PORT
5DT
Pijnlijk afscheid van
de Tour voor Hermans
op Puy de Dome'
Triomf van 'college-basketball'
Zimmerman neemt geen genoegen met tweede plaats
Langer kan
zich melden
in Noordwij k
Wieler strij d België
'Niet te filmen..'
MAANDAG 21 JUNI
PAGINA 9
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
Post: 'Ze
moeten me
niet voor de
voeten lopen'
BRIANCON (ANP) - Bij de start
van zestiende etappe van de
Ronde van Frankrijk in Nimes
kwam Peter Post zaterdagoch
tend in botsing met Jan Gisbers
en Adri van der Poel.
Post had de grootste moeite op
het overvolle plein naast de are
na uit de Romeinse tijd zijn
ploegleidersauto op de goede
plaats te parkeren. Toen hij uit
stapte duwde hij Jan Gisbers van
zich af. De assistent van Roy
Schuiten vroeg zich hooglijk ver
baasd af, wat er aan de hand was.
"Hoepel op", kreeg Gisbers van
Post te horen. Juist op dat mo
ment probeerde Adri van der
Poel zich een weg te zoeken naar
de plaats waar hij het controle-
blad moest tekenen. "Verdwijn
jij ook", hoorde Van der Poel
Post zeggen. Gisbers vertelde:
"Post schopte tegen het achter
wiel van Van der Poel".
Van der Poel, wiens transfer
naar Schuiten, de afgelopen
week vast kwam te staan, ging er
niet nader op in. "Ik sta hier bo
ven. Ik heb een sterk achter
wiel".
Was er iets aan de hand? Peter
Post: "Ze moeten me niet voor
de voeten lopen". Was dit letter
lijk of figuurlijk bedoeld? Post:
"Figuurlijk".
Dit antwoord en de irritaties
bij Post zouden er op kunnen
duiden dat Gisbers, voor PDM,
renners van Panasonic hééft be
naderd. De verstandhouding tus
sen die twee ploegen is ronduit
slecht. Gert-Jan Theunisse
maakt de overstap zeker. Jan
Gisbers ontkende met klem tij
dens de Tour met een renner van
Post te hebben gesproken. Ook
pr-man Harry Jansen zei dit niet
te hebben gedaan. -
Overbevolkt peloton danig uitgedund
SERRE-CHEVALIER (GPD) - De rijen in het Tour-peloton beginnen nu toch danig uit te
dunnen. In het afgelopen weekeinde verschenen er dertien renners op de lijst van uitvalr
Iers, die inmiddels reeds 67 namen telt. In Boulogne-Billancourt waren ruim twee weken
geleden niet minder dan 210 profs vertrokken. Tot degenen die zaterdag en gisteren
afhaakten behoorden twee Nederlanders: de sprinter Mathieu Hermans en Henk Boeve,
een van de assistenten van de Spanjaard Pedro Delgado in de PDM-formatie.
f Hartstochtelijke aanmoedigingen voor Eduardo Chozas op de flanken i
naar heeft zijn eenzame en indrukwekkende vlucht bijna voltooid.
De durf waarmee Hermans zich
van een berg pleegt te laten vallen
is hem gisteren opgebroken. De
Brabander in Spaanse dienst (Seat)
schoof tijdens de afdaling van de
Col d'Izoard onderuit. Hij hield
daar een typische wielrenblessure
aan over: een gebroken sleutel
been.
Eerder in deze Tour, in de eerse
Pyreneeënrit tussen Bayonne en
Pau, was Hermans ook al zwaar ten
val gekomen. Door zich in een re
flex aan een dikke steen vast te
klampen, kon hij voorkomen dat
hij in een ravijn verdween en een
tweede Wim van Est werd. Deze
viel in 1951 met gele trui en al in
een van de diepten die de Aubis-
que omgeven. Waarna een horloge-
fabrikant er met de volgende com
mercial profijt uittrok: „Zeventig
meter viel hij diep, zijn hart stond
stil, maar zijn horloge liep".
