Duel met de bezemwagen Lemond uit op 'broedermoord' 'Mama' Canins niet te houden 'Conditie renners zéér slecht' Voetbal in Italië een 'heet' thema Amerikaan grijpt net naast gele trui Ploeg Swerts krimpt in DONDERDAG 17 JULI 1986 SPORT PAGINA 11 LUCHON (ANP) - Maria Canins heeft gisteren in de zesde etappe van de Ronde van Frankrijk voor vrouwen een voorproefje genomen op een herhaling van haar eindzege van vorig jaar. In de korte berge tappe (57,5 kilometer) bouwde de Italiaanse haar voorsprong op de rest van het peloton met minuten uit. Alleen de Amerikaanse Inga Thompson, die Canins een dag eer der nog in de tijdrit had verslagen, kon enigszins in de buurt blijven van de ontketende gele- truidraag ster, maar moest als tweede toch nog bijna twee minuten prijsge ven. De 37-jarige Canins, in het pelo ton 'mama' genoemd, en Thomp son gingen al vroeg in de wedstrijd aan de haal. Na tien kilometer had het duo een voorsprong van zes tien seconden op een achtervol gend groepje, waarin wereldkam pioene Jeannie Longo haar uiter ste best deed de kleine kans op een toerzege te bewaren. De Francaise moest lijdzaam toezien, hoe Canins haar voorsprong per kilometer ver grootte. Op de top van de Aspin, de eerste van de twee bergreuzen die woensdag beklommen moesten worden, kwam Canins alleen bo ven. Thompson volgde op twintig ROME (SI) - De competitie begint pas over twee maanden, maar ook in de stille periode is voetbal een bloedheet thema in Italië. Het on derzoek in het tweede toto-schan daal krijgt meer en meer gestalte. Bari, Napoli en Udinese zijn al aan geklaagd en andere clubs hangt hetzelfde lot boven het hoofd. Het vooraf bekokstoven van uit slagen wordt evenwel overscha duwd door de berichten dat de Ita liaanse internationals na de ver overing van de wereldtitel in 1982 in Spanje 400.000 dollar (ruim 1,2 miljoen gulden) in eigen zak gesto ken hebben. Een premie van Le Coq Sportif, een dochter van Adi seconden en Longo had toen al een achterstand van anderhalve mi nuut. In de afdaling achterhaalde Thompson de Italiaanse, maar en kele kilometers verder bij de be klimming van de Peyre de Sourde, een berg van 1570 meter, kon ook Thompson het moordende tempo van de winnares van de vrouwen- toer van vorig jaar niet meer vol gen. Canins bereikte de top met een voorsprong van anderhalve minuut op Thompson en vijf op Longo. Aan het eind van de lange afdaling bleek de voornaamste kanshebster voor de toerzege haar voorsprong zelfs nog uitgebouwd te hebben. Voor de Nederlandse vrouwen was het woensdag afzien. Al na en kele kilometers konden zij het ho ge tempo niet meer volgen. Aan de streep bleek Monique de Bruin met de 24e plaats en ruim elf minu ten achterstand de beste Neder landse. In haar kielzog volgde al leen nog Heieen Hage, die zestien seconden na de De Bruin finishte. De rest moest nog meer minuten toegeven en kwam pas onder het finishdoek door, toen Canins al een nieuwe gele trui aan had en op weg was naar het hotel. 15e Etappe Béziers eo.su. 0 La Redorte Carcassonne f Toptijd van Sebastian Coe das! di^ia^'ie^d"de voó™aTnst'e LONDON (Rtr) - De Britse atleet sponsor van het Italiaanse elftal Sebastian Coe heeft lodens atle- was. Het bedrag schijnt na de fina- tiekwedstryden in Londen voor de le overhandigd en via het privé- bes.te seizoensprestatie op de kilo- vliegtuig van president Pertini, meter gezorgd. Coe hep die afstand waarmee de spelers naar eigen ln.2 minuten en 14,90 seconden, land terugkeerden, het land bin- ruim twee seconden langzamer nengesmokkeldte zijn. Zwart,zon- dan het wereldrecord dat met der kennis van de fiscus. I1.2-18 °P Coes naam staat. De De Milanese onderzoeksrechter Bnt gebruikte de wedstrijd als Marra heeft inmiddels een officieel voorbereiding op de Gemenebest onderzoek