PORT
'Misschien ben ik te aardig
Ballesteros
toont klasse
Voor een broek en een trui
Stevenhaagen
en Rooks
lichtpuntjes
Lemond nog steeds verbaasd over houding Hinault
MAANDAG 28 JUL11986
PAGINA 9
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
(GPD) - Ruim vijf jaar geleden
meldde zich tijdens de Zesdaag
se van Rotterdam een negen
tienjarige jongeman bij Peter
Post met het verzoek of hij
"voor een broek en een trui" on
derdak kon krijgen bij het toen
malige wereldteam TI Raleigh.
Meer gegevens dan dat het hier
ging om Gregory Lemond, gebo
ren op 26 juni 1961 in Lakewood
Californië, die in 1979 wereld
kampioen bij de junioren was,
kon hij de Amstelveense ploeg
leider niet verschaffen. Post
overlegde met de centrale man
van de equipe, Jan Raas, die
neutraal de schouders ophaal
de. Daarna kreeg Lemond de
raad het eerst maar eens ergens
anders te proberen. Gisteren
werd hij in Parijs gehuldigd als
de eerste Amerikaanse over
winnaar van de Ronde van
Frankrijk.
Greg Lemond ontwikkelde
zich na zijn prof-debuut in 1981
onder de vleugels van Cyrillc
Guimard als een uitstekend
klassementsrenner. Hij had het
vermogen langdurig een hoog
niveau te houden, zonder echt
veel te winnen. De Tour-zege
was zijn 23e overwinning in zijn
carrière. Een uitblinker in een-
dagswedstrijden was hij eigen
lijk niet. Met uitzondering van
het wereldkampioenschap. Hij
pakte de titel in 1983 in Altenr-
hein, werd tweede in 1982 en
1985. Het accent lag op de rit
tenkoersen. Hij won de Ronde
van de Toekomst (1982), de Dau-
phiné Libéré (1983) de minder
belangrijke Tour de l'Oise (1981)
en twee keer de Coors Classic
(1981 en 1985).
Een potentiële Tour-winnaar,
maar met de ijzersterke Ber
nard Hinault voor zich leek Le
mond vooral door zijn mindere
tijdrit echter nog in de wacht
kamer te zitten voor een Tour
zege. Vorig jaar kwam daarin
verandering toen hij eenmaal
de beste was in een etappe tegen
het horloge. Het was de Ronde
van Frankrijk, die hij had moe
ten winnen, maar die zijn baas
Hinault opeiste.
Dit jaar wilde hij de rente ont
vangen van zijn investering van
1985. Het incasseren kostte
moeite. In het Belgische Kort-
rijk, waar hij woont met zijn
vrouw Kathy en zoontje Geof
frey, staat sinds enkele dagen
voor zijn huis een grote spot
prent waarop Lemond het hoofd
van Hinault triomfantelijk
vasthoudt. "Ik hoop dat Ber
nard het niet te zien krijgt",
zegt hij.
NOORDWIJK - Met Severiano Ballesteros kreeg Noord-
wijk de winnaar die het wilde. Zelfs 'Mollen tegen Apart
heid' konden de Spaanse furie niet temmen op de kortge
schoren, maar vrijdag beschadigde golfbanen in de Zuid
hollandse duinen, de afgelopen vier dagen speelplaats van
de 'Dutch Open'.
Severiano Ballesteros
Het glorieuze optreden van de 30-
jarige Bask, die dank zij de geld
prijs van een ton het magische mil
joen Engelse ponden bijna heeft
PARIJS (GPD) - Veertien dagen
geleden, na de tijdrit in Nantes,
voorspelde Steven Rooks: "Er
komt dit jaar geen enkele Neder
lander bij de eerste twintig in het
eindklassement van de Tour. Ik
zou niet weten wie er nog zo hoog
zou kunnen komen", keek de
Noordhollander in het zwarte gat.
