Bijzondere vanast maakt IKffiÜillJ
vissen extra interessant
Schaken
Dammen
Bridge
POP
Morrison neemt
heft in handen
Met kop en
schouders
Big Country
terug naar af
Woodentops
in de maat
ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1986
EXTRA
PAGINA 23
Als sportvisser word je door bui
tenstaanders nogal eens ge
vraagd wat er nu zo aantrekke
lijk is om een hengeltje uit te
gooien. Ze willen weten waarom
je in hemelsnaam bij nacht en
ontij je bed verlaat en zelfs kou
de en regen trotseert om een paar
visjes te vangen.
Ik geloof dat de attractie van
het vissen voor een belangrijk
deel schuilt in het ongewisse, het
onzekere, het avontuurlijke dat
elke visdag weer omgeeft. Juist
het feit dat je vooraf niet weet
wat je de komende uren aan de
haak zult slaan is voor vele hen
gelaars de drijfveer om steeds
opnieuw naar de waterkant te
trekken.
Toch hoor je sportvissers nogal
eens beweren dat ze de vangst
van ondergeschikte betekenis
vinden. Niet de vangst maar een
rustig verblijf in de vrije natuur,
los van de dagelijkse beslomme
ringen, zou het hoofdmotief zijn.
Dat dergelijke beweegredenen
zeker een rol kunnen spelen sluit
ik niet uit, maar je neemt toch
geen hengel mee om een hele
dag niets te vangen. Dan kun je
je spullen beter thuis laten. Het
voorkomt in elk geval een hoop
gesjouw.
Vissen zou maar een saaie vrije-
etijdsbesteding zijn wanneer je
vooraf precies zou weten wat je
die dag vangt. Dat weerhoudt me
er ook van een dagje door te
brengen langs een of andere fo
rellenvijver, waar precies is uit
geteld hoeveel forellen er rond
zwemmen en hoe groot ze zijn.
In het open water zijn er echter
zoveel factoren die de visvangst
kunnen beinvloeden, dat het
aantrekkelijk blijft voor de vele
honderdduizenden leden van het
Nederlandse hengelaarslegioen.
Vandaag wilde ik iets dieper
ingaan op die bijzondere vang
sten, die de sportvisser te wach
ten kunnen staan. En die soms
zelfs de krantenkolommen ha
len. Zo meldde het ANP vorige
week dat de 13-jarige Simon van
de Meijden en de 14-jarige Jan de
Fokkert uit Herwijnen vissend
op een krib in de Waal een schol
hadden gevangen met een lengte
van 22 centimeter.
Deze platvis die van nature in
het zilte zeewater thuishoort,
wordt af en toe ook nog wel eens
in brak water aangtroffen. Maar
dat een schol ook in leven kan
blijven in zoet water, dat was ook
voor mij een grote verrassing.
Op de foto bij dit artikel zijn de
kenmerken van deze vis niet erg
duidelijk te onderscheiden.
Daarom durf ik ook niet met ze
kerheid te beweren dat het een
schol is. Het zou ook wel eens
een bot kunnen zijn. Dat ligt ei
genlijk veel meer in de lijn van
de verwachting.
De platvis bot is weliswaar
geen alledaagse verschijning in
ons zoete binnenwater, maar
komt er toch zo nu en dan wel
voor. Zeker in water dat rech-
streeks dan wel via een aantal
omwegen in verbinding staat
met open zee. Ook in onze omge-
De 13-jarige Simon van de
Meijden(links) en de 14-jarige
Jan de Fokkert uit Herwijnen de
den vorige week en uitzonderlij
ke vangst. De jongens visten op
een krib in de Waal en vingen een
schol met een lengte van 22 centi
meter. (foto ANP)
ving wordt de bot af en toe gesig
naleerd. Een andere bijzondere
waterbewoner waarmee henge
laars in speciale gevallen worden
geconfronteerd is de Chinese
wolhandkrab. De krab, die er
met z'n grote scharen vervaarlijk
uitziet, is vermoedelijk met bal-
lastwater van een schip naar ons
land overgebracht en heeft zich
de loop der jaren explosiief
Dat laatste tot grote ergernis
van de beroepsvissers, want de
Chinese wolhandkrab kan grote
vernielingen aanrichten aan net
ten en fuiken.
Het opmerkelijke van de krab
is dat hij slechts om de paar jaar
van zich doet spreken. Dan on
derneemt de wolhandkrab na
melijk een trektocht.