Uitgeput
Hermans' afscheid van de Tour
i de Granon. De Spaanse etappewin- was minder heroisch, al kan hij te-
(foto AP) vreden terugzien op zijn debuut in
het circus-Lévitan. In de vlakke
etappes heeft hij menig woordje
meegesproken, wat in het pun
tenklassement (3e plaats) goed tot
uiting kwam. In Bordeaux deed hij
een oude, wat vervallen traditie
(dat daar een Nederlander wint)
bijna herleven. Hermans gokte als
laatste man van de kopgroep ech
ter net verkeerd, waardoor hij nipt
te kort kwam ten opzichte van de
Belg Rudy Dhaenens.
Zaterdag kon Henk Boeve een
kruisje over zijn eerste Ronde van
Frankrijk slaan. Volledig uitgeput
zag hij onderweg van Nimes naar
Gap het hopeloze van zijn zaak in.
Op dat moment was zijn achter
stand op het peloton al opgelopen
tot 17 minuten. De dagen ervoor
waren hem ook al zwaar gevallen.
Voor het vertrek in Jfimes zag de
Nijverdaller het al problematisch
in, alle wil om niet op te geven ten
spijt. Boeve: „Ik ben wat koortsig
geweest en kon geen hap eten door
de keel krijgen. In de koers ging er
alleen af en toe een stukje appel in.
En als je je voeding niet meer kunt
innemen, kun je het wel vergeten".
Sukkelen
De sterk verminderde conditie
van de Twentenaar was het gevolg
van de tweede Pyreneeënetappe.
„Daar ben ik eigenlijk niet goed
meer van hersteld", aldus de te
leurgestelde debutant, die zich ge
durende een dag rode-lantaarndra
ger wist. „De Tour valt sowieso
niet mee, en als je dan begint te
sukkelen kun je het wel vergeten".
De 28-jarige Boeve weigert te ge
loven dat de omschakeling van
(oveijarige) amateur tot prof met
zijn opgave te maken heeft. „Nee,
dat zie ik niet. Er zijn ook al heel
veel ervaren jongens naar huis. In
de Ronde van Spanje ging het nog
goed. Reed ik met de middenmoot
bergop. Nu moest ik gelijk lossen.
Maar goed, het is niet anders. Eerst
een paar dagjes rustig aan en dan
zien we wel weer verder".
De prominentste uitvaller van
gisteren was de Amerikaanse
olympische kampioen van Los An
geles, Alexi Grewal. Na een zwak
begin bleek de onberekenbare
kopman van de 7-Eleven-formatie
in de Pyreneeën in betere doen. Hij
klom vanuit de achterhoede naar
de 25e plaats in het algemeen klas
sement. Tussen Gap en Serre-Che-
valier gaf Grewal echter weer eens
niet thuis, tot grote treurnis van as
sistent-ploegleider Mike Neel.
„Het probleem met Alexi is dat hij
nukkig is. Alleen als de moraal bij
hem goed is, rijdt hij. Anders vindt
hij het wel goed".
Uil Willi III lllili I|I[
Turner geeft
verlies toe
MOSKOU (Reuter) - De Ameri
kaanse televisie-magnaat Ted Tur
ner heeft zaterdag, tijdens een
persconferentie, in Moskou toege
geven dat de Vriendschapsspelen
een verlies van waarschijnlijk der
tig miljoen gulden zullen opleve
ren. Volgens Turner wordt het gro
te verlies veroorzaakt door de
slechte kijkcijfers in Amerika. „De
interesse van het Amerikaanse pu
bliek is minder dan we verwacht
hebben. Door de lage kijkcijfers
heeft een aantal sponsors het recht
een deel van het sponsorgeld terug
te eisen", aldus Turner.
