Nieuwe squashvereniging in nieuwe sporthal
-fian de yjLijt
Faas en Siemeiïnk op weg
naar finale van Masters'
Supporter
van Ajax
dankt zijn
leven aan
een ME'er
SOMMES ÏÏ5K523SSSS;
U.V.S.-R.V.C
23 leuke meisjes 15 tot 23 jaar.
jonge mannen
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1986
SPORT
PAGINA 21
FC Den Haag was in veel dingen het eerst. Het was de eerste club
waarvan supporters de eigen tribune in brand staken. Het was de
eerste club in het betaald voetbal die ongeslagen kampioen werd. Het
was de eerste vereniging die een voorzitter, Dé Stoop, kreeg die zijn
vorige club, FC Amsterdam, wegens gebrek aan publiek kwijtraakte.
En het is de eerste club die wegens racistisch wangedrag niet meer
welkom is in het toch zo tolerante Amsterdam. Een harde kern van FC
Den Haag-supporters heeft al heel wat bomaanslagen op zijn geweten.
Een Ajax-fan werd levensgevaarlijk gewond door een Haagse
fragmentatiebom. Dat hij het overleefde was een wonder. Naar voetbal
gaat hij nooit meer kijken. Een interview met Bob Groen.
ZAANDAM (GPD) - Uit angst
voor wraaknemingen van FC Den
Haag-supporters heeft de 25-jarige
Bob Groen uit Zaandam een ge
heim telefoonnummer. Die angst
heeft ook de keus van zijn pas ge
kochte woning bepaald. Het huisje
staat een beetje achteraf in een
vooral door bejaarden bewoond
Zaans wijkje. Het adres geeft hij
niet zomaar prijs. Ook politie en
PTT beschermen zijn privacy. „Ge
lukkig maar", zegt hij. Bezoekers
bekijkt hij wantrouwend. „Bent u
wel van de pers", vraagt hij.
- Waarom zo bang voor Den
Haag?
„Omdat ze me dood willen heb
ben", denkt hij.
Hij was ook bijna dood geweest.
Op 9 januari 1983 werd hij in het
Ajax-stadion getroffen door een
fragmentatiebom
„Het was gek, maar ik had al een
tijd het gevoel dat er iets zou ge
beuren. Daarom ging ik niet zoals
gewoonlijk op de F-Side staan.
Want daar ben je al gauw doelwit.
Dus ik ging naar de andere kant.
Tussen vaders met zoontjes, oude
re vrouwen, jonge meisjes. Het was
een wedstrijd voor de beker. Ajax-
Den Haag. Het is geloof ik 2-1 ge
worden".
„Ajax kreeg een strafschop.
Maar ver voor de wedstrijd broeide
het al. Er waren een stuk of wat
bommeldingen. Er werd ge
spuugd, stenen kwamen naar bin
nen, ze trokken aan de hekken.
Een peloton ME kwam de tribune
op".
Rotjes
„De wedstrijd was nog geen tien
minuten aan de gang toen die pe
nalty kwam. De F-side kwam erop
af rennen. Die supporters zoeken
elkaar altijd op, he. Een hoop ge
knetter van rotjes. Opeens zie ik
iets naast me vallen. Een grote
knal. En alles wordt ineens zwart
voor m'n ogen. Ik denk: verrek dat
is een groot rotje. Aan een bom
dacht ik helemaal niet. Zo iets
komt toch niet bij je op. Ik had im
mers nog nooit zo iets meege
maakt. Ik voelde wel iets, maar
niet echt pijn. Een wondje aan m'n
been, dacht ik. Terloops kijk ik
naar beneden. Het bloed spoot ui4
een gat in m'n lies. Bij elke hartslag
gulpte het er uit. Het was net alsof
een kraan openstond".
„Ik ga nog een paar treden de tri
bune af en zak in elkaar. M'n broer
tje van zestien was de enige die om
hulp riep. Verder kwam er nie
mand. Er kwam maar niemand. Ik
dacht: zal er nog wel iemand ko
men. Overal was rook. Zoals op
een oorlogsfilm. Een paar oudere
mensen begonnen aan me te trek
ken, tilden me op, wilden me weer
naar boven brengen. Opeens hoor
ik een man schreeuwen: „Neerleg
gen!". Hij drukt z'n duimen in m'n
lies, had gelyk de ader te pakken
en kneep hem dicht. De bom had
een gat in m'n hoofdslagader gesla
gen. Als die ME'er, Gerrit Duiker
heet hij, niet zo bliksemsnel was
opgetreden, was ik doodgebloed.