Ze deinzen er dan niet voor te
rug om massaal het water uit te
kruipen om op weg naar een an
der water hun tocht deels over
land voort te zetten. Dat ver
schijnsel wordt dan meestal in
de krant gesignaleerd.
Hoewel ze in sommige wateren
volgens beroepsvissers massaal
moeten voorkomen, krijgt de
hengelaar ze zelden aan de haak.
Slechts in zeldzame gevallen kan
de wolhandkrab de verleidingen
van een worm of een dotje ma
den niet weerstaan en krijgt dan
een onvrijwillige lift naar de op
pervlakte.
De meeste hengelaars zijn niet
erg gecharmeerd van zo'n vangst
en in negen van de tien gevallen
wordt de lijn doorgeknipt om het
beest zijn vrijheid terug te geven.
Een andere bijzondere vis
soort, waarvan zo nu en dan mel
dingen binnenkomen is die van
de zonnebaars. In landen rond de
Middellandse Zee een alledaagse
verschijning, maar in onze stre
ken een bijzondere vangst. Ik
herinner me dat ze een paar jaar
geleden af en toe werden gevan
gen in de Oude Rijn bij Leider
dorp. Meestal ging het dan om
exemplaren die zo tussen de 10
en 20 centimeter groot waren.
De zonnebaars is een zeer
fraaie vis waarbij vooral de licht
blauwe kleur van het gevlekte
schubbenpatroon het meest op
vallende is. En dan is er nog de
Amerikaanse dwergmeerval.
Ook geen vis die van nature in
ons viswater voorkomt, maar een
vis die waarschijnlijk is geïntro
duceerd door een aquariumlief
hebber die de aanwezigheid van
deze dwergmeervalletjes in zijn
bak zat was en ze daarom maar in
het dichtstbijzijnde water heeft
gedropt.
Uit de Leidse grachten zijn de
afgelopen jaren diverse vangsten
van deze dwergmeervalletjes ge
meld. Zowel de bruine als de
zwarte variant en in lengte varië
rend van 10 tot 25 centimeter.
Sommige hengelaars verkeer
den in de veronderstelling dat
het om jonge meervalletjes ging.
Er bestaat echter een heel duide
lijk onderscheid in uiterlijk tus
sen deze dwergmeervallen en de
echte meerval, waarvan er nog
een beperkt aantal in de grote
Zuidhollandse plassen en de
Ringvaart moet rondzwemmen.
Zo heeft de dwergmeerval acht
bekdraden, terwijl de gewone
meerval er zes heeft. Verder
heeft de dwergmeerval een vet-
vin op de rug die vlak voor de
staart begint, terwijl de grote
meervaal die een lengte kan be
reiken van 2,5 meter een opval
lend kleine rugvin heeft die zich
op korte afstand van de kop be
vindt.
Een andere bijzondere vis
soort, die zeer incidenteel wordt
gevangen én een gevolg is van
'slordige' aquarium- en vijverbe-
zitters, is de goudvis.
Zeker in water dat door afval
water wordt verwarmd en in de
winter niet dichtvriest kan de
goudvis in leven blijven. De vis
kan in dit water tot respectabele
afmetingen uitgroeien. Veel gro
ter althans dan hij in kleine vij
vers, viskommen of aquaria zou
worden.
En dan zijn er natuurlijk nog
de zeldzame kleurvariaties bij de
verschillende soorten. De meest
bekende is ongetwijfeld de goud
karper. Een oranjekleurige va
riant die zo nu en dan aan de
haak wordt geslagen. Goudzeel
ten en goudwindes bestaan ook,
maar die komen in verhouding
nog minder vaak voor dan de
goudkarper.
Verder zijn er nog de albino-
vissen. Het is al weer een paar
jaartjes geleden dat de vangst
werd gemeld van een geheel wit
te aal. Van recenter datum is de
vangst van een witte meerval.
Als ik me goed herinner was dat
in de Limburgse Maas.
Een laatste categorie bijzonde
re vangsten zijn die vissen die
door een speling van de natuur
of andere oorzaken zijn verminkt
of een duidelijke groeiafwijking
vertonen. Het is al weer een jaar
of wat geleden dat ik een brasem
aan de haak sloeg die waar
schijnlijk in zijn jeugd in aanra
king was gekomen met de draai
ende schroef van een motorboot.
