak het jongetje plotseling de rijbaan over zonder goed uit te kijken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 3