Japans dorp eet en eert
walvis al 4 eeuwen lang
Air Holland heeft
vuurproef doorstaan
Reportage
Taiji verzet zich tegen wereldwijd vangstverbod
Achtergrond
'8 Mei' op
bres voor
abt Baeten
WOENSDAG 9 JULI 1986
PAGINA 15
TAIJI- „Een kalfje is toch ook een schattig beest, en
toch zijn er veel mensen die. zonder enig probleem
kalfsvlees eten. Waarom zouden wij dan geen walvis
kunnen eten?" Wataru Kohama verdient de kost als
harpoenier. Hij is net terug van zijn dertigste tocht naar
het barre Antarctica, waar hij zes maanden jacht maak
te op walvissen.
Kohama, inwoner van het lieflijke Japanse visser
dorpje Taiji, herinnert mij aan het roemrijke verleden
van de Nederlandse walvisvaarders. Hij spreekt de
naam Willem Barentz enigszins verminkt, maar met ge
paste eerbied uit. Toen hij in 1950 voor de eerste keer
tussen de ijsbergen van Antarctica manoeuvreerde,
was de modern uitgeruste Willem Barentz een geduch
te concurrent. In die tijd hingen Jetses' fraaigeschilder-
de wandplaten van 'De Walvischvaart' nog in Neder
landse klaslokalen.
In Nederland zijn dergelijke afbeeldingen van de gro
te ontdekkingreizigers inmiddels antiquarische curio
siteiten geworden, maar voor de scholieren in het stad
je Taiji heeft de walvisvaart nog altijd een romantische
gevoelswaarde. In oktober vertrekt Wataru Kohama
voor de laatste keer naar de ijswoestijn van Antarctica.
Onder druk van de Internationale Walvis Commissie en
de Verenigde Staten heeft Japan beloofd om in april
1988 te stoppen met de commerciële jacht op walvis
sen.
Voor de 55-jarige Wataru Kohama betekent dat het
einde van een 38-jaar lange carrière achter het harpoen- reclemebord met de oproep de walvisvaart toe te blijven staan, voor zover de wetenschap dat
kanon, en het einde van een eeuwenlange familietradi- verantwoord acht. Japan voelt de buitenlandse druk als onredelijk en wil de eeuwenoude walvistraditie
tjg niet opgeven. (fotoGPD)
Kohama's vader, zijn grootvader,
zijn overgrootvader, allemaal
verdienden zij de kost met de
walvisvangst. Tal van namen in
Taiji zijn ontleend aan termen uit
die minstens vierhonderd jaar
oude traditie: de familie Seko (de
naam van een soort kano waar
mee vroeger op kleinere walvis
sen werd gejaagd), Toomi (ver
kijken) en Amino (net-veld), om
er maar een paar te noemen.
Taiji is een stil stadje, inge
klemd tussen de grillige rotskust
van de Stille Oceaan en de heu
vels van het schierleiland Kii,
150 kilometer ten Zuiden van
Osaka. Hier en daar zijn de spo
ren te zien van een teruglopende
economie, veroorzaakt door de
internationale beperkingen op
de walvisjacht en een verslechte
ring van de visgronden in de om
geving. Er is veel afchterstallig
onderhoud aan de grote huizen,
die op een welvarender verleden
duiden.
door
Ruud Kreutzer
Jonge gezinnen zijn hier zwaar
ondervertegenwoordigd. Omdat
er geen werk meer is, trekken de
meeste jongeren weg naar de
grote stad, terwijl gepensioneer
den juist terugkeren om er te ge
nieten van de rust en het natuur
schoon.
De trots van de 4500 inwoners
van Taiji is het walvismuseum
met dolfinarium, dat jaarlijks en
kele honderdduizenden toeris
ten trekt. Tegen de magnifieke
achtergrond van de rotsachtige
kustlijn wordt een paar keer per
dag een show opgevoerd met
dolfijnen en zeeleeuwen.
De vitrines van het museum
zijn gevuld met een unieke col
lectie walvisonderdelen, zoals de
kolossale kaken van een potvis,
de 'baard' (baleinen-gordijn) en
het al «ven indrukwekkende ge
slacht van een blauwe vinvis. In
de grote hal hangt een compleet
skelet en een model op ware
grootte van een Groenlandse
walvis.