De rug van de vis vertoonde
een zeer diepe inkeping die ove
rigens volledig was geheeld. De
vis scheen daarvan geen hinder
te ondervinden, hij zag er ten
minste verder gezond uit en be
zat blijkens de vangst een gezon
de eetlust.
Bijdragen: Bart Jungmann,
Ariejan Korteweg,
Jaap Visser
Van Morrison - 'No Guru, No
Method. No Teacher' (Phono
gram)
Rechtsboven in deze rubriek
wordt altijd de categorie vermeld
van de hier besproken platen.
'Pop' is al jaren een uit zijn voe
gen gebarsten verzamelnaam en
bovendien gaan popartiesten na
enige tijd een heel andere rich
ting uit. Zo ook Van Morrison.
Begonnen met stormachtige
rhythm and blues als voorzanger
van Them is zijn muziek tijdens
de daaropvolgende solocarrière
geëvolueerd naar iets dat zich
moeilijk in één trefwoord laat
vangen. Behalve (rhythm and)
blues zijn er jazz-invloeden en bij
zijn onophoudelijke speurtocht
naar de wortels van het bestaan
is folk een belangrijk element.
Getuige zijn teksten zocht
Morrison tot voor kort naar een
soort mythische regelgeving, een
leidraad voor het bestaan. Hij
vond die voor eventjes bij Ron
Hubbard en diens Scientology-
kerk. De titel van zijn nieuwste
elpee, 'No Guru. No Method. No
Teacher' is wat dat betreft over
duidelijk: Van heeft het heft
weer in eigen handen genomen.
Op de buitenhoes staat hij naast
een onduidelijk heilig beeld, op
de binnenhoes is hij daarvan los
gescheurd. "Jüst you and I and
nature", zingt hij in het nummer
'In the garden'. Een rijtje waar
toe het aloude christendom ook
blijkt te behoren.
De rationelen onder ons zullen
vast problemen hebben met
Morrisons voortdurende gevecht
met de mystiek en het onderbe
wustzijn. Maar het heeft een se
rie prachtelpees opgeleverd. De
recente breuk in Morrisons den
ken heeft ook een iets andere
muzikale stijl tot gevolg, of liever
gezegd: hij gaat een jaar of zes
terug in de tijd.
'No Guru. No Method. No Tea
cher' is te vergelijken met 'Com
mon One'. De bondigheid van
zijn laatste platen heeft weer
plaatsgemaakt voor een ruimere
opzet, waarin stem en instru-
menten haast improviserend in
elkaar opgaan. Een enkele keer
verzanden die pogingen, meestal
levert het iets heel moois op.
Bij het verschijnen van hun de
buutplaat vorig jaar ben ik met
een gaan oefenen op het uitspre
ken van de groepsnaam: Gua
dalcanal Diary. 'Standing in the
shadow of the big man' bevat een
paar van de mooiste nummers
die in 1985 op de plaat zijn gezet.
Wat een geluk dus dat een dag
voor m'n vertrek naar het zonni
ge zuiden de opvolger binnen
kwam. Meteen op de cassette ge
zet en rijden maar. Longhorns,
stetsons en cactussen stelden
zich op langs de autoroute du so-
leil.
'Jamboree' had even tijd nodig
om zich in het geheugen vast te
haken. De plaat is wat minder
toegankelijk dan hun debuut.
Snelle rocknummers zijn in de
minderheid, al zijn 'Dead Eyes'
en 'Cattle Prod' - een liefdes
verklaring aan de koe - prachtige
staaltjes van wat de groep op dat
terrein vermag. Maar na een keer
of vijf draaien was het pleit be
slecht; 'Jamboree' is subtieler en
afwisselender dan de voorgan
ger. De songs zijn net wat verder
uitgewerkt en neigen meer naar
uitgesproken pop en country.
Krachtig zonder ooit patserig te
worden.
Het is moeilijk onder woorden
te brengen waarom Guadalcanal
Diary voor mij met kop en
schouders boven vrijwel alle an
dere Amerikaanse plattelands
rockers van hun lichting uit
steekt. Intensiteit en de soms
dreigende, soms weemoedige-
ondertoon in de nummers heb
ben daar iets mee te maken. Ze
zingen van eenzaamheid en oude
vriènden, van droogte en geest
verschijningen. Muziek die
voortbouwt op een traditie en
daar altijd iets eigens aan toe
voegt.