Ondanks het onverwacht grote
verlies (Turners maatschappij in
vesteerde honderdmiljoen gulden
en dacht een kwartmiljard te ver
dienen) gaan de Vriendschapsspe
len in 1990 gewoon door. Vijftien
Amerikaanse steden hadden zich
kandidaat gesteld om de volgende
Spelen te organiseren. De keus van
Turner viel tenslotte op Seattle, dat
bereid was voor de organisatie
ruim een kwartmiljard gulden uit
te trekken. De atletiekwedstrijden
worden over vier jaar in het Husky
Stadion gehouden, dat 65.000 toe
schouwers kan bergen. Voor de
zwemwedstrijden wordt een nieuw
bad (kosten 50 miljoen) gebouwd.
De deelnemers worden onderge
bracht in appartementen van de
Universiteit van Washington. Om
het programma in 1990 voor spon
sors aantrekkelijker te maken, zijn
ijshockey, honkbal, voetbal en
kunstzwemmen aan het evene
ment toegevoegd.
BERRE-CHEVALIER (GPD) -
Zijn stemming sloeg binnen 24 uur
volledig om. Greg Lemond, zater
dagavond nog boordevol wantrou
wen over de loyaliteit van Bernard
Hinault, jubelde gisteren op de top-
van de col du Granon dat hij de dag
van zijn leven meemaakte. Voor
het eerst in de gele trui, na een zwa
re Alpenrit, die Bernard Hinault op
de knieën dwong. „Ik ben ervan
overtuigd", beweerde Lemond,
„dat Bernard me nü zal helpen, zo
als ik me vorig jaar voor hem heb
opgeofferd. Dit is een geweldige
dag voor mij en Amerika. Het is
een doorbraak, want nu gaat het er
ook in de Verenigde Staten op los".
Greg Lemond maakte in elk ge
val zijn bewering waar dat hij in de
bergen sterker is dan Hinault. De
„das" verklaarde prompt last te
hebben van zijn linkerknie, waar
voor hij 's avonds nog de schrifte
lijke verklaring bij de dokter ging
halen. Excuus na het verlies, dat
drie en een halve minuut bedroeg
op zijn Amerikaase ploegmaat, die
het geluk had in Urs Zimmermann
een gelijkmatig draaiende takelwa
gen te hebben. De introverte Zwit
ser keek bijna niet één keer om,
toen hij Lemond naar het geel
reed. Hij is geen man van „Colom
biaanse" tempoversnellingen,
maar een diesel. „Een bastion als
La Vie Claire sloop je niet op één
dag", zei hij kalm.
Lemond gedroeg zich niet als
een leider. Want hoewel er steeds
gezegd is dat hij in het hooggeberg
te zijn eigen gang mocht gaan, nam
hij het commando niet over. „Ik
kan dat best begrijpen", vond Zim
mermann, „want als de leider van
het klassement achter je zit, hoefje
als ploegmaat geen werk te doen".
Lemond maakte de indruk blij te
zijn met het bestaan van die code.
Had hij namelijk de kracht gehad
om mee te werken aan het uitbrei
den van zijn voorsprong op Robert
Millar en Bernard Hinault, dan zou
hij dat zeker enthousiast hebben
gedaan. Daar bestond na zaterdag
alle reden toe.
Kemphanen -
Binnen de regels van het toelaat
bare, zoals Paul Köchli het telkens
eist van de kemphanen in zijn for
matie, verdedigde de Breton toen
zijn gele trui ten koste van Le
mond. Het gebeurde tussen Nimes
en Gap, waar de mistral het pelo
ton aanvankelijk bijna van de weg
blies. In het Amerikaanse kamp
stak een orkaan van verontwaardi
ging op toen Hinault (met onder
anderen Zimmermann in zijn wiel)
een achtervolging inzette op een
groepje vluchters met zijn ploegge
noten Niki Rüttimann en Guido
Winterberg. Het was duidelijk dat
hij een dag voor de eerste grote
veldslag in de Alpen nóg wat rui
mer in de trui wilde zitten. Een
identieke aanval als naar Pau.