Laat uitgerekend deze fietsende
profeet nu fraai genoteerd staan in
de top-tien (negende) van het eind
klassement. De bal is rond, zegt
men dan in de voetballerij. En
Rooks: "Ja, ook in de wielersport
weet je dus nooit hoe het kan lo
pen. Dat zie je maar weer. Na die
slechte tijdrit in Nantes dacht ik
echt dat ik het wel kon schudden.
Op zo'n moment trek je toch je
conclusies, nee dan?".
Rooks, de eigenzinnige die niet
graag in andermans gareel loopt,
gaf met zijn profetie aan dat jon
gens die het weten kunnen, ook
wel eens de plank misslaan. Dit
keer in zijn eigen voordeel, wat
vanzelfsprekend een zalvend ge
voel geeft. Rooks: "Ja. je mag wel
zeggen dat deze klassering een dik
ke meevaller is. Als je in deze Tour,
waarin zo verschrikkelijk hard is
gereden, bij de beste tien rijdt, mag
je dacht ik wel tevreden zijn".
Als een van de weinige Oran
jeklanten kan Steven Rooks terug
zien op een geslaagde Ronde van
Frankrijk. Holland vertoefde veel
al op het tweede en zelfs derde
plan. Met Rooks was Johan van
der Velde de enige die deze reeks
van magere resultaten doorbrak.
De Brabander nam in de eerste
Tourweek de rit naar Villers-sur-
Mer voor zijn rekening, hetgeen
hem en passant de gele trui ople
verde. Lang plezier had Van der
Velde er niet van, maar wel net ge
noeg om zijn startgeld in de ko
mende criteriums flink omhoog te
tillen.
Dat geldt uiteraard ook voor
Rooks, die toch al behoorlijk in de
markt lag vanwege zijn eerdere
successen (o.a. Amstel Goldrace)
dit seizoen. In de PDM-ploeg van
Schuiten heeft de 25-jarige Castri-
cumer voor- zijn eigen kansen mo
gen rijden. Hetgeen hem goed af
ging. De vraag is of er nog meer
inzit.
Rooks: "Daar kun je eigenlijk
niets van zeggen. Wel weet ik dat ik
een laatbloeier ben. Misschien dat
ik nog beter kan presteren in de
Tour als ik het seizoen anders in
deel. Ik heb dit jaar bijna alles ge
reden wat er te rijden was. Ik wil
wel veel wedstrijden blijven rijden,
want dat is nog altijd beter dan
trainen, maar dan beter gedoseerd.
Net als jongens als Hinault en Le
mond. Die komen naar de Ster van
Bessèges en de Ronde van Valen
cia om een beetje ritme op te doen.
Ik ben er prestatiegericht bezig ge
weest. Ook al omdat je je nieuwe
sponsor direct wat wil laten zien.
Dat is prima gelukt, maar volgend
seizoen wil ik het dus wat anders
doen. Me meer op de Tour richten,
zonder de klassiekers overigens te
verwaarlozen. Je moet pakken wat
je pakken kunt".
Voor welke firma('s) Rooks als
koersende sandwichman zal fun
geren, is nog niet bekend. Hij heeft
het niet slecht bij PDM, maar
meent toch op basis van zijn con
duitestaat rechtte hebben op meer
geld. "Ja, financieel zal er iets ver
anderd moeten worden in mijn
contract. Wat het te rijden pro
gramma betreft, zullen er geen pro
blemen zijn, maar ik vind wel dat
tegenover mijn huidige prestaties
iets extra's mag komen te staan".
Ter informatie: Rooks staat dit jaar
voor zo'n 160.000 gulden op de
loonlijst van Schuiten.