AK
Na het gedeeltelijk mislukte
avontuur met de Skids, brak
Stuart Adamson drie jaar gele
den onstuimig door met zijn
nieuwe creatie: Big Country. Het
debuutalbum 'The Crossing'
werd in het Britse koninkrijk
warm onthaald en de doorbraak
van de Schotse formatie was een
feit toen Adamson en de zijnen
in staat bleken om hun opmerke
lijke 'doedelzakkenpop' ook bui
ten de studio overtuigend te kun
nen uitdragen.
'The Crossing' werd tamelijk
snel van een vervolg voorzien:
'Steeltown', een plaat vol staal
harde muziek en dito teksten. De
Schotse sfeer die op 'The cros
sing' nog overheerste, bleek in
alle muzikale geweld van 'Steel
town' ten onder te zijn gegaan.
De groep kreeg de rekening ge
presenteerd in de vorm van aan
zienlijk lagere verkoopcijfers.
Het is dan ook nauwelijks ver
wonderlijk dat op het derde al
bum van het kwartet uit Dun
fermline het geluid is terugge
keerd dat op de succesvolle de
buutschijf nadrukkelijk klonk.
Helaas duikt op de keerzijde
weer het Big Country van 'Steel
town' op, maar kant 1 is dermate
sterk en sfeervol dat 'The seer' de
in mijn ogen wat lang uitgeble
ven opvolger van 'The Crossing'
kan worden genoemd.
De singles 'Look away' en 'The
teacher' en de van door Kate
Bush van een vocale bijdrage
voorziene titelsong vormen zo'n
ijzersterke opening dat de hoop
kan worden uitgesproken dat het
met de vier Schotse 'staalarbei-
ders' wel goed komt.
JV
The Woodentops: 'Giant'
(Rough Trade/Megadisc)
The Woodentops hebben lang
gewacht alvorens hun eerste LP
uit te brengen. Een paar 12-in-
ches en een mini-LP hadden al
wel een indruk gegeven van de
mogelijkheden van de groep, die
een tijd heeft geschaafd aan het
geluid. Je kunt ze zo'n beetje
plaatsen in de hoek van Lloyd
Cole en The Smiths, al is hun
muziek lang niet zo indringend.
Verzorgde, typisch Britse pop,
goed uitgewerkt en zeer afwisse
lend. Sommige nummers klin
ken uitgesproken folky, maar in
'Love Train' doen ze aan rocka
billy en 'Hear Me James' wordt
opgepept met percussie.
Dat soort oppeppers zijn niet
overbodig, want de muziek heeft
de neiging wat al te lievig te wor
den. Natuurlijk, ze heten The
Woodentops en niet The Metal-
bottoms, maar dat is nog geen re
den om zo'n suffig skiffle-liedje
als Last Time' op de plaat te zet
ten. Er staan op 'Giant' meer
nummers uit de jampot, maar
meestal is het koolzuurgehalte
hoog genoeg. Begleid door twin
kelende gitaartjes en hier en daar
een accordeon of trompetje en
onder beschaafde samenzang
huppelen The Woodentops door
de wouden, vriendelijk knipo
gend naar al wat groeit en bloeit.
'Giant' is geen reusachtige plaat,
maar steekt wel royaal boven de
middelmaat uit.
AK
ADVERTENTIE
OP ZOEK NAAR
COMPACTDISCS
KOM EENS LANGS BIJ
CD-CENTRUM
D.E GROOTSTE COLLECTIE CD'S
ALLE GENRES VOORRADIG
LAGE PRIJZEN
VOLOP PARKEERGELEGENHEID
Momenteel is Dieren plaats van
handeling van de open Neder
landse schaakkampioenschap
pen, een toernooi dat zich altijd
in de schaduw heeft afgespeeld
van de officiële nationale titel
strijd en de in ons land verspeel
de internationale evenementen.
Toch dient het gebeuren niet te
worden onderschat, het biedt
met name de nationale sub-top
pers een goede gelegenheid om
zich in de kijker te spelen. ïn iets
mindere mate dan bij de groot-
meestergroep van het voorbije
Ohra-toernooi het geval is, blij
ken er bovendien altijd wel enke
le zware jongens aanwezig, die
voor de anderen als kop van jut
tot een aansprekend resultaat
kunnen dienen.