Zielerust
Het meest merkwaardfge mo
nument in Taiji is het eenzame
standbeeld van een walvis in een
winderig parkje boven op een
rots, die fier uitsteekt boven de
beukende golven van de Stille
Oceaan. Eenmaal per jaar wordt
hier een dienst gehouden voor de
zielerust van de walvissen die
buit zijn gemaakt door de inwo
ners van het stadje.
Yoji Kita, de gemeente-secre
taris, legt uit dat dit een typisch
Japans gebruik is. „Hoe klein
dieren ook zijn, in de boeddhisti
sche wereldvisie hebben ze ale-
maal een ziel", zegt hij. Er is wat
dat betreft geen wezenlijk ver
schil tussen een walvis en een
spin, laat staan tussen een walvis
en een kalf. Kita bestrijdt dan
ook geenzins de gedachte dat
een walvis intelligent en zacht
moedig beest is.
De genegenheid van hem en
zijn dorpsgenoten voor de walvis
blijkt wel uit het symbool van
Taiji, dat in duizendvoud is afge
beeld op briefhoofden en gevels,
servetjes en souvenirs. Een
speelse walvis, de staart vrolijk
in de lucht gestoken en een ka
merbrede glimlach om de kaken.
Schoon milieu
In veel opzichten is Taiji een
milieuvriendelijke gemeen
schap. Al vele jaren geleden is
men begonnen om het gebruik
van fosfaten in de wasmachine
tegen te gaan, wordt het lozen
van rioolwater op zee vermeden
en is er een breed ondersteunde
plaatselijke actie tegen de bouw
van een kerncentrale in de omge
ving. Het stadje heeft alleen de
visvangst en de natuurlijke om
geving (toerisme) als middelen
van bestaan, en die zijn beiden
afhankelijk zijn van een schoon
milieu. Vandaar.
Nee, 230 inwoners van Taiji
mogen dan wel de kost verdie
nen met het doden van walvis
sen, barbaren zijn het in geen ge
val. Zij zijn het volgens eigen
zeggen met Greenpeace eigenlijk
maar over één ding oneens, na
melijk dat een totale stop op de
walvisvangst nodig zou zijn om
de diersoort te behoeden voor
uitsterving.
Katsutoshi Mihara is afdelings
voorzitter van de actiegroep die
zich verzet tegen een totale ban
op de- walvisvangst, zoals die
door de Internationale Walvis
Commissie (IWC) voor een perio
de van tien jaar (beginnend in
1986) is ingesteld. Volgens Miha
ra is dat besluit niet gebaseerd
op wetenschappelijk onderzoek,
dat juist uitwijst dat sommige
walvissoorten al weer in aantal
toenemen, met name de dwerg
vinvissen, de enige soort waar de
Japanse wal visvloot in Antarcti
ca momenteel jacht op maakt.
Beperkingen
Harpoenier Kohama is er zeker
van („Ik heb het met mijn eigen
ogen gezien") dat de populatie
van deze soort de laatste jaren
sterk is toegenomen. De vraag of
hij helemaal niet bang is voor het
gevaar van uitsterving, beant
woordt hij zonder enige aarze
ling met nee. „Wij hebben meer
dan wie ook belang bij het voort
bestaan van walvissen. Daarom
zijn we ook niet zo stom om te
zeggen dat er geen beperkingen
moeten worden opgelegd. Maar
die moeten wel op wetenschap
pelijke gronden worden vastge
steld".
Het grote probleem is dat er
geen eensluidend wetenschap
pelijk onderzoek bestaat. Het i§
kennelijk onmogelijk om precies
vast te stellen hoeveel exempla
ren er van een bepaalde soort in
de oceanen rondzwemmen, en
dat leidt tot een voortdurende ru
zie tussen degenen die automa
tisch de laagste schattingen ge
bruiken (zoals Greenpeace) en
degenen die uitgaan van de
meest waarschijnlijke schatting.
Beschuldigingen over en weer
van 'roofzuchtig eigenbelang' en
'politiek gemotiveerde acties' il
lustreren het diepe wantrouwen,
dat de beide kampen verdeeld
houdt.
Besluiten van de Internationa
le Walvis Commissie (IWC) zijn
niet bindend, en aanvankelijk
heeft Japan (samen met Noorwe
gen en de Sowj et-Unie) laten we
ten er geen gevolg aan te zullen
geven. Tokio is echter onder
zware druk van Washington (een
dreigement dat het de visserij
rechten in de Amerikaanse terri
toriale wateren zou verliezen)
door de bocht gegaan en heeft of
ficieel aangekondigd zich in 1988
aan te sluiten bij het tienjarige
moratorium van de IWC.