Dat is vier keer zoveel als zijn
ploegmaatje Peter Stevenhaagen,
met zijn 21 jaar het broekje van het
Tour-peloton. Er waren er die hem
met veel opportunisme al tot (Ne
derlandse) Tour-revelatie bombar
deerden. De Haarlemmer was ech
ter niet meer dan een opgewekt
flikkerend lichtpuntje in de vader
landse duisternis. Een coureur ook
die zichzelf het etiket 'belofte'
heeft opgeplakt. Immers, op num
mer 29 in de eindnotering staan is
niet niks. Meer nog echter sprak
zijn prestatie in de laatste tijdrit
rond Saint-Etienne aan. Zevende
tussen de grote jongens, waar hij in
dezelfde discipline in Nantes niet
verder kwam dan de 61e plaats.
PARIJS (GPD) - De bar
man in het luxueuze hotel
ruimt de glazen al op. Het
zweet parelt over zijn voor
hoofd, want zoveel drukte is
eigenlijk te veel voor hem.
De groene hals van een dure
fles steekt nog net een stuk
je boven de champagnekoe-
Ier uit en de glazen zijn nog
half vol. Greg Lemond heeft
ervan gedronken. Een voor
schotje op het grote feest
van zijn Tour-overwinning.
Voor een wielrenner is het
al laat, maar Lemond wil
zwemmen in het succes.
Vergeten is de kritiek, de
wurgende spanning en de
emoties na de zoveelste aan
val van zijn liefhebbende
vijand Bernard Hinault.
De eerste Amerikaan in het geel op
de Avenue des Champs-Elysées in
Parijs. Drie weken draaide Hinault
hem geestelijk door de wringer en
het scheelde niet veel of Lemond
was er inderdaad geplet uitgeko
men. Zonder dat het publiek me
delijden met hem zou hebben ge
had. Want een Breton, die voor het
historisch record van zes Tour
overwinningen strijdt, mag zijn
woord en zijn ploeggenoot breken.
Nog altijd is Lemond daar ver
baasd over. Verwondering die hij,
terwijl de Amerikaan in zijn licht
blauwe Bermuda-short door de
gangen van het hotel loopt, aan alle
kanten uitstraalt.
"Iedereen wilde dat Hinault dit
jaar zijn zesde overwinning zou ha
len, maar iedereen was wel verge
ten dat hij vorig jaar niet eens voor
de vijfde keer de Tour de France
had kunnen winnen, als ik hem
daarbij niet geholpen had. Want
wanneer ik toen twee keer achter
zijn rug om had aangevallen, had
hij dit jaar nog moeten proberen de
vijfde keer als eerste in Parijs te
komen. Ik heb hem geholpen en
daarom heeft hij me beloften ge
daan. Toen de Tour begon riep-ie
ineens dat we op voet van gelijk
heid met elkaar stonden. En na de
tijdrit in Nantes draaide het erop
uit dat hij de kopman was en ik in
tweede positie zat".
- De keuze van de ploeg, die je
twee jaar geleden maakte, leek zich
dus tegen je te keren. Had jij twee
jaar terug gedacht dat de kniepro
blemen van Bernard Hinault zo
groot zouden zijn, dat hij nooit
meer dezelfde zou worden
Lemond: "Dat is inderdaad zo.
Ik heb nooit gedacht dat hij ooit
nog zo goed zou worden. En vol
gens mij hebben zij gedacht: als
Hinault weer in orde is kan Le
mond hem helpen, als hij dat oude
peil niet meer haalt kan Lemond
winnen. Ik wil niet zeggen dat ik er
spijt van heb dat ik voor La Vie
Claire heb getekend. Nu het in
mijn voordeel uitpakt is het oké. Ik
moet toegeven dat het moeilijk is
geweest".
Neutraal
- Omdat je het gevoel hebt dat je
er helemaal alleen voor hebt ge
staan?
Lemond: "Ik heb me wel alleen
gevoeld. Niet door Andy Hamp-
sten, Steve Bauer, Guido Winter
berg en Niki Rüttimann. Die zijn
altijd achter me blijven staan. Wat
de Fransen betreft... Die waren,
met uitzondering van Jean Fran
cois Bernard, neutraal. Al blijven
het Fransen en het is normaal dat
ze de voorkeur gaven aan Hinault.