Aan die man heb ik m'n leven te
danken".
„Toen ik daar zo lag, keek ik
schuin omhoog, zag ik Den Haag-
supporters met van die vertrokken
gezichten. Eentje schreeuwde
steeds maar: „Ga maar dood, vuile
rot-jood". Het leek wel alsof-ie het
leuk vond. Als ik iemand dood zie
gaan zou ik niet genieten".
Normaal
„Dat van die joden is, denk ik,
tegen ons, Ajax dus, gericht. Dat
schelden is vrij normaal geworden.
Ajax is een jodenclub zeggen ze,
dan willen die supporters van de
tegenpartij je daar op pakken. Op
de televisie en op school heb ik er
wel eens wat over gezien en ge
hoord, over de oorlog. En m'n va
der heeft wel wat verteld. Ik keur
het niet goed dat gescheld, want jo
den zijn toch allemaal mensen die
veel hebben meegemaakt; ze heb
ben ze zomaar proberen dood te
maken ook. Maar die jongens die
schelden weten niet wat ze zeggen.
Die willen gewoon de supporters
van de andere club treffen. Dat kan
ik nu zeggen. Maar toen het pas
was gebeurd, toen ik bijna dood
was gegaan, wilde ik niets liever
dan die Hagenees te pakken ne
men. Ja, wraak nemen. Maar dat
zakt, na een tijd".
„Je hebt als mens zo'n zes liter
bloed. Ik had zo'n litertje of vier
verloren. Er was eerst sprake van
dat m'n been moest worden geam
puteerd. Ze hadden de plek waar
ze zouden zagen al op m'n been af
getekend. Ik ben niet gelovig, hele
maal niet. Maar ik heb toen wel een
gebedje gedaan, hoor. De tijd. Dat
was ook zo gek. Het was of de tijd
niet meer bestond, alsof het niet
meer ging om uren en minuten. Je
hoort altijd van mensen dat ze
beelden uit hun leven zien als ze
doodgaan. Dat had ik ook, vooral
van m'n vader en moeder. Ik hou
veel van m'n ouders. Erg genoeg is
m'n moeder kort geleden overle
den aan longkanker. Gelukkig heb
ik haar nog een tijd mee kunnen
maken".
„Als ik niet jong was geweest,
niet echt de wil had gehad te blij
ven leven, was ik doodgegaan.
Want ik was heel zwak; ik mocht
niet eens onder narcose worden ge
bracht. Het been is plaatselijk ver
doofd tijdens de operatie. Het was
een gemeen bommetje. Glas, me
taalsplinters en spijkers hebben ze
uit de wond gehaald. Ik heb later
op foto's gezien wat er allemaal in
zat, wat er allemaal aan spieren, pe
zen en bloedvaten is vernield. Het
was een pijpbom, een met kruit en
allerlei rotzooi volgestopte metalen
pijp, die ze op een bankschroef aan
één kant dichtknijpen. Die bom
hebben ze in allerlei delen meege
smokkeld naar binnen toe. Op de
tribune hebben ze dat ding in el
kaar gezet".
Bobs vrouw, die al die tijd stil
heeft zitten breien op de bank, valt
opeens verontwaardigd uit. „Een
méisje heeft 'm naar binnenge
smokkeld, verstopt in haar onder
broek. 't Is ongelofelijk hoor me-
Dronken
..Op zaal dachten de andere pa
tiënten dat ik een dronken vent
was die een ongeluk had gehad. Ik
lag maar te schreeuwen en te gil
len. Maar dat was ijlen. Dat kwam
door de wondkoorts. Het was ei
genlijk de tweede keer dat ik op
sterven lag. Eerst op de tribune, la
ter na de operatie".