ingesteld. De toenmali- Spelen die volgende week in Edin- ge bondsvoorzitter Sordillo is al burgh beginnen, ondervraagd, bondscoach Bearzot en de 22 geselecteerden dienen zich ter beschikking te houden. Verdediger Cabrini van Juventus noemt alle geruchten absurd. Or- manni, vertegenwoordiger van Le Coq in Italië, ontwijkt alle vragen. In Italië staan de sportbladen vooral stil bij de vraag waarom de ze kwestie pas vier jaar na datum in het openbaar is gebracht. Zijn de slechte resultaten van de we reldkampioen in Mexico daaraan schuldig? De schandalen hebben Sergio Campana, de vakbondsvoorzitter van de voetballers, in actie ge bracht. Hij wil het Italiaanse voet bal een kraakheldere reputatie be zorgen. Hij verlangt dat internatio nals voortaan weer voor de eer voor de nationale ploeg uitkomen. Hij vindt ook dat de Mexico-gaq- gers uit vrije wil afstand moeten doen van de premie vanvijftig mil le, die zij voor hun plaats in de kwartfinales ontvingen. Laurent Fignon op het ziekbed. Zijn basisconditie zou slecht zijn. <foto ANP> Ronde-arts na uitvallen Fignon SUPERBAGNERES (GPD) - De opgave van Lau rent Fignon, die gisteren in Pau niet meer van start ging voor de dertiende etappe naar Superbagnères, is een gevolg van zijn slechte basisconditie. Dat is de mening van Ronde-arts dr. Gérard Porte, die de Parijzenaar woensdagochtend voor de start van de dertiende rit in diens hotel onderzocht. „Hij had inderdaad koorts. Na de etappe van gisteren klaag de hy al over hoofdpijn. Een normale klacht, voor renners die een dag hebben afgezien. Zijn fysieke conditie was toen nog goed", aldus Porte. Omdat zijn thermometer 39,2 graden aanwees, twijfelt Porte niet aan de waarheid van Fignons klachten. De gebrilde Fransman moet volgens hem een mentale klap hebben gekregen in de eerste Py- reneeënrit, wat zich heeft geuit in ziekteverschijn selen. Die zijn weer een gevolg van de nog te gerin ge basisconditie van Fignon. Het was trouwens voorspeld, dat het lang zou duren voordat hij zijn oude niveau zou halen. Na de ontsteking van zijn achillespees, gevolgd door een operatie nu ruim een jaar geleden, werd Fignon steeds voorgehou den dat het ook Bernard Hinault een volledig sei zoen heeft gekost om op zijn vroegere topniveau te komen. Fignon bestreed dat steeds. „Ik spiegel me liever aan Joop Zoetemelk", zei hij dan. „Die viel in 1974 in de Midi Libre en pas aan het eind van het seizoen kon hij volledig gaan trainen. Een paar maanden later won hij Parijs-Nice al". De blonde renner uit de ploeg van Cyrille Guimard slaagde daar niet in. Hij kon eigenlijk zelden overtuigen. Zijn enige gro te overwinning was dit jaar de klassieker de Waalse Pijl. Hij spaarde zijn reserves voor de Tour, werd er gezegd. Het bleek onvoldoende te zijn. Dr. Porte is ervan overtuigd dat de helse eerste week Fignon heeft gesloopt. Zoals naar zijn me ning het hele peloton op instorten staat. „De alge mene basisconditie van enorm veel renners in het peloton is zéér slecht. Ik constateer nu op een veel eerder tijdstip in de ronde tekenen van uitputting, zoals tendinitis, maagklachten, diarree en hoofd pijn. Daar bestaan wel lapmiddelen voor, maar die nemen de oorzaak niet weg. Er zullen deze ronde nog enorm veel renners voortijdig de strijd staken. Misschien wel een recordaantal...", aldus Porte. Fignon maakte de slachtpartij van woensdag, over vier verschrikkelijke Pyreneeën-cols, niet meer mee. Een mentale dreun voor de renner die de duurste van het hele peloton zou zijn. Volgens geruchten strijkt Fignon jaarlijks een contractgeld van twee miljoen gulden op. Bij een sponsor, de warenhuisketen Système U, die twee jaar geleden ook even aan de profwielersport rook maar toen met kopman Jean René Bernaudeau na één sei zoen gedesillusioneerd