Eskimo's
Dat wil niet zeggen dat de in
woners van Taiji de walvisvangst
helemaal de rug toe moeten ke
ren. De Japanse overheid pro
beert een uitzonderingsclausule
geaccepteerd te krijgen voor het
vangen van kleine walvissoorten
(dolfijnen en dwergvinvissen)
vlak onder de kust, bedoeld voor
plaatselijke consumptie in drie
kleine vissersgemeenschappen,
waarvan Taiji er een is. De eski
mo's in Groenland hebben al een
dergelijke status toegewezen ge
kregen.
Zelfs als dit Japanse voorstel
door de IWC zou worden aan
vaard, dan nog zou dat de bijna
volledige ineenstorting van de
walvisindustrie niet kunnen te
genhouden. Walvisvlees (in te
genstelling tot andere naties en
Nederland vroeger is Japan
vooral geinteresseerd in het
vlees) wordt steeds minder gege
ten," en is langzamerhand een du
re delicatesse geworden. In Taiji
worden diverse recepten geser
veerd, zoals rauwe plakjes walvis
die je in soyasaus met geraspte
gember doopt, geroosterd op
houtskool, of gekookt met groen
ten. De smaak en het weefsel lig
gen dicht tegen rundvlees aan,
alleen een tikkeltje zoeter. Vlak
na de oorlog zorgde walvisvlees
een korte tijd voor bijna de helft
van de Japanse vleesconsump
tie. Nu is dat aandeel verwaar
loosbaar klein geworden. Het is
dan ook vooral om sentimentele
redenen dat een meerderheid
van de Japanners vindt dat er
geen einde moeten komen aan
de jacht op walvissen. Veel Ja
panners beschouwen het als een
vorm van cultureel imperialis
me, dat zij gedwongen worden
om het eten van walvis op te ge
ven, terwijl in het Westen lustig
paarden en kistkalveren worden
geslacht.
Traditie
Het economische belang is
voor Japan verwaarloosbaar
klein, en zelfs in Taiji en twee an
dere Japanse vissersdorpen die
zich toeleggen op de walvis
vangst, zijn in totaal iets meer
dan duizend mensen direct af
hankelijk van deze bedrijfstak,
terwijl elders een paar duizend
mensen in de verwerkende in
dustrie hun brood verdienen.
Maar vaarwel zeggen tegen een
eeuwenoude traditie (Taiji staat
al minstens vierhonderd jaar be
kend als walvis-gemeenschap)
doet pijn. De Japanse gevoelig
heid op dit punt is niet los te zien
van het feit dat zeebanket zo'n
voorname plaats inneemt in het
dagelijkse menu. De buitenland
se druk wordt gevoeld als onre
delijk, en af en toe zelfs omschre
ven als een anti-Japans complot.
John Block een tevreden man
SCHIPHOL - Feest is er met ge
vierd na de positieve uitspraak van
de Raad van State. De leiding van
luchtvaartmaatschappij Air Hol
land zag het al geruime tijd aanko
men. Blij en voldaan is men echter
wel. „Het is de kroon op vijf jaar
werk", zegt oprichter en directeur
John Block. Bijna zeven jaar na de
totstandkoming op papier wordt
Air Holland eindelijk erkend als
volwaardige charterluchtvaart
maatschappij.
De minister van verkeer en wa
terstaat moet van de Raad van Sta
te binnen twee maanden haar (be
perkende) beleid herzien. „De
angst voor overcapaciteit was des
tijds het argument om ons tegen te
houden. Dat argument is volledig
achterhaald. Air Holland past in
haar beleid. Ik denk dan ook dat de
beschikking aan de huidige situa
tie wordt aangepast en dat ik een
open vergunning krijg om met de
727 vanaf Schiphol te vliegen".
door
Wim Bank
Lange tijd was er onzekerheid
over de toekomst van Air Holland.
De vergunning stond vluchten van
Schiphol incidenteel toe, opzet er
van was om het vervoer vanaf de
regionale luchthavens te stimule
ren. Met een volle 727 kan echter
niet vanaf bijvoorbeeld Zestienho
ven naar de verre zuidelijke be
stemmingen worden gevlogen.
„De startbaan is daarvoor te kort.
Een half gevuld toestel is commer
cieel niet haalbaar".