Lemond bleef sidderend van
woede achter in het peloton, ho
pend op de achtervolging van het
team dat al de hele ronde uitblinkt
in het missen van beslissingen: de
ploeg Post. Robert Millar, de iets te
rustige Schot, had het gevaar weer
eens niet onderkend en de moge
lijkheden te profiteren van het ge
krakeel in de gelederen van de te
genstanders volledig onderschat.
Het geweeklaag, dat hij in de Ron
de van Spanje tot tweemaal toe het
slachtoffer is geworden van een sa
menzwering van Spaanse teams, is
dan wel niet geheel bezijden de
waarheid, feit is ook dat Millar in
zicht mist. Puur op kwaliteit als
klimmer zou hij zijn rol in de Tour
kunnen meespelen, maar zonder
oog voor de grillige bewegingen in
het peloton wordt het wel moeilijk.
Zaterdag zette zijn ploeg het tot
opluchting van hem en niet te ver
geten Lemond nog recht. Gisteren
capituleerde hij. „Ik ben moe, vre
selijk moe. Dat voelde ik al toen ik
begon aan de beklimming van de
col du Granon. Het enige wat me
overeind hield was het gevecht om
in de etappe voor Hinault te finis
hen. En ik wil derde worden in het
eindklassement. Want Lemond
wint de Ronde van Frankrijk. Dat
staat na vandaag wel vast", meen
de Millar.
Oplossing
Lemond raakte met Millar een
concurrent kwijt. Als hij de intri
ges binnen zijn huidige team beu
is, weet hij in elk geval wel een
ploeg waar hij beter terecht kan,
hoewel zijn prijs wel altijd een ob
stakel zal blijven. Het gerommel in
de formatie zit hem hoog. Elke dag
moet hij omstandig uitleggen dat
hij weliswaar kwaad is geweest,
maar dat alles is uitgepraat.
Grote baas Bernard Tapie ver
scheen in Gap ook weer op het to
neel om mét allerlei tegenstrijdige
verklaringen de tweespalt bloot te
leggen. De slotconclusie van Tapie
is steeds dat Hinault en Lemond
elk voor hun kans mogen vechten
en dat Lemond, als betere klim
mer, de grootste kans heeft. De on
dertoon bij dergelijke verklaringen
is echter dat het probleem zichzelf
wel zal oplossen
Zondag op de col d'Izoard teken
de die oplossing zich af. Hinault
haakte af, Millar verloor het con
tact met de eersten en zoals al in de
verwachting lag tuimelde de uitge
putte Luis Herrera uit de top en
kijkt tegen een hopeloze achter
stand van bijna twintig minuten
aan. De rol van de Colombianen is
daarmee uitgespeeld. Zelfs een rit-
zege, waar de in Spaanse dienst rij
dende Samuel Cabrera op joeg, zat
er gisteren achter de ontketende
solist Eduardo Chozas niet in. Hij
moest zelfs de diesel Zimmermann
met aanhangwagen Lemond laten
passeren.
De Amerikaan streek wel de eer
op dat hij de beslissende vlucht in
leidde. Op een moment dat Hinault
al in moeilijkheden verkeerde. „De
pijn in mijn linkerknie was on
draaglijk in de beklimming van de
Izoard en pas nadat ik mijn zadel
wat had verzet ging het beter. Al
bleef het gevoelig", aldus Hinault,
die nu kan laten zien hoe oprecht
zijn toezeggingen van vorig jaar
zijn toen hij Lemond „alle steun"
beloofde.
Beslissing
Voorsprong nemen was voor Le
mond de enige kans om het nako
men van die belofte af te dwingen.
Zoals hij het hele team zal wijzen
op de verantwoordelijkheden. Dat
team bleef intact, omdat een beslis
sing van de internationale clowns-
groep, die zich uitgeeft voor jury,
om zijn ploegmaat Alain Vigneron
zaterdag wegens vasthouden aan
de wagen uit de wedstrijd te ne
men, een dag later werd terugge
draaid. Met dubieuze motieven.