afdroop. Tijdens de winter, toen Guimard en Fignon ver twijfeld zochten naar een firma die het kapitaal krachtige Renault konden vervangen, bleek men toch nog wel voor een nieuw avontuur te porren. Want met Fignon als kopman was succes verze kerd, werd hun voorgespiegeld. De aftocht van de kampioen in Pau, waar in 1980 Bernard Hinault gehuld in het geel de wedstrijd uit vluchtte, zal de sponsor aan het twijfelen hebben gebracht over de juistheid van de prognoses die Guimard en Fignon hebben gedaan. LUCHON (GPD) - Hoe sterk is de eenzame fietser die zwoegt op de Pyreneeën-cols? Dat verschilt. Er zijn er bij die blijven stampen tot ze meer dood dan levend van de fiets vallen. Zoals Guillermo Are nas, een 23-jarige knecht uit de Te- ka-equipe van Gonzales-Linares. Zonder dat de arme Spanjaard het zelf besefte, werd hij afgevoerd van de lijst der Tour-deelnemers. De Fransman Philippe Delau- rier, compaan van de Belgische oud-wereldkampioen Claude Cri- quielion, ging eveneens door tot het bittere eind. Loon naar werken was echter voor hem evenmin weg gelegd. Toen de heren aankom- strechters hun plaatsen reeds had den verlaten, bereikte Delaurier eenzaam en alleen Superbagneres. Te laat. Voor zulke doorzetters kent Levitan geen genade. Delau rier is vandaag weer thuis bij moe der de vrouw. Een kijkje aan de achterkant van het peloton tussen Pau en Superbagneres. Voor niet-klimmers een traject om de zenuwen van te krijgen. De vedetten mogen voorin dan flink afzien, achteraan wordt er geleden. Halverwege de eerste helling, die naar de top van de 2114 meter hoge Tourmalet leidt, hijsen ze zich al op grote afstand van de klimmers om hoog. Zwetend, drinkend en wrin gend. Veelal jongens die anoniem door het slopende rennersleven gaan. Stefano Allochio, Graziano Salvietti, Jantje van Wijk, Henk Boeve, Giuseppe Petito en Ronny van Holen. Wie kent ze? Maar ook kampioenen kennen hun slechte dagen. De Westduitser Raimund Dietzen, de Spanjaard Alfonso Guttierez en de Belg Mare Sergeant zwalken naar boven. Al len zijn in hun land landskam pioen. Op de cols in het Frans- Spaanse grensgebied vechten ze vooral tegen de bezem wagen. Diet zen en Guttierez vergeefs, alle aan moedigingen van de duizenden toeschouwers langs de weg ten spijt. Sergeant redt het ternauwer nood, samen met zijn maatjes Liec- kens en Van Holen. Tobbers Waar sommige tobbers de kracht vandaan halen die hen tijdig bij de finish brengt, mag Joost weten. Neem de Haarlemmer Jan van Wijk, waterdrager van Pedro Del* gado. In de beklimming van Tour malet lijkt hij ten prooi gevallen aan een onoverkomelijke inzin king. Met holle, wezenloze ogen, diep ingevallen wangen en door weekte, platgeslagen stekelharen duwt hij de pedalen moeizaam rond. Zo op het oog lijkt hij bijkans achteruit te vallen. De blonde neo- BAGNERES (GPD) - In een kale, kille gang van het Lycee Edmond Rostand in Luchon liepen Bernard Hinault en Greg Lemond elkaar tegen het lijf. Het oude schoolge bouw, waar de wielermiljonairs op veldbedden de nacht moesten doorbrengen, was het decor van een rollenspel. Opgevoerd door een Breton e overschatting bijna volledig Amerikaan als twee studenten die ingestort op weg naar Superbagnè- na een robbertje vechten wilden la- Atleten voor leven geschorst In dat ski-oord boekte Greg Le mond zijn eerste grote ten zien dat het geen menens i „Hier neem een stukje van mijn o_ toast. Met paté", bood Hinault zijn ning van dit seizoen en greep hij Amerikaanse ploeggenoot aan. Die net naast de gele trui. Een krap mi- sloeg dat genereus aangeboden nuutje scheidde hem van het kle- stukje voedsel af, r enige aandrang toch i stak het r zijn mond. dingstuk dat hij zijn kopman graag had willen ontnemen. In dat TORONTO (SID) - Zes Canadese Een vredig tafereeltje. Een