Ze hadden het er moeilijk mee dat
ik als Amerikaan een andere le
vensstijl heb. Toen Andy, Steve en
ik op een dag in Bretagne naar een
crèperie gingen om er pannekoe
ken te eten, wat bijna een Ameri
kaans ontbijt is, was Hinault boos
omdat we niet bij het team hadden
gegeten".
- De stemming was dus eigenlijk
van het begin af aan al gespan ne n.
Omdat duidelijk was dat Hinault
zijn woord niet zou houden. Wan
neer heb jij je eerste twijfels gehad?
Lemond: "Het begon al tijdens
de Ronde van Italië. Ik sprak met
journalisten en ik las stukken in de
krant. Ik realiseer me nu dat Hi
nault, door die belofte aan mij, he
lemaal zijn eigen programma kon
rijden en daardoor in de beste
vorm aan de Tour kon beginnen.
Hij dekte zich helemaal in. Als hij
zou winnen was hij de held, bij ver
lies had hij mij de overwinning be
loofd".
- Toen kwam die aanval van
hem op weg naar Pau in de eerste
Pyreneeënrit. Was dat echt een ver
rassing?
Lemond: "Ja, een enorme ver
rassing. Hij had me niet gezegd dat
hij weg zou springen, anders zou ik
zijn meegegaan. En als ik in een an
dere ploeg had gereden, was ik er
achteraan gegaan. Weet je wat het
is: op de één of andere manier
kwam het toch steeds weer op zijn
pootjes terecht, want de volgende
dag werkte het in mijn voordeel.
Hij viel toen aan...".
- Om jou terug te brengen in het
klassement, verklaarde hij.
Lemond: "Om me op tien minu
ten achterstand te zetten, zul je be
doelen. Dat was hij absoluut van
plan, dat heeft hij zelf toegegeven.
Mijn tegenaanval heeft me de over
winning opgeleverd, maar het had
net zo goed averechts kunnen
werken".
- Je hebt deze Tour bijna niet
aangevallen. Waarom heb je niet
geprobeerd Zimmermann los te rij
den naar de Col du Granon?
Lemond: "Dat was op de dag dat
Hinault last had van zijn knie. Wat-
ie me zelf verteld heeft. Ik besloot
toen in de afdaling aan te vallen,
omdat ik Zimmermann en Millar
vreesde met nog twee aankomsten
op de top van een berg. Op een be
paald moment kwam Paul Kochli
me vragen niet meer op kop te rij
den, omdat Hinault maar anderhal
ve minuut achter lag. Bovendien
wilde ik wat reserves houden, om
dat de volgende dag Alpe d'Huez
op het programma stond".
- De fameuze rit. Nadat hij je
twee keer bedrogen had in de Tour,
ging je er toch mee akkoord om sa
men naar boven te rijden en hand
in hand te finishen.
Lemond: "Het is niet echt be
driegen geweest. Hij probeerde het
gewoon slimmer te doen. Het is in
zekere zin zo dat hij me gebruikt
heeft. Alleen hadden we afgespro
ken dat het daarna voorbij zou zijn.
Ik hoopte dat hij zijn woord zou
houden".
- Terwijl hij je in feite op jouw
sterkste terrein met die afspraak de
mogelijkheid ontnam om glans aan
je Tour-zege te geven?
Lemond: "Dat is waar. Ik weet
nu dat het zo is. Maar ik dacht dat
ik de Tour had gewonnen en ik wil
de hem die etappezege wel schen
ken. Ik wilde een einde maken aan
die hele toestand en ineens zei hij
voor de televisie dat het nog niet
voorbij was. Ik was shocked. Daar
om hechtte ik zoveel waarde aan
die tijdrit. Daar had ik kunnen la
ten zien dat ik beter was dan Ber
nard. En geloof me, dat was zo".