In de afdaling van de Izoard
dook Lemond uit een groep met
onder anderen Millar, Hampsten,
Criquielion en Steven Rooks, de
diepte in, op de hielen gezeten
door Zimmermann. De Zwitserse
kampioen talmde niet toen in de
laatste klim het zware werk moest
worden opgeknapt. In een gelijk
matig tempo achterhaalde de stijl
volle klimmer met Lemond eerder
weggesprongen renners als Cabre
ra, Dominque Garde, Charly Mot-
tet en Anselmo Fuerte. Dat Chozas
niet meer werd ingelopen was van
ondergeschikt belang voor Le
mond, die op slag zijn boosheid
Greg Lemond: eindelijk in het geel.
(foto ANP)
van de dag tevoren was vergeten.
„Deze gele trui is me meer waard
dan de regenboogtrui van wereld
kampioen, die ik in 1983 won".
Op een afstandje keek de
schuchtere Zwitser Zimmermann
toe, die nu achter Lemond de twee
de plaats in het algemeen klasse
ment bezet. Als altijd fluisterend in
een onverstaanbaar dialect was hij
eindelijk eens wat royaal met zijn
commentaar. „Ik ben beter dan
ooit. Minder vermoeid dan de rest.
Ik zal proberen Lemond met een
hoog tempo klein te krijgen. Pas
vrijdag op de Puy de Dome valt de
beslissing", voorspelde hij.
ANHAVSEN (SID) - Bernhard
Langer heelt een dochter en
daar zijn de organisatoren van
de Open Nederlandse golfkam-
pioenschappen, die donderdag
in Noordwijk beginnen, blij
mee. Nu zijn vrouw Vikki za
terdag het leven beeft ge
schonken aan een meisje is de
kans dat het Westduttse goUTe-
nomeen zich in de duinen van
Noordwijk zal melden flink
gegroeid.
Tijdens (Ie Open Britse heeft
de aanstaande geboorte een
nadelige invloed gehad op het
spel van de voormalige Mas-
ters-winnaar. Na de voorlaat
ste ronde bezette hij een te
leurstellende achtste plaats
met een achterstand van ze
ven slagen op de Australische
winnaar Greg Norman.
VS bij laatste
vier Davis-Cup
MEXICO STAD (RTR, AFP) - De
Verenigde Staten heeft zich met
Zweden, Australië en Tsjecho-Slo-
wakije geplaatst voor de halve fina
les van het toernooi om de Davis-
beker. De Amerikanen wonnen
gisteren in Mexico Stad met 4-1
van Mexico. Tim Mayotte, die de
openingswedstrijd tegen Francis
co Maciel had verloren, haalde gis
teren het derde en beslissende
punt.
MOMINGIES - De strijd in het Waalse Momingies om de Belgi
sche wielertitel bij de nieuwelingen is gisteren op een uiterst cu
rieuze manier beslist. De manier waarop uiteindelijk de Limbur
ger Nelissen als winnaar uit de bus rolde, zal de geschiedenis van
de wielersport ingaan als een unicum.
Nelissen en zijn concurrent waren precies gelijktijdig over de
streep gegaan. De aankomstrechter kon tenminste geen verschil
aanwijzen, de finishfoto verschafte ook geen duidelijkheid. Toch
moest de voorzitter van de BWB. de heer De Vuyst, de kampioen
strui kwijt.
Na lang overleg werd toen maar besloten de twee renners een
kilometer voor de streep opnieuw te laten starten. De lange sprint
werd, nu wel afgetekend, met zeven meter verschil in het voordeèl
van Nelissen beslist.
David Robinson
MADRID (ANP) - In Amerika zal
het verrassende eindresultaat van
de Mundo Basket weinig respons
krijgen. De Amerikaanse basket-
balsport kent maar één wereld
kampioenschap en dat is de profes
sionele NBA-competitie. De beste
universiteitsspelers willen daar
naast eens in de vier jaar ook nog
wel druk maken om de Olympi
sche titel, maar daarmee is het wel
afgelopen.