toneel- duel met de Breton zoog Lemond, sporters zijn wegens doping het leven geschorst. Zij werden be trapt bij de controle voor de Geme- nebestspelen, die volgend week in weerwil van de boycotacties in Edinburgh beginnen. Canadese minister stukje sportief twee heren, die elkaar met Andy Hampsten ook lid 1 r het leven staan de Amerikaanse clan binnen het dat onder geen beding mogen toe- team, concurrenten als Robert Mil- geven. De Tour de France is het toneel geworden van een broedermoord. Urs Zimmermann mee naar een riantere klassering. „De tak- tiek blijft onveranderd. Wij probe- In het machtige team van La Vie ren de overwinning in de ploeg te sportzaken Otto Jelinek zei giste- Claire, waartoe Hinault en Lemond houden. Iedereen die sterk genoeg „Verbeter de wereld, begin bij je zelf. We hebben de dope geluk- behoren, worden tijdens de is mag bij ons zijn kans gaan", jok- kig tijdig ontdekt, zodat we niet de avondeten de nieuwste trucs be- kans lopen in het buitenland af te dacht om elkaar af te slachten delijke gesprekken onder het te Hinault nog maar eens. Het was al een tijdje twijfelachtig gaan' Sporen van doping werden aan getroffen bij de gewichtheffers Jacques Demers, Glenn Dodds en Mario Parente, de discuswerper Rob Gray en de schutters Mike Spiritiso en Peter Dajia. Voor de buitenwacht heet het dat het superieure team er plezier in schept om met de concurrentie te spelen. „Die ontsnapping van mij was alleen om de tegenstanders in de problemen te brengen", lachte Hinault nadat hij in en bui van zelf- ROOSENDAAL (GPD) - Ondanks de tegenvaller van het niet mo gen deelnemen aan de Tour de France blijft Skala de komende jaren actief in het profwielrennen. De firma heeft de intentie om nog drie seizoenen op eigen benen door te gaan nu co-sponsor Skil definitief heeft laten weten aan het einde van dit seizoen de spon soring stop te zetten. Contacten tussen Skala en Kwantum (dat volgend Seizoen onder de naam Superconfex uitkomt) over een mogelijke fusie zijn op niets uitgelopen omdat beide bedrijven elkaar financieel uiteinde lijk niet konden vinden. „Bovendien willen we het liever allemaal in eigen hand houden", zegt Skala-directeur Jan Monshouwer die voor 1 augustus besprekingen met eventuele nieuwe co-sponsors hoopt af te ronden. Inmiddels staat wel vast dat de hoofdsponsor, die nu nog 22 renners onder contract heeft, de ploeg wil reduceren tot 14 man. Jean-Paul van Poppel, Hennie Kuiper en John Bogers hebben onlangs een nieuw tweejarig contract afgesloten. Met Nico Ver hoeven werd een principe-akkoord bereikt. Aan de leiding van de ploeg verandert niets. Die blijft in handen van de Belg Roger Swerts. Monshouwer: „We zien geen enkele aanleiding om daar iets aan te veranderen. Want Swerts ligt goed bij de renners". toprenner, die de zesde Tour-zege binnen bereik had, in eens het egoisme - dat wielrenners eigen is - had ingeruild voor een loyale opstelling. De geslepen Bre ton had er maar één bedoeling mee: zijn tegenstanders en zijn ploegmaats misleiden. Hij moest het alleen slim aanleggen, zodat er binnen de ploeg geen opstand zou worden ontketend. Lemond immers steigerde vorig jaar op het moment dat hij in de klim naar Luz Ardiden een aanval deed op Hinault. Hij foeterde en schold op de ploegleiding, die zijn sportieve mogelijkheden aan ban den legde. Dit jaar is de Amerikaan slimmer. Hij speelt het spel mee. Doet alsof hij de belangen van „de das" altijd voorop stelt. „Ik sta tweede in het klassement en zo lang ik niemand meeneem in mijn ontsnapping mag ik mijn gang gaan", liet hij weten na zijn bijna geslaagde coup. Concurrent Hinault weet dat hij dagelijks on der één dak slaapt met zijn belang rijkste concurrent. Een tegenstan der die hij niet openlijk kan verne deren en demotiveren. Het