- Maar zijn manier van koersen
heeft de wedstrijd bepaald en een
aantal van jouw belangrijkste te
genstanders voortijdig uitgescha
keld. Zou jij dat zelfde hebben be
dacht en kunnen doen?
PARIJS (GPD) De Tour de
France 1986 was de Tour van
Bernard Hinault. Zijn woord
breuk aan ploeggenoot Greg Le
mond zorgde voor een van de
spectaculairste Ronden van de
laatste jaren. Hinault schreef het
scenario, regisseerde en speelde
de hoofdrol. Alleen de ontkno
ping had hij zich anders voorge
steld, want in de psychologische
oorlog bleef de Amerikaan net
overeind. Zonder dat hij echt de
kans kreeg de Tour tot zijn wed
strijd te maken.
„Ik heb mijn woord gehouden en
Greg geholpen bij het behalen
van de zege", beweerde Hinault.
Hij loog, maar het volk was hem
dankbaar voor die leugen. Met
Hinault in de nederige positie
van superknecht zou het onge
twijfeld de saaiste Tour uit de
historie zijn geworden. Nu groei
de La Grande Bouclé uit tot een
evenement van enorme sportie
ve kwaliteit.
De Breton, die 9 november de ac
tieve wielersport de rug toekeert,
heeft een demonstratie van zijn
ongeëvenaarde tactische inzicht
gegeven. Terwijl Tour-directeur
Lévitan een parcours uittekende
dat geknipt was voor klimmers,
bedacht Hinault zijn tegenzet al.
Een krankzinnig hoog tempo in
de aanloop naar de bergen, de
eerste 1835 kilometer van de
Tour, tot Bordeaux, werden afge
legd met een gemiddelde snel
heid van 40,3 kilometer per uur,
sloopte alle klimmers.
Hinault lachte ze uit, met de bol
letjestrui van bergkoning zette
hij ze voor schut.
Alleen GREG LEMOND kreeg
hij net niet klein, waardoor niet
alleen die Amerikaan zijn zin
kreeg, maar ook Félix Lévitan,
die de mondialisering van de
wielersport en vooral van zijn
Tour de France, nastreeft. Mede
dankzij Hinault, die afscheid
nam als de ware leider.
De wielrenners die de Tour de France anno 1986 bepaalden: Greg Lemond en Bernard Hinault, niet in het geel
maar in de bolletjestrui. Na een verbeten strijd hebben de heren de strijdbijlen begraven. (foto api
Lemond: "Ik weet het niet. Zon
der Bernard zou het een volledig
andere wedstrijd zijn geweest. Zijn
aanpak heeft me ongetwijfeld ge
holpen, maar er zijn ook zo veel
momenten geweest dat het me hin
derde. Vergeet niet dat ik onder
een enorme mentale, psychische
druk stond, omdat alles wat hij
deed beslist niet was om mij te hel
pen. En ik zat gevangen in de
ploeg. Denk je werkelijk dat hij an
ders vier en een halve minuut had
kunnen pakken in de rit naar Pau?
Forget it. En in 'de bergen was ik
beter. De beste van de ronde, want
ik zie niet wie me op dat terrein los
had moeten rijden. Voor mijn ge
voel probeerde Bernard de klim
mers voor de bergen op de knieën
te krijgen omdat hij zich zelf niet
zeker voelde voor de aankomsten
bergop".
- Desondanks ben jij altijd braaf
blijven zitten in het wiel van ande
ren. In dat van Hinault...
Lemond: "Als ik bij een andere
ploeg had gereden, zou ik zeker
hebben aangevallen. Maar La Vie
Claire is nog altijd mijn team. Mis
schien ben ik wel te aardig. Hecht
ik te veel waarde aan de geest in de
ploeg. Misschien ben ik wel te
loyaal geweest".
- We hebben de echte Lemond dus
nog niet gezien?