Het zo langzamerhand traditio
nele evenement mag zich boven
dien in een grote belangstelling
verheugen. De sfeer laat daarbij
niets te wensen over. Het grote
leger der geklopten, dat geduren
de de loop van het toernooi in de
diverse groepen pleegt te ont
staan, weet zich doorgaans ook
buiten de partijen om prima te
vermaken. Er kan dan ook ge
makkelijk van een schakersreu-
nie worden gesproken. Wat er ge
durende de rest van het jaar
doorgaans bij inschiet, kan in
Dieren worden ingehaald: het
bijpraten met de collega-scha
kers. In de hoofdgroep moet de
Leidse eer door twee spelers
worden hooggehouden: Rinie
Kuijf, kanshebber voor de eind
zege, en LSG-er Henk van Put
ten, die zich op grond van zijn ra
ting nipt voor deze elite-groep
wist te plaatsen.
Vorig jaar moesten Van Put
ten's clubgenoten Peter Passé
nier en Maarten Kuijt (op dat mo
ment de regerend Leids kam
pioen) het in dit toernooi toeval
ligerwijs onderling tegen elkaa
opnemen. Het werd een niet vai
fouten gespeende, maar desa]
niettemin onderhoudende con
frontatie. Dik tevreden met he
uiteindelijke resultaat, n
Passsenier de partij uitvoerig
der de loep in het altijd lezens
waardige LSG-clubblad:
Uiteraard verras ik u deze
week weer op een partij uit het
fraaie boek van Anatoli Gant-
warg. Ditmaal een partij uit 1971
gespeeld in het suikertoernooi in
Amsterdam. In deze partij geeft
Gantwarg zijn tegenstander
Stsjegolev een gevoelig lesje in
aanvallen.
Gantwarg-Stsjegolev:
1. 32-28 20-25 2. 38-32 14-20 3.
43-38 10-14 4. 31-27 5-10 5. 37-31
20-24. Tegenwoordig zal men
vrijwel zonder uitzondering voor
19-23 kiezen. 6. 49-43 14-20 7. 41-
37 10-14 8. 27-22 18x27 9. 31x22.
Het "Utrecht-systeem" 16-21. Be
ter is wellicht 24-30 35x24 19x30
10. 34-30! 25x34 39x30 20-25 12.
44-39,28-23 levert na 17x39 43x34
geen voordeel op voor wit. 25x34
13. 40x20 14x25 14. 45-40 9-14 15.
50-45 14-20 16. 35-30! lost daar
mee zijn schijf op 35 op voor nog
meer tempowinst. 25x34 17. 40-
x29 20-25 18. 36-31 zie diagram.
Hier was 39-34 zeer slecht ge
weest vanwege 3-9 dreigt 19-23
en daartegen is 43-39 geen goed
antwoord door 19-24 29x20 15x24
en zwart heeft dc stelling onder
controle vnl. omdat schijf 22
Voor het eerst in de geschie
denis legde een Nederlands team
beslag op een Europese bridgeti-
tel. En hoe. Met nog één wed
strijd te gaan was de eindover
winning al zeker en de voor
sprong op nr. 2 Frankrijk be
droeg uiteindelijk 23 punten, ook
al een record.
Een fantastische prestatie van
Marcel Nooyen-Wubbo de Boer,
Enri Leufkens-Berry Westra en
Jan Jansma-Rob van Wel.
V952
C> B 643
O 10 8 5 4
2
4 N H 7 3
C H V 10 8 7 VA/n A 9 5 2
O V B 6 w u 032
AHV3 Z 4 10 864
AB 10 8 6
<?-
O A H 9 7
4 B 9 7 5
Een spel uit de belangrijke
wedstrijd tegen Engeland (nie
mand kwetsbaar) waarin beide
paren een prima biedbeslissing
namen. Open opende Marcel als
zuid 1 Sch, west doublet, noord 3
Sch. (maak het de tegenpartij
IN DE LOOP van de komende
vijf a zes jaar zullen alle postkan
toren in ons land, die een eigen
filatelieloket hebben, worden
uitgerust met een bijzondere
handdagtekeningstempel, waar
in een kenmerkende afbeelding
voorkomt, die bij die plaats of
stad behoort (bv. een kerk, een
gebouw, of een wapen). Op deze
manier zullen dan op den duur
ongeveer 220 filatelieloketten
over een eigen, markant stempel
beschikken.