„In het ziekenhuis kreeg ik poli
tie voor de deur, als bewaking. Het
was voor het eerst dat er zo iets
zwaars was gebeurd tijdens het
voetballen. Later is dat normaal ge
worden. Bij die laatste wedstrijd
tussen Ajax en FC Den Haag in het
Olympisch Stadion, toen de politie
de wijde omgeving afgrendelde, de
omwonenden aanraadde binnen te
door
Pieter v/d Vliet
'Als ik iemand dood zie gaan, zou ik niet genieten'
blijven en alle auto's van de Sta
dionkade wegsleepten, hebben die
Hagenaars geprobeerd weer bom
men te gebruiken. Ze hebben die
bommen toen niet mee naar bin
nen durven nemen, waren zeker
bang dat ze bij het fouilleren zou
den worden gevonden. Ze zijn in
de haast weggegooid. De politie
heeft er een stuk of wat gevonden".
„Twee weken heb ik in het zie
kenhuis gelegen. In het begin
mochten alleen m'n vader en moe
der er bij. Later is ook Gerrit Dui
ker, de ME'er, langs geweest. Hij
zei dat-ie gewoon z'n werk had ge
daan. Dat-ie daarom ook niet met
interviews in de krant wilde. Ik zie
die man nog staan toen-ie eindelijk
m'n been kon loslaten, toen broe
ders van de ambulance het einde
lijk van hem konden overnemen.
Z'n hand was helemaal verkrampt,
schudde heen en weer".
„Van de spelers en het bestuur
van FC Den Haag heb ik een
bloemstukje gehad. Dat gebeurt
natuurlijk omdat het zo hoort. Ik
was er toch wel blij mee. Maar ik
vond het leuker dat ik hele stapels
brieven van wildvreemde mensen
kreeg. Eentje van een oud vrouw
tje met vijf gulden erin om een
pakje shag te kopen".
Dader
„Nee, de dader heeft niets van
zich laten horen. Dat was een acht
tienjarige jongen. Hij vertelde voor
de rechtbank dat-ie ons een keertje
wilde laten schrikken. Van de knal.
Dat vind ik gelul. Want waarom
stop je er dan spijkers in. En ze
hebben geoefend met die bommen
in de duinen. Ze hebben een tele
fooncel en een politieauto opgebla
zen ermee. Die auto ging een me-
tertje of wat de lucht in. Die advo
caat deed heel zielig over die gozer.
Dat die jongen zo'n slechte jeugd
had en dat-ie zo kansloos was en in
een kansloze buurt woonde. De ad
vocaat beweerde dat die jongen
stoer had willen doen, gewoon een
druktemakertje was. En dat-ie he
lemaal geen geld had om schade
vergoeding te betalen. Maar hij had
wel een brommer en een stereo-in
stallatie. Ik begrijp wel dat zo'n ad
vocaat zo moet praten, maar ik
keur het niet goed".
„Ik heb er twee jaar c
bang
er te leren lopen. Ik was
n van de stoep te stappen;
het was alsof het een diep gat was.
Ik was bang dat ik die stap niet zou
halen, dat ik zou vallen. M'n spie
ren en m'n slagader hebben ze
moeten inkorten. Het was van bin
nen helemaal kapot. En nog is het
niet over. Het gaat nooit helemaal
over. Het is van binnen één groot
litteken. Als het koud is buiten, of
vochtig, heb ik pijn".
Bobs vrouw: „Lichamelijk is hij
er wel weer zo'n beetje bovenop.
Maar geestelijk heeft hij het er nog
moeilijk mee. Zulke dingen gaan
niet uitje hoofd. Hij heeft wel eens
nachtmerries, al wordt dat min
der".
- Net oorlog.
„Ja, maar ik wil nu, achteraf, niet
zeggen dat het allemaal de schuld
is van Den Haag. Want in de grote
steden kunnen ze er allemaal wel
wat van. Het slachtoffer had ook
een vak S'er kunnen zijn, van
Feyenoord. Of een ouwe man, een
jong kind. Ik denk niet dat het met
voetbal te maken heeft. Bij honk
bal gebeurt niks, maar hoeveel
mensen komen daar kijken. Hier in
Nederland draait alles om voetbal.
Daarom gebeurt het bij voetbal.
Maar als het zo doorgaat komen er
steeds minder mensen kijken,
steeds minder".
- De F-Side.
„Al als jongen van een jaar of zes,
zeven ging ik met m'n vader naar
Ajax. M'n vader is een Amsterdam
mer, gek van Ajax. Nu is het onver
antwoord om zo'n jong kind mee te
nemen, maar toen Hon het nog.