Op 31 augustus 1979 zette lucht
vaartpionier Block de eerste stap
pen op weg naar zijn nieuwe maat
schappij. Eerder stond hij samen
met Martin Schroder aan de wieg
van Martinair, richtte hij Transavia
op en hielp hij bij de oprichting
van een zakenluchtvaartmaat-
schappij. „Ik denk niet dat ik nog
eens een vijfde maatschappij be
gin. Trouwens, ik sta toch al in het
Guinnes Book of Records".
Spanje
Het idee voor Air Holland werd
in Spanje geboren. Block woonde
daar een aantal jaren na zijn ver
trek bij Transavia. Tijdens de vlieg
reizen tussen Nederland en het
zonnige zuiden zag hij een nieuw
gat in de markt. Een markt voor
een toestel tussen de kleinere
Boeing 737-200 van Transavia en
grotere toestellen als de Airbus A
310 en DC-10 van Martinair.
Het idee kreeg vorm en Block
vroeg een vergunning aan bij de
toenmalige staatssecretaris van
verkeer en waterstaat, mevrouw
Smit-Kroes. „In die aanvraag heb
ik steeds gezegd dat er ruimte was
voor twee Boeing 727's met 189 zit
plaatsen. Daar ben ik nooit van af
geweken. Je moet een vloot kiezen
met een capaciteit die verschillend
is van die van de collega's. Het is
fijn als je dan achteraf het gelijk
aan je zijde krijgt en ziet dat je iets
redelijks hebt nagestreefd", aldus
Block.
Dat bewijs is overigens niet al
leen geleverd door de uitspraak
van de Raad van State. Wie kijkt
naar de kille cijfers, kan evenmin
ontkomen aan de indruk dat Block
destijds een juiste visie heeft ge
had. In het seizoen 1985, waarin Air
Holland van start ging, vervoerden
alle andere maatschappijen meer
vakantiegangers naar het zonnige
zuiden, ondanks de komst van de
nieuweling die 55.000 reizigers no
teerde.
De onzekere toekomst was er
aanvankelijk de oorzaak van dat
touroperators terughoudend wa
ren met het kopen van stoelen bij
Air Holland. Het streefgetal van
100.000 reizigers werd het eerste
jaar niet gehaald. Nu, 15 maanden
later, is Block een tevreden man.
„Ik ben blij met de snelle accepta
tie door de reiswereld. Onze
naamsbekendheid is groot. We zijn
een volwassen bedrijf geworden".
Tien grote touroperators hebben
voor dit seizoen contracten met Air
Holland afgesloten. De maatschap-
pij vliegt op 17 bestemmingen.
„Dit jaar zullen we zo'n 135.000 toe
risten vervoeren, een groei van 160
procent. Ons aandeel op die markt
komt daarmee op ongeveer 17 pro
cent", rekent Block voor. In 1987
kan dat aantal tot 200.000 toene-
Die groei maakt een uitbreiding
van de vloot noodzakelijk. De twee
727's zijn voor het zomerseizoen
geheel volgeboekt. Block heeft al
enkele malen nee moeten verko
pen op verzoeken tot incidentele
vluchten. „De derde machine is ze
ker volgend jaar nodig. We zoeken
nu naar een geschikt toestel. Een
727 is echter moeilijk te vinden. We
denken dan ook aan de aanschaf
van een Boeing 757, die ongeveer
even groot is als de 727".
Regionaal
Vorig jaar kondigde Block aan
met een dochteronderneming, de
Regionale Luchtvaart Maatschap
pij (RLM), vanaf regionale luchtha
vens te gaan vliegen. In de lucht
vaartwereld zag men dit plan als
een stap om de vakantievluchten
vanaf Schiphol veilig te stellen, Is
dat plan nu van de baan, na de uit
spraak van de Raad van State? „Al
lerminst", zegt Block gedecideerd.
„Ik heb het vorig jaar inderdaad
spontaan gedaan als gebaar naar
de minister, maar we gaan zo goed
als zeker vanaf Eindhoven vliegen.
Die luchthaven heeft de voorkeur
gekregen boven Beek". De regio
heeft een behoorlijke bedrijvig
heid en biedt mogelijkheden om
op wintersportgebieden te vliegen.
Ook Scandinavië wordt een mo
gelijke bestemming van de RLM.