De wereldtitel van de Ameri
kaanse ploeg, na de overwinning
met 87-85 (48-38) op de eeuwige ri
vaal de Sowjet-Unie, is daarom een
ondubbelzinnige triomf van het
'college-basketball', de kweekvij
ver van alle Amerikaanse prof
clubs en van verenigingen over de
hele wereld.
In Madrid stond de Sowjet-Unie,
door velen beschouwd als de beste
ploeg die ooit in een wereldtoer-
nooi is uitgekomen, tegenover een
ploeg spelers die in leeftijd varieer
den van negentien tot 21 jaar. Een
groep jeugdigen, die, geschoold in
de zwaarste amateurcompetitie
van de wereld, er in slaagde weer
werk te bieden aan het massieve
basketbal van de Sowjets. Coach
Lute Olson van Arizona deed dat
met de derde en vierde keus, want
de echte topspelers van het afgelo
pen seizoen lieten het WK schieten
voor de aantrekkelijke profkam
pen. Anderen wilden niet het risico
lopen geblesseerd te raken en daar
door hun kans op een vet contract
te moeten missen. Voor het WK be
staat immers in eigen land geen be
langstelling.
Net als in de halve eindstrijd te
gen Joegoslavië werden de Sow
jets gedwongen tot een inhaal-race.
Toen slaagden de Russen in de
laatste seconden met drie driepun
ters. Nu werd hen aanzienlijk meer
tijd gegund werd om een grotere
achterstand weg te werken.
De jonge Amerikanen, die bij
rust een voorsprong van tien pun
ten bezaten (48-38) vergrootten de
marge tot zestien punten, op min
der dan acht minuten van het eind
signaal. In die slotfase bereikte de
strijcj,voor 12.000 toeschouwers
zijn ongekende hoogtepunt. Net
als tegen Joegoslavië hadden de
Sowjets het betere afstandsschot-
met acht drie-punters, maar in de
bucket waren de Amerikanen -
toch niét gewend aan het fysiekere
Europese spel - in de rebounds ten
minste gelijkwaardig. De Ameri
kaanse center David Robinson, als
speler van de marineschool niet
beschikbaar voor de profs en der
halve de enige 'topspeler', was op
gewassen tegen Arvidas Sabonis.
Zo mogelijk nog belangrijker voor
de Amerikaanse ploeg was de in
breng van de piepkleine (l,60m)
guard Tyrone Bogues (Wake Fo
rest).
De Amerikanen schoten iets
scherper dan hun tegenstanders,
50 tegen 44 procent, maar dreigden
in de slotfase toch onder de voet
gelopen te worden door de grotere
lichamelijke kracht van de tegen
stander. De Sowjets konden het
hoge tempo tot de laatste minuten
handhaven en daardoor slonk de
Amerikaanse voorsprong tot
slechts vier punten (81-77). De
wedstrijd bleef open, mede door
drie-punters van Sergei Tarakanov
en Valdemaras Komichoes. In de
laatste minuut echter redde de
Amerikaanse topscorer Kenny
Smith de wedstrijd en de wereldti
tel voor de jeugdige studenten-
ploeg. Het laatste Russische schot,
in het eindsignaal, ketste af op de
ring: 87-85.
Het was voor de Verenigde Sta
ten de eerste titel sinds 1954 en pas
de tweede in totaal, hetgeen al aan
geeft dat het WK nauwelijks se
rieus genomen wordt. Vier jaar ge
leden in Colombia bleven de Sow
jets de Amerikanen nog net voor.
Joegoslavië, herstelde zich van de
dramatische nederlaag in de halve
finale tegen de Russen en besliste
de strijd om de bronzen medaille
tegen Brazilië in haar voordeel:
117-91 (59-47).
Scores: Verenigde Staten: Amaker 9, K.
Smith 23, McKey 6, Robinson 20, C. Smith
17, Elliot 2. Shaw 2 en Gilliam 8. Sowjet-
Unie: Volkov 8, Tarakani
16, Valters 2, Koértinaitis
Belostenji 7, Sabonis 16.