Toen zaten er veel meer mensen op
de tribunes. Het was allemaal meer
ontspannen, zegt m'n vader. Op
een gegeven moment ga je met
vrienden. Dan ga je bij de F-Side,
want daar is het 't gezelligst, daar
wordt een hoop gezongen. Als
Ajax zaterdag moest spelen, uit bij
de boeren, zoals we dat wel noem
den, maakten we er echt een dagje
van. Dan gebeurden er een hoop
stoute dingen".
netje. Tussendoor at je wat. En je
dronk nog eens wat. Doetinchem
was voor ons echt het platteland.
Daar kon je meer uithalen. Die
mensen daar zijn dat van de grote
stad niet zo gewend. Ja, dan sta je
daar als verkopertje terwijl ze aan
alle kanten jatten. Allemaal van dat
merkspul, zoals Lacoste en Kappa.
Shirtjes, broekjes, zweethandjes.
Dat pikten ze het liefst. Een hele
boel jongens kregen dat niet van
thuis, terwijl jongens daar in willen
lopen, eigenlijk in moeten lopen
om mee te tellen".
..Voor de vernielingen schaamde
lik me altijd wel. Winkelruiten die
werden ingegooid en zo. Als groep
had je macht. Binnen een groep
durfde je r
huisje, een dochtertje van twee. Je
moet eens volwassen worden. Ajax
is erg ver weg voor mij geworden.
Er is tussendoor te veel gebeurd.
M'n moeder dood, waar ik nog veel
verdriet van heb. Trouwens, dr.
Borggreve, de chirurg die mij heeft
geopereerd, is verongelukt. Een
motorongeluk. „Zijn werk was zijn
leven", stond er op de rouwkaart.
Gek he, die man heeft mij weer
doen leven. En dat hij dan zelf zo
aan z'n eind moet komen".
- Nooit meer naar voetballen?
„Als Ajax dicht bij de Europa-
Cup zou komen. Er héél dicht bij
zou zijn. En het zou een beroemde
tegenstander zijn...".
Bob kijkt naar z'n vrouw. „Weet
als groep kon je je het zeker", vraagt ze. „Ik denk
dat je dan toch niet gaat". „Dat
denk ik ook", zegt Bob, ten slotte.
Want uiteindelijk komt de angst
weer op. Die angst wordt gevoed
doordat er nog steeds kans lijkt op
acties vanuit Den Haag.
Bob: „Mijn vader is eens opge
beld door een anonieme Hagenaar,
die zei dat hij me te pakken had
genomen, me vreselijk had toege
takeld. Hij wist precies te vertellen
waar ik allemaal die avond was ge
weest in Zaandam. Hij wist precies
r ik
Het i;
gen.
het er koud
i te krij-
Kroeg
„Om een uur of tien ging je weg
en het eerste datje deed als je in de
provincie aankwam was een kroeg
je zoeken en daarna wat rondlo
pen, over de markt, op een brade-
ADVERTENTIE
vooral de zwakkelingen opzwepen.
Vooral de zwakkelingen deden de
gekste dingen. „Doe 't nou, doe 't
nou". En dan deden ze het".
„Als er zondag werd gespeeld
gingen we niet zo vroeg. Want dan
was je de avond tevoren al wezen
stappen, naar de disco geweest.
Dan had je al een aardige spijker in
je kop. Naar die grote clubs gingen
we evenmin zo vroeg. Dat was link,
in de andere grote steden. Den
Haag. Utrecht, Feyenoord haatte
je, wilde je pakken, maar tegelijk
wasje bang. Daar moest je rennen,
kon je in paniek raken als je je ma
ten was kwijtgeraakt, opeens al
leen stond. Het was echt wel ge
vaarlijk: een tegel voor je kop, een
ram met een ketting, een mes. Je
was bang, maar het gaf ook een
kick. Want je wist niet wat er zou
gebeuren, maar wel dat er wat zou
gebeuren. Het was het gevaar tar
ten, zoals een coureur misschien
wel doet. Het was een soort avon
tuur. Doordeweeks had je je werk
ten.^Thetwa^ NACefaans Ife IfemlrSTta
ttnzssrjz-A «Hl«g
zag m n Ajax-sjaaltje gespeeld. Beide spelers wonnen
zeer overtuigend van respectieve
lijk Michael van den Berg en Kees
met alleen maar ellen- Heemskerk. Districtskampioen
zingen, samen vóór Faas stond slechts twee games af
Van den Berg en Kees Heems-
psv
Ruud Gullit is de voetballer van
het jaar geworden. Hij heeft deze
verkiezing te danken aan zijn
positie als vrije man bij kam
pioen PSV.