Lemond: "Ja en nee. Ik moet
zeggen dat wanneer ik dat had ge
wild, ik op Alpe d'Huez een mi
nuut had kunnen pakken. Zoals ik
dat bij elke aankomst bergop had
kunnen doen. Ik ben een beetje te
naief geweest. Maar aan de andere
kant zijn er heel weinig atleten die
in mijn positie de enorme stress zo
goed zouden hebben opgevangen.
Zekenals buitenlander in een Fran
se ploeg. Bernard Hinault is hier
voor iedereen nog dè man. Wan
neer ik volledig tegen hem had ge
reden, zou ik iedereen in Frankrijk
tegen me hebben gekregen. Daar
moet ik ook aan denken. Ik was
niet in de positie om te zeggen: be
kijk het maar met je zootje, Hi
nault. Je moet een beetje diploma
tiek zijn".
Toekomst
- Een weinig comfortabele situa
tiedie zich in de toekomst met het
troetelkind Jean Francois Bernard
achter de hand mogelijk zal herha
len. Is het niet de hoogste tijd om
een eigen, Amerikaanse, formatie
te starten?
Lemond: "Ik heb nog geen plan
nen om op te stappen en ik ga al
leen weg als ik mijn eigen team
kan maken. Met een sponsor, die ik
zelf aandraag. Dat is de enige ma
nier om echt ergens de baas te wor
den. Hinault heeft het ook zo ge
daan. En iedereen die bij de ploeg
komt heeft respect voor hem, om
dat hij de man is die ze heeft inge
huurd".
- Dan is er ook nog de rol van
Bernard Tapie, de geldschieter, die
met zijn skibindingen Look de
Amerikaanse markt wil veroveren
en Hinault misschien wel heeft op
gedragen jou niet meer aan te val-,
len?
Lemond: "Ik hoor die theorie
voor het eerst. Ik kan het me ook
niet voorstellen. Tapie heeft zelfs
altijd gezegd dat voor de Ameri
kaanse markt de overwinning van
Hinault publicitair even goed zou
zijn als de zege van mij. Maar dat
betwijfel ik toch..."
- Na je wereldtitel in Altenrhein
zei je dat het wielrennen in de Ver
enigde Staten zou doorbreken. Dat
is niet gebeurd. Komt het er nu, met
een uurtje televisiezendtijd per
week, wel van?
Lemond: "Het wereldkampioen
schap heeft geen traditie. Maar de
Tour is de Tour. Vergeet niet dat
een uur televisie in Amerika door
even veel mensen wordt bekeken
als er hier een hele week langs de
route staan. Dat is bijna ongehoord
voor zo'n onbekende sport".
genaderd, poetste de teleurstelling
over de aangebrachte vernielingen
nauwelijks weg.
De mededeling dat de Neder
landse Golf Federatie het volgende
kampioenschap aan Hilversum
had toegewezen, klonk voorzitter
De Bruijne van de Noordwijkse
Golf Club derhalve als muziek in
de oren. "Ik ben blij dat we weer
even adem kunnen halen", was de
praeses opgelucht, "het is prachtig
en goed voor de club zo'n evene
ment binnen de poorten te hebben,
maar zo'n tegenslag als vrijdag is
slecht voor de gezondheid".
'Banenbaas' Simon van der
Ploeg barstte zelfs in tranen uit
toen hij zijn zorgvuldig gekoester
de 'greens' zag toegetakeld. De
Bruijn: "Ik had werkelijk met de
onderhoudsploeg te doen. Het is
hetzelfde als een schilderij met
messen wordt bewerkt. Het is de
vraag of we aan het eind van het
seizoen nieuwe greens moeten aan
leggen. Tot de winter laten we
voorlopig niets aan de drie banen
doen. Ze zijn weliswaar bespeel
baar, maar ze zijn niet meer zo
egaal als voorheen. Een nieuwe
'mat' schat De Bruijn ruwweg op
100.000 gulden. "Er is al met de
Golf Federatie afgesproken, dat
die voor de kosten opdraait".