is de man van wie hij al vanaf vorig jaar heeft geroepen dat hij op zijn steun kan rekenen, dit jaar. Een uit spraak, die hem lelijk opbreekt. Hij Maar het taktische brein had een andere reden bedacht. Die aanval dwong Lemond en Hampsten in de verdediging en damde het gevaar van ontstuimige klimmers in. De Breton overschatte zijn mogelijk heden. Na de slopende dag tussen Bayonne en Pau, waande hij zich weer als in zijn beste dagen. Le mond moedigde dat gevoel nog aan met de opmerking: „Hij is een groot kampioen. Groter dan Fig non in 1984", Hoe eerder Hinault explodeert, hoe liever het hem is. En Hinault kwam zichzelf tegen. „Hij denkt dat hij een bromfiets is", merkte Steven Rooks op. „Ik heb er niet aan getwijfeld dat hij terug zou vallen. Het is ook maar een mens", bedacht de Zwitser Urs Zimmermann. Greg Lemond op weg naar de overwinning in de dertiende etappe de Ronde van Frankrijk. Hinault toonde zich na afloop tevreden met de zege van zijn ploegmaat... (foto ANP) heeft geen enkel recht meer om Le- dende top, spoot Hinault weg van mond tot de orde te roepen en het zijn concurrenten. Achter de ont- enige wat hem rest is sluwheid. De snapte, en later kansloos terugge- oplossing was opnieuw aanvallen, slagen Dominque Arnaud. „Om In de afdeling van de Col du Tour- een beetje te spelen met de tegen- malet, de 2115 meter hoge moor- standers", verklaarde hij. prof lijkt kansloos in zijn gevecht met de bezemwagen. Totdat hij zich over het 'dode punt' heen trapt en ruimschoots op tijd de meet passeert. Nummer 175 vergaat het minder. Hij, de Italiaan Giuseppe Petiti, krijgt zo'n knal dat hij niet lang daarna de pijp aan Maarten moet geven. Dodelijk vermoeid en gebo gen uitblazend over een volgauto, haalt de bijrijder van de bezemwa gen het rugnummer van zijn tricot. Even later klinkt het over de Tour radio: „Abandon, le numero 175, Giuseppe Petito". Opgave dus. De bezemwagen kan weer wat gas geven. Op weg naar een nieuwe rode lantaarn-drager. Het blijken er drie te zijn: Dietzen, Guttierez en Delaurier. De Tourmalet heb ben ze bedwongen, maar daarmee is de ellende nog lang niet voorbij. De Aspin, de Peyresourde en last but not least de klim naar Super bagneres staan nog op het route kaartje. De Duitser Dietzen kampt met de grootste problemen. Hij verliest meer dan eens het contact met de achterwielen van zijn lotge noten. Vreemd voor iemand die in de toch niet malse Ronde van Spanje altijd in de voorste linies is te vinden. Aan hulp ontbreekt het het trio niet. Er dienen zich plenty enthou siaste kijkers aan die wel even een duwtje willen geven. Hulp die ver boden is en gehonoreerd wordt met *straf-seconden. Het zal hen een zorg zijn. Verder is er groot aanbod van drank. Water, cola en sinas. Het helpt ongetwijfeld, maar niet veel. De blonde Duitser uit Trier kreunt op de vraag of hij nog doorgaat: „Weet ik nog niet". Een paar kilometer later, wanneer de Aspin de kuiten flink pijnigt, knijpt hij in de remmen. Een kam pioen is afgeslacht Nadat ploegmaat Dietzen het voor gezien houdt, ramt Guttierez steviger door. Delaurier wordt daardoor in zijn eentje laatste man in koers. Na de passage van de top van de Aspin worden de rollen weer omgedraaid, als blijkt dat de Spaanse landskampioen een slecht afdaler is. Bij de tweede bevoorra ding ziet ook hij het niet meer zit ten, zodat Delaurier andermaal het onheilspellende geronk van de be zemwagen in de rug heeft. Gewonden ,n i-,-n- Hij overwon de Col d'Aspin en de Col de Peyresourde, maar werd in de klim naar Superbagnères in gelopen door de kanshebbers: Ro bert Millar, Luis Herrera, Urs Zim mermann en zijn ploegmaats Andy Hampsten en Greg Lemond. Zo veel klimgeweld brak hem op. Zo als Herrera ineens geplaagd werd door een krampaanval, die een ge volg