Hans Kraay is een zeer erva
ren en gewaardeerde coach die
op voortreffelijke wijze zijn visie
op het voetbalspel weet uit te
drukken.
Na het behalen van het kam
pioenschap stelde Kraay vast
dat zijn team op internationaal
niveau te weinig kwaliteit en er
varing bezat. Met het aantrekken
van Vanenburg, Koeman, Niel
sen en ook Samuel, bezit PSV nu
ongetwijfeld de sterkste selectie
van Nederland. Met 15 a 16 vrij
wel gelijkwaardige spelers, die
bovendien allen veel internatio
nale ervaring hebben.
De absolute nummer één van
deze selectie is Ruud Gullit. En
als nummer twee fungeert het
overgrote deel van de selectie.
Ier, bracht de wedstrijd weer vol
ledig in evenwicht. Gullit is als
aanvaller namelijk van veel
meer waarde dan als voortreffe
lijke laatste man.
PSV beschikt over een sterke
lijn door het midden. Met Van
Breukelen, Koeman als laatste
man, Nielsen en Gullit is de basis
van het elftal niet voor verbete
ring vatbaar. Dan blijven er nog
door
Piet Keizer
Maar Kraay, buiten het veld, en
Gullit, in het veld, bepalen de
prestaties van PSV. Althans,
Kraay bepaalt of Ruud Gullit als
vrije man van achteruit speelt of
als aanvaller met een vrije op
dracht. Met de aankopen van
Koeman en Nielsen spreekt
Kraay duidelijk zijn voorkeur
uit voor Gullit als aanvaller. Ro
nald Koeman is aangekocht na
een zeer sterk seizoen als laatste
man bij Ajax en Nielsen is al ja
ren een betrouwbare centrale
verdediger.
Afgelopen zondag heb ik in de
wedstrijd tegen Ajax van beide
oplossingen een helft gezien. Gul
lit speelde tegen Ajax de eerste 45
minuten als laatste man, die ook
verplicht is om aan te vallen. En
PSV verloor die eerste helft door
te weinig aanvalskracht. Met na
me Vanenburg als teruggetrok
ken spits en Koeman als rechter
middenvelder wisten en weten
geen weg met hun positie. Het
trio had de eerste helft dan ook
een ongewone positie en een on
gewone rol. Maar dat mag niet
als excuus gelden om Gullit dan
als laatste man te laten spelen.
Het ontbreken van Nielsen heeft
hier ook niets mee te maken, Sa
muel is een goede vervanger. En
verder blijkt dat Gullit enige
uren heeft moeten aanhoren
waarom hij als laatste man zou
moeten spelen. Ook dat is geen
goed excuus.
PSV verliest dus in de eerste
helft de wedstrijd door een on
juiste opstelling en ook door de
zeer verrassende wijzigingen die
Cruijffin zijn geladen elftal aan
bracht. In de tweede helft speelt
Gullit wel als spits en onmiddel
lijk verliest Ajax het overwicht
en de gelegenheid om rustig en
weloverwogen op te bouwen, zo
als dat in de eerste helft moeite
loos gebeurde. De directe drei
ging die van Gullit uitging en
zou blijven uitgaan als aanval-
slechts uitdagingen over. Zoals
de bezetting van het middenveld
en de keuze tussen spelers. De
keuze bijvoorbeeld tussen Van
der Gijp en Vanenburg, de keuze
tussen Valke en Van Rooy en de
keuze tussen Van de Kerkhof en
Arnesen. Ik benijd Kraay dan
ook niet als zijn selectie weer vol
ledig fit is. Want ik weet dat in
een groep gevestigde spelers nog
een probleem aan de orde is. Veel
spelers van PSV hechten enorme
waarde aan hun eigen carrière
en dus ook aan hun persoonlijke
prestatie. Het is een zware opga
ve om deze spelers ervan te blij
ven overtuigen dat de resultaten
voorrang hebben boven de per
soonlijke prestatie. De selectie
herbergt echter zoveel kwaliteit
en persoonlijkheid dat conflicten
niet uit kunnen blijven.