het spits voor dit o.i. nieuwe
verzamelgebied op 2 september
worden afgebeten door Zeve
naar, dat een stempel brengt,
waarin het gemeentewapen is
verwerkt. We hebben toen ook al
het adres gegeven waar men gea
dresseerde (voorzien dus van ei
gen naam en adres) en voldoende
gefrankeerde enveloppen of
kaarten, gestoken in een ongef-
rankeerde envelop of omslag,
naar kan opsturen. Voor de volle
digheid geven we dat adres hier-
O
door
Ruud Dobbelaar
wit: Peter Passsenier
zwart: Maarten Kuijt
1. e2-e4, e7-e6; 2. d2-d4, d7-d5;
3. Pbl-d2, Pb8-c6; 4. Pgl-f3, Pg8-
f6; 5. e7-e5, Pb8-d7; 6. Lfl-b5;P-
c6-b8. Dit ogenschijnlijke tem
poverlies laat zich voor zwart
vanzelf terugverdienen. 7. 0-0,
b7-b6; 8. Ddl-e2 (niet echt lo
gisch, Tfl-el komt meer in aan
merking), a7-a5; 9. a2-a4, Lc8-a6.
Zwart wil maar al te graag zijn
slechte loper ruilen. 10. b2-b3
(Tfl-el blijft nog steeds het
meest aangewezen), c7-c6, 11.
Lb5xLa6, Pb8xa6; 12. Lcl-a3,
Lf8xLa3; 13. TalxLa3, Dd8-c7;
14. Ta3-al,h7-h6; 15. Tfl-dl, Dc7-
b7. De zwarte dame weet zich
hiermee op een sterk veld te
nestelen. 16. Tal-cl? (In tegen
stelling tot wat wit denkt kan dit
de opmars c6-c5 niet verhinde
ren), Ta8-c8; 17. Pd2-fl (eindelijk
komt het paard eens in beweging
richting betere velden), Tc8-c7;
18. Pfl-g3, c6-c5!
De zwarte opmars komt goed
getimed. 19. c2-c4,0-0? Dit is ech
ter een ernstige misser, met 19-
...Pa6-b4 zou zwart alles onder
controle hebben. Nu krijgt wit de
gelegenheid grote druk over de
e-lijn uit te oefenen. 20. c4xd5,
e6xd5; 21. Pg3-f5, Pa6-b4; 22. e5-
e6 (wit prefereert een agressieve
aanpak), f7xe6; 23. De2xe6
schaak, Kg8-h7; 24. Tcl-c3 (zwart
zit nu goed in de problemen, zie
diagram), Pg8-f6. (24...Tf8-f6 ver
liest na 25. Pf3-g5 schaak, Kh7-
h8; 26. Pg5-f7 schaak, Kh8-h7; 27.
Tc3-g3!); 25. Pf3-g5 schaak, Kh7-
h8; 26. Pf3-h4, Tf8-f7 en zwart
verloor na luttele zetten.
door
Hans Vermin
zwak is geworden. Na 3-9 dus 29-
23 19-24 34-29 (33-29 24x33 38x29
12-18! 23x14 4-9 14x3 2-8 3x12
7x49) 11-16! 29x20 15x24 22x11
6x17 36-31 (anders 21-27 32x21
17x26 en schijf 23 valt) 21-26 31-
27 17-21 46-41 13-18 27-22 18x27
41-36 8-13 en wit ziet zijn schijf
niet meer terug. 19-24 19. 29x20
15x24 20.39-34 21-27 21. 32x2117-
x26 22. 46-41 3-9 23. 33-29 24x33
24. 38x29 11-16 25. 31-27 6-11 43-
38 13-19 37-32 8-13 28. 41-37 19-
24? Wellicht de beslissende fout.
Beter was de aanval afbreken
met 12-1845-4016-2127x16 18x27
32x21 26x17 38-33 1-6 en daarna
17-22 hoewel wit voordeel houdt.
29. 29x20 25x14 30.38-33 12-18 31.