was van het hoge tempo dat hij de eerste week heeft moeten verwerken. „Ik was verrast, want ik heb nog nooit kramp gehad. Vo rige week heb ik de grootste ver snelling kunnen rijden, maar de omschaking naar het kleine verzet verliep niet goed. Gelukkig ging het over en kon ik op het laatst goed meeklimmen", zei hij. De kramp van Herrera was het moment waar Lemond om gebe den had. Zodra de concurrentie in de moeilijkheden kwam, stond het sein op groen. Ploeg- en landge noot Andy Hampsten luidde de aanval in. „Ik keek om, zag dat Herrera het moeilijk had en volgde Andy". Hij fietste ontketend naar de winst, maar door een opleving van Hinault in het laatste gedeelte greep hij nog net naast het geel. „Het is toch fantastisch dat we als ploeg de wedstrijd zo kunnen con troleren", huichelde Lemond. Uit spraken die misleidende onderti tels zijn bij het fascinerendste wie- Iergevecht van het laatste decen nium. Een gevecht van twee hon den...? Op de derde col, de idyllisch be boste Peyresourde, spelen zich vervolgens dramatische toestan den af. Op twee kilometer van de top is panisch gefluit van de gen darmerie hoorbaar. Delaurier wordt naar de uiterste rechterkant van de weg gedirigeerd. Auto's kunnen er niet door. In een greppel liggen drie gewonden, twee kinde ren en een motorordonnans. Die zijn met elkaar in botsing geko-, men. Chaotisch geschreeuw om* een ambulance wordt niet direct verhoord. Delaurier en de bezemwagen ploegen voort. Plotseling krijgt de Fransman, die er voor-waakt niet al te veel drank aan te nemen, een collega-lijder in zicht. Enkele se conden later is er weer een opstop ping. De renner voor Delaurier is van zijn fiets gedonderd. Total- loss. Het is nummer 172, Guillermo Arenas. Deze jongeman heeft het niet meer en is in coma geraakt. Af schuwelijke taferelen spelen zich rond hem af. De soigneurs van Te- ka slaan Arenas tegen het hoofd. Iemand anders houdt een parasol boven de op apegapen liggende coureur. De toevallig aanwezige Amerikaanse TV-ploeg van CBS laat een camera snorren en met veel moeite worden nieuwsgieri gen op afstand gehouden. Arenas weet niet meer dat hij van deze wereld is. Ook de gele ci- troenjenever-achtige vloeistof die hem wordt toegediend en moet zorgen dat hij weer een beetje bij zijn positieven komt, baat niet. De grijze Teka-soigneur, klapt nog eens stevig op zijn wang. „Arenas, muy bien", roept hij vertwijfeld. Arenas regaeert niet. Dan probeert men hem, hoe idioot, overeind te helpen. Natuurlijk kan Arenas niet op zijn benen staan en hij zijgt op nieuw ter aarde. De gedachten gaan uit naar de Brit Tom Simp son, die in 1967 op de Mont Ven- toux van zijn fiets viel en nog de zelfde middag overleed. Ziekenhuis De toestand is des te ernstiger omdat er geen medische bijstand voor Arenas is. Ten einde raad zet ten de soigneurs hem op de voor bank van hun auto. Omzichtig rij dend gaat het richting ziekenhuis in Luchon, veertien kilometer (af dalen) verderop. Daar knapt hij weer op. Al die ellende ontgaat Delaurier. Voor iemand die zo in moeilijkhe den verkeert, ziet hij er nog rede lijk uit. De man uit het Noordfran se Cambrai gaat stug door. Op weg naar Superbagneres. Tien kilome ter klimmen staan hem nog te wachten als Lemond winnend de top bereikt. In de verte hangt de helikopter van de Franse televisie als een modelbouwvliegtuigje te gen een bergwand. Om twintig over vier komt Pedro Delgado de eenzame zwoeger tegemoet suizen. De Spanjaard is al weer op weg naar zijn hotel beneden in Luchon. Even later gevolgd door Joop Zoe temelk. Delaurier heeft er geen oog voor. Zyn blik staat op oneindig. Hij zal en moet Superbagneres ha len. Om er te vernemen dat hij te langzaam was. Het wielerleven kan hard zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 11