Verder ontbreekt datgene aan
de selectie van PSV, waar bijna
alle verenigingen een overschot
van hebben. Er zijn geen harde
werkers, min of meer onbekende
waterdragers: die spelers die
voornamelijk door hun inzet en
arbeid het de vedette mogelijk
maken om zich te onderscheiden.
Indien de leiding van PSV erin
slaagt om dit beheersen, dan
moet PSV zonder veel moeite
kampioen van Nederland wor
den en zijn de internationale suc
cessen ook in aantocht. Er is
Eindhoven echter weinig tijd ge
gund, want over krap een maand
moeten de wedstrijden tegen
Bayern München voor de Euro-
pa-Cup-1 al aantonen of PSV dat
gestelde doel, internationaal suc
ces, ook gaat bereiken.
Sportcomplex
"Kikkerpolder''
K\
Zondag a s.
aanvang 14.00 uur
HOOFDKLASSE
Deze advertentie wordt u aangeboden door.
Nieuwe Rijn 23, Leiden t.o.
de Korenbeurs Drug.
Zingen
„Het was
de. Het san
iets zijn, was hartstikke mooi. En
als Ajax scoorde was je apetrots, ke.rk kon met de schrale oogst
alsof je zelf dat doelpunt had ge- games naar huis.
maakt. Zo waren ze niet allemaal.
Want er liep van alles mee, skin
heads, druggebruikers, alcoholis
ten. En van die persoontjes die de team tot en met 16 jaar doet hy ont-
hele tijd met hun rug naar de wed- zettend veel ervaring op, wat ook
komen: voor respectievelijk Dek
ker Tennis en Unicum.
By de B-vrouwen kwam Heieen
van der Berg in aktie. Zij overdon
derde in de eerste set de Munnik-
speelster Irma van Seeters met
haar krachtige backhand, zodat het
al snel 6-0 was, maar Van Seeters
bood in de tweede reeks beter te
genstand en hield de score beperkt
tot 5-7. De jongensachtige Van den
Berg maakt een zeer sterke indruk
en heeft zeker kans op de titel.
Al eerder dit seizoen troffen Ma
rie-José Rutten en Christel Ver-
woert elkaar in Noordwijk. Laatst
genoemde besliste de ontmoeting
toen in haar voordeel. Gisteren
kwam het niet tot een herhaling.
De uit het Rotterdamse district af
komstige Rutten nam revanche
met 6-2, 7-6.
By de C-mannen waren Marco
van Trigt (tegen Loek Verhees) en
Onno van Paridon (tegen Marcel
Lolling) succesvol. By de vrouwen
plaatste Pascal Jongmans zich als
eerste geplaatst voor de kruisfina
les. Na drie winstpartijei* in de C-
afdeling komt zy morgen uit tegen
de als nummer twee gëeindigde
speelster uit de andere poule.
ILONKA VAN RIET
ADVERTENTIE
De 16-jarige Siemerink heeft een
goed seizoen achter de rug. Uitko
mend voor het Nederlandse jeugd-
strijd stonden, gewoon erop uit v
op rotzooi dan".
duidelijk te zien was in zijn partij
tegen de Noordwijker Heemskerk.
zeker geen lieverdje, Ook Stephan Faas kan terugzien
maar ik kwam wel in de eerste op een best tennisjaar, met als uit
plaats voor Ajax. Nu ga ik niet springende prestaties de winst in
meer. Niet alleen omdat het bijna het B-toernooi van Shot in Zeist,
m'n dood is geworden, 't Hoeft ook van Roomburg in Leiden en uiter-
niet zo nodig meer. Zoals ook het aard het behalen van de distritsti-
stappen vrijwel voorbij is. Want je tel. Zowel Faas als Siemerink zal
bent getrouwd, hebt een eigen volgend jaar in de eerste klasse uit-
zoeken eenzelfde aantal serieuze
om samen gezellig dansen te leren.
Interesse? Neem even kontakt op!