„We zijn nu bezig met een uitge
breid marktonderzoek en bekijken
de mogelijkheid tot ongeregeld
passagiers- en vrachtvervoer". Een
derde pijl op de boog van Air Hol
land is een dienst tussen Rotter
dam en de Londense luchthaven
Gatwick. „Enige tijd geleden heb
ben we daar de rechten voor ge
vraagd. We wachten nog op een be
sluit".
Visitekaartje
De verklaring van het succes van
Air Holland is simpel, aldus Block.
Een goed product tegen een rede
lijke prijs. „De prijzen zijn de afge
lopen jaren aanmerkelijk gedaald,
onder andere door de komst van
Air Holland. Alleen de dreiging
van een nieuwe maatschappij was
al voldoende om de prijzen omlaag
te krijgen". Kwaliteitsbewaking
staat nu hoog in het vaandel. Block
houdt zelf de vinger aan de pols en
krijgt alle brieven, klachten en
reacties van reizigers op zijn bu
reau. „Die zijn praktisch allemaal
positief. Ik geloof dat we de vuur
proef aardig hebben doorstaan".
Cabinepersoneel is het visite
kaartje van een maatschappij. „Dat
kan het product maken of breken",
aldus Block. Air Holland heeft mo
menteel 135 mensen in dienst. Die
zijn voor een groot deel afkomstig
van andere maatschappijen. „Veel
mensen hebben een voorkeur voor
het nieuwe. We hebben enthou
siaste en goede mensen op de juis
te plaats. Je moet ook werk van el
kaar kunnen overnemen. Flexibili
teit is in een kleiner bedrijf van
grootbelang".
Nu heeft ook de '8 Mei-bewe
ging' zelf 'met kracht' geprotes
teerd tegen het gedwongen ont
slag van abt Ton Baeten als lid
van de bisschoppelijke advies
commissie. De bisschoppen ont
sloegen hem om zijn aandeel in
de eucharistieviering tijdens de
manifestatie van de beweging op
8 mei in Den Bosch. "Abt Baeten
blijft een van onze mensen en wij
herkennen in hem een van de ve
len die zoeken naar aangepaste
vormen van kerk-zijn", schrijft
het bestuur van '8 Mei'.
Het bestuur - officieel 'beleids-
platform' geheten - beschouwt
de maatregel tegen Baeten als
een uiting van wantrouwen te
genover de beweging, "waarin u
ten onrechte een bedreiging ziet
van wezenlijke punten van onze
geloofsgemeemschap". Een 'ern
stige dialoog' zal 'ondermijnende
polarisatie' moeten voorkomen.
Het bestuur herinnert de bis
schoppen aan hun bijzondere sy
node van 1980 in Rome. Daar
werd uitgesproken, dat zij ook
met kritische gelovigen in con
tact willen blijven.
Ook de ongeveer negentig
groepen die bij de '8 Mei-bewe
ging' zijn betrokken kregen van
het bestuur een brief. Hun wordt
gevraagd, solidariteit met abt
Baeten te betuigen en met het
bestuur van de Samenwerking
Nederlandse Priester-Religieu
zen. Van dit bestuur is Baeten
tweede voorzitter. Hij vertegen
woordigde deze organisatie in de
bisschoppelijke adviescommis-
Eredoctoraat. Morgen krijgt
professor dr. Edward Schille-
beeckx in Edinburgh (Schot
land) een eredoctoraat uitgereikt
van de presbyteriaanse universi
teit. Het is het achtste eredocto
raat dat Schillebeeckx werd toe
gekend. In 1983 ging hij met pen
sioen als hoogleraar in de syste
matische en historische theolo
gie aan de Katholieke Universi
teit in Nijmegen.
Opperrabbijn. De raad van
de Nederlands-Israelitische
hoofdsynagoge in Amsterdam
heeft rabbijn Yeshaya Stember
ger benoemd tot opperrabbijn.
Steinberger, die in 1948 in Hon
garije werd geboren, is nu nog
rabbijn in een aantal wijken in
Jeruzalem.
De joodse gemeente in Am
sterdam zat zonder opperrabbijn
nadat het bestuur in 1982 opper
rabbijn Meier Just met pensioen
had gestuurd. Vorig jaar be
noemde het bestuur rabbijn Ra
fael Auerbach tot opperrabbijn,
maar deze zag er vanaf omdat hij
geen assistentie kreeg van een
deskundige in het joodse recht.