42-38 7-12 32. 45-40 4-10 33. 47-42
2-8. 33-29 is nu verhinderd
maar... 34. 28-23! 18x29 35. 34x23
10-15 36. 32-28 (verhinderd 13-19)
36.1-6 37.40-35 15-20 38.48-43 11-
17 39. 22x11 6x17 40. 43-39 20-24
41. 37-32 14-20. De enige, zowel
13-18 (42-37 18x29 28-23 29x18 37-
31 26x28 33x4) als 13-19 (23-18 12-
x23 27-21 16x27 32x3 23x34 3-12)
waren verhinderd. 42. 39-34
dreigt 23-19 terwijl ook 13-18 34-
30 18x29 30x19 29-34 19-14 winst
voor wit betekent. 16-21 43. 27-
xl6 26-3144.32-27 31x22 45.23-19
20-15 46.19x30 13-19 47. 38-32 12-
18 48. 16-11 17x6 28x17 9-13 50.
33-29 8-12 17x8 13x2 52. 29-24 19-
23 53. 34-29 23x34 54. 30x39 18-23
55. 32-28 23x32 56. 24-19. Zwart
gaf op.
door
Ton Schipperheyn
maar lastig), oost pas en zuid 4
Sch.! Dat werd het door west ge
doubleerde eindcontract. Na KI
V uit en troef na werden gemak
kelijk 10 slagen gemaakt. Marcel
troefde drie klaveren en ontwik
kelde en passant een slag in rui
ten.
Gesloten opende zuid ook 1
Sch., Berry als west doublet,
noord 2 Sch., Enri 3 Ha., zuid 4
V 109 63
<?A 1054
O 6 3 2
7
B 7 4 2 N H 8
^HB 8 7 6 W0^3I54
V63 2 1 +H 10 954
bij nog een keer: Directeur post
kantoor Zevenaar, Postbus
99910,6900 NA Zevenaar. Op het
omslag vermelden: Stempel fila
telieloket.
Inmiddels heeft zich ook al de
tweede kandidaat gemeld met
een eigen filatelieloketstempel.
En wel Doetinchem, een dag na
Zevenaar, op 3 september. In de
ze stempel zal de Walmolen van
Doetinchem worden verwerkt.
Om in het bezit van deze stempel
te komen dienen de poststukken
te worden gestuurd naar: Post
kantoor Doetinchem, Postbus
99100, 7000 NA Doetinchem. Op
de verzamelverpakking vermel
den: Stempel filatelieloket.
Waar we bij de aankondiging
bleerd door noord en na Sch A
uit en Ru A en Ru H na slechts
één down.
Een spel waarvan Berry nog
lang zal dromen. De zeer zwakke
Ieren boden een krankzinnig
slem: zuid 2 Ru, noord 2 SA, zuid
4 Ru, noord 5 Ru en zuid 7 Ru!
De commentator zei dat klave
renstart dodelijk was en dat har
tenstart een maakkans biedt
(leuk om eerst eens uit te puzze
len). Een schoppenstart zou met
dit zitsel tot 13 slagen leiden en
Berry, die geen enkele aanwij
zing had en daarom niet graag
onder Ha H of KI V wilde starten,
koos voor -- Sch 2. De leider leg
de de 9 in dummy, oost probeer
de nog de 8, maar dgit hielp niet.
Het onheil was geschied. Hdt
pleit voor de heren dat toch nog
met 22-8 werd gewonnen. En na
de kleine hartenstart? Zuid laat
de slag doorlopen naar de vrouw,
speelt KI A, troeft een klaveren,
gevolgd door Ru A en nogmaals
klaveren getroefd. Sch V voor
heer en aas, gevogld door alle
troeven leidt tot een dwang te
gen west.
Op Ru 8 moet west öf de dek
king in harten opgeven, óf Sch B
afgooien.
van de filatelieloketstcmpels ook
over spraken was dat dc direc
teur van het postkantoor Zeve
naar plannen had on naar aanlei
ding van de ingebruikneming
van de stempel ook een herinne-
ringskaart te laten maken met
daarop een afbeelding van het
wapen, alsmede een toelichtende
tekst. We hebben toen beloofd
nader op deze kaart terug te zul
len komen en dat doen we hier
bij.
We moeten er overigens wel op
terug komen, omdat het een
beetje anders gaat lopen dan
men aanvankelijk in gedachten
had. Het is namelijk niet alleen
Zevenaar dat met een kaart
komt, maar in de toekomst zul
len alle plaatsen en steden een
kaart koppelen aan de ingebruik
neming van een filatelielokets
tempel. Het wordt daarom ook
geen herinneringskaart. De kaar
ten krijgen een permanent ka
rakter en hebben de naam "ste-
dekaart" gekregen.