In het ongunstigste geval kan het
onverwachte bezoekje van de over^
ijverige 'Mollen' de NGF op drie
ton komen te staan. De mogelijk
heid dat de woelige 'beestjes' Hil
versum volgend jaar met een be
zoek vereren, is aanwezig want de
organisatie is niet van plan om de
Zuidafrikanen McNulty, Biaocchi
en Johnstone, de boosdoeners dus,
te weren. "Wij discrimineren niet
op nationaliteiten", verwoordde
Jan-Willem Verloop, voorzitter van
de NGF, dat gisteren grote moeite
had om de stroom toeschouwers
(10.000, er kwamen er in totaal
25.000) te verwerken.
De meesten wilden uiteraard fa
voriet Ballesteros aan het werk
zien en dat leidde meer dan eens
tot wantoestanden ronden de ba
nen. De organisatie van de Dutch
Open probeerde met het aantrek
ken van een sterk deelnemersveld
het golf te promoten, maar gisteren
had het er alle schijn van dat de
NGF de organisatie van een derge
lijk evenement niet aankan.
'Seve' Ballesteros raakte er in elk
geval niet door van streek. De
Spanjaard trok zijn eigen plan en
maakte zijn naam en faam gisteren
is recordtyd (hij wilde ten koste
van alles zijn vliegtuig naar Spanje
niet missen) volledig waar. De mil
jonair uit Padrena had geen mede
dogen met de concurrentie, voor
wie in het afgelopen weekeinde
slechts een bijrol was weggelegd.
Ballesteros sloeg negen slagen on
der het gemiddelde (par) van 280.
Zijn landgenoot Jose Rivero volg
de met 279 slagen op een tweede
plaats en verdiende daarmee een
kleine 70.000 gulden.
De zege in de 'Dutch Open' bete
kende de vijfde overwinning
(Frankrijk, Monte Carlo, Irish en
British Masters en Nederland) van
Ballesteros in zeven weken. Een
ongekende en unieke prestatie. Is
hij in Europa nog slechts enkele
ponden verwijderd van het magi
sche miljoen, in de VS heeft de
golfer allang een miljoen dollar bij
een geslagen aan prijzengeld. Na
een week rust in Spaans Basken
land vliegt Ballesteros weer over
de plas om in de VS deel te nemen
aan het PGA-kampioenschap, een
M^jor-toernooi.
Ballesteros zal zich daar niet als
enige Spanjaard laten inschrijven.
Het toernooi in Noordwijk leerde
dat de golfsport op het Iberisch
schiereiland grote tijden door
maakt. Op de open NK namen
twee Spanjaarden de hoofdprijzen
in ontvangst, op de vijfde plaats
volgde Manuel Pinero, de jonge be
lofte José-Maria Olazabal eindigde
als 14de. In totaal waren er bij de
laatste twee ronden zes Zuideuro
peanen betrokken.
In schril contrast daarmee ston
den de resultaten van de Neder
landse golfers. Zij vielen vrijdag,
toen de beste 71 verder mochten,
allemaal uit de boot. De enige die
de eer van Oranje nog enigszins
hoog hield was John Woof, een
Brit die in Nederland woont. Hij
kwam tot 291 slagen en hield 21
collega's achter zich.
Eindstand: 1. Seve Ballesteros (Spa) 69-
63-71-68 271 slagen (9 onder par), 2. Jose
Rivero (Spa) 72-66-69-72 279 (-1), 3. Vicente
Fernandez (Arg) 68-69-71-72 280 (even),
Philip Parkin (GBr) 71-64-73-72 280 (even),
5. Ian Baker-Finch (Aus) 72-66-71-72 281
1), Gordon Brand jr (GBr) 71-67-69-74
281 (+1), Brian Marchbank (GBr) 73-66-72-
70 281 (+1), Manuel Pinero (Spa) 70-66-71-
74 281 (+1), Des Smyth (Ier) 75-63-73-70 281
1), 10. Graham Marsh (Aus) 72-66-75-69
282 (+2).
ROB ONDERWATER