DANSSCHOOL
N NIEUWENHUIJZEN BOES
Hogewoerd 87 - Lelden - Tel. 071-143708
LEIDEN - De vloer was nog niet eens af, de officiële openingshandeling
zoals die woensdag plaatsvond liet nog zeker twee maanden op zich
wachten, maar toch was de splinternieuwe 3 Octoberhal in De Morsch al
in juli jongstleden het domicilie van een vereniging met op papier 100
leden. Vanaf vandaag mogen die, onder de verzamelnaam de Leidse
Squash en Rackets Club, op de vier banen ook daadwerkelijk slag leve
ren en dat gebeurt in eerste instantie met twee open dagen. Waarbij eenie
der die van deze snelst groeiende tak van sport in Nederland kennis wil
nemen een balletje mag opgooien.
Dat deed het huidige bestuur van de LSRC twee maanden geleden ook,
maar dan bij Jan Duivesteyn, de directeur van Sport en Rekreatie. Spe
lend op de banen van Holiday Inn (onder de naam HISC) had de club in
juni te horen gekregen dat de directie van het hotel het lopende contract
eenzijdig wenste te verbreken, "Vanwege", zoals penningmeester Ad
Nieuwenhuis het uitdrukt, "een zogenaamd conflict of interests". Ofwel,
in goed Nederlands, het botsen van belangen.
"Het was in principe", zo verklaart Nieuwenhuis zich nader, "ook een
vreemde situatie daar. Het hotel is een commerciële onderneming, be
doeld om om winst te maken. Een vereniging daarentegen is een ideële
zaak, opgezet om de belangen van de sport en de leden zo goed als moge
lijk te behartigen. Dat ging, opmerkelijk genoeg en na een wat moeizame
aanloopperiode van driejaar, de laatste twee jaar redelijk samen, althans
voor zover het ons betrof. Maar het stak de directie op een bepaald mo
ment dat als ze de banen voor bijvoorbeeld de gasten nodig hadden, ze
dat aan ons moesten vragen. De directie wilde, daar kwam in het in het
kort op neer, de autonomie over de banen terug."
Voor Nieuwenhuis en zyn companen op zich geen onredelijke eis, al
leen de manier waarop het een en ander zyn beslag kreeg zette nogal
kwaad bloed. "Het bestuur kreeg geheel andere beweegredenen voorge
schoteld dan bijvoorbeeld de leden die per brief een compleet andere
lezing van het verhaal ontvingen. We kwamen daarmee opeens in zeer
troebel water en het was duidelyk dat we, als wedstrijdgroep vooral, bij
Holiday Inn zo niet verder konden. We moesten vervolgens kiezen uit
twee dingen. Of stoppen met de club, of een alternatief zoeken.
Het geluk lag daarbij weer eens op straat, om precies te zijn op een
steenworp afstand alwaar de contouren van de nieuwe sporthal en de
aanpalende vier squashbanen zich steeds scherper aftekenden. "Puur
toeval", analyseert Nieuwenhuis de ontstane patstelling. "Net op het mo
ment dat we eigenlijk geen kant meer opkonden diende zo'n oplossing
zich aan. We zijn in allerijl met Jan Duivesteyn om de tafel gaan zitten en
binnen een mum van tijd waren we het eens. Hy vond het ook een mooie
combinatie: een nieuwe hal, een nieuwe club."
„Hij zal niet direct zeggen van de hel in de hemel, maar Ad Nieuwenhuis
Ik wil niet natrappen, dat heeft geen zin") benadrukt wél dat de toe
komst in De Morsch er voor de LSRC nu opeens beduidend florissanter
uitziet dan voorheen aan de ryksweg het geval was. "Hier", zo stelt hy
enthousiast, "kunnen we ons ontplooien als een echte vereniging. Schit
terende banen die niet duur zyn en een prachtige accommodatie om de
sociale contacten aan te trekken. Van Holiday Inn zijn er 100 leden mee
gekomen. De meest gemotiveerde mensen vooral. Maar ik verwacht echt
dat we binnen afzienbare tyd zo'n 4 a 500 leden hebben. Daar zijn we ook
op berekend, ja".
Om Leiden kennis te laten maken met squash en met zyn nieuwe club
organiseert de LSRC vandaag en morgen open dagen. De Nederlandse
topspëler Ronald Monsma en de Nieuwzeelander Brian Barnett verzor
gen demonstraties. "We kunnen", zo besluit de penningmeester, "best
nog wel wat talent gebruiken. Want behalve groeien in de breedte willen
we ook het liefst zo snel mogeliik naar de toD."
AD VAN KAAM