Zendtijd
De Omroepraad is geen voor
stander van beperkte zendtijd
voor de Nieuwe Vrijzinnige Om
roep. Volgens de Omroepraad -
die de minister moet adviseren -
is de NVO niet voldoende repre
sentatief voor het vrijzinnig pro
testantisme en komt de vrijzinni
ge stroming al genoeg aan bod in
de kerkelijke omroep IKON. De
minister moet nog over de aan
vrage van de NVO beslissen.
Historische kerken. De Pro
vinciale VW Gelderland heeft
een gidsje uitgegeven met infor
matie over ruim 100 historische
kerken in deze provincie. De uit
gave is tot stand gekomen in sa
menwerking met de Stichting
Oude Gelderse Kerken. Bij de
beschrijving wordt vermeld, bij
wie men moet aankloppen voor
bezichtiging van een kerkinte-
Het gidsje kost f 5,95 en is bij
alle VW-kantoren in Gelderland
en bij de VW-i-kantoren in heel
Nederland verkrijgbaar. Men
kan het ook bestellen bij de Pro
vinciale VW Gelderland, post
bus 988, 6800 AZ Arnhem, tele
foon 085-513713.
Cursus theologie. In septem
ber begint de theologische oplei
ding Nederlands Bijbelinstituut
in Bosch en Duin weer met een
basiscursus theologie voor ge
meenteleden, 'Wegwijs'. De cur
sus is op achttien zaterdagen. De
laatste vier zijn een training cate
chese en pastoraat.
Er is ook een vervolgcursus
opgezet, bedoeld voor afgestu
deerden van dit instituut of men
sen met een vergelijkbare theolo
gische opleiding. Deze eenjarige
cursus is op achttien vrijdagmid
dagen.
Wie nadere inlichtingen wenst,
kan het Bijbelinstituut schrijven
of bellen: Biltseweg 8, 3735 MC
Bosch en Duin, 030-784065.
Hervormde Kerk: aangeno
men naar Doetinchem R. A. Wit
voet Groningen, naar Uithuizen
kandidaat G. J. Krol Groningen.
Gereformeerde Kerken: be
roepen te Oostermeer (Fr.) R. H.
Stutvoet Brouwershaven; aange
nomen naar 't Zandt en Zijldijk
(Gr.) kandidaat H. Thon Stein-
furt (West-Duitsland).
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: aangenomen naar
Mussel kandidaat A. Boersma
Kampen.
Overleden. In zijn woon
plaats Mechelen is, 83 jaar oud,
de bekende Belgische organist
componist Flor Peeters overle
den. Het waren vooral de impro-
n laat-romantische
composities waarmee Peeters in
ternationale bekendheid ver
wierf.
Christen-strijders
De Verenigde Methodisti
sche Kerk in de Verenigde Sta
ten zal het vermaarde lied 'Voor
waarts, christen-strijders!' toch
in haar nieuwe liedboek opne
men. Dit naar aanleiding van de
vele protesten tegen het besluit
van de commissie om het lied
wegens het 'militaristische' ka
rakter ervan weg te laten.
De commissie tot herziening
van het liedboek vond het lied in
strijd met de gangbare standpun
ten van de kerk inzake vrede en
veiligheid. Ze kreeg echter ver
scheidene petities en meer dan
8000 brieven tegen haar besluit.
Tegenstanders wezen erop, dat
de militair aandoende woorden
in het lied niet letterlijk moeten
worden opgevat; ze zijn een op
roep tot 'geestelijke strijd'. Ook
de bijbel spreekt over 'wapen
rusting'.
Terug. De paus keerde gis
termiddag in Rome terug van
zijn bezoek aan Colombia en het
eiland St. Lucia in het Caribisch
gebied. De reis, waarop de paus
21.000 kilometer aflegde, begon 1
juli. De komende dagen rust de
paus uit in zijn zomerverblijf.
Uitstel. De algemene synode
van de Anglicaanse Kerk heeft
het besluit over toelating van
vrouwen tot het priesterschap
uitgesteld totdat de bisschoppen
een rapport hebben bestudeerd
over de mogelijke gevolgen er
van.
Zaterdag al werd met een klei
ne meerderheid besloten, dat
anglicaanse vrouwelijke pries
ters uit het buitenland geen amb
telijke dienst mogen verrichten
in Britse kerken. Verscheidene
niet-Britse provincies van de
Anglicaanse Kerk, waaronder de
Amerikaanse, hebben namelijk
wél vrouwen als priester in
dienst.
